Foto
Inhoud blog
  • Dag 2 in Turijn: een koninklijk jachtslot
  • Dag 2 in Turijn: een koninklijk jachtslot
  • di, 30-09-2014: dag 1 in Turijn, wat een stad!
  • ma 29-09-2014, Milaan: museum van 'de Scala', museum Poldi Pezoli
  • zo, 28-09-2o14, dag 2, in Milaan: brocante markt, Villa Neschi, Marc Chagall
  • Milaan, 27 september 2014: een wandeling op het dak van de Dom. Done!
  • 8 september 2014: op logies bij een 'wereldberoemd' CouchSurfkoppel
  • Te voet naar zee
  • 12 0ktober 2013: laatste dag in Praag
  • vrijdag 11 okt. 2013: dag 4, Praag, de toren van Copernicus
  • 10 oktober, dag 3, Praag, nieuw en oud
  • woensdag, 9 oktober, alle onderdelen afgewerkt!
  • 8 oktober 2013, eerste avond in Praag
  • 5 augustus 2013: shit happens!
  • 29-30-31 juli 2013: het nichtje van mijn nicht
  • 28-29-30 juni: Le dormeur du Val
  • 7-9 juni 2013: Keulen, Ludwig en Richard
  • 11-14 mei: Wuppertal.
  • 11-14 mei: Wuppertal
  • dodo in Dolembreux
  • 28 maart 2013: bij onze Waalse Medeburger
  • 7 tot 10 maart 2013: Smek-en-Smak
  • woensdag 30 januari: met de voeten in het zeewater!
  • dinsdag 29 januari: ruta modernista
  • Maandag 28 januari: Art Nouveau in Reus
  • 27 januari: voetbal en Tarragona
  • 1ste dag Reus (Spanje): de 2 Joseffen
  • vrijdag 14 december: the guy with the machete
  • donderdag 14 december: zou ik 'accidenten' aantrekken?
  • woensdag 12 december: zwaar accident, another lazy day
  • dinsdag 11 december: Getty museum in LA
  • maandag 10 december: etentje bij James
  • zondag 9 december: Griet verjaart
  • zaterdag 8 december: lazy day
  • vrijdag 7 december: golfing in the mist
  • woensdag 5 december: San diego zoo
  • donderdag 6 december 2012: birdshit!!!
  • dinsdag 4 december 2012: Roy Lichtenstein in het echt!
  • maandag 3 december: Torrey Pines
  • zondag 2 december: Julian and Ramona
    Op reis in het 'echt' én door het leven

    28-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag 26 oktober 2011: Portofino/ jelleken in een marcelleken
    Gisteren regende het heel hard de hele dag.  Piero had me beloofd van naar Portofino te rijden, omdat ik dat zo graag wou zien.
    We hebben geluk. Het heeft opgehouden te regenen en de meteo voorspelt zonnig en warm.
    We vertrekken om 10u naar Portofino. Om 15u30 moet ik immers mijn vliegtuig halen terug naar Charleroi.We rijden naar Santa Margarita (40 km) en vandaar met de bus naar Portofino. Met de bus? Ja, om 2 redenen: A) het is een haarspeldbochtenwerk naar Portofino en B) in Portofino zijn geen parkeerplaatsen.
    De weg naar Portofino is prachtig. Uitgehouwen in de rotsen, hoog boven de zee. Prachtig beboste berghellingen met schakeringen van wel 15 kleuren groen. Daar tussen gele, rode, blauwe villa's. Waw!
    Portofino is heel klein en paradijselijk.
    Er zijn nauwelijks Italianen in Portofino. Amerikanen, Fransen, Oostenrijkers....zelfs de kelner is Roemeens. Volgens Piero zijn de rijken hier weggetrokken wegens het kijktoerisme. Ze zitten nu even verderop in Cinque Terre, Unesco beschermd. Even mooi en met meer privacy.
    Het ruikt in Portofino subliem naar pijnbomen en munt (vandaar dat parfum Escale a Portofino?). Het is 24 graden. We installeren ons op een zonnig terras met een glas Italiaanse champagne en bewegen niet meer. Wat een heerlijke dag!
    We zijn netjes op tijd aan de luchthaven. Dag Piero. Bedankt voor je goede zorgen en voor deze schitterende dag. Alle geluk ginder in Poznam, Polen.
    Zou ik aan deze Onthechte Medemens durven vragen of hij zijn jeans eens wil wassen? En zou ik hem succes durven wensen bij de het vinden van de bruid, waarvan ik vermoed dat hij die ginder gaat zoeken? Toch maar niet. Onthechte Medemensen. Ze zijn te delikaat.





    28-10-2011 om 03:01 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag 25 oktober 2011: rendez-vous met de doden
    Het regent vandaag, dinsdag. Het is koud! Echt een dag om een kerkhof te bezoeken. Wat ik ook ga doen vandaag. Genua en zijn kerkhof. Een normaal mens zou dan de bus nemen om in het droge te zitten op weg naar. Ik stel vast dat ik daar fanatiek in ben: in een nieuwe stad doe ik alles te voet, zelfs als het regent. Feitelijk vind ik die regen nog plezant. En daarbij: 'There is no such thing as bad weather. Only bad clothing.' ;-)
    3 km ver is het, dat kerkhof. En het regent alsmaar harder.
    Maar! Eureka! Het geluk is aan mijn kant. Op onverklaarbare wijze blijkt dat kerkhof te beschikken over 'overdekte' graven. 3 parralele  overdekte 'collonnengangen' waar de doden opgestapeld zijn in de wanden (5 boven elkaar), helemaal rond het open kerkhof heen. Terwijl ik dat met open mond aanschouw (Wie heeft er nu in hemelsnaam een overdekt kerkhof???.?), blijk ik ook nog, tot mijn ontzetting, óp de doden te lopen. In de grond liggen er namelijk ook nog.  2 stuks per 60 cm. Euk!! Beikes!
    Naar mijn gevoel houdt men hier in dit Cimetero di Staglieno rekening met een zekere hiërarchie. Hier overdekt, liggen de 'gewone'. Wie zich een tombe kan permiteren ligt aan de open kant van de collonade, naar de tuin, toe. Onvoorstelbaar mooie tomben. Perfecte voorbeelden van droefeniskunst van 1850 tot nu. Treurende engelen met hopen! Komiekerwijze zijn ze allemaal vrouwelijk. Met borsten en doorschijnende gewaden.  Neem het me niet kwalijk, maar tot hier zag ik enkel engelen van 'onzijdig' geslacht. Wat ik wezenloos sexi vond. In dit  Cimitero di Staglieno in Genua, zijn ze vrouwelijk. Van een etherische schoonheid. Al even sexi. Het zullen de vleugels zijn, denk ik dan zo. 
    Het kerkhof ligt tegen een zeer mooie beboste steile berghelling aan. Buiten de collonades, op de  beboste helling staan echte grafmonumenten. Gebouwtjes van minstens 5 meter hoog Gotische, Art Nouveau of Art Deco. Onvoorstelbaar. Een van de mooiste kerkhoven van Europa (beweren experts)! Ik heb er wel 3 uur rondgelopen.
    Ik kom doorweekt thuis bij Piero. Toen ik vertrok om 10u vanmorgen zat hij te computeren. Toen ik terugkwam om 15u , zat hij nog steeds te computeren. Toen ik mijn blog schreef (op papier) en het om 19u voor bekeken hielt, was hij nog steeds aan het computeren. Onze Virtuele Medemens? Of zou hij de ganse dag bezig geweest zijn met zijn cursus Pools online? Hij vertrekt immers, op 1 november naar Poznan voor een jaar.
    We gaan vanavond eten op restaurant met zijn vriend Maurizio (40 jaar, uit de yogales). En daarna in de stad een whisky drinken in een Irish pub. Piero heeft een heerlijke verrassing: 'Ik zal morgen met jou naar Portofino rijden' Waw!!!!





    28-10-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    24-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maandag 24 oktober: op zoek naar 4 kathedralen
    4 kathedralen. Hoe kom je daarbij?
    Awel, Ik ga natuurlijk niet, zo maar, ZONDER REDEN ergens heen.
    De reden  voor dit bezoek is een film, waarvan ik de titel niet meer weet, maar die zich afspeelt in Genua. Genua, dat, in die film, die ik ben vergeten, zeer fotogeniek en vooral onvoorstelbaar smalstratig in beeld is gebracht.
    én een gedicht.  Dat al sinds mijn 17de, in mijn, (normaliter, absoluut NIET poetische) kop is blijven hangen. Hier is het: 
    '100 klokken van Londen,
    doen Londen bonzen,
    en 4 kathedralen Genua
    maar geen brons kan zo in het donker bonzen,
    als het hart van Maria Lechina.'
    Astublieft! Van Werumeus Buning, een Hollander, gestorven 4 jaar na mijn geboorte.
    Hollanders, Belgen of Italianen, iedereen valt voor de tonaliteit van dit versje, van kinderlijke eenvoud (een vertaling van Petrarca?).
    Ik ook. Behalve de kinderlijke eenvoud trekt me ook de sensualiteit aan. Een Vrouw, die in het donker iemand ontmoet. Is het een heimelijke liefde? En hoe moet ze, met bonzend hart,  verlangen als een gek,  naar een moment van aanraking. Spannend, smachtend. Om te sterven...niet toch?
    Ik wil dus vandaag wel eens die 4 kathedralen van Genua zien.
    Alleen. Zonder Piero, mijn gastheer. Ik ben eigenlijk een beetje een asociale. Heb te veel oog voor de gebreken van mensen. Het siert me niet en ik heb er ook de pest in, maar het is nu eenmaal zo. Te strenge vader gehad. Elk klein gebrek ongenadig afgekraakt. En nu, helaas: l' histoire se répète. En wat zou dat gebrek dan wel zijn? Een veel te grote, vuile jeans, een slome gang en kinderlijk Engels. En het verlangen om te filosoferen met mij in dat kinderlijk Engels. 'Ja seg, Piero, sorry, maar mijn Engels is niet toereikend genoeg om te redeneren in 'abstracto'. (Onderverzwegen, 'en dat van jou nog minder'). Call me a bitch.
    OK. Heeft Genua echt 4 kathedralen, zoals in dat gedicht? Neeje! (Ik voel me dus ook een beetje bekocht ;-)  ) Maar het heeft wel: 1 kathedraal, 1 basiliek en 36 (!) kerken.
    Die kathedraal (in zwart en wit marmer) en die basieliek (onvoorstelbaar mooi!!!!!) en 6 kerken bezocht ik vandaag. En ook prachtige straten, pleinen, palazo's, historische cafés. Er is zelfs, tot mijn verbazing, Art Nouveau (mijn dada), maar wel hele lompe ;-(. Plus een beetje shopping. Het geboortehuis van Christoffel Columbus. Zo klein. Geen wonder dat je daar weg wil, ongekende horizonten te gemoet ;-). De viool van Paganini, aldaar geboren, maar er rap weg ;-( 
    Wat zijn Italiaanse steden toch mooi. Met hun gekleurde huizen. Hun prachtige toegangspoorten in ijzer. Hun  palazo's. Hun portieken met frescos's. Hun galerien. Hun kerken. Hun was. Dwars over de straat of zelf tegen de wanden. Bij nacht en ontij. (Echt waar. Vergeten ze de was binnen te nemen bij regen en bij nacht of zit er een strategie achter ;-) ? )
    Morgen bezoek ik het kerkhof van Genua. Sinds Budapest, wil ik absoluut weten hoe men overal met de doden omgaat. Ik bekeek het met open mond in Budapest (schitterend!). Ik zag het in Riga en in Turkum (communistisch en bosrijk). Volgens internet moet het de moeite zijn hier, in Genua.





    24-10-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    23-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zondag 23 oktober 2011: een stukje paradijs
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag doen we de via Garibaldi. Unesco beschermd. Het ene palazzo naast het andere. Palazzo Tursi, nu museum én stadhuis, Palazo Rosso, nu museum, Palazo blanco, idem. Grijs, wit en rood, naast elkaar. De rest van de patricierswoningen zijn nu banken, kamer van koophandel, of gewone apartementen voor dure mensen. Piero krijgt telefoon, van Francesca, een voormalig geliefde: kom je eten Piero? Breng Danielle maar mee.
    Francesca woont even buiten Genua in een zeer mooi apartement. De andere invités zijn Rino en Susanna. Francesca bruist van leven. Ze kan heerlijk koken.
    Vandaar naar Boccadasse, gekend wegens 'pitoresk'.
    Bocadasse is inderdaad verukkelijk. Kleurrijk (geel, oranje, blauw, terracotta) zoals Italiaanse dorpen/steden kunnen zijn. Heel fotogeniek tegen een hoge rots 'aangesmeten'. Het minikiezelstrandje zit vol zonnende Italianen.  Het is immers 22 graden vandaag. 'Kijk, Danielle, achter die rots ligt Portofino'  Portofino? Dat zou ik nu doodgraag eens zien, zie! Er bestaat een parfum dat heet 'Escale a Portofino' (ik weet niet meer van wie). Zodat ik weet dat Portofino hemels mooi moet zijn. Of de dees dik beribt ;-)...
    Tot Portofino (30 km) zijn we niet geraakt, maar wel, met de bus, tot Nervi. In Nervi gepofte kastanjes gegeten en een whisky gedronken in een bar langs de zee. Een gigantische whisky. Italianen serveren whisky, eerder uitzonderlijk en ALTIJD met ijs. Als je er dus, met nadruk, eentje vraagt, ZONDER ijs, serveren ze je (danig van hun melk), een half waterglas vol pure whisky. 3,50 euro! Laat maar komen!

    23-10-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    22-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag 22 oktober 2011: Piero/ kerken en de hoeren van Madalena
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    13u30, de luchthaven van Genua. Ik ben op zoek naar 'Piero', mijn gastheer, die zo galant is van me te komen afhalen. Fotogewijs is Piero van het genre 'mooie man'. In het echt is hij van het genre 'mooie man  geweest' ;-). Hij staat serieus gebogen in knieën en rug en is heel bleek. 2 jaar geleden in Budapest had ik ooit ook zo bleke gastheer. Waardoor ik nu al weet, dat ik in een appartement zal belanden waar te weinig zonlicht binnen komt. En waar de frigo leeg is. 
    En??? Yep! Bingo!
    Piero spreekt Engels en Frans en is zeer intensief bezig met de studie van het Pools. Hij vertrekt namelijk op 1 november naar Poznan voor een jaar. Hoe kom je erbij om Pools te leren Piero? 'Omdat ik van intellectuele uitdagingen hou, omdat ik een soortement devotie heb voor paus Johannes Paulus de 23ste, en...ik kan het ook niet zo goed rationeel verklaren, maar het voelt als een roeping.' Djeezes, als dat maar goed komt...
    Ga je graag mee naar een herdenkingsmis  voor JP de 23ste, Danielle? Ba ja jong. Voor mij is zitten in een kerk absoluut geen straf. Ik word er rustig van. En als ze schoon zingen of schoon orgel spelen, heb ik zelf de neiging als het ware verliefd te worden ...op Christus en de al de Zijnen. Trouwens, al eens in een barokke kerk gezeten? Overal, letterlijk overal, waar je je ogen op richt is er 'iets'. Geen sprake van een blanco punt. Een fresco, een schilderij, een gedraaide marmeren pilaar, een rechte marmeren pilaar in 2 of meer kleuren, een bas relief, een marmeren beeld, een houten beeld, putti's, goud... Plafond, vloer, muur...alles is versierd! Voor de goede verstaander: ze zongen slecht en ze speelden niet goed, maar het ging me geen seconde tegen.
    Daarna krijg ik een zeer welkome sightseeing van Genua by night. Ik zweer het: ik heb nog nooit zo veel smalle straatjes, kerken en patisserieën bij mekaar gezien. Als ik mijn armen uitstrek aan de ingang van zo een smal straatje, en je telt er langs weerskanten 60 cm bij, zou ik de muren kunnen raken. Je gelooft het niet, maar er zijn er zelfs nog smallere. Maar daar loopt geen kat en ze stinken zo naar pis, dat een doortocht niet meer gezond kan zijn ;-). Ik waag een foto om het fenomeen 'daken raken elkaar bijna' vast te leggen, maar helaas is mijn Canon Pocket daarvoor niet geschikt. De gebouwen zijn wel 5 verdiepen hoog hé. Van op de grond heb je precies maar een halve meter afstand. Een sympathiek straatje is Vicoli Madalena. Een hoerenstraatje. Er staan een paar hoeren (herkenbaar as such), zwarte en witte, lelijk te wezen en te hopen op een klant, het loopt er vol bendekes opgefokte jongeren en een dealer wil wiet aan me kwijt. Ik geef toe, dat laatste is volkomen mijn eigen fout. Willekeurig jonge passanten geven zo danig veel geur af, dat ik, met excuses, bijna loop te snuiven als een paard. Ik kan er niks aan doen 'I like the smell of wiet'. For the record: Niet aan mij besteed (een gans ander verhaal, dat ik nog, per gelegenheid, misschien, eens zal vertellen). Piero is wegens dat laatste zeer gegeneerd. Sorry!
    En dan, nog een paar inkopen doen: fruit, groeten, kaas, salami. De lege frigo, nietwaar ;-)

    22-10-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    19-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.18 oktober 2011: proefkonijn
    Gabriel, de CouchSurfer uit Koekelberg, bijna Master Wiskunde, heeft me nodig. Of ik proefkonijn wil zijn voor de les die hij morgen moet geven in het SMI in Aalst? Het gaat over parabolen en hun formules. Bah ja, jong, doe maar. Voila, de dees getransformeerd in modale humaniorastudent. Een blad papier doet dienst als bord. We krijgen een 'on the record' versie van hem en een 'off the record versie. On the record = wat hij morgen gaat vertellen. Off the record = vragen aan mij  zoals 'Zou ik dat zo wel doen, zal dat niet een beetje komiek zijn, kan ik niet beter dat......' Hij legt de theorie behoorlijk goed uit. Bij het tekstje waarmee hij zich zelf zal voorstellen aan de klas, komen toch heel wat wijzigingen. En bij zijn speelse lesinleiding ook. We zijn er een uur en half mee bezig geweest. Ik heb er vertrouwen in. Ik denk dat hij het goed zal doen. Zo een eerste les, toch niet te onderschatten. Zenuuuuuuwen! Maar Euh....Ik durf het bijna niet zeggen maar ik maak me zorgen over zijn 'progressieve outfit' (= oranje fleece, zwarte jeans, slobber Tshirt, niet echt rechtstreeks uit de propere was gepakt ;-(. Zijn er kledingvereisten in het SMI, Gabriel? Bah nee, toch niet dat ik weet.
    Alez, ge zult het goed doen morgen, daar twijfel ik niet aan.
    'Weet ge wat, doe me een berichtje na uw eerste werkdag.'
    'Tuurlijk! Duizend maal bedankt voor het onthaal en de tips. En mercikes om me te laten kennismaken met couchSurf. Geniaal systeem, ga ik nog gebruiken. Altijd welkom in Koekelberg.'
    'Succes hé jongen'. Kus, kus. Knuffel, knuffel. Dada

    19-10-2011 om 18:23 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    18-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.17 oktober 2011: an angel at my table

    Een Angel at your table? Ja. Hij heet Gabriel. De Engel Gabriel, als het ware ;-). Gabriel is bijna Master Wiskunde (laatste jaar), speelt piano en is een verdienstelijk amateur fotograaf. Hij doet stage in het Sint Maartensinstituut in Aalst.  Zijn stage begint daar dinsdagochtend nogal vroeg. Vandaar dat hij voor de eerste keer in zijn leven een Couch gaat Surfen. In Aalst. Bij mij. Intelligente mensen die dan nog creatief zijn ook. Laat maar komen. I love it! Zal ik je iets meebrengen vanuit Brussel, dat ze in Aalst niet hebben, Danielle? Euh...Ja... 'Passeer je soms op de Zavel bij chocolatier Pierre Marcolini? Dan zeer graag een Maron Glacé. Eentje is genoeg, hé'.
    Gabriel, hij heeft er 2 mee. Ze hebben de rit in zijn rugzak op redelijke wijze overleefd. Chocolatverslaafden aller landen, verenigt u! Probeer een Maron Glacé uit. Ik zweer u dat dat nog beter is dan chocolade. Die geur, die textuur. Hmmmmmmmmmmm. Hmmmmmmmm. We hebben gisteren tot 2u30 's nachts zitten babbelen. Over muziek, wiskunde, geschiedenis, fotografie, onderwijs. En over wat je allemaal mee maakt als je CouchSurft en Danielle Van de Velde heet.
    Hij had maar klein oogskes vanmorgen. Gelukkig moet hij vandaag enkel lessen volgen. Morgen moet hij er zelf geven. Ik heb zo het stil vermoeden dat hij vanavond rap in zijn beddeken zal liggen. ;-)





    18-10-2011 om 09:52 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    04-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag 30 september 2011: ontmoeting met een sexschrijver
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vorig jaar Nuit Blanche in Parijs meegemaakt. 'Voor herhaling vatbaar', dacht ik zo. Vandaar, vrijdagmiddag, hup... naar Ay (in de Champagnestreek)  bij fotograaf Henri. Henri is een couchsurfvriend. En zo een beetje mijn 'monstre sacré'. 'Monstre sacré? Ba ja... je l'aime bien et je le déteste en meme temp....Henri heeft een gans programma Nuit Blanche voor ons en hem uitgekiend. Niet naar Vincennes, zoals vorige keer, maar naar Pigalle en nog een paar sites in het 'hart van Parijs'.
    Maar we zijn zo ver nog niet, eerst moet er vrijdagavond een model gefotografeerd. Een buikdanseres. Ze zal poseren in een fontein. Trevi-fontein toestanden, zoals Anita Ekberg in de film La Dolce Vita. Water op en avondjurk, op een mooie huid en op lange haren....De fontein is een beetje geupdate in die zin dat ze op verschillende plaatsen 'uit de straatstenen ontspringt' en van 21 uur tot 23uur heel speels van kleur verandert....Tja...We zijn  1960 niet meer hé.
    De buikdanseres heet Hannah en is een mooi meisje van 22. Hannah lijdt, mijn gedacht, redelijk kou gedurende de ganse 'fontein'sessie. Maar ze poseert met talent en overgave. En het levert, het moet gezegd, zeer fraaie foto's op, met een mysterieuse gouden gloed.
    Onder de passanten die naar sexi Hannah blijven kijken bevindt er zich een Holllander. Hij heet Felix Kieft en is onvoorstelbaar charmant. Zo charmant, dat het bijna oplichters-charme is, denk ik dan zo...Hij is schrijver. Van een (sex)boek. High Class Gigolo. Zo heet het boek. Autobiografisch. Zal ik je boek lezen, Felix? Neen, Danielle, het is veel te goor....
    Felix kan schitterend vertellen, wat hij dan ook doet ten huize Henri, na de fotosessie. For the record en voor wie al aan hete sex dacht. Het gaat over een gestolen fiets.
    Om 3uur 's nachts gaat Felix naar huis (zijnde een VW-busje) en wij naar bed. We moeten er vroeg uit. We willen immers nog een beetje sightseeing doen in Parijs vóór de activiteiten van Nuit Blanche beginnen.
    En waar doen we die sightseeing? In Le Jardin du Luxembourg. Stukje Parijs dat ik nog niet ken.
    Het blijkt 's anderendaags 30 graden te zijn in Parijs. De Jardin de Luxembourg zit bomvol volk: ze lezen, notebooken, dromen, babbelen, zonnen en zoenen op stoelen, historische balustrades, banken en pelouses. Het strand van Blankenberge, quoi. Noteer dat het 1 OKTOBER is. Niet te geloven, toch?
    Tegen dat we metrogewijs in Pigalle geraken voor onze Nuit, kan je er op de koppen lopen. Het is te zeggen: je MOET er op de koppen lopen ...als je iets wil zien. Het alternatief voor minder lenige mensen, gelijk als wij, die zo iets NIET kunnen,  is, 3 UUR AANSCHUIVEN. Voor ELKE activiteit. Hallo Micro! Dat vinden wij er over...  
    Dus, metrogewijs weer naar de auto. In de metro ons een beetje geamuseerd met het nemen van foto's gelijk als: Danielle zoent man op poster, Bernadette trekt aan staart van geposterde koe. Henri doet aan onze kinderachtigheden niet mee. Hij zegt het niet, maar hij heeft er zwaar de pest in dat we zo ver gekomen zijn om niks te zien.
    Om 5uur 's nachts zijn we eindelijk terug in Ay.
    Het goede nieuws is dat ik veel geheimen heb vernomen onderweg van Henri. ;-). ...Geheimen? Oh, gij Bitch!  Ja zeg, ik moest deze mens toch intellectueel bezig houden? Is het niet algemeen geweten dat een chauffeur die in slaap valt, zeer veel schade kan berokkenen aan de gezondheid van hemzelf en zijn passagiers? ;-)
    Ik ben nog nooit zo blij geweest van een bed te zien. En er in te liggen. Zelfs al is het met mijn zuster.
    Voila, zondag foto's nemen in Epernay. La Ville de Champagne. Op de Avenue du Champagne. De duurste straat van Europa. Wegens onderkelderd en vol dure drank.
    Voor wie het nog niet doorhadt: mijn zus Bernadette volgt haar 2de jaar fotografie in avondschool . Feitelijk is ze fotografisch bezeten. Ze is heel goed in het maken van portretten. Trots op haar.
    Om 3uur nog efkes sightseeing met Henri in de Montagne de Reims. Schooooooon. Om 18u30 naar huis.
    Besluit van de reis:
    A) Ik ga NOOIT nog naar Parijs voor Nuit Blanche
    B) Ik heb een nieuwe gimmick ontdekt. Je probeert, op foto,  het verlangen vast te leggen van zoenende mensen.
    C) Spreek altijd met 'Strangers/Etrangers' (gelijk als Felix), na een half uur zijn ze het dan niet meer.
    Jelle

    04-10-2011 om 02:08 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    24-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.22 september: Gembloux, bij onze Waalse Medeburgers
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Je hebt zo van die warmhartige mensen. Welnu, gastheer en gastvrouw Olivier en Emmanuelle uit Gembloux....ze hebben het! De warmte, de vrolijkheid, de geborgenheid. Echte schatten!
    Ze verwenden me als een prinses. Olivier had gekookt. En je gaat het niet geloven maar bijna de ganse maaltijd bestond uit producten van de eigen tuin.
    Als apero: kerstomaatjes in oranje en rood met gruyere kaas. En een campari orange, hmmmmm. Pompoensoep.
    Courgette in de oven met gehakt op oosterse wijze, rijst met zelfgemaakte chutney, kastanjes. 
    Perentaart met frambozencoulis en slagroom.
    De Chileense wijn had ik meegebracht en ook nog een klein doosje pralines.
    Het was een godenmaaltijd! En gezellig. Olivier deed aandoenlijk zijn best om Nederlands te praten. En veronschuldigde zich er voor dat zijn Vlaams bijlange zo goed niet is als mijn Frans. Zo hoort het zie: beide talen op gelijke voet!.
    Heel goed geslapen in een ouderwets bed met een nieuwerwetse lattoflex.
    Toen ik donderdagmorgen opstond waren ze beide al naar hun werk vertrokken.
    Er lag een vriendelijk briefje bij mijn ontbijtbord, samen met een potje van hun zelfgemaakte chutney.
    Politiekers, wilt ge aub het land NIET splitsen?
    I love my Walloon Brothers ;-)

    24-09-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    21-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.19 en 20 augustus 2011: de 20 kilometer van Versailles
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    20 kilometer van Versailles? Hoe? Is er een nieuwe cityrun? Bah nee! 20 km, dat is de afstand die je minstens moet afleggen om alles te zien in Versailles. Groooooot, immens, verbijsterend!
    20 kilometer. Bij 35 graden! Amaai seg, en hoe hebt ge dat gedaan? Euh... Halverwege, een gans uur de voeten laten ontzwellen in het Grand Canal. En de tweede dag op de parking van schoenen veranderen, dat hielp ook. Feitelijk kon ik ook het treintje nemen of een soort golfkarretje huren. Maar ik ben daar fanatiek in. Iets nieuws, bekijk ik te voet.
    Goed, en hoe was het kasteel? Veel goud! Heel veel goud! Rood en goud, blauw en goud, groen en goud. Neem het me niet kwalijk, maar tot vervelens toe. Tenminste als je Jelle Van de Velde heet. De eerste 'gouden' kamer kon me boeien, en de 2de ook, de derde ook nog, maar dan ging het al snel vervelen. Sorry.
    Natuurlijk, je moest steeds boven, achter of naast een andere toerist kijken om iets te zien. En dat was niet echt bevorderlijk voor de concentratie. Ik wed dat als ik er alleen zou rondlopen, dat ik allicht zou opgestegen zijn van de vrolijk makende details ;-). En die zijn er met hopen. Sex a gogo. Griekse en Romeinse helden bij de vleet. Op schilderijen, plafonds en panelen. Liefst bloot. Of met sexi gedrapeerde doeken. Zelfs Hercules, die, mijn gedacht, voor de uitvoering van zijn 12 werken bijvoorbeeld  best wat kledij kon gebruiken...
    Zouden de tijdsgenoten van Lodewijk 14, 15 en 16 echt gedacht hebben dat de Griekse en de Romeinse goden blootlopers waren ;-)?
    De wereldberoemde spiegelzaal is mooi. Klaar, helder! Met zicht op de tuinen, de vijvers en het Grand Canal.
    Weet je wat ik ook charmant vond? Les Chambres des Dames (de zussen van Lowie 15). Soberder. Witte muren met pastelkleurige of gouden details, een beetje meer bemeubeld dan de rest. En een schattig operaatje, daar geïnstalleerd door Lowie 15.
    Voor de rest had ik graag de badkamers van Lowie 14 gezien, die zich onder zijn slaapkamer bevinden.  En ik was ook dodelijk nieuwsgierig naar een modale kamer van een modale hoveling. Want die mensen die daar een politiek jobken hadden aan het hof, hadden natuurlijk zo geen vertrekken gelijk Lowie 14, 15 of 16. Ik heb zelfs gelezen, dat sommige van die vertrekken voor hovelingen stikdonker waren en piepklein. Ik dierf het aan de gids niet vragen. Hij was mij direct anthipathiek, die gids. En hij sprak te rap. 30 jaar toeristen rondleiden in Versailles, dat doet blijkbaar wat met een mens! (Ten tijde van van Lodewijk 14, dacht ik een beetje gemenig, zou deze man, zeker tot Meester Opperjanet benoemd geweest zijn, tenminste als die functie bestond ;-). En, No Offence naar onze Andersgeaarde Medemens, waarvan iedereen weet dat ik die bijzonder graag mag lijden. Maar deze keer niet.)
    Maar ik was feitelijk gekomen voor de tuinen.  Gezien in de film 'Le Roi Danse' met Benoit Magimel.  Met her en der verspreid 1500 (sexi) standbeelden. Het paradijs voor de zinnen! En voor het folieke van Marie Antoinette, haar Petit Trianon en haar Hameau de la Reine. Marie Antoinette. Ze dreef haar moeder tot wanhoop met haar oppervlakkigheid, las ik. Dat Petit Trianon was haar toevluchtsoord. Je zou voor minder. Kan je je voorstellen dat je in Versailles, in de Salle du Grand Couvert, voor de hovelingen ten toon zat, terwijl je aan het eten was? Uitgevonden door Lowie 14. Een echte freak, die man! Die moet nu toch een ego gehad hebben van hier tot in Tokyo! Hij had zelfs een Grand Lever. Waar geprivilegieerde hovelingen hem bij zijn opstaan een kledingsstuk mochten aanreiken....
    Petit Trianon heeft een prachtige tuin. Een landschapstuin, zoals toen in de mode was. Heerlijk! En in haar Hameau kon Marie Antoinette 'boerinnetje' spelen. JaJa 'Terug naar de Natuur' was toen in de mode. Vertaald naar koningsnormen wil dat zeggen dat men dan fonteinen een heuse 'natuurlijke' achtergrond begon te geven in de aard van een grot bijvoorbeeld en dat rijke madammen, gelijk Marie Antoinette graag met gereedschapkes in de grond wroetten ;-). Le Hameau is dus een mini boerendorpje. Waar ze haar eitjes kon gaan rapen ;-). En waar ze gekleed mocht lopen in 'boerinnetjeskleren'. Een ganse verademing tegenover die vreselijke hoepelrokken en korsetten.
    Grand Trianon, heb ik niet bezocht. Veel te lange wachttijden.
    a propos: volgens de gids liepen Lowie 14, 15 en 16 niet dagelijks rond in  kleren zoals op hun schilderijen. Ze droegen doorgaans wat nu een jeans zou zijn. Iets gemakkelijks. Maar voor elk protocol was er wel de voorgeschreven kledij.
    En nu het doel van de reis: Nocturne et Grands Eaux dans les Bosquets des Jardins de Versailles. Grands Eaux wil zeggen dat de fonteinen draaien, met achtergrondmuziek van Lully (dat bestaat ook overdag). Want normaal draaien de fonteinen NIET. Dat was al zo ten tijde van Lowie 14. Veel te veel water nodig! Alleen bij speciale gelegenheden. Of als de koning zijn wandeling deed. Nocturne wil zeggen dat die fonteinen, en de weg er naar toe, feeëriek verlicht zijn. Een geweldige organisatie die Nocturne. Je kan enkel de 2 uitgestippelde wandel/kijkrouttes doen. De rest is discreet afgezet. 100 stewards zorgen er voor dat iedereen zich gedraagt, de weg niet verliest, niet op de pelouses trapt, en in de goede richting loopt. Maar dat stoort allemaal niet. Serieus wandelinksken trouwens. Een km of 5. Te doen van 21u tot 23u. De 15 fonteinen in die wandeling zijn adembenemend verlicht. Nog nooit gezien: laserlicht dat verandert van kleur, horizontale kleurvlakken die boven een standbeeld zweven, rookgordijnen, dansende vuurkolommen...Te moeilijk om te beschrijven. Het was pakkend. Schoooooon!
    Stipt  om 23u vuurwerk. Vuurwerk is altijd mooi. Dit hier was zeer wel de moeite!!!
    En dan naar mijn logies, 20 km verderop, in de gemeente Plaisir. Zo een logies heb ik nog niet gehad. Wat een huis! Wat een klasse! Eens kijken op de fotoblog?

    21-08-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    07-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.5, 6 en 7 augustus 2011: een heer op bezoek! 6 duvels!
    Een heer op bezoek? Ja, uit Cassablanca in Marokko. Hij is 62 jaar en heet Ahmed.   Heeft 39 (39!) schitterende referenties op de CouchSurfsite. Men beschrijft hem in die referenties als een 'gentleman'. Van beroep is hij simultaan tolk:  van Arabisch naar Frans of Engels of omgekeerd. Hij runt ginder in Casablanca ook een firma voor 'vertalingen'.  Kortom een slimme mens met charme. Laat maar komen!
    Op vrijdag 5/8 rond 14u arriveert er hier een zeer aimabele man ...met zijn handen vol geschenken. Een mooie bruine leren handtas, een marokaans kleed, kruiden. Een rustige, beetje verlegen man.
    We doen eerst de inkopen voor vanavond. Ik leg hem uit dat de dochter en de zoon met vriendin komen eten en ook nog  een jonge Turkse student, de couchsurflogé van mijn dochter. Ik ga konijn op zijn Vlaams maken. 
    Maar eerst Aalst tonen: de markt, de SintMartinuskerk, Dirk Martens, de Borse van Amsterdam.
    Iets drinken op een zonnig terras. Vragen stellen. Gelijk als: hoe komt het dat jouw kinderen zo jong zijn (12 en 7 jaar!). Awel, omdat ik 4 keer getrouwd geweest ben. Die jonge kindjes zijn van de laatste echtgenote.
    Het is hier een gezellig boeltje s'avonds. De jonge Turk is een knappe gast ;-), heel sociaal, geweldig vriendelijk.
    Na het eten allen samen  nog efkes op café. Ahmed stort zich met overgave op de Duvels, die hij vanmiddag op dat Aalsters terras heeft leren waarderen. En ondertussen met iedereen aan de praat. Bij voorkeur frisse madammen ;-).
    Tegen dat we om 2u30 naar huis gaan  heeft hij minstens 5 Duvels op. Kon hij nog recht lopen? Bah nee. Het ging redelijk zigzag. Stoepken  op, Stoepken  af! Maar het komt goed.
    Zaterdagavond mag hij mee ;-) naar een receptie en een TD. Maar ik heb hem eerst gebriefd: 6 Duvels is wat veel hé jong. Liever niet meer herhalen.

    07-08-2011 om 17:51 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    30-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.juli 2011: Atlanta is coming over for 1 night
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Marielle is vanmorgen vertrokken. Ik ben een beetje moe. Heelder dagen Frans praten, terwijl het je moedertaal niet is, is best wel vermoeiend.
    Vanavond heb ik een jong koppel uit Atlanta.
    Ze hebben al lachend geschreven dat ze braaf zijn en wel gemanierd. Mensen met humor, altijd welkom!
    Het is hier vanavond het bakske vol: mijn dochter, mijn zoon en schoondochter komen eten en dan nog 'Kacy and Adam'.
    Ze komen binnen als wij net gegeten hebben.
    Wat een 'open en warm' koppel. We beginnen direct te vertellen ...over van alles!. Ons Griet na een uur: 'Ma, would you please see that those people get some food!'
    Ze prijzen mijn 'food' de hemel in. Het is nochtans maar gewone kost: wortelsoep, en gekaramelliseerde kippenfilet met aardappelpuré.  De groenten waren al op en het dessert ook. ;-(
    Adam en Kacy hebben 3 weken in Finland gezeten. Met huizenruil. Het Fins koppel gebruikte ondertussen hun huis in Atlanta. 
    Eergisteren, bij het thuiskomen van het fins koppel, zijn ze per trein afgezakt naar Strassbourg. Ze zijn hier nu, in Aalst, met een geleasede auto (voor 3 maand) waarmee ze Europa gaan doorkruisen. Ze zijn alletwee apotheker. Hebben elkaar tijdens hun studies ontmoet. Ze zijn  alle twee van een andere staat in de USA, en zijn dan nog ook eens, samen, in nog een andere staat gaan wonen. Ze zijn getrouwd.
    Tegen dat onze verhaaltjes over architectuur, geschiedenis, kruiden, eten en drinken, en couchsurfing in Finland en elders zijn afgelopen, is het al over middernacht.
    s'Morgens bij het ontbijt proeven ze van de Lotus speculoospasta. ...Tenminste van wat nog in het potje over was. Marielle, de couchsurfster van de afgelopen 4 dagen was er letterlijk aan verslaafd. En heeft ook een pot mee naar huis. Ze zitten hier te smullen en te smekken. Een plezier om zien. Ge kunt er ook altijd een schoon 'vertelselken' bij vertellen, bij die Lotus speculoospasta.  Het verhaaltje van de tvshow ' The inventers'. Yes! We love it! 
    Take care. Have a safe trip.

     

    30-07-2011 om 13:40 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.juli 2011: la jeunesse de Clermont Ferrand
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 24, 25, 26 en 27 juli komt Marielle uit Clemont Ferrand couchsurfen. Het is haar eerste CouchSurf ervaring. Uit haar emails kan je opmaken dat ze goede manieren heeft, onze Marielle. Ze is emailsgewijs uitermate beleefd. Het kan ook niet anders. Ik heb boudweg op mijn couchsurf profiel laten verstaan dat de mensen zonder opvoeding beter wegblijven. Het leven is te kort dat ik daar mijn tijd ga insteken!
    Marielle is een dop hoog, een mooi meisje met een schattig snoetje. Ze is heeel kleurrijk gekleed, een beetje zigeunersachtig: een skinny jeans met een knielang kleed er over en een zeer originele gele gilet.
    Ze is hier al een week in Belgie, op logies in een jeugdherberg in Antwerpen. Van 'serenwoordig' heet dat 'Hostel'. ;-) Ze heeft in die week niet stilgezeten. Antwerpen, Mechelen, Lokeren, Brussel, Brugge, Oostende, Lier: ze heeft die steden allemaal bezocht met de wereldberoemde 'Trotter' in de hand. Ze is onvoorstelbaar leergierig, onze Marielle Het is plezant. Ze is de ganse dag aan de babbel en ik ook, want ze houdt niet op van vragen te stellen.
    De eerste dag gaan we naar Opera in de cinema. In Kinepolis Gent. Een opname vanuit de Met in New York. Daar had ze zich van thuis uit al op verheugd, 'Je n'y connais rien, mais j'aimerai bien apprendre'. Voila zie! Fantastisch toch dat de jeugd daar voor open staat? Ik vertel haar het verhaal en youtube op de leading singers. Beter voorbereid zijn hé!
    Tosca is een ijzersterke opera van Puccini: jaloesie, sensualiteit, sadisme, politiek, slechtheid, goedheid, geloof, een moord en een zelfmoord... het zit er allemaal in. Ik heb mijn potje zitten schreien, met 'E lucevan Le Stelle', waarin de gemartelde schilder vertelt hoe het was om met Flora Tosca te vrijen. En hoe hij haar nooit meer zal kunnen beminnen. Hij wordt immers bij het ochtendgloren geëxecuteerd, wegens het verbergen van een terrorist/revolutionair.
    Volgens Marielle zat gans de zaal te bleiten. Ze vond het prachtig. En dat was niet gelogen, haar ogen straalden alsof ze zelf de beminde Tosca was ;-). Nu nog ff een Belgisch biertje op een Aalsters terras. Perfecte dag!
    Maandagavond gaat het  naar het parkconcert,waar Udo zingt. We hebben vanmorgen nog serieus op Will Tura en Udo geyoutubed. Bij sommige youtube filmpjes van Will Tura verschijnt de tekst op het scherm, zodat ik makkelijk kan vertalen. 'Ik mis je zo', 'Afscheid van een vriend', 'Het leven is mooi' Marielle vindt Nederlands een mooie taal en onze dialekten vindt ze de max! Ik vind nederlands persoonlijk niet zo denderend, maar ze heeft haar punt: gezongen zijn bijna alle talen mooi. En onze dialekten zijn inderdaad de max!
    Omdat ik aan de bezoekers steeds moet uitleggen wat het ABN is ...én het dialekt, heb ik een gedrukt papier klaar met de zin: 'Ik hou van alle meisjes'  in het ABN, in het Oiljsters, in het Gents, het Antwerps en het Brussels, ah ja, en in het Westfluuts...Ze kan het bijkans niet geloven dat woorden en klanken zo veranderen...
    Dinsdag bezoeken we Gent. Niet echt een goed idee. De Gentse feesten zijn net afgelopen. Gent staat nog vol stellages en tenten. Waardoor het zicht op de historische gebouwen niet echt optimaal is.;-).
    We praten veel, Marielle en ik. Vooral over de 'sexualisering' van de maatschappij kunnen we een potje doorbomen. Ze beklaagt er zich over dat tederheid en 'onschuldige aanrakingen' tussen jonge mensen aan het verdwijnen is. Ja, vind ik ook. En niet alleen bij jonge mensen. Tederheid wordt heden ten dage kwasi door iedereen vooral verwezen naar het terrein van 'moeders met hun baby's'. Zeer spijtig. En inderdaad, zoeken naar een 'tedere minaar' is als zoeken naar een naald in een hooiberg. Maar ik heb hem!!! Al bijna 9 jaar!!! Mogen we hem eens lenen? Ik zal het eens vragen ;-) ;-)

    30-07-2011 om 13:33 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (1)
    29-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.juni 2011: Rosalia uit Tours komt op tegenbezoek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Rosalia uit Tours komt op tegenbezoek. Ze zal hier 5 dagen overnachten: van maandag 20 tot vrijdag 24 juni. Gent en Brugge bezoeken we te samen. Brussel zal ze alleen bezoeken. Dat is het plan. Ze ziet er goed uit. Ze is 8 kg vermagerd sinds ik haar laatst zag. Met een, volgens mij uiterst ongezond dieet, waarmee ze 12 kg was vermagerd. Maar nu toch opnieuw 4 kg is bijgekomen. Haar haar is lang ipv kort en dat staat haar schitterend.
    We doen in Gent een toeristische wandeling van een paar uur. Beginnen met de Sint Michielskerk en dan de Belforttoren. Zicht vanop de hoge belforttoren: waw!  We ontdekken een paar charmante daktuintjes: jaloers dat ik ben! En voor de rest zien we makkelijk waar we straks onze wandeling zullen verder zetten.
    Sint Baafs binnen om het Lam Gods te bekijken. Ik denk, in mijn naiviteit, dat de ganse wereld onze beroemde schilders Van Eyck kent. Ja, aan je reet! ;-). Rosalia weet nochtans heel veel, echt waar, maar nu net dat niet ;-)
    By the way: de Sint Nicolaaskerk heeft een prachtig gerestaureerd deel, dat net open is voor het publiek. Allen daarheen aub, het is de moeite.
    Bon, en voor de rest passeren we aan alles wat fotogeniek is in Gent. Te veel om op te noemen. Gent is gewoon mooi.
    Wat buitenlanders altijd fascinerend vinden is wat zij noemen onze architecturale 'diversiteit'. In 1 stad of soms in 1 straat vind je, middeleeuwse, barokke, renaissance, neo-klassieke, gothische gebouwen samen.  Ook de professor ruimtelijke ordening uit Wenen vond dat onvoorstelbaar boeiend. En sinds hij een autoriteit is op dat gebied....
    s Avonds naar de cinema Studioskoop in Gent: Gianni y le donne. Ik moet het verhaal, gelijk als iedereen, via de onderschriften volgen, maar Rosalia, die Italiaanse roots heeft, kan volgen, zonder te lezen ;-).
    s'anderendaags  gaat het naar Brugge. Rosalia vond Gent al mooi, maar Brugge is volgens haar toch nog een trapje hoger. We doen in Brugge alles wat een toerist normaal doet, inclusief de 'bootjes' en een bezoek aan de Kathedraal met het Heilig Bloed. Ik ben normaal zo geen 'heilige'. (Als grapje zeg ik altijd dat ik het dichtste bij 'heilig' ben, als je het op zijn westvlaams uitspreekt ;-) ). Maar het is nu de tweede keer dat ik die ampoule met het 'heilig bloed' mag aanraken, en dat ontroert me tot in mijn ziel, echtig waar.
    Brussel doet ze alleen. Ik heb dan andere dingen te doen. Spijtig voor haar, maar het heeft bijna constant gegoten, die dag. Tja, Belgie, ge moet tegen wat water kunnen hé.
    We mogen nog eens terug naar Brugge: Rosalia is haar dure zonnebril (op sterkte!) vergeten in het salon van het hotel l'Orangerie. Iedereen mag daar iets gaan consumeren, in dat salon van hotel L'Orangerie in Brugge, ook als je niet hotelklant bent. Het is een aanrader. Je zit er gelijk als thuis, in een zetel voor het haardvuur. Tenminste als je 'thuis' een 18e eeuws gebouw is en je je zilveren koffiekannen kan permiteren ;-).
    Voila, haar bezoek zit er op. We hebben drukke dagen gehad en fijne gesprekken.  Ze is slim en ook wel wat autoritair, onze Rosalia. Maar dat vind ik juist gemakkelijk. Mensen die weten wat ze willen, zo heb ik ze graag.

    29-07-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    04-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag 4 juni: thuis!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vanmorgen rond 9 uur bij Maija vertrokken. Ze heeft me nog een taxi besteld en de taxichauffeur, rap en strict orders gegeven. Ze kan dat goed, Maija, streng en kordaat!
    Op 25 minuten sta ik aan de luchthaven. Hij vraagt 5 lats, ik geef er hem 7. Dat is omgerekend 10.50 euro. Blij dat die mens was!
    En nu zit ik hier te genieten van mijn huis(je), waar ik altijd super graag naar terug kom.
    Als je mij vergelijkt met het leven van een gewone Riganees, zoals Maija, ben ik rijk. Mijn behuizing is beduidend groter, mijn comfort hoger. Mijn levensstandaard rijkelijker. Maija is secretaresse in een gereputeerd vervoersbedrijf en klust bij als vertaler van Franse kinderboeken naar het Lets. Ze werkt van 9 tot 18u. Ze heeft 14 dagen vakantie (geen werkdagen hé, gewoon, 2 weken).
    Als ik bedenk in welke omstandigheden dat ander koppel uit Kauguri, toch ook 2 mensen met een universitair dioploma, woonde.... Onze politiekers zouden beter eerst eens gaan kijken wat de levensstandaard is van een gewone Let, vooraleer ze deze mensen in de europese (monetairre) unie opnemen. Prins Albert van Monaco, die ik zag op woensdag in Riga, zou vermoedelijk maar 1 pas ver geraken in dat afschuwelijke sovjetblok in Kauguri. Hij zou niet meer verder mogen van zijn bodyguards 'Om veiligheidsredenen'. ;-).
    %%%FOTO%%%

    04-06-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    03-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag 3 juni 2011: museumken meepikken, doden bezoeken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik heb me zelf vandaag 'cultureel ge-educeerd' in de Schone (schilder)kunsten! Hoe? Awel, gelijk de echte: met een audioguide in de hand gans het museum afgedweild. Het aanbod is niet zoooo groot. Dat wil zeggen dat je op 4 uur een mooi historisch overzicht hebt van alle kunststromingen in de schilderkunst. Te beginnen met brave religueze 17e eeuwse schilderkunst, daarna 18e eeuwse portretkunst en dan wordt het interessant: impressionisme, expressionisme, symbolisme, fauvisme, kubisme, constructivisme. Moderner gaan ze niet. Voor mij genoeg. 
    Thuis bij Maija iets gegeten en dan samen naar het kerkhof. Sinds ik in Budapest het prachtige kerkhof heb gezien is mijn nieuwsgierigheid gewekt. Nu wil ik absoluut weten hoe ze overal elders hun doden soigneren ;-). Wel, ze liggen zeer ruim, de doden, in een prachtig bos (alles is 'bos' in Letland). Maar de grafstenen zijn wel heel saai. Niet vergeten dat de Letten Luthers zijn. En die zijn niet zo voor uitbundige grafmonumenten, gelijk de Katholieken. Hier geen marmeren wenende madonna's, of engels, putti's of mini kapellen. Opstaande stenen met ingegraveerde portretten is het maximum wat je kan krijgen, tenzij je een figuur bent van nationaal belang gelijk bijvoorbeeld de dichter Janis Reinis. In dat geval heb je recht op een gepast standbeeld. 
    Er is wel een indrukwekkende gemeenschappelijk grafmonument voor de doden van WOI en WOII.  
    En vandaar naar Mezaparks, dat is de residentiele wijk van Riga. Een keertje kijken hoe de rijken wonen. Hoe? Awel, gelijk bij ons in Sint Martens Latem....
    Het is ondertussen al 22u30 en nog klaar. Binnen een half uur is het donker en dat blijft dan zo tot 4u. Dan is het opnieuw klaar. Korte nachten!
    Morgen naar huis. Ik heb goesting op mijn eigen huis. Ik verlang naar mijn eigen bed. Mijn eigen potje te koken. Mijn eigen Oiljsterse taal. En ik heb dodelijk goesting om een balleken te kloppen!
    dada

    03-06-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    02-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag 2 juni 2011: het Bokrijk van Letland. Prins Albert van Monaco
    Klik op de afbeelding om de link te volgen He! Ik ben iets vergeten te vertellen! Gisteren, woensdag,  heb ik Albert van Monaco gezien. Hij was, samen met de president van Letland op een protocolair rendez-vous aan het vrijheidsbeeld van Letland. Ik heb foto's genomen. De president en Albert alletwee in 'houding' onder dat vrijheidsbeeld. Helaas kun je van Albert op mijn foto's niet veel zien. De bodygards staan er te veel rond. Zeer lekkere stukken overigens, die bodygards. Ik zou er niet kwaad voor zijn als ik er eentje kado kreeg ;-).
    Het lief van Albert was er niet bij. En op een manier is het een historische fotoshoot, want de persident van Letland is vandaag niet herkozen. Albert van Monaco,  en ik zelf hebben de president dus meegemaakt op zijn laatste officiele werkdag!!! Maar pas op. Niet getreurd, deze mens blijft aan tot een andere is verkozen. Dat kan lang duren, kijk maar naar ons Belgenland ;-)
    Ik ben ook naar het Bokrijk van Letland geweest vandaag. Heeeeel mooi. Aangeraden door een Zwitser, die ik had ontmoet op het concert van maandagavond in de Dom. Deze mens had al 70 landen bezocht en vond dat etnografisch museum toch wel de moeite.
    Het was inderdaad, ronduit schitterend, dat etnogrfisch museum, gigantisch bos rond een fotogeniek meer. Er wordt getoond hoe de Letten leefden in het verleden. Ik liep er bijna alleen rond, met uitzondering van 2 Vlamingen uit Denderbelle en een 1ste jaar (meisjes)kunstklas uit Riga. Met de Vlamingen was het super om een gesprek te voeren in het 'Oilsjsters' en naar de meisjes was het plezant om kijken.... en naar hun aquarellen eveneens.
    Het weer was uitstekend, ergens rond de 23 graden.
    Om 18u, Maija, mijn gastvrouw op haar werk gaan halen, thuis bij haar,  rap iets gegeten, en dan hup, naar een concert, opnieuw in de Dom, gelijk maandagavond.  Een concert van 'nieuwerwetse' klassieke muziek, door een Letse componist, die Peteris Vaskis heet. Door het Lets Nationaal Symphonisch Orkest en het 'State Academic Choir'. Internationaal zeer hoog gewaardeerd. Wij waren er naar toe gegaan met een zekere skepsisch, zo van 'Nieuwerwets klassieke muziek, dat zal weer iets zijn'..., maar het was HEMELS, BUITENGEWOON. Heel romantisch, zeer gevoelig, enorm evocatief  (je kon je zo voorstellen dat er ergens licht door een wolk brak, of dat je een waterval hoorde, of de wind die zachtjes ruist ) Super! Daarna een whisky gaan drinken in een middeleeuwse kelder. De kelners en de kelnerinnen lopen er rond in 16e eeuwse klederdracht, er is enkel kaarsverlichting en de muziek is nogal gotisch. Zeer stemmig! Dan op 1 van de 3 marktjes van de binnenstad jazz beluisterd, weeral van hoge kwaliteit. Tegen middernacht naar huis.
    Wat een mooie dag en een mooie avond! Ondertussen ken ik de stad steeds beter en beter en kan ik me, je gaat het niet geloven, al behoorlijk orienteren. Als je een stad doorhebt. is het eigenlijk simpel. Riga: je loopt tot je 'het park' tegenkomt en dat moet je ofwel in de lengterichting door , ofwel in de breedterichting. De hoge Domtoren is je orientatiepunt: daar is de oude stad.
    Iemand met orientatie zou dat in 1 oogopslag zien, maar de dees doet daar 3 dagen over! Maar het is, zoals alle dingen, heel plezant als je het inzicht EINDELIJK hebt!
    Morgen nog naar het Lets Museum voor Schone Kunsten, op aanraden van de mensen uit Denderbelle, en voor de rest lanterfanten in de cafés of in de parken...
    Riga is een mooie, heerlijke, gezellige, levende stad. Tof dat ik hier ben.
    Je kan er zeer verzorgd eten voor weinig geld. Cultuur is alom.
    En met de gastvouw, Maija, heb ik het zeer getroffen. Ze is verstandig, weet veel en spreekt behalve Engels ook zeer goed Frans. Een aangename dame. Zo eentje waar je direct vertrouwen in hebt.
    Ik denk dat ik volgend jaar eventueel ga terugkomen, wanneer het operafestival is. Dat is in de tweede week van juni. Alle dagen een ander stuk, 10 dagen lang. Opera van internationaal niveau tegen 10 euro per stuk, wat een luxe!

    02-06-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (1)
    01-06-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag 1 juni: bij Maija
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik heb om 12 u een afspraak met mijn gastvrouw Maija, om efkes tijdens de middagpauze kennis te maken en mijn bagage af te geven. Wat een sympathieke madam!!!
    Om 18u zal ik opnieuw aan haar kantoor staan (ze is directiesecretaresse en tolk) om samen te voet naar haar flat te trekken.
    Ik doe vandaag een heel andere kant van de stad. Ik ga veel winkels binnen, niet om iets te kopen, maar vooral voor  de koelte. Het is 27 graden!!! Het aanbod aan kledij en schoenen is ronduit lelijk. Op zijn Russich: het moet spannen en het moet blinken!
    In het park is het een ganse middag kinderoptreden in een openluchttheater.  Ze zingen en dansen met overgave, om de eerste vakantiedag te vieren. Ze hebben 3 maand vakantie. Er is ook, in datzelfde park, een schaaktornooi aan gang.
    Maija en ik doen inkopen en eten samen. Ze heeft een gezellige en zeer nette flat. Ik heb een logeerkamer voor mij alleen, ferm gemakkelijk ;-)
    Na dat avondeten doen we Riga 'vanuit de hoogte': 11ste verdiep van het Albert Hotel. Prachtig zicht. Het dak van de Riga Galeria, 7 verdiepen hoog. Nog maar net open. Openlucht. Design parasols en zetels. 3 themabars. Een whiskietje drinken. Onder een dekentje,  genieten van het uitzicht. Fantastisch!

    01-06-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag 31 mei: exuberante Art Nouveau
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag mijn Art Nouveau wandeling. 3 km, een routte, volgens een plannetje dat de meest markante gebouwen bekommentarieert. Ik zeg de meest markante, want overal waar je kijkt in Riga is het 'Art Nouveau'. 800 gebouwen, dat is niet niks! De gebouwen zijn heel kleurrijk en overdadig versierd met plantenmotieven, met mannen- en vrouwenfiguren, met dierfiguren. De architect Michael Eisenstein breekt alle 'versiersel rekords' Als ge wilt kunt ge een vol uur naar 1 gevel staren en steeds iets nieuws ontdekken.
    Ik bezoek ook het Art Nouveau museum. Dat is in feite een appartement van 12 kamers, waar vroeger een Art Nouveau architect  woonde, helemaal zoals het was in 1903. Commentaar? Ja. Geef mij maar de Wiener Sezession, met hun soberheid en functionaliteit. Maar de straat waar dat museum zich bevindt, is pure waanzin. Een hele straat AN huizen, vindt dat maar eens elders in Europa. (In Praag misschien?). 'Huizen' is feitelijk een verkeerde term. Het zijn stuk voor stuk, apartementsgebouwen van 20 meter aan de straat en 5 verdiepen hoog. In pasteltinten. soms in 2 tinten. Die Michael Eisenstein van daarstraks heeft een voorliefde voor witte onrnamenten op een hemelsblauwe achtergrond. Waanzin!
    Riga is een heel gezellige stad. Het leeft! Het heeft ook prachtige parken, waar de mensen op deze eerste warme lentedag flaneren in zo minimaal mogelijk kledij. Minijurkjes en hotpants om van te duizelen! Men legt zich ook ongegeneerd op de graspleinen te bruinen. In ondergoed of bikini. Het is 26 graden. Kinderen spelen IN de fontein in hun ondergoed. Geestig!
    Vanavond bij Gutenbergs iets gaan eten. Dat is een restaurant op een dakterras, 5 verdiepen hoog. Men heeft er een heerlijk zicht op de pleinen, de dom en de daken... De prijzen zijn hier europees. Er zit dan ook geen enkele Let, enkel toeristen,
    Op de 3 pleinen van de oude binnenstad zijn er weer optredens. Is dat om een bepaalde reden? Bah neen, dat gaat hier zo de hele zomer door. 3 maanden lang , tot eind augustus, alle dagen! Riganezen zijn  grootstedelingen en "gezelligheidsbeesten". Ze moeten 's avonds buiten. Alhoewel ik eerlijk moet toegeven dat je weinig mensen aantreft boven de 40. Hoe goedkoop het hier ook is voor ons, voor oudere Riganesen is het blijkbaar duur! 
    dada

    01-06-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)
    31-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maandag 30 mei 2011: Riga zien
    Klik op de afbeelding om de link te volgen By the way: het bericht van gisteren werd ingetypt in de businessroom van het hotel Riga, waar ik gisteren om 14u mijn wel zeer blijde intrede kon maken ;-). Properheid! Ik ben fan!
    OK, maar eerst meer over de geheimmenissen van stinkende trappen, over de stad Turkums, en over de kostprijs van een treintraject van 50 minuten.
    Waarom stinkt het trappenhuis van het mistroostig sovjetgebouw van het vriendelijk koppel, in Kauguri, waar ik gisteren één nacht verbleef? Omdat er een zogenaamde "afvalkoker" naast de trappen loopt. Simpel idee. Je gooit je afval  in de koker.  Vervolgerns wordt  het in de kelder opgevangen  in een container. Afval van 10 flats per koker. 80 flats per blok. Ik weet niet na hoeveel jaar zo iets begint te stinken. Maar stinken zal het, zelfs een idioot kan dat begrijpen.
    Turkums, waarom gaan we daar naar toe? Wel, omdat ik er mij maar bleef over verwonderen dat de stad Jurmala zo groen en zo open is. Maar Jurmala een uitzondering , wegens residentieel. Dus, nu eens een gewone stad bekeken. Hoe ziet een gewone Letse stad van 20.000 inwoners er uit? Even denken.  Zoals een dorp bij ons toen ik kind was, laat ons dus zeggen 50 jaar geleden. Groen, landelijk. Behalve dat er in het centrum een paar appartements gebouwen staan. Maar aan de periferie zijn de huizen in feite veredelde boerenhoven met boomgaarden, blaffende honden en verwaarloosde katten. Als je een filmregisseur bent en je hebt een dorpskern nodig van 50 jaar geleden, kom je naar hier, zegt R. Inderdaad, zeer fotogeniek. We bezoeken het kerkhof. Ligt in een bos (alles is bos in Letland!) op een heuvel. Er zijn 3 stukken, 1 voor mensen van Duitse origine, 1 voor mensen van Russische origine en 1 voor de Letten. ???? Verschil tot in de dood? Jep, R maakt OOK voortdurend het onderscheid tussen wie een Let is en een Rus. Ze hebben hier 40procent Russen. Geimporteerde, of vrijwillig gekomen tijdens de 200 jaar tsaristisch Letland of de 50 jaar sovjet Letland. Volgens R., mijn gastheer, zouden ze ruwer en meer ongemanierd zijn. Nog ongemanierder?
    Het stadscentrum van Turkums stelt niks voor.  Het is een plein met een supermarkt. Zonder ziel. Iets drinken op een terras is niet mogelijk. Ik zie geen horeca. Na een bezoek van 2 uur kan ik in een piepklein patisserietje een koffie krijgen, water in een flesje kopen en een rubarbercake eten. Ik mag er ook eens naar het toilet. Per uitzondering. Waar zijn de klanten die iets consumeren aan de barstoeltjes, verondersteld te  pissen? Nergens.
    Ik ben blij dat ik de stad gezien heb. Je leert veel. Meer dan ik hier schrijf. R vertelt van alles over de geschiedenis van zijn land. Het is een heel serieuze man, met "de last des levens" op zijn schouders, vind ik zo.  Zo anders is zijn vrouw, die de ganse tijd vrolijk lacht. Het is een heel goede pedagoge. Gisteren zag ik het  dochtertje heel zorgzaam de kleedje opvouwen. Voor een kind van 6 een hele prestatie. Waarom doet ze dat zo goed, Ieva? Wel, elke  morgen houden het zoontje en het dochtertje een wedstrijdje '"Wie is het snelste gekleed" Ik heb haar geleerd dat je het rapste je kleren aan hebt als je ze de avond ter voren netjes gevouwen weglegt. Zulke speelse manier van leren moet hier dringend ingang vinden, en wil dat nu net haar beroep zijn. De sovjets vonden dat allemaal maar "trut". Maar nu waait er een nieuwe wind in de pedagogie.
    In een dorp waarvan ik de naam niet meer weet, zet R me af aan de trein naar Riga. Ik haal die nog net. Ik geef hem 30euro, dat hoeft niet en is ook niet gangbaar onder couchsurfers, maar hij  heeft tijd en benzine in mij geinvesteerd. Het eerste is gratis, maar het tweede niet.
    Ik denk dat de Letten het lastig hebben. Ze krijgen Letse lonen (gemiddeld loon: 300 euro) maar hebben europese prijzen!
    In de trein naar Riga mag ik naast een vriendelijke madam zitten van zo oud als ik.  Ze heeft een slecht gebit en een adem die naar vis riekt.
    De kaartjesknipster is van hetzelfde bedje ziek. Tanden? Neeje! Eerder kraters.
    Het kost 1euro 70 voor een uur treinzitten. Omnibus.
    Ik weet niet of je het kan opmaken uit wat ik schrijf, maar ik ben nog altijd in een soortement shock. Armoede, lelijkheid, slechte gezondheid. Als je dat bij ons al zou willen zien, moet je naar  speciale stadsdelen. Hier in Kauguri en in Turkums, kijk je rond. Het is overal.
    Maar nu: Riga! Heerlijk aankomen! Heerlijk uitstappen. Op naar het Riga hotel, met zicht op een park en op de opera.
    50 euro voor een single kamer. Een heldere, klare kamer op de zesde verdieping. Ik zit een volledig uur in een super heet bad. Mijn haar wassen, welk een luxe! Witte lakens. De geur van gesteven goed. Wat een luxe! Proper. Wat een luxe! Kasten met deuren. Wat een luxe! Ik heb doorgaans een bloedhekel aan hotels, maar nu ben verdomd blij.
    En nu mijn eerste wandeling in Riga. Ik ga eerst naar de markt, achter het station. Markten zijn vrolijk, vind ik. Groenten en fruit. Aardbeien (aangevoerd uit Spanje) op tooooorens. Ik eet mijn eerste kersen van het jaar. Koop 4 bananen, waar ik het tot vanavond moet mee doen. Loop winkels in en uit. Kledingsgewijs houdt men hier, net zoals in Budapest, van kitsch. Het moet blinken, het moet spannen. Schoengewijs, loop je plat of op torenhoge hoerenschoenen. Als je iets smaakvols wilt, moet je europese merken kopen en die kosten meer dan bij ons.
    Ik zal wel een rasechte snob zijn, maar  ik geloof dat ik vandaag dat winkelen van mij gebruik als "geruststelling", mijzelf overtuigen dat alles "normaal" is.
    Enneugh, hoe is Riga verder? Super! Heel kleurrijke architectuur. Heel fantasierijk. Art Nouveau, overal waar je kijkt. Veel pleinen met terrassen. Er spelen bands. Zou het een feestdag zijn of zo? We zijn toch maandag?
    Precies om 1 mimuut voor 19u ben ik in de dom van Riga. Er treed een bekend Russich gemengd koor op. De dom heeft veruit het grootste orgel ter wereld. Misschien wordt er op gespeeld? Neeje. Het is a capella zingen. Maar schooooooon. Een uur en 30 minuten religeuze muziek. Laat komen jongens, hoe meer jullie zingen, hoe verliefder ik word op God en zijn Geliefden ;-). En ontroerd. Moet er bijna van schreien. Ik ben emotioneel nog niet in orde. Dat beeld van die donkere, stinkende trap, en alles waar het voor staat (onwetendheid, verdrukking, armoede, ongezondheid) wanneer krijg ik dat van mijn harde schijf af? Ik heb van de pastor (of hoe heet de pastoor van een Lutherse kerk?) een gratis ticket gekregen. Samen met nog een paar andere mensen. Ik zit achter een pilaar, maar dat geeft niet. We krijgen, na het religieuze gedeelte, nog een 1 uur en 15 minuten wereldse muziek. Moderne. Als de Letten en de Russen ergens verstand van hebben dan is het van zingen en van volksdansen.
    En nu avondeten (om 10 uur 'avonds). Een whisky om op te warmen van die koude kerk, een eetsoep om dezelfde reden. Een salade. Nog een whisky omdat de eerste zo goed smaakte. 18 euro. Heerlijk toch? En nu naar bed.
    Morgen de eerste Art Nouveau wandeling.
    dada

    31-05-2011 om 00:00 geschreven door jelle van de velde


    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 07/10-13/10 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 14/02-20/02 2011
  • 07/02-13/02 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 20/12-26/12 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!