Je bent drieëntwintig, je werkt ergens in een baan die je wel aanstaat, maar je vindt dat je meer waard bent en meer kunt betekenen voor de samenleving.
Neen! Ik herhaal: IK was drieëntwintig, werkte bij de technische dienst van een fabriek, maar wilde meer! Voelde dat ik onder mijn geestelijke capaciteiten werkte, en boven mijn fysieke! Bovendien wilde ik enige bestaanszekerheid opbouwen, hoger dan de fabriek me kon bieden. Wilde bovendien niet afhankelijk zijn van een fabriek die er elk ogenblik het loodje kon bij leggen. Probeerde me ook mijn toekomst voor te stellen: een gezinnetje stichten op drijfzand? Neen! Niks voor mij. Dan maar op zoek naar iets anders!
En op zekere dag zag ik politiemannen voorbijrazen op zware motoren. Ha! Dàt was nou net het schoentje dat me paste! Maar zeven jaar fabriek had me op geestelijk gebied wat afgestompt. Was gewoon geraakt aan fabriekspraat en fabrieksmentaliteit. Zou het me nog lukken? Onzekerheid! Ik moest mijn leven op een ander spoor zien te krijgen, en dat kon ik alleen maar door schriftelijke cursussen te gaan volgen om mezelf weer bij te werken in theoretische basisvakken.
Toen kwam het grote moment: er werd in mijn gemeente een examen uitgeschreven voor kandidaat politieagenten. Zou ik meedoen? Zonder enige piston? Toch maar geriskeerd, en ik slaagde met vlag en wimpel. Een nieuw leven kon beginnen! En wàt voor leven! Van de ene dag op de andere werd ik iemand helemaal anders. Leerde de zelfkant van de maatschappij kennen. Leerde dat lang niet alles was zoals het leek. Leerde de kleine kantjes van de mensheid kennen. In mijn persoonlijke levensloop kan ik het niet beter beschrijven dan een complete revolutie!
En ja, na korte tijd zàt ik op zon politiemotor! Tweewielers waren altijd al mijn hobby geweest, en nu had ik er voorwaar mijn beroep weten van te maken! Maar niet de motoren maakten van mij een andere mens! Dat was het beroep van politieman! Het is gewoon niet te geloven hoe je de samenleving om je heen al gauw met heel andere ogen gaat bekijken! Als je voorheen al wat schuchtere pogingen had ondernomen om deel te nemen aan toogpraat, lukt het je nu helemaal niet meer! Praat die veel teveel afwijkt van wat je, vanuit jouw bevoorrechte positie, ziet gebeuren in een maatschappij waarin niets is wat het lijkt!
Ik zou het beroep dan ook aan iedereen willen aanraden, ware het niet dat het op sterven na dood is. Kapotgemaakte motivatie door bakken theorie! Door de wetenschap dat je, als het er op aankomt, alleen staat. Dat zelfs je oversten, aan de héle hoge top dan, klaar staan om je voor het minste foutje aan het kruis te nagelen! Een foutje waarvoor je exact anderhalve seconde kreeg om te beslissen. De top doet er dan anderhalve maand over om uit te vissen of het nu wel of niet fout was. En wee je gebeente als de uitslag van die moeizame studie in je nadeel speelt!
Neen jongens. Het WAS een mooi beroep, waarin je alles van jezelf kon geven om de maatschappij ten dienste te zijn. Maar die tijd is voorgoed voorbij. Opgegaan in rokerige wetten die heel mooi klinken in theorie, maar de toets der realiteit niet aankunnen! Wetten, uitgedacht door mensen die door gebrek aan praktijkervaring, nog onvoorwaardelijk geloven in mensen! Die denken dat alles wat je ziet ook werkelijk zo is! En meestal is dat ook wel zo, maar dat is dan niét het publiek dat regelmatig in aanraking komt met de politie! En het is juist met dàt publiek dat de politie dagelijks af te rekenen krijgt. Wanneer zal de wetgever inzien dat hij wetten moet maken die passen voor mensen die tot de orde moeten geroepen worden? Wanneer zal hj beseffen dat die mensen helemaal anders in elkaar steken?
Die theoretische wetten zouden het perfect doen voor normale mensen. Maar voor normale mensen hoéven geen dergelijke wetten te worden ontwikkeld. Wél voor de abnormale minderheid, maar dat snappen die theoriemakers niet! Die blijven maar geloven in het goede in elke mens!
Bovendien leefden we destijds ook in een beschaafd land. Een holdup kwam ééns, en dan nog bij uitzondering, voor in een eeuw! Nu is het niet eens nog frontpaginanieuws. Laat het één keer gebeuren zonder de daders te kunnen snappen, en je geeft een negatief signaal aan alle potentiële nadoeners!
Respect voor het gezag is er ook al niet meer. Zo worden de mensen niet meer opgevoed! Daar staat ook de regering niet langer achter. Kan het dan ook anders dan dat het beroep helemaal verwatert? Dat de straat wordt overgenomen door tuig van de richel? Dat de politie ook probeert de andere kant op te kijken bij zelfs grove ongeregeldheden? Je zou voor minder!
Maar goed, de jongere generaties hebben in het kieshokje gekozen om die kant op te gaan door voor dat soort lui te stemmen. Ze kunnen maar zelf zien wat hen te gebeuren staat!
Neen! Nooit was vrouwe Justitia méér geblinddoekt dan tegenwoordig! Wie haar dat gelapt heeft? De lakse regeringen van de laatste decennia!
Soms betrap ik mezelf erop dat ik toch wel een controlefreek ben! Niét op anderen, maar op mezelf. Het zal wel aangeboren zijn, want als kind al kon ik niet genieten van een speelgoed opwindautootje alvorens ik precies had uitgekiend hoe het kwam dat dit ding kon rijden nadat je het had opgewonden! En dus moest het open. Ha! Nou snap ik het! Die veer doet het werk! Opwinden tot hij spant, en dan ontrolt hij en geeft zijn energie af aan een stel tandwielen!
Voilà. Ik was weer gelukkig, het autootje kon weer dicht, en ik kon ervan genieten.
En zo bleef ik mijn hele leven. En voor wie mijn hersenkronkels niet snapt kan het zelfs lijken of ik gierig ben, maar eigenlijk gaat het om dezelfde mentaliteit. Als ik betaal voor iets, wil ik weten waarvoor, of het de prijs wel waard is, en vooral: hoe het werkt. Betalen voor wat ik niet nodig heb zit er bij mij dus helemaal niet in.
Hoe ik tot die gedachtegang kwam? Door mijn pc! Ook hiér wil ik volledige controle over wat het ding doet. Het is een beetje vechten tegen de bierkaai, want meer en meer worden pcs, of beter gezegd besturingssystemen en programmas zodanig gemaakt dat je er als gebruiker helemaal geen zicht meer op hebt wat het ding aan het doen is achter je rug om en zonder vragen!
Waarom ze zo gemaakt worden begrijp ik wel: mensen willen niet teveel geconfronteerd worden met lastige vragen, kiezen, twijfelen of ze nu ja of neen moeten zeggen tegen een bepaalde update. En daar spelen de softwarefabrikanten op in. Doen het allemaal achter je rug om en je hebt er zogezegd geen omzien naar. Helpt ook om de drempelvrees naar computers toe weg te nemen voor normale mensen.
Maar helaas, ik bén geen normale mens! Als mijn pc iets doet moet dat met mijn toestemming, of minstens moet ik weten wàt hij aan het doen is! En dus schuim ik regelmatig het internet af naar programmas die me constant op de hoogte houden van wat mijn pc doet. Zo heb ik op mijn scherm een wijzerplaatje dat percentsgewijs de activiteit van de processor weergeeft. Als ik niets doe moet dat wijzertje op 0 staan. En dat doet het meestal wel. Maar dan plots gaat het naar 50% lopen! Verdorie! Ik doe toch niets? Ik vraag toch niets? Waar is dié nou mee bezig? En ik ben niet tevreden alvorens ik heb achterhaald wat er gebeurt. Meestal gaat het dan om automatisch archiveren of zo. Heel onschuldig; heel normaal; maar ik hou er niet van dat het stiekem gebeurt. Ik wil geen geblinddoekte pc gebruiker zijn, en dat is nou nét wat de softwarefabrikanten wél willen!
Ook wil ik niet dat mijn pc iets download zonder mijn toestemming, en dus heb ik ook een bitmeter geïnstalleerd, zodat ik constant zie of er al dan niet iets gedownload wordt. Vind ik heel interessant, want soms wil je iets downloaden en schijnbaar gebeurt er niets en denk je dat je een vergissing beging. Maar de bitmeter vertelt je wel onmiddellijk dat er wel degelijk iets wordt gedownload en dat je dus wat geduld moet oefenen. Of plots geeft het ding aan dat een stiekeme download bezig is. Weer een of ander programma dat updates ontvangt waarschijnlijk, maar ik ben pas gerust tot ik het programma in kwestie vond en tot de orde kon roepen: updates, akkoord, maar eerst aan baasje vragen!
Hoe mensen die dat niét hebben werken? Gewoon zonder enig probleem. Al stellen ze zo nu en dan vast dat de pc plots tijdelijk wat trager schijnt te lopen, maar ze weten niet waarom! Wel, dààrom dus! Hij is achter je rug om iets anders aan het doen.
Ook een mailverklikker heb ik staan. Die vertelt je, zonder dat je mailprogramma aanstaat, dat er mail is en hoeveel. Maar meer ook niet, noch van wie het komt. Dat stel je dan pas vast als je je mail opent. Het downloaden begint dan, of je het wilt of niet. En of er reclame of spam tussen zit of niet, je hebt er verder geen zeggenschap op. Alles wordt gedownload, over wélke nonsens het ook gaat! Pas als alles binnengelopen is kun je selecteren wat je weer wilt verwijderen, maar ondertussen heb je toch weer veel tijd verloren met het downloaden van nonsens.
En dus zocht ik al jaar en dag naar een programma dat, alvorens je je mailprogramma openzet en automatisch gaat downloaden, je precies vertelt wat je te wachten staat, én je de mogelijkheid bied bepaalde berichten meteen van de server te wissen zodat je ze niet eens eerst hoeft te downloaden. Leek onvindbaar. Maar eergisteren werd mijn zoeken beloond! Ik vond PopTray. Een fantastisch programma dat aan al mijn bovenvermelde wensen tegemoet komt.
Zodra er mail op je server komt, opent PopTray automatisch en geeft je een lijst met de afzenders en de grootte van de bestanden. En je krijgt de mogelijkheid: downloaden of wissen! Wat je wist verdwijnt gewoon van de server en hoef je dus niet meer te downloaden. Fantastisch! Nét wat ik zocht. En bovendien helemaal gratis!
Je komt dan eerst op een verantwoording (Engels) van de maker: ook iemand die niet vond wat hij zocht en er dan maar zelf een programma voor schreef. Blijkbaar is het dan ook wel uniek in de wereld! Vervolgens klik je in de linkermarge op downloads, en je kunt het programma downloaden en installeren. Na de installatie kun je onder opties ook de taal instellen, en voorwaar Nederlands zit er ook bij!
Toch wel een aanrader voor al wie niet zomaar alles door de strot wil gedrukt krijgen zonder enig verweer! Eigenlijk zou een fatsoenlijk e-mailprogramma zélf die mogelijkheid moeten bieden, maar dat doet er niet één!
Voilà! Deze week viel alweer een bericht in de bus dat mijn identiteitskaart bijna verlopen is! Pfff, weeral van die administratieve rompslomp waaraan ik een grondige hekel heb.
Naar de fotograaf voor een pasfoto en maar proberen te lachen naar de camera, terwijl je woedend bent op de verlichte geest die vond dat die kaarten maar een slordige vijf jaar meer geldig mogen zijn!
Dan het stadhuis nummertje nemen, lang wachten natuurlijk in de rode wachthoek, of roddelwachthoek, zoals je het wilt zien! Verveeld luisteren naar wat geweeklaag, doorspekt met een handvol leugens en begeleid door het gejengel van kindjes die het wachten met mama beu zijn!
Enige tijd later dan hetzelfde scenario om de nieuwe identiteitskaart af te halen en dan ben ik weer een vernieuwde Belg voor het rijksregister. Heb ik dan enige meerwaarde voor de Belgische staat? Of dient die vervaldatum enkel maar om diefstal of misbruik van identiteitskaarten te vermijden? Jongens toch! Wie zou nu iets gaan stelen wat je in de hele wereld gratis kunt krijgen? Van in het zand van de Sahara tot in de Russische toendra!
Wedden dat het voor vreemden een pak sneller gaat, met die snelbelgwet? Belg kun je blijkbaar snel worden, maar Belg blijven lijkt een pak tijdrovender en is maar een optie voor vijf jaar!
En dan een cijfercode kiezen en intoetsen! Waarom? Voor wie? Voor wat? Enkel om je belastingsbrief online in te vullen kun je die gebruiken, maar dat moet ik ook al niet meer nu als gepensioneerde. Vadertje staat weet mijn inkomsten veel beter dan ik trouwens!
Enfin, ondertussen heb ik toch weer een nieuwe pasfoto en wat kan ik beter doen dan hem op maar op mijn blog te plaatsen? Zo dient mijn moeite tenminste nog tot iets!
Als muzikaal tussendoortje nog maar eens een vers door mij gecomponeerd muziekje. De tekst staat hieronder, de muziek in MIDI formaat steekt hierbij als bijlage.
Voor wie het nog niet wist:
Hoe te werk gaan?
De gewenste tekst kun je kopiëren door ze te selecteren met de linker muisknop ingedrukt.
Vervolgens druk je de rechter muisknop in en kies kopiëren. De geselecteerde tekst wordt nu gekopiëerd
Dan open je een tekstverwerker (of mailformulier), plaatst daar ergens de cursor in, klik RECHTS en kies: plakken. De tekst verschijnt dan in het programma, en je kunt het afdrukken.
Tenslotte download je de muziek, speelt ze af en je volgt maar op de uitgeprinte tekst.
MOOI VLAANDEREN. Tekst en muziek: W. Claeys.
1.
2.
Mijn mooie Vlaandren, Wat is met jou gebeurd? Vlaandren, Wie heeft jou zo gekleurd? Vlaandren mijn land, Wie heeft jou zo verkracht? Wie greep hier de macht? Vernielde al je pracht? Wie was zon barbaar? Wie deed er jou dat aan?
Oh lelijk Vlaandren, Wie heeft jou zo besmeurd? Vlaandren, Wie heeft hier zo gekleurd? Vlaandren mijn land, Waarom hield je geen stand? Maar jij liet begaan, Je liet niet eens een traan. Wist van de prins geen kwaad, En nu is het te laat.
Nog even dit: ik heb het gecomponeerd vanuit het gezichtspunt van een middeleeuwse Vlaming die plots in ons tijdperk terechtkomt en zich de ogen uitkijkt op de ongelooflijke stommiteiten die hij hier ziet.
Moest iemand echt het MIDI bestand niet aan de praat krijgen kan ik het altijd nog omzetten naar MP3 en doormailen.
Ik zou ze niet graag te eten willen geven, die photoshoppers die er als de kippen bij zijn om de trieste realiteit om te zetten in mooie beeldekens. Beeldekens die misschien ooit eens de kleuterklasjes van ons meewarig landje zullen versieren! Zo leren de kindjes hun vertrouwenspersonen kennen!
Kijk wat ik nú weer in mijn mailbox vond:
Neen! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Tenminste toch nog niet in België! In Frankrijk werd tenminste volwassener gereageerd op dat soort nonsens!
Alleen in België kan blijkbaar alles! Voor wanneer de heiligverklaring? Dan heeft Malonne twee bedevaartsoorden: eentje voor broeder Mutien, en eentje voor zuster Michele!
Eigenlijk is dit een spoedcursus om het ver te schoppen in de politiek. Wat ik beschrijf groeide uit persoonlijke ervaring met dat soort lui. Het gaat vooral over één persoon van wie ik de politieke carrière kon volgen van begin tot eind. Geen slechte persoon. Wél een typisch voorbeeld van hoe je politicus wordt en hoe je reageert als je het hoogste doel dat je jezelf stelde, bereikt.
Piet Politiek was, door een lichte handicap, ongeschikt voor de arbeidsmarkt. Dat had hij al op de schoolbanken ondervonden, en dus besteedde hij al zijn energie aan zijn studies. Wie niet sterk is moet slim zijn dacht hij terecht.
En eindelijk liep hij dan met een diploma middelbaar onderwijs de schoolpoort uit. Klaar om in het leven te stappen. Zijn dorpje stelde niet zoveel voor met een paar duizend inwoners, maar hij vond werkgelegenheid als bode bij een politieke partij. Een partij die het al jarenlang voor het zeggen had gehad in Vlaanderen. Het was de tijd dat lidgeld nog thuis werd opgehaald, en dus waren er bodes nodig.
En hij deed zijn job goed. Bezocht de leden van de partij, meestal eenvoudige boerenmensen die amper konden lezen en schrijven. Hielp hier om een belastingsaangifte in te vullen, daar dan weer om een mindervalide aan een kaart of een uitkering te helpen. Hielp ook heel actief de jeugd. Want het waren de gouden tijden, alvorens allochtonen ons dat alles weer kwamen afnemen! En dus promootte hij ook sterk het voorhuwelijkssparen (merk op: met twee sen. Want met één s was dat destijds uit den boze).
Wie toen aan voorhuwelijkssparen deed bij zijn partij, kreeg, als hij huwde, waanzinnig hoge interesten op het gespaarde bedrag. Hij liet uitschijnen dat zijn partij dat betaalde, maar het kwam natuurlijk onrechtstreeks van de staat. Dat kon toen nog, want alleen het eigen volk telde en de schatkist bulkte van de rijkdom, en destijds werd die rijkdom nog niet over de Sahara uitgestrooid
Ook pakketjes voor dienstplichtigen stonden op het menu. De giften konden niet op. We leefden echt wel in een luilekkerland, al werkten we daar ook hard voor. En de bevolking van het dorpje dacht natuurlijk dat ze dit alles aan Piet Politiek te danken hadden, en hij werd op de handen gedragen. En natuurlijk steeg hij daardoor na verloop van tijd steeds hoger op de ladder van zijn partij. Maar ja, in een klein dorpje kun je het nu eenmaal niet erg ver schoppen in de politiek, maar in de jaren zeventig kwam zijn kans. Zijn dorpje fusioneerde met een grote gemeente in de buurt.
Na ook in de fusiegemeente een ware weldoener te zijn geworden, waagde hij zijn kans, kwam op de verkiezingslijsten te staan en bleek een waar stemmenkanon te zijn. Hij werd dan ook schepen.
En hij veranderde! Werd vitterig, ging onredelijke eisen stellen aan het stadspersoneel onder zijn bevoegdheid, kortom, hij gaf blijk van zeer slecht leiderschap. Dat was ook zijn roeping niet, al dacht hij het aan te kunnen. Hij blééf nog wel enige tijd vriendelijk voor de bevolking, maar de wilde weldoener in zijn persoontje was opgelost als een fata morgana. Hij had zijn doel bereikt, kon het niet echt aan, en nu moest zijn ware aard wel bovenkomen.
Gevolg: hij werd één keer verkozen, en kon het toen schudden. Zó dom was de bevolking in die tijden nu eenmaal nog niet! En bovendien, zijn opklim tot schepen had toch wel een veertigtal jaar geduurd! En na zijn verdwijning van de politieke voorgrond werd hij nog chagrijniger en probeerde zich nog steeds overal in- en op te dringen, met verschillende rampzalige resultaten als gevolg.
Eigenlijk is dit de beschrijving van een klein politicusje dat de pech had in een klein dorpje te zijn geboren en daardoor gedoemd was een laatbloeier te worden. Maar ik vind het een treffend voorbeeld van hoe het er in de politiek aan toegaat.
- Was die man in een grootstad geboren, dan was hij met die mentaliteit zéker op jonge leeftijd minister geworden! En dan? De zoveelste chagrijnige domkop in de Wetstraat?
- Was die man bovendien veertig jaar later geboren, dan was hij de wilde weldoener van de allochtonen geworden, wat zijn doorbraak tot de nationale politiek sterk zou hebben versneld!
- Dubbele pech dus voor hem! Maar een geluk voor onze samenleving. Alhoewel er honderden dergelijke lui in de Wetstraat zetelen! Braaf en dom. Zondermeer.
Dat was dus de beschrijving van een heel bescheiden, vriendelijke man. Bescheidenheid en vriendelijkheid, geboren uit één doel: opklimmen in de partij. Maar zodra hij ondervond dat hij, vooral ook door de ondertussen bereikte leeftijd, niet verder meer kon geraken, kwam zijn ware aard boven! Keek ook héél wrevelig als men hem, net als vroeger, bij de voornaam noemde. Het was nu meneer de schepen!En dat liet hij heel duidelijk merken!
Hetzelfde heb ik ook bij de politie ondervonden! Vriendelijke, bescheiden jongens, blijkbaar sterk gemotiveerd, solliciteerden bij de politie. Zodra ze benoemd waren gingen ze veranderen! Waren niet langer gemotiveerd in het in stand houden van een veilige samenleving! Werden echte bullebakken die onbeschaamd hun macht gingen misbruiken! Het was gelukkig wel een minderheid, maar voldoende om de politie een slechte naam te bezorgen. En voldoende om mij het spelletje te laten doorzien.
Persoonlijkheidsverandering? Helemaal niet! Zo waren ze altijd al. Ik geloof namelijk niet in dergelijke veranderingen! Maar zo lang ze Jan Anoniem waren en weinig in de pap te brokken hadden, hielden ze zich koest en in een ondergeschikte, ja, zelfs kruiperige positie. Geef dergelijke mensen echter enige macht, en dan pas komt de ware persoonlijkheid boven!
In de politiek zijn de gevolgen van de huidige volksmentaliteit nog rampzaliger! Ik kan heel goed begrijpen dat mensen dankbaar zijn voor hun weldoeners. Maar hier en daar een arme sukkelaar kunnen helpen betekent nog helemaal niet dat je geschikt bent om een land te gaan besturen. Wie dus zijn dankbaarheid zo ver drijft om via het kieshokje dergelijke mensen een zetel in het parlement te bezorgen, helpt gewoon mee het land om zeep te brengen!
Problemen in Kongo? Turkije? Koerdistan? Syrië? Egypte? Problemen tussen Turken en Koerden? Vooral niet gaan blussen waar het brandt! Véél te gevaarlijk! Er is immers nog altijd Brussel, waar alle laffe vluchtelingen onderdak krijgen. En hun dankbaarheid bewijzen door hun frustraties uit te werken op Brussel!
Tja, dat heb je ervan als je de brousse en de woestijn probeert te integreren in de beschaafde wereld!
Zie ik op onderstaande beelden mensen? Neen! Niet één. Ik zie hersenloze apen. Ondankbare apen. Apen die bijten in de hand die hen te eten geeft! Apen wiens levensbehoeften WIJ betalen! Apen die WIJ vetmesten om dan in ONS gezicht te komen spuwen als zich in hun apenlanden problemen voordoen!
Als dat volkje hiér al op een dergelijke wijze zijn beestachtige onbeschaafdheid moet demonstreren, is het dan een wonder dat het in het moederland slecht gaat? Een moederland dat door eenzelfde soort apen wordt bestuurd?
Eén instelling breken ze echter NIET af:
het OCMW, want daar leven ze hier van!
En nog wel op onze kosten!
Tot hier deze aangepaste bloemlezing uit een zwerfmail.
En mijn hart bloedt als ik de waarheid moet onderkennen van een heel wijs gezegde:
Het volk krijgt de leiders dat het verdient!
Zo is het toch? Het volk koos voor het soort leiders die dat allemaal laten gebeuren en de andere kant opkijken. Terwijl het land ten onder gaat aan grenzeloze verloedering en zinloos geweld. Regeringen zijn inderdaad nét als het volk. Hier vertaalt zich dat dan als de drie Ls: Laf, Laks en Lui! Nét zoals het volk dat ze verkoos.
Is het dan verwonderlijk dat in die apenlanden de apen regeren? Is het dan verwonderlijk dat die apen hiér dan maar zonder enige reden de boel kort en klein komen slaan? Is het dan nog niet voldoende bewezen dat hier charmante lafheid regeert die dat allemaal tolereert en normaal vindt?
Inderdaad de regering is de spiegel van het volk: laf, laks en lui
Want wat doet de Wetstraat? Begrip opbrengen! De makkelijkste strategie om niks te moeten doen!
Als wij dat zouden proberen in een van de landen van die gozers, dan greep het leger in en het zou zéker met scherp schieten. Het gehele zootje uiteenrijten!
Maar hier? Hoogstens verschijnt er een vermanend, maar begrijpend vingertje uit een der ramen van de Wetstraat! Zo van: Dat mag je toch echt niet meer doen hoor ventje!. Nét het juiste signaal om die geweldenaars van straffeloosheid te verzekeren.
De kans dat de geweldenaars gepakt worden is niet eens 1 op 100! En àls ze gepakt worden is de kans dat ze de aangerichte schade vergoeden nihil! Van de kans op een veroordeling zullen we nog maar zwijgen.
Neen hoor! België is geen apenland! België importeert, tolereert en beschermt die apen alleen maar.
Ooit zong Henk Wijngaert Ik heb een truck als mijn woning. Dat moet nog een heel comfortabele bedoening zijn in vergelijking tot wat ik bijna dagelijks zie! Ik ken namelijk een man die een rolstoel heeft als woning!
Oostende heeft blijkbaar toch wel een redelijk aantal daklozen. De meesten zijn bloedig jonge mensen, potentiële arbeidskrachten, maar ja maar wàt? Hoe is hun leven verlopen? Zijn het gepatenteerde luiaards of hebben ze gewoon pech gehad? Ik zou het niet durven zeggen. Feit is dat ze er zijn! Meestal vergaderen ze hier of daar in groepjes, op overdekte plaatsen of in galerijen bij minder mooi weer. Natuurlijk wél met de nodige blikjes bier en zo Enfin, ik heb er geen kritiek op, elke mens heeft en kent zijn eigen problemen en gaat er op zijn eigen manier mee om. Je kunt wel als parasiet geboren zijn, maar ik sluit brute pech ook niet uit voor sommigen onder hen. Echtscheidingen en zo zullen daar wel niet vreemd aan zijn. Evenmin als faillissementen.
Onder die groepjes zag ik ook steeds weer een man in rolstoel, en stelde me daar verder weinig bij voor. De laatste maanden echter duikt die man steeds meer alleen op in mijn eigen omgeving. Zit overdag in zijn rolstoel te mediteren en te genieten van de zon. Genietend soms ook van een sigaretje of een biertje uit blik. Onder de zitting van zijn rolstoel hangen enkele plastic zakken, waarin waarschijnlijk zijn hele hebben en houden steekt, en natuurlijk de nodige blikjes bier.
Ik zag hem altijd met lange verwarde haren en dito baard. Nu is zijn haar bijna kaalgeknipt en is ook zijn baard weg. Voor een zomerse look? En ik verschoot van zijn uiterlijk. Lijkt niet eens vijftig jaar oud!
Vooral bij valavond duikt hij in mijn omgeving op. Op zoek naar een plaats om de nacht door te brengen. Als het koeler wordt, hult hij zich in een regenvest met een kap, die hij over zijn hoofd trekt. Zijn persoonlijk slaapkleed. Zijn slaapplaats is meestal de smalle ruimte tussen een elektriciteitskast en een muur, waar zijn rolstoel nét tussen past. Hij is dan onzichtbaar vanaf de openbare weg, en enigszins beschermd tegen de wind.
Zijn mobiliteit bestaat uit het stapje per stapje voortbewegen met de voeten op de grond en de handen aan de wielen. Zijn snelheid zal dan misschien hoogstens één kilometer per uur zijn. Maar dat speelt blijkbaar geen rol in zijn tijdloze wereld.
Naar het schijnt kunnen daklozen s avond vanaf een bepaald uur in de OCMW kliniek vlakbij komen slapen, ergens in een kelder. Als er plaats is tenminste! s Morgens vroeg moeten ze dan weer buiten en hun plan trekken voor de hele dag. Ik zag hem al ooit s morgens vroeg uit een achteruitgang van de kliniek komen samen met een groep daklozen, maar meestal tref ik hem op dit uur en s zomers toch aan op zijn gewone stek: achter die elektriciteitskast!
Slaapt hij liever buiten s zomers? Ik zou het niet weten. Als ik hem goede dag of goede morgen wens, kijkt hij me half en half glimlachend aan, maar antwoordt niet. Een praatje zit er dus helemaal niet in. Zoekt geen enkel contact met gewone stervelingen. Schaamte? Waarschijnlijk wél en net daarom kan ik hem moeilijk onder die andere daklozen klasseren, die meestal ook nog een grote bek opzetten.
Wat er ook van zij, ik denk niet dat iemand voor een dergelijk leven zou kiezen! Wonen in een rolstoel! Je hele bezit in een paar plastic zakken! Je hooguit, en met veel moeite, zowat een kilometer per dag kunnen (of moeten) verplaatsen. Waar en hoe doet hij zijn natuurlijke behoeften? Neen, voor zoiets kies je toch niet?
Het zijn mijn zaken niet en god weet welke misstappen of welke dramas hem tot dat leven hebben gedwongen. Maar als ik dit dan vergelijk met de luxe en het comfort dat vreemde asielzoekers hier te beurt valt, vind ik het ronduit wraakroepend! Kunnen we ons nog een beschaafd land noemen als onze regering zich moeite noch kosten bespaart om een legertje vreemde asieltoeristen een luxeverblijf met vol pension te bezorgen, terwijl de sukkelaars onder het eigen volk in mensonwaardige omstandigheden moeten leven en helemaal aan hun lot worden overgelaten?
Neen! Het zijn mijn zaken niet. In veel gevallen is dakloosheid zelf gezocht, en dat zie je dan ook wel aan die lui. Ik vind enkel dat je als overheid, naar een oplossing voor dat fenomeen moet zoeken. Dàt is prioriteit! Maar wildvreemde, totaal andersdenkende volkeren als prioritaire VIPs behandelen? Ze zelfs in heuse hotels onderbrengen en betalen met het zweet van je eigen volk als er nergens anders plaats is? Lager kun je als regering toch niet vallen?
En de brave Belg die zwoegt maar voort. Ziet niets en hoort niets. Trekt geen conclusies als hij zijn volk ziet verarmen terwijl andere volkeren langzaam maar zeker de macht, en zéker de straat overnemen. Reageert totaal niet op Salduz en andere wetten om de politie te dwarsbomen. Wetten, gestemd in de duistere krochten van de Wetstraat. Wetten, gekookt in heuse, walgelijk borrelende heksenketels. Met landverraad als voornaamste ingrediënt.
Maar geen nood! Kies maar vrolijk verder voor kwakzalvers, clowns en marionetten, lieve Belgen! Ooit zien we wel waar dit alles zal toe leiden.
Komkommertijd voor het VTM? Weinig nieuws onder de zon? Iets anders zoeken dan maar? Wel, dat vonden ze!
Toppunt van stupiditeit:
Zaterdag 25.08.12 op het VTM nieuws:
Een onnozele wetenschapper hield een heel betoog over mosselen, die eigenlijk de filters van de zee zijn en alles wat in die zee voorkomt filteren. Onder andere plastic. Achteloos achtergelaten of in zee gegooid plastic door de stomme, vervuilende mens!
Mosselschelpen zitten er volgens hem vol van en het zou ook in het lichaam van de mossel kunnen zitten. Weliswaar herleid tot minuscule deeltjes, maar het zit er toch maar in. En de onnozelaar ging maar door zonder te beseffen waarmee hij bezig was. Wist hij dan niet dat wij in onze frigo 2 kg mosselen hadden staan om zondag smakelijk te verorberen met verse frietjes? Moest hij hoognodig onze smaak bederven? Moest ik die mosselen dan maar weggooien?
Maar gelukkig! Helemaal aan het eind van zijn vurig betoog ging hij dan even zijn eigen theorie afzwakken: het kon blijkbaar helemaal geen kwaad voor de mens! Je vreet het wel, maar het gaat gewoon door je lichaam zonder enig verder effect.
Ja mijn frak! Mijn goesting naar de lekkere mosseltjes was in elk geval helemaal verdwenen. En mét die van mij, waarschijnlijk die van een groot gedeelde van de bevolking!
Wedden dat de horeca het moeilijk zal hebben de mosselen nog verkocht te krijgen? Ik denk niét dat wie dat wereldschokkend nieuws gezien heeft, dit weekend mosselen zal bestellen op restaurant. Die van mij smaakten trouwens ook al een stuk minder dan normaal! Al vond ik er helemaal geen plastic flessen, dildos of andere rommel in. Maar alleen al het idee was toch wel in staat mijn smaak voor een stuk te bederven!
In elk geval, als ik op restaurant had moeten eten, zou ik toch zéker geen mosselen hebben besteld!
De horeca heeft de laatste jaren al zoveel rake klappen gekregen, en nu nog dat erbij, midden in het mosselseizoen? Crimineel!
Bovendien, elke goede huisvrouw en elke kok weet dat je mosselen een uur in zout water moet laten staan alvorens ze te bereiden. Ze spuwen dan al het eventueel zand en andere vergaarde rotzooi uit. Dat zie je dan zó op de bodem van de emmer liggen. Maar dat wist dat genie blijkbaar niet!
En dan vraag ik me af wat eigenlijk de bedoeling was van het onnozele betoog van dat onnozele ventje! Als het dan toch geen kwaad kan volgens hem, waarom zwijgt hij er dan niet over verdorie? Of was het hem enkel te doen om ook eens op TV te komen en naam te maken in de wetenschappelijke wereld?
Nou, zo kan ik het ook hoor! Wat vreet een varken zo allemaal niet? En toch peuzelen we gretig aan zijn ribbetjes of koteletjes! We leven nu eenmaal in een wereld die vervuild is door vuile mensen! Als we daar ernstig aanstoot aan nemen moeten we maar met zijn allen in hongerstaking en moet het menselijk ras maar omkomen van de honger.
Willen we dat niet? Dan moeten we ons maar voeden met wat voorradig is en niet luisteren naar onnozele pseudowetenschappers! Maar desondanks MIJN mosseltjes hebben me zondag niet echt gesmaakt, al was de kwaliteit voortreffelijk. Bedankt, VTM, om een dergelijke idioot aan het woord te laten! Het is niet omdat het komkommertijd is dat jullie de zendtijd moeten vullen met nog maar eens een trap onder de kont van de horeca.
Ik herleid nu eenmaal graag ingewikkelde dingen tot het elementaire, en zo was ik aan het denken over de economie in het algemeen. Hoe ontstaat ze? Wie verdient een pluim, en wie verdient grof geld? Wie is verantwoordelijk voor onze welvaartstaat en wie is verantwoordelijk voor de nakende ondergang ervan? En vooral: welke idioten maakten het allemaal zo ingewikkeld?
Wel, als we de gehele economische poespas herleiden tot de elementaire waarden, kunnen we tot volgende scenarios komen:
Scenario 1: een intelligent land.
- Een arm land met pientere inwoners die van aanpakken weten en alles zouden doen om hun brood te kunnen verdienen. Het liefste zouden ze zich krom werken, als er maar verdiend wordt. Maar ja, om je krom te kunnen werken moet er ook werk zijn, en vooral werk dat je aankunt. Niet iedereen is even gespierd en niet iedereen is even slim! Ze zouden het liefst voor iemand werken, omdat het gros van de bevolking geen aanleg tot ondernemen heeft en vooral angstig is om risicos nemen.
- Eén van hen heeft wél de juiste eigenschappen, en weet een of andere onderneming uit de grond te stampen. Weven boekdrukken landbouw, techniek noem maar op. En plots is er voor een aantal mensen tewerkstelling! Ze hoeven weinig kennis te hebben, weinig of geen initiatieven te nemen, en vooral geen hoge financiële risicos te lopen. Dank zij wie? Dank zij die ondernemer natuurlijk!
- Het voorbeeld wordt gevolgd en steeds meer ondernemingen zien het daglicht. De tewerkstelling breidt uit. Ondernemers die de zaken groot zien kunnen niet zonder werklui. Maar werklui kunnen zéker niet zonder ondernemers, en dat wordt maar al te vaak vergeten!
- Weer slimmere mensen vinden dingen uit zoals de stoommachine, het spoorwegnet, de auto, de telefoon, en nog een heleboel andere zaken, waarvan het fabricageproces steeds meer tewerkstelling biedt.
- Het werkvolk, aanvankelijk weinig betaald, eist hogere lonen en krijgt die ook wel, al zij het mondjesmaat en na vele jaren onderbetaald te zijn. Het systeem past zichzelf min of meer aan, want wat helpt produceren als niemand geld genoeg heeft om te kopen? Het land wordt uiteindelijk rijk en welvarend.
Scenario 2: een religieus land.
- In een ander werelddeel gaat het er eventjes anders aan toe. Er leven rassen die maar niet lijken te willen evolueren. Die geen aanleg tot ondernemen hebben, laat staan dat ze iets nieuws zouden uitvinden. Een ras ook dat sterk gelooft in een oorlogszuchtige en sterk verouderde religie die elke vorm van persoonlijk denken onderdrukt.
- Dat er op die manier geen verdere evolutie komt ligt voor de hand. Als je denken, je leerprocessen en je geloven zich beperkt tot sprookjes kàn er nu eenmaal geen evolutie komen! En sprookjes op zich worden helaas nooit werkelijkheid! Je kunt heerlijk dromen over vliegende tapijten, maar wie is in staat ze te maken als niemand verder nadenkt en op zoek gaat naar mogelijkheden om net als de vogels te gaan vliegen?
- Het volk in kwestie presteert dan ook helemaal niets en is gedoemd levenslang in armoede te leven.
- Maar dan plots komt de reddende engel, waar ze zo lang voor gebeden hebben, en verwijst hen naar een wereld die veel verder is geëvolueerd en waar ze het persoonlijk ook verder zouden kunnen schoppen.
Ondertussen zijn in dat andere, welvarende land, de mensen lui geworden door steeds minder te moeten werken en steeds meer te verdienen! Bovendien, wie niet wil werken wordt toch in de watten gelegd door de overheid als ze kunnen komen zwaaien met een boterbriefje waarop een arts hen werkonbekwaam heeft verklaard.
Maar als steeds minder mensen nog willen werken, en de overheid te laks is om door middel van strenge controle misbruiken tegen te gaan, volgt het onvermijdelijke:
De mix van scenario 1 en 2:
En nu kun je twee kanten uit: de nieuwelingen in de intelligentere wereld zouden, als hun hersenen werken zoals de onze, moeten inzien dat onze wereld beter is. En dat zién ze ook wel in want ze gebruiken gretig alle technische snufjes die WIJ hebben uitgevonden. Als ze verstandig zijn integreren ze zich, nemen onze gewoontes over, en streven samen met ons naar een betere wereld.
Maar waarom zouden ze dat doen? Ze worden daar helemaal niet toe aangemoedigd door onze leiders. Blijven vastgekleefd aan de religie die hen dom houdt. Zijn supercontent met wéér een technologische vooruitgang, door ons uitgevonden, maar steken geen poot uit om ook eens zoiets positiefs ook maar te proberen te verwezenlijken! Hun denkwereld speelt zich vooral af in hogere, en irreële sferen! Zo leerden ze het op school, en zo moet het blijven!
Met andere woorden, scenario 2 komt onder het mom van gastarbeiders profiteren van alles wat scenario 1 heeft verwezenlijkt. De autochtone bevolking kijkt toe maar doet niks. Denkt dat hun leiders verstandige mensen zijn die weten wat ze doen en dat aan de welvaart geen einde kan komen. Bovendien, hoe meer vreemden binnenkomen, hoe makkelijker het wordt voor de eigen bevolking om werkloos te zijn en toch betaald te worden! Vooral dat laatste maakt dat het gros van de bevolking maar zwijgt. Het is toch zo zalig leven in een sociale hangmat!
Zelfs als die vreemden het land vol bouwen met hun eigen religieuze tempels en, aangemoedigd door onze lakse leiders, weigeren zich aan onze manier van leven aan te passen, blijft de bevolking zwijgen. Ook als ze zien dat die vreemden langzaam maar zeker baas worden in het land! Ze moéten wel zwijgen, want hun eigen leiders hebben ondertussen al wetten ingesteld die verbieden een kwaad woord over de vreemdelingen te verkondigen!
Volgend scenario?
Over een volgend scenario wil ik het niet hebben want dat kan moeilijk anders dan een doemscenario worden. Daar moet elk voor zich maar iets bij bedenken. Oorzaak en gevolg, weetjewel? Zelfs een hond zou het doorhebben als hij enig zicht had op de politiek!
Dat de doorsnee man in de straat het niét doorheeft kan maar één oorzaak hebben: er moet inderdaad een of ander hallucinerend gas onze dampkring zijn binnengeraakt! En blijkbaar een soort gas dat de hersenen van ouderen niét aantast. Maar ja, ouderen hebben niks meer te zeggen in onze maatschappij hé? En dus wordt steeds meer water gegoten bij de wijn. Tot de wijn al even smakeloos zal worden als het water. Zélfs een Duvel zal dan naar een verwaterde engel smaken!
Helaas, de dienstplicht werd afgeschaft in ons tot apenland gedoemde vaderland! Of tenminste, wat er van de dienstplicht overbleef, want naar wat ik van de laatste generaties dienstplichtigen hoorde was de discipline in het leger ook al ver te zoeken op het laatst! Daar hadden de verwennende moedertjes wel voor gezorgd: die generaties kónden gewoon niet meer gedisciplineerd worden, zo verwend als ze waren! Die waren gewoon verloren voor de maatschappij. Zélfs het leger kon er niets meer mee aanvangen! Zou dat misschien een van de redenen geweest zijn dat de dienstplicht werd afgeschaft?
Wat leerden wijzelf dan wel in het leger? Eigenlijk niet zoveel van praktische aard. Maar we leerden, misschien wel ergens tussen de regels door, een heel belangrijk beginsel: onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de leiding! Want duizend mensen hebben duizend verschillende meningen. Als in het geval van een conflict elk van die duizend meningen zijn eigen zin doet, kom je nergens! Hoe slim of hoe dom je jezelf ook vindt, leiding moet je aanvaarden! En dat zul je ook aanvaarden als de leiding logisch lijkt en naar een bepaald doel toe streeft. En vooral als je dat doel ook kunt goedkeuren! Zoals bijvoorbeeld het beste voorhebben met je vaderland. Want zodra dat laatste niét meer het geval is kan de hele leiding wat jou betreft de boom in en ga je je eigen idealen nastreven.
Drill! In je opleiding was drill het voornaamste wat je moest leren! Een heel peloton moest vlekkeloos gelijk marcheren, wenden of omkeren op het bevel van één sergeant. Stom en geestdodend? Zo leek het wel, maar dat was het niet! Je leerde dat dit de enige manier was om een groep mensen van plaats A naar plaats B te verplaatsen, zonder dat enige disharmonie of geharrewar optrad. Het vergde veel oefening. Maar het loonde! Je moet het hebben gedaan om het te begrijpen. Maar helaas, de moderne jeugd heeft dat nooit mogen meemaken!
Op de foto hiernaast zie je een goed gedrild peloton, van welk land het ook is. Het zichtbaar resultaat is orde, fierheid en de zekerheid om met zijn allen aan te komen op de plaats waar de leiding het naar dirigeert. Geen twijfel. Geen geharrewar. Geen tegen elkaar aanlopen of botsen. Vergelijk dat eens met het beeld van een moderne winkelwandelstraat? Probeer eens doorheen een winkelstraat te geraken als lanterfanten en in de weg lopen niét je bedoeling is?
Maar wat je hier ziet is maar het zichtbaar resultaat van discipline! De onderliggende gedachte, waar een dergelijke discipline toe leidt, gaat veel dieper: Eén voor allen, allen voor één. Vergelijk de foto nu nog eens met een winkelstraat en trek je conclusies!
Ik bedoel helemaal niet dat het publiek in een winkelstraat er zou moeten uitzien als deze getrainde militairen. Maar een héél klein beetje respect voor de medemens is toch niet teveel gevraagd? Gewoon maar rechts gaan lopen zodra de straat te vol geraakt? Niet vrolijk van links naar rechts dartelen doorheen de massa en iedereen maar voor de voeten lopen?
En helaas het onbehouwen gestuntel dat je in volle winkelstraten ziet reflecteert perfect het beeld van onze maatschappij: elk voor zich bij gebrek aan enig volwassen leiderschap.
Drill-oefeningen zijn dus heel wat meer dan je in groep te verplaatsen! Het gaat in de eerste plaats om te leren gehoorzamen aan een (verstandige) leiding. Als je dat eendrachtsbeginsel kunt goedkeuren en vertrouwen hebt in je leiders, zul je onvoorwaardelijk uitvoeren wat wordt gevraagd. Zélfs als de details je duister lijken en niet helemaal je goedkeuring kunnen wegdragen zul je dat doen. Op één voorwaarde: je hoeft het wel niet honderd procent eens te zijn met de leiders, maar je moet minstens het streefdoel onderkennen en goedkeuren. Er zijn honderden wegen die naar Rome leiden, maar als elk zijn eigen weg gaat komt het gezelschap nooit gelijk aan in Rome!
Maar als de gehele leiding je duister, onbetrouwbaar, labiel en onlogisch voorkomt, of als je je niet kunt identificeren met de gestelde doelstellingen, dan verdwijnt, samen met de eendracht, ook de discipline en doet elk waar hij zin in heeft. Je krijgt dan een kar, voortgetrokken door duizend paarden die elk een verschillende kant op willen! Waar zal die kar belanden? Gewoon uit elkaar gereten worden?
Stel je een land en een leger voor waar de discipline helemaal zoek is, en waarvan de leiding volslagen incompetent is. Er staat een vijand voor de deur. Een onbetrouwbare generaal beveelt vanuit zijn comfortabele slaapkamer om op te rukken naar een door hem gekozen doel. Maar de ondergeschikten te velde, die de toestand veel beter kunnen inschatten, zien in dat bevel een faliekante fout. Zélfs als ze onvoorwaardelijk het bevel doorgeven, zullen de soldaten twijfelen. Verstomd staan door zoveel onlogica. En zelfs als ze doordrongen zijn door het idee van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid, zullen ze nooit gemotiveerd kunnen vechten! Ze zullen misschien wel doen wat wordt bevolen, maar zonder enige motivatie. Een dergelijk land is tot de ondergang gedoemd.
Maar de vijand, dié is gemotiveerd! Dié heeft leiders die weten waar ze voor moeten gaan! En dat zetten ze door hun leiderscapaciteiten gemakkelijk over op het gehele leger. In dat geval mag het leger gerust over duizenden individueel denkenden bestaan, nog zullen ze doen wat wordt gevraagd omdat het einddoel hen duidelijk voor de geest staat.
Welk land zal de strijd winnen, en welk land zal tenonder gaan denk je?
Momenteel geldt in België een grenzeloze laksheid. Er is geen doel en er is geen strategie. Er zijn ook geen leidersfiguren. En àls de regering dan al eens bepaalde maatregelen neemt om de vrede te bewaren, dan zijn het maatregelen ten voordele van de vijand en ten nadele van het eigen volk!
Ik begrijp dan ook niet hoe dergelijke marionettenregeringen nog op de onvoorwaardelijke steun van de bevolking kunnen blijven rekenen! En ik zie daar maar één mogelijkheid voor: dat de bevolking in kwestie oliedom is, of door de leiders heel handig gefocust op andere, maar dan onbelangrijke zaken!
Wàt er ook van zij, een dergelijk land wacht op termijn alleen maar de totale aftakeling. En dan moet je hoognodig ook nog maar eens eendracht maakt macht in je vaandel dragen! Eendracht met wat? Met de Moslimwereld? Met het Oostblok? Desnoods met aliëns, zolang het maar niet met je eigen volk is? De eendracht met eigen volk lijkt me toch wel heel erg zoek in de Wetstraat!
Ja! Ik mag de hand in eigen borst steken! Ook ik heb me er ooit schuldig aan gemaakt! Aan praatjes om je publiek zoet te houden! Al deed ik het dan wél met kinderen.
Regelmatig gaf ik namelijk spreekbeurten over verkeer in de verschillende scholen van de stad. Na het verkeerspraatje konden vragen worden gesteld. En telkens kwamen dezelfde vragen uit de kindermonden weer naar voor:
- Ik moet dagelijks met de fiets over dit of dat druk kruispunt. Ik wil dat veilig doen, maar de infrastructuur maakt dat bijna onmogelijk!
Vergeef me een ietwat volwassen taalgebruik, maar daar kwam het telkens weer op neer, maar dan in kindertaal. Ik wist waar ze het over hadden, en ik wist dat ze gelijk hadden! Maar meestal waren dergelijke gevaarlijke kruispunten op gewestwegen gelegen, waar wij als gemeentebestuur maar een heel klein beetje in de pap te brokken hadden. Bovendien was ook een goede doorstroming van het autoverkeer van groot belang en je kunt nu eenmaal niet de kool en de geit sparen.
Meestal ook hadden we, bij onze eigen verkeerstechnische dienst, oplossingen klaarliggen voor die kruispunten. Oplossingen die we moesten zien te verdedigen tegen de hoge Pieten van het Vlaams gewest. En och arme, die hoge Pieten waren meestal ingenieurs, die nooit net als ik, met beide voeten midden in het verkeer hadden gestaan! De kans dat onze projecten ooit het daglicht zouden zien was dan ook niet zo heel erg groot. Bovendien, vermits zij wegbeheerder waren, moesten ook de centjes van hen komen!
Maar een kindermondje vroeg om raad, ik wist oplossingen, en voelde me verplicht beterschap te beloven. En foei! Nét op dezelfde manier als ik tegenwoordig onze ministertjes en ministeresjes zie doen:
- Je hebt gelijk. Op die manier kan het niet verder. We maken er zéker werk van om een en ander zo vlug mogelijk in orde te brengen!
Voilà! Kinderhandje gevuld, en tevreden trokken ze naar huis in de vaste overtuiging dat het zelfs morgen al beter zou gaan. Maar ikzelf voelde me rot als ik er aan dacht hoeveel heilige huisjes ik nog af te breken had om er een bepaald project doorgedrukt te krijgen en hoe lang het allemaal zou duren alvorens er ook maar één steen werd verlegd. Ik zou er in elk geval zoveel mogelijk energie in steken.
Maar ja, het waren kinderhandjes, en dus gauw gevuld.
MAAR IK SCHAAM ME ROT als ik zie dat de overheid heden ten dage net hetzelfde doet met volwassenen, en dat die volwassen handjes al even snel, of nog sneller, gevuld raken! Ja! Na verloop van tijd zelfs helemaal vergeten wat werd beloofd en nooit uitgevoerd! Ik schaam me zelfs voor mijn eigen antwoorden destijds, maar ik had een excuus: ik stond onderaan de ladder en kon helaas niet toveren, al deed ik soms al het mogelijke om dat toch te doen.
De lui die wél aan de top staan en die heden ten dage met hetzelfde soort antwoorden komen, zou ik wel de nek kunnen omwringen, want ik zie en hoor net hetzelfde wat ik zo dikwijls noodgedwongen zelf moest doen! Dooddoeners en zoethouders! Op de lange baan schuivers. En de bevolking loopt er kinderlijk onvolwassen in. Foei! Er gaat geen maand voorbij of we zien het weer op TV: een of andere minister belooft werk te maken van wat een delegatie eist. En de delegatie gaat tevreden naar huis, blij met een dooie mus! Want je kunt er donder op zeggen dat het beloofde nooit zal worden waargemaakt. En àls er al een verandering komt, dan liefst een negatieve die de criminaliteit nog maar eens straffelozer maakt. Nogal dikwijls onder het mom dan van een nog beschamender dooddoener: We moeten de regels van Europa volgen.
Waar in s hemelsnaam zijn die lui in de Wetstraat mee bezig? Denken ze nu waarlijk dat ze ernstig werk verrichten, of zitten ze alleen maar hun tijd uit te zitten in de hoop dat wie na hen komt het wel zal oplossen?
Ergens gesprokkeld, maar ik ken de herkomst niet. Waarheid is het wél!
Onsterfelijke woorden van Coluche:
Als ik zeg : "Algerije is voor de Algerijnen !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Afrika is voor de Afrikanen !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Turkije is voor de Turken !" dan roept iedereen BRAVO. Als ik zeg : "Marokko is voor de Marokkanen !"dan roept iedereen BRAVO. MAAR! Als ik zeg : "België is voor de Belgen !" dan roept iedereen RACIST.
En dan nog eentje:
Vrij vertaald door iemand; bron of vertaler niet gekend:
GEEN SAOUDIE - ARABISCHE MOSKEEËN IN NOORWEGEN, GEZIEN ER GEEN GODSDIENSTVRIJHEID IN SAOUDIE - ARABIE IS !
Ziedaar een moedige daad in een Europa dat zich meer en meer neerbuigt voor de Islam!
De Saoudische regering en de rijke Saoudische private schenkers willen de oprichting van tientallen moskeeën in Noorwegen financieren, ten bedrage van tientallen miljoenen Noorse kronen.
(1 noorse kroon = +/- 0,125¤. ) Wettelijk gezien hebben zij het recht dit te doen, overeenkomstig de noorse wetgeving is het aan vreemde landen toegestaan de religieuse gemeenschappen te financieren, maar gezien het belang van deze geldsommen, is de goedkeuring van de noorse regering hiervoor vereist.
Nietegenstaande dit, besliste de noorse minister van Buitenlandse Zaken, Jonas Gace Stone, deze goedkeuring te weigeren. Hij heeft aan de aanvrager, het islamitisch centrum Tawfiig een antwoord gestuurd, waarin hij verklaard heeft dat hij het paradoxaal en tegennatuurlijk vindt, om deze financiering te aanvaarden, afkomstig van een land dat de vrijheid van godsdienst niet aanvaardt !
Hij heeft dit zo aan de pers verduidelijkt: Wij hoeven niet anders te doen dan eenvoudig neen te zeggen, het ministerie keurt uw aanvraag niet goed, maar wij hebben van de gelegenheid geprofiteerd om daar aan toe te voegen dat het even paradoxaal zou klinken om een Christelijke Gemeenschap op te richten in Saoudi - Arabie, als we weten dat dit daar als een misdaad wordt beschouwd !
Of met andere woorden; als wij met onze Christelijke Geloofsgemeenschap in uw land niet binnenmogen, waarom zouden wij jullie moskeeën in ons land dan wel binnenlaten ?
Voorwaar een moedige daad van de noorse regering, om zo krachtdadig te reageren !
-o-o-o-o-
Hadden wij ook maar dergelijke krachtdadige mensen in ons bestuur!
Eigenlijk heb ik medelijden met alle vrouwen en stel me soms voor hoe het moet aanvoelen vrouw te zijn!
Als ze jong zijn hebben ze hopen werk om de juiste kledij te vinden. Kledij dan die geen enkele vorm verbergt en alles zo goed mogelijk moet accentueren!
Als ze ouder worden, moeten ze dan weer gaan zoeken naar kledij die alle vormen zoveel mogelijk camoufleert en vooral optrekt wat zakt.
Dan komen ze enkele kilootjes aan, en gaan ze op zoek naar kledij waarin ze slank lijken! Schreeuwen dan moord en brand omdat geen enkel modehuis modieuze spulletjes lijkt te maken voor dames met enkele kilootjes méér, maar in werkelijkheid willen ze kledij die een dertig à vijftig kilo vet helemaal onzichtbaar maakt en een slank figuurtje suggereert. Natuurlijk kan geen enkel modehuis dat.
Let wel: ik wil deze dames niet belachelijk gaan maken. Want inderdaad heb ik medelijden met hen! Hun beste wapen om een man te bekoren is immers juist een slank figuurtje hebben, en dat lijkt steeds minder te lukken. Voedingsgewoontes? Eigenlijk makkelijk gezegd, en in veel gevallen zal het ook wel dat zijn. Maar toch lijkt het me of onze moderne voedingstrend funest werkt op de vrouw. In veel gevallen weten we immers niet eens wat we allemaal binnenkrijgen. Misschien hebben mannen meer weerstand tegen allerlei rotzooi dan vrouwen?
Wat er ook van zij, die veranderingen moeten toch hard aankomen bij vrouwen! Vooral bij de mooiste dan! Want hún verandering zal wel het pijnlijkste aankomen! Gewoon aan mannelijke aandacht, aan allerlei attenties, overal vriendelijk ontvangen worden En dan gaat dit alles snel verwateren en komen ze eindelijk in de reële wereld terecht. Stellen vast dat veel van die aandacht en attenties gewoon comedie waren! Moet héél hard aankomen! Maar! Dan pas leren ze ook wie er écht voor hen is!
Maar toch ligt het echte probleem in een heel andere hoek! Namelijk de onrustwekkende stijging van het aantal echtscheidingen. Vroeger trouwde je voor het leven. Het ranke bloempje waar je mee trouwde verslenste misschien wel wat maar dat ging langzaam genoeg om onopgemerkt te blijven. De man bleef dat sexy meisje van weleer zien. Veel fantasie had hij daar echt niet voor nodig, want de natuur helpt hier wel een handje mee.
Maar tegenwoordig komt er voor het minste misverstand een echtscheiding en dàn pas gaan de poppen aan het dansen. De vrouw is lang niet zo sexy meer. De nieuwe man waarmee ze aanpapt moet in veel gevallen genoegen nemen met een gezette dame waar hij maar moeilijk echt verliefd kan op worden. Het sexy wezentje dat ze ooit was heeft hij nooit gekend, en dus kan hij ook niet terugvallen op dat beeld.
Voor de gescheiden man ziet het er dus ook niet beter uit: hij gaat wanhopig op zoek naar een vrouwtje waarop hij verliefd kan worden, maar moet vaststellen dat die uiterst zeldzaam zijn in zijn leeftijdsgroep! En diegenen die het wél in aanmerking zouden kunnen komen, zitten vast in een relatie. Een koude douche wacht hem. Als hij in zijn leeftijdsgroep gaat zoeken ziet hij, in de loslopende categorie, niets dan overjaarse uitgezakte taarten! Niet echt van aard om nog verliefd op te worden!
Voorwaar een pijnlijke confrontatie, want zo lang hij getrouwd was, had hij daar nooit bij stilgestaan. Hijzelf was ook wel lichamelijk verouderd, maar zijn omgeving ook, of nog méér. Maar als getrouwde man interesseert je dat niet. Je praat met dames, maar bekijkt ze normaal niet als mogelijke partners en staat daar verder ook niet bij stil. Tot je plots alleen komt te staan en op zoek moet! Ik had dit stukje dus wel evengoed Het drama man kunnen noemen!
Mijn innige deelneming aan iedere man of vrouw die in deze situatie komt te staan. En een goede raad aan beide geslachten: blijf bij wat je hebt. Het gras is zelden groener aan de andere kant van de heuvels!
Want naast het figuur van een nieuwe vrouw, moet je ook nog met een heel ander karakter leren omgaan! En dàt beste mensen, kan soms wel voor enorme verrassingen zorgen! Want die vrouwelijke, stuurloze hersentjes, kunnen soms wel héél raar uit de hoek komen! Zo raar dat je het als man niet mogelijk acht!
In Spanje hebben ze een mooie uitdrukking voor dat soort fenomenen:
Más vale lo mal por saber que lo bueno por conocer.
( vrij vertaald: het gekende slechte is meer waard dan het goede dat je nog moet leren kennen!)
Overheden investeren enorme bedragen in het subsidiëren van allerlei sporten, met, voor Europa althans, voetbal en wielrennen in de eerste plaats!
Waarom zouden ze dat doen denk je? Wat is, afgezien van het gokken en de lucratieve handel in spelers, de economische waarde van voetbal? Nul komma nul! Is een land er ooit beter van geworden omdat zijn ploeg de beste was? Voor zover ik weet niét! Laat maar eens een voetbalploeg van pakweg Ethiopië de wereldbeker winnen! Zal de economie van Ethiopië daar beter van worden? Zal de levensstandaard er hoger worden? Zullen de inwoners dan niet langer kilometers ver moeten lopen om water?
Bijgevolg zijn, naar mijn bescheiden mening, die sporten eerder een verlies- dan een winstpost voor het land. Maar er spelen andere factoren een rol! Vooral voetbal wakkert het stamgevoel van de oermens aan! MIJN stam is de beste!. En wat blijkt? Veel mensen hebben nood aan een stamgevoel. Anders voelen ze zich verloren in de massa! Vooral dat gevoel maakt een aantal sporten heel populair. De evolutie van homo erectus tot moderne mens heeft zich blijkbaar nog niet bij iedereen voltrokken!
En daar komt dan meteen het politiek belang van de sport naar voor! Jan met de pet heeft iets om over te praten en/of te redetwisten aan de toog! De belabberde politieke toestand heeft geen belang meer en wordt opzij geschoven. Gewoon van tafel geveegd!
Als Jan met de pet al tot nadenken in staat blijkt, dan is het over de voetbal en de koers!
Met andere woorden: sport is de ideale blinddoek voor het volk om in de Wetstraat je gang te kunnen gaan!
Niet dat ik iets tegen voetbal heb hoor! Ver vandaar. Op een voetbalveld leven 22 sportievelingen zich op een gezonde manier uit en dat kan alleen maar positief zijn. Voor die 22 tenminste. De duizenden anderen in de tribunes zitten zich alleen maar op te jagen en joelend mee te leven om straks verder sportief te gaan doen aan de toog. Ze weten weer waarover praten!
Maar ik denk verder na. Zoek redenen tot bestaan. Zoek achtergronden. Zoek uit waarom de regeringen zo welwillend neerkijken op de diverse top (of toog-) sporten en zwaar sponsoren waar nodig!
Waarom? Niet moeilijk! Het draait gewoon de schijnwerpers in een andere richting. Zo kunnen ze in het duister hun ding blijven doen zonder dat iemand er erg in heeft dat ze eigenlijk niks doen en vet betaald worden daarvoor. Af en toe vinden ze eens een onnozel wetje uit om een of andere azijnpisser te plezieren, en daarmee is dan ook alles gezegd.
En dan moet er me toch even, denkend aan die schijnwerpers, een kleine anecdote van het hart: ik was op vacantie in Torremolinos. Elke dag was er een of andere animatie in het hotel, en op een avond was dat een groep flamencodansers. Wilde ik niet missen! Het animatiezaaltje zat stampvol. Het doek ging open en de flamencogroep betrad het podium. Verwonderd bekeek ik het decor! De achtergrond was egaal en blinkend bloedrood: één groot, rood en blinkende plastic vel! De dansers en danseressen waren ook in het rood gekleed. En de spots die stonden op het publiek gericht! Of die groep het goed deed weet ik niet! Was verblind door de spots en zag ze niet eens tegen die rode achtergrond! Het leek wel of die groep het publiek was, en wij de atractie! En eerlijk gezegd zo was het ook wel!
Wel, zo werkt het ook in de Wetstraat: spots op iets anders, en doe maar waar je zin in hebt! Je kunt het publiek uitlachen, vernederen, of je tong uitsteken; ze zien het toch niet!
Als je op straat twee vrouwen ziet babbelen, dan hebben ze het over roddels of bakvisachtige liefdesperikelen. Van dié kant dus geen gevaar voor de Wetstraat.
Als je twee mannen ziet praten is het over de voetbal of de koers. In hooguit een paar gevallen kan het wel eens over de politiek gaan, maar stel je al gauw vast dat ze alleen maar het nieuws dat ze op TV zagen herkauwen. Vragen stellen ze zich daar niet bij. Wat de nieuwslezer vertelde is ook hún babbel! En daar kom je dan maar best niet in tussen met wat diepere bedenkingen, want dan valt een doodse stilte en is de stemming eruit! Er wordt dan immers hersenwerk gevraagd, en daartoe blijken ze niet in staat!
Ergo: dank zij het voetbal en de koers dreigt er voor de Wetstraat ook geen gevaar meer van de mannelijke kant! Als de nieuwslezer dan nog verplicht wordt ook zijn steentje bij te dragen tot verdwazing van het gepeupel, kan het Wetstraatfeest beginnen en kunnen s lands grootste narren zich vrolijk laten verkiezen! Geen kat die er nog op let dat ze helemaal niets positiefs kunnen verwezenlijken!
Sport als blinddoek en het nieuws als spreekbuis. We hebben het inderdaad toch wel ver geschopt! Vergeten we dan dat de Romeinen aan ongeveer hetzelfde ten onder zijn gegaan? Panem et circenses! Wat hun leiders uitspookten en hoe liederlijk die leefden trokken ze zich niet aan. Als ze maar brood en spelen kregen! Maar beseffen dat het zo niet kan blijven duren? Dat deden ze tweeduizend jaar geleden niet, en dat doen we nog steeds niet! Non, rien a changé!
Bijna veertig jaar politiedienst hebben het me wel geleerd: als je wordt opgeroepen voor een vechtpartij is altijd minstens één der partijen een gepatenteerde domkop. Nooit heb ik twee intelligente mensen met elkaar zien vechten! Je zou kunnen stellen: hoe lager het IQ, hoe korter het lontje!
Als dat dan al geldt voor individuen, dan geldt het zéker voor volkeren! Zie maar wat er momenteel in het middenoosten gebeurt, en onoplosbaar blijft ondanks de vele bemoeiingen en onderhandelingen van het Westen! Zelfs Koffie Annan gaf zijn bemiddelingspogingen op. Misschien kan Dauwe Egberts het nu proberen?
Weten die mensen trouwens wel waarvoor ze strijden? Voor een beter bestuur? Welk bestuur kan meer geven dan de bevolking weet te presteren? Welk bestuur kan anders zijn, als alle vechtende partijen zich ondanks alles toch blijven vastklampen aan de religie die voor de problemen zorgt? De religie die ze zodanig hersenspoelt dat er helemaal niets wordt gepresteerd? Van waar zouden de milde giften die ze van hun regeringen verwachten dan moeten komen?
Heel lang was het kalm in die streken. Het waren immers koloniën van westerse landen en de bevolking had niet veel in de pap te brokken. De Islam was trouwens een verwaarloosbare godsdienst aan het worden, op sterven na dood. Zodra ze vrij werden echter, stak die religie weer de kop op en ging de tijdbom tikken! En bleek dat niemand van dat volk in staat was om een serieuze leidersfunctie te vervullen en minstens in de basisbehoeften van de bevolking te kunnen voorzien.
Het zal onoplosbaar en een waar kruitvat blijven zo lang alle strijdende partijen zonder het goed te beseffen eigenlijk voor hetzelfde doel strijden: een bestuur dat hun religie trouw blijft, maar toch een leven als in het westen uit de grond weet te stampen. Een mission impossible dus.
Maar ik wil geen steen werpen naar dat andere ras. Zijn wij dan zoveel beter? Hebben wij in de eerste en tweede wereldoorlog blijk gegeven van intelligentie? Neen dus. We zijn ook met zijn allen in elkaars haren gaan vliegen als gepatenteerde idioten!
Maar er was een verschil: elke partij wist waarvoor ze vocht: voor een betere wereld! En uiteindelijk is er ook een betere wereld uit voortgekomen! Een wereld waarop we fier mogen zijn, maar die nu langzaam maar zeker verloedert door verloederende leiders!
Kijk maar in de verloederde wijken van Brussel en Antwerpen; ooit toonbeelden van orde en netheid. Wat je er nu ziet is noch min noch meer dan de weerspiegeling van de huidige Wetstraat! Al blijft de Wetstraat zélf heel proper en netjes de wàre Wetstraat vind je terug in de wijken die regelrechte sloppenwijken zijn geworden dank zij de intelligentie die in de Wetstraat huist.
Je kunt het vergelijken met iemand die een héél net huis heeft omdat hij al zijn vuil over de muur gooit bij de buren!
Eigenlijk zouden busreizen moeten worden gerealiseerd om het parlement te bezoeken, en wel op volgende manier: eerst binnen in het parlement:
- Ziehier het parlement. Eén en al luxe en bijna steriele netheid. Mooi landje hé, België?
Vervolgens naar de sloppenwijken:
- En ziehier het resultaat van wat in de Wetstraat wordt bekokstoofd! Vinden jullie dat landje nog altijd even mooi?
En nu kunnen jullie vinden dat ik weer racistisch bezig ben, maar dat ben ik niet! De verloedering mag zéker niet alleen maar op de rekening van de allochtonen worden geplaatst! Niet rechtstreeks tenminste. Want elk jeugdig volk dat niet tewerkgesteld wordt om zijn energie af te reageren, zal net hetzelfde veroorzaken! Verveling leidt tot negatieve creativiteit bij de jeugd! En waarom verveelt zowel ONZE als de allochtone jeugd zich? Omdat bepaalde (de verstandigste) allochtonen het werk hebben overgenomen! Anderen komen dan weer het leger werklozen vervoegen.
Zondag zag ik een voorbeeld. In het park voor mijn deur zaten twee jonge allochtonen te eten onder een boom in het gras. Ze bleven er zowat de hele namiddag. Hadden blikjes drank, broodjes en andere rotzooi mee. Leken zich samen goed te amuseren.
s Avonds, toen ik mijn laatste ronde deed met Chico, waren ze weg en ging ik uit nieuwsgierigheid even kijken naar de plek waar ze hadden gezeten. Er wachtte me een verrassing! NIETS herinnerde aan hun aanwezigheid! Chapeau voor die twee kerels. Ze hadden alles netjes opgeruimd en in de afvalbakjes gedropt. Als het goed is mag het ook wel eens gezegd worden, want ik ben zéker niet iemand die iedereen over dezelfde kam scheert.
En tot mijn eigen schaamte moet ik bekennen: waar rotzooi rond de bankjes of in het gras blijft liggen, heeft meestal BLANKE jeugd gezeten, of toeristen!
Ik kan alleen maar oordelen over wat ik in mijn eigen omgeving zie en trek die conclusie zéker niet door naar grootsteden. Maar toch moet ik stellen dat de verloedering zondermeer het gevolg is van werkloosheid. Werkloosheid van welk ras ook. En daar is inderdaad de Wetstraat voor verantwoordelijk. Want dààr wordt de werkloosheid gecreëerd, ondermeer door het invoeren van vreemde arbeidskrachten die vroeg of laat toch aan den dop geraken, want dat is eigenlijk wat ze komen zoeken. En als ze daar een paar jaar moeten voor werken hebben ze dat er wàt graag voor over.
Nu we het toch over toekomstvoorspellingen hebben, wou ik nog even stilstaan bij die fameuze datum 21 december 2012, waarop de Maya kalender zou stoppen. Al zijn er ondertussen ook al Maya-kalenders ontdekt die verder lopen! Het begint dan ook meer op een multiple choice te gelijken!
Maar oké, laten we die datum nu maar even beter beschouwen, en stel dat de Mayas die déze hebben gemaakt heel goed wisten waarom ze hem daar stopten.
Gelovers zien er het einde van de wereld in. Is dat erg? Volgens mij helemaal niet, want alles wat leeft moet ooit sterven. Zo ook wij, stervelingen. Moet dat op solidaire manier allemaal samen? Het zij zo. Moet het individueel? Eigenlijk is dat idem dito. Voor elke mens die sterft is de wereld ten einde en begint er iets anders.
Maar je kunt het ook anders interpreteren: het kan ook het einde betekenen van de wereld zoals wij haar kennen. Er kan iets heel anders op komst zijn. En afgezien van astronomische toestanden en slijtage van de aarde, lijkt het me heel logisch dat de politiek en de verspillingen die we tegenwoordig kennen, niet kunnen blijven duren en dat een compleet nieuw bestuur klaar staat om de macht te grijpen. Met als gevolg een heel andere wereld.
Zou die wereld beter zijn? Weetnie, maar een slechter en lakser bestuur dan de ezels die nu de macht in handen hebben kan eigenlijk niet!
Zou datgene dat dan de macht grijpt een nobeler doel voor ogen hebben dan winstbejag? Mogelijks, en hopelijk! Maar wie de macht op een dergelijke manier verkracht zoals onze leiders de laatste jaren doen, zet de poort wagenwijd open voor welke strekking ook die de macht wilt overnemen! En goed of slecht, die strekking zal de goedkeuring van het moegetergde volk krijgen.
Akkoord, het volk, óns volk tenminste, is nog helemaal niet moegetergd. Omdat ze het nog niet door hebben! Maar als dat besef eenmaal doorbreekt vrees ik dat er geen houden meer zal aan zijn. Zal het volk dan kiezen voor hetzelfde soort leiders? Veelbelovers en ellebogenwerkers? Sinterklazen die met irreële giften zwaaien om te behagen?
Laten we er maar geen doekjes om winden: die kans zit er dik in, want erg hoog schat ik het intelligentieniveau van de mensheid niet in! Maar als die datum inderdaad naar een echte en totale verandering zou wijzen, zouden de huidige regerende clowns toch wel geen kans meer maken! En laat dan nimmer ofte nooit nog iemand het lumineuze idee krijgen om nog maar eens leiders te kiezen via verkiezingen! Tot wat het kiesvee in staat is hebben we ondertussen wel al ondervonden!
Spijtig eigenlijk, want ook ik vind de leuze De macht aan het volk sprookjesachtig mooi. Tot je het gemiddelde I.Q. van dat volk gaat berekenen. Dan blijkt een en ander plots niet meer zo mooi als het lijkt!
Maar wat er ook van zij, ik kijk toch nieuwsgierig uit naar 21 december! Maar eerlijk gezegd denk (of vrees) ik dat op 22 december de zon net zo zal opkomen als op alle andere dagen en dat niets zal veranderen. Maar toch ben ik heel benieuwd hoe mijn column er op 22 december zal uitzien! Of als er nog wel een column zal zijn!
En jawel, astronomisch gezien staan op die datum een aantal hemellichamen netjes op een rijtje. De grote conjunctie of zo noemt men dat. Maar daar stonden ze op vroegere data ook al of het scheelde niet veel, en er gebeurde niets! Maar stel dat er nu toch iets gebeurt, dan is het mooiste wat er zou kunnen gebeuren het feit dat eindelijk de mensen ze ook eens allemaal op een rijtje krijgen!
En àls het dan toch een totale verandering zou betekenen, een totaal nieuwe wereld, dan hoop ik tenminste dat het bestuur zich niet alweer vergrijpt aan het beginsel van Het volk kiest zijn leiders. Want het volk is dom. Ongelooflijk dom! Het heeft leiders nodig die niets beloven maar er voor gaan! En dergelijke leiders zullen nooit verkozen worden door domme volkeren! Leiders die, tot spijt van wie benijdt, elke potentiële arbeider of bediende het bed uitjagen en aan het werken zetten! Die elke imaginaire zieke manu military genezen door hem voor de keuze te stellen: werken voor je brood of van honger omkomen!
Wedden dat het aantal ziekenen invaliden met meer dan de helft zou verminderen? Dat werkende mensen enkel nog zouden moeten meebetalen aan het steunen van écht hulpbehoevenden?
Michel de Notredame beter gekend onder het latijnse pseudoniem Nostradamus, blijkt heel wat voorspellingen te hebben gedaan die ook zijn uitgekomen of waarvan kan worden afgeleid dat ze al zijn uitgekomen.
Hij schreef zijn voorspellingen in kwatrijnen, en op nogal cryptische manier, zodat je er eigenlijk wel alle kanten mee uit kunt. Daardoor ook worden die profetieën pas begrepen nadat ze zijn uitgekomen. Een geniale bedrieger? Of een geniaal wiskundebrein?
Het blijkt namelijk dat voorspellingen echt wel kunnen via een aantal wiskundige formules. Het zou er op neerkomen feiten en trends uit het verleden en het heden een bepaald cijfer toe te kennen. Aan de hand van die cijfers en een heleboel wiskundige poespas kunnen dan tamelijk exacte toekomstvoorspellingen worden gedaan.
Ver gezocht? Wel, daar ben ik echt nog zo zeker niet van! Want als ik de huidige trend bekijk, én een link leg naar gebeurtenissen uit het verleden, dan lijkt het me echt niet moeilijk om te voorspellen wat vroeg of laat zal gebeuren. Ik heb er niet eens wiskunde voor nodig, maar kan ergens wel begrijpen dat voor echt doorgedreven voorspellingen op lange termijn de wiskunde wel een goed hulpmiddel zou kunnen blijken te zijn.
Kijk trouwens maar even naar wat ik op ZD Net vond:
Supercomputer voorspelt toekomst
Oorlogen, natuurrampen en financiële crisissen
06 december 2011 | De Standaard
In Zwitserland werkt een informaticaspecialist al enkele jaren aan een computer die zo slim is dat hij de toekomst kan voorspellen. Oorlogen, natuurrampen, financiële crisissen: een fluitje van een cent. Sciencefiction zeg je? De Europese Commissie neemt het project serieus genoeg om het te subsidiëren.
De Living Earth Simulator moet een computer worden die de echte wereld zo goed kan nabootsen dat we de toekomst zullen kunnen voorspellen. Alle vragen die bij mensen opkomen, moet de computer kunnen beantwoorden. En hij moet kunnen waarschuwen zodra hij lucht krijgt van een op til zijnde ramp.
Het is niet het eerste megalomane project in Zwitserland: in Genève ligt het onderzoekscentrum van de Large Hadron Collider, de deeltjesversneller die wetenschappers inzicht moet geven in het ontstaan van het heelal.
-o-o-o-o-
Maar eigenlijk is er niks nieuws onder de zon! Wat dergelijke toepassingen doen is in het kort als volgt te verklaren:
Ze volgen via internet het nieuws over de hele wereld, distilleren daar stemmingen, politieke beslissingen, de gedragingen van de aarde en nog veel andere zaken uit en beoordelen die. Dit alles wordt dan getoetst aan gelijkaardige gebeurtenissen uit het verleden, waarvan vooral oorzaken en gevolgen worden onthouden. En voilà! De computer is klaar om te berekenen hoe het verder zal verlopen!
Eigenlijk is dat net hetzelfde wat een waarzegger doet, of zou behoren te doen. Alleen is de losgepeuterde informatie, dank zij het internet, duizelingwekkend!
Het blijkt dus inderdaad te werken zoals ik altijd al zei: toekomst voorspellen is gewoon op een logische manier kijken naar heden en verleden en oorzaak en gevolg analiseren. En vermits mensen in hun gedragingen heel voorspelbaar zijn omdat ze niet zo snel leren van gemaakte fouten, is de rest een fluitje van een cent! Het is dan ook heel normaal dat een computer die dat op een enorm grote schaal kan doen, tot enorm preciese resultaten kan komen. Al staat het systeem nog wel in zijn kinderschoenen.
En toch zint me die ontwikkeling niet!
Wil ik weten wanneer de wereld zal vergaan? NEEN! Wil ik weten of er een nakende nucleaire oorlog op komst is? NEEN! Wil ik weten wanneer ik zal sterven? NEEN!
Is het nuttig dat de groten der aarde weten waarop hun beleid afstevent? NEEN! Want ze zullen hun beleid en gedragsregels toch niet veranderen. Zijn daar niet eens toe in staat! En het zaakje uit handen geven aan meer geschikte mensen zullen ze al zéker niet doen!
Bijgevolg ben ik van oordeel dat dergelijke computers ons alleen maar zullen kunnen waarschuwen dat we dom doen, maar ze zullen ons nooit slim kunnen maken. Want om slim te worden moet je eerst bekennen dat je dom bent en daar zie ik geen enkele politicus toe in staat.
En dan komen we terug bij Nostradamus. Had hij een superbrein dat precies deed wat die moderne computers doen? Mogelijk! Dat zou in elk geval bewijzen dat, waar voor de één jarenlange wiskundige studies voor nodig zijn, voor de ander vanzelfsprekend en kinderspel is.
En ik kan dan ook niet nalaten om even een vergelijking met mezelf te maken, en meer bepaald mijn muzikale aanleg: na eenenzeventig jaar heb ik eindelijk een stukje gereedschap (wééral een computerprogramma) weten te vinden dat muziek terug herleidt tot zijn roots: doodsimpel! Dat aan gelijk wie aanleg heeft toelaat om zijn muzikale gaven volledig te ontplooien.
Waarom ik dat niet kon in mijn jeugd- en kinderjaren? Omdat stofferige, verkalkte breinen, van muziek en notenleer, die op zich heel simpel is, een onontwarbaar kluwen hebben gemaakt! Een kluwen dat vele jaren studie vergt. Zoveel jaren, dat eventueel aanwezige muzikale gaven totaal worden verwoest! En ik verwijs nog maar eens naar het stukje zelfgecomponeerde muziek die ik als bijlage in mijn stukje MIDI van enkele dagen geleden voegde.
Als ik dàt gereedschap op pakweg achtjarige leeftijd in handen had kunenn krijgen jongens toch! Maar neen! Vele generaties lang vastgeroeste muziekleraren stonden me in de weg! Moesten hoognodig van iets poepsimpel een angstaanjagende theorie maken!
Nostradamus zie ik, op zijn gebied dan, als iets gelijkaardigs:
Oerinstincten die een uitweg zoeken en, in het geval van hém, gelukkig nog niet werden gestuit door onnozele theorieën. Waarschijnlijk gebruikte hij wiskunde, zonder er ook maar het flauwste benul van te hebben dat wiskunde bestond!
Nog een beter voorbeeld vormt mijn hond! En of dié de toekomst kan voorspellen! En daarbij baseert hij zich, zonder het zelf te beseffen, ook op het verleden om de toekomst te bepalen:
- Ha baasje neemt de leiband! En als hij dat in het verleden deed gingen we buiten. Ergo: we gaan nu ook naar buiten! En hij is niet meer te houden!
Een kinderachtig simpel voorbeeld? Misschien! Maar als je het goed bekijkt doet dat hondje precies wat Nostradamus deed en wat die computers nu doen: heden en verleden vergelijken om tot een toekomstbeeld te komen. Heel elementaire wiskunde dus!
Ik kijk naar de wereld, en begrijp hem niet meer! Waar zijn de werklust, de logica en de vaderlandsliefde heen die ons vroeger met de moedermelk werd ingepompt? Waar zijn de goede waarden die ons land groot hebben gemaakt? Waar is het vroegere veiligheidsgevoel heen? Welke barbaren hebben ons land totaal laten verloederen en alle waarden van tafel geveegd, terwijl ze desondanks op de onvoorwaardelijke goedgelovigheid en steun van de bevolking konden blijven rekenen?
Logica? Niéts lijkt nog logisch, en allerminst het beleid! Of dient het woord logica nu anders te worden geïnterpreteerd? Is antilogica de nieuwe trend van onze wereld geworden? Ik zou het moeten geloven, want als je eens goed bekijkt waarop de wereld nu draait:
- Goed leven zonder daar een poot voor uit de mouwen te steken!
- Opgespaard staatsgeld, met bloed en tranen bijeengesprokkeld door vorige generaties zomaar weggooien aan eigen profiteurs en liever nog aan vreemden.
- Steeds hogere schuldenbergen maken en denken dat dit eeuwig kan blijven duren.
En zo kan het lijstje nog bladzijden lang doorgaan! In mijn verbeelding zie ik onze Westerse wereld als een zware kar, die wij en vorige generaties zwoegend en zwetend de berg hebben weten op te trekken. En nu rolt ze de helling weer af! De bevolking laat zich, lui en gewillig, meeslepen achter de kar. De regering zit bovenop de kar. Juichend en zwaaiend met loze slagzinnen die een beter leven beloven. En alsof dat nog niet genoeg is, sleept achter de kar en de voortgetrokken massa, nog een zware aanhangwagen mee: vreemden, die wij hoognodig uit heel andere werelden moesten importeren om mee te komen profiteren van het zweet en bloed van onze voorvaderen.
En niemand op of achter die kar die het door heeft dat hij naar de afgrond snelt? Kom nou! Zó stom kan toch niet één mens zijn?
En dan dan is er een minderheid die nog begrijpt dat de kar weer omhoog moet, en dus hard tegentrekt. Dat zijn dan de weinige verstandige mensen die hard werken en via de belastingen zwaar meehelpen aan het afbetalen van een steeds groter wordende schuldenberg. Maar het is water naar de zee dragen! Want hoe meer ze betalen, hoe meer het beleid gaat verkwisten!
Die werkende mensen redeneren nog logisch. Maar de antilogica lijkt het te winnen, en zal er vroeg of laat voor zorgen dat de kar met de gehele aanhang denderend verpletterd wordt in de afgrond.
Als ik dat alles dan moet vaststellen, zou ik bijna moeten geloven dat daar toch een heel speciaal soort logica achter steekt. Iets ondefinieerbaars en onontkoombaars. Iets dat de wereld stuurt. En waar die wereld nu op afstuurt zou een hond moeten ruiken, maar het beleid ruikt helemaal niks! Denkt dat er geen vuiltje aan de lucht is! Zijn er soms narcotische gassen in onze dampkring gekomen?
Die negatieve logica zal ons ooit heel zwaar op de maag komen te liggen, maar dan zal het te laat zijn!
Wat hadden we het destijds goed in ons vrolijk en veilig Belgiekske! We hadden de beste sociale voorzieningen en medische tussenkomsten van de hele wereld. En we rooiden het goed omdat iedereen solidair aan de kar hielp trekken. Omdat iedereen de logica begreep van voor wat hoort wat. Maar toen het keerpunt kwam, de bevolking lui werd en de mamaatjes gingen oververwennen, werd de teloorgang ingezet.
Maar ze begrijpen het niet! Laten zich joelend en feestend meeslepen door de kar die langzaam maar zeker onstuitbaar wordt.
- We betalen ons blauw aan reinigingsdiensten die tegen de bierkaai vechten: hoe meer wordt gereinigd, hoe meer wordt bevuild.
- We betalen ons scheel aan gevangenissen en het vol pension dat daar wordt aangeboden!
- We betalen ons blauw aan veiligheidsdiensten, die toch telkens weer het onderspit moeten delven tegen de vele negatieve machten die, door gebrek aan enig logisch beleid, langzaam maar zeker de straat overnemen!
- We betalen ons blauw aan door de staat gedekte medische kosten, die in hoofdzaak moeten worden aangesproken voor luiaards die zichzelf ziek verklaren. Dokters knikken braaf en volgzaam ja. Zijn blijkbaar niet voldoende onderlegd of gemotiveerd om neen te zeggen!
- We betalen ons scheel aan werklozensteun, terwijl de industrie schreeuwt om werknemers!
- We betalen ons rot aan het gehele luxueus opgezette systeem om asieltoeristen waardig op te vangen, terwijl een goed deel van het eigen volk in erbarmelijke toestand leeft!
Waar verdorie blijft de logica in dit hele rotsysteem? Heeft geen enkele politicus dan het lef of de intelligentie om écht verandering te brengen? Het soort verandering dan, dat écht hoognodig is? De veranderingen die uitgevoerd werden waren tot op heden steeds grotere schuldenmakers die ons land nóg maar eens armer maakten!
Change? Laat me niet lachen! Jawel! Inderdaad wel verandering, maar telkens weer negatieve verandering die de kar steeds sneller naar de afgrond trekt. Wie denkt dat dit spelletje eeuwig kan blijven duren moet zijn hersenen toch wel eens grondig laten onderzoeken!
Ik schrik me soms rot als ik zie dat wéér een nieuw fitnesscentrum de deuren heeft geopend. Blijkbaar zijn die zaakjes heel lucratief en loopt de helft van de bevolking met grote overschotten aan energie die ze kost wat kost kwijt moeten. Kan die energie dan echt niet zinvoller gebruikt worden? Is het dan zó leuk je rot te vervelen en in leven te blijven met genadegeld, met milde hand geschonken door de staat? Vroeger had de jeugd die fitnesscentra niet nodig om de spieren aan te sterken, noch om de verveling weg te werken! Er viel genoeg te werken om dààr je tijd en je geld niet te gaan aan verspillen.
Ik zou op die manier niet kunnen leven! Ik zou me een bedelaar voelen! Want dat zijn ze ontegensprekelijk: moderne bedelaars die het gehele sociale systeem ondermijnen door niksdoen, en zichzelf dan nog in conditie moeten zien te houden in fitnesscentra!
Pientere ondernemers stampten ooit hele industrieën uit de grond. Industrieën die tewerkstelling boden aan de bevolking. Maar helaas, door de steeds groter worden sociale voorzieningen werd die tewerkstelling eerder aanzien als straf dan als zinvolk werk. Vooral toen het verschil tussen loon en genadegeld steeds kleiner werd.
Ik heb dan ook medelijden met elke mens die tegenwoordig nog werkt. Maar ik begrijp en waardeer hem! Vechten tegen de bierkaai is nog altijd zinvoller dan op je luie kont op mamas bank te gaan liggen!
Het is dan ook wraakroepend dat onze Sinterklaasregeringen juist dié mensen die nog willen werken zwaar belasten, tot er totaal geen sprake meer is van enige motivatie!
Ja, we hebben het veld wel mooi geëffend voor vreemden die hier nu hun kansen komen wagen!
Vroeger heette het roddelwijven, maar tegenwoordig kun je het, met veel goede wil en wat beschaafder, telefoondames noemen om niet te moeten zeggen belwijven. Sorry voor het lelijke woord wijf, maar wie me kent weet dat ik een duidelijk onderscheid maak tussen dames, vrouwen, en wijven! En voor de categorie waaronder ik ze rangschik is de vrouw in kwestie zélf verantwoordelijk. Dus: Honni soit qui mal y pense! Er zijn dus duidelijk meer dan twee geslachten! Met dames en vrouwen heb ik geen probleem. Met wijven des te meer!
En zo heeft mijn lieve echtenote er nu ook nog maar eens zo eentje aan haar fiets hangen! Dagelijks telefoontjes. Ze zouden urenlang kunnen duren, maar mijn vrouw beperkt zich meestal tot hoogstens een kwartier. En dan moet ze nog een goede smoes bedenken om er van af te geraken!
Maar ach, het is toch zon hulpbehoevend wijfje! Heeft zoveel problemen gekend in haar leven. En daar wil ze over berichten aan wie ook maar luisteren wilt! Ik luister soms ook mee met een half oor, maar dan vertaal ik wel alles wat ze zegt in naakte realiteit! En die realiteit is, in korte woorden: wat je zoekt zul je altijd vinden! Meer moet ik daar niet over kwijt zeker?
Ongehoord, dergelijke telefoontjes! Maar wél ergens relaxerend, want je hoeft alleen maar te luisteren. Niet eens iets terug te zeggen. Ze luisteren toch niet aan de andere kant. Willen enkel maar zichzelf horen praten en vooral klagen! Je kunt dus evengoed rustig de telefoon ergens neerleggen, je werk verderzetten, en af en toe eens ja of neen komen zeggen om de illusie te wekken dat je er nog bent en aandachtig naar die nonsens luistert. Meer verwachten ze toch niet. Als ze zelf maar kunnen tateren. Soms vraag ik me af waarom ze dan niet gewoon tegen de telefoon praten zonder een nummer te draaien! Dan storen ze tenminste niemand. Of is dit laatste juist de bedoeling?
Ze hebben trouwens ook de helft teveel betaald voor hun telefoon of GSM. Ze hebben alleen maar het zendgedeelte nodig. Het ontvangstgedeelte is er eigenlijk teveel aan want ze luisteren toch niet! Zéker niet als het goede raad is. Morgen doen ze weer nét hun ding zoals ze het vandaag deden en zoals het hen steeds dieper in de miserie helpt. Ze lijken wel te smeken om raad, maar als je die dan geeft luisteren ze niet!
Soms lijkt het me toe of de hele wereld babbelt maar aan, maar dat geen mens ter wereld luistert!
Vroeger stonden dergelijke wijven aan hun deur in het zonnetje. Iedereen die voorbijkwam aanklampend. En soms slaagden ze er wel in om met een interessante nieuwe roddel een heel groepje samen te krijgen op de stoep. Sociaal contact noemde dat dan. En eigenlijk was het dat ook wel. Nu gaat dat allemaal elektronisch via de telefoon. Zo blijft tenminste nog de stoep vrij.
Ik zou er geen probleem mee hebben, ware het niet dat dergelijke belsters zich absoluut niet afvragen of je wel tijd hebt voor hen. Makkelijk toch, als je van op afstand niet ziet wat de opgebelde aan het doen is? En bovendien heeft dat soort wijven zelf niets anders te doen! Wat zou een ander dan wel te doen kunnen hebben? Zijzelf maken geen eten hoeven niet te stofzuigen of ramen te zemen. Laten Gods water over Gods akkers vloeien en staan er helemaal niet bij stil op welk uur ze bellen, en in welke bezigheden ze de ander storen. Zijzelf hebben immers geen andere bezigheden dan bellen. Dus, waarom niet? Soms, als mijn vrouw niet thuis is, neem ik de telefoon aan! Had ik dat maar niet gedaan! Want ik raak er al evemin vanaf, tenzij ik heel grof zou worden en dat wil ik nu eenmaal ook niet.
Bijgevolg, als je destijds, met héél veel moeite, roddelwijven die aan hun voordeur een potentieel slachtoffer stonden af te wachten nog sociaal kon noemen, dan weet ik écht niet wat er nog sociaal te noemen valt aan een hartelijke telefoonroddel! Maar de moderne technologie schopte het nog een stap verder! Nu is er de GSM! Nu hoef je niet eens meer thuis te blijven voor een lekkere telefoonroddel. Doodleuk langs de straat, in de auto of in de winkel dan maar! Je loopt honderden mensen voorbij die je niet eens ziet, laat staan dat je ermee babbelt! Neen hoor! Je babbelt veel beter in je speeltje. Dan zié je tenminte niet dat je gesprekspartner héél erg verveeld kijkt en wanhopig een uitweg zoekt.
Tja, de moderne technologie speelt toch wel héél erg in de kaart van de onbenulligen! Bell, de uitvinder van de telefoon, zou zich waarschijnlijk omkeren in zijn graf! Hij meende een nuttig instrument te hebben gemaakt voor zakelijke gesprekken en dringende mededelingen, maar hield noch min noch meer dan een roddelfoon boven de doopfont! Zaken kunnen wachten! Roddels eerst.
Enfin, zo lang het nog allemaal privé is kan ik er wel mee overweg. Als bepaalde mensen nood hebben aan een babbel of klaagzang, en iemand wilt zich opofferen als luisterend oor, voor mij geen probleem, zo lang ik maar die iemand niet ben.
Maar veel erger is het gesteld in staats- en stadsdiensten! Want daar werk je soms tegen de klok in om iets klaar te krijgen, en dan krijg je zon roddelwijf aan de lijn. Ze heeft een piepklein probleempje dat je zó kunt oplossen maar alvorens je dat probleempje aan de weet komt moet je wél naar een heel, en vooral ellendig droevig levensverhaal luisteren! Al de operaties die ze heeft ondergaan meebeleven! Al de pijn voelen! Al de venten die haar bedrogen hebben leren kennen! En voor je het weet ben je een half uur van je kostbare tijd kwijt! Afschepen kan niet zomaar, want dan worden weer boze brieven geschreven naar je oversten! Al te vriendelijk zijn evenmin, want dan heb je ze dagelijks aan je fiets hangen met nieuwe gezochte probleempjes.
Ach wat ben ik blij dat voor mij die tijd voorbij is! Laat ze maar roddelen, maar dan liefst onder elkaar en met gelijkgestemden!
Over mezelf: Bouwjaar: 1941 Geboren: Ja. Geslacht: Neen. Nog levend. Adres: Hier. Beroep: Levensgenieter. Hobby's: Veel. Talen: Ja. Vooral betalen. MEDEDELING: Voor enkel politie-verhaaltjes, klik onderaan deze marge op 'fictie'.
