welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
27-08-2008
een Drentse knipoog
wanneer ik vogels
zie spelen in de lucht
- ik vang jou
en jij vangt mij
dan word ik
zomaar blij
en glimlach
met kleine handen naar
de stilte
zoiets als heimwee
n tikkeltje dan
kerima ellouise ©
26-08-2008
doe je ogen dicht
en luister
- hoor je de poëzie -
ze hoeft niet waterpas te zijn
voor de vogel die in het licht
stralen zal
noch voor het sterrenbeeld
waarop de nacht fluit met
verliefde vingers
denk open lucht
tussen bomen en de drie heuvels
die in en uit zinnen stappen als zomerpassagiers
met een hart
opengewreven door
een late zon
losjesweg in mijn hals gekust
25-08-2008
foto: locatie beeldentuin Dehullu
22-08-2008
toegangsbewijs
neem mijn liefhebben mee
naar de tuin
en vraag aan hen
die met stenen hoofden
de aardkleuren opgraven
of de kalkwitte woorden
op mij lijken
(je ne suis pas belle)
misschien
zijn ze slechts een vertraging
van oppervlakte, te eenvoudig
losgescheurd
uit een voldragen cirkel
van weleer
(je ne suis pas belle)
want zo was ons samenzijn
in stille dagen toen wij
zochten
naar die ene oogopslag
van tijd
19-08-2008
foto: ClaireQ ©
18-08-2008
Huil de bloemen maar
dicht herfst en regen tot gewaden
van troost, ik wrijf de dode tijd
wel uit jouw ogen.
Niets is vergeten,
zelfs niet mijn schouder die immer
hoofden draagt.
Nu ook jouw tranenspoor
in de nacht verdwaalt, luister ik
naar het begraven van je tong. Leg
stenen opzij en huil de bloemen
maar.
Kom dichterbij, lieverdlief
laat me jouw stilte oogsten.
11-08-2008
stilte
fluistert zich open
grijs en immer nieuw
werpt mij in de spiegel, het onbekende
plein van de dood
schuld wordt een gewassen
bladzijde
mijn hand uitgestrekt, wit
in koude regen
want daar begint het
vanbinnen
ik zie noch hoor
wat mooi is of dat wat mij
verlaten heeft
het maakt ook geen verschil
aan het einde
van mijn woorden
draaien de dagen zich toch niet meer om
niet op verbeten gezichten
dicht of veraf
10-08-2008
diep, heel diep
graaft hij een woning omhoog
naar binnenrook te rechtvaardigen
want immers,
hij is de danser tussen pluimen
mijn zolder bevrijdt van sluiptenen en kwelkommers
van rijstdons en grachtgeblaf, opgedroogd int hese van drieklank frustraties
jonge goden ademvrij
05-08-2008
http://aliceday.wordpress.com/
ik ben niet meer bewoonbaar
nu alles schreeuwt om
het tekort
want waar is mijn wereld
waar zijn de dingen die gevoed
werden, vertrouwd
zichtbaar
als grijze adem
in het bewierookte gekkenhuis, net buiten
de spiegel en het opzwellen van
mijn buik
waar zijn de ankers
die ik slaafs vasthield en in de tijd gooide
zodat ik ze beleven kon
verzadigd, getroost
dodend
zoals voorbijgangers
met een mondvol as
04-08-2008
een dag als glas
alsof het weet heeft
van de vreemdeling en wat
geschreven kan worden
als je te dichtbij komt; het gezicht
gesloten, weggerukt uit de warmte
van een zomerochtend
omgekeerd door regen
alsof hemelsblauw geen eenzaamheid
kent, geen landingsplaats
van weemoed of treurnis
in woorden die knielen, onzeker
uit de mond
of uit het dagboek van meer
dan een lichaam
30-07-2008
Omhul Dehullu
rond de tuin der beelden, balanceert
één voet op marmer en haakt de andere
nog in gele Geesbloemen, roep dan het gras
uit losgezaaide aarde.
Smelt nog eenmaal jouw adem
met deze werken samen alsof vandaag
morgen bij het buigen bereikt. Bedek de lucht
door sporen van een warmtewandel
zoals jij, padenzacht.
Appelboom ©
Ellouises aquarel
En daar, genegen
tussen het blauw
drijf jij de dagen
voorbij uren zoals
kaders nooit
sterven in stof.
Eénmaal, stilte!
andermaal.
En daar, woont
publiek t staren
wijl ogen in geld
en goed ver-
dwalen. Eénmaal,
stilte! Andermaal.
Doch hier
blijft het hart
geen prijs noch
schoonheid
trouw, enkel innerkleur
als de hamer slaat.
http://www.photo-zen.com/angel-light.html
ik ga binnen; het waait
rust door ramen, de levenden
en de doden
het vederlicht murmelt
langs gekleurde glasvogels, te midden van
zeeglans, het houden van
je staat gebogen zoals ik
eerder
in volgegoten schaduwen
van de dagstilte, veroverd door verleden
eeuwigheid
ik adem diep wanneer je hand
beroert en leg me neer, steeds
breder
lach traag mijn leegte
in vloedlijnen
25-07-2008
bron foto: http://www.dwphotoshop.com/photoshop/feathers2.php
zo zon, 's morgens
je lach, beminnen
de wind in je naam
op speelse armen
pasgeboren
de krokusstilte
de tijd rond dauw
mijn hart, het linnen
de regen, zo goud
je haren vol vogels
de ochtendzang van
mijn liefste uur
zo zonder haast
je ogen ademen
vlinders op bloemen
ik dans met jou
verbonden vleugels
een weerloos verlangen
van buiten naar binnen
24-07-2008
foto: locatie beeldentuin Dehullu 2007hagelschors
lentelicht springt uitbundig
met aan haar voeten
de kansen
die ik zou wegen, uitvergroot
en wetend dat waarheid
het hoofd zal buigen
jouw geloof in mij, als stenen
vuisten die woorden
bewaren
jonge veldbloemen achterlaten
onder de bast van een volle zee
en uit trage bomen zou het zout
de boodschapper brengen
met in zijn hoofd
het afscheid
want leven is denken en hardop
sterven weegt zwaar
23-07-2008
een gedicht te vroeg
on a summers day
Im a believer
ik woon nergens
in bomen of op het vochtig zand
van de zee
geen ritueel
doet mij geloven dat ik
verder moet
zoals de jaarringen waarin
vlinders zich nestelen uit het dons
van de zomer
straks komt de wind, op weg
naar bloemen, rozen
van vuur
omlaag, omlaag
wil ik me begraven
zoals jij dat deed
in een gedicht
te vroeg
zo hoog
20-07-2008
waarom zou ik nog
naar woorden zoeken in
deze kapotte woning
mijn letters dragen
anonieme gezichten, liefst
ver weg
analfabete minnaars
die uit mijn mond vluchten
en het glazen trapportaal
vermijden
bewegingsloze
decoratie, mijn spiegelbeeld
waarnaar honden blaffen
waarom zou ik nog
wind is wind en bomen
praten niet
de zee is slechts een illusie
van schelpen, door het
ruisen verwend
en de dood
openbaart zich nooit
in schoonheid
in mijn zwijgen, alleen
17-07-2008
nummervlinder
je vraagt
waarom
mijn dromen
niet voor zomer kiezen
wanneer
rupsen uit mijn kleren kruipen
en in de nacht vallen, onherkenbaar
voor de dichter die naaktheid aankleedt
met het zeehemd nog in zijn handen
gevouwen onder een heldere hemel
en fonkelende vrouwenborsten
in overmoed
van liefde en het bevelend
vuur
dat vreet aan de opperhuid van wind
boven het blad van
de vlinder
samengesponnen voor
één dag
en ik antwoord : jij bent dichter
16-07-2008
Aanschouw! Tien of twaalf treden hoog,
hoger dan de hemeldraagster, vraagster
van vergeten vragen en dagen
zonder naam. Ik noem het wit in witgewit
op de houtgezomerde zon die je vasthoudt
als het houden van woorden en schrijven.
Verblijven in letters, vierentwintig uren lang,
langer, langst. Wie overnacht nu de nacht
verder dan de kleefster van aangeklede
klinkers
en klanken. Niemand! Waden is herhalen,
overbodig nodig. Vergeef me het excuseren
en dranchiteren, wederom. Kom, ja kom
neder,
kunstkralen aan de hals der Kerimanen
want liever dan lief lieft de lievende liefde
van poezie, zoals ik, dankwaardig naar jou.
Immerdauw
Wanneer de winter
het sneeuwfris van je lippen drinkt
en in kamers zonder klinken
huist,
vraag dan niet naar adem
noch antwoord, ik fluister de sterkte
wel zwakker.
Op wit wandeltapijt
treuren de bomen om het verlies
van ieder blad, ontelbaar tussen uur
en schemer.
Doch als men vergeet hoe je mond tussen stenen verkleumt, onthoud ik de letters van je naam.
15-07-2008
de wereld en jij
dat de wereld naar buiten
schrijft
tussen zwarte en witte
muren
de bloem die ademen wil
in haar zijn, boven en onder
bomen
het stille zwijgen
van silhouetten, die veel verder dan ogen
kunnen kijken
naar die ene droomseconde
van leven en het hartverscheurend geluid
dat zielenwervels brak
ongevraagd
in het heelal van gemis;
een bron, langs water
en wolken
zichtbaar in de lucht
opgedragen aan B.
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto: Drentse Open-Dicht poëziefestival 
foto: locatie beeldentuin Dehullu 2007(Drenthe)
bron foto: 
foto: kerima ellouise 
bron foto: 
foto: kerima ellouise ©
foto: kerima ellouise ©
foto: kerima ellouise ©
