Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Het licht van de zon delen we met de hele mensheid. Het is niet van jou en niet van mij. Het is de levensbron die allen gelijkelijk haar energie geeft. Wie met zijn hart geniet van de schoonheid van een zonsondergang straalt zijn vreugde uit over de mensheid
Alles leek zo grauw en grijs, Ik voelde me benauwd Plots kleurde je mijn weg en werd het helder rood Je zei me vriendelijk dag, ik voelde warmte in mijn hart. Je bracht de vreugde met je mee, de wereld stond ineens in bloei
Straks sta ik je weer op te wachten samen richting ik begrijp het niet Wil niet horen wat ze zeggen Toch blijf ik dicht bij je staan.
Kon ik je het verleden maar weer geven Een wereld toen alles anders was Ik zou je zonne-warmte willen schenken Want voor jou schijnt enkel nog de maan Al het goede had ik in gedachten Toch heb ik je zo veel pijn gedaan
En diep in mij voel ik het zo knagen, mijn pijn en mijn verdriet Omdat ik weet dat "je niet meer kunnen" Ik je dat onbewust heb aangedaan
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
