Dankjewel lieve duimertjes !...... t'heeft gelukkig gewerkt ! ......De 4de kuur is gestart ! Super hé !
Wat was dat toch alweer een spannende voormiddag ...... écht.....ik zal het nooit leren !
Compleet doorgedraaid van de zenuwkes zaten we reeds om 07.30 in de grote wachtzaal.... met nog 1 dame, en voor de rest waren alle stoeltjes leeg.
Stipt op ons afgesproken uur - 07.40 kwam één v d ondertussen allemaal bekende verpleegster, men zoetie halen voor de aansluiting te maken van zijn port-catheter én bloed te trekken voor de controle te kunnen maken om te weten of de chemokuur wel zou kunnen doorgaan.
Na een kwartiertje was hij alweer terug en mochten we, zoals gewoonlijk direct naar.......'ons' kamer 14......
Met gemengde gevoelens liepen we door de gang terwijl m'n zoetie vertelde dat ook de verpleegster ook had voorgestld, indien hij er op stond, om een andere kamer toegewezen te krijgen, maar......zijn mening van gisteravond is nog niets veranderd ; desondanks dat alles wou hij wel niet in de zetel gaan zitten waar normaal........
Maar er staan dus drie zetels, en de kamer was nog leeg, dus we hadden eerste keuze.
Al vrij snel is er dan gestart geworden met de spoel-baxters en dat zou duren tot ongeveer half 10 en ondertussen blijft het vol spanning afwachten naar onze oncologe die dan het nieuws komt melden of de chemo kan doorgaan ja dan neen.
Ondertussen probeer ik me bezig te houden met wat te lezen....wat tv te kijken.....koffie en/of thee aan te halen.....véle toiletbezoekjes van de zenuwkes......en als zoetie de laptop niet nodig heeft verzet die m'n zinnen een beetje, maar makkelijk is het toch niet hoor......Zoals ik reeds zo vaak zegde (schreef): ik leer en zal het nooit leren !
Wij hebben vandaag moeten wachten tot ongeveer 11 uur en daar kwam ze dan de kamer binnen, altijd met een vriendelijke groet, altijd met een vriendelijke lacht, altijd bijna eerst naar ons......
Haar eerste interesse toen ze m'n zoetie zag was de bezorgdheid naar de verwerking van het slechte nieuws van zijn lot- kamergenote. Ze vertelde ons dat ze vorige week vrijdag hier op de afdeling definitief afscheid is komen nemen, en persoonlijk iedereen van het verplegend personeel is komen bedanken...... man man man.....waar haar je op zo'n momenten zo veel moed ??????
Uiteindelijk kregen we dan ook te horen dat men zoetie z'n witte bloedlichaampjes weer helemaal terug in orde zijn en dat z'n bloed terug volledig oke is zodat er met de chemo kon gestart worden ! OEF !!!!! opluchting !!!!
Direct begin ik dan met de kinderen te verwittigen én de personen die het verdienen om dit als eerste te weten, alléén diegene waarvan we weten dat ze écht met ons begaan zijn en geloof me......dat zijn er niet veel.
Als gans dit hoofdstuk dan van die voormiddag afgewerkt is en die zware last van m'n schouders valt, écht letterlijk, dan is het haast middag....
Dan komen ze daar met lekkere soep rond en koffie en koekjes en youghourtjes, dingen waar we een uurtje ervoor helemaal geen zin in hebben en waarvan we nu alles zouden van opeten :-) raar toch hé....
Zelf hebben we ook altijd vanalles bij : bananen, koekjes en zoetie z'n lunchpakket :-) dus dan is het altijd een beetje feest en smaakt het allemaal zo lekker !
Ik ben dan nog een uurtje gebleven, een uurtje waarin m'n zoetie wel tien keer zegde 'ga toch naar huis, je moet niet hier blijven, ga je werk maar doen' :-) ; uiteindelijk ben ik dan gegaan wetende dat het niet zo lang meer zou duren of onze zoon zou me aflossen, wetende dat hij daar toch niet al te lang 'alleen' moet zitten, maar ook wetende dat hij daar écht niet mee inzit ; zoetie is héél sociaal en praat tegen iedereen :-)
Toen begon dus mijn 2de shift : aankopen voor t'avondeten ; dan thuisgekomen ben ik beginnen poetsen want daar had ik dus s'morgens geen tijd voor en rond drie uur ben ik met de voorbereidingen van het avondeten begonnen en dat was ook niet zo simpel daar we mee-eters hadden (zoon en vriendin en men broer kwamen eten) plus t'probleem dat ik voor hen croques had voorzien maar door men zoetie z'n smaakpapillen probleem had ik voor hem een lekker vers stukje vis voorzien met patatjes, groentjes en botersaus. En hij heeft er van genoten !!!! en dat maakt me dan alweer blij, ondanks het vele werk dat er is aan voorafgegaan.
Zoetie was alweer terug uit t'ziekenhuis iets voor vier en dat is onwaarschijnlijk vroeg, dus alles is zeer vlot verlopen.
Door de visite vanavond was hij wel vrij moe en heeft practisch geen televisie meer gekeken en is vroeg naar z'n bedje gegaan, dus nu is het afwachten of hij lang gaat kunnen doorslapen of dat hij vrij vroeg alweer op zal zitten.....k'hoop écht voor hem het eerste.
Momenteel is hij dus nog aangesloten aan een pompje waardoor constant nog chemo druppelt ; dat doet helemaal geen pijn of zo maar in zijn onderbewustzijn is hij daar helemaal niet gerust in en daardoor slaapt hij niet zo goed met zo'n pompje.
Morgen komt dan dagje 2 eraan en moeten we alweer terug op appél zijn tegen half 2 voor enkele uurtjes en dan vrijdag nog eens.
Vrijdag wordt enerzijds een leuke dag omdat dan deze kuur er alweer op zit en t'pompje wordt afgekoppeld en we dan alweer 11dagen 'rust' tegemoet gaan, maar anderzijds......de kids vertrekken vrijdag, nét voor wij naar t'ziekenhuis vertrekken..... en daar ga ik het moeilijk mee hebben, dat weet ik nu al...
Maar t'is goed dat ik het hier allemaal eens kan neer schrijven :-)
Dankjewel lezertjes :-)
En zo is het alweer middernacht en is het hogen tijd voor t'slapengaan.
Wordt in ieder geval vervolgd.
Slaapwel
|
