Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
mama nu ben ik echt een grote jongen het bloed spoot uit mijn wonde en ik heb geen traan gelaten het deed serieus wel pijn toch hoorde je geen kick de dokter gaf me een dikke spuit maar ik was flink en heb niet eens geschreeuwd
mijn droom vertel ik je morgen wel vandaag wil ik even vragen hoe het met je gaat ik sla de weg in van het begrijpen beeld me in hoe het zou kunnen zijn die ene dag toen jij
het zijn geen woorden die ik je vraag geen verhaal van hoe het was alleen het luisteren naar je gevoel of je de zon vandaag ziet schijnen en de hemelengelen van daarboven de pluimen van hun vleugels behoedzaam tot bij jou laten komen
ik dacht aan hoe het ooit was jou stroom van tranen die ik op mocht rapen vandaag zie ik de bodem van je rivier en wens ik speciaal voor jou een glimlach van herinneringen
het regent druppels van verdriet mensen kijken naar de lucht "het is maar een bui" roepen ze "ik zie hoopvol blauw" ze juichen leren een vreugdedans ze zullen het verdriet verjagen en alles voelt weer goed
de lucht wordt dreigend zwart een zondvloed van verdriet stoort zich niet aan de mens
wolken klitten samen sluiten een akkoord met de regen de wereld treurt mensen zwijgen een iemand vraagt "weet je nog hoe vreugde voelt"
dag merel als ik je zo zie vliegen hoog in de lucht droom ik van verre oorden de wind neemt me mee ik zweef zo maar in het niets
ik laat me gaan kies de mooiste wolk gemaakt van schapenvacht met dons zo heerlijk zacht en groene palmbomen waarom geen picknick mand met heel veel lekkers en een boek dat smaakt naar romantiek een heerlijk melodietje en een schouderklopje zo nu en dan een vijver om in te duiken als de zon te dicht bij me komt en dan nog . . .
ik sluit mijn ogen maak een afspraak met mijn droom
dit wil ik je nog vertellen gisteren na een lange wandeling legde ik mijn emoties even te rusten in de duinen vlak bij de zee
een lief klein bloemetje laat ik het een duinroosje noemen - ik ben er zeker van dat je mij begrijpt - had een boodschap meegebracht omdat ik je ken vroeg ze me de woorden tot bij jou te brengen
het voelt zo goed wist ze me te zeggen daar in het land waar alles hemels kleurt gekoesterd door de liefde vindt ze vrede op een plaats waar het zo rustig is van op haar plekje waakt ze over jou ze vraagt me om je tranen op te vangen zodat je stilaan met het mooie verder gaat
dag jij ik stuur je een groet vandaag zo maar een klein gebaar even zeggen dat het met me gaat met weinig woorden laat ik weten dat ik je ontzettend mis
hier valt de regen met bakken uit de lucht toch ben ik vrolijk en heel blij iedere regendruppel laat me weten hoe veel je om me geeft
mijn stralen tot bij je brengen je hart verwarmen stoeien met je schaduw het goed gevoel verzorgen
of zou ik schuilen achter de wolken een akkoord smeden met een wolkbreuk zodat een regen van gevoelens je tranen meeneemt naar de grote stroom van het verwerken
zou je zien hoe ik op je wacht aan de overkant van de rivier
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
