Goed mag het hier momenteel toch niet gaan.....

Is de pijn in de gewrichten beter, kampt zoetie momenteel met een vreselijke abcess op z'n tandvlees - héél pijnlijk! ; énorm gezwollen aangezicht pfffff ; ellendig gevoel !

Vanmorgend bij t'zien van z'n snoet heb ik direct de huisdokter gebeld. Morgenvroeg komt die zowieso, dat was afgesproken sinds vorige week, maar toen ik de dikke kaak van m'n zoetie zag schrok ik zodanig dat ik niet aarzelde ze te bellen. Na mijn uitleg te hebben gedaan kreeg ik te horen dat het écht geen zin had dat ze (haar assistente) een dagje eerder zou komen want zolang abcess niet open is kan er geen antibiotica gegeven worden.

Vraag is nu wel: wanneer gaat ze springen, en waarnaartoe gaat ze open springen ???? Bang afwachten dus.

Al moet ik zeggen dat nu net vanavond voor z'n slapengaan, ik opmerkte dat z'n kaak iets minder dik was, maar de pijn was spijtig genoeg niet minder. Dus alweer met de nodige pijnstillers gewapend is hij in z'n bedje gekropen.

Als het zo blijft verder gaan schiet er van de beloofde 'goede week' haast niets meer over ; volgende week komt de 2de chemosessie er aan (k'mag er niet aan denken!)

Wat wél positief is is z'n eetlust want ondanks z'n steeds 'neen' knikken en zeggende dat hij geen zin heeft, heeft hij vanmiddag toch alweer een groot worstenbrood opgegeten én vanavond was het ook een dikke proficiat !

Ondanks z'n pijntjes heeft hij vanmorgend, toen de kinderen hier waren, ook meegekozen voor het kerstmenu en k'moet zeggen......t'gaat heerlijk lekker worden, vandaar dat één van mijn vurige kerstwensjes is dat m'n zoetie z'n smaakpapillen toch een beetje positief mogen werken ! Daarstraks was hij in reklameblaadjes aan het bladeren en er zaten verschillende vrij dikke prospects bij over feestmaaltijden natuurlijk. Wat vreselijk voor hem om in al dat lekkers zoveel zin te hebben en er haast niets van te kunnen proeven !

Vandaag is hij toch alweer alleen van de zetel naar de keuken kunnen gaan, traag en héél voorzichtig, maar toch ietskes beter dan de voorgaande dagen. Maar toch zit de schrik er goed in en voorkomen we, indien mogelijk, om hem alleen te laten.

Ik hoop écht, uit de grond van m'n hartje, dat we de voorbije dagen héél snel mogen vergeten en nooit meer moeten meemaken..... Maja.....da's afwachten....dat besef ik maar al te goed !

Vannamiddag heeft onze dochter zo lief geweest om me te helpen met de buiten-kerstversiering. Ondanks dat het nét iets minder is dan vorige jaren mag het resultaat er toch wel wezen - zelfs de buren kwamen enthousiast zoals ze altijd zijn, zeggen hoe mooi ze het vonden. Dat is dan ook alweer klaar.

En wat gaat morgen dat weer voor verrassingen hebben ? ..... We kijken in ieder geval uit naar het doktersbezoek.

(wordt vervolgd)