t'Was vandaag een onverwachte 'oppep-dag'..... Zoals de meest voorbije dagen....weken....ging het m'n zoetie alweer niet zo best vanmorgend - hoofdzakelijk zijn moraal die op een laag pitje staat ; uiteraard te begrijpen de laatste veertien dagen : eerst die pijn in z'n been wat later een bloedklonter bleek te zijn wat dus dringend moest behandeld worden, en nog trouwens, maar nu wél veel beterschap toont en dan daarbovenop nog een zware luchtwegen-ontsteking die moet behandeld worden met antibiotica en alsof we nog niet genoeg in een vicieuze cirkel zitten, bezorgt deze antibiotica nu alweer nieuwe problemen, waaronder nu....diaree én misselijkheid, met als gevolg : geen eetlust dus.....gewichtsafname ; en dat is juist iets wat we hier kunnen missen als kiespijn ! Natuurlijk zolang we de oorzaak van de gewichtsafname kennen is dit niet zo erg, maar toch liever gewichtstoename hoor ! Onze zoon belde vanmorgend vanop z'n werk naar papa om te vragen hoe het hem verging vandaag en ik volgde het gesprek en toen zoonlief hoorde over de nieuwe problemen stelde hij voor om de bijsluiter eens goed te lezen van de antibiotica pillen en uiteraard.......daar stond in dat dit nevenwerkingen kunnen zijn, dus tja...... Toen ik dat hoorde stelde ik voor om toch eens naar onze huisarts te bellen en misschien voor te stellen om andere antibiotica voor te schrijven want deze moet hij nog uitnemen tot en met woensdag.....chemo-dag! Ik dacht : nieuw voorstel - k'ga dat vlug halen - dan apotheek en....probleem 'misschien' opgelost..... Maja.....ik ben geen dokter natuurlijk en ik heb wel goed rederneren ..... Toen zoetie met huisdokter belde en die hoorde van de problemen, stelde die direct voor om haar collega langs te sturen, wat ik in eerste instantie een beetje vervelend vond want nu voelde ik me schuldig door dat telefoontje wat ik men zoetie had aangeraden te doen ; t'was helemaal niet m'n bedoeling om onze huisarts te storen op een drukke maandagmorgend. Dus.....wachten op de dokter...... Steeds met de glimlach kwam ze al vrij vlug aanbellen ; k'had net m'n zoetie zo ver gekregen dat hij toch eens in de tuin in het zonnetje op de bank ging zitten :-) dus riep ik hem vlug terug binnen .... hij glunderde als hij de dokter zag - ongelooflijk toch hé. We hebben een goed gesprek gehad met ons drietjes - de dokter zag dat het bij mij ook allemaal wat moeilijk ging - tja....dokters zien dat blijkbaar vlug ; dus ....een traantje kwam er ook aan te pas, maar hoe ik ook probeerde die te verbergen ...op den duur stoorde het me niet meer ; ze mocht het gewoonweg zien dat ik het ook de laatste tijd wat moeilijker heb. Toen heeft ze men zoetie onderzocht en kwam er niets dan 'goed nieuws' t'is te zeggen : z'n longen klonken veel verbeterd en z'n been is ook goed aan het herstellen - 'niets alarmerends' waren haar woorden - oef ! Maar ja.....daar zijn de problemen nog niet mee opgelost : diaree....misselijkheid : alletwee nevenwerkingen van die antibiotica maar.....nét die antibiotica wordt gegeven aan chemo-patienten dus zou er zeker geen andere worden voorgeschreven. Tegen de diaree zou Enterol moeten helpen en tegen de misselijkheid een pilletje Primperan, kwartiertje voor het eten ..... voila...zo simpel zou het moeten zijn..... t'Bezoek van de dokter heeft ons alle twee weer goed gedaan - ja ook mij - k'heb nog enkele minuten lang met haar aan de voordeur gestaan toen ik ze buiten liet en ook dat heeft me deugd gedaan. Soms is het natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan maar toch..... Ook zij heeft beloofd om te duimen deze week voor een gunstige uitslag - dankjewel dokter ! Terug boven gekomen heb ik mn zoetie een héle dikke knuffel gegeven en na de middag heb ik zelfs nog een dikkere terug gekregen :-) heerlijk ! 'We moeten véél praten' zegde ik hem 'en eerlijk zijn' ; 'zowel positief als negatief durven zeggen' .....'ja' zegde hij 'maar ik wil niet constant lopen zeuren' ...... DAT heb ik dan maar vlug uit z'n hoofd proberen te praten en omdat het haast middag was en etenstijd voor hem heb ik hem snel zijn Primperan pilletje gegeven in de hoop dat het zou helpen voor de misselijkheid bij het eten. En ja hoor......hij heeft een groot bord soep gegeten én twee vers-met-liefde-door-mij-gemaakte chocoladepudding potjes !! Super hé ! Dokter had ons nog een goede hint gegeten (en geloof me : hints qua etensprobleem op te lossen zijn écht wel welkom hier !!) ; ze zegde dat we zijn voedsel zo vloeibaar mogelijk moeten maken ; waarom ? : wel uitleg van haar is de volgende : smaakpapillen nemen eerst t'vochtige van t'voedsel op dus hulpje zou zijn : alles mengen tot papje en dat hebben we vanavond geprobeerd : spinazie met patatjes en vis - alles in de blender en .......zoetie heeft ganse bord leeg gegeten ! Pas op : veel heeft hij er niet van geproefd maar......hij heeft dankzij Primperan pilletje niet moeten kokhalzen of na 3 scheppen moeten stoppen met eten én dankzij t'vloeibare voedsel heeft hij toch alles naar binnen gekregen ! Laat ons hopen dat dit DE oplossing gaat zijn - ik zit er heus niet mee in om alle dagen papjes te bereiden voor hem - alle tips en hulpmiddeltjes zijn meer dan welkom ! Deze tip is er gekomen doordat de dokter hoorde dat hij wél volle platte kaas met suiker eet en wél volle youghurt én ook ijscreme - dus....alles wat vloeibaar is dat lukt hem beter - t'liefst nog zeer zoet, maja.....dat kan je natuurlijk niet met aardappelen hé. Mijn koppeke is al plannen aan het smeden voor de menu van morgen.....:wortelpuree met gemalen kip...... NOGmaals heeft hij ook heraaldelijk aan dokter gezegd 'maar ik voel me goed hoor! en heb er een goed oog op'........ dat zegt hij ook iedere veertien dagen tegen de oncologe maar als hij dan thuis zo zit te kniezen vraag ik hem waarom hij dat dan zegt tegen haar, en dat zegt hij telkens weer dat dat zo werkelijk is BUITEN de nevenwerkingen natuurlijk zegt hij dan maar die moet ik niet melden aan de dokter want die kent ze toch en daarbij daar heeft iedereen last van ....... da's men zoetie hé ......niet klagen tegen dokter :-) Dus......dat was onze/mijn voormiddag....... Was ik blij dat tegen 1 uur mijn lieve vriendin hier op afspraak aan de deur aanbelde - samen moesten we inkopen gaan doen en die zijn zo vlot verlopen dat ze me weeral verwent heeft met een zonnig terrasje én heerlijke capucino ! En alsof dat nog niet genoeg was om men dagje goed te maken......wie zit er daar op dat terrasje........mijn andere boezemvriendin mét man én jarige dochter én schoonzoon en overheerlijk schattige 8 maanden ouden kleindochtertje ! Zo'n momenten koester ik........maar wel een beetje ook met heimwee want t'zou allemaal nog veel mooier zijn als men zoetie mee op dat terrasje had gezeten..... Op hoop van zegen lukt ons dat in de maand mei........let's hope !!!!!!!!!!!!!! Genoeg 'gezaagd' hier..... Morgen geen concrete plannen .....dus gezellig thuis klussen.....k'zou t'gras moeten maaien maar k'krijg het grasmachien niet zelf aan de praat...... hopelijk helpt me iemand ; we zien wel. Slaapwel
|