Gisterenavond is ons cultureel seizoen van start gegaan. Het werd een knaller van formaat. We mochten hier in de Eeklose Herbakker de premiere meemaken van Wim Opbroeck en de Dolfijntjes XXL. We hadden Wim en zijn 'bende' vorig jaar bij het Herbakkersfestival al aan het werk gezien en dat kon ons wel bekoren. Gisteren werd het terug een spetterende show waar bij sommige liedjes (kier e kier weere) iedereen recht sprong en met het ritmisch handgeklap de ambiance ten top dreef. Deze keer mocht ik wel foto's nemen (bedankt Veerle) maar was het moeilijk om de camera stil te houden. Maar hier bij toch een indruk.

is misschien een rare naam voor het volledig vernieuwde cultuur en eetcafé in het cultureelcentrum in Eeklo. Gisterenavond zijn we dan bij de opening eens binnengesprongen en het is in orde. Moderne look en fris ogend café en een volledig andere opstelling van de toog, tafels en stoelen.

         Iedere tafel heeft een andere look.                           Zithoek waar vroeger de toog stond.

                                                 Helemaal anders ingedeeld

Veel meer tafels en stoelen en zo kan men gemakkelijker samen zitten om eens 'een klapken' te doen.

               Boven het klein podium lijkt Herman Brood alles een beetje in het oog te houden

Gisterenavond waren we erbij voor de première van het concert En wat dan? welke doorging in De Herbakker hier te Eeklo. Met als thema Liederen over afscheid werd ons een brede waaier van muziekgenres gebracht. Dat Roos Van Acker in haar thuishaven mocht optreden zal voor haar ook wel een speciaal tintje gegeven hebben. Klaas Delrue (Yevgueni) was hier deze zomer al geweest maar de voor ons niet zo bekende Anton Walgrave maakte hier toch wel een indrukwekkende performance. Ook de heren van het orkest lieten horen dat er in België ook  fantastische  muziekspelers zijn. Ruben Block, Mario Goossens (die zelfs percussie met een Curver bak deed) Monsieur Paul en David Poltrock konden ons echt bekoren en brachten ons een heel mooie avond. Als er dan toch een minpuntje moet zijn was de soms overijverige man (of vrouw) aan het rookkanon die het podium soms meer op een brandstapel liet lijken. Ook mijn foto's zijn van een belabberde kwaliteit. Het was mij verboden om foto's te nemen en zo heb ik dan maar stiekem met een klein toestel en zonder flits een paar foto's genomen, sorry.

Het Publiek

Hoeveel volk er geweest is in Eeklo het voorbije weekend is niet te schatten. Het waren er heel veel en hier en daar heb ik er een paar uitgepikt.

                               Jongeren aan het podium tijdens het optreden van Yevgueni

           Met volle aandacht               Wie niet groot is moet slim zijn                   Twee in één

             Kijk hier, ne foto van mijn lief                                 Met de kleintjes rustig achteraan

                  Als men honger heeft....                               Hier kon men nog op de stoeltjes zitten

    Mama dansend met haar kind           Kalme (en mooie) hond              Jan, genietend van Yevgueni 

            En toch moesten er nog veel bij              De Dolfijntjes kregen gemakkelijk de handjes op elkaar

                         Hier zijn we bij The Scene die toch op een grote schare fans kunnen rekenen

Een tevreden burgemeester met op de achtergrond de overal opduikende Geert Faes. Veerle De Bock die drie dagen lang de mensen van de pers altijd even vriendelijk te woord stond. Natuurlijk een heel dikke proficiat aan alle medewerkers die dit bruisende evenement mogelijk maakten.

                                          Nog een laatste blik op de vele toeschouwers

De Rand

Naast het muziekfestival was er nog veel randanimatie in Eeklo. Al deze evenementen opnoemen is moeilijk en er worden er dan altijd vergeten. Daarom blijf ik me beperken tot de dingen waar we zelf geweest zijn. Zondag was er op de Markt veel te doen en ook in de Paterskerk kwam er veel volk. Een regenbui kwam ongelegen maar de boze blik van veel mensen deed ook deze wolk verdwijnen. Met een aangename rondwandeling op de Markt tot gevolg.

       Ook de 'zwaantjes' kwamen op bezoek                      Mama, mag ik later 'pompier' worden?

Allemaal op zijn minst gezegd 'speciale' speeltuigen. Hierboven de weggepeste wolk.

                        De 'schuimbak' was populair                                         Grote mannen bij de 'polies'

                 In de Paterskerk                                                               Straattheater

De optredens

In Eeklo zeggen ze 'lap-pen-de-vol'. En dat was het gisteren op de slotdag van het Herbakkersfestival. Op een zeker moment heeft men het pleintje moeten afsluiten daar het maximum toeschouwers bereikt was en er voor de veiligheid te garanderen niemand meer bij mocht. Dit festival was dus een gigantisch succes en men kan er nu moeilijk van onderuit om volgend jaar terug zo een spetterend feest in mekaar te steken.

Hierbij geef ik een indruk van de optredens waar we zelf aanwezig waren. Het grote werk begon bij Yevgueni. Vlaamse groep die met soms toch wel mooie teksten het publiek kon bekoren.

Bij de volgende groep, Dolfijntjes XXL, moet ik toegeven dat ik daar nogal sceptisch tegenover stond. Frontman Wim Opbrouck vond ik op tv niet zo best. Na het optreden van gisteren krijgt hij echter al zijn punten. Voor dit optreden moesten de stoeltjes aan de kant en dat was nodig want de Wim kreeg er in no time de swoeng in.

Wim Opbrouck in optima forma. Ambiance maker bij uitstek. Wie hier kan blijven bij stilzitten mankeert iets.

             Wie het niet gezien heeft kan niet geloven wat men met een accordeon allemaal kan doen.

Komen we dan bij de slotact van het festival. Het was The Scene die de afsluiter verzorgde. Wereldberoemd geworden met het lied Blauw was deze groep een waardig slot van het schitterend festival. De zanger van deze groep Thé Lau, een ietwat mysterieuze man, kreeg van het publiek wel een verdiend applaus. Een mooi einde van drie prachtige dagen.

Een schot in de roos. De eerste avond van het Eeklose Herbakkersfestival mocht er zijn. Het was na 0.30u dat de laatste noot uit het luchtruim verdween en niet iedereen er zin in had het gezellige pleintje te verlaten. Als het weer blijft meezitten wordt dit festival een overdonderend succes.

                     Zowel de ouderen                                    als de iets jongeren hadden belangstelling

                     Reklamefolders uitdelen                                       Instrumenten klaar maken

   De burgemeester in een gezellig onderonsje                                     Trixie Whitley

                       Wat een stem !                          Ook met de gitaar kan deze jonge dame overweg

     Trixie Whitley gaf het beste van zichzelf                           Achter de piano op haar best

                                                    En er kwamen er nog bij