Het Jubileumjaar van het Gregoriuskoor was in 1996, 3 jaar na het eeuwfeest van de Welgezinden.

op de eerste rij: Willy Valcke, Gilbert Verstraete(dirigent), Ferdinand Braeckman(voorzitter),
deken Roger Van Gele, Marc Verstraete, (Edgard?) Spittael, 

2e rij: ? , Robert Delcourt, Arnold De Jaeger,Julien Aer(ren)s?, Gilbert Hermie, Jan Coemelck, Marc Claes,

3e rij: Dirk Bruggeman(organst), ...Lefevre, Koen Roegiest, Jpris Georges Mussche, Jos" de Zutter,
Prosper de Caluwe, Jozef De Brandt,

4e rij. ...Leloup, Jos de Brabander, Stefaan de Crop, Richard Van Hijfte,Erik Ven Huffel, ...?

Grotendeels reeds overleden.

Dit is genomen op dezelfde plaats als de vorige maar kijkend in de richting van het Schipdonkkanaal. Links is een hoek zichtbaar
van de huizenrij aan de zuidelijke kant van Nieuwendorpe. Rechts zien we de muur van het slachthuis met het wit geverfd ijzeren
traliewerk erboven op. Naast de hoek van het huis links merken we de ingang van “de slag”. Dit is de naam die daar in de buurt
gebruikt wordt voor het straatje dat nu officieel O.L.Vrouwstraatje heet.  In feite ligt het in het verlengde van de Slachthuisstraat,
vroeger de Lange Moeie. In vroeger tijden liep deze weg vanaf de hoek Mandeweegsken, Korte Moeie zuidwaarts over de plaats
waar nu de “Eeklose vaart” ligt, maar destijds nog niet, en kwam uit in de Murkelstraat waar tegenwoordig het Patteetskruis staat.
  Onderweg liep deze weg over een voetgangersbrugje over het Leiken. Dit brugje bevond zich iets ten oosten van de huidige brug
over het laatste stukje van het Leiken in de Tieltsesteenweg. 

De foto's in deze reeks waren van 1975.

(Foto en tekst Etienne Bruggeman)

Het straatje in de buurt van het Ledeganckplein noemt in de volksmond ‘Straatjen zonder einde’.

In dit straatje woonde in het vroegere driehoekig dak huisje mijn oma en opa. René Martens en Jozefa verstraete.

René Martens alsook zijn vader dus mijn overgrootvader ook Jan Baptiste Martens genoemd waren mandenmakers
en in dit huisje was hun winkel ‘Bazaar Ledeganck’ waar alle rietwerk verkocht werd.

Dit straatje had toen dus heel vroeger maar twee woningen waaronder dat van de familie Martens,
waarvan de woonruimte een halve meter onder het straatniveau lag.

Ze waren op het einde van de 19^de eeuw door de gezondheidscommissie al afgekeurd als “hete kelders” en een
broeinest van ziekten, maar ze werden tot een eind in de 20 ste eeuw bewoond !