`Alhoewel wij samen op de Carideng gewerkt hebben, trof ik Olga op een oudejaarsavond in gellik. Het was in de ´kantine´, zoals ze destijds de zaak noemde van Jos Gerets die was gelegen nog net voor de Bergstraat in Gellik`, zegt Leon tijdens een bezoek aan zijn huis.
Vanaf die dag in Gellik, zijn Olga en Leon onafscheidelijk en vierden zij op 4 april hun 50 jarig huwelijksjubileum. Leon is afkomstig van Uikhoven en Olga is een geboren Lanakense. Bij toeval vielen de dag van het huwelijk en de 50 jarige viering op een zaterdag.

Van uit het ouderlijk huis van Olga in de Wijngaardstraat 33, ging het  in 1959 te voet naar Gemeentehuis en Kerk. Dat was toen heel gewoon. Nu vijftig jaar later ging de rit vanuit hetzelfde huis met de lijnbus, die speciaal voor deze gelegenheid vol hing met ballonnen en foto´s van de jubilarissen. De eucharistieviering in de St. Ursula kerk, waar Pastoor Vanderlee voorging, werd bijgewoond door familie en vrienden. Na de mis ging het te voet naar het gemeentehuis, dat zijn maar enkele passen.

Beiden zijn geboren in 1934, waren 25 toen zij huwden en hebben nu de leeftijd van 75 jaar en dan ook nog in goede gezondheid, wat moet een mens nog meer. 2 kinderen werden er geboren jongen en meisje. Die op hun beurt  elk twee nakomelingen op de wereld zetten, 2 jongens en 2 meisjes.

Leon heeft in de montage gewerkt en deed dat bij verschillende werknemers, totdat hij via een Waalse baas ging werken aan de nieuwe fabriek in Lanaken ‘de KNP’ (nu SAPPI ).

Van het moment dat de KNP ging draaien is Leon in dienst getreden van deze nieuwe fabriek en werkte er tot aan zijn prepensioen.

Olga werkte op de Carideng tot het moment dat haar moeder door een ongeval overleed. Zij bleef vanaf dan thuis om het huishouden te doen. Dat was drie maanden voor hun huwelijk. Later heeft ze ook nog gewerkt bij de Paters Jezuïeten in Maastricht, maar haar grootste taak was het huishouden.

Beiden zijn lid van de OKRA. Leon heeft nog heel wat tijd te kort voor al zijn bezigheden. Wandelen, fietsen en al 33 jaar jurylid bij VAL (Vlaamse Atletiek Liga) waar hij tijdopneming doet. Ook is hij nog baancommissaris tijdens de avondfietstochten en ook nog eens secretaris van de wandelclub SAPPI.  

Olga moest een traantje wegpinken toen zij buiten aan de kerk stond, “zouwste neet es d’n kleinkeender zoe sjoen gesproke höbbe en ze allemaol blömme gegeive höbbe in de kerk”.

Na de ontvangst in het gemeentehuis, ging het met dezelfde bus richting feestzaal.

En zo te zien zit het 60 jarige jubileum er dik in.

Fortuna56 Smeermaas - Uikhoven was aangekondigd als een topmatch. Smeermaas zou bij winst de periodekampioen kunnen worden en heeft dan zelfs zicht op het kampioensschap in vierde B. De match trok heel wat toeschouwers, tot volle tevredenheid van bestuur en spelers, een twaalfde man doet soms wonderen.

De eerste helft werd afgesloten zonder doelpunten. Het was voor de talrijk opgekomen supporters van de thuisploeg, wachten tot in de 23^e minuut van de tweede helft voor het eerste doelpunt, dat gescoord werd door Bjorn Bastiaens. Drie minuten voor het officiële einde van de match scoorde Johnny Nijssen het tweede doelpunt voor Smeermaas en was het zeker dat de periodetitel binnen was.

Smeermaas-Uikhoven eindigde 2-0.

Dat deze wedstrijd voor beide ploegen belangrijk was en op het scherp van de snee gespeeld werd, blijkt wel uit het aantal gele en rode kaarten die de arbiter getrokken heeft. 7 gele kaarten., waardoor 2 in de 62^e minuut omgezet werden naar rood, wegens 2 gele kaarten. Rood voor Barmaki (Uikhoven) en Mommers  (Smeermaas). Dit betekent voor Smeermaas dat Mommers er a..s. donderdag niet bij zal zijn, tijdens de thuiswedstrijd, tegen de nieuwe koploper Nieuwe Kempen.

Na het eindsignaal vielen supporters en spelers elkaar in de armen en werd er een klein feestje gebouwd.

Nu gevierd met een biertje volgende keer champagne?

Een nieuwe topper in de maak want, Nieuwe Kempen staat op de 1e en Smeermaas op 2^e plaats met 3 punten verschil.

Stand is nu. Nieuwe kempen 63, Smeermaas 60, Uikhoven 60 en Waterloos 58.

Was de titelstrijd ooit zo spannend???.

Alle supporters op post a.s. donderdag om 18.30 uur want de strijd voor het kampioensschap en de herintrede in derde is niet ondenkbaar.

Fortuna56 behaalde op 29 maart met de eindstand 5-1 een welverdiende winst tegen CSI Genk. Daarmee blijven ze in de top meespelen en is er zicht op een titel in vierde B.
Op de foto´s hierbijgevoegd speelt Smeermaas in het blauw.

Nog vier wedstrijden te gaan en dan weten we wie er kampioen is in de vierde klasse B.
Smeermaas speelt volgende week zondag tegen koploper Uikhoven.

Tegen Uikhoven kan Smeermaas bij winst (te doen want ze spelen thuis), periodekampioen worden.

Bij winst is het zelfs niet uitgesloten dat Smeermaas nog reekskampioen wordt met daarna nog drie wedstrijden te spelen..

EN DAAR KUNT U DE PLOEG MEE HELPEN!.

Hoe?? Doodeenvoudig, kom voor Uw ploeg supporteren tijdens die laatste wedstrijden van het seizoen!.
ZIJ HEBBEN UW STEUN HARD NODIG!

Eerste afspraak NU zondag 15.00h met toeters en bellen op het terrein Fortuna56  Smeermaas.

Afgelopen weekend was de Carnavalsstoetstoet van Veldwezelt en meteen de laatste stoet voor Groot Lanaken. Als je zo bezig bent om mensen te fotograferen vol van plezier en vreugde dan denk je ook alleen maar aan jolijt. Ergens tussen al die groepen en toeschouwers maak je een foto van een jong meisje met een kinderwagen. Het blijkt Dasy Dassen te zijn, maar die is nog geen moeder. Neen! Dasy is de blije meter van Amber Vandeweerdt. Niets is daar bijzonder aan, totdat je verder in de stoet Dasy weer tegenkomt met de kinderwagen en er een gesprek volgt.
Dasy vertelde dan een verhaal over Amber en Michiel - het oudere broertje van Amber- die beiden aan Progeria lijden en daarmee het enige geval van twee kinderen in een gezin met progeria. Van progeria had ik wel eens een pogramma gezien op T.V. maar nog nooit een kindje gezien in levende lijve.Vermits er in België maar vier kinderen zijn die progeria hebben, is die kans ook heel erg klein,
Amber mag ik even op mijn schoot nemen en Dasy legt ons vast op de gevoelige plaat, dan gaan duizend gedachten door je heen. Een van die gedachten is: wat een geluk grootvader te zijn van zeven gezonde kinderen.

Aan het einde van de overigens zonovergoten stoet kom ik hen weer tegen. Nu is de kinderwagen geladen met beertjes en popjes. "De mensen blijven ons maar toestoppen met de popjes en beertjes", zegt Dasy.

Dasy gaat huiswaarts op deze stralende zonnige dag met Amber die de naam draagt van het symbool van het zonnelicht.
De ouders van Amber en Michiel hebben een website speciaal over hun kinderen en progeria.
www.progeria.be

Het was tijdens het weerbericht dat ik hoorde dat de ISS (het bemande ruimtestation)  rond 20.35u over onze hoofden zou vliegen van West naar Oost. Omdat ik mijn broer op bezoek had was ik het bijna vergeten. Maar op het juiste moment dacht ik er aan en het was vijf over half negen dat ik opeens opstond en mijn broer liet voor wat het was. Ik ging buiten en staarde naar de hemel en jawel daar bewoog heel langzaam aan de sterrenhemel een lichaam dat in mijn richting kwam. Ik ben weer binnen gegaan en heb mijn broer gevraagd mee te komen naar buiten en vertelde hem van het ruimteschip. Hij was verwonderd dat ik dat wist maar daarover liet ik mij niet uit, ik wist dat gewoon. Overdag heb ik een foto gemaakt op de plaats waar ik stond en naar de hemel keek. Waar ik ’s nachts het ruimteschip zag overvliegen met de wetenschappers aan boord. Het was maar een bewegende stip aan het firmament maar vond het toch de moeite waard. Vanavond ga ik nog eens kijken. Overdag toen ik de foto maakte waar ’s nachts het ruimteschip overkwam, zag ik een AWAC overvliegen van Zuid oost naar noord west, met aan boord, jawel, wetenschappers.
Wil je weten waar de ISS op dit moment overvliegt klik dan op onderstaande link.
http://space.cweb.nl/space3d_iss.html

De temperaturen gaan de goede richting uit en dat laat zich goed voelen.

Ook de padden en kikkers hebben al heel wat zichtbare tekenen gegeven van de voortplanting. De paddenoverzetters van Natuurpunt Lanaken  doen nog steeds hun werk en in het Nationaal park Hoge Kempen ziet men in de amfibiepoelen reeds het bewijs van hun minnetochten. ´The Spring´ is zich aan het tonen.

Ook de speeltuin in Pietersheim zal binnenkort weer open gaan na een grondige herindeling. Het bevalt de Heer des Huizes van de kinderboerderij zichtbaar dat de werken zo goed opschieten. Met het goede weer en de lentetemperaturen zal het ingezaaide gras snel ontkiemen en zullen de kinderen hier naar hartelust kunnen ravotten en genieten van de nieuwe speeltuigen terwijl grootouders en ouders op de nieuw geplaatste rustbanken het grut in de gaten kunnen houden. De educatieve stal heeft al enkele bewoners waaronder enkele raskalkoenen en vele soorten konijnen in de binnenstal.
Voor het Domein Pietersheim kunnen zich vrijwilligers aanmelden voor de verzorging van de dieren in de educatieve stal en het kleinvee. Ook voor rondleidingen in de burchtruìne en het rondleiden van schoolklassen op en rond de kinderboerderij en educatieve verjaardagsfeestjes zoekt men nog vrijwilligers. Heeft u interesse voor een van die taken dan neemt u best contact op met de dienst kinderboerderij op het nummer: 089-712120

Veel volk in Pietersheimbos

De eerste echte lenteprikkel heeft niet enkel gevolg voor de amfibieën die op zoek gaan naar hun geliefde poelen. Ook de mens voelt zich prettig met de stijging van de temperaturen en trekt het Nationaal Park Hoge kempen in om te genieten van deze eerste echte lenteprik. Het Pietersheimbos kreeg dan ook op zondag, heel wat wandelaars en natuurminnaars over de wandelpaden. Jonge ouders met kinderen en ouderen in groepjes halen in het bos een frisse neus.

Tussen al die natuurminnaars is ook een groepje natuurfotografen uit Rosmeer met hun pastoor Raymond Vanlessen. Pastoor Vanlessen, die tijdens zijn loopbaan in het onderwijs heeft gestaan, is nu pastoor in solidum in de federatie Mopertingen- Rosmeer-Hees. Hij is een verwoed natuurliefhebber en is nu begonnen met digitale fotografie. Op het moment dat wij hem passeren aan de slotvijver in Pietersheim is hij bezig met het in beeld brengen van katjes en  uitspringende knoppen van struiken. “Vroeger had ik een grote hoeveelheid natuurdia’s en -foto’s, die heb ik allemaal geschonken aan ‘Orchis’. Nu fotografeer ik met een digitale camera, maar moet er de fijne kneepjes van onder de knie krijgen”, zegt de pastoor. “Onze website over Rosmeer wordt op dit moment ook onderworpen aan een vernieuwing, hou ze maar in de gaten.”

De actie van Natuurpunt Lanaken i.v.m. de  paddentrek in Lanaken, had succes. In twee groepen gingen de mensen van Natuurpunt en vrijwilligers de ingegraven emmers langs het paddenscherm aan de Daalbroekweg leegmaken.  In totaal werden  42 amfibieën overgezet waarvan 4 vinpootsalamanders, 12 bruine kikkers en 26 padden.

De Vinpootsalamander, die maximaal 9 cm lang kan worden, leeft op het land en overwinterd onder dood hout of in holen van knaagdieren. In het voorjaar gaat hij op zoek naar poelen om aan de voortplanting te beginnen die van maart tot juni zal duren.  De vinpootsalamander die steeds zeldzamer wordt, is door Opglabeek gekozen in de aktie ‘Gemeenten adopteren Limburgse soorten’ wat aangeeft dat wij hier te maken hebben met een zeldzame soort.

Voor hen die deze eerste overzet met het grote publiek gemist heeft is er nog een kans op 7 maart om zelf de overzet van amfibieën mee te maken.  De samenkomst is dan eveneens om 20.00 in de kiewitdreef te Lanaken.

In het najaar van 1979 dit jaar dus 30 jaar geleden ontstond de carnavalvereniging de Gelliker Galliaren. 30 jaar is geen jubeljaar voor een carnavalsvereniging omdat hier 11 en een meervoud ervan staat voor jubelfeesten. 

Op 7 maart zal er door de straten van Gellik voor de derde maal een lichtstoet trekken.

Op 6 maart gaat het feestweekend los in Gellik want dan is het openingsbal voor de Lichtstoet van 7 maart.
hierbij enkele foto's van verleden jaar

ZEBRACINEMA – LOFT

Donderdag 5 maart, Euroscoop, 20.15 uur 

'Loft' breekt record van 'Koko Flanel', kopte de standaard vorige week.  

De film van regisseur Erik Van Looy en scenarist Bart De Pauw, wordt de meest succesvolle Vlaamse film aller tijden! Met 1.082.480 bezoekers kraakt Loft het record van 1.082.000 dat gedurende 19 jaar op naam stond van Koko Flanel. Dankzij zebracinema krijgt u opnieuw de kans om deze film op groot scherm te zien.  

Toegang: € 6,00 of € 5,50 (met korting) - www.cclanaken.be

Suske en Wiske waore aoch ien Laoneke en höbbe ziech de aoge oetgekeke.

’t Begoos allemaol op de éllefde vaan de éllefde, met de Preense en Preensesse vaan toen en eindigde op de de 24^e vaan de twiede met de heksverbranning.

In de nach vaan dinsdig op goonsdig is ‘t lief vaan de, door verbranding ter doet veroordeilde, heks vaan Groet Laoneke, opgegaange in gruus en stöb.

Zie waos gezete op ’n , ‘Raod Raket’, woemét ’t wief nog heet geprebeert aon de verbranning te oontkaome.

De sjerprechter Jurgen Ramaekers, dei de heks al zestien jaor achterein op ’t sjavot brink,  heit dit echter weite te verhindere en zoe stoond zie, met rakét en al, op het plein tusse Kérrikelikke en Wereldlikke euverheid, um häör  lot te oondergoon. Opmérrekelik zaot ze dao met häör han in de loch te zweije és of häör dat niks deeg.

En umdat de Preens vaan Laoneke ut wereldlijke veur de zotte duig hat euvergenome, van de gemeinteraod beij de sleuteleuverhandiging, waos heir hut met zien prinses, deij ’t vuur mooste steke in ’t struuj oonder de rakét.

Zoonder ‘ne keik te laote ging de vermeinde heks in de vlamme op, met achterlaoting vaan häöre Stöb,’n bitsje gruus en gét cee-o-twie.

Hiel gét vastelaovendsgekke stoonte te kieke weij dat oonsjuldig mins in de fik woort gestoke. Sommige nog met ’n glaas beer, aandere stékbroed met pruuse weurs, of un fritsje ien de haand.

’t Herremenieke sjus te néve, stoond neet te néve, mér achter de heks te speule en deed in ’t duuster de naom alle ier aon, ’t kloonk af en tow  zuuver, mér dao zal draank en  ‘t duuster wel veur väöl tösse gezete höbbe.

Suske en Wiske waore hielemaol nao Laoneke aofgezak en hadde heij opmérrekelikke dinger gezeen.

Suske wis zich nog good 't ein en aander te rappelere, “Denis, de veurzitter vaan de raod van Laon tot Aoke, moot iech groet geliek geive, heer haolde hut swaffelen al aon op ’t gemeintehoes beij de euverhandiging vaan de sleutel”. “Iech höb hiel gét pielesjeigele opgemérrik tösse al dat sjroevele op de Bals en aander Eveneminte ien  Groet Laoneke, of dao verkiering van kump is nog neet zoe zeker, ein deenk is wel zeker, vaan swaffele kömme gein kinnekes en hut is nóg veiliger es pieletuutsjes”

Wiske waos gét aanders opgevalle, “De kiekroete waore sjoen verseerd en de groete vlagge op de flétte doen ’t hiel good”. “Opvallend väöl roedképkes en hekse leepe deij dreij duig roond, wolleve höb iech neet gezeen (alhoewel).”.

“Iech höb aoch ‘ne sjietekouleveiger gezeen, mér dei waos neet verkleijd, heer had deens bei de sjiethuiskes”

Allebeij zien ze hut eins euver de sjoenste groepe, “dat zien ongetwiefeld hut orkés op ’t aaijdwieverbal en Slootmeikers de singroonluiper in de stoet”.

.

Oetgelaote luij en oet de bol goon waos ’t motto, habsjaardereij is neet debei met deij duig, de kriezis telt neet veur vastelaovend. ’t Geld moot blieve rolle zeit de regering en dat is aoch gebäört, de herbergiers en Willems moote aoch blieve leve, dus zoepe wie e look.

De flikke waore oonopvallend aonwezig en de vastelaovend is veur de rés good verlaope.

Twie stoete beinao druug binne en eine hielemaol druug, wee hat dat verwach.

De lente is nog niet voor morgen, kwakkelweer is ons deel in de komende periode.

Toch is de natuur begonnen met zijn ontwaken uit de winterslaap. Waar de bomen en struiken nog in hun winterslaap zijn, ontluiken de eerste bloemen. In de omgeving van Ruïne en Kasteel staat een groepje sneeuwklokjes te pronken.  Er worden enkele bomen gekapt rond de ringgracht van de ruïne. De ruïne die in de eindronde is van de renovatie. Aan de brug aan de achterzijde van de ruïne wordt gewerkt en de educatieve nieuwbouw met het vele glas staat er bij als een vreemde eend in de bijt.

Een Aalscholvervrouwtje droogt haar veren in de schaarse zonnestralen, terwijl haar maatje net onderdook in het ijskoude water op zoek naar vis.

Nog even en dan kunnen wij weer genieten van de lentepracht, in het domein Pietersheim, voor ons de belangrijkste poort van het Nationaal park hoge Kempen.

De restanten van de dertiende eeuwse burchtruïne wordt nieuw leven ingeblazen en zal naar het zich laat aanzien op korte termijn opengesteld worden voor het grote publiek.

Enige wetenswaardige data over de spoorverbinding Aken, Maastricht, Lanaken, Beverst tot Hasselt.

Onlangs werden de nieuwe geluidabsorberende spoorelementen weer gelegd op de torentjesbrug aan  de Brusselseweg te Maastricht in de nabiijheid van de Belgische grens bij Smeermaas.

Reden  om eens na te gaan hoe het eigenlijk zit met spoorlijn 20, de verbinding tussen Hasselt ,via Lanaken, en Maastricht. Nog één nieuwe brug over de Zuidwillemsvaart in Boscherveld en de lijn is weer in tact.

Reeds in het jaar 1835 was er een wens, bij de toenmalige Duitse Eisenbahngezelschaft, om het Duitse Spoor te verbinden met de Nederlandse stad Maastricht. Zo kon men  een verbinding bewerkstelligen met de Nederlandse waterwegen en ontplooiïng van het kolengebied in zuidlimburg..

Maastricht zat toen echter in een penibele situatie, het was namelijk, sedert de onafhankelijkheid in 1830 van België, een ommuurde enclave omringd door Belgisch grondgebied. Er werd dan ook afgezien van de aanleg van een spoorverbinding.

In 1839, na het verdrag van Londen, waarbij Limburg gesplitst werd, werd wederom het plan van de spoorlijn uit de kast gehaald. Een Duits comité was in het leven geroepen ,dat uitvoeringsplannen opstelde, doch dit kreeg nul op rekwest, omdat Nederland er geen noodwendigheid in zag.

(het scheidingstraktaat van Londen werd getekend op 19 april 1839, nu bijna 150 jaar geleden)

Het spoorcomité gaf echter niet op en haalde het weer van onder tafel in 1844. Dit gebeurde een jaar na het verdrag van Maastricht waarin de grensmarkeringen werden vastgelegd. Het jaartal staat vermeld op de grenspalen samen met het nummer en de tzee wapens.

Intussen had het comité niet stil gezeten en had privé-investeerders er toe bewogen te participeren in de aanleg.Naast het Duitse was nu ook een Nederlands cpoorcomité opgericht om alles in goede banen te leiden.

Uiteindelijk, na lang overleg, ging men in in 1846 in Nederland overstag en verkreeg het comité de concessie voor de aanleg van de spoorverbinding en konden de plannen uitgevoerd worden.

Er kwam een enkelspoorverbinding vanaf Aken naar Bocholtz, Simpelveld, Schin op Geul via Valkenburg tot Meerssen, dwars door het heuvellandschap met de nodige bouwtechnische problemen.

De reden waarom het station niet binnen de Maastrichtse stad kwam te liggen kwam door de vestingmuren die men niet wilde slechten i.v.m. de verdediging van de stad.

De spoorverbinding werd op 20-10-1853 feestelijk ingewijd.

Later zou het Meersense gebied, bij Maastricht gevoegd worden, (waar een houten station opgetrokken was dat snel afgebroken kon worden als verdediging).

In tussentijd had men het kanaal Maastricht langs de Maas gegraven waardoor er een constante scheepsverbinding met de industriële Belgische stad Luik, tot stand was gekomen met een aanmeermogelijkheid in 'het Bassin'.

Drie jaar later op 1-10- 1856 werd het spoor, dat intussen doorgetrokken was naar Hasselt (Beverst) via Lanaken tot Beverst feestelijk geopend, Spoorlijn 20 was daarmee een feit.

In 1915 werd het huidige station van Maastricht (in steen vervaardigd), feestelijk geopend.Naast dit station was er ook een station op de westelijke oever van Maastricht, in Bosscherveld langs de Zuidwillemsvaart bij de sluis.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam door de neutraliteit van Nederland het spoorvervoer geheel stil te liggen, om na de oorlog wederom een aanvang te nemen.

Toen in 1930-1939 het Albertkanaal gegraven werd kwam er bij Gellik een spoorbrug over het kanaal. De spoorbrug is een Vierendeelbrug genoemd naar de Belgische ingenieur en ontwerper Arthur Vierendeel. De naam heeft dus niets te maken met een aantal.

Een jaar later brak WOII uit.

In de Tweede Wereldoorlog bleef het spoor in gebruik voor het vervoer van oorlogsmaterieel en soldatenvervoer.

Er werden pogingen ondernomen om met  bommenwerpers de spoorbrug over de Maas in Maastricht te vernietigen echter zonder resultaat.

Wel werden bij een Amerikaans bombardement op 18 augustus 1944, uitgevoerd door 12 B17's, de beide dorpen aan weerszijden van  de brug getroffen en vielen er 109 slachtoffers waaronder 17 Duitse militairen. 325 huizen werden getroffen waarvan er 270 hersteld konden worden, doch  die door gebrek aan materiaal eerst ver na het eind van de oorlog hersteld konden worden..Op de 22augustus volgde de begrafenis onder een massale belangstelling. De spoorbrug werd wel in 1944 door de Duitsers bij hun terugtrekking grondig vernietigd..

Nog geen maand later was Maastricht en Lanaken bevrijd.

Na de tweede wereldoorlog nam het goederenvervoer spectaculair af en werd er nog maar sporadisch gebruik gemaakt van het spoor. Toch duurde het nog tot 1992 alvorens de spoorlijn buiten gebruik werd gesteld en werd het tracé overwoekerd door wildgroei van struiken en bomen.

Nu, in de 21^e eeuw meer dan 100 jaar na de exploitatie van de spoorverbinding Aken, Maastricht tot Hasselt, is men begonnen met de revitalisering van het spoordeel Maastricht-Lanaken en zal er weer een begin gemaakt worden met het goederen- en personenvervoer over Spoorlijn 20. Op korte termijn zal in eerste instantie het goederenvervoer vanuit Lanaken van start kunnen gaan om later via lightrail opengesteld te worden voor personenvervoer.

De Vierde editie van het vrijwilligerfeest voor verenigingen van Groot Lanaken ging voor deze keer door in Kesselt.  Kesselt werd gekozen om daarmee het startschot voor ‘Kesselt 009’ en daarmee Kerkdorp in de kijker, te gegeven.

Een kleine aanpassing op de voorgaande keren was, dat nu de bestuursleden met een inzet van 5, 10, en 25 jaar en verder 40 en 50 jaar onderscheiden werden door de gemeente, waar dat vroeger, aan alle leden, van een vereniging met de voornoemde jaren lidmaatschap, te beurt viel..

De drie sprekers Math Vandeurzen, Schepen Curvers en Burgemeester Willen waren vol lof over de inzet van de genodigden in hun respectievelijke verenigingen. Aan Vankan Mariëlle viel deze keer de beurt om het geheel aan elkaar te praten.  

Het Trio Noël Schobben, Marc Machiels en Carl Huls mocht deze avond de aanwezigen muzikaal opluisteren.

Tijdens het vrijwilligersfeest is het gebruikelijk om een Cultureel Ambassadeur voor een jaar uit te roepen. Onze van Rekem afkomstige schrijfster van Jeugdboeken, Anja Felliers, heeft dat in het afgelopen jaar op bijzondere en waardige wijze gedaan en mocht in haar ‘ambtsperiode, van nabij het uitroepen van Oud Rekem, als mooiste van Vlaanderen, meemaken.

Dit jaar werd René Thewissen, tandarts in Gellik en van geboorte Veldwezeltenaar tot ambassadeur uitgeroepen. Een totaal verraste René,  nam de taak als Cultureel Ambassadeur graag aan.

René is in vele opzichten de geschikte man voor deze taak tijdens ‘Kesselt 009’. Hij is bij uitstek de man die ‘Het Heserwater’, ‘archeologie in het Heserdal’,  ‘het Zouwdal’, Het klaverblauwtje, zijn vereniging ‘Wiosello’, ‘de Landmarks’ en in het kort, Kesselt en omgeving nog meer op de kaart zal gaan zetten.

Goeie keuze!