Voor alle niet-Antwerpse mama's : een gelukkige moederdag !

Ikzelf als geboren in de provincie Antwerpen, ken maar één moederdag en dat is 15 augustus en dat zal altijd zo blijven, zo ook voor onze kinderen die mij iedere keer op de dag van vandaag komen vragen 'mama dit is toch den échte niet hé?!' waarop ik zéér bewust 'neeeeeee!' antwoord.

Genoeg hierover..... want moest het dan nog den échte geweest zijn....veel zou ik er nie aan gehad hebben ! Integendeel !

t'Zijn hier alweer kl....dagen geweest die we nu achter ons laten liggen steeds hopende dat de nieuwe dag van morgen een oplossing zal brengen....

Vrijdag is m'n zoetie's buikje alweer verlucht door er in t'ziekenhuis maar liefst 4 liter vocht uit weg te halen ! Een verluchting.....dat zou het toch moeten zijn en dat dachten we ook, maar ondanks de terug platte buik, wil m'n zoetie nog altijd niet eten :-( Om gek van te worden !!! Onze zoon haalt het uiterste uit de kan en zelfs nog meer maar het lukt ons niet hém 3 volwaardige maaltijden te laten innemen ! Miserie miserie ! en dat is zachtjes uitgedrukt !

Iedereen kampt hier met een innerlijke woede maar tegelijkertijd ook angsten......angsten om wat komen gaat... we weten het écht niet meer !!!

k'Heb vandaag tegen men zoetie gezegd dat....indien de toestand niet veranderd.....we naar t'ziekenhuis vertrekken.... zo simpel is dat (hélemaal niet maar in de hoop dat zo'n dingen zeggen zou helpen!!) écht vreselijk hard allemaal en zeker als je dan merkt dat hij zelfs de kracht niet heeft om zich te verweren. Hij antwoordt dan doodsimpel 'als je me dan weg wil moet je dat maar doen....' écht!!! m'n hart is hier al verschillende malen gebroken de laatste dagen !!! Alsof alles nog niet erg genoeg is krijgen we dan nog zo'n toestanden erbij.

Onze zoon doet letterlijk ALLES om z'n papa te doen eten, maar dan ook écht ALLES !!! Hij staat uren in de keuken - breekt dag en nacht z'n hoofd om nieuwe ideeën te vinden die toch maar een beetje eetlust zouden kunnen opwekken, maar allemaal tevergeefs .....

IK/we weten écht niet hoe dit verder moet.... Gaan we wachten tot donderdag ???? (dan is er terug afspraak in t'ziekenhuis) of gaan we eerder een beslissing nemen ??? Het is zo pijnlijk allemaal !

Mijn hoofd staat op springen van de druk van de tranen die er vandaag alweer gevloeid zijn....

STOPPEN MOET DIT !!!! (maar hoe?????)

slaapwel van een machteloos Niesje :-(