Foto
Welkom op de blog
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 

 

Willekeurig SeniorenNet Blogs
gipfelstuermer
blog.seniorennet.be/gipfels
Inhoud blog
  • Troyes
  • Moulins-Troyes
  • vervolg foto's
  • Saint Florine-Moulins
  • Mende-Saint-Florine
  • vervolg foto's
  • Albi-Mente deel1
  • Albi-Mende
  • Rustdag in Albi
  • Clermont-Ferrand-Albi
  • Auxerre-Clermont-Ferrand
  • Soissons-Auxerre
  • Essen-Soissons
  • Naar het zuiden van FrankrijkHet regent hier , het is koud
  • Aankomst bron van de Elbe
  • Aankomst in Ludwigslust
  • Overnachting in Worlitz
  • Een dag in Dresden
  • Aankomst in Dresden
  • Ceska LIpa
  • Rustdag in Spindleruv Mlyn
  • Spindleruv Mlyn
  • Stolberg
  • Einde van de reis
  • Dolomieten
  • Commacchio in Italie
  • Split
  • Niksic in Montenegro
  • Terug door Albanie naar Montenegro
  • Debar in Macedonie
  • Trikala Griekenland
  • Patras
  • Op weg naar Patras
  • Miserie op het eiland Paxos
  • Vrije dag op het eiland Corfu
  • Griekenland Corfu
  • Fier in Albanie
  • Petrovac in Montenegro
  • Vela Luca
  • Naar Zadar
  • Cres
  • Naar het eiland Cres
  • We zijn vertrokken
  • Kaart
  • De laatste vier dagen van de reis.
  • Rit Livigno-Solden via Stelvio
  • Rit van Breno naar Livigno
  • Rit van Lecco naar Breno
  • Rit van Chur naar Lecco
  • Chur in Zwitserland
  • Naar Chur
  • We zijn vertrokken
  • Wenen (einde van de reis)
  • Slovenie-Oostenrijk-Sankt Lorenzen
  • Maribor in Slovenie
  • Banja Luka (Bosnie Herzegovina)
  • Bosnie-Herzegovina Mostar
  • Cetinje in Montenegro
  • Rustdag in Niksic
  • Niksic in Montenegro
  • Montenegro
  • Prizner in Kosovo
  • Kosovo
  • Ohrid in Macedonie
  • Skydra
  • Griekenland
  • Sofia
  • Bulgarije
  • Transfagarasan
  • Sibiu
  • Roemenie
  • Gyula
  • Hongarije
  • Autotrein
  • Reserveren in Roemenie
  • Bagage
  • Bijna klaar om te starten
  • Kaart rondreis Balkanlanden
  • Amai mijn motor
  • Einde van de reis
  • Souillac
  • Vervolg Souillac
  • Seix Frankrijk
  • Barcelona
  • Vervolg Barcelona
  • Het verhaal van de gestolen motor
  • Aankomst Barcelona
  • Eindelijk in de haven van Barcelona
  • Naar de ferry voor de overtocht naar Barcelona
  • Vervolg Ferry
  • Tanger
  • Vervolg Tanger
  • Tétouan
  • Vervolg Tétouan
  • Meknes
  • Vervolg foto's Meknes
  • Beni Mellal
  • Vervolg foto's Beni Mellal
  • Conclusie Marrakech
  • Marrakech deel 2
  • Vervolg foto's Marrakech deel 2
  • Marrakech deel 1
  • Vervolgt foto's Marrakech deel 1
  • Naar Marrakech
  • Naar de oase Fint(een dagje off road)
  • Vervolg foto's off road
  • Foto's bezoek aan de Kasbah
  • AANKONDIGING
  • Ait-Benhaddou
  • Foto's van de rit Tinerhir-Aid-Benhaddou
  • Tinerhir(Todrakloof)
  • Vervolg foto's rit naar Todrakloof
  • Todrakloof
  • Met vier maal vier de Sahara in
  • Foto's vier maal vier Sahara
  • Vervolg foto's Sahara
  • Sahara
  • Arrachidia
  • Fés
  • Aan boord van de ferry
  • Op de ferry.
  • We zijn vertrokken
  • Morgen vertrek met de Triumph naar Marokko.
  • Kaart
  • De planning van de reis verloopt vlot.
  • Einde van de reis bron tot monding Loire
  • Rennes
  • De monding
  • Saint Nazaire
  • Angers
  • Chambord
  • Gien
  • Roanne
  • Roanne
  • Ardeche
  • Onderweg naar de bron van de Loire
  • Wandeling
  • Naar de bron van de Loire
  • Ferry Rosslare-Cherbourg
  • Laatste dag in Ierland
  • Waterford
  • De ring van Kerry en de ring van Beara
  • Naar het Schiereiland Dingle
  • Naar Kilrush
  • Naar Galway
  • Rustdag in Westport
  • Weer een regendag
  • Naar Donegal
  • De eerste rit over de Wild Atlantic Way naar Carrigart
  • Muurschilderingen Bloody Sunday Londonderry
  • De Causeway Coast Route
  • Naar Belfast
  • Een dag in Dublin
  • Van Engeland naar Ierland
  • We zijn vertrokken
  • Het aftellen is begonnen
  • Ullapool
  • Durness
  • Durness
  • Thurso
  • Rondrit Black Isle en bezoek aan Inverness
  • Dingwall
  • We zijn vertrokken
  • Weerbericht Schotland
  • Het aftellen is begonnen
  • Weekend Engeland
  • Einde van de reis
  • Kil-Oslo
  • Helsinki-Stockholm. Schipper mag ik over varen ja of nee?
  • De overtocht
  • Op verkenning in Helsinki worden we een beetje glossy.
  • Een grensovergang in de zon, dat is niet bon.
  • Drie dagen St. Petersburg maakt een mens murg.
  • Vervolg foto's St. Petersburg
  • St. Petersburg dag 1
  • Verslag rit 17/08/15
  • M10
  • Veliky Novgorod
  • Torzhok
  • De laatste dag in Moskou
  • Vervolg Moskou dag 2
  • Dag 2 Moskou
  • Dag 1 in Moskou
  • We zitten in Moskou
  • Een toertje over binnenwegen in Rusland
  • Minsk
  • Rusland
  • Belarus
  • Laatste dag in Polen
  • Overgangs rit en wasdag.
  • Pieniny gebergte
  • Lange dag, korte nacht
  • Polen
  • Tjechie
  • We zijn vertrokken
  • We hebben de visums.
  • Nog steeds geen visum
    Reizen door Europa
    Met de motor op reis
    25-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Tjechische Republiek

    Vervolg foto's Policka













    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tjechische Republiek (CZ)

    25/05/14 Policka


    Zoals verwacht een slechte nacht gehad. Om half zeven zitten we al in een nonstop benzinestation aan het ontbijt. Ik stuur een sms naar de verhuurder van de kamers dat we door omstandigheden geen tweede nacht van zijn kamer gebruik wensen te maken. Oke is het korte antwoord dat ik om zeven uur krijg.


    Om kwart voor acht staan we met een vreemd gevoel op de parking van het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. We zijn alleen, buiten de parkeerwachters die ons een plaats toewijzen voor onze Trophy’s. Stipt om acht uur kunnen we het terrein op, we lopen onder de ijzeren boog met de ironische slagzin ARBEIT MACHT FREI. Ik ga dit gedeelte sereen houden, de details van wat er te zien is en hoe je je daar bij voelt hou ik ook voor mezelf. Ik zie het niet als mijn taak om een mening te geven over de gruwelen die hier gebeurt zijn. De jonge parkeerwachter waar we een heel gesprek mee hadden zegde met een paar woorden alles; Je kunt de dood voelen. Na anderhalf uur vinden we dat we genoeg gezien hebben. Stil en onder de indruk verlaten we dit verschrikkelijke oord. Ondertussen staan er op de parking al tientallen bussen die bezoekers uit de meest verschillende landen naar hier brengen. Bij het wegrijden gaan mijn gedachten naar Syrië. In 2010 heb ik daar veel vriendelijke mensen ontmoet tijdens een motorreis door het Midden-Oosten. Deze mensen leven ook weer al sinds 2011 met de gruwel van een oorlog. Het stopt dus niet.


    We rijden verder door het vlakke landschap van Polen op weg naar de Tsjechische Republiek. De bewolking is opengebroken en de temperatuur stijgt van 17 graden naar een aangename 23 graden. We hebben nog 275 km voor de boeg naar onze volgende overnachting. DE wegen zijn goed, het weer is goed we zien dan ook ruim op tijd in het hotel aan te komen.
    Geen grensovergang tussen Polen en de Tsjechische Republiek. Het verschil tussen de landen is simpel. In Polen is de maximum snelheid op de snelweg 140 km per uur in de Tsjechische Republiek 130 km per uur. En, we gaan van Zlothy's naar Koruna's.

    Bij een mooi houtsnijwerk rijden we de regio Zuid Bohemen binnen. In het eerste stadje staat er een hoge paal met de welbekende M er op. Met geen geweld krijg ik de Trophy hier voorbij. De Big Mac was zo lekker dat ik er twee in mijn kas heb geslagen. Rond 14 u stuur ik een sms naar de dame van het pension dat we omstreeks 16 u zullen aankomen. Ik krijg onmiddellijk een bericht dat ze aanwezig zal zijn om ons in te schrijven.

    Om 15u45 komen we in Policka aan, een stadje, dat fungeert als een toegangspoort tot de Zdar Hilss, een van de mooiste delen van de Tsjechisch-Moravische hoogvlakte. Het historisch centrum van de stad(waar we overnachten) is omringd door een indrukwekkende muur, versterkt met 19 torens.
    Vijf minuten later arriveert de dame van de receptie, geeft ons een prachtige plaats waar we de Trophy’s kunnen stallen en laat ons de uitstekende kamers zien. We verblijven hier twee nachten. Het is nodig om een dag rust te nemen. Deze week staan er nog twee dagen autosnelweg te nemen.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    24-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Polen

    24/05/14 Oswiecim

    Aangezien er vandaag een ritje van 150 km op het programma staat nemen we alle tijd om tot de laatste seconde te genieten van dit hotel. Vroeg wakker na een goede nachtrust, om zes uur schijnt de zon al volop en ik begin dan ook aan een ferme wandeling. Het is mooi in de bergen zo vroeg, geen lawaai van auto’s en de opkomende zon verandert voortdurend de kleuren in het landschap. Na een goed ontbijt vertrekken we min of meer tegen onze zin. Het is hier echt de moeite om terug te komen.

    Volgens mij rijden we hier door welstellend deel van Polen. Mooie huizen, een goed wegdek en weinig zichtbare armoede. Ook het landschap blijft bekoren. We rijden door een Nationaal park met talrijke grote meren.

    Rond twaalf uur arriveren we in Oswiecim, we hebben hier een kamer voor twee nachten geboekt zodat we tijd genoeg hebben om Auschwitz te bezoeken dat drie kilometer hier vandaan ligt. Deze middag een bezoek aan het concentratie kamp brengen zit er niet in wegens onweersbuien met regen. Morgen hebben we ook niet veel tijd omdat we onze plannen drastisch hebben verandert.

    Als we op de kamer komen valt die zo ongelooflijk tegen dat ik hier absoluut geen twee nachten wil blijven. De dunnen matras zit vol met spiralen die er bijna door de matras komen. Als ik hier twee nachten op moet slapen ben ik gebroken. De ontvangst was ook verre van aangenaam. Als er binnen de vijf minuten drie keer gevraagd wordt om af te rekenen is dat niet direct aangenaam. Met een credit card betalen was niet mogelijk, en de gastheer bleef maar aandringen dat we geld uit de muur kunnen halen. We gaan het stadje in op zoek naar Poolse Zloty’s (100 PZ is 25 €) wat geen probleem is want op bijna elke hoek van de straat staat een bank. Drinken ingeslagen, een heerlijke koffie gedronken op het plein voor het gemeentehuis waar een betoging passeert met op kop natuurlijk de harmonie. Het is een hele stoet achter de harmonie met opvallend veel pastoors en nonnen onder de betogers. Uit de vlaggetjes waar de betogers mee lopen te zwaaien kunnen we opmaken dat het een betoging tegen abortus is.

    Als we terug aan de kamers komen zit de gastheer ongeduldig te wachten. Hij moet de reservering hebben en een paspoort. We betalen en hij maakt een kwitantie op Armin zijn naam. Na die kwitantie wil hij er één op mijn naam maken. Ik maak hem duidelijk dat de volledige som voor de twee kamers al op de kwitantie van Armin staat. Na een redelijke pinnige discussie krijg ik gelijk. De gastvrouw die ook op het kantoortje zit heeft dan tot nu toe nog geen woord gezegd. Niet als we binnenkomen en niet als we terug weg gaan. Op de kamer begin ik weer te proberen om een internet verbinding voor elkaar te krijgen. Na de zoveelste mislukte poging schiet ik in mijn welbekende colère, vlieg met mijn laptop de trap af gooi die op het bureau van de gastheer en vraag hem om mij een fatsoenlijke connectie te geven. Direct geeft hij mij een beveiligde verbinding en het paswoord. Binnen enkele seconden heb ik een snelle internet verbinding. Waarom in godsnaam kan dit niet direct geregeld woorden vraag ik me dan af. Mijn besluit staat dan ook vast, morgen ben ik hier weg. Op mijn kamer bel ik naar het hotel in Tsjechië en vraag of we een dag vroeger kunnen komen en twee nachten kunnen blijven in plaats van één nacht. Geen enkel probleem, dus vanavond inpakken, morgenochtend even langs Auschwitz’ rijden en wegwezen hier.

    Hoe het zal aflopen? Morgen het vervolg op de ondertussen druk bezochte blog.

    Na een uitstekende maaltijd nog een paar foto's genomen tot dat er zware onweersbuien komen opzetten.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Polen

    Vervolg foto's Oswiecim







    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    23-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Polen

    23/05/14 Naar Zab in Polen


    De bagage zit al vroeg opgeborgen. Stipt om zeven uur zitten we aan het ontbijt. Over het hotel is weinig te zeggen, hier kom ik niet meer.


    We vertrekken langs de Tigra en mooie rivier die door Tokaj stroomt. Al snel rijden we langs de druivenvelden waarvan de bekende wijn uit Tokaj wordt geperst. Het landschap is mooi en afwisselend. Om acht uur hebben we al 20 graden. Ons doel is het dorpje Zab in Polen. De naam van het hotel is Jastrzebiec.
    Onze eerste koffie drinken we op een terrasje in Lilafured. Een bergbeklimmer is daar aan het oefenen tegen een rotswand. Het is hier een bekend plaatsje voor mij, ben er in het verleden tien dagen op verlof geweest.

    We rijden dwars door het Bukki Nemzeti Park en hebben beklimmingen tot 1.100 m met talrijke bochten over en goed wegdek. In het dal hebben we 28 graden, boven de 1.000 m 20 graden. Als we het stadje Eger gepasseerd zijn rijden we richting Slovakije. Nabij Ozd nemen we ongemerkt de grensovergang naar Slovakije. (niet te verwarren met Slovenië) De grenskantoren zijn gesloten, er is geen kat te zien bij de grensovergang. We zijn echt terug in het warme Europa.

    We laten de hoofdwegen voor wat ze zijn en rijden door de nationale parken Narodny Park Slovensky Kras, Narodny Park Slovensky Raj en het Tatrzanki Park Naradowy Om vervolgens het machtige Tatra gebergte in te rijden. We rijden dus bijna de hele dag van het ene park in het andere. Goed tot zeer goed wegdek, weinig verkeer en veel zon meer kan een mens op een motor niet wensen.

    Bij een stop aan een leuk riviertje en in de buurt van een IJs grot die te bezoeken is komt er een Duits echtpaar naar de auto om te vertrekken. De achterklep gaat open, ik kijk naar Armin en zeg; we gaan op reis en nemen mee? Twaalf koffers. Er gaan nog wat grapjes heen en weer tot we niet meer kunnen van de slappe lach.


    Na driehonderd km komen we in het zicht van de besneeuwde toppen van het machtige Tatra gebergte. Bij een foto stop laat ik mijn rechtse op maat gemaakte oorstopje vallen. Ongelooflijk, maar we vinden het niet terug. 150 € naar de File Stijnen. We blijven nu op een hoogte rijden tussen 800 en 900 meter. Een paar kilometer voordat we in het hotel aankomen doe ik teken naar Armin. Hij komt naast me rijden en ik vraag hem de naam van het hotel.  Ik val bijna van mijn Trophy van het lachen als ik zijn gezicht zie ls ik de naam vraag. Die Gaffel weet het toch niet zeker.


    In een prachtig decor met besneeuwde bergtoppen zijn we rond vier uur in hotel Jastrzebiec. Een echte meevaller. Prachtige kamers en vanop het balkon hebben we zicht op de besneeuwde toppen van het gebergte. Jammer dat we morgen weeral moeten vertrekken.
    Morgen een korte rit naar Auschwitz waar we twee dagen blijven. Natuurlijk staat er een bezoek op het programma aan het beruchte concentratiekamp.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg naar Polen

    Vervolg foto's naar Polen











    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar Hongarij

    22/05/14 Naar Tokaj in Hongarije

    We moeten tot onze spijt na een geweldig avondmaal een goede nachtrust en een zeer goed ontbijt dit Pension verlaten. Het is op deze reis het beste onderkomen dat we al gehad hebben. We verlaten het dorpje en rijden door een mooi dal richting Hongarije.
    Er is veel houtsnijwerk in deze streek en mooi afgewerkte houten huizen. Ook verschillende kerken zijn helemaal in hout opgetrokken. De dennenbomen en sparren hebben plaatgemaakt voor loofbomen. We rijden door prachtige bossen waarbij ik me goed kan voorstellen dat daar ergens beren in rond sjokken. Goed asfalt, we laten de Trophy’s eens lekker snorren tijden de beklimmingen en afdalingen. Op een bepaald moment rijden we zo dicht langs de grens van Oekraïne dat onze gsm op een Oekraïense provider staat. Het is prachtig weer, heldere hemel en al snel 20 graden.
    Op de velden wordt er door hele families met man en macht gewerkt. Hele velden aardbeien moeten geplukt worden, aardappels moeten aangeaard worden en hier en daar trekt een paard moeizaam een ploeg. Het valt op dat er veel vrouwen aan het werken zijn op de velden. Alles gebeurt hier nog met handkracht. Met grote schoffels wordt er gewied. In de bergen zien we weer mensen in onmogelijke hutjes wonen echt absurde situaties. Voordat we de bergen uit zijn worden er nog wat actie foto’s gemaakt.
    Bij een benzinestation wordt er water ingeslagen, het is nu rond de middag en de temperatuur is opgelopen tot 30 graden. Eindelijk nat van het zweet in plaats van doornat van de regen. Buiten mag er gerookt worden op een terrasje bij een goede cappuccino. De pompbediende kijkt bijna het sigaartje dat ik heb opgestoken uit mijn mond. Ik presenteer er één die in dank wordt aangenomen. De sigaar wordt langs alle kanten besnuffeld en betast voordat hij hem aan steekt. Als hij de sigaar heeft aangestoken komt er een klant aangereden, snel roept hij zijn college en vraagt hem even te vervangen nu hij aan het roken. Trots steekt hij de sigaar omhoog en roept I’m Mister President. Lachend poseert hij voor de foto. Na en flinke handdruk zijn we weg. We rijden over mooie binnenwegen(af en toe tamelijk slecht wegdek) door het hevelend landschap.

    Langzaam maar zeker verlaten we de bergen over mooie binnenwegen(bij de Kees zijn binnenwegen echte binnenwegen) en komen we in de laagvlakte aan. Nog 40 km en we zijn aan de grens van Hongarije. Met de boordpapieren van de motor naar een loketje om het wegenvignet in orde te maken. We krijgen een kwitantie als bewijs van betaling. Voor elke motor 7,5 €. Van het loket rijden we naar de paspoortcontrole, er deden zich geen problemen voor. Er heerste wel een bepaalde zenuwachtigheid want de eerste minister van Roemenië was op komst voor een bezoek aan Hongarije. Nog één loket te gaan. Ik stop 50 cm voor de witte lijn en werd er direct op gewezen door een zich belangrijk voelende klakmans dat ik tot tegen de witte lijn moet rijden. Eenmaal dat ik op mijn plaats sta gebeurd er iets wat ik nog aan al mijn talrijke grensovergangen heb mee gemaakt. Ik had het niet durven schrijven indien ik alleen was geweest zo ongeloofwaardig is het. Maar Armin kan getuigen dat elk woord waar is. Ik sta dus tegen die lijn en een andere klakmans komt naar me toe en zegt. DOE EENS VROEM. Ik kijk hem aan met de ogen van een koei die naar een paal staat te kijken en hakkel, wablief mijnheer. Hij weer, DOE EENS VROEM en doet teken met zijn hand dat ik aan het gas moet draaien. Nadat ik dat begrepen heb geef ik klakmans een prachtige VROEM. Hij vindt het precies leuk want hij geeft nog een teken dat ik er een draai aan moet geven. Ik schakel naar eerste versnelling en geef een flinke vroem zodat ik als een speer weg rij, denkend bij mezelf bekijk het maar. Armin moet het maar oplossen als er nog gevroemd moet worden en inderdaad Armin moest ook vroemen maar zijn motor viel stil. Terug gestart en toch ook maar doorgereden.

    Nog 108 saaie kilometers over een rechte baan, het uur terug gezet zodat we weer gelijk staan met jullie en ons aanpassen nu we terug in het warme sociale Europa zijn. Tractors in plaats van paarden, jongeren op bromfietsen en verkeer dat wat minder chaotisch is. Om half vier zijn we in Tokaj en is het nog altijd 30 graden. Tokaj is een stadje bekend om zijn wijnen en waar twee rivieren in elkaar komen.

    Morgen een zware rit naar Polen.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (1)
    22-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Internet
    Geen verslag vandaag. Internet verbinding is dermate slecht dat ik niets op de blog gezet kan krijgen. We zijn vandaag in Hongarije aangekomen.
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Viseu de Sus Roemenie

    21/05/14 Naar Viseu de Sus


    Na een goede nachtrust en geheel nuchter kondigt de dag zich mooi aan met een heldere hemel. Om kwart voor zeven zitten we aan het sobere ontbijt. De bagage zit dan al in de motors. Om halfacht nemen we afscheid van ons vriendelijk gastgezin. Een gastgezin dat naar Roemeense normen 10 € per nacht te veel vraagt voor een kamer. Het avondeten was eerlijk gezegd ook sober voor de prijs die we er voor betaald hebben. De eigenaar kent zeer goed de prijzen in België, hij heeft er vier jaar gewerkt. 10 euro is voor een buitenlander niets zal hij denken en hij verhuurt dan ook zijn kamers voor 26 € per nacht via Booking.com. De gemiddelde kamerprijs van de hotels/pensions op het platteland is 18 € per nacht. Maar eerlijk is eerlijk hij is de slimste.


    De eerste zestig kilometer moeten we over een drukke verbindingsweg. En of we dat geweten hebben. Diverse wegpiraten halen in op de meest gevaarlijke plaatsen. Met piepende banden snijden  ze de weg af om op het laatste moment in te voegen. Armin krijgt de schrik van zijn leven als ik voor een dergelijke gek vol in de remmen moet, hij zou er mijn voorwiel uitgereden hebben. Ik besluit dan ook om iets agressiever te gaan rijden en me aan de snelheden van het verkeer aan te passen. We hebben tot nu toe heel de reis braaf de opgelegde snelheden gereden en hebben tot nu toe weinig problemen ondervonden. Maar als je dat op deze weg doet wordt je vierkant in de kant gereden. We rijden maar op twee wielen maar hebben power overhoop.


    Als we eindelijk verlost zijn van deze weg komen we op mijn geliefde binnenwegen. We rijden door stadjes en dorpjes in het graafschap Covasna, het valt op dat er in deze streek veel minder armoede zichtbaar is. Mooie nette afgewerkte huizen. In plaats van mistroostige grijze blokken flatgebouwen van de voorbije dagen zien we hier appartementen in frisse kleuren het doet allemaal wat opgewekter aan. De paardenspannen zijn ook uit het straatbeeld verdwenen en het is buitengewoon aangenaam rijden hier zeker met een temperatuur van 24 graden.


    We rijden door mooi heuvelend landschap tot we aan de eerste beklimming van de dag beginnen. Goed asfalt weinig verkeer en vloeiende bochten. We komen op 1.260 m hoogte en hebben een mooi uitzicht over de Karpaten. De heldere hemel maakt dat we prachtige foto’s kunnen maken. Proficiat voor de planner van de ritten ze vallen reuze mee. Laat ik dat toch zelf gedaan hebben zeker. . De rest van de dag rijden we eigenlijk over het dak van de Karpaten. Prachtige vergezichten en schitterende wegen. De hoogte waarop we rijden varieert tussen zeshonderd meter en twaalfhonderd meter. De weiden waar grazende kudden schapen op lopen moeten zeker niet onder doen voor de Alpenweiden ook niet wat begroeiing betreft. De temperatuur varieert samen met de hoogteverschillen tussen 19 en 24 graden. Het is ook deze dag genieten met de grote G.


    De laatste 90 km is echter de hel. Een erbarmelijk slecht wegdek. Putten van twintig cm diep is absoluut geen zeldzaamheid, de Trophy’s krijgen het verschrikkelijk te verduren. Tot overmaat van ramp moeten we nog over een col van 1.415 m. Bloed zweet en tranen kost het om in de haarspeldbochten de putten, gaten, steenslag en zand te vermijden. Na deze helse 90 km komen we bij een benzinestation met een koffie een beetje terug op adel. Nog 15 km en we zijn in Viseu de Sus waar een prachtige kamer op ons wacht. We zitten nog altijd op een hoogte van 500 m.


    Morgen rijden we langs de grens van Oekraïne om in Hongarije te overnachten. We hebben niets meer gehoord of gelezen over de toestand in Oekraïne en  zijn dan ook benieuwd of er iets van spanningen te merken is in het grensgebied.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Viseu de Sus vervolg

    Vervolg foto's Viseu de Sus



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    20-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Vama Roemenie

    20/05/14 Naar Vama.

    Gisterenavond en goede maaltijd in het restaurant van het hotel, een goede nachtrust en vroeg op. Om zeven uur zitten we aan het ontbijt en staan de Trophy’s startensklaar. Het weer valt tegen 7 graden en dikke mist. Jammer want vandaag zitten we heel de dag midden in de Karpaten. Om acht uur vertrekken we in de mist. De zon doet zijn best om de mist verdrijven maar is voorlopig nog niet krachtig genoeg. Het gevecht tussen zon en mist is mooi om te zien vanaf de motor. Er zijn momenten van mistflarden waar het een schimmenspel is van lichtstralen om daarna de zon weer zien te verdwijnen. Na een uurtje heeft de zon de strijd gewonnen en krijgen we een mooie blauwe hemel met slagroomachtige wolkjes. Juist op tijd want beginnen aan een beklimming van een col die ons op 1.300 m hoogte brengt.

    Fantastische vergezichten krijgen we voorgeschoteld. Helaas weinig parkeermogelijkheden om een foto te kunnen nemen. Het is te gevaarlijk om de motor aan de kant van de bochtige weg te zetten, ook hier wordt er niet nauw omgesprongen met de verkeersreglementen. Ik zou zeggen, wie het wil zien stap op je motor of neem de auto en rij naar e Karpaten. Het is eens iets anders dan de Ardèche en zeker niet minder van natuurpracht en uitzichten. Na de beklimming rijden we Lacu Rosu (Rode Meer) Dit is en natuurlijk stuwmeer. 150 jaar geleden kwam een ijzerhoudende bergtop naar beneden, blokkeerde de beek en gaf het water een roestachtige kleur. Boven het water steken hal versteende boomtoppen. Na 18 km komen we bij de Bizackloof, één van de grote natuurwonderen van het land. De hoog oprijzende rotsen zijn soms wel 300 meter hoog, de weg is smal en wordt slecht onderhouden. Na de werkelijk schitterende kloof komen we via een makkelijke weg bij het cementstadje Bicaz. Geen foto’s van de kloof weinig parkeergelegenheid en mijn toestel is te klein om 300 meter hoge rotsen te fotograferen. Na de kloof blijven we door schitterende landschappen rijden. Het is prachtig weer 23 graden en we rijden werkelijk door een filmdecor. De rit van vandaag is 283 km lang het zijn 283 kilometers die meter voor meter prachtig zijn. Jammer dat er van de 283 km die we rijden 200 km van de wegen bar maar dan ook echt barslecht bijliggen. We kunnen amper een gemiddelde snelheid van 55 km per uur aanhouden. We hebben medelijden met onze Trophy’s die onnoemelijk veel putten, builen en ribbels moeten verwerken. Ook voor de rug en ribben van de motorrijders is het verre van aangenaam. Het weer en het decor maken echter veel goed. Vergeten zijn de regendagen, kou en miserie. We hebben vandaag een topdag, echt en dag die een dergelijk reis als de deze de moeite waard maakt. Op een mooie bank drinken we koffie.

    Nadat we een fantastisch groot stuwmeer gepasseerd zijn begint onze lieve heer met zijn airco te spelen. De temperatuur zakt van 22 graden naar 17 graden. Hij strooit ook nog een paar honderd regendruppels over ons hoofd en laat wat donkere wolken over de bergtoppen komen. Met een paar ferme vloeken kunnen we het onheil vermijden en krijgen we de zon terug.

    Na en mooie afdaling komen we aan de oevers van een brede rivier. We stoppen op een parking waar en loopbrug over de rivier is gemaakt om wat foto’s te nemen. Als ik van de brug kom na de verplichte foto op deze plaats doe ik teken naar een oudere Roemeen die hier met zijn fiets en paardenspan staat dat je door het gewiebel van de brug makkelijk zat kunt worden. Hij begrijpt het direct, in een mum van tijd ben ik in een Roemeens gesprek verwikkeld. Het gesprek resulteert in een fotosessie. Trots poseert deze lieve vriendelijke man bij zijn fiets en paard. Hij vindt het prachtig wanneer hij de foto direct kan bekijken en nodigt ons uit op zijn paardenspan om nog meer foto’s te nemen. Dit zijn de echte mooie momenten van dit soort reizen. We nemen afscheid van onze vriend en rijden de laatste 60 km over een fantastisch wegdek naar het pension in Vama waar we vandaag overnachten. Na wat gezoek zijn we rond vier uur aan het prachtige huis van het gezin waar we overnachten in en sobere maar mooie kamer met een geweldig terras in de zon waar het heerlijk zitten is met een temperatuur rond de 25 graden. Voor mij was het tot nu toe de mooiste dag van deze reis. Morgen nog heel de dag in de bergen. Een rit van 285 km brengt ons naar Viseu de Sus. Het is morgen de laatste dag in Roemenië. Een prachtig land met ongelooflijke tegenstellingen en lieve vriendelijke mensen.

    Ik vind de bank zo mooi dat de foto twee keer op de blog staat. Het kan ook aan de snaps liggen die we hier bij het eten gepresenteerd kregen.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Vama

    Vervolg foto's Vama



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Vama 1

    Vervolg foto's Vama 1















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    19-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toplita Roemenie

    19/05/14 Naar Toplita

    Na een goede nachtrust en goed ontbijt volgt er een schrijnend gesprek met de dame van de receptie. Dit is een reis blog en ik wil hier zeker geen politieke blog van gaan maken. Omdat ik op face book iets gelezen heb van een welvarend sociaal en warm Europa kan ik het niet laten om op het gesprek van deze morgen terug te komen. Zeker in de huidige(geldverslindende) Europese kiescampagne met als slogan een sociaal en welvarend warm Europa wil ik toch een korte beschrijving geven van de sociale toestand in bv. Bulgarije en Roemenië. De trouwe blog lezers weten dat we de steden mijden en dat we echt door het binnenland toeren, kleine dorpjes en de hoofdwegen vermijden. We slapen in Pensions, bij gastgezinnen en kleine hotelletjes zodat ik toch wel redelijk geplaatst ben om mijn mening te kunnen weergeven over deze landen. De jonge dame aan de receptie heeft lange werkdagen met weekend werk voor welgeteld 150€ per maand. Bij een bank geld lenen om een appartementje te kopen zit er niet in ondanks dat ze vast werk heeft. De benzine kost hier 1,50 € per liter. De rekening is snel gemaakt zou ik denken.Haar mening over Europa en niet alleen haar mening want de meeste jongeren zijn die mening toegedaan is dat de leden van de uitvoerende besturen en de ontelbare directeuren van de gasmaatschappij zich wellustig aan de pot van Europa laven. Natuurlijk graaien de familieleden van deze heerschappen rustig mee. De droom van de jongeren hier is dat ze ooit de kans krijgen om zich in het warme Europa te kunnen laten uitbuiten voor vijf euro per uur, dit is een veelvoud van wat ze hier verdienen. Als we vertrekken zeggen we dat het ooit wel beter zal worden. Het antwoord is; ja, misschien binnen vijftig jaar.

    Buiten de grootgrondbezitters staan hier de kleine landbouwers te werken met materiaal dat bij ons al tachtig jaar in het museum staat. Een tractor is hier een zeldzaamheid. Het is hier niet leven op het platteland maar overleven elke dag opnieuw.
    Deze mensen hebben er niets aan wanneer verschillende politiekers uit het warme Europa op de barricade in Kiev roepen dat Europa hen niet in de steek zal laten. Deze politiekers overnachten in een Hilton hotel en vliegen de andere dag terug naar hun weelde vol van eigendunk en denkend dat ze Europa gered hebben.

    We zijn vandaag voor de eerste keer deze reis vertrokken met zonneschijn op onze helmen. Zelfs de zonneklep was nodig om tegen de felle zon in te kijken. Na een uurtje rijden is het hoog tijd om van kleren te wisselen. Eindelijk kunnen we ten volle van onze zomerkleren genieten. Het eerste stadje dat we binnen rijden is Sighisoara een schitterend stadje in het midden van Roemenië. Bij het binnenrijden van het stadje staan er wat mistroostige flats en is er wat kaalslag aan de oostkant dit is te danken aan het Genie der Karpaten, zoals Ceaussescu zichzelf noemde. (nog zo’n potentaat) Uit de vallei van de rivier Tarvana duikt plotseling een heuvel op, bebouwd met paleisjes, poortjes, torentjes en kerken. Natuurlijk willen we dat gaan bekijken. Helaas mag er alleen plaatselijk verkeer de heuvel op. Te voet zien we het niet zitten om aan de beklimming te beginnen. Te warm in motorkleren en we durven ook de motors niet voor een te lange tijd achterlaten. Toch wat foto’s genomen vanaf beneden. Bij en stop onder een nest van een koppel ooievaars komt er juist één op het nest gevlogen. Luid klepperend wordt hij verwelkomd door zijn partner. Mooi om te zien.
    Het eerste deel van de rit (100 km)is het aangenaam rijden door een mooie streek en gezellige stadjes. Het tweede deel (150 km) is min of meer saai met een opeenvolging van dorpjes die eigenlijk in niets van elkaar te onderscheiden zijn. Het wegdek is heel de dag goed tot zeer goed. Het laatste stuk van een dertig km ij het weer genieten wanneer we langs een brede rivier rijden met talrijke bochten. Even ziet het er naar uit dat we het niet droog houden, het beperkt zich echter tot een druppel of tien. We hebben een fijne dag gehad hoewel het gesprek met de dame van de receptie me heel de dag niet heeft losgelaten.

    Morgen weer een normaal reisverslag. We zitten dan midden in de Karpaten en overnachten in Viseu de Sus.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    18-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Motorloze dag in Medias

    18/05/14 Vrije dag in Medias


    De schrik voor een slapeloze nacht in verband met het trouwfeest in het hotel was zeer overbodig. Om halftien in bed gestapt en als een blok in slaap gevallen. Armin moest ferm op de deur kloppen om me vanmorgen om acht uur wakker te krijgen. Dus een heerlijke nachtrust gehad, ik had het dan ook nodig na de zware dag van gisteren. Na een goed ontbijt gaan we het stadje Medias verkennen.


    Medias is een mooi stadje in Transylvanie. Het is hier nog echt op zijn ouderwets zondag. Volle kerken en lege straten, heerlijk stil, winkels gesloten, terrassen open. En, vandaag eindelijk terrasjes weer. Na een paar uurtjes hebben we het gezien en gaan we terug naar het hotel om wat te rusten. Ja Ja, de Kees wordt een dagje ouder en heeft wat meer rust nodig. Rond een uur of één klop ik bij Armin aan en vraag of hij terug mee gaat naar het stadje om iets te eten. Het is al dagen geleden dat we s ’middags nog iets gegeten hebben. Hij gaat mee maar heeft geen honger. Jongens wat eet die weinig. We strijken neer op een terrasje in het centrum van het oud stadsgedeelte. Armin neemt toch een bolletje of drie ijs, Kees een paar pannenkoeken met ijs en sinaasappelsap. Na het eten gaat Armin terug naar het hotel. Ik besluit om nog wat rond te wandelen.


    Op het plaatselijke marktje koop ik een halve kilo heerlijke kersen, een paar pakjes Leo wafels (waren best lekker gisterenavond) en een paar flesjes water. Buiten het oude stadsgedeelte is ook alles zeer rustig, weinig verkeer en ook hier een heerlijke stilte. Wandelende koppeltjes en spelende kinderen in het park. Ik bereik de Tarnava, een rivier die langs het stadje loopt. Van op de loopbrug die over de rivier ligt heb ik een mooi uitzicht op Medias. Aan een passerende voetganger vraag ik of hij een foto wil maken. Hij deed het maar veel tijd had hij denk ik niet want de achtergrond van de foto had best mooier gekund. Ondertussen al redelijk ver afgedwaald van het hotel, het is tamelijk warm en ik heb niet veel zin om op goed geluk het hotel te gaan zoeken. Ik zet de gps die in mijn gsm zit op voetganger en vraag een route naar het hotel. Binnen een tik en een wip krijg ik de weg naar het hotel. Wat kan elektronica toch gemakkelijk zijn. Rond halfvijf ben ik terug om mijn kamer. Nadat de foto’s gesorteerd zijn, het verslag geschreven de mails gelezen en de route voor morgen te hebben bekeken is het weeral tijd voor het avondeten. Eindelijk een mooie warme dag gehad op deze reis.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (3)
    17-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Medias Roemenie

    17/05/14 Naar Medias


    Nog nooit op een dergelijk slecht bed geslapen als vannacht. Om één uur vannacht wissel ik van bed maar helaas brengt het geen verbetering. De regen komt ook vannacht met bakken uit de hemel, het is echt ongelooflijk aan het worden. Om zes uur opgestaan, ingepakt en rond de klok van zeven tussen twee buien door de bagage naar de motor gesleurd. Het ontbijt viel mee, zelfs twee spiegeleitjes stonden er per persoon klaar. Ik vraag aan de eigenaar van het pension of de Transfagarasan open is. Het is de op één na hoogste pas van Roemenië (2.040 m) Hij is jammer genoeg gesloten wegens te veel sneeuw boven de vijftienhonderd meter. We moeten de alternatieve route nemen een omweg van ongeveer 50 km.
    Om acht uur starten we de motors en onder een zwaar wolkendek maar droog vertrekken we. Het is als of de duivel er mee speelt, we waren geen tien minuten aan het rijden en de regen kwam weer met bakken uit de lucht. We zitten ongeveer op 1.100 m hoogte en we hebben ocharm een temperatuur van welgeteld vier graden. De normale temperatuur in mei is hier tussen de twintig en vijfentwintig graden. Armin doet zijn warme binnen voering in zijn jas en trekt voor de zoveelste keer zijn regenpak aan. Kees zet zijn verwarmde Gerbings onder stroom en zet de schakelaar op de hoogste stand. Ook de handvat verwarming staat op de hoogste stand. Niettemin rijden we door prachtige landschappen en genieten we ook nog van.. Als we eerste afdaling gedaan hebben is het zowaar droog. We stoppen zodat Armin zijn regenpak weer uit kan doen. Hij zweet zich te pletter met die kleren aan. Want als de zon even schijnt tussen de buien door is het direct 22 graden. Jammer dat de opklaringen van korte duur zijn en zeer zeldzaam. We nog regelmatig een bui te verwerken, Armin wisselt nog een paar keer van kleren mar rond een uur of één wordt het aanzienlijk beter en kunnen de regenkleren voor vandaag opgeruimd worden. Als we door het dorpje Berevoiesti rijden beginnen we natuurlijk weer direct over de bruine beren te fantaseren. We rijden door dorpjes waar volop kelders leeg gepomd worden.

    Hier en daar zijn er huizen waar de boel is ondergelopen. Het is dikke miserie hier voor de mensen.


    Als we op het punt komen om aan de Transfagarasan te beginnen staat er inderdaad aangegeven dat die is gesloten. (te veel sneeuw) We rijden om naar Pitesti om daar de E 81 te nemen naar Sibiu. Die E 81 is een zeer drukke maar mooie verbindingsweg met ontzettend veel vrachtverkeer en talrijke snelheidsbeperkingen. We rijden over een perfect wegdek met heerlijke vloeiende bochten. Waar het kan laten we de Trophy’s even gaan en komen tot de conclusie dat je er heerlijk bochten mee kunt nemen. Op een bepaald moment rijden we kilometers aan een stuk door een prachtige kloof. De bochten volgen elkaar snel op langs de mooie rivier die hier loopt. De paar buien en wat motregen nemen we er bij zonder te morren. Het is nog altijd genieten op de Trophy’s. Door het drukke verkeer en de af en toe kletsnatte wegen wordt het vandaag een lange dag om de 360 km af te malen. Hier en daar lopen er een soort beekjes dwars over de weg. Niet bepaald bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. In Sibiu Verlaten we de drukke maar mooie E 81.

    We rijden de laatste 35 km over splinternieuw asfalt, het zonnetje schijnt waterachtig en de ooievaar in zijn nest maakt van het zonnetje gebruik om op te drogen en zijn veren glad te strijken. We houden het droog tot aan het hotel. Het is halfzes als we aankomen, toch wel moe van een lange dag intensief motorrijden. 360 km bergwegen met de nodige regenbuien is nu niet bepaals een makkie.

    Tot onze verbazing staat de parking van het hotel barstens vol. We worden door allerlei mensen in chique kleren aangekeken als o we van Mars komen. Eerlijk gezegd we zien er ook niet uit. Uit de zal naast de receptie komt oorverdovende muziek. Er is hier een trouwfeest bezig. Aan de receptie excuseert een vriendelijke dame zich voor het lawaai en weet ons ook te zeggen dat het restaurant gesloten is. Joepie, een mooi einde van deze zware dag. Er is geen lift en we sleuren onze bagage langs de trappen naar de tweede verdieping. Douchen en op zoek naar eten. Als we uit de douche komen is de hemel ondertussen pikzwart geworden. Bliksem en donder boven de bergen. Het is droog en we wagen het er op om een restaurant e zoek. Een kilometer gelopen maar niets te vinden dat er ook maar op kan wijzen dat er een restaurant in de buurt zou zijn. Aangezien de lucht steeds driegender wordt beslissen we om terug naar het hotel te aan. Eerst nog even in een pompstation vagen of er op loopafstand een restaurant is. Enthousiast stuurt de bediende van het station ons naar het hotel waar we verblijven. We konden hem niet duidelijk maken dat het daar gesloten is. Een stuk chocolade gekocht, een paar pakjes Leo wafels en een Twix dit is ons avondmaal. Terwijl ik dit aan het schrijven ben is het nog maar eens aan het regenen. Hoe is het in Godsnaam mogelijk, we rijden nu juist geteld zeventien dagen in de regen. Ik vraag me inderdaad af, zoals Theo op de blog schrijft wie ik zo kwaad gemaakt heb dat hij me dat flikt. Maar de moraal is nog goed, morgen een motor loze dag, zal nodig zijn naar een waarschijnlijk slapeloze nacht. In ieder geval gaan we morgen Medias verkennen. Regen of geen regen.



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg foto's naar Media

    Vervolg foto's naar Media









    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    16-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bran (Dracula) Roemenie

    16/05/14 Bran Roemenië
    We rijden over een smal weggetje door de Karpaten, plotseling komt er een bruine beer van uit het bos de weg op. Ik gooi alles dicht maar kan de beer niet ontwijken. Badend in het zweet word ik wakker. Amai, dat belooft.

    Op tijd opgestaan, een redelijk ontbijt gehad en een uitweg gevonden om over de opgebroken straat de parking van het hotel te verlaten. Armin zijn motorsleutel terug gevonden die hij verloren had bij de verkenning van de uitweg van het hotel en weg zijn we. Binnen de vijf minuten hebben we het aan de stok met een ongeduldige taxichauffeur. We staan voor een rood licht en net daar wil hij draaien. Aangezien we op een druk kruispunt staan zie ik het niet zitten om half op de rijbaan te gaan staan. Een rood licht is immers nog nergens een hele dag blijven branden. Na wat getoeter en een opgestoken vinger springt het licht op groen en is ook dit probleempje opgelost.

    We rijden de stad uit en gaan de bergen in. De eerste vijftig km is het nog wat Ardennenachtig en komen we niet boven zeshonderd meter. De zon schijnt en het asfalt is van uitstekende kwaliteit. Bij onze eerste rook stop komen er twee paardenspannen aan vol geladen met lange tamelijk dikke takken. Het tweede span stopt bij de parking, de voerman bedelt om sigaretten we kunnen het niet laten om ze (zijn zoon zat ook op de wagen)wat sigaretten te even. Nog voor dat ik een foto kan nemen heeft de voerman met een zichtbaar genot zijn sigaret al aangestoken. Voor de twee puppy’s van één van de vele loskopende half verwilderde honden hebben we helaas niets bij.

    Rond de middag stoppen we op een parking in een mooi landschap, het is tijd om de binnenvoering uit de jassen te halen. De temperatuur is inmiddels tot boven de twintig graden gestegen. In de buurt van de parking staat een mooi mozaïek. Het thema van het mozaïek spreekt me niet aan maar het wel een prachtig stuk vakwerk. Aan de bron die naast het mozaïek staat komen diverse mensen drinkwater halen in flessen en bidons. Langzaam maar zeker rijden we de Karpaten in. De hellingspercentages halen hier en daar 12 % en we krijgen de eerste haarspeldbochten voor de wielen geschoven. Als we op 1.200 m komen is het hoog tijd om onze kleren weer te wisselen, de temperatuur is gezakt tot acht graden. We rijden over een zeer goed wegdek, nemen tientallen bochten maar houden ons ondanks de goede staat van het wegdek aan een kalme rijstijl. In een zoveelste haarspeldbocht krijg ik een teken van een vrachtwagenchauffeur, ik dacht dat hij bedoelde dat ik uiterst rechts moet houden omdat er nog een oplegger door de bocht moet komen. Door de lengte die deze wagens hebben kunnen ze niet anders dan over hun helft van het wegdek komen. Ik doe teken naar de chauffeur dat ik het begrepen heb en rij behoedzaam de haarspeldbocht in. Het kruisen van de oplegger ging dan ook als een fluitje van een cent. Maar deze chauffeur maakt ook een gebaar van op te passen, ik snap niet wat hij bedoelt. Toen ik de bocht uitkwam snapte ik het wel degelijk. Geen twintig meter uit de bocht ligt er een rotsblok van ongeveer een meter bij een meter midden op ons baanvak. Ik zwier mijn motor naar links om de rotsblok te ontwijken, ben ik blij dat ik geen gas heb bijgegeven bij het nemen van die bocht. Aangezien Armin een meter of twintig achter mij rijdt kan hij ook op tijd reageren. We kunnen geen foto nemen omdat het net uit de bocht te gevaarlijk is op te stoppen. We vervolgen onze weg zeer alert en rijden op een aangename kalme manier door de prachtige bergen. Hier en daar zien we de besneeuwde toppen liggen te stralen in de zon.

    Als we het stadje Brasov gepasseerd zijn nemen we een laatste stop op een parking waar we een mooi zicht hebben op het stadje. Op de parking staat één of andere pipo zijn geloof uit te dragen. Hij vraagt wat voor geloof ik heb, ik zeg hem dat ik niet mee doe aan die flauwe kul. Dat is niet het juiste antwoord. Ik krijg geen bidprentje en ik ben een slechte mens. Heb hem in mijn beste Vlaams gezegd dat hij met heel zijn handel de boom in kan en negeer hem verder.

    Nog dertig kilometer en we zijn aan ons pension, dreigende wolken komen over de bergtoppen. Het zal toch weer niet waar zijn zeker? Maar nee, we komen droog in het pension aan. We worden ontvangen door de vriendelijke eigenaar van het pension. Ik kijk Armin aan, Armin kijkt mij aan en we moeten ons serieus inhouden om niet in een slappe lach te vervallen. Die mens heeft meer haar in zijn oren dan een bruine beer op heel zijn leven kan verzamelen. Ik zeg nog tegen Armin; volgens mij wast hij zijn oren met shampoo.  Tien minuten later staat het te gieten. De twee laatste foto’s zijn getrokken van uit de kamer in het pension. De voorlaatste bij aankomst de laatste 1o minuten later. Zo snel verandert hier het weer. Volgens de eigenaar van het pension is de normale temperatuur hier in mei 23 graden. Het is nu dertien graden en koud in onze kamer. De verwarming staat echter ondanks de kou niet aan. Ook gisteren in het hotel was dit al het geval. Niet echt plezierig voor Armin die toch wel een redelijk koukleum is. We beslissen om het avondmaal te gaan gebruiken met onze jas aan. We klagen wat over de kou en hopen dat onze bosbeer begrepen heeft dat we toch wel wat verwarming wensen op de kamer. Na het eten nog even naar de Tri's gaan kijken en terug de kamer op. We zitten op en plaats (5km voorbij Bran) waar absoluut niets te beleven is. Onze vriendelijke bosbeer heeft het begrepen, de verwarming is opgezet. Armin komt het enthousiast vertellen


    Morgen staat de Transfagarasan  op het programma, één van de hoogst gelegen wegen in Roemenië.(boven de 2000 meter) Volgens de reisgids is de Transfagarasan een uitdaging met veel scherpe haarspeldbochten en dikwijls gesloten van oktober tot en met juni wegens sneeuw op de weg.
    We verblijven twee nachten in Medias dit is een prachtig stadje in Transylvanie.


    Van hier uit proficiat aan mijn echtgenote omdat ze vandaag 39 jaar getrouwd is met deze fantastische man.

     



















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (3)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg Bran

    Vervolg foto's Bran













    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (0)
    15-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Buzau Roemenie

    15/05/15 Buzau
    Verschrikkelijk slecht geslapen.OM vijf uur liep ik al rond te dalken, om zes uur was alles ingepakt. Door een zware onweersbui wakker geworden en niet meer geslapen. De regen klettert tegen de ramen. De eerste foto op de blog heb ik gisteren gevonden tijdens mijn onophoudelijke speurtocht naar fatsoenlijke sigaren. Ik heb Sobrane Black Russian gekocht. Het zijn geen sigaren maar ook geen sigaretten. Schijters duur maar heerlijk om te roken. Ik heb ook een paar dozen goede sigaren gevonden Gold Label Classic No. 7 zeker eens proberen Theo.
    Wonder boven wonder trekt de lucht rond een uur of zeven helemaal open. Armin is ook boven water en rond halfacht zitten we aan het ontbijt. Omelet met ham en kaas. Smaakte zeer goed. Onder en volle zon vertrekken we voor een overgangs ritje van 210 km. Ik heb de rit zo kort gemakt om eventueel in de voormiddag nog een boottocht in de Donaudelta te kunnen doen. Voor mij was het niet nodig, ik heb dit verleden jaar gedaan. Armin zag het ook niet zitten dus zijn we heel kalm aan onze rit begonnen. De eerste honderd kilometer rijden we door en prachtig landschap met steeds de Donau Delta aan onze rechtse kant. We zitten in heuvelachtig gebied met stijgingspercentages tot 12 %. Het weer is prachtig en redelijk snel wordt de kleding aangepast aan de zomerse temperaturen. Wat opvalt, is dat er in elk dorpje en we zijn er vandaag door veel gereden politie aanwezig is. We houden ons dan ook heel de dag aan een snelheid van 50 km per uur in de dorpjes. Tussen de dorpjes is de max. snelheid 100 km per uur, maar het is er zo mooi om van de uitzichten te genieten dat we hier rond de 80 km per uur rijden. Elk dorpje heeft zijn eigen kerk (ik denk orthodox) en een lange rechte asfalt weg met aan beide kanten schamele bebouwing. Elke zijweg van deze asfalt weg is onverhard. Het doet me aan Litouwen en Letland denken. We stoppen op een parking, en paard met kar komt ook de parking opgereden ze hebben een paar emmers kersen bij en gaan die hier proberen te verkopen. Na 80 km nemen we afscheid van de Donau Delta en draaien we richting Buzau. Verleden jaar ben ik hier rechtdoor gereden naar Galati. De streek blijft mooi, het weer is goed, de ooievaars zijn de nesten aan het repareren na de vele regen en wind, de schaapherders en koewachters lopen te fluiten en wuiven enthousiast naar ons en we rijden op motors die lopen als een klokje. Meer kan een mens toch niet verlangen. Nadat we aan een prachtig meer gestopt zijn, met veel kikkergekwaak en diverse soorten vogels en waterschildpadden. (Filmpje op fb) komen we plotseling op een stuk onverharde weg om een bootje op te rijden dat ons over de Donau moet brengen. Eerlijk gezegd een hele belevenis. Ik wordt redelijk brutaal toegeroepen dat ik de ferry op moest komen maar was juist bezig om wat foto’s te nemen. Ik doe teken aan Armin dat hij er maar eerst op moet rijden. Niet helemaal naar de zin van die Pipo die het laden moet regen. Ook Armin wordt redelijk afgesnauwd. Als ik volg komt er nog wat commentaar, maar de reis naar het Midden-Oosten heeft me geleerd om me van moeilijke ambtenaren aan grenzen en andere bazige mensen niet veel aan te trekken. Ik rij dan ook zeer rustig de ferry op, en maak me klaar om nog wat foto’s te trekken. Aan de overkant vindt Armin en goed plekje om een koffie te drinken, drinken in te slaan en het zweet onder onze motorjas wat te laten drogen. Tijdens de koffiepauze zien we tientallen vrachtwagencombinaties een andere veel grotere overzet oprijden. Het is een geroep en geschreeuw om de mastodonten op de juiste plaats te krijgen. Bij een temperatuur van 22 graden gaan we verder richting Braila een grote stad die we nog door moeten. Dit gebeurt wederom zonder problemen. Nog 100 echt saaie kilometers over een kaarsrechte weg door landerijen die onoverzichtelijk groot zijn. We beseffen dat we geluk gehad hebben vandaag als we links van ons op een afstand van amper 10 km zware regen en onweersbuien voorbij zien trekken. Op een druppel of tien na hebben we er geen last van. Bij één van de buien zien we het in de verte werkelijk zwart worde en even vrezen we aan de vorm te zien dat er een wervelwind aan het ontstaan is Mooi om te zien maar angstvallig houden we het in de gaten.

    Bij onze laatste stop, we moeten dan nog 30 km rijden worden er een paar ergernissen weggewerkt. Vrij normaal als je al een dag of vijftien onderweg bent. Moet ook kunnen, we zijn op de helft van de reis en het is niet echt plezant om met ergernisjes die ergernissen worden en op ruzie eindigen de bergen in te trekken. Ja wel, de bergen zijn in zicht morgen krijgen we al een voorproefje.
    Het is als of de duivel er mee speelt, maar anderhalve kilometer voordat we aan het hotel in Buzau zij begint het toch wel grote vette druppels te regenen zeker. ONGEOOFLIJK en tot overmaat van ramp zijn alle zijn de twee toegangswegen naar het hotel opgebroken. We parkeren in een zijstraat, Armin blijft bij de motors en Kees gaat op verkenning naar het hotel. Aan de receptie weten ze me te zeggen dat er geen andere manier is om tot bij het hotel te komen dan door de opgebroken straat te rijden. Ik kom terug, Armin gaat ook nog eens op verkenning maar komt tot dezelfde conclusie. Helm op, motor starten en rijden godverdomme In de regen en door slijk. Armin blijft het moeilijkste stuk bij de motor lopen om bij een eventuele slippartij de motor mee recht te houden. Zonder valpartijen komen de motors op een afgesloten parking te staan. Nog steeds in de regen wordt de bagage naar het hotel gebracht en maken we dat we zo vlug mogelijk onder de overheerlijke douche staan. Nog ongelooflijker is het wanneer ik onder de douche uit kom en verblind wordt door de zon die krachtig door het raam schijnt, er is geen wolkje meer te bespeuren we beslissen dan ook om nog een wandeling in het stadje te maken voordat we gaan eten in het hotel. We bezoeken een grote overdekte markt waar de meest diverse groenten en fruit liggen. Om half zes is het tijd voor het avondmaal dat we gebruiken in de mooie kelders onder het hotel.
    Morgen een eerste kennismaking met de voorlopers van de Karpaten we rijden voor onze overnachting naar het stadje Bran.

















    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:2014 08 Rond de Zwarte Zee
    >> Reageer (2)


    Categorieën
  • 2000 01 Dagtrips met de motor (4)
  • 2013 02 De Baltische Staten (17)
  • 2013 03 De Moezel van bron tot in de Rijn (3)
  • 2013 04 Weekend Moezel (1)
  • 2013 05 Donau van bron tot monding (93)
  • 2014 06 Frankrijk (17)
  • 2014 07 Noorwegen Lofoten en Vesteralen (28)
  • 2014 08 Rond de Zwarte Zee (56)
  • 2015 09 Italie (25)
  • 2015 10 Rusland (33)
  • 2016 11 Schotland (11)
  • 2016 12 Weekend Engeland (1)
  • 2016 13 The Wild Atlantic Way in Ierland (18)
  • 2016 14 Loire van bron tot monding (13)
  • 2017 15 Rondreis door Marokko (47)
  • 2017 16 Rondreis Balkanlanden (27)
  • 2017 17 Italie Stelvio (9)
  • 2018 018 Croatie-Griekse eilanden en Albanie (20)
  • 2019 019 Elbe van bron tot monding (9)
  • 2019 20 Naar het zuiden van Frankrijk (22)

  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Laatste commentaren
  • brug (Armin)
        op Albi-Mente deel1
  • Onaangenaam (Ludwina)
        op Essen-Soissons
  • foto's (Maria Van Ginderen)
        op Aankomst bron van de Elbe
  • Thuis (Ludwina)
        op Aankomst bron van de Elbe
  • Verlof (Ludwina)
        op Overnachting in Worlitz
  • Wel grappig... (theo)
        op Aankomst in Dresden
  • Kilometers (Ludwina)
        op Spindleruv Mlyn
  • Begin (Ludwina)
        op Stolberg
  • Zeker vol houden (Kees)
        op Debar in Macedonie
  • Allé mannen... (Lieve)
        op Debar in Macedonie
  • oogjes (Jeanine en Walter)
        op Trikala Griekenland
  • varen (Jeanine en Walter)
        op Patras
  • foutje (Ludwina)
        op Miserie op het eiland Paxos
  • Eiland (Ludwina)
        op Miserie op het eiland Paxos
  • Goedemiddag! (Lieve)
        op Petrovac in Montenegro
  • Houten kop (Ludwina)
        op Cres
  • Paniek (Ludwina)
        op We zijn vertrokken
  • Mooi (Ludwina)
        op Kaart
  • Awel (Kees)
        op Rit Livigno-Solden via Stelvio
  • Awel (Ludwina)
        op Rit Livigno-Solden via Stelvio

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!