|
Molshopen in de tuin, dat ben ik niet gewoon maar plots zijn ze er toch.
Als er vroeger al eens één te voorschijn kwam, dan dreef ik de aarde open.
Dan kwam er geen nieuwe. We bleven zeer lang gespaard van molshopen in onze tuin.
Maar dit jaar, dat in vele opzichten anders is de de laatste jaren, blijft de mol telkens een nieuwe hoop naar boven te duwen.
Je kunt de sporen zien van vorige hopen die ik open dreef op het gras.
Nu schep ik ze op en bewaar de aarde.
Er kwam er zelfs één piepen in de moestuin. Door het omwoelen van de grond is hij weg.
Voorlopig blijft hij weg. Dat kan natuurlijk plots veranderen.
Op één plaats in het gras heb ik een mol verdreven met visresten.
Kort daarna lag er een hoop op een andere plaats in het gras en één in de moestuin..
Ik neem de resten van een gerookte haring. Verse vis is beter omdat de geur veel sterker is.
Als je tegenwoordig naar een viskraam gaat zijn de meeste vissoorten gefileerd of Total opgekuist.
Zo blijf je slechts met een afgelikte graat over. En veel reuk gaat daar niet van uit.
Viswinkels zijn hier in onze streek eerder zeldzaam.
Velen van hier gaan naar de vistrap in Oostende dat hier dichtbij ligt.
Alles staat klaar en zo kan de operatie beginnen.
Ik delf het begin van de mollengang bloot.
De aarde van de molshoop spaar ik want dat is ideale zaaigrond.
De afval van de droge haring duw ik in het gat en ik vul de put.
Ik vul terug aan en laat het een beetje bol liggen want de aarde zakt terug.
Zo komt alles min of meer op het niveau van het gras oppervlak.
Hier op die andere plaats had ik het oppervlak effen gemaakt en kwam er een laagte van.
Ik heb dan wat aangevuld met aarde en nu komt het groen terug.
Daarvoor is klaver veel beter dan gras dat je moet bijzaaien.
Dat je een heel mooie grasmat moet hebben met enkel grassprieten is commercantentaal.
Een klavermat blijft groen, zelfs in een droge periode, wat gras niet doet.
Het komt erop aan je smaak een eigen duwtje te geven in de ecologische richting.
24-09-2013 om 07:34
geschreven door tuinblog d
|
