Kandidaat-koper? Klik hier en bekijk alle creaties. Er zijn nog heelwat andere Beverse creaties te vinden van o.a. Marcel Timmerman, Rik Soens, Ann Sophie Kindt, Christine Veys, Nicol Vandenberghe, Nicole Nuyttens, Tine Moniek...
Stuur onmiddellijk jouw bod via e-mail naar boezemvrienden@waregem.be klik hier Vergeet niet je voornaam, naam, leeftijd, adresgegevens, het bedrag van het bod en de vermelding: BH nr. 61 | Pietro Iacopucci | reBuste Blijf de site zeker in de gaten houden want ongetwijfeld zullen andere kandidaten meer willen bieden dan jij voor dit prikkelend exemplaar! Zorg dus dat je steeds het hoogste bod hebt! De opbrengst wordt door de stad geschonken aan de Stichting Dominique Mahieu (Koester Waregem), die zich focust op thuiszorg voor kinderkankerpatiënten en kankerpreventie-onderzoek.
Een streepje duiding Wij lieten bekende inwoners van de regio Waregem op Valentijn een beha ontvangen die zij moesten omtoveren tot opvallende creaties. Zo willen we het borstkankerpreventieproject Laat naar je borsten kijken ook een artistiek tintje geven en het taboe doorbreken. Een honderdtal BHs werden inmiddels ingeleverd in het kader van ons cultureel initiatief boezemvrienden. Bovenstaand exemplaar is het mijne. Duiding over mijn creatie ga ik natuurlijk niet geven, dat laat ik aan jullie over. Vinden jullie alle verborgen boodschappen?
Meer info over het project vind je op de website van de stad Waregem. Bied op mijn BH! Mag ik vragen dat jij ook zeker zou bieden op mijn BH? Je helpt er niet alleen mij persoonlijk mee, bovendien help je er ook het goede doel mee! Geef toe, dit staat schitterend op jouw dressoir, showroom of etalage!
Concreet Tentoonstelling tijdens de slothappening BoezemVrienden op 26 en 27 april in t Ware Heem. Slotveiling op zondag 27 april om 10u30 in t Ware Heem. Gratis toegang.
De aanwezigen op de veiling kunnen nog hoger bieden dan de internetbiedingen. Dus zorg dat je erbij bent! Bieders die meer dan 2.500,00 EUR geven en binnen een straal van 60 km wonen van Beveren-Leie wil ik op 27 april hoogst persoonlijk gaan afhalen om hun bod te komen verdedigen in Waregem! Alvast hartelijk dank! Met vriendelijke groeten, Pietro
Nathalie Pontegnies woont reeds een 12 jaar in Beveren-Leie, Sint-Janstraat 23 en is beroepshalve leerkracht monumentale kunsten aan de akademie te Harelbeke, daarnaast werkt ze mee aan vele kunstprojecten en maakt ze muurschilderijen.
Ze heeft reeds deelgenomen aan meerdere tentoonstellingen (onder ander het kunstweekend te Beveren-Leie in '97.
Op dit ogenblik heeft ze een individuele tentoonstelling in de bib te Harelbeke. Deze loopt van 3 tot 30 april met de opening op 11 april om 20 u , op deze opening zal ze zelf aanwezig zijn, het muziekgroepje Casa*Bava en één van haar vrienden zal een gedicht over haar voorlezen.
Bij deze gelegenheid maakte ze ook een exclusief boekje over haar werk, in dat boekje zit telkens een persoonlijke tekening, het werd gedrukt in 12 exp. Aldus Nathalie
Ik koos de titel FRAGMENTEN omdat ik in deze tentoonstelling wil werken tonen uit verschillende tijdstippen fragmenten van vroegere tijden, waarbij de meeste evenementen nauw verbonden zijn met de Harelbeekse Vrijplaats. Aansluitend fragmenten waarbij zee lucht levensritme mij sterk bezig hielden. Fragmenten van nu waarbij mijn werk een persoonlijke weerslag zijn van een momentopname, zoals iemand die een dagboek bijhoud. Wat van al deze fragmenten overeind blijft zijn de vele architecturale elementen torens, ritmes van bomen die hoog reiken in oneindige landschappen die overgaan in water en lucht met af en toe een omheining een afbakening. TORENS , torens die nu intenser persoonlijker worden. Torens die nu niet alleen meer een architecturaal element meer zijn maar die nu een bepaalde tijd herinnering gevoel weergeven. Het worden fragmenten uit een leven. Soms zie ik iets rondom mij, op reis, waarbij ik denk dit is wel mooi, het staat daar zo bijzonder. Dit kan een goot gebouw zijn maar ook een heel simpel detail, iets gevonden op het strand. Al deze dingen sla ik op in mijngedachten om later te gebruiken Op andere momenten beleef ik dan iets bijzonders, een gevoel een emotie, dit fragment wil ik dan tot uitdrukking brengen in concrete beelden, zichten, assemblages geplaatst in een soort imaginair landschap. Deze landschappen, sculpturen worden een manier van uitdrukking van mezelf.
In deze tentoonstelling zijn er grote doeken te zien die oneindige landschappen lijken. Deze zijn meestal uitgevoerd op ruw doek in gemengde technieken en collages met oude tekeningen of ander gevonden papier. Soms zijn er kleine werken die details flarden van een moment opname tonen, ze zijn meestal heel kleurrijk met af en toe verassende materialen. De ruimtelijke torens vormen zowat het centrale gedeelte en komen steeds voor in verdere werken. In deze ruimtelijke werken zijn materie, textuur en afdruk zeer belangrijk. Ik werk heel graag met veel verschillende materialen waaronder glas de nieuwste ontdekking is.
Wat mij in dit materiaal boeit is niet het stugge harde maar de toevallig bekomen vormen en kleurschakeringen. Het glas dient als toets in een groter geheel. Naar aanleiding van dit fragmentarisch overzicht die deze tentoonstelling biedt, vond ik ook de unieke gelegenheid om een soort persoonlijk boekje te maken waarin een klein fragment van mijn werk terug te vinden is, dit geheel vormt een multiple. Om het uniek karakter te behouden is er een oplage van een twaalftal boekjes te krijgen op de opening.
Praktisch is de tentoonstelling te bezichtigen van vrijdag 21 maart tot 30 april, De opening vindt plaats op 11 april om 20 uur in aanwezigheid van de kunstenaar, met een eigen geschreven woordje van Piet Vandecasteele en een muzikaal tussendoortje van Jan Populier.
Bevernaars Luc Veys en Jan Desmet stellen samen met hun groep nieuwe CD voor te Beveren-Leie
Als Bevernaars zijn Luc Veys en Jan Desmet fier dat ze samen met de andere muzikanten van de groep "The Swigshift" hun nieuwe cd 'Walking Home' aan het grote publiek kunnen voorstellen.
Dat gebeurde al op 8 en 9 maart te Wervik en op 26 april in OC 't Klokhuis te Beveren-Leie
Iets meer dan twintig jaar terug werd THE SWIGSHIFT boven de doopvont gehouden aan de toog van een bruine kroeg. Met zijn tweeën sloegen Filip Vanrobaeys en Ivan Volcke een compleet andere weg in dan deze (new-wave & rock) die ze vooraf bewandelden.
Met de komst van fluitist en piper Peter Derudder als uiterst gemotiveerd talent, enkele jaren later gevolgd door een al even gedreven Luc Veys op accordeon legden ze samen de basis voor hun eigen stijl in het genre. Dit legden ze vast op Tales of the Great Whiskey-book (1996) en enkele jaren later op Witness of a celtic past (1998). Bij het werken aan een derde album Swigshift and Friends (2001) - maakten de heren kennis met Jan Desmet, perfect percussionist en epicurist voor het leven
Een gevarieerd programma stuurde hen doorheen Vlaanderen en Wallonië, opende de grenzen naar Nederland, Frankrijk, Duitsland, Denemarken en Ierland. Een verrassend aangename samenwerking met CAJOLE resulteerde nog iets later in het inlijven van Peter Steen, voortreffelijk violist en (bass)gitarist, bij de band.
De nieuwe SWIGSHIFT werkte zowat anderhalf jaar aan een compleet nieuw programma dat uiteindelijk resulteerde in WALKING HOME .
WALKING HOME wordt de vierde cd van THE SWIGSHIFT en zal zeker de fans en liefhebbers van het genre op meerdere momenten verrassen, ontroeren, de dansvloer opdrijven of aanzetten tot het meezingen van vrolijke refreintjes. Heel nadrukkelijk heeft THE SWIGSHIFT aandacht besteed aan de selectie van liederen en het begrip een lach en een traan weer iets toegankelijker gemaakt voor het gros van hun publiek.
Het afwerken van meerdere concept-concerten aangaande WO 1 liet uiteraard zijn sporen na in de liedjeskeuze. Maar daarnaast vinden we, tussen de nieuwe opnames, opnieuw de kenmerkende speelsheid, herkennen we weerom de veelgeprezen virtuose riddles en overtuigt de ritmisch opzwepende kracht van de zes muzikanten ons onweerlegbaar dat ze werkelijk een groep vormen! Daarom ook werd voor deze vierde Swigshift-cd gekozen voor deze veelzeggende titel. Je eindelijk thuis voelen, goed in je vel, van jezelf weten dat dít nu datgene is wat je doen wil die sfeer vinden we met THE SWIGSHIFT terug op WALKING HOME.
WALKING HOME wordt enkel te koop aangeboden bij hun optredens, bij de muzikanten zelf of in k-fee Sultan of Isermael te Wervik. Kandidaat-verkooppunten mogen zich steeds melden!
De 3e editie van Job*Rock, die afgelopen zaterdag plaatsvond in OC 't Klokhuis te Beveren-Leie, was volledig uitverkocht. Meer dan 900 bezoekers konden er genieten van optredens van oa Triggerfinger, Janez Detd, Humo's Rockrally winnaar Steak Number Eight en Dirk Stoops (Studio Brussel). Net zoals de voorbije 2 jaar kon ook de jobbeurs terug op de nodige interesse rekenen!
Erfgoedwandelingen in Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve
Vensters op het Verleden Erfgoedwandelingen in Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve Op zondag 13 april van 10 tot 18 uur Start en info op de kerkpleinen Wandeling om 14.30 uur met stadsgids, wandelen op eigen houtje met publicatie 'Vensters op het Verleden' en infoborden langs het parcours.
In dit tweede deel van de erfgoedwandeling 'Vensters op het Verleden' wordt het verleden van de deelgemeentes geschetst. Deze publicatie laat u kennis maken met verrassende plekjes in de Waregemse deelgemeenten. De drie dorpen, waar de Leie zich al eeuwen als een rode draad doorheen slingert, dragen een lange en boeiende geschiedenis met zich mee. Monniken, kasteelheren, beroemde schrijvers en schilders, burchten en hoeves, ... alles komt aan bod.
Net als in het eerste deel, wordt niet alleen stilgestaan bij de grote geschiedenis, maar is er aandacht voor het verhaal van de gewone man en vrouw. De vele volksverhalen, anekdotes en legendes zorgen voor een aangename afwisseling. Wist je bijvoorbeeld dat Desselgem en Beveren al een nieuwe naam bedacht hadden voor hun eventuele gezamenlijke fusie? Beide dorpen zouden verenigd worden tot 'Munkenhove'. Misschien hoorde u wel nog de verhalen over de buskruitexplosie in Sint-Eloois-Vijve? Deze tweede uitgave van 'Vensters op het Verleden' is verkrijgbaar vanaf Erfgoeddag 2008, op erfgoeddag aan 7 euro daarna aan 10 euro. Met de kinderen op pad Kijk, doe en weet het beter wandeling op kindermaat: op pad met speurtasje en kijk-doe-en-weet-het-beter-boekje, vol spelletjes en zoekopdrachten gratis aan de infostandjes, in samenwerking met de Gezinsbond Van horen zeggen... verhalen van toen, gebracht door leerlingen 'woord' van de academie
Op 19 april zal Chiro Leieland terug op pad gaan in Beveren-Leie om pralines te verkopen. Een ideaal geschenk om de moeders in de bloemetjes te zetten want daags voor moederdag (op 10 mei) worden de pralines aan huis geleverd. De opbrengst gaat naar nieuw spelmateriaal, kampplaats + tenten en de kas. De pralines kosten: 1/4 kg = 4, 1/2 kg = 8, 1 kg = 14
Gezinsbond Beveren-Leie "Erfgoedwandeling" Vensters op het verleden op zondag 13 april 2008 in samenwerking met het Stadsarchief van Waregem vanaf 10h00 tot 18h00. Start aan het Kerkplein aan de infostand, Erfgoedzoekopdracht voor de kinderen. Aankomst aan de Kernelle, drankjes aan democratische prijzen en animatie voor de kinderen.
Stomen en Stoven op donderdag 24 april 2008 om 20h00 in t Klokhuis. Wat is het verschil tussen stomen en stoven? Welke impact hebben de kooktechnieken op de voedingswaarde van onze bereidingen? Welke specifieke stoom- en stoofmateriaal bestaan er? Er worden uiteraard ook bereidingen gestoomd en gestoofd. (bestek en teljoor meebrengen). Info en inschrijven bij Ronny Vandenbussche voor 21 april 2008. Telefoon 056/729024 of ronny.vandenbussche@versateladsl.be.
Parlando 10: nieuwsbrief O.L.V. van Lourdes ziekenhuis Waregem
Op 28 maart 1968 werd een afdeling intensieve zorg opgestart in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem. Dr. L. Bouckaert en dr. J. Colle waren, samen met Zuster Siegfrieda Siemoens en Zuster Margaretha Blaton, de drijvende krachten achter dit initiatief. Dit was ronduit gedurfd en vooruitstrevend, want enkel universitaire ziekenhuizen beschikten toen over een Intensieve Zorg, ook wel IZ genoemd.
40 Jaar Functie voor intensieve zorg (FIZ) De afdeling was een grote ruimte met 6 bedden die tijdens de verzorging door paravans van elkaar gescheiden werden. Dit had als voordeel dat de verpleegkundigen constant visueel contact hadden met de patiënten. De technische installatie bestond voor elk bed uit twee aspiratiesystemen, een bloeddrukmeter, verschillende stopcontacten en een infuusstaander. Voor de ganse afdeling was er één monitor voor hartbewaking die bij de patiënt op een tafeltje kon gezet worden.
In de volksmond werd Intensieve Zorg vaak den intensief genoemd maar dikwijls hoorden we ook zeggen de slechte kamer. Zuster Godewende repliceerde dan steevast dat het de beste kamer was.
In 1981 werd de afdeling voor de eerste maal vernieuwd. Vanaf toen waren er 5 aparte boxen en één dubbele. Elk bed kreeg toen ook een monitor voor hartbewaking. In 1991 werd een bijkomende vleugel voor 4 bedden in gebruik genomen.1993 was het jaar waarin het monitoringsysteem volledig vernieuwd werd met een centrale monitor die toeliet om alle patiënten tegelijkertijd te observeren. Onder impuls van onder andere dr. J. Debakker, huidig geneesheer- diensthoofd, werd de technische installatie verder uitgebouwd met onder meer nieuwe toestellen voor kunstmatige beademing, invasieve monitoring en spuitpompen voor continu toediening van medicatie.
In het eerst jaar werden 319 patiënten op FIZ opgenomen, in 1988 waren er reeds 990 en in 2007 werden er meer dan 1.500 zieken verzorgd. Met de jaren groeide ook het personeelsbestand van 4 voltijdse verpleegkundigen naar 24 verpleegkundigen, ondersteund door een logistieke assistente en schoonmaakpersoneel. Deze verpleegkundigen scholen zich constant bij zodat de patiënten steeds in de beste omstandigheden en volgens de meest recente ontwikkelingen en inzichten verzorgd worden.
De zwaar zieke patiënten worden van nabij gevolgd. Bloeddruk, polsslag, ademhaling en temperatuur worden constant geobserveerd. Zo kunnen we kort op de bal spelen, medicatie en behandeling constant aanpassen aan de vaak snel wijzigende medische toestand van de patiënt. Mensen die een zware operatie ondergingen, worden op FIZ verder gestabiliseerd en geobserveerd. De zorg is multidisciplinair. Zo kunnen we steeds beroep doen op kinesisten, diëtisten en een logopediste. Een verpleegkundige gespecialiseerd in pijnbestrijding komt elke dag langs om in overleg met de dokters-anesthesisten te zorgen voor een optimale pijncontrole.
We onderhouden goede contacten met de huisartsen, zo kunnen we steeds bij hen terecht voor aanvullende informatie over de patiënt. In deze zeer technische omgeving stellen we ook de mens centraal. Onze aandacht gaat niet alleen naar de patiënt maar ook naar de familie, want een opname op de Functie voor intensieve zorg is vaak emotioneel ingrijpend.
In de plannen voor de nieuwbouw en verbouwing van het ziekenhuis is een volledig nieuwe Functie voor intensieve zorg voorzien. Het aantal bedden blijft daarbij behouden op 10 maar de architectuur zal aangepast zijn aan de hedendaagse eisen en normen met o.a. aandacht voor kindvriendelijkheid. Dit zal ons toelaten om ook in de toekomst aan de patiënten de beste zorgen te blijven geven.
Zaterdag zal de hemel boven Beveren-Leie groen kleuren
Zoals eerder vermeld gaat op zaterdag 5 april de derde editie van Job*Rock door. Ook het ACV zal daar aanwezig zijn en er het 3000ste enterlid vieren. Enter is het gratis acv-lidmaatschap voor jongeren vanaf 15 jaar. Hieraan koppelen ze ook een ballonoplating tussen 18u en 19u. De balonnen zullen gelijktijdig de lucht in gelaten worden en de hemel boven Beveren-Leie groen kleuren.
Voetbalterrein 2 Beveren-Leie: vervangen ballenvangers en structurele aanpassingen: Ter vervanging van bestaande ballenvangers terrein 2 Beveren-Leie worden 87 lm nieuwe ballenvangers geplaatst en structurele aanpassingen uitgevoerd. omschrijving ontwerp 1) plaatsen van ballenvanger hoogte 6m met net hoogte 4 m + plasitordraad 3,7 mm hoogte 2 m, palen diam. 76 x 3,20 mm met een totale lengte van 87m te verdelen zoals bestaande situatie 2) plaatsen van afsluiting hoogte 2 m naast ballevangers met een totale lengte van 17m te verdelen zoals bestaande situatie 3) plaatsen van een dubbele poort van 4 m br x 2 m h 4) plaatsen van afsluiting naast poort van 14 m (6+4m) x 2 m hoogte 5) plaatsen van 1 schuin poortdeel van 2,40 m br x 1,20 m h in galva uitvoering ter hoogte van toegangstrap cafetaria kant terrein 2 (uitwerking zoals reeds identieke aanwezige poortdelen) Raming: 14.000,00 euro, btw inclusief
Vierde sessie van Beverse Start to Run kent grote bijval
Op maandag 31 maart startte de vierde sessie van Start to Run, een organisatie van VACB. De vorige drie sessies waren al een succes en bewezen dat het mogelijk is om in 10 weken tijd in staat te zijn om 5 km vol te lopen. De 4 begeleidsters, Els Rigole, Fabienne Cloet, Katrien Deconinck en Sandra Cauwels leggen er dan ook hun hart en ziel in om de sportievelingen perfect te begeleiden. Voor de vierde sessie mochten ze een groep van om en bij de 60 deelnemers verwelkomen. BL2008
Paaseirenzoektocht bij de Gezinsbond, Beveren-Leie en Desselgem
Op paaszaterdag sloegen de Gezinsbond van Beveren-Leie en Desselgem terug de handen in elkaar voor het organiseren van hun jaarlijkse paaseierenzoektocht. De tocht startte in OC De Mote te Desselgem en 75 kinderen vergezeld van ouders en/of grootouders trokken op pad. Onderweg waren een aantal spelletjes voorzien en natuurlijk viel er hier en daar iets lekkers te rapen.
Bij aankomst stonden de tafels op hun paasbest gedekt en konden ook de ouders en/of grootouders genieten van een natje en een droogje terwijl de kinderen hun verzamelde puzzelstukjes konden kleven en zich laten grimeren. Ondertussen was de paashaas op zoek naar De Mote maar via een telefoontje kwam ze op het juiste adres terecht. De gocart waarmee ze kwam aangereden was volgeladen met allerhande lekkers voor de kinderen.
Ouderraden VBS Desselgem en Beveren-Leie nodigen Rik Torfs uit.
Op de foto v.l.n.r.: Christ Lavens, Greet Vervaeke, Hilde Van Dhuynslager, Joop Verelzen
Op donderdagavond 10 april organiseren de ouderraden van de Vrije Basisscholen van Desselgem en Beveren-Leie een avond met Prof. Kerkelijk Recht Rik Torfs. Waarde(n)volle opvoeding wordt het thema van de avond. We kennen de Professor allemaal van zijn pittige commentaren in De Slimste Mens en van zijn Canvasprogramma Nooitgedacht. Hij geeft zijn visie op de snel-evoluerende maatschappij, over normen en waarden die belangrijk kunnen zijn voor de toekomst van onze kinderen.
Voor deze avond slaan de ouderraden van de VBS van Desselgem en Beveren-Leie de handen in elkaar. We hebben een heel actieve ouderraad, zegt Christ Lavens , voorzitter van de Desselgemse ouderraad. Een twintigtal enthousiaste ouders komen maandelijks samen om over het schoolgebeuren te praten. In de loop van het jaar wordt er ook heel wat georganiseerd voor de ouders en de kinderen. Een aantal activiteiten zoals onze kerstrozenverkoop en onze gezinswandeling zijn klassiekers geworden. Ook bij het schoolfeest (dit jaar op zondag 20 april) helpen we allemaal mee. De opbrengsten van deze activiteiten gaan integraal naar de kinderen. De laatste jaren is er al heel wat spelmateriaal aangekocht.
Ook de ouderraad in Beveren-Leie is heel actief.oppert Greet Vervaeke, penningmeester van dienst. Zoals in Desselgem kunnen we rekenen op een grote groep ouders die zich willen inzetten voor de school. We hebben heel wat werkgroepen die elk een activiteit voor zich nemen. Zo zijn we de laatste jaren pertinent aanwezig op de september-kermis in Beveren-Leie met een heuse kinderactiviteit. Het jaarlijkse mosselfestijn is een topper, met meer dan 600 eters over twee dagen zaten we dit jaar aan een record. We staan ook in voor de jaarlijkse schoolkalender en zijn present op tal van schoolactiviteiten. Ons schoolfeest gaat door op zondag 1 juni 2008. De opbrengsten van al deze activiteiten komen vanzelfsprekend ten goede aan de kinderen van de school. Praktisch : Donderdag 10 april om 20.00 u in t Klokhuis in Beveren-Leie . Kaarten kosten 3 euro en zijn te verkrijgen bij: Christ Lavens (0478/287391) Greet Vervaeke (0494/662358).
Op 18 maart was het voor de zesde maal dat het Davidsfonds de Nacht van de Geschiedenis organiseerde. Ook in Beveren-Leie kon men terecht voor een brok lokale volkscultuur. Herbergen en cafés in Beveren-Leie van vroeger en nu en waar kon men daarvoor beter terecht dan in de oudste café van Beveren t Leckerke.
Voorzitter Koen Lavens heette de talrijke aanwezigen welkom en kondigde daarbij een opwarmertje aan. Hilde Soens en Hilde Defoort twee gewezen café dochters vertelden enkele grappige anekdotes. Daarna was het de beurt aan Etienne Ducatteeuw die samen met Michel Debrouwere heel wat opzoekingwerk deden over o.a. de Beverse cafés.
Zo wist Etienne een kroegentocht te maken die in het eerste deel geïllustreerd werd dias. Het tweede deel werd voorgesteld aan de hand van kaarten. De twee Beverse heemkundigen zijn erin geslaagd om via documenten een eerste algemene kaart van Beveren te maken van in 1784. Daarop staan alle huizen en cafés en zijn ook de bewoners ervan gekend. Beveren kon in kaart gebracht worden tot het jaar 1920 en telde toen 58 cafés. Verdere kaarten zijn er niet meer, er mag immers niet meer in documenten gekeken worden van minder dan 100 jaar.
De kroegentocht ging dan maar tot op heden verder zonder kaarten. Een avond die voor velen onder de 75 aanwezigen heel wat herinneringen opriep.
Hieronder een klein opwarmertje van de anekdotes die Hilde en Hilde vertelden. Schiet echter niet op de pianist want dit filmpje is niet compleet, het hostingprogramma laat maar 5 minuten hosting toe. Als pro kan er natuurlijk heel wat meer, maar Beverse Weetjes is er op vrijwillige basis, dus..... In ieder geval kijk, luister en geniet!!!
Op 1 april 2008 zal het low care dialysecentrum in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem functioneel zijn en zullen patiënten met zowel acute en chronische nierinsuffi ciëntie kunnen worden opgevangen op spoedgevallen/IZ, in het low care dialysecentrum of voor een raadpleging bij de nefroloog.
Als je nieren falen Jaarlijks krijgen ±1.200 Belgen, waarvan meer dan de helft jonger dan 60 jaar, te horen dat hun nieren niet meer functioneren. Zij sluiten aan bij de totale groep van om en bij de 7.000 patiënten die met dialyse of niertransplantatie behandeld worden. Het totaal aantal nierpatiënten dat gedialyseerd wordt, bedraagt momenteel 4.500. Nierfalen is een sluipende ziekte: de evolutie verloopt vaak zonder al te veel symptomen. Herkenbaar is wel dat - als de nieren niet meer werken - de patiënt moe en zwak wordt en zijn eetlust verliest. Giftige stoffen hopen zich op in het bloed en er wordt vocht vastgehouden waardoor weefsels opzwellen, wat zich dan eventueel uit onder de vorm van misselijkheid en overgeven, jeukende huid, gezwollen handen en enkels en verstoorde slaap. Indien vroegtijdig vastgesteld, kan het verloop van de ziekte gestabiliseerd of vertraagd worden. In een aantal gevallen kan nierfalen zelf vermeden worden. Nierinsuffi ciëntie kan onder andere veroorzaakt worden door diabetes, hoge bloeddruk, ontsteking, blokkade of chronische infectie.
Dagelijks worden ongeveer 200 liters bloed door de nieren gepompt. Nuttige stoffen worden terug naar de bloedstroom gevoerd; water en afvalstoffen worden uit het bloed gefilterd en uitgescheiden als urine. Naast de zuivering van het bloed en de afscheiding van water en vloeistoffen, zorgen de nieren voor het evenwicht van chemische stoffen in het bloed, zoals kalium en natrium. Zij helpen het zuurgehalte op peil te houden en produceren hormonen. Deze hormonen helpen het beenmerg bij de aanmaak van rode bloedcellen, ze produceren vitamine D in de actieve vorm voor sterkte en gezonde botten en ze reguleren de bloeddruk. Acuut nierfalen Iemand kan perfect gezond blijven met slechts één werkende nier. Als beide nieren zwaar beschadigd zijn door een acute nierziekte, letsel of medicatie, spreken we van acute nierinsuffi ciëntie. Die kan worden genezen met de juiste medicatie en verzorging; de functie van de nieren kan tijdelijk worden overgenomen door een kunstnier. Chronisch nierfalen Indien de nierfunctie echter niet kan worden hersteld of, wat vaker gebeurt, indien de patiënt al aan een chronische nierziekte lijdt, spreken we van chronische nierinsuffi ciëntie. Die kan dodelijk zijn als ze niet adequaat of snel genoeg behandeld wordt. Mogelijke behandelingen voor chronische nierinsufficiëntie Eens de nierfunctie verloren is, moeten water en afvalstoffen op een andere manier verwijderd worden. De mogelijke behandelingen voor nierfalen zijn: niertransplantatie, hemodialyse en peritoneal dialyse. Niertransplantatie Slecht 50% van alle dialysepatiënten voldoet aan de lichamelijke eisen voor transplantatie of opteert voor deze behandeling. De grootste hinderpalen voor een geslaagde transplantatie zijn de beperkte beschikbaarheid van geschikte donororganen, alsook het risico op afstoting of andere complicaties. Hemodialyse Hemodialyse is één van de meest toegepaste behandelingen voor patiënten met nierfalen. De behandeling gebeurt in een dialysecentrum en in sommige gevallen thuis. De patiënt moet driemaal per week ongeveer vier uren verbonden zijn met een dialysemachine die het bloed zuivert. De verbinding met dit toestel gebeurt via een fi stel of catheter (toegang tot de bloedbaan). Peritoneale dialyse (PD) Bij PD wordt 2 tot 3 liter van een dialyseoplossing in de buikholte gebracht via een permanente catheter, die in de onderbuik wordt geplaatst en door de buikwand steekt. Afvalstoffen gaan uit het bloed en de omliggende weefsels in de dialysevloeistof over: het eigen buikvlies wordt als fi lter gebruikt. Deze behandeling kan thuis gebeuren. Vroegtijdig opsporen en verwijzen voor een betere behandeling Als patiënten met nierproblemen in een vroeg stadium van de ziekte ingelicht worden over de behandelingsmethoden, dan kunnen zij actief deelnemen aan een keuze van therapie en zichzelf vroegtijdig aanmelden voor de wachtlijst voor transplantatie. Dit gebeurt steeds in overleg met de huisarts.
Verkeersdag in de Stedelijke Basisschool te Beveren-Leie
Op donderdag 20 maart organiseerde de Stedelijke Basisschool een verkeersdag. De ganse dag was ingedeeld in een doorschuifsysteem en stonden directeur Stefaan Dewaele, leerkrachten, verkeersouders, ouders, grootouders en agent Francky Hoste paraat om alle leerlingen te begeleiden naar- en tijdens de verschillende activiteiten.
In OC t Klokhuis die helemaal verduisterd was werd het belang van zichtbaarheid en reflecterend materiaal duidelijk gemaakt. Met de zaklamp was het zoeken naar de 6 verschillende opdrachten.
De voetgangerstocht toonde aan hoe een voetganger zich moet gedragen in het verkeer. Tijdens deze tocht werd er stilgestaan bij verschillende verkeerstekens, het oversteken van de rijweg met of zonder zebrapad, zien uit welke richting er verkeer komt en het risico bij geparkeerde wagens.
Op de speelplaats werd een fietsparcours aangelegd en werd er gewerkt rond fietsbehendigheid. Daar kwamen o.a. aan bod: rechtdoor fietsen, richtingsverandering, een hindernis nemen, rond fietsen (rotonde), kruisen op een tweerichtingsfietspad, stoppen en vertrekken, korte tijd met een hand fietsen: iets op- en neerlegden, afstand houden, omkijken en oefeningen aan de fiets.
Het materiaal uit de dodehoekkoffer was opgesteld in de inkomhal en via vraag en antwoord werden de gevaren van de dodehoek besproken. Daarna ging het naar buiten waar het dodehoekzeil van de VDAB uit Wevelgem was uitgespreid en de firma Belaen van Volvo Harelbeke stelde daarvoor een vrachtwagen ter beschikking. Van in de vrachtwagen konden de leerlingen in werkelijkheid zien wat een chauffeur wel en niet ziet en zo ervaren waar de gevaarlijke zones zich rond een vrachtwagen bevinden. Speciaal hiervoor volgden Valerie Maebe en Katrien Mahieu een cursus.
Tijdens de fietstocht met agent Francky Hoste ging de aandacht naar de verkeersregels voor fietsers. Plaats op de rijweg, algemene voorrangregels, bevelen van een bevoegd persoon opvolgen, wegmarkeringen en verkeersborden begrijpen.
Tenslotte stond er nog een kleinere fietstocht op het programma voor de leerlingen van de tweede graad in de omgeving van de Tomberg. De aandachtspunten werden daar toegespitst op de verkeersregels voor fietsers, veilig op- en afstappen, de verkeerstekens en wegmarkeringen begrijpen, voorrangsregels op een kruispunt en bij een pad, rechts en links afslaan.
Alle activiteiten waren aangepast voor zowel tweede als derde graad, maar ook de allerkleinsten werden niet vergeten, maar dat is dan weer een verhaal apart. (RS)
Beverse Weetjes wenst alle bezoekers een Zalig Paasfeest
De paashaas heeft nog het een en ander in petto voor Beverse Weetjes
Zo zult u weldra kunnen genieten van: *De nacht Van de Geschiedenis *De Verkeersdag in de Stedelijke Basisschool *De paaseierenzoektocht bij de Gezinsbond *De......
Op Pasen is het precies 40 jaar geleden dat de Sint-Gregoriuszanggilde als gemengd koor voor het eerst de Hoogmis opluisterde. (In 1968 viel Pasen op 14 april)
Inleiding Ergens in het jaar 1929 staken een paar mensen de koppen bij elkaar voor een bespreking die totaal buiten het gewone viel in het toenmalige Beveren. Ze zouden een kerkkoor oprichten. Een van die mensen was André Nolf, die toen sinds een paar jaar officieel koster van de parochie geworden was. Een andere was René Algoet, sinds 1919 hoofdonderwijzer ofte "oppermeester" aan de Gemeentelijke Jongensschool. Een derde en eerder raadgevende stem in het kapittel, zal die van pastoor Ernest Lebbe geweest zijn. Een ongewone bespreking dus. Inderdaad. Met zang en muziek was het toen nog erg primitief gesteld in Beveren. Zoals op de meeste dorpen trouwens. We spelen wel eens met de gedachte dat een zekere Peter Benoit Bevernaar had kunnen zijn, ware een der talrijke takken der Benoits een paar tientallen jaren langer op Beveren blijven wonen. Maar zou hij zich hier wel ooit van zijn groot talent bewust geworden zijn? Er was koster Carlier uit Desselgem, zijn leermeester. Zeker. Maar toch! In weerwil van die primitieve omstandigheden echter, is het koor er gekomen. Het Sint-Gregoriuskoor. Het ging zeer bescheiden eerst en vrij onhandig. Er zijn jaren van hard werken en toegewijde "liefhebberij" nodig geweest om het door allerlei kinderplagen en jeugdziekten heen te helpen. Tenslotte echter kon het uitgroeien tot de talentrijke gemengde zangvereniging die we thans kennen
Wat vooraf ging Toen Andre Nolf in het jaar 1927 koster werd, was oppermeester René Algoet hier in Beveren de man die de touwtjes van het muziekleven zo een beetje in handen hield. Muziekleven! Nou ja. Onderhand weten we wel dat we ons daarvan niet te veel moeten voorstellen. Meester Algoet kon echter zelf goed zingen, had in Torhout het nodige opgestoken over notenleer, en met een knapenkoortje trachtte hij de hoogmis toch iet of wat vertoon van plechtigheid te geven. Daarmee raakte hij dan min of meer in concurrentie met Zuster Denise. Die had enkele "treffelijke jonge dochters" om zich heen verzameld, om ook al eens iets te zingen bij bijzondere plechtigheden.
Oppermeester Algoet was echter van mening dat er heel andere mogelijkheden waren, nu Beveren zulke jonge koster had. Ergens in 1929 kwam hij bij koster Nolf en pastoor Lebbe met een bijzonder voorstel aan boord. Ware het niet mogelijk in Beveren een echt kerkkoor op te richten? Zo een koor van mannen en vrouwen dat de gewone Gregoriaanse gezangen aankon, maar ook al eens een meer stemmige mis? Dat bestond elders wel. Waarom zou het dan in Beveren niet kunnen? Er werd niet lang over gepalaberd. André Nolf nam zijn fiets en reed het dorp af, op zoek naar goede stemmen. Over zijn beginperiode werd nooit iets opgetekend. Jammer. Hij weet er echter nog heel wat over te vertellen en vindt het alleen maar beroerd dat hij onvermijdelijk sommige mensen vergeten moet hebben. De memorie betert niet met het vorderen der jaren.
Volgende meisjes werden bereid gevonden om mee te werken aan het nieuwe koor: Alice Byttebier, Maria Christiaens, Rachel Delabie, Alice Christiaens, Madeleine Nolf, Agnes Verkaemer, Rachel Nolf, Rachel Samyn, Jeanne Vandeplassche, Louisa Vanhoutteghem en Margriet Devroe. Bij de mannen waren het: Albert Desmet, René Algoet, Jozef Samyn, Marcel Coussement, Juul Duhou, Emeric Verplaetse, Antoon Follet, Antoon Nolf, Arthur Kerkhove en André Vandorpe.
Met dat gemengde koor was er echter een moeilijkheid. Mannen en vrouwen samen op het dokzaal? Om de drommel niet! Pastoor Lebbe was immers van oordeel dat men de kat niet in de kelder mag kweken. Het vrouwelijke deel van het koor zat derhalve links vooraan in de kerk, terwijl de mannen 's Heren glorie moesten bezingen vanaf het dokzaal. Op Kerstmis van het jaar 1930 werd zo de " Missa Sursum Corda" van De Hovre gezongen. Een tweestemmige mis eigenlijk, maar dat was blijkbaar nog te ingewikkeld. Er werd dan ook beurtelings gezongen. Een zin door de vrouwen, dan een door de mannen, en zo verder. Hoe pover dit ook mag lijken, voor de kerkgangers moet het zoiets geweest zijn als engelengezang in het paradijs. Uit alles wat voorafgaat, weten we dat ze zeker niet verwend waren op dit gebied.
We hebben een kerstprogramma uit het jaar 1930 voor ons liggen terwijl we dit aan het schrijven zijn. Een al wat beduimelt en verkreukeld blad. Hoogst waarschijnlijk het eerste kerstprogramma dat ooit gemaakt werd in Beveren. Daaruit blijkt dat het Sint-Gregoriuskoor van bij het begin al de zaken flink aangepakt heeft. Naast de "Missa Sursum Corda" werd het volledige Gregoriaanse eigene uitgevoerd. Daar stonden de mannen voor in. Het moet avonden en avonden aan repetitie gekost hebben voor deze totaal onervaren zangers. Tijdens de twee gelezen missen die op de gezongen vroegmis volgden, werden kerstliederen voorgezongen door Arthur Kerkhove. Marcel Coussement en Jozef Samyn
Ook de vrouwelijke kant van het koor had zijn beste solisten naar voor geschoven: Alice Byttebier, Maria Christiaens, Agnes Verkaemer, Rachel Samyn, Rachel Nolf, Jeanne Vandeplassche en Margriet Devroe. Ook de kinderstemmen kwamen nog even aan bod met een kerstliedje. Voor hen was de oogst slechts mager, maar er lagen betere tijden in het verschiet.
De kerstprogramma's werden verkocht tegen de prijs van een frank. De opbrengst diende ter bekostiging' van de versiering aan de kerstkribbe. Achter die Aktie vermoeden we onmiddellijk de persoon van Elie Liefooghe. Die was hier in het jaar 1929 aangekomen als onderpastoor en, geboren knutselaar als hij was, moet hij zich al dadelijk aan het vervaardigen van een kerststal gezet hebben. Waarschijnlijk een van zijn eerste "preufstukken" hier in Beveren, maar het zou absoluut zijn laatste niet zijn.
Die eerste combinatie van mannen- en vrouwenstemmen was geen lang leven te bespeuren. Er kwam een kink in de kabel. Hoe en wanneer dit juist gebeurd is, hebben we niet kunnen achterhalen. Misschien was het omdat het zo moeilijk geweest moet zijn de vrouwen vooraan in de kerk in eenklank te laten zingen met de mannen op het dokzaal. Een dirigent heeft het vaak al moeilijk genoeg als de verschillende componenten van zijn koor naast elkaar opgesteld staan. Met Kerstmis 1931 waren de eerste sporen van het uiteenvallen reeds te merken. Er stond een nieuwe mis op het programma. De tweestemmige "Missa Quarta van Alfons Moorgat. Ze werd gezongen door kinderen en manen. Aan de eigenlijke mis kwamen de vrouwen niet meer te pas. Wel mochten ze tijdens de gelezen missen nog enkele kerstliedjes zingen. Met Kerstmis 1932 was hun rol definitief uitgespeeld. Ze kregen zelfs geen kerstliedje meer toebedeeld. Forse mannenstemmen zongen de "Missa Quarta" van Moortgat, terwijl enkel in het kleiner werk nog een kinderstem te horen viel. Hiermee had het Sint-Gregoriuskoor een plooi gekregen die het gedurende vijfendertig jaar behouden zou. Wanneer sopranen nodig waren, werd beroep gedaan op kinderen. Vrouwen kwamen niet meer in aanmerking hiervoor. Als iemand hartzeer gehad heeft dat het allemaal zo gelopen is, dan moet het Zuster Denise geweest z i j n. Ze had uren tijd besteed aan het drillen van haar meisjes. Zelfs toen er van een eigenlijk koor nog geen sprake was. Maar ja, er was niet zoveel aan te doen. Geen mannen en vrouwen samen op het dokzaal. Voorzichtigheid voor alles!
Zo ging het mannenkoor verder met zijn hoogten en laagten. We maken een sprong naar het jaar 1967. Langzamerhand kwam er echter sleet op het koor. Steeds meer zangers bleven weg en het ergste was dat er geen mannelijke kandidaten meer gevonden werden, vooral de tenor partij brokkelde af. In het jaar 1967 stond het Sint-Gregoriuskoor dus voor de keuze: verder aftakelen door het steeds meer achterwege blijven van een deel der koorleden, of vrouwen inschakelen. Op meester Callewaert en een paar anderen na stonden de mannen huiverig tegenover deze remedie. Onze mannelijke ijdelheid speelde ons vermoedelijk parten. De vrouwen hadden het reeds voor het zeggen in heel wat gevallen en moesten ze het nu ook nog voor het zingen krijgen. Toch kreeg Gentiel Kalefatert de kogel door de kerk. Op het einde van dat jaar 1967 had hij een vrouwenkoortje gedrild om een feest van de plaatselijke K.A.V. op te luisteren. Dat koortje had echt niet zoveel om het lijf, figuurlijk dan. Slechts een paar leden van de feestende organisatie waren erbij betrokken. Hun optreden werd echter een geweldige meevaller. Er waren enkele koorleden aanwezig en die raakten zo enthousiast dat ze op slag omgetoverd werden tot vurige voorstanders van een gemengd Sint-Gregoriuskoor. Het hek was nu voorgoed van de dam. Wie liever het vrouwvolk buiten het koor wilde houden, moest zich noodgedwongen gewonnen geven onder druk van de meerderheid, vooral toen bleek dat ook pastoor Deltour het plan helemaal niet zo kwaad bleek te vinden.
Begin 1968 begonnen koster en dirigent hun wervingstournee. Ze hadden al spoedig genoeg meisjes en vrouwen bij elkaar om het erop te wagen. In de eerstvolgende repetities werden enkele meerstemmige Nederlandse psalmen aangeleerd en in de hoogmis van Pasen 1968 bracht het gemengd Sint-Gregoriuskoor zijn eerste opvoering. Het viel geweldig in de smaak bij de kerkgangers. We hoorden het al dadelijk na de mis aan het commentaar dat opklonk uit de napratende groepjes op het kerkbordes. Gentiel Callewaert glunderde toen hij even later zijn eerste pintje hief en "prosit" wenste.
Er lag weer een feest in het verschiet ondertussen. Het was twaalf jaar geleden toen dat er nog koorleden in de bloemen gezet werden voor jarenlange trouwe dienst. Dat waren Arthur Kerkhove, Andre Nolf en Jozef Stevens zaliger geweest. Dit keer zouden het Robert en Jacques Meersman, Andre Ostijn en ikzelf worden. Alle vier waren we meer dan vijfentwintig jaar lid van het koor. Pastoor Deltour werd over de kwestie aangesproken en knikte bereidwillig. Hij zou zorgen voor de eretekens van Sint-Donatianus en als het koor een toelage gebruiken kon om de onkosten wat bij te spijkeren .... Hij knipoogde eens.
Het feest ging door op zondag 28 april 1968. Een lentedag, maar geen lenteweer. Dat weet ik nog goed. Het deerde echter niet zoveel. De hoogmis werd gezongen door het nieuwe gemengde Sint-Gregoriuskoor. Natuurlijk. Het was een indrukwekkende groep geworden intussen. Wij, de gevierden die vooraan zaten in de kerk en dus dicht bij de zangers, voelden het warm worden binnen in ons. Dat was nu ons koor! Wij hadden het helpen opbouwen al die jaren. En nu zaten wij hier vooraan en zij zongen. Voor ons! Maar was dat werkelijk ons koor? Zong dat zo? We hadden het nog nooit bezig gehoord. Altijd hadden we midden in de zingende groep gezeten. Pastoor Deltour spelde ons tijdens de mis het ereteken van Sint-Donatianus op. We waren er zo blij mee als kinderen. Niet om de medaille zelf. God nee! Wie hecht nog belang aan zoiets in onze tijd! Maar voor ons was ze het symbool van alles wat de voorbije jaren gebracht hadden aan vreugde en vriendschap. Ze ligt nu ergens in een lade van mijn schrijftafel. Vergeten, zoals zoveel dat naar de achtergrond gedrongen wordt met het vorderen der jaren.
We kunnen misschien even troepenschouw houden ter gelegenheid van dit jubileumfeest. Het koor bestond dan pas een paar maanden in zijn gemengde vorm en het is interessant eens na te gaan wie er bij waren toen. De vereremerkten waren dus Robert en Jacques Meersman, André Ostijn en Michel Debrouwere. Die waren dus zeker van de partij. Namen verder deel aan de activiteiten van dat feest: Marie-Thérèse Deleersnijder, Simonne Vercruysse, Marie-Thérèse Benoit, Viviane Lavens, Maria Courtens, Solange Vermoere Marijke Dewitte, Mariette Verschuere, Magda Bazijn, Thérèse Debaere, Rachel Samyn, Agnes Kerkhove, Liliane Secember, Godelieve Flamee, Hubert Velghe, Gentiel Callewaert, Andre Nolf, Lucien Vancraeynest, Germain Vandorpe, Jozef Lagaisse, Arthur Kerkhove. Roland Decaluwe, PauI Debrouwere, Hubert Ameye, Marcel Himpe, Arseen Roobroeck, PauI De Smet, Lucien Meersman en Lucien Vereecke. Een paar vrouwelijke koorleden konden er onmogelijk bij zijn die dag. Dat waren: Annie Callewaert, Nicole Clapèron, Kristien Bebrouwere en Kristien Roose
Toen het feest voorbij was, gingen we met frisse moed verder en koster en dirigent hadden nu het plan opgevat om de oude "Missa in honorem Beatae Mariae Magdalenae" van Wiltberger weer eens uit de kast te halen. Het was jaren geleden dat we ze nog uitgevoerd hadden. Toen hadden de kinderen nog de sopraanpartij gezongen. Het werden moeilijke herhalingen. Vooral het vrouwelijk deel van het koor had er een harde dobber aan. Een meerstemmige mis geeft inderdaad heel wat meer problemen dan een doodgewone psalm. Onze moeite was echter niet voor niets. De middernachtmis van Kerstmis 1968 werd een van de mooiste die we ooit hadden.
Einde 1971 zag dat koor een sedert jaren gekoesterde wens in vervulling gaan. Orgelbouwer Loncke uit Diksmuide kwam met de eerste stukken voor het nieuwe pijporgel aandragen. Ook in die zaak kwam dus schot. Week na week hebben we de opbouw van dat orgel kunnen volgen. Het ging traag. Al die pijpen en leidingen die hun juiste plaatsje moesten krijgen! Het deed wel iets toen het stuk er eindelijk stond en we voor het eerst zijn rijke klanken door de kerk hoorden golven. Daarop hadden we bijna een half mensenleven moeten wachten! Op zondag 13 november 1971 kwam organist Vanhoutte van de Kortrijkse Sint-Maartenskerk het orgel dan plechtig inspelen.
Het lag in de bedoeling de oude vierstemmige "Missa pro Pace" van Remi Ghesquiere weer eens boven te halen voor Kerstmis 1971. Tijdsgebrek heeft het echter belet. Voor het grootste deel der koorleden was ze immers volslagen nieuw en zo een vierstemmige mis leer je niet in een paar weken. Er werd dus teruggegrepen naar het frisse "Madeleentje" van Wiltberger, zowat het lijfstuk van het Sint-Gregoriuskoor. Agnes Kerkhove zong het 'Adeste Fideles' tijdens de nachtmis. Voor het eerst sinds veertig jaar dat het "kerstliedje" weer door een vrouw gezongen werd.
Bron: Onder de Clocke: met dank aan Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere
