Ik had reeds lang bodembedekkers moeten planten maar het is er gewoon niet van gekomen. Nu moet die boord elk jaar gewied worden. Er staan nu reeds een vijftal vaste planten maar tussen die planten in gebeurt elk jaar de verwildering. Vorig jaar, toen ik ziek was is de boord niet aangepakt. Dit jaar heeft Colette me geholpen. Had ik haar moeten geloven dan moest de helft van die vaste planten sneuvelen samen met het ongewenst kruid.
Vooraan in de band is sedert een 3 tal jaren een hortensia geplant maar er zit geen groei in. We hebben hem moeten vrij maken tussen het woekerende zeepkruid en de adderwortel.
Rond de hemelsleutel was het even erg van de ongewenste kruiden allerhande.
Tussen het moederkruid en de kerria moesten we ook ingrijpen met een grondige wiedbeurt.
Dan was het opnieuw een hortensia, die in de border ook zijn draai niet vind. Maar hier, hoe klein hij ook gebleven is, dit jaar bloeit hij wel.
Dan moest ik afboorden en kwamen de snijroller en de delfkoord er aan te pas. De grond was hard maar het lukte toch om het ronde mes in de bodem te houden
Gisterenavond kwam enkel nog het kappertje aan de beurt. Deze morgen moet ik, terwijl alles nog droog is, ook de smalle hark aan het werk zetten.
Niet alleen de kant van de speeltuin werd aangepakt maar ook die van de moestuin. Op de foto zie je hoe zonnig het hier in de namiddag was geworden. Ik begin stilaan weer de oude te worden. Gisteren ging ik er goed tegenaan en vandaag voel ik me even goed. Het is de bedoeling om de lange boord af te werken.
26-06-2014 om 09:44
geschreven door tuinblog d
|