EEKLO NIEUWS EN NOG EEN BEETJE VAN ALLES
Foto

MARKANT of een CITAAT


Mijn

favoriete

plekje is in

jouw hart.


Eenmaal

Eeklonaar

altijd

Eeklonaar


De tijd is altijd

goed om te doen

wat goed is.


Over mijzelf
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...

 ALTIJD NUTTIG

Website Eeklo

   www.eeklo.be

Wil je iets melden aan
   de stad?

   www.eeklo.be/melding

Meldpunt dierenwelzijn

   Bel: 09/376 46 46

   www.eeklo.be/dieren


Politie Meetjesland

   Bel: 09/376 46 46

   www.politie.be/5417

Cardstop

   Bel: 078/ 170 170

AZ Alma Eeklo

   Alg. nr. 09/ 310 00 00

   Spoed: 09/ 310 17 05

   www.azalma.be


Categorieën
  • Algemeen (32)
  • Algemeen 07 (17)
  • Algemeen 08 (108)
  • Algemeen 09 (82)
  • Algemeen 10 (110)
  • Algemeen 11 (97)
  • Algemeen 12 (73)
  • Algemeen 13 (238)
  • Algemeen 14 (187)
  • Algemeen 15 (89)
  • Algemeen 16 (74)
  • Algemeen 17 (52)
  • Algemeen 18 (71)
  • Algemeen 19 (71)
  • Algemeen 20 (6)
  • Algemeen 22 (19)
  • Algemeen 23 (4)
  • Auto's (35)
  • AZ Alma (1)
  • Balgerhoeke (158)
  • Bouwen in Eeklo (34)
  • Bouwen in Eeklo 08 (86)
  • Bouwen in Eeklo 09 (113)
  • Bouwen in Eeklo 10 (170)
  • Bouwen in Eeklo 11 (180)
  • Bouwen in Eeklo 12 (296)
  • Bouwen in Eeklo 13 (269)
  • Bouwen in Eeklo 14 (285)
  • Bouwen in Eeklo 15 (202)
  • Bouwen in Eeklo 16 (125)
  • Bouwen in Eeklo 17 (68)
  • Bouwen in Eeklo 18 (133)
  • Bouwen in Eeklo 19 (131)
  • Bouwen in Eeklo 20 (145)
  • Bouwen in Eeklo 21 (155)
  • Bouwen in Eeklo 22 (135)
  • Bouwen in Eeklo 23 (74)
  • Bouwen in Eeklo 24 (51)
  • Computertips (6)
  • Computertips 15 (13)
  • Computertips 17 (0)
  • Cultuursmakers (10)
  • De Herbakker (8)
  • De Herbakker 09 (31)
  • De Herbakker 10 (20)
  • De Herbakker 15 (1)
  • De Herbakker 16 (25)
  • De Herbakker 17 (6)
  • De Herbakker 18 (12)
  • De Herbakker 19 (8)
  • De Herbakker 25 (0)
  • Eeklo (77)
  • Eeklo 07 (27)
  • Eeklo 08 (141)
  • Eeklo 09 (148)
  • Eeklo 10 (155)
  • Eeklo 11 (407)
  • Eeklo 12 (529)
  • Eeklo 13 (322)
  • Eeklo 14 (287)
  • Eeklo 15 (366)
  • Eeklo 16 (259)
  • Eeklo 17 (291)
  • Eeklo 18 (271)
  • Eeklo 19 (191)
  • Eeklo 20 (134)
  • Eeklo 21 (161)
  • Eeklo 22 (188)
  • Eeklo 23 (196)
  • Eeklo 24 (220)
  • Eeklo vroeger (23)
  • Eeklo vroeger 09 (72)
  • Eeklo vroeger 10 (113)
  • Eeklo vroeger 11 (110)
  • Eeklo vroeger 12 (84)
  • Eeklo vroeger 13 (213)
  • Eeklo vroeger 14 (203)
  • Eeklo vroeger 15 (152)
  • Eeklo vroeger 16 (217)
  • Eeklo vroeger 17 (98)
  • Eeklo vroeger 18 (94)
  • Eeklo vroeger 19 (122)
  • Eeklo vroeger 20 (98)
  • Eeklo vroeger 21 (51)
  • Eeklo vroeger 22 (81)
  • Eeklo vroeger 23 (40)
  • Eeklo vroeger 24 (20)
  • Familie en vrienden (25)
  • Familie en vrienden 23 (38)
  • Familie/vrienden 07 (13)
  • Familie/vrienden 08 (56)
  • Familie/vrienden 11 (51)
  • Familie/vrienden 14 (45)
  • Familie/vrienden 15 (51)
  • Familie/vrienden 16 (10)
  • Familie/vrienden 17 (21)
  • Familie/vrienden 18 (31)
  • Familie/vrienden 19 (40)
  • Familie/vrienden 20 (13)
  • Familie/vrienden 21 (21)
  • Fietsroutes (2)
  • Fietsroutes (tot 11) (41)
  • Fietsroutes (tot 20) (29)
  • Fietsroutes (tot 22) (10)
  • Flandriens (21)
  • Fotoalbums (0)
  • Fotoalbums (tot) 17 (9)
  • Heilig Hart kliniek (61)
  • KFC Eeklo (101)
  • KVVV (7)
  • Nostalgie KVVV (tot mei 2025) (207)
  • Oorlogsfoto (30)
  • Oude zwemkom (19)
  • Overlijden (5)
  • Politiekantoor (Nieuw) (40)
  • Radio en TV (3)
  • Radio en TV (tot 20) (34)
  • Radio en TV 15 (20)
  • Radio en TV 17 (77)
  • Recepten 15 (37)
  • Recepten 16 (31)
  • Recepten 17 (25)
  • Recepten 18 (10)
  • Ring R43 (21)
  • Sport (16)
  • Sport (tot) 17 (36)
  • Sport 14 (77)
  • Te Voet Meetjesland (100)
  • Te zien in Eeklo (19)
  • Te zien in Eeklo 09 (38)
  • Tussen pot en pinte (35)
  • Zwembad (Nieuw) (48)

  • Welkom op de blog van Awbeir
    09-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oud - wielrenners


    Mooie foto van drie oud-wielrenners zondag op de nieuwjaarsreceptie in Adegem.
    We zien de gebroeders Geirland, Aimé (l) en André (r), en met in het midden Jacky 't Jolijn.



    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    13-02-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens van het Meetjesland
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
















    Arsène Rijckaert

    Enkele weken geleden werd de Meetjeslandse wielerwereld plots opgeschrikt door het overlijden
    van de gewezen beroepsrenner Arsène Rijckaert uit Ertvelde. Niettegenstaande zijn hoge
    leeftijd van bijna 92 jaar kwam dit toch voor velen nog als een verrassing want Arsène bleef
    tot bijna op het eind gespaard van zware lichamelijke ongemakken.

    Arsène Rijckaert werd op 20 juni 1924 te Ertvelde geboren en was profrenner van 1945 tot en met
    1958. De absolute top bereikte hij nooit maar overwinningen in de Omloop van de Vlaamse Ardennen
    te Ichtegem in 1950 en vooral het Kampioenschap van Vlaanderen te Koolskamp in 1952 waren toch
    prestaties waar velen enkel konden van dromen. Arsène Rijckaert richtte niet alleen zijn pijlen op de
    wegwedstrijden, ook op de piste kon hij meer dan zijn mannetje staan.
    Zo vormde hij in de toen razend populaire zesdaagsen en ploegkoersen vaak een koppel met
    onder meer Rik Van Steenbergen, Rupske Lauwers en zijn streekgenoten Marcel Rijckaert en
    Roger De Corte. Zijn voorkeur ging daarbij lichtjes uit naar Rupske Lauwers met wie hij het
    ook op persoonlijk vlak zeer goed kon vinden.




    Toen Arsène in 1953 aan de zijde van Achiel Bruneel de Gentse zesdaagse won vóór de
    gerenommeerde koppels Strom-Arnold, Schulte-Peters en Van Steenbergen-Ockers
    vierde Ertvelde feest zoals nooit tevoren.
    Zijn Belgische titel snelheid in 1945 toont aan dat Arsène bovenal over een sterk eindschot beschikte.

    Na zijn wielerloopbaan bleef Arsène zijn Ertvelde trouw en ontving thuis graag enkele goede
    vrienden, om er te praten over het reilen en zeilen binnen de wielersport. Zowel over het heden
    als het verleden want tot zijn laatste snik volgde hij zowat elke wielerwedstrijd op de televisie.
    In het openbaar verscheen hij de laatste jaren niet meer zo vaak.

    Arsène Rijckaert werd op maandag, 16 januari 2017 onder ruime belangstelling ten
    grave gedragen in de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Ertvelde.
    Met zijn afsterven verdween één van de oudst in leven zijnde Belgische profrenners.

    Mark Van Hamme



    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    28-10-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens van het Meetjesland
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    Emiel Lambrecht



    Velen vinden het jammer dat door toedoen van voormalig UCI-voorzitter Hein Verbruggen het regionale kermiscircuit een stille dood is gestorven.
    Ook in onze contreien stonden dergelijke wedstrijden vaak op de kalender.
    Onder meer Boekhoutenaar Emiel Lambrecht was in de jaren zestig en zeventig één van de smaakmakers van die teloorgegane traditie.
    Emiel Lambrecht maakte reeds op jonge leeftijd kennis met het wielercircus.
    Vooral als liefhebber bracht hij de zegebloemen vaak mee naar zijn thuisbasis Boekhoute.
    Een succesvolle lijn die hij ook probleemloos doortrok bij de onafhankelijken.
    Zijn overwinning in 1961 in het hoog aangeschreven Kampioenschap van Vlaanderen te Gits
    zorgde er mede voor dat hij een jaartje later kon debuteren in de hoogste categorie.


    Als neoprof verdedigde hij in 1962 de kleuren van Wiel’s-Groene Leeuw.
    Zijn zeges in Handzame en Sint-Niklaas lieten het beste vermoeden.
    En toen hij in 1963 de Kustpijl in Knokke op zijn palmares kon bijschrijven vermoedden de ‘kenners’ dat
    er meer dan een kermiscoureur in Emiel Lambrecht stak.
    Ook sportdirecteur Frans Cools van de roemrijke Mann-ploeg geloofde sterk in de capaciteiten van de Meetjeslander.
    Toch zou Emiel er nooit in slagen om tot de echte top door te stoten.
    En dit niettegenstaande enkele opmerkelijke prestaties zoals in de Omloop Het Volk 1969,
    waar hij pas in de slotkilometer werd teruggepakt, en Kuurne-Brussel-Kuurne 1969 (3e plaats).
    De latere profjaren van de sterke beer uit Boekhoute stonden meer en meer in het teken van het regionale kermiscircuit.
    Graag noteren wij hier nog zijn zeges in 1968 in Eeklo en in de Grote Prijs Raf Jonckheere in Westrozebeke.
    Wanneer Emiel Lambrecht in 1975 het profpeloton vaarwel zegt staan er welgeteld tien overwinningen op zijn palmares.
    De populaire Boekhoutenaar overlijdt in 2008 op 72-jarige leeftijd.

    Mark Van Hamme






    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    12-09-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens uit het Meetjesland (André Van Heule)






    André Van Heule

     

    André Van Heule is één van de Eeklose beroepsrenners die vóór, tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog actief was.
    Samen met onder meer Albert Colpaert en Gustaaf Speeckaert.
    Reeds tijdens zijn debuutjaar 1939 manifesteerde hij zich als een gepatenteerd winnaar.
    Zo won hij onder meer te Destelbergen het Kampioenschap van Oost-Vlaanderen voor renners van 16 jaar.
    Maar zoals velen van zijn tijdgenoten zag hij zijn wielerloopbaan gefnuikt door de vreselijke oorlogsomstandigheden.
    De onverwacht snelle heropleving van de wieleractiviteiten op de verschillende velodrooms in Vlaanderen
    zorgde ervoor dat de kleine Van Heule meer en meer zijn pijlen richtte op het specifieke pistewerk.
    Met zijn snelle eindjump ontpopte hij zich tot één van de meest populaire renners uit onze streek.
    Zelfs de grote Rik Van Steenbergen stak hij naar de kroon bij de juniores.

    Niet alleen in de snelheidsnummers maar ook in de koppelkoersen kon André Van Heule zijn mannetje staan.
    Met ploegmaats zoals Camille Blomme, Firmin Van Kerrebroeck, Achiel De Backer of Marcel Rijckaert behoorde hij tot de absolute top.
    Tijdens de winter 1941-1942 belandde André echter in het sukkelstraatje en die slechte wintercampagne
    zorgde ervoor dat hij opnieuw actiever werd op de weg.
    Als lid van de ‘Brugsche Velosport’ presteerde hij zo knap dat hij in 1943 de overstap naar de profs waagde.
    Heel vlot verliep die overgang echter niet.
    Enkele dichte ereplaatsen in Gent-Gent en Dwars door Vlaanderen lieten uitschijnen dat André wel over de nodige klasse beschikte,
    maar een echte doorbraak kwam er niet.
    Toen hij even later thuis een tube aan het herstellen was werd hij verrast door de Duitse Gestapo.
    Als werkweigeraar werd hij stante pede opgepakt en naar Duitsland gestuurd, waar hij zou tewerkgesteld worden in een vliegtuigfabriek.
    Daar zou zijn gezondheid een zware knauw krijgen.
    En een sterke gezondheid is nu eenmaal één van de absolute voorwaarden om te kunnen slagen in de harde wielersport.

    In 1945 maakte hij zijn wederoptreden op de velodroom van Maldegem. Samen met Camille Blomme die ook net teruggekeerd was uit Duitsland.
    Maar algauw bleek dat ‘Van Heuleken’ niet meer over die mogelijkheden van weleer beschikte en hij legde er dan maar het bijltje bij neer.

    Na zijn actieve wielerloopbaan vond hij een goede betrekking in de Eeklose wolkammerij, de Peignage,
    waar hij tot zijn pensionering op de loonlijst zou blijven.
    In de modelluchtvaart vond hij later een nieuwe passie. Uren aan een stuk kon hij er zich mee boeien.
    André Van Heule kende het geluk om tot hoge leeftijd over een goede gezondheid te mogen beschikken.
    Hij overleed te Eeklo op 4 augustus 2009.

    (Tekst en foto Mark Van Hamme)



    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    05-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens van het Meetjesland


    Naar a.l.v. mijn artikel gisteren van William De Craemer stuurde
    Aimé Geirland mij prompt deze foto door.
    Deze foto werd genomen door Emiel De Craemer (vader van William) op
    3 december 1956 en dit in het zaaltje achteraan het café op de hoek
    van de Raverschootstraat en het Mandeweegsken.
    We zien op de foto: Firmin Cocquyt uit Adegem, Raf Gysel uit Eeklo,
    Aimé Geirland uit Adegem en Adriën Dhaenens uit Eeklo.
    Bedankt voor de foto Aimé.




    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    29-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens van het Meetjesland

     

     

    Roger De Vlaeminck

     

    Op 24 augustus 2011 is Roger De Vlaeminck 64 jaar geworden. Naar aanleiding van deze verjaardag leek het een gepast moment om nog een keer terug te blikken op zijn schitterende wielercarrière.

    Net als zijn broer Erik mag Roger gerust beschouwd worden als één der grootste renners uit de rijke Belgische wielergeschiedenis. Nochtans leek hij aanvankelijk voorbestemd om een succesvolle voetballoopbaan uit te bouwen. Zijn gave techniek en zijn loopsnelheid zorgden ervoor dat hij reeds op jonge leeftijd zijn opwachting maakte in het eerste elftal van KFC Eeklo. Maar door toedoen van zijn eerder genoemde broer Erik kreeg hij toch snel de wielermicrobe te pakken. Het feit dat er met koersen meer geld te verdienen viel speelde zeker en vast ook een rol.

    Van bij de onderbeginnelingen behoorde Roger tot de absolute smaakmakers van het peloton. Samen met een zekere Jean-Pierre Monseré domineerde hij alle jeugdcategorieën. Zowel in binnen- als buitenland werden beide pallieters als grote beloften bestempeld. Zij zouden later als prof de in hen gestelde verwachtingen ruimschoots inlossen.

    Niet alleen op de weg maar ook in het veld maakte Roger furore. Als amateur werd hij in 1968 in Luxemburg zelfs wereldkampioen. Op dezelfde dag won Erik de titelstrijd bij de profs. Nog nooit eerder waren twee broers op dezelfde dag wereldkampioen geworden. Het zou ook nooit meer voorvallen… Ook bij de profs zou Roger de felbeheerde regenboogtrui in het veld behalen. Dit in 1975 in het Zwitserse Melchnau.

                                    

    In 1969 werd Roger De Vlaeminck profrenner. Zijn eerste wedstrijd was de Omloop Het Volk. Met veel ambitie trok hij erheen en wat niemand voor mogelijk hield gebeurde toch : Roger kwam met de imposante bloemtuil naar huis. Zijn eerste wedstrijd en al meteen een eerste klassieke zege. Het zou het begin zijn van een fantastische loopbaan. De lijst van al zijn klassieke overwinningen is veel te lang om hier op te sommen. Vooral zijn vier overwinningen in Parijs-Roubaix, drie in Milaan-San Remo en twee in de Ronde van Lombardije behoren tot de absolute uitschieters. Net als zijn zege in de Ronde van Zwitserland, waarin hij Eddy Merckx van de eerste tot de laatste dag domineerde. Dit was voor weinigen weggelegd.

    Roger was een echte all-rounder : hij kon sprinten, tijdrijden, klimmen, veldrijden en ook op de piste kon hij zijn voet naast de allerbeste specialisten zetten. Zijn spectaculaire manier van rijden leverde hem een ongekende populariteit op. Niettegenstaande die allesoverheersende figuur van een Eddy Merckx. Ook het feit dat hij altijd en overal ongezouten zijn mening zei maakte van Roger De Vlaeminck een speciaal figuur. Ook de dag van vandaag nog…

    (Mark Van Hamme)

     

     

    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    06-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens v/h Meetjesland

     

    Romain De Loof

     

    Naast het veldrijden is ook het pistegebeuren een wieleractiviteit waarmee de supporter zich tijdens de donkere wintermaanden kan amuseren. Jammer genoeg liggen de ‘vette jaren’ van de wielerbaan al enige decennia achter ons. Enkel de jaarlijkse Gentse zesdaagse kan de pistefan hedendaags nog bekoren.

    Ook in die rijke pistegeschiedenis hebben de Meetjeslandse flandriens duchtig hun woordje mee gesproken. De meest getalenteerde onder hen is zeker en vast Romain De Loof.

    Bij Romain geldt het gezegde dat ‘de appel niet ver van de boom valt’. Vader Remi, zelf een gewaardeerd renner, loodste zijn zoon Romain overal mee naar toe waar er gekoerst werd. Hij groeide als het ware op tussen de renners. Logisch dat hij zich dan ook al gauw tot de wielersport aangetrokken voelde. Nochtans werd zijn debuut niet onmiddellijk een gigantisch succes : bij zijn eerste optreden bij de beginnelingen werd hij meteen gedubbeld. Maar de kleine Romain leerde snel bij. Bij zoverre dat hij zijn derde koersje reeds als winnaar besloot. Het zou het begin zijn van een rijke carrière…

    Nadat hij menig succesje op de weg had behaald werd hij door een zekere Oscar Daemers naar de piste gelokt. Eerst naar de open piste in Langerbrugge, later naar het gesloten Kuipke in Gent. En de Gentse baandirecteur had het goed gezien : in 1961 behaalde Romain zijn eerste Belgische pistetitel in de achtervolging. En dat smaakte naar meer. Dat hij een allround renner was bewijzen zijn behaalde nationale titels in de verschillende pistedisciplines zoals achtervolging, achter derny’s, achter zware motoren en in de ploegkoers (met onder meer Patrick Sercu als ploegmaat).

                                                

    Maar Romain zijn ambities reikten veel verder. Hij droomde er zowaar van om wereldkampioen te worden. En dat lukte hem in 1962 in Milaan in de regenboogstrijd achter zware motoren, weliswaar nog bij de amateurs. Een jaartje later prolongeerde hij die titel voor eigen volk op de piste van Rocourt. Ook als prof zou hij de hoogste eer behalen : in 1966 in het Duitse Frankfurt behaalde hij zijn eerste en tevens enige profstayerstitel. Dat hij er niet meer behaalde kwam door een samenloop van omstandigheden. Romain steekt het niet onder stoelen of banken dat hij niet altijd als een voorbeeldige prof voor zijn sportcarrière heeft geleefd. Hij hield van een flamboyante levensstijl en liet zich graag opmerken. Ook in de talrijke zesdaagsen die hij heeft betwist viel hij zowel op als naast de baan graag op. Zwarte truien, gelakte schoenen en parelmoeren fietsen werden zijn handelsmerk. Niettegenstaande hij zeker niet het maximum uit zijn carrière heeft gehaald, mag Romain toch zeker en vast terugblikken op een schitterende loopbaan.

    Maar het geluk stond ook niet altijd aan zijn zijde. Vooral de zware val, waarvan hij het slachtoffer werd in Gent-Wevelgem 1970, hypothekeerde voor een groot stuk zijn verdere loopbaan. Na die doodssmak zou Romain nooit meer de oude zijn, dit niettegenstaande hij in 1974 nog eens Belgisch kampioen werd achter de zware motoren. Dat hij daarvoor een klasbak als Theo Verschueren moest verslaan, gaf nog meer glans aan die laatste titel.

    Na zijn actieve loopbaan was Romain De Loof vijf seizoen ploegleider, eerst bij Ebo later bij Marc Zeepcentrale. Ook in die job slaagde hij met verve : ondanks het feit dat hij nooit met de allergrootste namen kon werken, wist hij toch klassiekers zoals Gent-Wevelgem (met Ferdi Van Den Haute) en Bordeaux-Parijs (met Herman Vanspringel) binnen te halen voor zijn sponsor.

    Later werd Romain een graag geziene gast op de wekelijkse markten waar hij naast zijn portefeuilles en handtassen ook zijn vele wieleranekdotes graag aan de man bracht.

    (Mark Van Hamme)

    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    03-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens v/h Meetjesland

     

    André Geirland

     

     

    Nu het veldritseizoen stilaan op kruissnelheid komt is het moment aangebroken om in de maandelijkse reeks over het reilen en zeilen van de Meetjeslandse flandriens even stil te staan bij de exploten van een bijna vergeten figuur : André Geirland.

    Er wordt inderdaad nog zeer weinig over die Adegemse veldrijder gesproken, dit niettegenstaande hij maar liefst 155 overwinningen in de wacht sleepte. Maar wanneer er over die periode van het veldrijden gesproken wordt, gaat alle aandacht naar Erik De Vlaeminck en Albert Van Damme.

    André Geirland werd op 16 mei 1945 in Adegem geboren. Net als zijn streekgenoot Erik De Vlaeminck koos hij op jonge leeftijd voor het veldrijden. Zowel bij de juniores als bij de amateurs behoorde André bij de nationale top. Maar doordat hij zijn ganse carrière het veldrijden combineerde met een dagelijkse job, schoot hij dikwijls net dat tikkeltje tekort om het de allergrootsten moeilijk te maken. Toch slaagde André erin om enkele keren op het podium te staan na een Belgisch kampioenschap bij de amateurs en vijfmaal de Oost-Vlaamse kampioenentrui te omgorden. De ook vandaag nog gereputeerde veldritten van Niel, Koksijde en Otegem prijken op zijn palmares. Die sterke prestaties ontgingen de bonzen van de Belgische Wielrijdersbond niet : het resulteerde in vijf selecties voor het wereldkampioenschap bij de amateurs. Zijn fraaiste resultaat in de mondiale titelstrijd was een vijfde plaats in 1975 in het Zwitserse Melchnau.

    Op 35-jarige leeftijd maakte André de overstap naar de beroepsrenners en alhoewel zijn sterkste periode dan al een tijdje voorbij was, behaalde hij toch nog zeven zegetuilen in de hoogste categorie. Na vele jaren te moeten optornen tegen de grootmeester Erik De Vlaeminck kreeg André tijdens de laatste jaren van zijn carrière vooral af te rekenen met ene Roland Liboton. Zodat hij terecht mag zeggen dat hij de misschien wel mooiste periode van het Belgische veldrijden van zeer nabij heeft meegemaakt.

    In 1985 zette André Geirland op veertigjarige leeftijd een punt achter zijn rijkgevulde sportloopbaan.

    Ook zijn broer Antoon was een meer dan verdienstelijk wielrenner.

    (door Mark Van Hamme)

                                          

    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    12-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens v/h Meetjesland


    Maurice DE WAELE

     

     

    In een periode waarin alle wielersupporters zwaar gebeten zijn door de Tourmicrobe is het gepast om even stil te staan bij de exploten van de enige Meetjeslandse flandrien die er ooit is in geslaagd om de zwaarste wielerwedstrijd zegevierend te besluiten.

    Maurice De Waele werd op 27 december 1896 te Lovendegem geboren. Vooraleer hij toetrad tot het rennersgild verdiende hij zijn kost als slagersgast. Maar zoals velen van zijn tijdgenoten zou hij het ook als ‘coureur’ proberen. Niet zonder succes trouwens : in 1922 werd hij als onafhankelijk kampioen van België in het veldrijden en ook op de weg kon hij meer dan zijn mannetje staan. Zware koersen zoals Brussel-Luik en Brussel-Luxemburg schreef hij op zijn naam.

    In 1924 debuteerde hij in de hoogste categorie. Veel aanpassingsproblemen kende hij niet want reeds tijdens zijn eerste profjaar won hij een rit in de Ronde van België. Een nieuwe ronderenner leek geboren. In 1927 waagde hij voor het eerst zijn kans in de Ronde van Frankrijk. Als debutant liet hij meteen van zich spreken : tot eenieders verbazing won hij de tweede rit, die liep van Dieppe naar Le Havre. Hij zou zich trouwens tijdens die Tour opwerpen als één der absolute smaakmakers en dit zonder enige ervaring. Hij schreef dat jaar ook nog de dertiende etappe van Perpignan naar Marseille op zijn naam en als kers op de taart eindigde hij in het eindklassement op een schitterende tweede plaats. Ook voor Maurice De Waele gold dus duidelijk het gezegde dat grote kampioenen niet veel tijd nodig hebben om zich met de besten te kunnen meten !

    Het jaar nadien, in 1928, werd hij ingelijfd in de grote Alcyonploeg. Niettegenstaande hij opnieuw twee ritten won, kwam hij toch nog niet in aanmerking voor eindwinst in Parijs. Een derde plaats werd zijn deel. Maar in 1929 viel er niet te tornen aan het meesterschap van de Meetjeslander. Hij was veruit de sterkste in de Pyreneeën en controleerde nadien de overgangsetappes. Maar het eten van bedorven voedsel leek nog roet in het eten te gooien. In de nacht voor de rit over de beruchte Galibier verbleef Maurice meer in ‘het kleine kamertje’ dan op zijn bed. Er was heel wat werk aan de winkel om hem enigszins te kunnen opkalefateren en de leider werd veeleer een ‘lijder’. Die dag dwong Maurice De Waele bij iedere volger het grootste respect af. Als een levend lijk legde hij in de zware Alpenrit de basis voor zijn zwaar bevochten Tourzege. In de laatste ritten naar Parijs werd hij niet meer verontrust en schreef wielergeschiedenis door als enige Meetjeslander ooit de Ronde van Frankrijk te winnen. Organisator Henri Desgrange was niet echt opgezet met de zege van Maurice en liet dat ook voldoende blijken in zijn blad l’Auto. Maar Maurice De Waele snoerde bijna onmiddellijk alle kritiek door kort nadien ook de oerlastige Ronde van het Baskenland te winnen.

    Maurice De Waele werd als een held ontvangen in Maldegem. Een nooit geziene massa bracht hulde aan hun wielerkampioen. Toch kwam er geen vervolg op dit succes. Het jaar nadien werd hij niet geselecteerd voor de Belgische ploeg en amper twee jaar na zijn Tourzege zette Maurice een punt achter zijn carrière. Een loopbaan die hem geen windeieren had gelegd : hij stampte een Fordgarage uit de grond en bracht bovendien ook nog eens zijn eigen fietsen op de markt.

    Maurice De Waele overleed op amper 55-jarige leeftijd na een slepende ziekte. Nu na al die jaren is de enige Meetjeslandse Tourwinnaar nog niet vergeten : in Maldegem is het sportcomplex naar hem genoemd en in Lovendegem is een mooi monument voor hem opgericht.
    (Mark Van Hamme)

                            
                              

    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    04-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flandriens v/h Meetjesland

     

    Erik De Vlaeminck

     

     Erik De Vlaeminck zette als jongeling zijn eerste stappen in de sport bij de Eeklose turnclub Slank en Vrank. Hij ontpopte er zich als een uiterst lenige atleet.

    Maar algauw kreeg hij de wielermicrobe te pakken. Ook omdat in die sportdiscipline meer geld te verdienen viel. Zowel bij de onderbeginnelingen als bij de juniores reed hij meestal op de weg. Pas later viel zijn oog op het veldrijden. Mede door toedoen van vader Philibert debuteerde Erik als cyclo-crosser te Laarne, jawel de thuisbasis van zijn latere grote concurrent Albert Van Damme. Hij kon onmiddellijk meer dan zijn mannetje staan. Stelselmatig zocht hij zijn weg naar de top en in 1966 behaalde hij in het Spaanse Béasain zijn eerste wereldtitel. Dat was tevens de eerste maal in de wielergeschiedenis dat een Belg op het hoogste schavotje van een wereldkampioenschap veldrijden mocht plaatsnemen.

    Erik De Vlaeminck zou nadien nog zes keer de fel begeerde regenboogtrui mogen omgorden en is daarmee tot op de dag van vandaag absoluut recordhouder. Erik kroonde zich ook viermaal tot Belgisch kampioen veldrijden. Hij wordt algemeen beschouwd als de beste veldrijder uit de rijke wielergeschiedenis.

    Naast zijn triomfen in het veld was Erik ook een meer dan degelijk wegrenner. Op zijn erelijst staan onder meer de eindoverwinning in de Ronde van België, Parijs-Luxemburg en een felbevochten ritoverwinning in de Ronde van Frankrijk 1968.

    Na zijn actieve loopbaan werd Erik met groot succes nationaal coach van de Belgische veldrijders. Hij mag zich zonder blozen de architect van de ijzersterke lichting Nys-Wellens noemen. Eind 2002 verdween hij plots van het wielertoneel.

    Toch volgt hij het reilen en zeilen binnen zijn zo geliefde veldritsport nog steeds met argusogen. Op tijd en stond voelt hij zich niet te beroerd om zijn deskundige, vaak ongezouten mening naar de buitenwereld te ventileren. Een mening waar ook nog altijd meer dan rekening mee gehouden wordt.

                                  

    Dit is dan het eerste artikel van Mark Van Hamme die hier een maandelijkse bijdrage zal leveren over De Flandriens van het Meetjesland. In een korte samenvatting zal Mark de carrière van wielrenners uit het Meetjesland beschrijven.

    Reageer (0)

    Categorie:Flandriens
    Foto

    Inhoud blog
  • In AZ Alma
  • Vijfgeslacht
  • Verkeershinder in Eeklo
  • Tafel van acht
  • Herbakkersfestival 2025
  • Politie Meetjesland (Snelheidscontrole)
  • Ridders Eeclooschen Herbakker (19)
  • Vliegtuigen spotten
  • INTRO PAGINA
  • 't Stadhuis van Raverschoot
  • E.K.T.T Hermelijn
  • Schatten van Vlieg
  • Mc Laren step
  • Stoomlocomotief
  • Blokspots
  • Eeklo in vroegere jaren (Blakstraat)
  • Werken Stroopoort
  • Bistro Disolo
  • Liefhebbers zaalvoetbal
  • Eeklo in vroegere jaren (Station)
  • Boekenmarkt
  • Ridders Eeclooschen Herbakker (18)
  • Chiro Ommekeer
  • De Zuidkaai
  • Renovatie Markt

    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.


          BEZOEKERSTELLER




    Gastenboek
  • Albert
  • regendruppels op het raam ...
  • Albert, zo dronken als 'n aap, ... 'n mensenleven geleden.
  • Goeden avond
  • Motorkatten

    WELKOM!



    Archief per maand
  • 07-2025
  • 06-2025
  • 05-2025
  • 04-2025
  • 03-2025
  • 02-2025
  • 01-2025
  • 12-2024
  • 11-2024
  • 10-2024
  • 09-2024
  • 08-2024
  • 07-2024
  • 06-2024
  • 05-2024
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 07-2007


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!