Eeklo 775 jaar

In het kader van het 775 jaar bestaan van Eeklo ging Julien De Soete met
een lumineus idee aankloppen bij schepen Ann Van den Driessche.
Hij dacht dat er iets met die '75' van 775 moest kunnen gedaan worden.
Daar Julien 75 jaar geworden is kwam bij hem de gedachte om iets met de 75 jarigen van Eeklo te doen.

Hij had twee voorwaarden:

- zij moesten in Eeklo geboren zijn
-zij moesten nu in Eeklo wonen

Na heel wat opzoekingswerk kwamen er 74 mensen in aanmerking.
Ann Van den Driesche vond dat er nu toch 75 moesten zijn en men besloot van een BV uit te nodigen.
De keuze viel op acteur Jacques Van Assche bekend van verschillende rollen in TV series, toneel en films.

Toch wil ik even stilstaan bij een dame die zo enthousiast reageerde en er zo naar uit zag om

deze viering mee te maken namelijk Rafaella Van Quekelberghe beter gekend als Rafken!

In november kreeg zij het slechte nieuws van haar ziekte en is vorige week zondag overleden.

Zaterdag was de uitvaartdienst en velen van u waren daarop ook aanwezig,

de overvolle kerk van St. Jozef was een teken dat Rafken zeer geliefd was.

Rafken was een kranige dame die zeer sociaal geëngageerd was, 

zeer optimistisch en steeds paraat om iedereen te helpen.

Ze wou vechten tegen haar ziekte maar het is veel vlugger gegaan dan dat zij en de familie gedacht hadden.

(geknipt uit de speech van Ann Van den Driessche)

Gisterennamiddag ben ik bij Julien De Soete eens een klapken gaan doen over deze viering

en hij vertelde mij dat iedereen het een heel fijne namiddag vond en er van de aanwezigen veel

dank ging naar het Eeklose Stadsbestuur die dit mogelijk maakten.

Julien eindigde ons gesprek met deze wijze woorden:

Dankbaarheid is het geheugen van het hart.

http://spanhove.com/360/sint-vincentiuskerk-eeklo-virtueel-bezoeken.htm 

Als men op bovenstaande link klikt kan men een virtueel bezoek brengen

aan de Sint-Vincentiuskerk hier in Eeklo. Dit is gemaakt door Stijn Spanhove.

Bezoek de website van Stijn voor meer mooie foto's.

www.spanhove.com

BEWIJSSTUKKEN BIJ DE REKENINGEN

Een van de bijzonderste collecties van het SAE vormen de zogenaamde 'Bewijsstukken bij de rekeningen' van het Ancien Regime.
Het gebeurt namelijk niet zo vaak dat een dergelijk wijdlopige reeks in haar volle omvang bewaard is gebleven.
De oudste velletjes dateren van 1618, en vanaf 1635 zijn de bundels zowat volledig.

Tot zo'n twintig jaar geleden bleven deze stukken onaangeroerd. De aanblik is inderdaad niet erg uitnodigend:
uitrafelende en gescheurde bladen, goedkoop papier in alle formaten, beschreven in alle mogelijke en zelfs onmogelijke handschriften.
Maar in feite vormen zij een onuitputtelijke goudmijn. Iedereen die in de 17de of de 18de eeuw voor de stad iets geleverd of gepresteerd had,
moest namelijk zijn rekening indienen en tekenen voor ontvangst.

Op die manier krijgen wij uitgebreide informatie over prijzen en lonen, gebruikte materialen bij herstellingen, passerende troepen enz.,
alles veel gedetailleerder dan in de stadsrekeningen zelf.
Daarin staat bijvoorbeeld alleen het globale bedrag dat een herbergier voor soldatenvertering in rekening bracht,
maar in zijn bewijsstuk staan de data, het aantal soldaten, hun regiment en de hun verstrekte dranken en spijzen.
Genealogen kunnen er met enig geluk ook de handtekeningen van hun voorouders in vinden.

De bewijsstukken informeren ons ook precies over de bevoegdheden en de activiteiten van de stedelijke ambtenaren.
Wij lezen er onder andere waar de betrokkenen naartoe gestuurd werden en met welke opdracht.

Pijnpunt is natuurlijk de hoge drempel, door de soms zwaar te ontcijferen hanenpoten.
De inventarisering is ook nog niet ver gevorderd.
In de jaren negentig bezorgde de huidige stadsarchivaris een index voor de jaren 1618-1650,
samen met een tweedelige teksteditie van de belangrijke stukken.
De jaren 1750-1796 zijn het enige resultaat van het Habsburg project dat
in samenwerking met wijlen Erik De Smet was opgezet, maar door diens overlijden niet van de grond kwam.

.

Er blijven dus nog zo'n honderd jaar onontgonnen.
Nu het achtkoppige vrijwilligersteam werk begint te maken van de stadsrekeningen na 1650,
is de kans groot dat ook deze bronnen binnen afzienbare tijd toegankelijk worden gemaakt.

(Freddy Pille)

HEEMKUNDIGE TIJDSCHRIFTEN

Het bijhouden van tijdschriften behoort niet tot het takenpakket van een stadsarchief.
Dat er in Eeklo toch een zeventigtal te raadplegen zijn, is te danken aan het opnemen van privéfondsen in het laatste decennium.

Grosso modo kunnen we stellen dat alles wat tussen Beveren en Brugge en tussen Ronse en Zeeuws-Vlaanderen
werd/wordt gepubliceerd op heemkundig gebied, in de rekken van het SAE te vinden is.
Het leeuwendeel daarvan komt uit het archief van het Historisch Genootschap van het Meetjesland,
dat ze via ruilabonnementen met de 'Appeltjes van het Meetjesland' binnenkrijgt.
Ook de stad is vanzelfsprekend geabonneerd op de lokale en enkele regionale titels,
en uit de VVV-dozen kwam o.a. een ruime verzameling 'Eikels worden bomen',
het schoolblad van het voormalige Bisschoppelijke College, te voorschijn.

Zo'n tijdschriftenverzameling – momenteel ca. veertig meter – vraagt wel heel wat zorg en tijd.
Dikwijls verschijnen nummers niet regelmatig, sommige raken onderweg verloren,
en ook na het registreren durft een los nummer wel eens in een jaszak of tas verdwijnen.
In de loop van de jaren veranderen uitzicht en formaat, af en toe zelfs de naam.
Om alles overzichtelijk te houden, wordt elke titel dus in aparte dozen bewaard.
Aangezien er in de meeste gevallen om de vijf à acht jaar zo'n doos bij komt,
moet in de beschikbare ruimte geregeld herschikt worden.

Het is financieel niet haalbaar zo'n massa jaarlijks te laten inbinden; deze eer valt alleen de lokale bladen te beurt:
de 'Appeltjes' , 'Eeklose Dobbelgebakkene', 'Heemkundige Bijdragen' en de stopgezette 'Ons Meetjesland' en 'De Eik'.

De heemkundige weet zo'n ruime collectie wel te waarderen.
Niets is immers vervelender dan op zoek te moeten gaan naar een artikel in een oud tijdschrift.
De bibliotheken verbannen oude jaargangen snel naar het depot (of het containerpark),
en antiquariaten die ze nog inkopen zijn met een vergrootglas te zoeken.

(Freddy Pille)