sorry dat ik gister niet meer ben komen bijschrijven maar ik was ontzettend moe en had de fut niet meer...

Ondertussen zijn we dagje 3 van de studie en vanmorgend was het voor mij de allereerste keer dat ik 'alleen' ervoor moest zorgen dat alles goed en smetteloos verliep..... spannend!

Gistermiddag is m'n zoetie dus ontslagen uit het ziekenhuis, voorzien van 6 potjes met pillen...... 2 van die potjes moeten in de ijskast bewaard worden....op ieder potje staat een nummer van 1 tot 6.... Ook een dagboek moet er nauwkeurig bijgeschreven worden over de uren van inname van de 6 pillenpotjes plus andere medicatie plus nevenwerkingen en verdraagzaamheid patient. Bijna dus een full-time-job!

De nacht van vrijdag op zaterdag heeft hij zeer slecht geslapen in t'ziekenhuis ; uiteraard is er daar altijd wel meer lawaaihinder dan thuis, maar niet dat alleen is de reden van z'n slechte slaap, ook t'feit dat hij nog steeds niet goed op z'n zij kan gaan liggen stoort hem enorm dus op een gegeven moment in die nacht moet ook daar een verpleegster hem slapend aan de tafel gevonden hebben.....ongelooflijk ! Hij was dus ontzettend blij dat het zaterdagmiddag was én dat hij de toelating kreeg om naar huis te gaan en daar heb ik alle begrip voor maar wat ik thuis kreeg was haast een zombie...... Slaperig....misselijk....keimoe.... zo is hij thuisgekomen.... Gelukkig is dat ietskes gebeterd na een siesta op z'n bedje zodoende dat hij s'avonds toch een kleinigheidje heeft gegeten.

Vanmorgend was het dus mijn beurt..... na een vrij goeie nachtrust (toch in vergelijk met de andere nachten) startte hij de dag met een pilletje voor de misselijkheid......nadien douchen want na dat pilletje moet hij 20minuten wachten alvorens hij iets mag eten. Dat eten moet bestaan uit een lichte maaltijd (youghurt en banaan) dan alweer 2 uur wachten en dan komt HET pillenmoment en worden de 6 potjes op de tafel gezet. Van ieder potje wordt het dekseltje afgeschroefd en één pilletje uitgenomen dat voor het potje wordt gelegd nadat ik dat terug heb dichtgeschroefd en zo dus 6x. Na de inname van deze zes pillen volgt er alweer een 2uur durende 'rust' waarna terug een misselijkheidspilletje wordt ingenomen samen met nog één pil die hij al gans de ziekteperiode moet innemen en vanaf 20min daarna mag hij terug iets eten.

Gisteravond toen ik hem te slapen hielp vroeg hij me plots welk weer het morgen (vandaag dus) zou worden. Ik stond versteld en vroeg me waarom hij dat vroeg.....of hij misschien op uitstap wou (vroeg ik al lachend) en viel haast omver toen hij me antwoordde 'ja.....laat ons eens naar Plankendael gaan!'...... Ik dacht 'ik droom en hoor niet goed!!' - 2.5jaar is hij ziek....nooit het ik hem in al die tijd buitengekregen voor een wandelingske of uitstapje en nu.....doodziek.....vraagt hij me of we morgen (vandaag dus) met hem naar Plankendael willen rijden !!!!???????  Uiteraard kon ik m'n verbazing snel verbergen en men enthousiasme tonen en geloof me ..... die was héél erg eerlijk !!!! Niets liever zou ik ALLE dagen willen doen met hem ! Zodoende zijn wij dus vandaag.....op een drukke heerlijke lente zondag......naar Plankendael geweest ! Nooit zou ik dit nog in t'weekend doen maar toen onze zoon de vraag van papa had gehoord, kon het niet vlug genoeg zijn, vandaar dat we dus vandaag gereden zijn. Een droom die is uitgekomen want vorig jaar waren we afgesproken om Kai Mook eens te gaan bezoeken in Plankendael en die hebben dus vandaag gezien !

Toen hij nét voor ons vertrok niets meer wou eten had ik een klein lunchje gemaakt voor hem maar dat heeft hij maar half opgegeten - z'n eetlust staat alweer op een zeer klein pitje! En we hadden gehoop dat de avond nog iets zou kunnen goed maken maar....door de misselijkheid is hij reeds om zeven uur in z'n bedje gekropen en heeft dus niets meer willen eten :-(

Niet eten is in zijn situatie natuurlijk niet goed, maar dwingen kan ik ook niet...... Ik kan alleen maar bidden en hopen dat de toestand snel keert......

Morgen start de nieuwe week.......vol spanning

....wordt vervolgd....