welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
02-04-2010
het licht verandert
het wordt lente
een vederstrelende stilte
brengt een zoen van jou
ik hoop dat dit nog jaren doorgaat
vrijelijk
door je bloemlezing heen
wanneer ik met wat vroege rozen
naar je toe zal komen
of enkel met de geur, gloeiend
en zonovergoten in mijn hals
en over alles, het besef, zo ongedurig in de wolken
wat je erin ziet;
flarden
als leeggevlogen verzen
losgeraakt van het nest
luister dan, mijn lief
voor jou wordt het lente
30-03-2010
voor Herman, verloren maan
ik sluit de nacht
en proost op duisternis
hij stilt mijn dorst, slaapt in mijn armen
zoals de dwaze bladeren in de wilg die zwijgen van geluk
onder de huid van een volle maan
zachter proevend
en nog verder
ik luister of ik iets hoor maar niets beweegt
zelfs niet naar de mooiste gedichten van jou
gestoffeerd op het eerste gezicht, voor mij
kom binnen, blijf niet staan
ik lig klein en leer geen schaarse woorden meer
uit mijn hoofd
ik hou van Gorter en vin je zoo lief en zoo licht
nu, in dit vreselijke deel van de eenzaamheid
*
*
29-03-2010
vraag me niet
opnieuw
waarom mijn raam
de weg doorsnijdt nog voor
het avond wordt
het licht lag open
op zachte wind en ik bond
mijn ziel aan woorden
verder reikend dan begeerte
of de dingen die ik niet verstond
vraag me niet
in het uur van sneeuw
met vlindervingers, ingetogen
waarom ik me mijn naam
niet kan herinneren wanneer
nachten huilen in het brandend huis
de dag deed duizelen
stil
zo stil
(het antwoord
van een dichter)
24-03-2010
foto kerima ellouise ©
wat jij me toe dichtte
22-03-2010
spreek met mij
in deze defecte dimensie, ik ben nog niet
heengegaan
geef me poëzie
die dromen bouwt, volle manen, vredig
in slaap
veilig
wanneer de torenklok naar het kind abrupt wakker
met vingertoppen
die de ruwe huid herhalen, als tekens van toen
en hetzelfde gebed
ik heb de wind
onder donkere daken
verborgen
21-03-2010
de eerste zondag
mijn lief, de stilte wordt jouw lichaam
nog groter dan de neerwaartse gloed tussen leven
en onbegrepen graven
waar kraaien om zich heen kijken
naderbij
tot in mijn aardse spiegel
een rij mensen met bewaarde ogen
geloven even in zichzelf, lijfelijk
en laatst
tot plicht, vredig in zicht
het huis is rommelig en huivert bloemen
tot oude kransen
de aarde is koud
een onverdraaglijk woud
ik mijd verbeelding en verraad
proef het bloed van mijn nietig zijn terwijl ik jou
in dit vlakke land bemin
de tijd verstrijkt
er is geen ultimatum, slechts het einde
mijn lief
kerima ellouise ©
19-03-2010
het is kwart over
niet alles is daglicht
of het beleven van huid in de nacht
met een glimlach
tussen
niet alles schrijft een gedicht
of de winter weg
is het dan geweest
wat ik met morgen bedoelde; een wenk van jou
in een vreemde stilte, hier en daar rond hals
en hart
ontluister mij maar en mijn gelaat
het meisje is weg, haar lijf verlaten
en dat wat liefde dacht
in de ochtend
is er niets
handen zonder droom
droom zonder handen
lees maar
16-03-2010
balt vuisten, ongelijk en nog vroeger
dan je had gedacht
misschien zal je mij vertellen
waar gemis faalt
of in dit geval liefde
maar ik ben niet sterk; nog vaker
ben ik bang
spreek mij moed in;
in dat wat leeft
in dat wat buigzaam overleeft
langer dan een dag
en de leugen van begeren
jij draait je om
er is geen dwalen meer, goed of slecht
een vlucht in naamloos verweren
het antwoord gilt
de noodklok wacht
14-03-2010
tot de morgen
wind waait zoute druppels, het raam knarst zwaar
om de wanhoop van
de dingen
ik staar voorbij bomen op de weg
en het binnenwaartse zwijgen dat machteloos
om de schemering valt
zich in schaamte nestelt
en in nog meer zand in mijn ogen
ik zie vreemde witte vogels vliegen
doorheen verlangen en de waarachtigheid
van de nacht
ze leggen mijn ziel bloot
langs mijn wangen, tussen jou en de duinen
die ik draag
stijgen
onbenaderbaar in mijn stem omdat ze willen
weten van de pijn
wind waait, de golf houdt aan
ik wil naar zee
12-03-2010
voor wie ik liefheb
sterren doven uit
ik sta in het duister en zie de wereld
voor me
er is geen armlengte
of het altijd gedroomde, geen groet of zoen
roert de wind
er is volkomen stilte
niets bestaat
mompel ik hardop, ook niet de huizen
die uit het zwarte vallen, dakloos en ondoorkruist
zelfs geen ramen met groot gemis
ik schrik
van mijn eigen stemgeluid, vreemd, alsof het uit de diepte
van een doodse ruimte komt
misschien aanschouw ik de waanzin
misschien is mijn ziel de voltooiing van waanzin
ik spuug mezelf uit, genadeloos
naakt
de oneindigheid schudt met
dertien grenzen
10-03-2010
01-03-2010
het duurt vast niet
lang meer
de terugkeer naar mezelf
vaak zo stil
als vogels die naar de nacht vliegen
en daar gaan luisteren
naar de vreemde adem van de dag
soms vergeet ik
dat ik er niet ben
en schrijf muren vol
met schuimende woorden
lees gedichten
op lippen die bewegen
en raak zacht jouw haren
wanneer een strofe onsterfelijk valt
het duurt vast niet
lang meer, het afscheid van de ander
van wie ik was, voor jou
vaak zo stil
en daar gaan sterven
diep
daarbinnen
in hun eigen lied
Ne me quitte pas. Il faut oublier. Tout peut
(Jacques Brel)
een lange rij mensen.
telkens ik mijn ogen open,
sta ik weer helemaal
achteraan.
de grond is ongevoelig,
het komt in golven, ook het vastklampen.
misschien vergis ik mij van plaats
en sta ik naast een koorddanser. de vraag verdwijnt;
het touw verandert.
de tas staat voor mijn voeten.
dode hoeken krijten uit het zijvak,
daartussen vele hoofden, voor wie ik was,
nog zoveel wilde zijn.
ik draai me om.
een liefdeswoord valt op zijn rug
en breekt.
27-02-2010
Droefje Droef was een heel klein kereltje. Hij woonde al jaren onder het gebarsten theekopje
23-02-2010
20-02-2010
zeg niet
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto: kerima ellouise ©
foto kerima ellouise ©
foto : beeldentuin Dehullu
