Hey.....diep geschokt door wat er vandaag wereldnieuws haalde....voel ik me nu niet geroepen om over mezelf te schrijven. Tot morgen
Want ..........
Hoe moet het voelen om het verhaal van je kind nooit te kunnen horen, een wezentje ,uit je eigen hart en bloed geboren .. waarschijnlijk, zoveel moois aan mama en papa te vertellen, een week op de tanden gebeten, om niets door te bellen! Alleen verlangend naar vandaag, om alles te vertellen in geuren en kleuren, ... ... ... ... ... niet wetend, dat dit tragische ongeval kon gebeuren. Dit slaat als een bom, een krater in het hart van zovele mensen . niemand wil je dit enorme verdriet toewensen . Steunbetuigingen, één minuut stilte, de Koning op bezoek . allemaal héél mooi maar de ouders blijven zitten met hun immens verdriet ergens in een hoek! Hoeveel huisjes waren misschien niet versierd .met WELKOM THUIS lieve schat, of nog een verrassing, die de mama niet vergat. Alles laat nu alleen een grote leegte in hun leven, hun leven, dat ze ook aan de kinderen hadden gegeven! Iedereen, van hier en ver hier buiten, vragen zich af hoe het kon, dat deze kinderen hun dromen smolten als sneeuw voor de zon? Alle tranen, gaan nooit de pijn in de harten van de ouders kunnen beschrijven, omdat zij, met zovele vragen achter blijven. Je kind nooit meer kunnen knuffelen of slaap lekker. .tot morgen...of goeiedag, sterkte voor al die mamas en papas herinner jullie de kinderen hun warme lach....
mijn oprechte medeleven aan alle betrokkenen in dit verschrikkelijke gebeuren.
De lente is 'eventjes toch' in aantocht, vandaar het groene kleurtje vandaag Eerst en vooral mijn zoetie : oef!!!! hij is aan de beterhand ; t'is te zeggen....die vervelende abcess was vanmorgend zo goed als verdwenen - dus de antibiotica (welke hij wel dient uit te nemen) heeft zijn werk zeer goed gedaan ! Thank you God !!! Een hoop pijn en ellende minder en dat mag ook al eens ! Voor mij was het een voormiddagje bij de kapper; neen niet in een salon (want daar heb ik een hekel aan) maar wel privé bij een lieve dame thuis en dat maakt het dan toch een beetje ontspannend. Nadien ben ik dan men boodschappen gaan doen om dan in de namiddag zonder storing te kunnen starten aan de paasversiering. Nooit zal deze te vergelijken zijn met de kerstversiering, maar toch probeer ik het, zoals altijd, toch wat gezellig in huis te maken en daar ben ik dan alweer goed in gelukt vandaag. Al de meningen die ik hier geraadpleegd heb waren toch positief dus ben ik alweer tevreden dat ook dit gebeurd is. En op mijn eigen creatie van de paaskrans aan de mooie voordeur, ben ik ook heel fier want zelfs de buurvrouw kwam me bestoefen, alsook de kip in nest met eieren vond ze zeer origineel en mooi. Met de paasversiering haal je ook wel een stukje lente in huis vind ik en als we de weergoden mogen geloven hangt die toch voor eventjes in de lucht. Wat ik ga doen weet ik nog niet, maar ik koester toch al de hoop om donderdag bij de beloofde 17 graden of zelfs meer, zeker niet binnent te blijven. Dus mijn dagje was hier weer meer dan goed gevuld, maar ben blij dat ik heb doorgebeten want nu dat ons dochterlief thuis is voor de rest van de week (en misschien zelfs langer) kan ik me toch wat op haar focussen, want ook zij heeft me meer dan ooit nodig. Vandaag is ze met de zwangere dochter van men vriendin naar Maasmechelen-Village gereden en ze hebben hun ook goed geamuseerd zo te horen. Ze hebben hun plannen voor de komende trouw ook goed kunnen regelen nu want ons dochter (beginnend fotografe) is uitgekozen om de huwelijksreportage te mogen doen, alsook het vaststellen op foto van de steeds maar dikker wordende zwangerschapsbuik staat ook op t'programma. Vandaag voel ik wel dat ik mijn genaaide vingertje serieus heb overbelast dus morgen toch maar wat rustiger aan doen. Wat er juist op t'programma staat......zal ik hier morgen komen vertellen want t'is nog één vraagteken. t'Worden wel spannende dagen voor onze dochter want er staan enkele belangrijke sollicitaties op t'programma. We duimen voor haar ! Maar ook voor de goeie afloop van t'vorige......want dat is nog belange niet uit de voeten zo te horen. Wat kunnen mensen mekaar toch ellende aandoen hé pffff en waarom toch ???? Dat zal ik wel nooit begrijpen vrees ik. k'Ga hier moeten beëindigen want onze viervoeter staat te trippelen om nog eens buiten te gaan. Slaapwel xxx Niesje
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
xxx Niesje
