Een paar weken geleden hoorde ik op de radio dat café De Reisduif gesloten was. Dit café werd ooit bezongen door Johan Verminnen en is toch wel iets speciaals. Maar nieuwsgierig als we zijn trokken we gisterennamiddag richting Hansbeke, niet zo ver van Eeklo, om zelf eens de toestand te gaan bekijken. Ik had een gesprek met Leon, de uitbater, en dat ging een beetje als volgt. (A) Is't waar hebt ge de café gesloten? (L) Gesloten, gesloten 'k ben ne 'k ik nie gesloten! Allé, 'k ben nie open en 'k ben nie gesloten. Doe 'k ik open alze 'k ik goestinge heb. Ge moe gij nie geloev'n wa da'n ze zeg'n...Ik ga hier nu niet het volledige gesprek neerpennen want Leon moet niet achter zijn woorden zoeken en is een sappige verteller. Maar op het laatste gebeurde dit. Ik vroeg aan Leon. Mag ik gene foto nemen van u, zo'n beetje van dichte woar dadde dan schone opstoat. (L) Dé dju ba nieg. Ge moe mij hier ne keer zien stoan. 'k Ben ne 'k ik aan 't werk'n zille. Mee mijn vuile kleer'n an, da zoe schoone zijn  zekers. Weette wadde. Kom zondag achternoene ne keer weere, 'k zal der dan wa properder uitzien. Allé nen plastron 'n ek nie moar 't zal beter zijn dan neu. (ik dan terug) 't Is goe Leon, misschien teeg'n zondag achternoene... Salu hé....Ik voelde mij Martin Heylen wel.....

Het is nu al meer dan een maand geleden dat Noël Roegis mij belde met de mededeling dat hij met zijn formule1 bolide zou rijden. Dit op het vliegveld van Ursel. Natuurlijk gingen we kijken en brachten deze foto's mee.

Terwijl de bolide voorzichtig van de trailer wordt gehaald ziet Noël (links van de drie) er een beetje zenuwachtig uit.

Net als in het echt komt mevr. Noël hem moed inspreken. Dan wringt Noël zich in de smalle cockpit.

Bijna is hij er helemaal ingezakt. Het stuur ligt nog op de auto.    Hier wordt het stuur vastgeklikt.

En hier is hij dan vertrokken. Het gezang van de 3 liter 10 cilinder Yamaha motor overheerste op het Urselse vliegveld. In geen tijd was Noël aan de horizon verdwenen. Het geluid van de motor werd langzaam stiller.

Maar na enkele seconden stilte verscheen er terug een stip aan het einde van de baan. Daar was hij terug en met een toch wel flinke vaart op een niet 100% droge baan kwam hij op ons afgescheurd. Prachtig gewoon. 

                                     Noël in zijn bolide met de mooie Senna helm

Eeklo is schijnbaar ontsnapt aan de hype om op 08-08-08 te trouwen. Bij navraag deze morgen op het stadhuis zijn er vandaag maar drie (3) koppeltjes die trouwen. Wie echter nog op 30 augustus wil trouwen moet er vlug bij zijn want voor die dag zijn er reeds vijf (5) trouwen vastgelegd.

                                 Om 11 uur kwam het eerste paar op het stadhuis

Het is al een paar weken geleden dat we op bezoek geweest zijn naar de Koninklijke Serres in Laken. Het is daar prachtig. Het was schitterend weer en dat doet ook veel. Ik denk dat een paar foto's veel meer zullen vertellen al is daar zelf ter plekke zijn nog altijd mooier.

   
  
  
  
                            

                            

Met een toch wel redelijke belangstelling trokken we naar Oostende om eens de werken te bekijken bij het plaatsen van de windmolens. Het mooiste zou natuurlijk zijn om op zee te mogen bekijken hoe men nu zo een windmolen plaatst.

  

Als de boten Oostende binnenvaren zien ze aan hun linker kant de in aanbouw zijnde windmolens staan. Hier worden de constructies in mekaar gezet om dan op zijn geheel 30 km ver in zee geplaatst te worden.

                            

Ondertussen baggerd men de invaargeul uit om het speciale gevaarte die de zware torens naar hun plaats in de zee zal moeten slepen gemakkelijk te kunnen passeren.


                             

Men haalt een zwarte smurrie boven die op een bijliggend schip gelost wordt. Wel vroeg ik me af hoelang men met deze machines in het zout water kan blijven werken. 


                                 

De heel speciale baggerponton met het schip die de smurrie komt ophalen. Indien iemand ook belangstelling heeft in deze werken kan men terecht op www.c-power.be

   
         Met een echte 'machinist'                    Achteraan hielp een dieselloco een handje mee


Toen we zondag naar huis reden van onze fietsttocht kwamen we op het nieuwe pad naast de spoorweg een stoomtrein tegen van het Maldegemse stoomcentrum.  Het blijft natuurlijk nostalgie maar dit doet toch terug denken aan vroeger waar ik regelmatig naar het spoor (Boelare) ging om de treinen te bewonderen. Het lawaai, de rook, de verbrande geur, de stoomfluit....nu kan het allemaal niet meer.


   
      Veel lawaai en stoom bij de start                            Langzaam komt hij op snelheid