De komkommer familie is ruim uitgebreid; zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Komkommerfamilie
Daar vond ik zelfs giftige vruchten tussen maar ik koos er een minder bekende toch eetbare soort uit Het gaat om de vleugelkomkommer. Op http://nl.wikipedia.org/wiki/Vleugelkomkommer vond ik wat uitleg over de plant.
groentefruit.blogspot.com De vleugelkomkommer (Luffa acutangula) of teroi is een plant uit de vleugelkomkommer (Cucurbitaceae). Het is een eenjarige, eenhuizige klimplant met vijfkantige stengels met behaarde bladeren, drie- of meerdelige ranken. De bladeren zijn 10-25 cm groot en in omtrek hartvormig, toegespitst met drie tot vijf lobben met een gave rand. De vrouwelijke bloemen staan op een solitaire stengel samen met de mannelijke bloemen (in tot 35 cm lange trossen met steel) in de bladoksels.
De vruchten zijn onrijp groen van kleur, langwerpig recht of gekromd van vorm, met tien gepunte lengteribben. Ze worden tot 60 cm lang en tot 12 cm breed. Het witte vruchtvlees is sponzig van consistentie en gevuld met vele 1 cm grote, witte of bruine zaden. Hoofdzakelijk worden zoete, naar komkommer smakende rassen geconsumeerd. Rijpe vruchten worden gelig, smaken bitter en zijn voor consumptie ongeschikt.
De soort stamt oorspronkelijk uit het noordwesten van India De soort e wordt wereldwijd veel in de (sub)tropen gekweekt.
_____________________________________________________________________________
Op de site:http://groentefruit.blogspot.be/2010/04/vleugelkomkommer.html haalde ik de uitleg over teelt en consumptie Teelt Het zaad moet in het vroege voorjaar worden geplant. Plant ze in heuveltjess tenminste 3 meter uit elkaar. Wacht 30 dagen na de oogst zodat de vleugelkomkommer volledig rijp is. Ze kunnen worden gebruikt als pompoen of als stofdoek. Consumptie De harde schil van de vleugelkomkommer wordt met een aardappelschilmesje verwijderd. De groente kan behalve gekookt ook worden gestoofd, roerend gebakken of geraspt in een omelet. Ook wordt de vleugelkomkommer toegevoegd aan soepen.
Voor het gebruik ben ik gegaan naar de site; http://www.aziatische-ingredienten.nl/luffa/
Gebruiken! Bij mooie, jonge exemplaren zou het genoeg zijn alleen de ribben weg te snijden. Dat gaat het makkelijkst met een dunschiller. Maar omdat stukjes harde schil in een gerecht nogal een afknapper kunnen zijn is het veiliger om ietsjes verder te schillen, maar wel zo dun mogelijk, zodat je dus nog wat lichtgroen aan de buitenkant overhoudt. Dan in (schuine) schijfjes, staafjes of stukjes snijden en kort (3-5 minuten) roerbakken, stomen of gewoon meeverwarmen in gerechten. In de koelkast nog best een paar dagen te bewaren.
Tips, weetjes & recepten Eigenlijk is luffa niet zo’n duidelijke naam, want er zijn meerdere soorten luffa, de bovenstaande vleugelkomkommer (Luffa acutangula) heeft nog een bekend zusje: de sponskomkommer (Luffa aegyptiaca), die kennen we in gedroogde vorm als bad-knots waarmee je je rug kunt schrobben.
Lijkt qua uiterlijk een beetje op okra docakilah.wordpress.com
De Canadezen noemen de vrucht Chinese okra. Hij gelijkt ook wat op de bittermeloen groentefruit.wordpress.com
Maar de smaak is totaal anders.
Recepten - gestoomde luffa met knoflook en chili - olie (Engels) - omelet met luffa (Engels)
15-02-2014 om 13:20
geschreven door tuinblog d
|