welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen, volledig
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
04-07-2006
Het vijfde seizoen
zonder verbeelding raak je de winter een handbreedte van mij af er rust geen tuin meer onder je woorden of de enkele bloem die ik van je lippen pluk wendt zich af van het geluid wanneer ik het veld meet, dat doodstil de vlokken telt in onrustige dagen van verweer ik vind nog slechts het zwijgen, rouw tot bloedens toe zelfs in zomerdroogte groeit stilte niet meer kerima ellouise ©
03-07-2006
Ãtre en mal d 'enfant
jij spreekt me aan weet niet eens dat ik het koud heb wanneer je me omlijst met versleten kledingstukken en met het stof op je uitgestalde barmhartigheid veraf van je borsten en de oude schommelstoel die naast het bed van ijzer nooit verhalen te vertellen hadden ik geef je gelijk, mijn stem wordt schor meer in het donker dan in het licht ik ben niet meer dan een gezwel dat je bloedend baarde oui maman, je parle français kerima ellouise ©
02-07-2006
Slechts een woord
een ogenblik maar zal jij naast me staan en nooit zal je nog wederkeren jij bent slechts gekomen om even warm te raken want het antwoord gaf je al voor de tijd in stukken viel en ik door de bruine aarde kroop met smalle, bleke handen omdat ik geen bomen kan verplaatsen of sterren tot een ongekende hoogte kan bewegen met een verre vleugelslag en nog zwarter dan de nacht schuif je de diepte in mijn oor hoe lang nog, vraag ik aan de volgende uren eer de dood mij weer bekoort kerima ellouise ©
30-06-2006
Wijde stappen
kijk, mijn kind ik nam je hand dag in dag uit je gouden krullen waaierden langs de lente de maan zo hoog boven vuren vleugels vlinders deinden door t open raam en doorheen het zingen van de eerste vogel het beminnen nu, in witte kragen, glijdt zacht en krachtig naar de zomer hoe mooi het lied, het bruidsgezang ik laat je los in sluiers en rozen kerima ellouise © Opgedragen aan Corrie en Ad
29-06-2006
Une rose pour Pp
ik zocht woorden vond er geen het geluid viel stil in late rozen weemoed en wind in je naam verscholen dromen die ik langzaam heb veroverd zacht en zuiver aan mijn lippen gefluisterd ik gloei rood glanzend schapenwolkjes in de zomer kerima ellouise ©
28-06-2006
Leven
bevroren in het beeld vermijdt de tong de woorden die in een verward geloof het geluid verstoren ijzig houd ik mijn vraag in over het meer van verlangen om aan de oevertreden gekraste cirkels te laten drogen waar blijf ik met mijn sterrenbeelden die ik schaats als hagelwitte rozenstruiken om zo mijn dromen te vergeten waar raak ik de rand van een zwarte hemel wanneer ik het leven tussen stilte en vrieskou laat sneeuwen kerima ellouise ©bron foto : http://ftp.pcworld.com/pub/screencams/frozen.jpg
26-06-2006
Meer dan woorden
bron foto : http://www.ecardje.nl/cards/images/4/Naakte%20vrouw%20slaapt.jpg in jou vergaat mijn leven maar ondanks mijn ziel ben ik ook vrouw en een rivier bij zon of regen waarin sterren vallen onbewust geef me een naam schreeuw de dichter door me heen in iedere morgen of in de avondval maar vertel me wanneer de woorden zijn gelezen dat ik meer ben dan een kreet meer dan het lied van een weerloze rivier kerima ellouise ©
24-06-2006
hij die geen naam draagt
de winter ging aan wijdopen in het nachtland van afwezige rozen in het water tot ijs versteend behangen met dichterswoorden stond hij die ik liefhad ik was zonder gewicht toen ik op mijn tenen de zwarte lucht streelde en zijn stilte liet rusten in de wind wolken schreven ijsvogels op zijn schouders en lieten sneeuw dalen nog trager en hagelwit ik bleef dromen rapen boven het blinde spiegelvlak maar hij keek door mij heen en ik verloor wat ik verzameld had er waren immers geen rozen kerima ellouise ©
23-06-2006
Dag na dag
ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt als iedere stap over het tapijt een trage en donkere sprong achterlaat kerima ellouise ©
22-06-2006
als rozenknoppen
photographer ; Ian Britton
fluister zacht tegen de nacht dat ik je teder in mijn naaktheid wil leggen als wind die nooit het einde van de lente kent en hunkerend vrije dromen laat ontluiken boven de rode gloed van rozenvelden daal langzaam met je handen op mijn schouders als je bloemblaadjes tot hemelbogen zaait ik zal je haren betranen met het maanlicht wanneer je me ontvangt, uit niets geboren fluister zacht tegen het leven dat mijn ziel, die om je handen vraagt jouw lichaam op het mijne wil beroeren in een bed dat fluistert over liefde met zijden draden van verbondenheid nog lang na het sterfelijk ochtendgloren kerima ellouise ©
20-06-2006
door hoop vergoed
een stil rumoer binnenin mij alsof je niet weet dat meer dan handen kunnen slaan de ochtend van de blauwe plekken zal wel zakken of ik laat ze wel knagen onder mijn lange jas die is nog wat zwarter dan het dreunen van je stem of de blinddoek die ik letterloos moet dragen om de kleurloze stenen te stapelen tussen het nachtbraken ik leg me wel terug neer op de grond en verontschuldig mij voor het bukken kerima ellouise ©
19-06-2006
Knotjes
photographer : kerima ellouise©
liefde en losse vlinders op je rode tongetje, zacht gespin zwervend in wol en roze maanpootjes diep in de nacht op mijn voeten tussen sterrenpluis lik je melk uit de vroegte, speels getjilp en lome luierzon een beetje dromen, beetje zweven, beetje heimwee naar de boom, drijf nu maar op knotjes wolken ik zing aanhalig de sprookjes voor jou kerima ellouise ©
18-06-2006
Aanwezig
photographer : Ian Britton
alle schreden zijn versteend en toch vind je me steeds weer ineengedoken onder tafel wanneer je droge, koude mond het niet meer alleen kon halen je armen zo geluidloos zwaar toen ik ging schuilen achter naakte wind en nauwelijks beslagen ramen vele volle manen hebben mijn schaduw zwijgend beweend want ik hoor nog elke stap in nachten, maar ook in dagen kerima ellouise ©
16-06-2006
Geen bloem of vrucht
steeds wanneer ik gebukt ga onder de afgestorven boom zie ik die struik ooit droeg ze vruchten nu liggen er alleen maar bladeren die krampachtig het onkruid bedwingen met stuiptrekkende trillingen op de vlakke grond breekt het beloofde land en snoeit ruw met wilde uithalen de brandende wraak uit ieder slagend uur dat zich rauw en bitter vastklampt aan de onbeweeglijkheid van het kaal en donkerkleurend moederland kerima ellouise ©
14-06-2006
Kringen in het water
photographer : Ian Britton
ik voel vertrouwen in je armen in het bewegen van je vingers sierlijk laat je schoonheid vloeien in de zomer, nu voorbij het kringt in hoge twijgen en het diep gegroefde schors ontvangen over het water wacht het stromen, los in mij langs oevers en langs bomen, de brug van noord naar zuid daar voel ik je adem wanneer ik de stilte sluit kerima ellouise ©
12-06-2006
Ontastbare nacht
photographer : Ian Britton
laat me niet dromen over ontspoorde letters als het bloed niet sterven wil doorheen al mijn zinnen want onbespreekbaar wacht ik op vleugels en armen vol rood gestold licht omring me niet met dichtbije nachten die het sterven verbergen in het opwaaiend stof want in het schreien en voorbij gaan vallen de letters in mijn handen uiteen strooi maar rozen kerima ellouise ©
09-06-2006
Geen geluid
het raam sluit weigerende woorden in de kamer gebaart van verre kachelwarme tijden toen ik nog dwaas liefhad in het luchtblauw van de zomer en dromen voortbracht in jonglerende schemerwijzers niets kon verloren gaan zelfs niet in waterdichte winters waar elke omhelzing de lente bracht in mijn donkerglanzend haar ik zou uit bed moeten maar laat de zon neer als een vergeten vriend waarnaar geen mens meer vraagt het is al dag geen enkel geluid toch nog even slapen mijn voeten draait Hij later wel kerima ellouise ©
08-06-2006
één leven
kijk naar mijn handen en zie hoe de nacht zich verzamelt int woordgestamel van de wind naamloos gegil op warme monden zo zwierven wij samen vreemd vingers jaagden stormen naar zich toe en werden in sneeuw begraven kijk naar mijn handen en zie wie ik ben in de voetstappen van beenloos bewegen kerima ellouise © photographer : Ian Britton
06-06-2006
Voorbij het open raam
de graaiende adem van de nog herkenbare man stolt rood in elk opgehoest woord zijn trage handen bewegen dun de leeg geschreven bladzijden het wachten daalt - nog een laatste dag - in een vage, verre glimlach op blauwe lippen en in ogen zonder morgen langs zijn oude mond hecht een schim de smalle klinkers aan schemerzilte pijn aan grenzen voorbij kerima ellouise ©
04-06-2006
Oktoberbos
photographer : Ian Britton
jij , juist jij vertelde het geheim van de spin en haar web van het espenblad dat wachtte tot het langzaam ochtend zou worden of van de herfstwilg kronkelend door zijn verloren geboorterecht jij, juist jij die een warme golf opende in mijn verward geloof laat mijn ogen weer verzanden in tranen van vluchtende bomen in ijzige kou van alle onleesbare en ijle windwoorden wie zal nu nog de stilte begrijpen van de vogel en zijn nest kerima ellouise ©
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag