Hoi,
Gister ging het iets beter met me...vandaag pfff t'lukt me niet om geen seconde aan iets anders te denken.
En mijn zoetie.....ik zie het aan hem.....hij wreet zen kas op (da's p zen Antwerps gezegd) maar écht praten doet hij er niet over.
Ik had gehoopt dat ik hem vandaag eens mee naar de winkel zou krijgen maar neen.......t'lukt me niet. Hij vindt dat nog veel te gevaarlijk, ook al is het zijn 'goede' week zonder pillen - ook al zijn de scan uitslagen goed - neen want in de krant staat geschreven dat er een griepepidemie op komst is, dus.....dat is nu zijn excuus. En ja....ik weet ook wel dat griepepidemies gevaarlijk kunnen zijn maar ook al vraag ik hem om eens mee met de hond eventjes te gaan wandelen.....neen ook daar heeft hij excuses voor..."tis min 8 hoor !!! weet je wat dat is!'.....
Heb hem gezegd dat ik het niet meer vraag nu maar dan krijg ik als antwoord 'oke als ik mee MOET zal ik mee gaan' maar neen .....dat wil ik nu ook weer niet pfffffff.....snap je.....t'lukt niet goed hier
En waarom toch......waarom ???
Telkens probeer ik aan de positieve goeie , zelfs zeer goeie resultaten te denken en dan hemel ik terug een beetje op en nadien pfffff komt die face van die oncoloog in men gedachten en pfff naja.....ik kan het moeilijk verwoorden.
Ben bang nu....ja zeer bang pfff voor alles wat komen gaat, maar banger dan voorheen is toch niet normaal hé!
Soms weet ik hier wel een antwoord op : t'wordt achtereen lente.....en als we voorjaar krijgen zoals vorig jaar wordt het prachtige lente ..... gaat mijn zoetie dan wél buitenkomen ? gaan we dan terug fietsen ? gaan we dan eindelijk eens naar onze vrienden in Duitsland zoals hij me vorig jaar beloofd heeft ? - neen....kdenk het niet.....want zolang hij nu die shit-pillen moet nemen zal de situatie blijven zoals ze nu is....neen momenteel zelfs nog erger, en daar ben ik bang voor.
Hij!!! heeft ons al de voorbije maanden recht gehouden door zich zo sterk en moedig te houden en door goeie resultaten te mogen boeken - hij ! hoor ! niet wij !! Dankzij dat zijn we de voorbije maanden zo moedig allemaal doorgekomen maar nu.....nu dat ik aan hem zie dat hij ook constant zit te piekeren nu voel ik me ellendig ! En ik wil dat niet laten merken, zeker niet aan de kinderen want die zijn ook zo tevreden dat papa's scan zo goed was.
Dus tja....
t'Is moeilijk en ben nu beetje triest....sorry.
Ben blij dat t'weekend is , althans voor de kids.... wij hebben tenslotte als niet-werkende altijd 'weekend' hé ; maar ben blij want dan heb ik daar toch de drukte van rondom mij      stom hé !
Enfin...k'ga aan t'avondeten beginnen nu want sebiet komt dochter thuis. Die haar 2de cursus-dag zit erop en gister was t vrij zwaar, dus die zal ook tevreden zijn dat het vijf uur is. Ze volgt een opleiding Fotoshop, dit betaalt haar patron en daar droomde ze al langer van om dat te kunnen, maar t'is wel zwaar zegde ze gister, maar haar kennende gaat ze dat kunnen, ben er zeker van! Maandag dag 3 vd opleiding.
En zoonlief die is vertrokken, zijn vriendin ophalen en dan richting Hasselt - opening zaak waar hij die prachtige foto's voor getrokken heeft.  We zijn benieuwd naar zijn verhaal straks.
En wat het weekend hier gaat brengen......dat weet ik nog niet.
Ik hou het hier wel op de hoogte
Smakelijk eten voor iedereen en tot later
xxx
Niesje

10-02-2012 om 16:45 geschreven door Niesje  

hey,
t'is me eindelijk gelukt !
Sorry voor gisteravond dat ik hier meer geraakt ben, maar men bezoekje (flesje kraken) is beetje uitgelopen.
Om 01.00 uur lag ik in m'n bedje dus geen tijd meer om nog op laptopje te tokkelen. Sorry!
Dus....wat gister betreft : al bij al eigenlijk goed nieuws - eigenlijk zeer goed nieuws ! Volgens de genomen scan is er niets meer te 'zien' wat voor iedereen die men zoetie behandelt écht practisch onmogelijk onwaarschijnlijk klinkt. Dus gister kreeg hij nog eens alle lof over t'feit dat hij zo'n sterk man is die zo'n zware medicatie zo goed verdragen heeft en dan nog zulke goede resultaten boekt ! Dus ja allemaal goed !
Dus eigenlijk zouden we meteen een gat in de lucht hebben moeten springen en geloof me....op t'moment dat oncoloog zegde dat er niets meer te zien was, ja dan was dat gevoel er wel, maar.....
Zoals ik reeds heb geschreven hebben we sinds januari een andere oncoloog, een man, omdat onze oncologe momenteel op zwangerschap verlof is - spijtig hé pffff - we missen haar zo.
Zij heeft ons van in den beginne zo veel vertrouwen gegeven en zo goed geholpen en tja.....met deze arts 'klikt' het écht niet zo goed, ook al doe ik men best. Pas op: t'is een zeer vriendelijk iemand hoor, maar toch, gewoon zijn manier van luisteren, oordelen, spreken, behandelen - helemaal anders - stijver - alsof je toch maar een dossiertje bent hé wat er onverwachts is bij gekomen doordat zijn collega  nu bevallen is. En dat zou niet mogen vind ik, maja....
Dus ondanks al het goede nieuws dat we ontvangen hebben zat ik daar dan hé met mijn wrange gevoel en ik probeerde dat wel enigszins te verbergen maar mijn dochter kent haar mama zo goed dat ze bij thuiskomst (mijn zoetie was ondertussen reeds naar boven) dat ze me toch eens goed vast knuffelde en vroeg 'mama wat scheelt er' .....naja....toen kwamen de tot dan weggestoken waterlanders er bij mij hé en zij heeft me dan wel proberen op te krikken en ik deed men best maar dat rare gevoel ja.....ik kan het moeilijk omschrijven.
Waarom kon ik niet happy happy zijn, bij zulke goede uitslag ??? Ik denk....heb ik misschien te veel verwacht, ik bedoel.....hoe lang moet die port catheter nog blijven zitten - mag die er wel uit ?? Had ik misschien de woorden willen horen 'je man is genezen!' ??? Natuurlijk kan dat niet - dat besef ik allemaal wel maar toch.
Ik wil men leventje van vroeger terug ! Ik wil genieten met mijn zoetie - ik wil weer gaan wandelen, gaan fietsen, op weekendjes her en der, gewoon genieten van de kleine dingen !!! Ik wil teveel op korte termijn denk ik - egoistisch hé !!! foei !!! ik schaam me !!
Dus...oke....s'avonds is dan toch men vriendin gekomen met haar man ; die vriendin die is net genezen van borstkanker en die mensen die hebben er ook allemaal zo dicht bij gestaan dat met zulke mensen praten tja......toch een fijn gevoel geeft.
Uiteraard zijn er in t'begin van de avond langs mijn kant traantjes gevloeid maar dat ging wel over hoor en een beetje later op de avond zegde de man van mijn vriendin zelfs dat hij blij was om me terug te zien lachen.
Tja.....that's me hé.....supergevoelig als het men gezin aanbelang hé ! Kan er ook nie aan doen ! Wij zijn een ketting en er mag écht geen enkele schakel uitvallen ! écht niet !
Dus de avond is uiteindelijk super gezellig verlopen en toch is er één flesje lekkere zoete Moezelwijn gekraakt. Nadien koffie en die was ook overheerlijk - Nespresso natuurlijk !
De nacht was beetje slapeloos.....daar had ik al schrik voor gehad maar al bij al had het nog slechter gekund. Alsook voor mijn zoetie - vaak wakker maar al bij al toch geslapen tot 8 uur - dus da's niet slecht hé.
Vanmorgend dan toch al men huishoudelijke werkjes goed kunnen doen in afwachting op de huisarts. Zoonlief is nog steeds erg verkouden en zwaar hoesten dus die moest zowieso terugkomen en uiteraard wordt er dan over m'n zoetie z'n toestand gepraat en tja......wij hebben écht een ongelooflijke huisarts - alle lof - en na haar bezoekje is het bij mij toch een beetje beginnen te veranderen, in de positieve zin dan hé en ik denk bij mijn zoetie ook.
Ook zij zegde dat we enorme goeie resultaten gescoord hebben maar uit haar mond komt dat zoveel anders over hé dus t'vertrouwen is er wel voor mij althans toch meer dan gister.
Oké, dus de resultaten zijn prima maar we mogen niet uit het oog verliezen dat zoals men man het gister zegde 'eens je de stempel 'kanker' draagt is dat voor de rest van je leven ; en dat beseffen we maar al te goed ! Die vieze ziekte die zit constant achter t'hoekje ge gluren ! En dat is zo'n vreselijk gevoel !
Hoe leer je daar mee omgaan - hoe moet je daar mee leven ? Ik bedoel toekomstgericht ???
Moeilijk !
Enfin....doktersbezoekje hier heeft dan toch alweer anderhalf uur in beslag genomen - zoetie is nog eens afgeluisterd geworden omdat hij ook nog steeds met dat hoesten zit maar dokter zegde dat ook dat alsmaar beter klonk, dus oke.....dat was dan ook geruststellend.
Wat staat er nu te gebeuren : wel gister heeft de oncoloog mijn zoetie voor de keuze gesteld : ofwel drie maanden niets meer doen - ofwel drie maanden gewoon de pillen blijven verder nemen - dat is niet zo zwaar als de baxters en dus geen dagkliniek meer.
Daar starten we nu mee volgende week woensdag...
xxx
Niesje
Van het concert des levens ...krijgt niemand een programma...

08-02-2012 om 17:30 geschreven door Niesje  

Ja ik hier nu op dit uur van de dag....helemaal niet van m'n gewoonte hé maar de stress en zenuwkes nemen toe met de minuut pfffff.
t'Is hier nu 13.00 uur ; we hebben juist met z'n bijna allen genoten van een zeer lekkere middagtafel (verse pistoletjes, croissants, koffiekoeken en lekkere slaatjes) want ook al lopen we hier al zuchtend aftellend naar de klok van 15.00 uur en ook al zitten we hier met een snipverkouden zoon die hier ook rondloopt en niet mag/kan gaan werken, alsook zijn vriendinne is hier, want die had zooooo graag mee naar t'ziekenhuis gegaan, maar nu hebben we dat aan dit jonge koppeltje maar afgeraden want met z'n allen in één auto en met zoon's bacteriekes pffff neen liever toch nog maar geen risico's lopen.
Zoonlief is uiteraard ontgoocheld ook al heb ik hem gerust gesteld en hem uiteraard beloofd dat ik hem als eerste direct zal bellen als we uit t'ziekenhuis komen, maar toch....dat is momenteel maar een schrale troost.
Dochterlief daarentegen, die is vanmorgend wél gaan werken maar die had zo net middagpauze en belde me zo juist dat ze toch van haar lieve begripvolle patron een halve dagje mocht nemen ; dus die is nu onderweg naar huis en zij gaat wél met ons mee.
Mijn zoetie zit hier nu bij me en leest de krant ; normaal hebben we hier nooit een krant in huis en lezen we de berichten meestal op het internet maar dankzij onze schoonbroer, die wel een passie-krant-lezer is, krijgen we nu de ganse maand gratis Het Nieuwsblad in de brievenbus, en dan lees je uiteraard wél de krant hé.
Ik heb me vanmorgend bezig gehouden met eerstens het huishouden, en dan in de barre vrieskou (-9°!!!) ben ik naar de Grot geweest ; ik moest toch naar de bakker dus hem men ritje verlengd met door te rijden naar t'centrum van t'dorp ; toen zag ik dat het ook markt was en ben ik na m'n grotbezoekje de kou trotserend, tot aan maar enkele kraampjes gewandeld want ik wou vis op t'menu vanavond. Het eerste kraampje ( van de ocharme 5 kraampjes die er maar stonden) was een man met sjaals, potsen en handschoenen en daar heb ik direct halt gehouden en me een paar nieuwe winterwanten gekocht want brrrrrr mijn vingertopjes ware zo bevrozen dat ik haast geen euro-centjes uit men portmonee kon nemen. k'Heb zelfs auto gereden met men nieuwe wanten aan ! Nog nooit gebeurd ! Want normaal ben ik helemaal geen kouwelijke. Deze temperaturen zijn voor ons landje toch wel erg extreem, maar niettegenstaande vind ik het prachig zalig om buiten te komen ! Die stralende zon die geeft zo'n aangenaam gevoel - niet te omschrijven !
Dus.......een dikke kaars staat momenteel te branden daar in die koude grot aan de voeten van een mooi Maria beeld (naar t'schijnt zou ze daar verschenen zijn, maar dat weet ik niet met zekerheid natuurlijk) ; t'is er wel erg mooi en rustig ; het straalt wel iets uit vind ik, die sfeer die daar hangt, ondanks de koude die ongenadig toe had geslagen om de potjes die daar staan met allerlei bloemen van mensen die dat daar ook komen neerzetten. Alle bloemen lieten hun kopjes hangen alleen de hyacient die is beresterk zo te zien en die kan daar goed tegen.
Dus.....een zeer dikke kaars ja.....als ik t'papiertje mag geloven dat er hangt aan die kaarsen, zou die toch negen dagen moeten branden.
En nu.....om hier een beetje afleiding te zoeken heb ik dan maar men laptopje genomen - iets dat ik haast nooit niet doe zo overdag, maar dit is een uitzondering. Ik wil dicht bij men zoetie zitten, want nu leest hij wel de krant maar sebiet zit hij weer, zoals daarstraks, voor zich uit te staren of zogezegd naar de tuin en de vogeltjes te kijken, maar ik weet maar al te goed waar dan zen gedachten zijn.....
Duim duim duim......t'is niet lang meer..... Iets na 14.00 vertrekken we hier richting ziekenhuis..... en om 15.00 is de afspraak - hopelijk is de dokter op tijd !
Stiekem heb ik met men vriendin afgesproken, dat 'als' we goed nieuws hebben, dat ze samen met haar man hier vanavond een glaasje mee komt drinken! - Mijn zoetie weet hiervan 'nog' niets. Ik hoop dat ik hem kan verrassen want mijn vriendin haar man is momenteel zijn beste vriend en steun om als mannen onder mekaar te praten - en geloof me, ook dat is nodig !
Dus......hopelijk wordt hier straks een flesje gekraakt !
Ik laat het sowieso, hoe laat het hier ook wordt, weten ! Dat ben ik verschuldigd aan alle lieve mensen die me hier steunen, ook al is het maar door te komen lezen ;-) dank !!!!!!
Tot strakjes
xxx
een stressy kipje Niesje !

07-02-2012 om 13:21 geschreven door Niesje  

Hier zijn we weer,
Vandaag heb ik men zoetie eindelijk kunnen overhalen om samen te voet naar de bakker te wandelen.
Eerst was hij toch allerlei excuses aan t'zoeken hoor, maar zo makkelijk geef ik het niet op ;-)
De dokter had vorige week gezegd dat hij stilletjes aan een beetje beweging nodig heeft ; gewoon rustig opbouwen.
Dus vanmorgend goed ingeduffeld samen gezellig naar de bakker.
t'Gaf een raar gevoel na al die maanden nog eens eindelijk zo gezellig samen hand in hand te wandelen - en dan nog wel in de sneeuw  ! Super !
Nadien heb ik een lekkere winter witloof soep gemaakt en op t'menu voor s'avonds stond ook een typisch vlaams gerechtje : choucrout met spek en rookworst. Eén van mijn zoetie's lievelings gerechtjes en nu dat zijn smaakpapillen het al iets beter doen en het nu toch écht winter is buiten, smaakte dit eens zo goed !
Door die morgendwandeling was hij wel beetje meer moe en na de middag heeft hij dan genoten van een gezellige rustige tv namiddag want voor hem is tv een goed slaapmiddeltje.
Ik had eerst veel zin om nog een grote wandeling met de hond te maken, maar onze dochter was me voor dus heb ik iets gedaan waar ik anders nooit toe kom en waar ik wel kan van genieten, namelijk : twee zeer mooie romantische films gezien : 'Because I sad so' met Diane Keaton & 'Eat,Pray & Love' met Julie Andrews (mijn lievelingsactrice) - super films ! Gewoon ff wegdromen !
Morgen is mijn broer jarig ; dat gaan we volgend weekend vieren - ik kijk er naar uit !
Voor de rest spookt al de ganse dag het aftellen naar dinsdag in mijn hoofd ! pffffff ! beangstigend !
Waarom moet er toch altijd zo veel tijd tussen zijn tussen t'nemen van een scan en de uitslag - da's niet gezond hoor ! voor niemand hier !
Nog twee keer slapen............duim duim duim !!!!
Slaapwel
xxx
bange Niesje

05-02-2012 om 22:23 geschreven door Niesje  

Yes !!! super hé !!! Winter !!!
Man man man wat heb ik genoten vandaag..... maar ook pffff gezweet
t'Was vandaag toch de t'bezoek van de Albert Heyn winkel teBrasschaat ; samen met mijn vriendin hadden we afgesproken om daar vandaag naartoe te rijden op verkenning naar de veelbesproken Hollandse winkel.
Met de zonnebril op men neusje, goed dik ingeduffeld en onder een stralende blauwe zonnenhemel zijn we om negen uur richting Brasschaat vertrokken.
Met mijn vriendin is het altijd super gezellig - zij babbeld en babbeld - t'is een lieve lust om naar te luisteren, écht waar  ! Je verveelt je er geen moment mee ;-)
De avond tevoren had ik aan onze zoon, die beter bekend is in de streek van Ekeren en Brasschaat, een beetje meer uitleg over de weg gevraagd, alhoewel ik een goede gps in de wagen heb, maar toch.....dankzij zijn supergoeie uitleg ben ik in één keer naar ginder gereden. Niet één enkele keer verkeerd gereden of geaarzeld. super !
Ja we hebben daar alles bij mekaar toch een twee tal uurtjes in die winkel rondgewandeld hoor, beiden voorzien van een winkelkarretje, af en toe uit elkaar en af en toe met elkaar.
Uiteindelijk mijn mening over Albert Heyn : ..... niet écht goedkoper - niet écht specifieke Hollandse produkten gevonden - maar wél super vriendelijk personeel !
Toen we alles veilig en wel in de nodige vrieszakken én shoppingbags geborgen hadden besloten we om verder te rijden naar Tuincentrum Van Gastel in Ekeren - ik wist dat er daar een zeer gezellige taverne is waar je lekker kan eten. Dus zo gezegd zo gedaan.....men zonnebril had ik niet meer nodig want.....hier en daar begon er toch al wat gemelde bewolking te komen.
Bij Van Gastel hebben we dan genoten van een lekkere brunch : ikke toast champignons met twee italiaanse cappucino's en men vriendin een croque madam met 2 koffie verkeerd - en maar babbelen en babbelen
Nadien.....tja mijn vriendin is nog een rookster.....en bij Van Gastel is er daar een zeer mooi terras voorzien, dus wij......goed ingeduffeld.....veel bekijks van de mensen ...in de bittere kou heb ik haar dan maar bijgestaan, ik als niet-roker, maar k'moet zeggen: daar uit de wind en goed ingeduffeld was het best gezellig daar op dat buitenterras, en wat maakte het noggggg!!! veel gezelliger......wel.....ineens dwarrelde daar......een sneeuwvlokje....en kijk daar nog één.....en nog één.....en nog één....écht super !!! helemaal mijne sfeer !!!
Toch wel een beetje verkleumd van de kou, en nadat haar sigaretje genuttigd was, dan toch maar snel de winkel terug binnen en op zoek naar Valentijns- en Paasversiering, want dat interesseerde ons wel.
Nu moet ik persoonlijk wel zeggen dat mijns inziens Van Gastel een peperdure winkel is, met een bepaald soort van éte petéte kliënteel pfffff - dé chique ! .... maar van paasversiering was er niet veel te bespeuren (is nog vroeg uiteraard) en dat wat er was voor Valentijn pffff écht superduur !
Daar stonden we dan met onze grote winkelkar .....leeg..... grappig hé !
Maar uiteindelijk....toch nog eens de ganse winkel door gewandeld want men vriendin moest toch een paar kleine groene plantjes hebben en plots viel mijn oog op een mooi grijskleurig rieten hart met mooi lint eraan ...... mmmm en daar ik zo'n beetje harten spaar en dit hart wel prijselijk was (05,00€), had ik toch al iets in t'karretje liggen en trokken we dan stilletjes richting kassa. t'Was iets voor drie uur en ik dacht zo van.....als we nu kunnen stilletjes doorrijden zijn we nog voor de vrijdagavondspits thuis..... niet wetend wat ik enkele minuten nadien buiten zou vinden!
Maar toen we aan de kassa stonden aan te schuiven.....(daar kon je wél naar buiten kijken).....zagen we vrij dikke sneeuwvlokken en daar schrokken we wel van, alhoewel ik het super gezellig vond, maar dan.......buiten gekomen..... djiezus...wat was dat !!! En dan....mijn auto.....helemaal onder gesneeuwd !!!! Alles wit wit wit !!! en koud koud koud!!!
En toen zijn we begonnen aan een helse rit....maar dat wisten we toen nog niet, t'zag er eerst nog allemaal heel gezellig en mooi uit maar die rit naar huis die normaal iets minder dan een uurtje zou duren heeft er nu maar liefst drie en een half uur geduurd !!! En dat was nét iets teveel van t'goeie pffff - was ik blij dat ik thuis was !
Dat eerste anderhalf uur in de auto dat ging nog - zelfs toen hebben we nog zalig zitten giechelen in de auto met t'gedacht (omdat het zo hevig aan t'sneeuwen was!) dat we misschien niet zouden thuis geraken.....een hotelkamertje zouden moeten gaan zoeken......of overnachten in de auto (ja eten hadden we genoeg bij van Mr Albert Heyn hé ) ; maar dat laatste anderhalf uur dat was er écht teveel aan !! Stapvoets....schuivende wagens voor en achter mij - ik heb gelukkig winterbanden en heb niet een keer geschoven maar pffff erg gerust was ik er niet in hoor.
Maar....t'is me gelukt - veilig en wel thuis - lekker warm gezellig kunnen vertellen over onze winter ervaring.
Mijn ventje had ik wel ondertussen meermaals via gsm op de hoogte gehouden van onze sneeuwtrip, dus die hoefde zich geen zorgen te maken. Ik vernam nadien dat hij er een goed gevulde dagje had opzitten, ondanks dat hij toch maar alleen de ganse dat was geweest. Maar hij voelt zich goed dus had zich dan maar weer een lekker ovenvers rozijnenbrood gebakken én alweer die zalig lekkere sandwiches ! En nadien heeft hij zich bezig gehouden met de website van onze zoon ; een website die hij zelf aan het ineensteken is - écht knap werk hoor!
Maar mijn ventje is nu eenmaal ne krak op computergebied en hopelijk kan hij van die gave nog lang genieten en nog lang mensen mee behelpen!
Uiteraard vreekt zich dat hé....niet voldoende rust nemen overdag....zodoende dat hij om tien uur vanavond reeds is gaan slapen want hij was doodmoe. Tja.......leuk vond ik dat natuurlijk niet maar rust geneest zegt men dus hopelijk voelt hij zich dan morgen nog fitter dan vandaag hé
En ik....ik heb de ganse avond de wasmachine laten draaien en de droogkast ; vandaar dat ik nog zo laat op ben. En nu ga ik de laatste droogkast leeg maken en dan kan ik morgen alles strijken.
Voila......dat was mijne vrijdag !
Slaapwel
xxx
Niesje

04-02-2012 om 00:54 geschreven door Niesje  

Hallo,
Hier zijn we dan alweer.
Ben blij dat deze dag voorbij is ! Althans de voormiddag - al moet ik toegeven, t'is allemaal zeer vlot verlopen.
Om 8uur waren we reeds op appél in de wachtzaal voor het aanprikken van mijn zoetie zijn port-catheter.
Daar dit maar een klein iets is hoeft hij niet lang te wachten alvorens een van die vriendelijke verpleegsters hem komt roepen.
Na maanden ervaring in deze vreselijke wereld blijf ik rustig op men stoeltje zitten. Ik had me goed gewapend deze keer met een goed dik spannend leesboek - kwestie van zinnen te verzetten en de tijd zo vlug mogelijk te laten voorbij gaan. Een mens leert toch uit alles hé.
Dus....al vrij vlug was mijn zoetie daar terug en konden we ons begeven naar de dienst 'beeldvorming' in t'ziekenhuis. Ook daar was het vrij rustig vandaag, zodat we al zeer vlug in de wachtgang plaats konden nemen. Ik met mijn dikke spannende boek en mijn zoetie ocharme met een literse fles water waarin een bepaald produkt was gemengd wat alles behalve lekker proefde en ook maar raar ruikte.
Maar...niks aan te doen : nét één uurtje kreeg hij om deze fles te ledigen. Voor mij zou dit een grandioos probleem zijn want ik drink niet graag als ik geen dorst heb ; voor mijn superflinke zoetie was dit een makkie en op nog geen half uurtje was de fles empty!
Iets minder dan een uurtje hebben we daar dus moeten wachten en toen werd zijn naam afgeroepen.
Ocharme.....daar verdween hij achter één van de vele deuren... Ik denk dat ik meer zenuwkes had dan hij, alhoewel.....misschien innerlijk hij toch wel misschien ook nerveus was, goed weten wat zou komen.
Ik verdiepte me dus in men spannende leesboek, dat raar maar waar plots niet meer zo spannend was.......tja....hou je gedachten er maar bij hé wetende dat diegene waar je zielsveel van houdt aan het afzien is ! - niet simpel.
Dus ikke al vrij snel boeken toe en beetje rondom rond kijken - ook niet leuk want alles passeerde daar : bedden met zieke mensen - bedden met gekwetste mensen - rolstoel met vreemde pijn uitstralende mensen - mensen in gips - mensen met krukken enfin......niets dan miserie.
En toen.....voor ik het goed besefte....stond daar men zoetie plots terug voor mij - met een smile van hier tot in t'verre China - dus dat zag er goed uit !
Ik sprong recht, in de ene hand men dikke boek en in de andere hand men dikke handtas én sjaal én muts en zo zetten we al babbelend onze weg terug naar daar waar we van gekomen waren, daar waar ze de port catheter terug moesten ontkoppelen. Tijdens die wandeling moest ik uiteraard weten hoe alles verlopen was en wat bleek......dat vreselijk genante onderzoek van vorige keer had dus helemaal vandaag niet plaats gevonden ! Wat een opluchting !!! Wat wél gebeurd is is inspuiting via de port-catheter van contrastvloeistof en floep effe door de scanner en dat was het ! Nieks afgzien - alleen even warme gevoel van die contrastvloeistof maar helemaal niets ergs !
Het 'ontkoppelen' van de portcatheter is ook vlot verlopen want ook daar was het gelukkig vrij rustig vandaag dus tegen half elf waren we alweer goed en wel terug thuis !
En daar was men zoetie heel blij om want we mogen niet vergeten : t'is vandaag dus zijn 1ste dag van zijn goede week (hopende dat er nu niets dan goede weken volgen) en dat is zoals de voorgaande maanden zijn 'katerdag' - écht niet leuk. Dan voelt hij zich raar, alsof hij een kater heeft - beter kan hij het niet beschrijven als ik hem vraag wat hij dan voelt. Het is t'gevoel of zijn lichaam vraagt naar die vreselijke chemo pillen die hij nu niet meer hoeft te nemen.
Dus deze namiddag heeft hij ganse tijd in de zetel doorgebracht - beetje slapen - beetje tv kijken ; en dit in zeer goed gezelschap van onze viervoeter die normaal overdag niet in de zetel mag maar er uiteraard van profiteert wanneer papa een rustdagje inlast.
Terwijl mijn zoetie dus verplichte rust had ben ik, zoals gezegd en na nogmaals overleg met hem, dan toch die afspraak na gekomen met mijn schoolvriendin en dat heeft me zeer goed ontspannen. t'Was écht leuk om nog eens goed bij te babbelen en we hebben al afgesproken dat dit voor herhaling vatbaar is.
Nadien thuisgekomen ben ik aan het avondeten begonnen ; dan de vaat ; dan het huisvuil uitsorteren en buiten zetten want morgen is het huisvuilophaling én papierophaling.
Normaal zijn dat allemaal de taakjes van mijn zoetie maar ondertussen neem ik die nu al vijf maanden over en ook dat geraak ik gewoon (sterke geslacht hé)
En zodoende zijn we dus ook dit goed doorgesparteld en nu is het gewoon aftellen naar volgende week dinsdag ; dan wordt het voor ons 'd-day'......duim duim duim !!!
Voila....zover zijn we.
En vandaag is februari gestart - de maand van Valentijn - dus.....morgenvroeg wordt er hier een beetje Valentijnversiering aangebracht, zoals ik al zovele jaren doe deze periode van t'jaar.
Ik heb een supermooi vuurrood hart om aan mijn witte voordeur te hangen - en dat siert heel mooi !
Voor mij betekent niet alleen dat hart Valentijn maar ook 'van harte welkom iedereen'
En voor binnen (dat doe ik dus morgen) heb ik ook mooi rood gekleurde harten - grote en kleine voor her en der een beetje te versieren - rood is zo'n mooie kleur hé !
Morgennamiddag gaan we dan na vele weken nog eens op visite bij mijn schoonzus en zo hoop ik dat dit een stille start kan worden van zachtjes opbouwende buiten bezoekjes en wandelingen voor mij en men zoetie, want dat is allemaal zeer lang geleden.
En nu ga ik onder mijn flannellen donsje kruipen want t'is hier berekoud !!! Super hé zo'n winterprik(je) !!!
Slaapwel
Niesje
xxx

01-02-2012 om 23:52 geschreven door Niesje  

Hallo
Gister heb ik me hier geërgerd ! Had ik net zo'n mooie tekst getypt met al de voorbije gebeurtenissen......vergeet ik toch wel op 'toevoegen'  te klikken zekers ! pffff ! En t'was al vrij laat en ik had écht niet meer de moed om opnieuw te beginnen, sorry.
Dus vandaag....2de poging ;-)
Effe denken....
Zondag dus die mooie winterwandeling gemaakt met vriendin en onze superlieve viervoeter
En gister, maandag, dus waren de kids beiden thuis en hebben die de ganse dag beiden aan die fotoreportage gewerkt van de pralines en.....zonder blikken of blozen kan ik zeggen : foto's zijn prachtig !
Zo prachtig zelfs dat de opdrachtgever himself (de beginnende chocolatier, wiens zaak volgende week de deuren opent) aan onze zoon heeft laten weten dat hij zijn fotograaf gevonden heeft ! Als dat geen mooi compliment is!
Voor diegene die het hier allemaal niet zo goed begrijpen : onze zoon is zo'n goed fotograaf geworden ondertussen dat hij er druk mee bezig is om in zelfstandig bijberoep verder te gaan - tof hé ! En één van zijn eerste klanten hierin is dus een opkomend chocolatier wiens zaak opengaat volgende week en om het interieur van deze spiksplinternieuwe zaak nog mooier te maken zijn er dus nu door onze zoon foto's getrokken van zondagnacht vers gemaakte pralines, dewelke prachtig zijn gefotografeerd en waar de opdrachtgever nu een keuze moet in maken en dit aan onze zoon door zal geven en waarvan dan prachtige canvasdoeken zal worden gemaakt.
En onze dochter die heeft de fotografie prik ook goed te pakken en is dus bij broerlief in de leer ; zij wil wel specialiseren in makro-fotografie.
Dus....gister hier een drukte van jewelste en een spanning want het was allemaal wel héél erg serieus nu.
Maar het eindresultaat is gewoon maginifiek en.....uiteraard mogen die pralines niet slecht worden en hebben we er al lekker van genoten - zelfs mijn zoetie wiens smaakpapillen steeds maar beter beginnen werken.
Hopelijk voelt hij zich volgende week vrij goed, want we zijn ook uitgenodigd op de opening van die nieuwe zaak en als trotse ouder zou dat wel leuk zijn om er bij te kunnen zijn hé.
Vandaag heeft mijn zoetie dus zijn allerlaatste (hopelijk) chemo-tablet ingenomen.....oef !!
Morgen is dan dus de 1ste dag van zijn goede week en laat ons aub hopen dat er dan niets meer dan goede weken kunnen volgen !
Maar dat zal de scan morgen uitmaken ; morgenvroeg om half negen moeten we in t'ziekenhuis zijn. Daar gaat hij dan een liter water moeten drinken met de andere helft van het flesje, waarvan hij vanavond de andere helft reeds met 1l water heeft uitgedronken. Dan wordt de vreselijk genante scan genomen en zijn we er hopelijk vanaf !
Volgende week dinsdag krijgen we dan de uitslag.......duimen duimen duimen !!!!!
t'Is wel leuk te weten dat vele vrienden zo met ons meeleven en voor ons mee duimen - nogmaals aan hen mijn aller welgemeende dank !
En ja.....de winter is dus in t'land - mijn 2de favoriete seizoen (op de 1ste plaats staat de lente).
t'Is koud ja....en t'wordt volgens de weerberichten nog kouder, en dat geeft prachtige natuur plaatjes.
Ik heb zelfs vandaag de vogeltjes in de tuin voorzien van verse lekkere knapperige zaadjes en vetbolletjes.
Ik hoop dat mijn zoetie niet te veel last gaat hebben morgen, eerstens van de scan en tweedes omdat het normaal zijn katerdagje is (afkik v d chemo), want in de namiddag heb ik afgesproken om met een vroegere schoolvriendin iets te gaan drinken om eens lekker bij te babbelen en als hij zich goed moest voelen heb ik niets liever dan dat hij eens mee zou gaan, maar ......dat zal ik morgen pas weten.
Ik kan het niet verwoorden hoe ik er naar verlang om terug samen met hem allerlei dingen te ondernemen.
In den beginne zal dat zeer voorzichtig gebeuren, dat heb ik me voorgenomen : kleine wandelingetjes, korte uitstapjes, geen drukte maar rustige plekjes met de nodige koffiepauzes mmmmmm ik kijk er zo naar uit !
Daarom....ik moet één dezer dagen dringend in onze grot geraken om een dikke kaars te gaan branden want hier thuis wordt het gevaarlijk pffff . Gister heb ik hier eventjes veel geluk gehad. Ik brand toch vrij veel kaarsjes ( je weet wel waarom) maar ook voor de gezelligheid hoor en ik ben doorgaans heel voorzichtig daarmee (ben gehuwd met een pompier, dus ik ken ook wel een beetje de gevaren) maar gister liep het ff fout toen een simpel theelichtje serieus raar begon te doen na vele uren normaal te branden. Gelukkig werkt mijn reukorgaan optimaal en had ik al vrij snel door dat er daar iets niet klopte met dat kaarsje maar toen ik de vlam zag brrrrrrrrrrrr ik ril nog als ik eraan denk. Gelukkig was mijne pompier vlak in de buurt maar ook hij kreeg het niet zo makkelijk uit maar heeft uiteraard helemaal geen angst van vuur en door zijn koelbloedig handelen is alles goed verlopen, maar pfffff mijn hartje ging nogal te keer hoor!!! Dus dit wil ik nooit meer meemaken en heb alles na afkoeling in de vuilbak gekieperd met de belofte van nooit of nooit nog zoiets aan te steken. Dan denk je dat theelichtjes veilig zijn ! pffff Altijd in t'zich branden hoor, nooit alleen laten !! Ik mag er niet aan denken dat dit moest gebeurd zijn als mijn zoetie hier alleen zou liggen te slapen bv pffff. neen....voortaan brand er hier nog maar één kaars, veilig en wel onder toezicht alleen.
Voila.....dit waren alweer men laatste bewogen dagen hier.
Morgen dus...........scanvoormiddag ........... bah ! ik haat dit !
Slaapwel beste vrienden en tot de volgende
Niesje
xxxprachtig hé !

31-01-2012 om 23:50 geschreven door Niesje