Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Ook een rijk archief als het Eeklose heeft af te rekenen met hiaten. Eén van de vervelendste is de periode van de Franse bezetting (1796-1814), waarin de hele administratie ondersteboven werd gehaald en zowat iedereen de draad kwijt was.
In de jaren 1796-1798 liet de Franse overheid een index van alle Eeklose percelen en hun eigenaars opstellen. Daarvoor werd een nieuw kadastersysteem ontworpen, dat Eeklo nu indeelde in zes wijken (secties) in plaats van de vroegere 64 belopen. Met heel veel tijd en inzet slaagde wijlen Erik De Smet erin, de vele duizenden stukken grond op de kaart te situeren en de aansluiting met de oude landboeken te realiseren. Op die manier kon de index zelfs omgebouwd worden tot een echt landboek, maar met één zeer hinderlijk gebrek: van de huizen worden alleen de eigenaars – en niet meer de bewoners – vermeld.
In zulke gevallen schieten de volkstellingen ter hulp: daarin staat de samenstelling van alle gezinnen genoteerd. Maar huisnummers bestonden toen nog niet, en dikwijls woonden twee of drie gezinnen onder één dak… Als de straten dan ook nog onduidelijk aangegeven worden, ligt een grootschalige puzzel op tafel.
Voor die Franse periode wordt het probleem helemaal onoverzichtelijk door het ontbreken van dit soort tellingen tussen 1795 en 1816, en ook daarna is er geen luxe: alleen voor 1818, 1825, 1830 en 1834 zijn er (onhandig en gebrekkig opgestelde) lijsten. Dit betekent dat we voor een periode van zowat veertig jaar geen goed zicht hebben op wie waar woonde. En in veertig jaar verandert een stad ingrijpend.
Het project 1795-1825 moet in vier stappen de schade proberen te beperken. Twee ervan kwamen in het vorige archiefhoekje al ter sprake: de index op de vreemde akten en de aangevulde registers op de in- en uittredingen. Een derde stap is het heruitgeven en bewerken van de telling 1795, die gelinkt moet kunnen worden aan de oude landboeken. Het meest verwacht het archiefteam echter van de registers van de conscriptie.
Deze registers zijn het gevolg van de invoering van de verplichte legerdienst. De Franse overheid deed daarin alle 18-jarige jongens noteren, met uitgebreide inlichtingen over de rekruten zelf en hun ouders: beroep, woonplaats, eventuele broederdiensten e.d. Het opstellen van een register is volop aan de gang, maar pas op het einde kan nagegaan worden welk percentage van de bevolking hier is vastgelegd. Dat er ook hier hiaten zijn, staat nu al vast: enkele banden gingen verloren in de bestorming van het stadhuis op 22 oktober 1798, toen een bende jongelui op die manier de gehate conscriptie probeerde te saboteren.
Lang geleden (is er soms iemand die weet wanneer dit was?) zijn de prinsen, Boudewijn en Josephine Charlotte, op bezoek geweest in Eeklo. Dit ging gepaard met een groot feest en ging er ook een grote stoet uit. Let op de grote belangstelling die er toen was.
Het prins en de prinses komende van het Eeklose Stadhuis en omringd door de prominenten van toen. Ook hier eens letten op het volk die uit de vensters hangt van zowel de Gouden Pluim als van het stadhuis. Als er mensen zijn die hier nog iets kunnen aan toevoegen laat gerust iets weten.
Met dank aan Marleen De Baere: het was op 19 juli 1939.
Op de Dullaert is aan de werf vooraan in de straat de kraan weggehaald. Men kan nu de gevel heel goed zien en laat ons maar zeggen: het ziet er goed uit.
De oude fontein komt terug tot leven op het Van Hoorebeke pleintje. Vandaag werden dan de vissen geplaatst waar de stralen water uitkomen. Het zal nipt worden om alles tegen morgen klaar te krijgen maar men zal proberen.
Er rezen bij sommigen twijfels dat het vroeger leeuwenkoppen waren i.p.v. vissen waar de waterstraal uitkwam. Ik heb het eens opgezocht en het zijn wel degelijk dezelfde vissen zoals vroeger.
Hier de fontein in haar glorietijd toen ze nog op de Markt stond. Er komt dus nog wel een leeuw bovenop de zuil maar ook hier kan men de vissen zien. Klein detail op deze foto. De fietser hier links rijdt wel degelijk goed want vroeger was er maar aan één kant een fietspad in Eeklo centrum.
Op de nieuwe parking aan het station is nu ook het andere deel effen gelegd. Dit ligt nu al even hoog als het gegoten gedeelte en het ziet er naar uit dat er hier geen asfalt op komt. We zullen nog een beetje moeten wachten om juist te zien hoe de parking zal ingedeeld worden en hoe alles verder zal afgewerkt worden.
Het is stil in de Boelare deze week. Men doet nog steeds verder aan de voetpaden waar men de kleine afwerkingen tegen de huizen afwerkt. Het is wachten op het gieten van de toplaag.
Deze foto werd genomen vanuit de Teirlinckstraat en kijken we dus op de Boelare. Rechts ziet men nog een heel klein tipje van de kleine huisjes welke daar nog lange jaren hebben gestaan.
Hier ziet men die huisjes nog iets beter staan. Aan de linkse kant is het huis ook verdwenen en staan er nu ook al lang appartementen. Volgende foto zal het duidelijker maken.
Zo is het nu. De rechtse grijze blok is waar die huisjes stonden. Links is nog steeds dezelfde blok als op de vorige foto's. Een paar jaar geleden kregen deze appartementen een volledige 'facelift' en zien er nu een pak frisser uit.
Deze Duitse tanks hebben hier een tijdje verbleven in Eeklo. Zij werden gestald in een Eeklose fabriek en hier zijn de meningen verdeeld. Voor sommigen was dit in de Peignage, anderen zeggen dat het in de India Jute was. Is er iemand die dit nog kan achterhalen?
Bij de klassering van het moderne archief in de jaren 2001-2005 kwam een reeks mappen te voorschijn met als opschrift 'Akten uit vreemde gemeenten'. Ze bleken een allegaartje te bevatten: geboorte-uittreksels, overlijdensattesten, kopieën van huwelijksakten enz. Het half dozijn dozen werd ondergebracht in de afdeling B8, 'Uittreksels uit de burgerlijke stand'. Ruim vijf jaar bleven ze daar vrijwel onaangeroerd staan, omdat er dringender werk te doen was.
Maar de uitbreiding van het archiefteam tot negen leden maakte veel vage plannen van vroeger uitvoerbaar. Momenteel wordt gewerkt aan een aangevulde en verbeterde versie van de registers op de in- en uittredingen. De begindatum wordt nu 1818: acht jaar vroeger dan de eerste versie, maar nog altijd gaapt daar een vervelend gat van meer dan 20 jaar (1796-1817), waarover we zeer slecht zijn ingelicht.
Een toevallige blik op de B8-dozen deed een lichtje branden: deze "vreemde akten" waren in Eeklo terechtgekomen door de verhuizingen naar onze stad. Hier zit met andere woorden nog bijna een meter documenten over intredingen, en nog wel uit de jaren 1799-1824.
De euforie bleek een beetje voorbarig, want de begeleidende brieven bij de akten zitten er niet meer bij. Voor geboorte-uittreksels is dat geen probleem, bij huwelijksakten van ouders van inwijkelingen wel: dikwijls staat de naam van het naar Eeklo gekomen kind er niet op vermeld. Met enig zoekwerk valt zoiets doorgaans op te lossen, maar een meter documenten …
Een nieuwe archiefingang, 'Vreemde akten' wordt de oplossing: een alfabetisch register van alle personen die op deze stukken vermeld staan. Natuurlijk komt ook de afzendende gemeente erbij, plus de datum van opmaak, want die zal niet veel verschild hebben van de effectieve verhuizing.
Voor onze genealogen wordt dit een mogelijke uitweg uit een vaak voorkomend probleem, nl. wanneer bij een Eekloos gezin de geboorteplaats van vader en/of moeder niet werden genoteerd. De enige mogelijkheid is dan een systematische zoektocht in de registers van de omringende gemeenten, met als vervelende bijkomstigheid dat naam en voornaam alleen nooit zekerheid geven of het om de juiste persoon gaat. Nog vervelender wordt het bij de vaststelling dat van heel wat gemeenten nog maar weinig voorhanden is.
En last but not least: de immigranten kwamen in bepaalde gevallen uit de meest onvermoede hoeken. Een recent voorbeeld, in omgekeerde richting: het stadsarchief kreeg onlangs het bezoek van een genealoog uit Diksmuide, die na tien jaar zoeken de onvindbare voorvader in een artikel over Eeklo had ontdekt!
Vandaag deed men al het mogelijke om de zomershopping op een mooie manier te kunnen laten doorgaan in de Boelare. Tot aan de A.Van Ackerstraat zal de Boelare verkeersvrij blijven en zullen de geplande activiteiten kunnen doorgaan. In een record tempo werden de voetpaden en parkeerstroken aangelegd zodat alles hier dit weekend zonder veel hinder kan plaatshebben.
Speciale gevelafwerking in de Garenstraat. De gevel wordt afgewerkt met bruine houten latten. Samen met de halve ronde, die de gevel toch is, zal dit een heel aparte aanblik geven. De verticale stand van de latten zal het gebouw er groter laten uitzien.
Het Park Vlasschaert in de Gulden Sporenstraat begint stilaan op een echte wijk te trekken. Er zijn al enkele huizen bijgekomen en zo te zien zal men nu wel verder doen.
Er zijn al meer computers die in werking zijn in het nieuwe Jeugdcentrum en stilaan komt alles op zijn plooi. Er moeten nog veel dingen een plaats krijgen maar er kan al gewerkt worden.
Aan deze geïmproviseerde balie, de plaats waar de echte balie moet komen is nog niet afgewerkt, doen deze dames hun werk zo goed mogelijk.
Ook de telefoons doen het al en als u vragen heeft die iets met de jeugd te maken hebben kan u terecht op het nummer 09 218 29 20
Rustig in de Boelare vandaag en wordt er verder gewerkt aan de voetpaden. Er zouden nu echter tegenstanders zijn van de stenen op de parkeerstroken die men nu niet 'mooi' meer vind. Voor een auto op te staan lijkt het me rap goed genoeg. Deze perikelen zullen er alleen maar voor zorgen dat alles terug achteruit zal geschoven worden. Voor iedereen goed doen lijkt ook hier weer heel moeilijk te zijn.
Deze foto kreeg ik deze week van Maria Meirezonne maar is genomen in 1961, de jongens die er op staan waren dan ongeveer 14 jaar oud, door Robrecht De Coeyer (iedereen zei Robert) de papa van Guido die hier ook op de foto staat. In deze kadettenploeg van F.C.Eeklo staan er toch wel bekenden bij. We zullen eens kijken als u ze nog allemaal herkend.
V.l.n.r. zien we: Danny Himschoot, Cobbaert, Vereecke, William Martens, Alfons Van Parijs, Daniël Van Autreve, Alain Deschamps, De Smet, Guido De Coeyer, Johan Van Kerckhove en Roger De Vlaeminck (onze latere wielerkampioen).
Aan de houding van de jongens te zien moet Robert iets gezegd hebben zoals: buik intrekken....borst vooruit....denk aan uw zuster.....
Bij het zoeken naar oude foto's kwam ik deze tegen. In de Oostveldstraat, waar nu Motohandel Wauters is zag het er in 1977 zo uit. Nu twijfel ik eraan wie deze garage in die tijd openhield. Er staan al moto's maar ik dacht dat het toen nog een autogarage was. Wie kan hier helpen? En zou er nooit iemand tegen die benzinepompen gereden hebben?
Op deze foto staan de huizen hier rechts nog op. De volgende foto zal meer duidelijkheid brengen.
Zoals u ziet is er in de plaats van de huizen een toonzaal gekomen. Aan de linkse kant lijkt er op het eerste zicht niet zo heel veel veranderd.
Sedert de verhuizing naar de Industrielaan eind 2006 besteedt het Stadsarchief extra aandacht aan fotomateriaal. Flink geholpen door de overbrenging van de VVV-collecties, kon het archiefteam op korte tijd zowat twintigduizend stuks bij elkaar brengen, waarvan het grootste deel is gedigitaliseerd op 250 cd's.
Desondanks stuit de liefhebber van het oude Eeklo onvermijdelijk op de historische grenzen van de fotografie. Werden de eerste opnames in België gemaakt omstreeks 1850, de grote bloei kwam er in Eeklo pas in het eerste decennium van de 20ste eeuw. Foto's van vóór 1900 bestaan, maar zijn behoorlijk zeldzaam.
Een uitzondering vormen de zogenaamde stereoscopische foto's. Zij bestaan uit kartonnetjes van ongeveer 18 bij 10 cm, waarop naast elkaar twee opnames van ca. 8 x 8 cm zijn gekleefd. Die tonen hetzelfde beeld, maar gefotografeerd vanuit een lichtjes verschillende hoek. Het is de bedoeling dat ze worden bekeken door een speciaal brilletje met een groen en een rood gekleurd glas (in die tijd mica), waardoor de illusie van een driedimensionaal beeld ontstaat.
De kwaliteit van dit soort opnamen is voor die periode merkwaardig goed. Zij droegen dan ook de voorkeur weg van de eerste Eeklose beroepsfotograaf, Henri Smitz, die de techniek zelfs bleef gebruiken tot na de Eerste Wereldoorlog. Dat er stadsbeelden van omstreeks 1875 bewaard zijn gebleven, mag dus zeker als een verdienste van hem worden beschouwd.
Met de medewerking van de familie Smitz slaagde het Stadsarchief erin, zo'n tachtig stereocopische kaarten te digitaliseren. Die bevatten o.a. ronduit schitterende beelden van de Markt, de Boelare, de Stationsstraat en de Molenstraat. Merkwaardig is het grote aantal opnamen van in het begin van de Kerkstraat. Niet toevallig woonde daar Polydoor Lippens, die een grote belangstelling had voor alle nieuwe technische snufjes. Hijzelf staat ook op een dergelijke foto, en een hele reeks beelden is gemaakt in zijn tuin en in de pastorie aan de overzijde van de straat. We mogen dus aannemen dat hij zelf geregeld door de zoeker keek.
In het Stadsarchief zijn de opnamen verzameld op drie cd's, met telkens het origineel en twee of meer via Photoshop verbeterde versies. Enkele daarvan zijn zo goed, dat ze gerust kunnen doorgaan voor foto's uit de jaren zestig.
Het genoegen is jammer genoeg niet altijd onverdeeld. Een tiental van de tachtig kaarten werden door barbaren in tweeën geknipt, misschien om de fotootjes apart te kunnen verkopen. Als één van de twee ontbrak, moest een digitale reconstructie redding brengen, maar het driedimensionale effect kan dan niet meer bereikt worden …
In het Beukenhof was er vroeger een soort jeugdhuis. Het Parochiaal Centrum kende mooie jaren maar werd toch in latere tijden gesloten. Weet nog iemand wanneer het gesloten werd?
Toen ik daar deze week eens op zoek ging stelde ik met verwondering vast dat hier in feite maar weinig veranderd is. Op het verdwijnen van de oude beuk en het plaatsen van een veiligheidstrap na lijkt alles nog hetzelfde. Zelfs de bierreclame hangt er nog steeds. Hier werden de burelen ondergebracht van het Dekanaal en parochiaal secretariaat. Deze dienst zal binnenkort verhuizen naar het nieuwe gebouw op het Kerkplein waarvan u hier de opbouw heeft kunnen volgen.
We komen toch nog eens terug op het fietspad welke naast de nieuwe parking komt aan het station. Het zal nu één rechte lijn zijn vanaf het station tot aan Het Leen. Men ziet hier links, naast de haag, waar het vroegere pad lag. Dit is nu uitgebroken.
Vooraan ziet men hier het einde van de nieuwe fietsweg die stopt aan de Oude Gentweg. Eens men de Oude Gentweg heeft overgestoken komt men op het reeds bestaand fietspad naar Het Leen.
Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens een foto nam van het 'houten' huis in de Peperstraat. Van het hout is al lang niets meer te zien en nu plaatst men een steen aan de gevels.
In 1979 zag het er op de hoek van de Gentsesteenweg en de Zuidmoerstraat er zo uit. Links is de brandweer en staat het gebouw van douane en accijnzen er al.
Als in de winter de bladeren van de bomen waren kon men het gebouw, ik dacht dat dit het dispensarium was, die er toen nog stond beter zien. Wanneer dit juist is afgebroken weet ik niet. Al de auto's die er staan behoren tot de ernaast gelegen garage.
Tegenwoordig ziet er zo uit. Waar vroeger het huis stond is nu een toonzaal geworden. De elektrische verdeelkasten staan nog altijd op dezelfde plaats. Wel zijn er een paar bijgekomen.
In de Zuidmoerstraat, achteraan het Krugercomplex, is het dak geplaatst op de nieuw gebouwde huizen. Vooraan is er een brede goot maar die komt niet voorbij de gevel maar zit ingewerkt. Als men het huis passeert aan de overkant ziet men het dak niet.
Ook vandaag blijven we in de Zuidmoerstraat. In 1994 stond er hier links nog een rij kleine huisjes die tot aan de Paterstraat kwamen. Die zouden allemaal afgebroken worden want op de foto is men metingen aan het doen. Rechts ziet men het College.
Op deze foto ziet men dat al de huisjes van de foto hierboven weg zijn. De foto is wel van de andere kant want rechts is de Paterstraat. Men is al bezig aan de nieuwbouw van een appartementsblok.
Zo ziet er de dag van vandaag uit. De oude huisjes maakten plaats voor een nieuw gebouw dat in dit smal straatje wel een beetje van zijn schoonheid verliest. Weet iemand van wie de oude poort hier op de linkse kant is?
Een Duitse soldaat krijgt om de een of andere reden schijnbaar een medaille opgespeld. Waarom dit juist aan de Eeklose watertoren moest gebeuren zal nu wel niet meer geweten zijn.
Het is een bekend gegeven dat tachtig à negentig procent van alle archiefbezoekers over de drempel komt om zijn stamboom aan te vullen. Doelwit zijn dan de registers waarin eeuwen lang de geboorten (aanvankelijk dopen), huwelijken en overlijdens werden genoteerd.
In het Eeklose stadsarchief zitten deze gegevens voor de periode 1609-1910, verspreid over zo'n 380 banden van verschillende formaten en omvang. Pas vanaf 1796 vervaardigde de stedelijke administratie daar klappers op, maar zelfs met tienjaarlijkse syntheses blijft het een pak zoekwerk.
In de jaren negentig van de vorige eeuw pakte hulparchivaris John Meirezonne de gigantische taak aan, de vele duizenden bladzijden te digitaliseren. Hij maakte daarbij gebruik van hét nieuwtje in die tijd, het Excel-programma: dat creëerde kolommen in een oogwenk, en het aantal was praktisch onbeperkt. Kort na de eeuwwisseling, na bijna tien jaar werk, beschikte Eeklo over een bijna volledig digitaal BS-overzicht, een unicum in het Meetjesland …
Na enkele jaren intensief gebruik bleek de Excel-luxe echter niet zo'n luxe als men gehoopt had. In de euforie van de kolommen-weelde waren de gegevens zoveel mogelijk opgesplitst: de datum in drie kolommen (dag-maand-jaar), en in sommige gevallen ook voor- en familienaam apart. Sommige klappers telden liefst achttien (!) kolommen, zodat ze alleen op A3-formaat te raadplegen waren. En dat terwijl de zoekfunctie slechts op één kolom werkt.
Veel tijdverlies was het gevolg. Zocht je iemand in zo'n lijst, dan zat er niets anders op dat alle personen met zijn/haar familienaam op te roepen, tot degene met de juiste voornaam op het scherm verscheen. De ideale uitweg was, de kolommen zoveel mogelijk samen te voegen, maar Excel is daar eigenlijk niet op berekend. En die Eeklose tabellen zijn meestal ontmoedigend lang, tussen 5.000 en 35.000 regels …
Het duurde tot augustus 2011 eer een computerspecialist de gouden tip bezorgde: een hanteerbare, relatief snelle methode om alles om te zetten naar eenvoudige Word-tabellen, die praktisch alle mogelijkheden bieden die een genealoog op het oog heeft. Het hele project vorderde buiten alle verwachtingen: in minder dan twee maanden was de hele negentiende eeuw in een nieuw kleedje gestoken (13 banden), en de acht banden van de 17de en de18de eeuw waren half december al klaar.
Ter wille van de argwanende oudere genealoog worden ook papierversies klaargestoomd, die er werkelijk gestroomlijnd uitzien. Zo werden de 27 bandjes 19de-eeuwe geboorten nu overzichtelijk gebundeld in vijf delen van elk zo'n 180 bladzijden, keurig alfabetisch gerangschikt. Met enkele aanslagen zijn de computersversies snel om te bouwen naar alle denkbare rangschikkingen.
Als straks de recent vrijgegeven jaren 1900-1910 afgewerkt zijn, beschikt het Eeklose stadsarchief over een ultrasnel en flexibel opsporingsapparaat. De genealogen kunnen als het ware op een snelweg het verleden in..
De zijvleugel van De Meidoorn die is blijven staan ziet er niet goed uit. Deze week begon men aan de renovatie van dit gebouw. Soms vraagt men zich af als het wel loont om hier veel kosten aan te doen.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
