Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Als boekhouder bij het meubelatelier René De Latter-Van Eyck leerde de Gentenaar Firmin De Puydt de meubelmakerij in al haar aspecten kennen: hout, machines, stielmannen, leveranciers, klanten van kunstmeubelen. Hij begon in 1961 voor eigen rekening in Balgerhoeke 48 hoogwaardige stijlmeubelen te produceren.
Toen stadsarchivaris Erik De Smet (2008) en hulparchivaris Willy Hamerlynck (2010) overleden, was het groepje medewerkers op het Stadsarchief uitgedund tot welgeteld vier man. Maar hoe snel het kan verkeren: binnen de kortste keren meldde de ene na de andere vrijwillig(st)er zich aan. En al meer dan tien jaar geniet het SAE nu de ongekende luxe van een negenkoppig team. Een luxe, maar ook een opgave: zonder het gevoel iets zinvols te presteren zouden de meeste onder hen natuurlijk snel afhaken.
Toen het team zonder veel planning tot stand kwam, moest onmiddellijk een keuze gemaakt worden: de leden opleiden om mettertijd beheerstaken over te nemen (en hen dus alle collecties en details leren kennen), of hen “specialiseren”, zich laten verdiepen in één of meer thema’s en/of periodes. Het SAE ontwikkelde zich na 2010 echter zo snel en veelzijdig, dat de eerste optie eigenlijk niet meer haalbaar werd.
De vrijwilligers krijgen of kiezen dus thematische opdrachten, die allemaal uitmonden in nieuwe “ingangen”: syntheses, indexen, inventarissen of gewoon systematische bundelingen van teksten en foto’s in boekvorm of op cd’s en dvd’s. Enkele teamleden vonden al snel een eigen invalshoek en werkten die breed uit. Zij verrijkten het archief met omvangrijke uitgaven van o.a. de oude stadsrekeningen en de bewijsstukken daarbij, verkopingen van huizen en gronden, resolutieboeken, landboeken, .. Ook de recente decennia werden aangepakt, met uitgaven over W.O. I, de Eecloonaar, de bouwaanvragen en de Eeklose ansichtkaarten.
Wie liever afwisseling wilde, werkte in teamverband mee aan zeer omvangrijke projecten als de digitalisering van de parochieregisters en de burgerlijke stand (momenteel ruim 38 banden), de in- en uitwijking in Eeklo (12 banden), de collectie affiches, de afdeling Kaarten & Plans.
Het enthousiasme was bij momenten zo groot, dat sommige teamleden werk mee naar huis namen om sneller resultaat te zien. Onverwacht gevolg van deze ijver is wel dat de lijst nog uit te voeren taken snel kleiner wordt. Maar in een dynamisch archief als het SAE zal wel altijd nog wel wat te doen zijn.
Deze foto's aan het nieuwe rond punt dat wordt aangelegd voor de Ring zijn van woensdag. Men ziet dat de versterkingen zijn aangebracht aan de op en afritten. Toen ik daar deze namiddag voorbij reed met de auto zag ik dat ze al gegoten zijn.
Op het Oeverpark wordt er achteraan het stuk oude kliniek die daar nog staat ook gewerkt. Er is daar een pad gelegd die zal uitkomen in de Tieltsesteenweg zo te zien.
Zusters kleedden voor laatste keer Mariabeeldje aan
Zusters Annie Duytschaever en Hélène Fransis hebben vorige week voor de laatste keer het Mariabeeldje uit de kapel van College ten Doorn aangekleed. De fakkel wordt vanaf nu doorgegeven aan twee vrijwilligers van de kapel.
Het Mariabeeldje in de kapel van Onze Lieve Vrouw ten Doorn uit Eeklo vierde vorig jaar haar 575e verjaardag. Net zoals bij Manneke Pis leeft de traditie dat het Mariabeeld enkele keren per jaar andere kledij krijgt. Vorige week kreeg Maria haar lenteoutfit, de kledijwissel was specialer dan anders omdat het de laatste keer was dat zuster Annie en zuster Hélène de kledij wisselden.
De traditie in ere houden
De zusters hebben meer dan 40 jaar lang het Mariabeeldje van kledij voorzien, maar voelen zelf dat het wat zwaar voor hen wordt. Daarom nemen 2 vrijwilligers van de kapel, Annemie Willems enHeidi Pollier, de taak van hen over. “We zijn blij dat de traditie verder leeft, het zou zonde zijn dat zoiets mooi verloren gaat.”, aldus Zuster Annie.
De twee vrijwilligers waren er maandag bij en konden zo alle stappen volgen die de zusters uitvoeren bij de kledijwissel. Het is namelijk een heel proces om de kledij van het Mariabeeldje te vervangen, er moet voorzichtig omgegaan worden met de verschillende pakjes, de sieraden en het beeldje zelf uiteraard. Daarnaast moet elke kledingstuk ook in de juiste volgorde aangedaan worden, en moet het beeldje op een voorzichtige manier teruggeplaatst worden.
In het archief
Het volledige proces van de kledijwissel werd gefilmd en gefotografeerd, beeldmateriaal dat door het erfgoedhuis van de Zusters van Liefde in Gent een plaats in hun archief krijgt. De video zal ook gebruikt worden als instructiefilmpje zodat ook voor de latere generaties de kledijwissel correct wordt overgenomen en deze mooie traditie bewaard blijft.
Deze tekst is van de hand van Marit Gouwy, die als studente communicatie enkele dagen meeloopt op onze grote school.
Zitmeubelen Willems-De Vreese/I.M. Willems Home Interiors (slot)
Na de oliecrisis in 1972 ging het bergaf en in 1987 legde Michel Willems de boeken neer. Daarna probeerde hij meubelen te maken in kunsteik maar dit sloeg niet aan. In 1996 kende Willems-De Vreese een doorstart in I.M. Willems Home Interiors bvba van dochter Isabelle Willems, die na een brand in 2003 de fabricage van meubels stopzette en doorging met verkoop van meubels in groot en kleinhandel.
Isabelle Willems laat haar eigen meubellijn Inspiroo in het buitenland fabriceren.
De vrijwilligers die Eeklo terug lenteschoon maakten.
EEKLO TERUG LENTESCHOON
Dagelijks streven de mensen van EekloNET samen met 168 Mooimakers, naar een zwerfvuilvrije omgeving in Eeklo. Van zaterdag 23 maart tot en met zaterdag 6 april willen we ons allen inzetten voor de Lenteschoonmaak 2024 en roepen we iedereen op om hieraan mee te werken.
In het kader van de Lenteschoonmaak 2024 organiseert Stad Eeklo op zaterdag 23 maart de actie ‘Maak Eeklo Lenteschoon’,
Schepen Filip Smet: “Zwerfvuil op straat is een ergernis bij vele mensen. Via de lenteschoonmaak roepen we alle burgers op om hun buurt mee proper te maken, want een propere stad is een zaak van iedereen. De vele vrijwilligers van Mooimakers helpen daarbij, door heel regelmatig zwerfvuil in hun straat of buurt op te ruimen. Tegelijk willen we ook het signaal geven dat zwerfvuil perfect kan vermeden worden mocht niemand vuiligheid op de grond gooien.”
Sommigen waren nog niet te moe om nog een vreugdedans te doen.
De digitale revolutie zou komaf maken met onze eindeloze papierwinkel, beloofden de informatici. Het liep enigszins anders … Voortdurend evoluerende programma’s en lekke beveiligingen leidden ertoe dat zowat iedereen er de voorkeur aan gaf zowel de originelen als papieren afdrukken toch maar te bewaren. Het resultaat is een nooit geziene berg documenten, die in een hoog tempo alle archieven dichtslibben.
De alarmbel werd eerst geluid in grote steden als Gent en Antwerpen, waar alleen al de bestellingen en facturen jaarlijks honderden archiefdozen vullen. De overheid besliste dan maar dat van de collecties ouder dan tien jaar slechts één jaar op zes bewaard hoefde te worden. Voor de periode vanaf de fusies werd dat inmiddels zelfs één of twaalf.
Ook ons Stadsarchief ondervindt de gevolgen van deze papierslag. Niet alleen werden/worden alle niet verplicht te bewaren jaar- gangen van de genoemde “bewijsstukken” opgeruimd, ook de overmakingen van de andere diensten worden kritisch bekeken. De dienst Burgerzaken bijvoorbeeld deponeerde een meterslange reeks dozen met de administratie van de rijbewijzen uit de vorige eeuw, en die blijkt beperkt te mogen worden tot de uitreikingsregisters. Ook in de documenten over de vreemdelingenpassen kan gesnoeid worden, maar dit wordt een delicate en tijdrovende opdracht.
Een hoofdstuk apart vormt de naschoolse kinderopvang. De verzekeringsmaatschappijen hebben bedongen dat elke dag een volledig rapport wordt opgemaakt, met vermelding van alle aanwezigen en eventuele voorvallen die de gezondheid van de kinderen kunnen beïnvloeden. Begrijpelijk, maar dit levert wel een berg papier op, en die belandt dan onvermijdelijk in het archief, waar hij plaats blijft innemen tot de wettelijke bewaartermijn (tien jaar) verstreken is.
Dit alles heeft ertoe geleid dat het Stadsarchief de facto in tweeën gesplitst is. Onvermijdelijk zal er op termijn een “tijdelijk archief” moeten voorzien worden, waarin deze stukken worden opgeslagen volgens de datum van uiteindelijke vernietiging. Niet logisch, maar gewettigd, gezien de minieme kans dat ze ooit nog geraadpleegd worden.
6 juni 1944: Een Canadese soldaat staat aan het hoofd van een groep Duitse krijgsgevangenen, waaronder twee officieren, op Juno Beach, Normandië.
8 mei 2014: Zicht op het strand van Bernières-sur-Mer in Normandië vandaag. Foto's door Ken Bell/ National Archives of Canada/Galerie Bilderwelt/Getty en Peter Macdiarmid/Getty
Het nieuwe rond punt bij de werken aan de Ring is gegoten. Het is niet met asfalt gegoten maar met beton. Dit zal zijn omdat hier veel vrachtwagens zullen voorbij komen en asfalt niet in alle omstandigheden (vb.warmte) even sterk is.
Dit is toch een hele stap vooruit maar het zal nog wel een tijdje duren vooraleer alles afgewerkt zal zijn.
Ook aan de werken bij Den Teut is men goed bezig. Hier bij de aanpassing van de rijstroken en het fietspad. Links ziet men nog een deel van het nieuw stuk Brugsesteenweg.
Dit is dan op het einde van de Brugsesteenweg waar men ook volop aan bezig is. Die is dus nu al volledig afgesloten voor alle verkeer.
Bij de afbraak van de oude rijkswachtkazerne in de Kaaistraat is de opkuis bijna klaar. Rechts achteraan zien we nog een kraan bezig met de laatste muren af te breken. Als men het zo bekijkt zullen hier toch redelijk wat auto's kunnen staan als de parking zal afgewerkt zijn.
MEEMAKERS EN GROENDIENST VERGROENEN SAMEN DE SPARREBOSSTRAAT
Op zaterdag 16 maart vanaf 9.00 uur vindt er een plantdag plaats in de Sparrebosstraat. Buurtbewoners steken samen met de groendienst en de leden van het college de handen uit de mouwen.
De plantdag maakt deel uit van het project Meemakers 2023: de bewoners ontvingen een burgerbudget om hun straat te vernieuwen en er een heuse Toekomststraat van te maken. Met dit budget willen ze hun straat herinrichten met het oog op ontmoeting, vergroening, biodiversiteit, CO2-reductie, mobiliteit, enzovoort. De Meemakers van de Sparrebosstraat willen vooral inzetten op vergroening, met als ultieme doel het creëren van een eetbare, groene straat van de toekomst. Dit alles met het oog op een vernieuwd straatbeeld en een veiligere omgeving voor spelende kinderen. Zo kan de Sparrebosstraat een voorbeeldstraat voor de rest van Eeklo worden qua vernieuwing en veiligheid voor spelende kinderen.
De vernieuwde Sparrebosstraat kan worden gerealiseerd dankzij een goede samenwerking tussen de dienst publieke ruimte en de bewoners. De afgelopen maanden werd er eerst een mobiel zit- en groenelement ingezet als test, om te kijken waar extra plantvakken konden worden gecreëerd. Dankzij een goed overleg kwamen ze samen tot een voorstel van vergroening en ontharding van de straat.
Schepen Filip Smet: “Het is fantastisch om te zien hoe ideeën van bewoners via co-creatie met onze stadsdiensten tot een mooi project leidt dat als voorbeeld kan dienen voor andere plekken in Eeklo.’”
Sinds eind 2021 werkt archiefmedewerker Luc Dobbelaere aan de uitgave van de 17de-eeuwse stadsrekeningen, de interessantste bron om het reilen en zeilen van toen te leren kennen. Dit leverde o.a. tot nu toe onopgemerkte informatie over het stadsbestuur op. Om die te begrijpen is wel enige voorafgaande uitleg noodzakelijk.
Om de stadsdiensten goed te laten functioneren beschikte het stadsbestuur over een aantal min of meer vaste inkomsten: heffingen op het drankverbruik, het op de markt verkocht graan en linnen, het gebruik van de stadsweegschaal, het tolgeld op de Raverschoot- brug en de aansluitende steenweg naar de Markt, plus nog enkele kleinere posten. Daarnaast werden er belastingheffingen, ommestellingen, georganiseerd telkens als er een beven daartoe uit het Brugse Vrije kwam: doorgaans éénmaal per jaar, iets vaker in tijden van oorlog.
Ruim vier eeuwen lang werd er volgens dit systeem gewerkt, maar in de jaren 1670, toen de oorlogslasten overal zwaar gingen doorwegen, kwam er kritiek. De schepenen werd verweten dat zij in deze ommestellingen een hoger bedrag lieten ophalen dan het Vrije vroeg, om hun comfort te financieren, o.a. de drie maaltijden die zij zichzelf jaarlijks “schonken”.
Wellicht daarom werd hogerop beslist dat vanaf 1682 van de ommestellingen een volledig aparte boekhouding moest worden gevoerd. Voor het stadsbestuur betekende dit dat alle uitgaven moesten gedekt worden met de inkomsten uit de al genoemde stadsrechten. In principe moesten die daarvoor volstaan, maar vanaf datzelfde jaar 1682 liet het centrale gezag de drankbelasting ophalen voor eigen rekening, en toen militaire bendes steeds vaker de markten kwamen afschuimen, werden de graanmarkten beperkt tot de versterkte grote steden.
Hiermee vielen niet alleen de twee grootste inkomstenbronnen weg, maar het verminderde marktbezoek woog ook zwaar op de inkomsten uit de tolgelden en de stedelijke weegschaal. Concreet betekende dit dat in die jaren 1680-1700 het jaarlijks te besteden budget van zowat 450 pond groot terugviel op zo’n 260. Maar merkwaardige vaststelling: de schepenbank wist ook met dit bedrag alle diensten te verzekeren, en hield zelfs een bescheiden budget over voor herstellingen aan wegen en (vooral) het stadhuis. Opvallend: van de drie ere-maaltijden was geen spoor meer te bekennen.
Wij komen dus niet onder de conclusie uit dat de stadsbesturen vóór 1680 wel degelijk iets te enthousiast in de stadskas hadden gegraaid …
Juli 1944: Vrachtwagens en jeeps van het Amerikaanse leger rijden door de ruïnes van Saint-Lo.
7 mei 2014: Zicht op de rijbaan in de stad vandaag. Saint-Lo werd bijna volledig verwoest door 2.000 geallieerde bommenwerpers toen ze Duitse troepen aanvielen die daar gestationeerd waren tijdens Operatie Overlord. Foto's door Galerie Bilderwelt/Getty en Peter Macdiarmid/Getty
We gaan even stilstaan bij de banen en fietspaden die reeds aangelegd zijn bij de werken aan de Ring. Opgelet:De fietspaden zijn nog NIET open voor de fietsers!!!!! Met uw fiets kunt ge hier niets komen doen!!!!!
Deze man is bezig aan het fietspad dat loopt van het nieuwe rond punt tot aan het eerste aangelegd rond punt. Dus helemaal te einde van de Ringlaan. Ook dit fietspad zal een heen en terug pad zijn om te maken dat fietsers zo weinig mogelijk de banen waar auto's rijden moeten kruisen.
Dit is het einde van bovenvernoemde fietspad dat uitkomt aan het eerst aangelegde rondpunt. Ik sta dus aan dat rond punt.
Dit is dan het fietspad aan de andere kant waar men bezig is met een afsluiting te plaatsen.
Hier rechts, iets meer achteruit, is het containerpark.
Dus hetzelfde fietspad als hierboven maar de foto is van de andere kant genomen. Waar op de achtergrond die vrachtwagens staan is het containerpark.
Dus deze paden zijn nog niet open voor fietsers of zelfs wandelaars!
Dat de tijd vliegt weten we wel maar dat het al een jaar geleden is dat de toren van het kerkje in de Oostveldstraat werd afgebroken was toch even verschieten.
Bij deze werken die ook bij de aanleg van de Ring horen wordt ook goed verder gedaan. Dit is het einde van de Brugsesteenweg waar de aansluiting met de Ringlaan afgesloten wordt. Er zal gezorgd worden dat op de Ring het verkeer zo weinig mogelijk hinder heeft van auto's die af of op de Ring kunnen rijden en auto's en fietsers de Ring niet zullen kunnen kruisen. Aan de Raverschootstraat komt een fietserstunnel. Dus met een drietal ronde punten zal de Ring vlot verkeer moeten mogelijk maken. Dat zal niet voor morgen zijn maar men werkt er hard aan en men doet alles wat mogelijk is om die tijd zo kort mogelijk te houden.
Ook aan het fietspad dat de Brugsesteenweg kruist is men al goed opgeschoten. Het zal een dubbel (heen en terug) fietspad worden om ook hier te maken dat de fietsers en de auto's elkaar niet kunnen hinderen.
Met de moderne bouwtechnieken gaat het allemaal rap vooruit. Zo ook op het Klarenhof in de Tieltsesteenweg waar een tijd geleden alleen nog maar aarde lag.
Bij de aanleg van het Oeverpark zijn er verschillende firma's bezig. Er worden meerdere werken uitgevoerd en dat is duidelijk te zien aan de veranderingen.
De meeste wandelpaden zijn aangelegd en wat nu nog aarde is zal nog wel veranderen in groen.
Dit zien er bakken uit waar nog bloemen en planten zullen inkomen.
Er is al een mooie wadi aangelegd naast het stuk oude kliniek. Wat daar juist zal mee gebeuren weet ik (nog) niet maar ook daarin is men aan het werk.
Woonmaatschappij Meetjesland plaatst samen de coöperatieve vennootschap Aster zonnepanelen in Eeklo. Momenteel liggen er reeds zonnepanelen in de wijken: ✓ Guido Gezellestraat, Eeklo ✓ Albrecht Rodenbachstraat, Eeklo ✓ Polydoor Lippenslaan, Blommekens, K. Schmitzstraat, Roze, …Eeklo
In totaal zijn er nu al een 200-tal woningen in Eeklo voorzien van zonnepanelen. Deze 200 woningen zijn goed voor 2500 zonnepanelen voor het totaal van 1000 kWp. Verder zijn we ook bezig met de voorbereiding voor de wijk Stuifzandstraat en Kattenstraat. Er wordt ook bekeken om de gemeenschappelijke delen in het Wilgenpark aan te sluiten op zonnepanelen om ook daar het verbruik van de gemeenschappelijke ruimtes, liften, …zo goedkoop mogelijk te voorzien. Dit betekent nog eens 500 extra panelen.
WAAROM HEEFT WOONMAATSCHAPPIJ MEETJESLAND DEZE KEUZE GEMAAKT?
De visie binnen de Woonmaatschappij Meetjesland is “duurzaam wonen mogelijk maken”. Duurzaam doet ons vooral denken aan klimaatdoelstellingen maar wij zien dit ruimer. Duurzaam binnen de woonmaatschappij betekent inzetten op de drie pijlers: sociaal, bouwtechnisch en financieel.
✓ Sociaal De huurders komen binnen de woonmaatschappij steeds op de eerste plaats. Wij dragen dus niet alleen zorg voor onze woningen maar vooral voor onze huurders.
✓ Bouwtechnisch
Door te blijven renoveren en o.a. te investeren in nieuwe daken, ramen, verwarming, zonnepanelen, …wordt het energieverbruik van de huurders beperkt en de kwaliteit van onze woningen behouden.
✓ Financieel
Op lange termijn is het belangrijk om de financiële gezondheid van de woonmaatschappij in de gaten te houden. De installatie van de zonnepanelen is niet winstgevend voor de woonmaatschappij maar zou ook niet verlieslatend mogen zijn. Indien er winsten worden gegenereerd dienen deze terug te vloeien naar duurzame investeringen zoals de isolatie van gevels, plaatsen van warmtepompen, …
ZORG DRAGEN VOOR ONZE HUURDERS
Sociale huurders kunnen niet investeren in zonne-energie, vaak omdat ze niet de financiële middelen hebben, maar ook omdat ze geen eigenaar zijn van de woning. Dankzij het plaatsen van zonnepanelen helpen we de energiefactuur van onze huurders te verlagen en helpen we energiearmoede aan te pakken. De bewoners van sociale woningen met zonnepanelen, zowel beschermde als niet beschermde afnemers, betalen op het moment dat de zon schijnt en er verbruik is een tarief dat tussen de 10-25 % lager ligt dan het sociaal tarief of het markttarief. De Vlaamse regering bepaalt de tarieven en garandeert zo dat de gelijktijdig verbruikte zonnestroom de goedkoopste elektriciteit is voor de sociale huurders. De huurders betalen aan de Woonmaatschappij Meetjesland – die eigenaar is van de opgewekte stroom – enkel voor de zonnestroom die zij verbruiken wanneer de zon schijnt. Dit betekent voor de woonmaatschappij een extra administratieve last. Dit hebben we er graag voor over als dit ten voordele is van onze huurders. Er zijn voor de huurders geen bijkomende kosten. Het is voor ons heel belangrijk dat huurders die momenteel gebruik maken van een budgetmeter, omdat ze het financieel heel moeilijk hebben, ook in dit systeem steeds gebruik maken van de goedkoopste stroom.
HOE GAAT DAT PRAKTISCH IN ZIJN WERK BIJ ONZE HUURDERS?
✓ De huurder betaalt een kleine bijdrage bij zijn maandelijkse huurprijs, jaarlijks volgt er een afrekening met de huurlasten. ✓ De voorschotfactuur bij de energieleverancier gaat omlaag; ✓ Vanuit de woonbegeleiding wordt de huurder begeleid om zoveel mogelijk “gelijktijdig” te verbruiken m.a.w. verbruiken als de zon schijnt; ✓ De Vlaamse Regering bepaalt de tarieven, de huurder betaalt altijd het voordeligste tarief.
WIE IS ASTER?
Aster is opgericht om de sociale woningen in Vlaanderen te verduurzamen. Het eerste initiatief van Aster is het investeren in zonne-energie voor de sociale huurder. Op termijn zullen mogelijks ook andere initiatieven op touw worden gezet zoals elektrische laadpalen, warmtepompen en meer. Woonmaatschappij Meetsland is aandeelhouder bij Aster en één van de stichtende leden.
WAT DOET DIT VOOR EEKLO?
Door het leggen van zonnepanelen op de sociale woningen in Eeklo besparen we nu al 35 ton CO2-uitstoot.
IMPACT OP VLAANDEREN
Het zonnepotentieel op sociale woningen in Vlaanderen wordt geschat op een CO2 reductie van +/- 35000 ton per jaar. Zo helpt de sociale huisvestingssector mee om de klimaatdoelstellingen 2050 te halen.
INJECTIE VAN ELEKTRICITEIT
De elektriciteit die niet wordt verbruikt, verkopen de woonmaatschappijen aan Energie.be. De opbrengsten vloeien volledig terug naar de woonmaatschappijen. en de sociale huurders die geen directe toegang hebben tot zonne-energie. De opbrengsten kunnen ook worden gebruikt voor andere duurzaamheidsinitiatieven van de woonmaatschappijen zoals het plaatsen van warmptepompen, isolatie van gevels, laadpalen, …
ANDERE GEMEENTEN?
In Eeklo hebben wij het meeste aantal geschikte daken om zonnepanelen op te leggen, vandaar dat we ook hier zijn gestart. Het is de bedoeling om gelijkmatig de zonnepanelen te spreiden over ons volledige werkingsgebied. Ondertussen zijn er ook al projecten gestart of in volle voorbereiding in de gemeenten Assenede, Evergem, Lembeke, Maldegem en Zelzate. Tegen eind dit jaar zullen er op meer dan 500 woningen en op 170 appartementen (gemeenschappelijke delen) zonnepanelen zijn gelegd. Dit betekent in totaal 7000 panelen.
SAMENVATTING
Woonmaatschappij Meetjesland plaatst samen met de coöperatieve vennootschap Aster zonnepanelen in Eeklo. Tegen eind dit jaar zullen er zonnepanelen liggen in de wijken: ✓ Guido Gezellestraat, Eeklo ✓ Albrecht Rodenbachstraat, Eeklo ✓ Polydoor Lippenslaan, Blommekens, K. Schmitzstraat, Roze, …Eeklo ✓ Stuifzandstraat ✓ Kattenstraat ✓ Wilgenpark (appartementen)
Zoals gedacht is men bij de afbraak van de oude Rijkswachtkazerne in de Kaaistraat die achterste gebouwen aan het afbreken. De opkuis zal dan wel volgen.
Zitmeubelen Willems-De Vreese/I.M. Willems Home Interiors (3)
Michel Willems ontwierp een eigen bankstel, waarvan hij het karkas liet maken door Blanckaert & Willems en dat hij zelf stoffeerde. Hij trok er mee naar de Meubelbeurs in Brussel en kende onmiddellijk succes.
Het is een bekend cliché: nergens worden zoveel vergissingen gedrukt als op bidprentjes. Een overlijden komt namelijk dikwijls onverwacht, en in de haast en door de emoties worden soms pijnlijke blunders begaan. Niettemin klaren de gezichten van heel wat genealogen op als ze zo’n prentje – of beter nog een rouwbrief – onder ogen krijgen. Ten onrechte dus, want de regel dat alleen de officiële akten van de burgerlijke stand bepalend zijn, blijft nog altijd gelden.
In het Eeklose Stadsarchief worden zo’n 50 à 60 duizend stuks bewaard. De stad zelf heeft nooit een dergelijke verzameling aangelegd, maar bij sterfgevallen komen af en toe erfgenamen met hele collecties aankloppen. Fervente verzamelaars hebben dikwijls ook vastgelegd dat hun “levenswerk” via deze overbrenging voor de toekomst bewaard moet blijven.
De betrokken verzamelaars werkten meestal rond enkele families, met als gevolg dat zij meestal prentjes uit de hele provincie (en soms zelfs verder) bijeen hadden gebracht.
Omdat zo’n verzameling in principe op de duur eindeloos kan uitdijen, was in het Stadsarchief een selectie noodzakelijk. De regel werd dus dat de betrokkene iets met Eeklo te maken moest hebben gehad: er geboren of overleden zijn, of er geruime tijd gewoond hebben. Zelfs met deze beperking omvat de archiefcollectie nu al zo’n 80 dozen van telkens 30 cm …
Archiefbezoekers brengen ook vaak recente bidprentjes binnen, en maken zo onbewust en ongewild brandhout van onze kreupele privacywetgeving, die bepaalt dat overlijdensgegevens vijftig jaar “geheim” moeten blijven. Aangezien praktisch altijd ook de geboortedatum vermeld wordt, en overleden eeuwelingen een zeldzaamheid zijn, blijft er ook van de honderdjaarregel voor geboorten maar weinig meer over.
Bij uitbreiding geldt dit ook voor het 75-jarige embargo op huwelijksdata, want wat voor zin heeft deze wet als de betrokkenen kaartjes rondsturen, advertenties plaatsen in alle mogelijke bladen en op de populairste Internetsites?
Bij de werken aan het nieuwe rond punt is het centrale deel van dit punt afgewerkt.
Bij het buitenste gedeelte is men volop bezig met versterkingen aan te brengen.
Helemaal aan de andere kant van de Ringlaan is men aan Den Teut bezig aan de afslagstroken. Die worden verlengd en verbreed opdat het verkeer hier vlotter zou verlopen.
Ondertussen zijn de twee huisjes op Blommekens helemaal weg en ook al de bomen die daar achteraan stonden. Nu is men al bezig met de grond uit te graven.
Gisteren bracht burgemeester Luc Vandevelde samen met de voorzitster van de Seniorenraad Huguette Van den Fonteyne een bezoek bij de 100-jarige uit het WZC St. Elisabeth: Pauline Schleicher. Geboren op 5 maart 1924 in Frankfurt. Woont sinds 1948 in België en trouwde er met Charles Allemeersch. Ze kregen 5 kinderen. 2 kinderen stierven reeds. 1 dochter woont in Australië, 1 in Amsterdam en 1 zoon in Sijsele.
Na de afbraak van de oude rijkswachtkazerne ligt alles te wachten voor de verdere opkuis. Maar die achterste gebouwen moeten ook nog afgebroken worden denk ik.
Met deze toch wel een beetje van een lelijke toren zullen we het toch nog een beetje moeten doen.
In AZ Alma werd zopas een Intuitive DaVinci Xi operatierobot in gebruik genomen. De komst van deze robot zet de innovatiedrang van AZ Alma in de verf en is een gevolg van de nauwe samenwerking tussen het Eeklose ziekenhuis en AZ Sint-Jan Brugge, die beiden deel uitmaken van het KOM-netwerk.
Het is geen toeval dat onze urologen als eersten deze robot in gebruik namen. De diensten Urologie van beide ziekenhuizen werken al een hele tijd nauw samen, net als de besturen en directies. Deze nauwe samenwerking komt de patiënten enkel ten goede. Het ter beschikking stellen van de Intuitive DaVinci Xi operatierobot zorgt ervoor dat Meetjeslandse patiënten voortaan ook hoogtechnologische ingrepen in AZ Alma kunnen laten uitvoeren.
“Concreet betekent dit dat we oncologische ingrepen als radicale prostaatverwijdering of niertumorverwijdering kunnen uitvoeren volgens de meest hedendaagse standaard”, zegt dokter Cedric Goes, die hierin ervaren is en deze ingrepen voorheen in AZ Zeno uitvoerde. Hijzelf en zijn collega-uroloog dokter Benjamin Van Paryszijn in AZ Alma de eerste gebruikers van de robot. “Maar we doen ook niet-oncologische ingrepen, zoals de reconstructie van de urineleider of herstel van verzakking van de blaas. Maar daar blijft het niet bij: ook onze algemene chirurgen en onze gynaecologen zullen de robot gebruiken.”
“De operatierobot laat ons toe om, via een beperkt aantal kleine gaatjes in de buik, binnenin het lichaam van de patiënt zeer fijne handelingen te verrichten. Veel fijner dan met een open operatie of een klassieke kijkoperatie. Hierdoor kunnen we zeer secuur en precies te werk gaan, wat leidt tot een beter behoud van gezond weefsel en minder nevenwerkingen”, aldus dokter Goes.
Beide ziekenhuizen willen hun onderlinge samenwerking verder concretiseren. AZ Alma heeft als regionaal ziekenhuis haar plaats in veelvoorkomende pathologie, terwijl AZ Sint-Jan Brugge referentieziekenhuis voor gespecialiseerde pathologie is. De komst van deze robot is voor de patiënten van AZ Alma alvast goed nieuws: niet alleen kan men voor deze complexe ingrepen nu ook terecht in het vertrouwde ziekenhuis, bovendien vergen operaties, uitgevoerd met robotchirurgie, doorgaans een kortere herstelperiode dan een klassieke open ingreep.
Dokter Cedric Goes, dokter Benjamin Van Parys en twee assisterende OK-verpleegkundigen bij de DaVinci robot in AZ Alma. (foto AZ Alma)
Zoals vorige week wel verwacht ligt de eerste laag asfalt op het nieuwe rond punt van de Eeklose Ring.
Op het binnenste gedeelte was men volop bezig met betonijzer te vlechten. Voor de vrachtwagens zal dit gedeelte in beton worden gelegd denk ik. Ze zullen hier kort moeten draaien en de vrachtwagens worden alsmaar langer. We zullen wel zien en hier komt u alles te weten.
Zitmeubelen Willems-De Vreese/I.M. Willems Home Interiors (2)
In 1963 nam hij met 15 arbeiders zijn intrek in een gedeelte van de oude weverij Penneman in de Snuifmolenstraat. Een uitslaande brand in 1965 noodzaakte hem voor zijn snelgroeiende bedrijf een nieuwe productiehal te bouwen in de Brugsesteenweg 233 (nu Kunstdal 1).
Michel Willems, zoon van een meubelmaker en broer van Daniël Willems, ging in de leer voor zetelstoffeerder en begon in 1956 in het ouderlijk huis in de Zandstraat zetels te garnieren.
Nu kan het toch niet lang meer duren dat men het asfalt zal aanbrengen op het nieuw rond punt op de Ring. Het is goed te zien dat het betonwerk ver gedaan is.
De eerste buddy's uit het buddywerkingstraject van stad Eeklo zijn sterk van start gegaan. Na de lancering van het project in de zomer van 2023 gingen Nederlandstalige mensen op pad met anderstalige nieuwkomers om elkaar te leren kennen en elkaar te helpen, het Nederlands te oefenen, aan een netwerk te bouwen en plezier te beleven.
De buddywerking heeft alvast een positieve indruk nagelaten bij de deelnemers: zowel de Nederlandstalige mensen als de anderstalige nieuwkomers zijn blij deel te nemen. Op zaterdag 2 maart konden de duo's genieten van een gezellig ontbijt in LDC Zonneheem. Ondertussen gaat het om vijf buddyduo's.
Buddywerking
Stad Eeklo riep het buddyproject in het leven om anderstalige nieuwkomers te helpen integreren. Een buddy (een maatje, kameraad, vriend) maakt het anderstalige nieuwkomers makkelijker om de weg te vinden en zich thuis te voelen in Eeklo. De duo's spreken geregeld af om samen te sporten, te babbelen bij de koffie, een uitstapje te maken....Ze worden daarbij ondersteund door de taal- en inburgeringscoach van stad Eeklo.
Kriebelt het ook bij jou om aan de slag te gaan als buddy? Dat kan! Ga naar www.eeklo.be/buddywerkingschrijf je in en dan contacteren we je voor een kennismakingsgesprek.
Schepen Danny Smessaert: "Als stadsbestuur willen we er voor zorgen dat anderstalige nieuwkomers het Nederlands kunnen leren. Uiteraard is het belangrijk dat naast taal ook de integratie in onze samenleving wordt bevorderd. Daarom zien we deze buddywerking als een sociaal instrument: een manier om elkaars culturen te begrijpen in het dagelijkse leven en om te leren hoe we met elkaar kunnen omgaan."
Al enkele maanden staat in het Stadsarchief in de afdeling Financiën zo’n 15 meter kastruimte opvallend leeg. Hier stonden voordien de parallelle boekhouding uit de jaren1970-80 en enkele stapels dagkasboeken en hulpdagkasboeken. Het archief heeft weer wat ademruimte. ..
Het zal duidelijk zijn dat een archief niet onbeperkt kan blijven groeien: afgezien van de ruimte moet er ook rekening gehouden worden met de inventarisering en het overzichtelijk houden van de ingangen.
Een bijzonder geval in dit opzicht zijn de zogenaamde bewijsstukken bij de stadsrekeningen, meestal facturen. In het begin van deze eeuw namen die in Eeklo zo’n 5 meter per jaar in beslag. Tot zo’n halve eeuw geleden kon je in die dozen nog prachtig gedrukte briefhoofden van inmiddels verdwenen firma’s vinden, met dikwijls interessante gegevens over het bedrijf. Nadien namen kleurloze computerprints al snel de bovenhand.
In grote steden als Gent en Antwerpen liepen deze rijen archiefdozen snel op tot een paar honderd meter per jaar. Onhoudbaar dus, waarop beslist werd dat alleen de laatste dertig jaar volledig bewaard diende te blijven: van de voorafgaande decennia na W.O. II volstond één volledige jaargang op zes. Maar de snelle aangroei vulde de vrijgekomen ruimte zienderogen weer op: “één jaar op twaalf“ werd al op tafel gelegd, en ook de “laatste dertig jaar” staat zwaar onder druk. Ook in Eeklo is deze selectie in volle gang: de dienst Financiën heeft weliswaar nog niets van na 2000 overgemaakt, maar door recente massale overmaking vanuit het Secretaraat was er geen andere keuze.
“Opruimen” is daarbij een iets te gemakkelijk woord. Vele bedrijfsdocumenten bevatten namelijk gegevens die volgens onze (soms wel te) strikte privacy-wetgeving niet zomaar in het containerpark gedumpt mogen worden. Verbranden is slecht voor het milieu, en versnipperen is voor het stadskantoor een te grootschalige opgave (ruim 500 volledig gevulde archiefdozen!). Uiteraard hebben vooruitziende geesten daarop ingespeeld: een gespecialiseerde firma haalt zo’n vrachtwagenlading op en zorgt ervoor dat de delicate stukken onleesbaar in papierpulp veranderen …
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
