Ziezo.....dagje 1 van chemo kuur 3 zit er op en t'is allemaal zeer vlot verlopen.
Vrij vroeg vanmorgend (07.50) moest m'n zoetie alweer op appèl zijn ; onze zoon (die late shift heeft) is met papa gereden zodat ik nog eerst wat karweitjes kon opknappen plus eten voorbereiden plus boodschappen doen plus op tijd thuis zijn voor postbode omdat er bestelde pakjes v zoon onderweg waren :-)
Dus.....zoon met papa naar t'ziekenhuis en ik later afgelost.
Mijn zoetie werd al vrij vlug geroepen voor de ondertussen welgekende bloedcontrole en nadien ook al vrij vlug werd er reeds, in afwachting van bloeduitslag, gestart met de spoeling, dus qua tijdspanne zag het er zeer goed uit. Als het aan dat tempo de ganse dag zou verder gaan zouden we vroeg naar huis kunnen, en zo is het ook gebeurd.
Voor hem is alles zeer vlot verlopen, zodat we alweer om kwart over 4 terug thuis waren - is een zeldzaamheid!
t'Spijtige vandaag was dat onze oncologe niet te bespeuren was ??? En op de vraag wat of waar ze ergens was kon blijkbaar niemand een antwoord geven. Wél was blijkbaar haar collega-vervanger nét op t'nippertje vanmorgend van haar afwezigheid op de hoogte gebracht, zodoende dat die dokter het dus razend druk had en ook zodoende dat er toch bij enkele patienten iets mis is gelopen (gelukkig niet bij ons).
Maar onze lotgenote, die we ondertussen bijna 5 weken niet meer gezien hadden, en met wie het weerzien zeer leuk was, had wel van jan.......ocharme toch...... Doordat haar oncologe (de onze dus ook) vergeten was haar handtekening op t'voorschrift van de chemo-coctail te zetten, kon met haar behandeling niet gestart worden alvorens dit allemaal nagekeken was door de vervangende dokter, en zoiets loopt nu eenmaal niet van een leien dakje omdat je niet de énige patient bent, dus zij had de pech met 2 uur vertraging uiteindelijk dan toch met haar behandeling te kunnen starten, zodoende dat zij waarschijnlijk niet voor half 6 naar huis is kunnen gaan. Dat vond ik zeer erg voor haar en zijzelf vond dat natuurlijk ook, maja.....niet veel aan te doen hé ; zelf hebben we dit ooit ook eens meegemaakt en geloof me : dan is het wel een zeer lange dag.
Wij (enfin mijn zoetie) had deze keer meer chance, dus op een mooi uur terug thuis, en dat is altijd mooi meegenomen met deze lente-temperaturen.
Het enige dus dat we weten vandaag is dat zijn bloed zodanig goed was dat er met de behandeling kon gestart worden ; wel vind ik het spijtig dat we onze oncologe niet hebben kunnen spreken, maar ook aan dit probleem valt niet veel te veranderen vrees ik.
En zo gaat de behandeling morgen verder en zit men zoetie momenteel dus thuis, aangesloten aan z'n pompje, waar hij wel niets van voelt maar wat voor hem persoonlijk wel voor een slapeloze nacht gaat zorgen, want ook dat weten we ondertussen al uit ondervinding.
Morgen moeten we dan alweer tegen half 2 terug in t'ziekenhuis zijn voor de verdere behandeling ; die duurt dan ongeveer tot half 6, waarna we terug naar huis mogen wéér aangesloten aan z'n pompje en overmorgen vrijdag dan is het alweer de laatste dag van deze 3de kuur en wordt pompje na een uurtje afgesloten en staan er weer enkele vervelende met nevenwerkingen- overspoelde dagen te verwachten....... op hoop van zegen dat het niet te erg wordt.
Morgen is er ook nog een klein obstakel ....ttz : ik doe men zoetie naar t'ziekenhuis maar moet even terug naar huis keren om onze viervoeter véél vroeger dan normaal eten te geven. Zij krijgt normaal haar avondeten om vijf uur maar daar ze vrijdag wordt geopereerd aan haar tand (volledige narcose) mag zij een aantal uur daarvoor niets meer gegeten hebben, zodoende dat dit dus, na berekening uitkwam op morgen 2 uur. Nadien krijgt ze dus geen eten meer en dit tot zaterdagmorgend - zielig hé ! pfffff Maar t'is voor haar eigen goed want anders zo zegt de dierenarts gaat ze die dierbare tand verliezen en als we dat kunnen vermijden is het beter dat te doen natuurlijk.
(by the way : is eigenlijk onze dochter haar hond maar dochter woont 'nog/terug' thuis vandaar dat die superlieve viervoeter ook ons zorgen'kind' en waar we uiteraard ook alles voor doen om haar een goeie nestwarmte te geven.
t'Wordt dus nog spannend hier vrijdag ....... Normaal zou mijn zoetie helpen om met haar én de hond naar de dierenarts te gaan, want alleen kan men dit écht niet aan, daar is de hond te groot en te zwaar voor, maar daar dit voor men zoetie nu onmogelijk is heeft dochter's vriend vrij genomen om haar in deze moeilijke momenten bij te staan en te helpen - liefde kan soms mooi zijn hé :-)
Wat onze zoon betreft (want die heeft toch gister op z'n werk iets voor gehad met z'n knie) wel die is vanmorgend naar de dokter kunnen gaan en nu blijkt dat hij toch een vrij serieus spierletsel heeft opgelopen en dat hij hiermee verder moet voor onderzoek en er toch enkele dagen niet mag op steunen. Hopelijk komt het allemaal vlug in orde want binnen drie weken vertrekt de jeugd hier met z'n allen (4) naar Corsica.....
Voila......dat waren de laatste nieuwtjes alweer van vandaag.
Oja......wat mezelf betreft.......: gelukkig zijn bepaalde dagen hier zo ontzettend druk en volzet dat ik t'liefst niet al te veel tijd heb om na te denken (dat doe ik al genoeg in m'n bedje) maar .......vandaag heb ik er alweer een mooi onderwerp bij gekregen (om van wakker te liggen) .....goed beseffend dat dit de normale gang van t'leven is : onze dochter heeft me héél voorzichtig en eerst aan mij alleen (tijdens de vaat :-) ) ingelicht over haar plannen om te gaan samenwonen met haar ondertussen toch wel zeer grote liefde....... Nadien, toen ze vrij snel gerust was over mijn zegen die ze hiervoor kreeg, heeft ze officieel haar papa ingelicht, die ook best tevreden was op 1 voorwaarde : dat ze gelukkig is en daar kwam al zeer snel een bevestigend antwoord op. Ze ziet er ook gelukkig uit - ze straalt eigenlijk en ondanks dat hun relatie nog vrij jong is heb(ben) ik/wij hier er toch een zeer goed oog op en ook haar broer, die ondertussen ook al DE stap gezet heeft, ziet het ook helemaal zitten. Die 4 komen écht super goed overeen - zalig om ze bezig te zien !
Dus tja.....ons huis(je) is hier precies zo stilletjes aan aan het leeglopen en het lege nest-syndroom is wat mij betreft, zeer erg voelbaar........als je begrijpt wat ik bedoel....
Dus.....vrienden en vriendinnen.......als je dit leest.....k'ga jullie nog veel en hard nodig hebben de komende periode ;-) That's life zekers ??? ach...we zijn ook jong geweest natuurlijk en ikzelf was zelfs véél jonger toen ik die grote stap heb gezet en ondertussen toch reeds bijna 36 jaar zeer gelukkig ! Ik hoop écht dat men kinderen me op dat vlak kunnen nabootsen !
Aanstaande zondag hebben we hier ne jarige (onze zoon) dus .......t'gaan weer leuke onderwerpen worden aan de feest-tafel :-)
Maar nu ga ik hier afsluiten want onze viervoeter staat hier te popelen om buiten te mogen :-)
wordt vervolgd......
|
