Op een zonovergoten dag kwam de Sint rond 1400 zijn opwachting doen. Heel wat hulppieten deden mee aan deze blijde intocht van de Goedheiligman. Zijn trouwe paard 'slechtweervandaag' had hij waarschijnlijk vervangen door de schimmel 'Goedweervandaag'. Aan het cultureel centrum stonden de hulppieten op hem te wachten. De Turnpieten, Twirlpieten, Ponypieten Danspieten, Karweipieten en de vaste Pieten die de Sint overal ter zijde staan.
Het centrum stond afgeladen vol met wachtende kindjes met hun ouders en grootouders. De stoet werd begeleid door de muziekverenigingen Weergalm der Maas, de Porykes en de Eurodrumband.
In stoet trokken zij door de straten van het Centrum. In de Stationsstraat werd de Sint verwelkomt door Burgemeester Willen. Waar de Sint in vorige jaren op het gemeentehuis verwelkomt werd is er nu gekozen door de Middenstandsvereniging om dat in de winkelstraat te doen.
Het podium waarop de Sint plaatsnam bleek al snel, veel te klein te zijn en zo kon niet elk kind tot bij de Sint te komen om de tekening af te geven en op de foto te gaan.
De Sint verliet dan ook het podium om te voet een tocht te maken door de winkelstraten en bij elk kind even stil te staan.
De winkeliersvereniging is content over de gekozen verandering van verwelkoming en ziet reeds uit naar volgend jaar.
foto's van de intocht bij foto's Nol in rechterkolom bovenaan
Een van de stralende ponypieten
geen angst voor al die zwarte Pieten
Tags:lanaken Sint,pieten
14-11-2011
Als een kralensnoer in Herbricht op het prikkeldraad gesponnen.
Schitterend in de zon zijn op het prikkeldraad spinnendraden gesponnen.
Ik vraag mij af hoeveel spinnen hier aan het werk zijn geweest, ik zag er geen een.. Als er geen dauwdruppels op liggen zie je het spinsel zelfs niet eens. Nu versieren ze de afrastering langs de Maas. Maar ook op planten lijken het net pareltjes.
Tags:spinrag,spinnen,lanaken,herbricht
ze zijn beschermd en vliegen echt niet in je haren.
Een bruin bolletje zag ik op de grond liggen. Ik liep er eerst voorbij maar zag het (dacht ik) bewegen.
Ik had goed gezien. Daar op de grond lag een 'vampier'. die met zijn teentjes aan zijn vleugels licht bewoog.
Het dwergvleermuisje was op de grond terecht gekomen en kon van daaruit vanzelfsprekend niet opvliegen.
Ik heb het meegenomen naar huis in een zakje en heb hem daar, na enkele foto's in de stal uitgezet. Hij of zij, kroop op eigen kracht zijn winterslaap tegemoet.
Het is niet uitzonderlijk dat er nu nog vleermuizen rondvliegen. Deze soort vliegt als langste rond en is een van de meestvoorkomende.
Het is trouwens de eerste keer dat ik zo'n dwergvleermuisje van zo kortbij gezien heb.
De naam van het vliegend muisje verkreeg ik via Natuurpunt van Ghislain Palmans.
Tags:dwergvleermuis,lanaken,smeermaas,
13-11-2011
Eindelik, éllef, éllef, éllef, éllef oor éllef ien Loanneke
Ze höbbe maonde heij op gewag en koste eindelik oet de bol goon. Veur de preense vaan groet Laoneke weurd 't noe aoftelle, mér dat kos hun op dee openingsdaag vaan de vastelaovend bitter wienig sjeele. Hei koste ze weer bei 't begin vaan de väöle bals die te verwachte zien (tot 19 fibberewarie), de steek en de preensemötse weer opzette en ziech ins good de doorgoeie. En 't moot gezag 't waos mét die sjitterende zon 'n oonvergetelik fieske op 't plein veur de Kerrik.
.
Tags:opening vastelaovend. lanaken,carnaval
wapenstilstand lanaken hulde aan de gesneuvelden.
In alle kerken van Kesselt tot Rekem, werd er stilgestaan
bij de wapenstilstand van 11 november 1918. In de St. Ursulakerk in het centrum van Lanaken
verzamelden heel wat genodigden om er de herdenkingsmis bij te wonen.Onder hen de 103 jarige Herman Vuerstaek uit Veldwezelt die als jonge knaap de eerste- en als Grenswachter de tweede wereldoorlog meemaakte. Hij zou s anderendaags ook present zijn in de viering te Veldwezelt op zaterdag 12 november.
In Rekem kon ik alleen vaststellen dat de plechtigheid had plaatsgevonden omdat de viering gelijktijdig met Lanaken was.
In Neerharen was ik nog net op tijd om de hulde op het kerkhof mee te maken. Bij de beeltenis van de gekruisigde Christus. De Scouts Harmonie en parochianen waren van de partij en konden na de plechtigheid nog even napraten in het ontmoetingscentrum.
Ook Gellik en Veldwezelt herdachten hun gesneuvelden tijdens een gebedsdienst met bloemlegging.
Tags:grootlanaken,wapenstilstand
09-11-2011
Boerenkarren versperren de grens tussen Smeermaas en Maastricht
Foto gemaakt door Alphons Hustinx.
Alphons was een kleinzoon van Gerard Marie Alphonse Hustinx, een broer van Nicolas Clement Joseph
Hustinx de handelaar in Koffie en koloniale waren, Hustinx-Roberti die vestigingen had in Maastricht en
Smeermaas. Alphons studeerde rechten maar stopte deze studie, om fotograaf cineast
te worden en met succes. Omdat hij over voldoende middelen kon beschikken,
legde hij zich toe op kleurenopnames, die toen nog in de kinderschoenen stond.
De foto met de boerenkarren was wel nog in zwart wit.
Op 6 september 1939 maakte de telg, uit de bemiddelde familie Hustinx (vader bankier) uit
Maastricht, deze foto van een wegversperring met houten paardenkarren op de
Maaseikersteenweg te Smeermaas.
Deze versperring kwam er om de grens met Nederland te
sluiten tijdens de .mobilisatie. Op 26 augustus 1939 werden 600.000 man strijdkrachten in de wapens geroepen om het land te verdedigen i.v.m. een
dreigende oorlog. Later zou blijken dat deze vrees gegrond bleek te
zijn.
Ook de grenswachteenheden waren vanaf dan gemobiliseerd in
de Grenswachtkazerne de Caritat de Peruzzis in Lanaken. Zij stonden in voor de .beveiliging
van het Albertkanaal. In Lanaken was dat de 5de en 6e Compagnie uitgebreid
met de groep Wielrijders onder het
commando van Kapitein-Commandant Giddelo en Luitenant van Fleteren. .
Van koffiebranderij Hustinx-Roberti, tot krantenwinkel in Smeermaas
Op het kruispunt Kerkstraat (nu Brugstraat) en
Maaseikersteenweg, stond vroeger het handelspand van de familie Hustinx Roberti.
Feitelijk woonde de familie in Maastricht waar ze tot de patriciersfamilies
behoorden en ze eveneens een koffiebranderij en handel in Koloniale waren
uitbaatten. Andere familieleden waren bierbrouwer.
Eind 1700 vestigde zich de uit Lanaken komende familie
Hustinx te Maastricht. Het was bierbrouwer Lambert Hustinx, geboren te
Smeermaas in 1741en overleden te Maastricht in 1808 die als eerste de grens
overstak en daar huwde met Maria Anne Wouters eveneens in 1741 geboren te
Maastricht. Het huwelijk vond plaats in het jaar 1768 op de 1e mei,
(toen nog geen feestdag van de Arbeid).
De familie maakte de periodes mee, van Nederlands naar Frans (1792) en hun nazaten gingen van Frans naar Nederlands (1815) om in 1830, onder Generaal Dibbets, Nederlands te blijven en hun handel zowel in Nederland als in Belgie verder te zetten.
Een achterkleinzoon van dit echtpaar is Nicolas Clement
Joseph gehuwd met Adriana Virginie Roberti die zowel in Maastricht als
Smeermaas de koffiehandel en handel in koloniale waren opzette. Het
hoofdkantoor was in de Kapoenstraat te Maastricht voor koffie en voor Koloniale
waren in de Rechtstraat hun telefoon nummers waren 184 en 387 (niet meer
bellen).
Er zouden 13 kinderen het levenslicht zien die allen in Maastricht geboren werden. 10 jaar na de laatste boreling vanaf 1900 begonnen de huwelijken.
Voor een
gedetailleerde genealogie betreffende deze familie Hustinx allen afstammende
van de familie Reinier Hustinx x Helena Paulussen uit Lanaken volg onderstaande link.
Zwartpaarse stokroos bloeit gewoon door in november
November en nog heel wat kleurenpracht in de natuur. De
bezoekers van het Nationaal Park Hoge Kempen genieten van deze prachtige
kleuren. De temperaturen tijdens deze periode liggen nog steeds boven de 12
graden. Langs de dreef naar de Waterburcht staat de oude kastanjelaar nog grotendeels in blad en heeft er weer een jaartje op zitten. Langs de Maas in Smeermaas staan in een tuin de prachtige zwartpaarse
stokrozen gewoon verder te bloeien terwijl de eerste bloei het zaad reeds verloor.
Ouders en grootouders wandelen in het Pietersheimbos in deze
warme herfstdagen en beleven de laatste dagen van een geweldige herfstvakantie.
Op maandag gaan de kinderen en kleinkinderen weer terug naar de schoolbanken en mogen de
opas en omas weer even op rust komen tot aan de kerstvakantie.
Tags:nationaal park hoge kempen,lanaken,stokrozen
03-11-2011
Jef is niet meer onder ons, hij was niet gek.
In Rekem was Jef een bekende. Maar wel meer een gekende dan een bekende. Heel wat mensen zagen hem dagelijks zitten op het bankje achter de Petronella-kapel.. De laatste keer dat ik hem daar zag, is zo'n drie weken geleden. Ik had daar op die bank een gesprek met Jef. Ik vond het mensonterend, dat iemand met een been geamputeerd en waarvan het andere been de tenen eveneens geamputeerd werden, zo zijn dag doorbracht. Het kunstbeen had Jef al een tijdje niet meer aan, omdat het te klein was geworden. 3 November zou hij een nieuw krijgen en dan zou hij weer kunnen lopen. Nu reed hij rond met een rolstoel.
"Hoe kan je zo hulpbehoevend leven zonder dak boven je hoofd"? "Waarom ga je niet naar het OPZ"? Vroeg ik hem. "Daar ben ik geweest, maar ik ben niet gek en dan willen ze me daar niet' was zijn antwoord.
Een opname in het verzorgingstehuis in Lanaken, zag hij ook niet zitten. Jef hield van zijn vrijheid.
Toch was ik van mening dat Jef zo de winter niet in kon gaan. Hij zei mij nochtans, dat hij s' avonds bij een vriend ging slapen op de Steenweg. toen stelde ik hem voor dat ik eens ging vragen of hij voor deze winter in de dagopvang terecht kon komen, zodat hij tenminste overdag verzorging en eten kon krijgen. "Dat zou ik wel zien zitten" zei Jef.
Maar het mocht niet zijn. Afgelopen weekend ging Jef niet meer naar het kapelletje en is hij, eenzaam en alleen, naar de andere kant gegaan.
Hij sliep toch niet 's avonds bij die vriend, zoals hij mij zei, maar onder een lekkend dak in een bijbouw van de oude rubberfabriek iets verder dan de kapel. Waar hij nooit liggend maar altijd zittend in een stoel de nacht doorbracht. Zonder de meest elementaire voorzieningen zoals, sanitair en verwarming en dit anno 2011.
Dinsdag om 10.30u zal een uitvaartplechtigheid doorgaan in de St Servaaskerk te Lanaken.
Tags:jef,dakloze,lanaken
01-11-2011
Apolonaiske winnaar van CD20 Vastelaovend aan de Maaskant Neet kepot te kriege beste eigen nummer.
Vastlaovend aan de Maaskant brengt
dit jaar zijn 20e CD uit. Het begon allemaal in het jaar 1992 toen
enkele carnavalminnende mensen de organisatie in handen namen om de songs van
meerdere artiesten die in het dialect zongen op een CD te verzamelen. Door ze samen op een CD uit te
brengen bereikten de artiesten een groter publiek en konden zij hun lied
presenteren op een CD voorstellingsavond.
Vanaf het begin was de vereniging
de Porijkes present (met uitzondering van het
jaar 1994 zij is daarmee de langst deelnemende vereniging gevolgd door
De Brikkebekkers en Jus te Neve. De Porijkes die dit jaar 2x11 jarig jubileum
viert had de voorkeur van de organisatie om de voorstelling te organiseren op
zaterdag 29 oktober van CD aan de
Maaskant in het CC van Lanaken
Aan de CD Vastelaovend aan de
Maaskant 2011-201 werkten de volgende artiesten en verenigingen mee:
De Porijkes, De Curverkes, Puur
Toeval, Dorrie Goubet, Leoke, Neet kepot te kriege, De Heimeijers, t Roet
Kruus, De Kezelzekskes, Nit te geluive, De Brikkebekkers, Sjang Vogelzang, Ivo
Smeets, De Apollonaiskes, jus te Nève, Juulke & Neet kepot te kriege, Sjut
ien & Zoep oet, Pé & Dré, De Pintewippers en Juulke.
De jury had het niet gemakkelijk
om een winnaar aan te duiden.
Uiteindelijk werd het trio Neet
kepot te Kriege beloond met de titel van
het beste eigen nummer en gingen de Apollonaiskes met de hoogste eer lopen voor
het jaar 2011-2012.
De jury was ervan overtuigd dat
al de gebrachte acts en songs van hoog niveau waren en om daar een eindbeslissing
in te moeten maken een moeilijke taak is gebleken.
Alle deelnemers verdienen dan ook
hun plaats op de CD Aan de Maaskant 20,
zonder uitzondering.
Tags:Apollonaiske,neet kepot te kriege, cd aan de Maaskant
29-10-2011
Onbekend graf in Smeermaas krijgt namen
"Geeft Allerheiligen zonneschijn, dan zal het spoedig
winter zijn."
Spreuk uit de oudheid oftewel een boerenwijsheid.
We naderen Allerheiligen en Allerzielen onder uitzonderlijke weersomstandigheden.
Met Allerzielen gaat men in heel wat parochies in processie naar het kerkhof om er de overleden familieleden te herdenken.
De graven zijn voor het grootste deel al onderworpen aan een
grondige poetsbeurt en blinken in de najaarszon. En de gemeente rukt ook uit om de begraafplaatsen er piekfijn uit te laten zien voor de komende dagen. (er mag overigens wel een likje verf op de lichte vrachtwagen)
Bij sommige graven staat een bordje met de mededeling dat
het graf geruimd zal worden omdat het geen bezoekers meer krijgt die het graf
onderhouden en er sprake is van verwaarlozing.
Bij een graf staat een bordje met de mededeling dat het
geruimd zal worden. Verder staat er nog dat de overledene(n) onbekend zijn.
Nochtans is er duidelijk waarneembaar op de restanten wie er
begraven liggen en is er het volgende te lezen op de arduinen resten die
waarschijnlijk bij een storm omgevallen zijn en op het graf liggen.
Hier rust zacht in de Heer.
Henri Haemers.
Kessenich
25-3-1875 + Smeermaas 25-9-1948.
Echtgenoot
van Maria Leijnen.
* Reckheim
20-7-1882.
+
Maastricht 30-8-1950.
Alsmede
zijn dochtertjes Maria en Anna Haemers.
Deze man was douanebeambte in Smeermaas en in zijn stamboom konden wij nog het volgende vernemen:
Peter Hendrikus HAMERS (Haemers), tolbeamte, geboren op
25-03-1875 om 19 uur te Kessenich (aangifte door: de vader; Deben Leonard, 59j.
veldwachter en Borgerhoff J. Louis, 26j. onderwijzer).
Gehuwd op 31-jarige leeftijd op 23-04-1906 te Kessenich
(getuige(n): Willen Jean, 48j. vedlwachter, Haemers Peter, 29j. landbouwer en
broer van de bruidegom, Leynen Jean, 26j. gouvernementsbediende en broer van de
bruid, Leynen Clement, 22j. soldaat in garnizoen te Doornik.) met Anna Maria
Josephina LEYNEN, 23 jaar oud.
Zo heeft dit graf met als onbekende overledene(n) toch een
naam gekregen.
heel onzorgvuldig van gem. dienst i.v.m. ruiming van graven
De begraafplaatsen worden momenteel druk bezocht. Heel wat gesprekstof over de tijd van toen bij deze jaarlijkse contacten. Maar ook over die paar graven die geruimd gaan worden indien er niets gebeurt aan de verwaarlozing.
In rij 1 b staan heel wat graven die naar elkaar staan en overhellen alsof ze op zand of zeer onstabiele grond staan.. Aan de Maasingang daar staan ze nog als een rots in de branding, hoe is dat mogelijk.
Niet alleen de ruiming van het graf van Haemers (het vorige bericht) roept vragen op bij het plaatsen van de berichtgeving op de begraafplaats in Smeermaas.
Ook het graf dat geruimd zal worden in de eerste rij perk b nummer 5 doet je de wenkbrouwen fronsen.
Er staat namelijk bij nummer 4 in dit perk b een akte van verwaarlozing die beschreven is met de gegevens van het naastliggende graf, dragende de naam van de overledene Antoine Broux die in 1972 overleden is en waarvan het grafmonument nog geen tekenen van verwaarlozing vertoont. .
De akte van verwaarlozing staat wel voor het graf van de naastliggende wiens grafsteen omgevallen is en dat in feite bedoeld wordt.
Als ze nu maar niet het verkeerde graf ruimen!
Intussen is de verantwoordelijke schepen op de hoogte gesteld en heeft die persoonlijk deze fout hersteld.
Tags:grafconsessies,ruimen,akte van verwaarlozing,Smeermaas
26-10-2011
Senioren genieten van najaarswandelingen in Pietersheim bos
Heel wat senioren maken een natuurwandeling in
het bos van Pietersheim. hand in hand loopt een bejaard koppel uit Zutendaal.
Al jaren komen zij hier wandelen rond het kasteel. Net nu alles rond het
kasteel er piekfijn bijligt, de aannemers alles hebben opgeruimd en de lift voor rolstoelgebruikers in werking is,
ligt het kasteel er verlaten bij.en is er geen kasteelheer meer wegens
omstandigheden, maar de gemeente wil zo vlug mogelijk een doorstart met nieuwe
uitbater(s).
"Ik heb nog nooit zoveel eenden op de
vijver gezien" zegt de mannelijke helft van het koppel uit Zutendaal. En
inderdaad er zitten heel wat watervogels rond te zwemmen, in de met eendenkroos
bedekte ringgracht van de Waterburcht.In de wei liggen herten genietend in de zon, maar wel met gespitste oren
elk geluid opvangend.
Het is genieten tijdens de zonnige herfstdagen in het bos met de vele herfsttinten. We mogen ons gelukkig prijzen met deze poort van het Nationaal Park Hoge Kempen.
De voorspellingen zijn
positief want er worden nog enkele dagen toegevoegd aan het zonnige weer in
oktober.
We troffen deze plant aan in de omgeving van Hocht en konden ze determineren als Silybum marianum oftewel Mariadistel, een geneeskrachtige plant waar al eeuwenlang de heilzame werking bekend van is.
Maar ook op bijgeloof terug te voeren krachten uit de oudheid, zoals: de kracht voor bliksembescherming, door de plant in de haard te verbranden, of een plant in een kuip voor de deur houd dieven buiten, een bloem in de broekzak beschermt de drager etc., "Baat het niet, dan schaadt het niet"!
Heel wat Geneesmiddelen worden verkregen uit geneeskrachtige planten.
Deze plant bezit stoffen die gebruikt worden bij leverkwalen en
is zelfs eetbaar. Jonge bladeren worden op dezelfde wijze klaargemaakt als spinazie.
De bloemknoppen als artisjokken en de stengels na het weken als asperges.
Bij de website Plantenaardigheden.nl lezen wij over deze plat
het volgende:
Mariadistel
vermeerdert de secretie en de stroom van gal uit de lever en de galblaas en kan
gebruikt worden in alle problemen die geassocieerd worden met de galblaas,
zoals galstenen, galkoliek en problemen met de lever, zoals leververvetting,
levercirrose, hepatitis, geelzucht. Verder werkt het kruid sterk ontgiftend op
de lever, dus het kan ook gebruikt worden na alcoholmisbruik en een te zware
dosis medicatie. Het is een van de weinige kruiden die in staat is om
celvernieuwing in de lever te bewerkstelligen. Bij gebrek aan eetlust en bij
bewegingsziekte.
Al die dingen zitten opgeslagen in een enkele plant.
Tags:mariadistel,melkdistel,lanaken,natuur,distel
18-10-2011
succes gewenst aan Mark en zijn gezin.
Het zat er al een tijdje aan te komen. Mark was bij evenementen en activiteiten niet of maar even aanwezig. Zoals hij zelf op zijn facebook meldt kan hij de nieuwe zaak en de politiek niet meer combineren. Dat is voor zijn familie feitelijk goed nieuws, want dat wil zeggen dat het goed gaat met Brouwerij Van Aubel in de Stationsstraat. Een zware keuze maar politici zijn ook mensen van vlees en bloed. Hij koos voor zijn familie en voor hun kinderen, en diende zijn ontslagbrief in.
Zijn laatste werk als Schepen van Cultuur was de bekendmaking van de prijswinnaars op de stripbeurs.
We wensen hem veel succes samen met echtgenote en vooral de kinderen die als drie musketiers hun vader overal op de hielen zaten.
Tags:mark,vld,politiek,lanaken
17-10-2011
Rowwen Héze
Jammer dat ik hier geen foto´s kan laten zien van Rowwen Héze in het CCL Lanaken.
Op mij vraag aan het hoofd van de Gemeentelijke Jeugddienst, of ik foto´s mocht komen maken, was zijn antwoord Neen!.
Jammer als je bedenkt dat ik al jaren al heel wat foto´s en vrije tijd heb gespendeerd aan deze dienst.
Bedankt Peter!
P.S. de fotos van de stripbeurs staan online klik maar op fotos Nol in de rechter kolom
Tags:lanaken,Jeugddienst,Rowwen Héze
11-10-2011
Plastic in struiken op Smeermaas-eiland wordt weer zichtbaar, Werk aan de winkel voor Rijkswaterstaat (Nl)
De temperatuur daalde met 10 graden. Vandaag op terras en aan het water.De dag erna met regenjas of winterjack. We mogen echter niet te hard klagen want in andere landen ver van ons vandaan lijden ze honger en hebben ze watergebrek. Zelfs daar waar watersnood heerst en hele landsdelen onder water staan.
Ook langs de Maas zet de herfst in, dan vallen de bladeren van de bomen. Heel de waterkant is ontdaan van boom en struik. Alleen het 'eilandje' in de Maas in Smeermaas heeft nog begroeiing. Het is net die begroeiing die voor de mensen van Smeermaas en passanten (fietstoeristen) een doorn in het oog is. Zolang de bomen en struiken in het blad steken kijk je erover heen. Nu er bladeren afvallen komt het lelijke plastic weer te voorschijn, dat zich vele jaren na mekaar heeft vastgezet. Onlangs zette men in Smeermaas langs de Maas enkele rustbanken voor toeristen om te genieten van het uitzicht dat met de dag meer laat zien van het 'eilandje'.
Het zou een oplossing zijn voor 'die doorn' in het oog van die vele mensen, als er eens een eenmalige kapping (niet rooien) zou plaats vinden en er daarna aan het eind van ieder hoog water opgeruimd zou worden.
Vraag is wie moet dat dan doen? Nou dat is eenvoudig te beantwoorden, de Nederlandse Rijkswaterstaat. Waarom zij? dat is eenvoudig. De 'thalweg' is bepalend voor de grens. En de grens die is duidelijk voor wat het eilandje betreft. Bij deze langdurige lage waterstand -rond 39 m- zie je duidelijk dat het water van de Maas aan de zijde van Smeermaas, het eilandje passeert. Dus is het Eilandje Nederlands gebied.
Dus mensen van Rijkswaterstaat, zet uw beste beentje voor en verwijder die 'doorn' uit het oog.
Overigens zijn er in de Maas twee drempels aan de zijde van Borgharen gelegd, om het water langs dat eilandje te laten stromen, zodat de Maas zich niet zou verleggen naar de zijde van Nederland. Dit zou op verzoek van de Belgische zijde zijn gebeurd. Als dat wel zou gebeuren kan dat een invloed hebben op het achterland, waar zelfs de natte gebiedsdelen droog zouden kunnen vallen met alle gevolgen van dien. Ook hebben ze aan de zijde van Borgharen richting Stuw een deel Toutvenant in de maas teruggestort, omdat bij meting was gebleken dat er iets te diep was uitgehaald. Een buldozer met GPS reed toen enkele dagen in de Maas om het toutvenant te verspreiden tot op de juiste hoogte.
Of die drempels er nog liggen bij een lange periode van hoog water is maar de vraag. Maar dat moeten we afwachten in een regenrivier die al tijdens het prille bestaan grind afzette in het Maasdal..
Intussen gaat het laatste stukje geluidswal tegen de vlakte. De winter komt eraan en dan zullen de werken afgesteld worden op de te verwachten stijging van de Maas.Op het noordelijkste punt, graaft een graafmachine zich een weg tussen Maas en Akkers en de landbouwer van 'de Wiegershof' heeft zijn mais gehakseld en binnengehaald om in te kuilen.
Ook tegenover de Geulerweg in Neerharen zijn de werken opnieuw opgestart.
Mais binnengehaald en ingekuild
Het plastic-eiland te Smeermaas een doorn in het oog
Het laatste stukje geluidswal gaat eraan.
verdiende rust
Drempel om te vermijden dat de maasbedding zich zou verleggen richting Borgharen
Zolang de bomen bladeren dragen mooi uitzicht over de Maas en de weerdverlaging
foto onder te zien dat er zich een graafmachine door de akker graaft recht op Itteren aan.
Tags:rijkswaterstaat,lanaken,grensmaas consortium
04-10-2011
Werelddierendag 2011
Dieren hebben recht op goede verzorging, een heel jaar lang. Onze poezen liggen lang uitgestrekt op de bank. Je wil niet weten wat ze allemaal uitspoken als ze dat niet doen. Achter elkaar aanhollen en over tafels en stoelen springend met onze Polly (Napoleon) in hun kielzog. Ook Polly laat zich niet onbetuigd als de poezen zich onder elkaar oppoetsen. Alleen is dat niet wederzijds Polly wordt niet door hen opgepoetst.
Onze geiten zien er glanzend en gezond uit en ons hangbuikzwijn heeft nog steeds een hangbuik en knort er maar wat op los.
Morgen zullen we ze niet extra verwennen want dat wordt al een heel jaar lang gedaan.
Nieuwe banken aan de Maas voor Roger, Jef en Twain? Natuur,Galloway, konikpaarden en mijn geiten
Langs de Maas in Smeermaas, bij de Kajak-afvaart werden vandaag 4 banken geplaatst. Je kunt daar nu op je gemak de Maaswerken aan de overzijde bekijken. De vaste bezoekers op het muurtje Jef, Roger en Twain komen daar bij valavond samen om het nieuws van de dag te bespreken.
Of dit 'vaste trio' van de nieuwe banken gebruik gaat maken, is maar de vraag. Ze kunnen dan niet meer de Brugstraat in kijken naar de wagens en andere voertuigen die hier met hoge snelheid de bocht nemen. De twee banken van de gemeente die er nog staan en hun beste tijd gehad hebben, steken schril af tegen het straatmeubilair op het verhoog aan de Maas.
De afrastering langs de Maas staat er al een poosje. Toch heeft de kleine kudde Galloways nog geen kijkje komen nemen. Benieuwd wanneer ze de eerste stappen in het nieuwe terrein zullen zetten.
In Stokkem staat ook Gallowaykudde en een aantal Konikpaarden en de mensen genieten van de prachtige omgeving van kiezelwinning tot ruig landschap.
En de kudde geiten? Die zijn van ons.
De herfst is begonnen met een warm nazomertje maar de natuur gaat door en vormt zijn zaden voor het volgend jaar.
Tags:maas,natuur,geiten,smeermaas
23-09-2011
Konikpaarden op Maasbeemden en oever ook in Smeermaas en Hochterbampd?
De werken aan onze zijde (B) zijn voor wat betreft Smeermaas Hochterbampd en Herbricht bijna voltooid. De prikkeldraadversperring is bijna geheel aangebracht en de paaltjes die ze vasthouden op hoogte gezaagd. Vissers nemen tevreden een vast stekje in voor hun geliefde sport..
Nu is het wachten op de grazers die dit deel van de oever en beemden gaan veranderen in een ruig natuurgebied.
In Smeermaas zal het een Woon-Natuurgebied gaan worden.
Er zullen waarschijnlijk een aantal Konikpaarden uitgezet worden naast de Schotse Hooglanders. De Galloways wonen nu paradijselijk in een enorm aanbod aan graasvlakte en hun aantal zal wel vergroot worden.
In Maaseik en Roosteren trof ik een groot aantal Konikpaarden aan. Nu het gebruikelijk is dat er op de derde dinsdag van September bij de miljoenennota door de .dames de vreemdste hoedjes gedragen worden, moest ik aan hen denken bij het zien van deze paarden. Allen hadden een vreemde hoofdtooi, door de vele klitten die in het ruige gebied voorkomen.Ook hun staarten hadden door deze klitten een zwaarte aangenomen, waardoor ze als vliegenverjager geen dienst meer konden doen.