Zo zag de Eeklose Markt er uit heel lang geleden. Rechts ziet men de trappen van het oude stadhuis dat later nog helemaal verbouwd werd. Geen auto's, alleen maar rustig kuierende mensen.... niet meer denkbaar in de huidige samenleving.

We blijven in de rubriek 'tussen de Boelare en de Eikelstraat' en het eerste straatje dat men in de tijd doormoest om van uit de Boelare de Eikelstraat te bereiken was de Snuifmolenstraat. Hier in Eeklo beter bekend als ' t Snuifmeuleken. Dit straatje waar zoals in de volksmond gezegd werd veel 'werkmanshuizekes' stonden was niet zo lang en kwam uit in de P. De Nevestraat, waar ik het er hier vorige week over had, en eindigde dan in de Eikelstraat.

Het 'Snuifmeuleken' zoals het er vroeger uit zag aan de kant van de Boelare.

Zoals het er nu uitziet. Hier noemt het geen Snuifmolenstraat niet meer maar A.Van Ackerstraat. Er is een eind verder nog een stukje Snuifmolenstraat behouden.

Waar het kruis staat werd een plein aangelegd. Rechts draait men af naar de Eikelstraat. De rechtse foto is van het stuk dat naar de Eikelstraat loopt als men uit de Boelare komt.

Deze foto is het stuk dat naar de Eikelstraat liep en op de rechtse foto kijken we vanaf het plein richting Boelare.

Hier kijken we dus ook richting Boelare. Rechts is het plein aangelegd en was er rond het plein een muur aangebracht.

Zo kijken we nu richting Boelare. Dit zal van ongeveer dezelfde plaats zijn als van de oude foto.

Gisteren kreeg ik de terechte opmerking dat mijn werk niet af was over de Pastoor De Nevestraat. Het straatje komt uit in de Molenstraat en daar is het toch ook een beetje anders geworden. Hier zullen een paar foto's alles veel duidelijker maken.

Dit is dus de Pastoor De Nevestraat aan de kant van de Molenstraat. Men ziet het 'rootjen' kleine huisjes staan. Dit moet al lang geleden zijn.

 Dit is al ietsje later. Aan het winkeltje aan de linkse kant zijn er al redelijke aanpassingen gebeurd en ook de rechtse kant is niet helemaal hetzelfde niet meer.

Zo ziet het er heden ten dage uit. Het huis aan de linkse kant zou nog altijd hetzelfde zijn.

In Eeklo bestaat er zoiets als 'tussen de Boelare en de Eikelstraat' omdat er op die strook in de voorbije jaren heel veel is veranderd. Dit geldt niet alleen voor de Molenstraat maar ook voor de kleine straatjes die toen nog bestonden. Straatjes zoals de Snuifmolenstraat en de Pastoor De Nevestraat zijn niet meer te vergelijken met vroeger. Om dan nog maar van de Eikelstraat zelf niet te spreken. Vandaag bekijken we de P. De Nevestraat van naderbij.

Dit was het straatje vroeger. Een heel lange muur met daarachter een heel grote hof. Deze was eigenaar van mr. Brabander die woonde waar nu de bibliotheek is in de Molenstraat.

Zo ziet het er nu uit. De muur is al lang verdwenen en in de plaats van de grote hof kwam de academie en later De Herbakker. De bomen die er nu staan zijn nog resten van de hof.

Iets meer naar de Molenstraat toe op, juist voorbij de muur, zijn deze kleine huisjes nog lang blijven staan. Op de kleinere foto kan men nog de kassei zien en is er vooraan links nog een poort, op de kleurfoto is dit afgebroken. Dus hier op het einde van het straatje ziet men de Molenstraat.

Hier links moeten die kleine huisjes vroeger ongeveer gestaan hebben. Waar hier die paaltjes staan is nu dus De Herbakker en de gebouwen zijn de grote appartementsblok die begint in de Molenstraat.

Dit zijn Jacky 'tJolyn ( op de derny) en Roger De Vlaeminck bezig aan een training lang geleden.  In die tijd waren er stemmen die zeiden dat Roger niet veel deed voor zijn sport. Niets is minder waar. Als wij nog in ons bed lagen waren Jacky en Roger al op de baan. En zoals men op de foto kan zien door regen en wind. Zonder er voor te leven wordt men nooit een goede sportman.

We gaan nog eens terug naar de Boelare om een stuk te tonen welke toch wel veel veranderd is. Het middenste huis was van Celine en Achiel Penneman die op 5 februari 1962 een bouwaanvraag indienden om het 'bouwen van een appartementsgebouw'. Enkele jaren later werden de kleine huisjes, hier rechts op de foto, ook afgebroken alsook het huis op de linkse kant.

De nieuwe foto heb ik zo identiek mogelijk genomen. Het huis helemaal rechts is, op een paar aanpassingen na, hetzelfde gebleven. Dus de grijze blok zijn de kleine huisjes van hierboven. De gele blok is die van Penneman. Niet zo heel lang geleden is de voorgevel van die blok volledig vernieuwd en werden er ook nieuwe ramen gestoken. De linkse blok kwam in de plaats van het herenhuis.

Hier een beeld van de Koning Albertstraat zoals ik het nog nooit gezien heb. In de tijd van deze foto noemde deze straat nog de Brugschestraat. Vele jaren na de naamsverandering, zelfs nu nog, zijn er mensen die nog steeds spreken over 'de Brugsestroate ' . Op de plaats waar de foto genomen is moet nu ongeveer het rond punt liggen. Let op de tramsporen en de kleine huisjes aan de rechtse kant. Maar volgens sommige bronnen was het eerder een treintje dan een tram die door Eeklo reed.

Als derde speculoos fabriek vroeger hier in Eeklo was de in de B.Pussemierstraat gelegen RVH. Het was onder de impuls van Richard Van Hoorebeke (RVH)  dat er een speculoos fabriek werd opgericht. Ook was de naam De Boever hier ontegensprekelijk mee verbonden. Hoe dit juist in elkaar stak weet ik echter niet. Het gebouw bestaat nog altijd en is er daar nu een chocolade fabriek.

Een zicht op de productiehall waar er zo te zien met weinig middelen goeie 'koekskes' werden gemaakt.

De oude en huidige gebouwen in de B.Pussemierstraat waar dus momenteel chocolade wordt gemaakt.

Het is ook hier opvallend hoeveel promotie er werd gemaakt in die tijd. Hier zien we mannen staan met dozen speculoos om uit te delen. Dit wordt niet meer gedaan heden ten dage. Nochtans blijft de mond -aan - mond reklame nog altijd de beste. Want als men iets voor niets krijgt moet het goed zijn hé. Men zegge het voort....

De wereldberoemde 'vlindertjes' die hier in Eeklo nog iedereen kent.

Als we nog eens terug gaan in de jaren 60 toen het uitgangsleven heel anders was dan nu komen we café's tegen die nu al lang gesloten zijn en er nog alleen herinneringen overblijven.

Deze in vroegere jaren bekende café De Posthoorn, aan 'de statie', was beter bekend onder de naam Bij Slappie wat trouwens ook op de reklame staat. Van hoe de brave man aan zijn bijnaam kwam heb ik verschillende versies gehoord en enkele malen kreeg ik hetzelfde verhaal te horen. De uitleg zal ik hier maar best niet doen maar ik denk dat met een beetje fantasie iedereen wel kan raden waarover het gaat. En zou er nooit een fiets door de voorruit gegaan zijn ???

Met 't Koeiken zijn we in de Roze beland. Dit kleine cafeetje is vorig jaar afgebroken en is daar een nieuw huis gezet. Ook dit was zo een typisch volkscafé waar iedereen, iedereen kende. Hier staan enkele 'jonge gasten' op de foto die nu die term niet meer kunnen gebruiken......

Ook Blommekens ontsnapte niet aan de evolutie door de jaren heen al zijn er hier en daar nog altijd dezelfde huizen die er staan. De baan is natuurlijk al lang geen kassei meer en van die tramrails die men ziet weet ik niet van. Waar hier nog het 'roetehuisje' staat is nu het nieuwe fietspad.

We zijn hier al heel wat later. De kassei is verdwenen en staan de eerste modellen verkeerslichten er al.  De huizen op de achtergrond zijn ook al lang geleden afgebroken. En wie nog zou twijfelen, hier ligt nu het niet helemaal goed gelukte rond punt.

Op 13 februari 1957 diende de heer Van Branteghem Serafien bij het Eeklose stadsbestuur een bouwaanvraag in om op de Eeklose Markt 'veranderingswerken voor café' te doen. Dit was voor café De Postilion waar een hele generatie jongeren (en ouderen) in Eeklo vele uurtjes zouden slijten. Toen 'Zorzetjsen' (Georgette) stopte zou het geen café meer worden en werd ook hier een volksperiode afgesloten.

Hier werd de verandering doorgevoerd en volgens het plan ging het er zo uitzien.

Nu ziet het er zo uit waar vroeger De Postilion was. Men kan zien dat de stijl van de voorgevel toch behouden bleef. Drie kleine vensters en drie grotere maar 'den entree' is helemaal anders nu.

Een tweetal weken geleden sprak ik hier al over de bloeiende speculoos nijverheid die hier vroeger in Eeklo was. De fabriek vandaag is Van Hora waar er jammer genoeg niet veel foto's of beschrijvingen over te vinden zijn. Lezers die dit wel weten kunnen altijd hun informatie doorsturen.

Het embleem van Van Hora, ik denk dat de beginletters van de naam Van Hoorebeke kwamen.

Een zicht in de fabriek waar men aan de verpakking bezig is. De vrachtwagen die geladen wordt aan de fabriek in de Vrombautstraat, juist naast het PTI. Het is in deze gebouwen dat de Colruyt gestart is. Later werden deze gebouwen afgebroken en werd er een nieuwe Colruyt gezet.

Hier in Eeklo is de fotozaak Smitz al jaren bekend. Aimé Smitz was er al vele jaren gevestigd toen hij op 18 augustus 1954 een bouwaanvraag indiende om 'het uitnemen en herzetten van voorgevel' aan zijn huis op de Markt.

Waarschijnlijk was het niet juist dezelfde gevel die 'herzet' is maar ook dit was een begin van een reeks vernieuwingen van de Eeklose Markt in die tijd. Vandaag zijn er terug grootse plannen om de Eeklose Markt een ander uitzicht te geven.

Zo ziet de 'herzette' gevel er tegenwoordig uit en het is nog steeds de fotozaak Smitz. Aan de linkse kant was vroeger een bakker, nu LDS electrozaak. Nu is er een bakker aan de rechtse kant waar vroeger dat herenhuis was.

Op deze 11e november, de dag van de wapenstilstand, wil ik toch hier even een kleine bijdrage doen. Want ook Eeklo ontsnapte niet aan de oprukkende Duitsers die onze stad langs alle kanten binnen vielen. Ook hier zullen enkele foto's meer vertellen als dat ik hier een lang verhaal zit te schrijven.

Duitse soldaten die per trein in Eeklo waren toegekomen vonden het nodig om direct muziek te spelen op het stationsplein.

Invasie van tanks die hier in de Stationsstraat vrije baan hebben. Zo te zien zijn alle straten ontruimd. Er is, buiten enkele mensen te voet, niets meer te zien.

Ook de Markt werd ingepalmd. Op de rechtse foto komen de tanks uit de Kerkstraat.

Hier is er iemand die het toch aandurft zich met zijn auto tussen de tanks te begeven. Op de rechtse foto komt een colonne tanks de Boelare binnen gereden.

Hier verlaten enkele tanks Eeklo en rijden in de Leopoldlaan richting Balgerhoeke. Op de rechtse foto steken Duitse soldaten met een kanon het Schipdonkkanaal over.

Met de watertoren op de achtergrond is dit waarschijnlijk in Blommekens waar de persoon op de foto nog niet goed begrijpt wat er aan de hand is. Op de andere foto ziet men een Duitse officier die de macht heeft genomen op de Eeklose Markt.

Op deze postkaart zien we nog het heel oude Eeklo. Dit is de Botermarkt waar Ledeganck nog fier in het midden van het kruispunt staat. Let ook op de mensen die ongedwongen te midden van de straat staan. Nog geen auto's te zien, alleen een paar 'steekkarren' en een fiets. Achter de boompjes op de hoek is nu de Cupido die, onlangs helemaal vernieuwd, terug is opengegaan.

Het was in 1950 dat de heer De Muynck Raymond een bouwaanvraag indiende bij het Eeklose stadsbestuur om het bouwen van een woongelegenheid op de hoek van de B.L. Pussemierstraat en de Roze. Op de foto van 1950 is het nog café De Perle maar na de verbouwing kwam daar een winkel  (Spar winkel?) en in de loods daarnaast was de depot van de heer De Muynck die 'bieruitzetter' was zoals dat genoemd werd. Dit was iemand die uw dranken aan huis kwam leveren en kon men zelf daar ook dranken gaan halen.

Nu is daar een frituur en is de verbouwing heel goed te zien. De loods zit achter de twee poorten die men ziet en woonde de heer De Muynck boven de loods.

Dat de Gentse Steenweg er ooit nog zo uitgezien heeft kunnen velen onder ons zich niet voorstellen. Soms kan men het haast niet geloven dat het ooit nog zo geweest is. We kijken dus in de richting Eeklo en zien helemaal in 'de verte' het Eeklose station. Vooraan de foto zien we links nog juist een oprit. Waarschijnlijk is daar nu het Shamon hotel. Waar hier ook links de kleine huisjes staan moet daar nu ongeveer het benzinestation de Power zijn.

In vroegere jaren was Eeklo niet alleen bekend om zijn textielnijverheid maar ook wel door enkele speculoos fabrieken. De eerste die we even toelichten is de Lilan. Misschien ook wel de bekenste maar dat is hier niet belangrijk. Ook toen al gingen de koekjes door gans het land en werden met vrachtwagens bij de leveranciers en winkels gebracht. Een paar foto's zullen beter zijn dan tekst denk ik.

De eerste inpakkers in een grote hall. Hier zijn toch veel mensen aan het werk. Nu is dat waarschijnlijk meer machinaal.

Zelfs hier was het later al aan de 'lopende band.' Als men de foto's vergelijkt ziet men duidelijk dat het bijna op dezelfde plaats is maar op de rechtse al veel moderner.

De 'melange' moest nog altijd met de hand ingepakt worden. Hier is  het eindproduct en aan die rollen te zien gebeurd hier waarschijnlijk de etikettering.

Dan werd alles in vrachtwagens geladen en door gans België verdeeld. Als men deze oude foto's ziet hebben de vrachtwagens toch ook een serieuze ontwikkeling meegemaakt.

Ook werd er in die tijd al aan promotie gedaan. De linkse foto is van ergens op een bloemenstoet. De rechtse op de Jaarbeurs in Gent zoals dat vroeger noemde.

Hier zijn we op de Jaarbeurs in Brussel. En dit bord heeft vele jaren bij het binnenkomen van Eeklo (rechtover Het Leen) gestaan.

Dit zijn twee foto's van vooraan de vijftiger jaren waar toen aan de kop van de vaart nog goed draaiende fabrieken waren. Hier zien we de loskaai van Peignage D'Eecloo waar toendertijd het vervoer veel met schepen gebeurde. Langzaam werd er overgeschakeld naar vrachtwagens.  De laatste jaren keert men terug naar de scheepsvaart dat misschien trager gaat maar geen files tegenkomen...

In de jaren 60 als o.a. The Beatles en The Rolling Stones de muziekwereld ondersteboven draaiden waren er in België ook jongens die het in de muziek wilden waarmaken. Dat was in Eeklo niet anders. We hadden in die tijd enkele goeie orkestjes (we noemden dat zo) die goede muziek maakten en ons mooie avonden bezorgden. Het waren Willy, Gilbert, Jean en Elie die de Estacado's gestalte gaven. Elie, beter bekend als Elie Prins, is heden ten dage trouwens een gewaardeerd cartoonist en schilder.

Foto's Elie Prins