Sjang en John op een zonovergoten dag in Gellik.

Voor een Berlijns kussen, dat voor het huis van Sjang Gerets werd geplaatst om het verkeer af te remmen, zit Sjang samen met zijn neef  John Souvereijns, naar het verkeer te kijken dat er passeert. “Een maand ligt dat ding hier en het verkeer moet er nog aan wennen, zegt John”. “Die van deze kant komen, hebben voorrang op die van boven, maar soms willen ze elkaar geen voorrang geven en dan beginnen ze elkaar te beschimpen”.

“We hebben hier trouwens eens op een dag geteld hoeveel Hollanders hier passeren en kwamen tot de vaststelling dat het fifthy fifthy is. Niet verwonderlijk met een camping zo kort in de buurt”.

Sjang en John zitten niet in een stoel maar in een rolstoel. De oorzaak van hun leven in een rolstoel ligt ergens in de 19^e eeuw. Vreemd zal je zeggen, maar het is de realiteit. Sjang en John hebben namelijk een spierziekte die dominant geslachtsgebonden vererft.

Zij werden beide geboren met een genafwijking die zich openbaart bij de jongens  -die een x en een y chromosoom hebben- en waarbij meisjes -die twee x chromosomen hebben- als draagster geboren worden.

De grootvader van John is de vader van  oom Sjang en werd geboren rond 1879.  Zijn naam was eveneens Sjang en hij was lijder want ook hij kende een leven in een rolstoel. Hij zou huwen en zes kinderen krijgen drie jongens en drie meisjes. Twee jongens Sjang en zijn broer Pierre kregen beiden af te rekenen met de ziekte en de moeder van John zou draagster blijken te zijn en de ziekte verder vererven aan John.

Jongens hebben 50% kans om de ziekte te krijgen meisjes 50% kans om draagster te worden.

De zus van Jang en Pierre en moeder van John was draagster en gaf de ziekte verder aan haar zoon die nu naast zijn oom in de rolstoel zit te kijken naar de passerende voertuigen op het Berlijns Kussen.

Naar alle waarschijnlijkheid zal de moeder (ergens rond 1850 geboren), van grootvader Sjang draagster zijn geweest en manifesteert zich die ziekte heden ten dage nog.

De ziekte komt in de meeste gevallen pas tot uiting op volwassen leeftijd. Bij John werd ze pas vastgesteld op 42 jarige leeftijd. Een zelfstandige baan als schrijnwerker ging toen ten einde.

Men zegt wel eens het zit in de genen hier is het overduidelijk van toepassing.

The Rock Factory 2009,  een organisatie van de Jeugdienst Lanaken, Apollo en de provincie Limburg, heeft een winnaar.

Methalhed zo heet het bandje dat bestaat uit de vijf leden Nicky, Nick, Joey, Stuart en Melvin.

Op deze finale avond liep de apollo vol met meer dan 250 sympathisanten om hun band te ondersteunen.

De jury had, volgens speaker van dienst Jantje Bollen een andere winnaar aangeduid, dan de band die deze uitgave als winnaar uit de bus kwam. Het is namelijk door de stemming van het aanwezige publiek dat een juryoordeel kan veranderen en dat gebeurde.

Op de tweede plaats komt Pressure en als derde Smiling Industries.

In de Amstel Gold Race werd Lanakenaar Karsten Kroon tweede en in de Waalse Pijl zijn ploeggenoot Andy Schleck.

Vanaf de Amstel Gold Race tot aan de Waalse Pijl wordt er door de renners gerust. Het weer is voortreffelijk en op het terras van het Eurohotel zitten de mannen van Quickstep te genieten van de rust die hen gegund is. Echt grote afstanden worden er niet gereden enkel een paar uurtjes op de fiets en dan rust. Onze Lanakense Nederlander Karsten Kroon, die in de Amstel Gold Race de tweede plek bezette overnacht niet in het hotel maar een paar kilometer verder. Op de dag voor de Waalse pijl is Andy Schleck met twee vrienden van Saxo Bank gaan vissen. Rusten is voor allen de boodschap. Voor Andy heeft de rust goed gedaan want inde Waalse Pijl bezette hij de tweede plek. Twee mannen van de zelfde ploeg die achter elkaar tweede werden gaan graag samen op de foto.

Een aantal mannen van Milram zijn naar huis vertrokken met hun eigen wagen om daar bij te komen van hun inspanningen. De eendagsklassieker Luik Bastenaken Luik staat voor het weekend, dan zullen ze weer op post zijn. Karsten liet weten dat Frank Schleck er dan weer bij zal zijn en dat was ook de mening van de mecaniciens van Saxo-Bank. We wachten af.

Andy zei in een interview, dat hij eens graag samen met zijn broer als eersten over de eindmeet zou komen. 
En terwijl er een grote verwachting van zijn supporters op zijn schouders rusten, zegt Gilbert niet te veel, dat kan dit weekend veranderen. We wachten af. 
Tijdens de dagen in Lanaken komen jongeren en hun ouders de renners begroeten en gaan ze op schattenjacht. Intussen kunt U hier een aantal foto’s bekijken van de dagen in Lanaken.
klik hier voor een groot aantal foto´s

Met recht en rede mogen wij - in grootlanaken- ons gelukkig prijzen met het Pietersheimpark en –bos, de ´Parel van het Nationaal Park Hoge Kempen´.

Bij een bezoek zie je steeds iets anders wat je opvalt. Op dit moment is de natuur zich op aan het maken voor de zomer. De temperaturen zijn er al naar.

Kinderen van verschillende scholen komen regelmatig op educatie in de kinderboerderij en de tweede klas van Jan Rosier in Lanaken bezoekt het Pietersheimbos als wij er toekomen. Aan de Asbeek staan zij allemaal met een boterdoosje in de hand. Zij hebben pissebedden verzameld en na enkele oude bladeren te hebben verzameld zullen zij daarover een les krijgen in het leslokaal van de Kinderboerderij.

Het is een lust voor het oog, om nu te vertoeven in het bos onder goede weersomstandigheden.

De oude eik ,aan de ingangsdreef van het kasteel, gaat voor de zoveelste maal in blad, naar verluidt zou onder deze oerboom een ijskelder verscholen zitten, waarin uitgehakt ijs uit de vijvers lang bewaard kon worden.

Aan de rand van het bos, groeit de bosanemoon en het bosviooltje. Ze zijn de eerste bloeiers in het bos want zij kunnen alleen maar bloeien als het bladerdek nog niet dicht is en er nog genoeg zonlicht de bodem raakt. Een buizerd geniet van de thermiek en glijdt door de lucht. Op de rustbankjes bij de waterpartijen is het goed uitrusten en kan je genieten van een prachtig uitzicht.

Een Reiger staat aan de waterkant en laat zich niet meteen opschrikken.

Bekijk de foto´s op deze link van een park met prachtige waterpartijen en bos in ons kroondomein Pietersheim.

Pasen 2009.
Het is lente en de temperaturen gaan over de 20 graden en dat in het begin van april, dat belooft.

Op paasmaandag ging ik, met een geleende fiets, een Gazelle met vering en zeven versnellingen (waarvan ik er maar vier gebruik),  voor een tochtje vanaf Smeermaas naar Oud Rekem en terug.

Op de Hochterbampt ga ik een kijkje nemen bij de werken aan de grote vijver. Een vijver die achtergebleven is na de kiezelwinning van Van Roosmalen (1950-1966). Een groot deel van de Hochterbampd werd in 1975 aan Nederland verkocht en inmiddels weer gratis overgedragen aan de dienst der Scheepvaart i.v.m. het grensmaasproject in 2008.

Een deel bomen zijn er geveld en de vijver krijgt een ander uitzicht. De Hoge dijk langs de Maas zal verlaagd worden en een voortdurende waterdoorlatende  inlaat in de dijk aangebracht zal de Maas en vijver verbinden.

Verleden jaar zat hier nog een grote kolonie Reigers en Aalscholvers, nu zijn er nog wel, maar het aantal is sterk verminderd, door de werken verdreven zijn de schichtige vogels elders een broedplaats gaan zoeken.

Aan het eind van de vijver, zie ik  nog net een blauwe reiger vliegen tussen de dode bomen.

Iets verder zie ik op de kant van de kleine vijver een Zwaan broeden. Het mooie weer zet meerdere vogelsoorten aan tot paring en nestbouw. Als ik bij het uitkijkplatform kom langs de Geulerweg zie ik een grote groep oeverzwaluwen die een broedplaats hebben gevonden aan de steile helling op de Belgische zijde, Verleden jaar zaten er op de Nederlandse zijde, maar door de aanleg van een steilere oever aan de zijde van Neerharen verkiezen ze dit jaar ook deze oever.

In de richting van Herbricht zijn de opgespoten akkers geploegd en zijn kieviten op zoek naar een nestplaats terwijl een fazantenhaan een vrouwtje aan het versieren is. 
Voorheen werd er op deze akkers grind gewonnen en  na de ontginning opgespoten met grond van de verbreding van het Albertkanaal.

In Herbricht in café ´Maasvallei´ is het een komen en gaan van fietstoeristen, het terras en binnen is vol bezet. Het geestelijk vocht vloeit rijkelijk uit tap en fles. 

Er staan niet meer veel huizen in Herbricht, een deel is opgekocht door de provincie en afgebroken. Ooit zal er geen enkele woning meer staan en zal dit idyllische gehuchtje overgaan in natuurgebied.

Als ik vertrek in het café, kom ik bij de laatste boerderij, waar ik Arnold en Helene Maesen Aelbers tegen kom. Helene is op deze plek geboren en Arnold, die afkomstig is van Uikhoven, heeft haar hier om haar hand gevraagd. Arnold verteld over het smokkelen van allerhande over de Maas met bootjes. Helene  verteld over het harde labeur op de boerderij.

Verdergaand in de richting van Oud Rekem kom ik langs het kapelletje, toegewijd aan het ‘Heilig Hart’, dat onderhouden wordt door Louis Bollen, de kapper van Rekem en zijn echtgenote Mia Meyers. Louis is de snelste kapper die ik ken, je zit nog niet goed en wel in de kappersstoel, of je bent er ook weer uit, geknipt en afgeborsteld. Het kapelletje is prachtig gerestaureerd en gered van de afbraak, door het parochiecomité. Het kapelletje werd gebouwd door de familie Dubois-Groenen op hun eigendom, als dank voor het heelhuids terugkomen van hun zoon Jozef, na de eerste wereldoorlog.

Als ik in oud Rekem aankom is het al na zevenen, op de terrasjes zit nog een aantal mensen na te genieten van een fijne paasmaandag.

Pasen 2009 is de warmste in 25 jaren geweest.

Het ontbrak Fortuna 56 net dat beetje geluk om in de eerste 10 minuten op 1-0 voor te komen. De bal scheerde de doelpaal net aan de verkeerde kant. Het was een gelijkopgaande spannende wedstrijd zonder doelpunten in de eerste helft. In de 65 minuut scoorde Geert Plessers voor de gastploeg en dat was ook de eindstand. Nieuwe Kempen komt daardoor steviger in het zadel voor de kampioenstitel in vierde klasse B en dat mede te danken aan hun doelman Van Istendael die een voortreffelijke wedstrijd speelde en Smeermaas op de nul hield.

`Alhoewel wij samen op de Carideng gewerkt hebben, trof ik Olga op een oudejaarsavond in gellik. Het was in de ´kantine´, zoals ze destijds de zaak noemde van Jos Gerets die was gelegen nog net voor de Bergstraat in Gellik`, zegt Leon tijdens een bezoek aan zijn huis.
Vanaf die dag in Gellik, zijn Olga en Leon onafscheidelijk en vierden zij op 4 april hun 50 jarig huwelijksjubileum. Leon is afkomstig van Uikhoven en Olga is een geboren Lanakense. Bij toeval vielen de dag van het huwelijk en de 50 jarige viering op een zaterdag.

Van uit het ouderlijk huis van Olga in de Wijngaardstraat 33, ging het  in 1959 te voet naar Gemeentehuis en Kerk. Dat was toen heel gewoon. Nu vijftig jaar later ging de rit vanuit hetzelfde huis met de lijnbus, die speciaal voor deze gelegenheid vol hing met ballonnen en foto´s van de jubilarissen. De eucharistieviering in de St. Ursula kerk, waar Pastoor Vanderlee voorging, werd bijgewoond door familie en vrienden. Na de mis ging het te voet naar het gemeentehuis, dat zijn maar enkele passen.

Beiden zijn geboren in 1934, waren 25 toen zij huwden en hebben nu de leeftijd van 75 jaar en dan ook nog in goede gezondheid, wat moet een mens nog meer. 2 kinderen werden er geboren jongen en meisje. Die op hun beurt  elk twee nakomelingen op de wereld zetten, 2 jongens en 2 meisjes.

Leon heeft in de montage gewerkt en deed dat bij verschillende werknemers, totdat hij via een Waalse baas ging werken aan de nieuwe fabriek in Lanaken ‘de KNP’ (nu SAPPI ).

Van het moment dat de KNP ging draaien is Leon in dienst getreden van deze nieuwe fabriek en werkte er tot aan zijn prepensioen.

Olga werkte op de Carideng tot het moment dat haar moeder door een ongeval overleed. Zij bleef vanaf dan thuis om het huishouden te doen. Dat was drie maanden voor hun huwelijk. Later heeft ze ook nog gewerkt bij de Paters Jezuïeten in Maastricht, maar haar grootste taak was het huishouden.

Beiden zijn lid van de OKRA. Leon heeft nog heel wat tijd te kort voor al zijn bezigheden. Wandelen, fietsen en al 33 jaar jurylid bij VAL (Vlaamse Atletiek Liga) waar hij tijdopneming doet. Ook is hij nog baancommissaris tijdens de avondfietstochten en ook nog eens secretaris van de wandelclub SAPPI.  

Olga moest een traantje wegpinken toen zij buiten aan de kerk stond, “zouwste neet es d’n kleinkeender zoe sjoen gesproke höbbe en ze allemaol blömme gegeive höbbe in de kerk”.

Na de ontvangst in het gemeentehuis, ging het met dezelfde bus richting feestzaal.

En zo te zien zit het 60 jarige jubileum er dik in.

Fortuna56 Smeermaas - Uikhoven was aangekondigd als een topmatch. Smeermaas zou bij winst de periodekampioen kunnen worden en heeft dan zelfs zicht op het kampioensschap in vierde B. De match trok heel wat toeschouwers, tot volle tevredenheid van bestuur en spelers, een twaalfde man doet soms wonderen.

De eerste helft werd afgesloten zonder doelpunten. Het was voor de talrijk opgekomen supporters van de thuisploeg, wachten tot in de 23^e minuut van de tweede helft voor het eerste doelpunt, dat gescoord werd door Bjorn Bastiaens. Drie minuten voor het officiële einde van de match scoorde Johnny Nijssen het tweede doelpunt voor Smeermaas en was het zeker dat de periodetitel binnen was.

Smeermaas-Uikhoven eindigde 2-0.

Dat deze wedstrijd voor beide ploegen belangrijk was en op het scherp van de snee gespeeld werd, blijkt wel uit het aantal gele en rode kaarten die de arbiter getrokken heeft. 7 gele kaarten., waardoor 2 in de 62^e minuut omgezet werden naar rood, wegens 2 gele kaarten. Rood voor Barmaki (Uikhoven) en Mommers  (Smeermaas). Dit betekent voor Smeermaas dat Mommers er a..s. donderdag niet bij zal zijn, tijdens de thuiswedstrijd, tegen de nieuwe koploper Nieuwe Kempen.

Na het eindsignaal vielen supporters en spelers elkaar in de armen en werd er een klein feestje gebouwd.

Nu gevierd met een biertje volgende keer champagne?

Een nieuwe topper in de maak want, Nieuwe Kempen staat op de 1e en Smeermaas op 2^e plaats met 3 punten verschil.

Stand is nu. Nieuwe kempen 63, Smeermaas 60, Uikhoven 60 en Waterloos 58.

Was de titelstrijd ooit zo spannend???.

Alle supporters op post a.s. donderdag om 18.30 uur want de strijd voor het kampioensschap en de herintrede in derde is niet ondenkbaar.

Fortuna56 behaalde op 29 maart met de eindstand 5-1 een welverdiende winst tegen CSI Genk. Daarmee blijven ze in de top meespelen en is er zicht op een titel in vierde B.
Op de foto´s hierbijgevoegd speelt Smeermaas in het blauw.

Nog vier wedstrijden te gaan en dan weten we wie er kampioen is in de vierde klasse B.
Smeermaas speelt volgende week zondag tegen koploper Uikhoven.

Tegen Uikhoven kan Smeermaas bij winst (te doen want ze spelen thuis), periodekampioen worden.

Bij winst is het zelfs niet uitgesloten dat Smeermaas nog reekskampioen wordt met daarna nog drie wedstrijden te spelen..

EN DAAR KUNT U DE PLOEG MEE HELPEN!.

Hoe?? Doodeenvoudig, kom voor Uw ploeg supporteren tijdens die laatste wedstrijden van het seizoen!.
ZIJ HEBBEN UW STEUN HARD NODIG!

Eerste afspraak NU zondag 15.00h met toeters en bellen op het terrein Fortuna56  Smeermaas.

Afgelopen weekend was de Carnavalsstoetstoet van Veldwezelt en meteen de laatste stoet voor Groot Lanaken. Als je zo bezig bent om mensen te fotograferen vol van plezier en vreugde dan denk je ook alleen maar aan jolijt. Ergens tussen al die groepen en toeschouwers maak je een foto van een jong meisje met een kinderwagen. Het blijkt Dasy Dassen te zijn, maar die is nog geen moeder. Neen! Dasy is de blije meter van Amber Vandeweerdt. Niets is daar bijzonder aan, totdat je verder in de stoet Dasy weer tegenkomt met de kinderwagen en er een gesprek volgt.
Dasy vertelde dan een verhaal over Amber en Michiel - het oudere broertje van Amber- die beiden aan Progeria lijden en daarmee het enige geval van twee kinderen in een gezin met progeria. Van progeria had ik wel eens een pogramma gezien op T.V. maar nog nooit een kindje gezien in levende lijve.Vermits er in België maar vier kinderen zijn die progeria hebben, is die kans ook heel erg klein,
Amber mag ik even op mijn schoot nemen en Dasy legt ons vast op de gevoelige plaat, dan gaan duizend gedachten door je heen. Een van die gedachten is: wat een geluk grootvader te zijn van zeven gezonde kinderen.

Aan het einde van de overigens zonovergoten stoet kom ik hen weer tegen. Nu is de kinderwagen geladen met beertjes en popjes. "De mensen blijven ons maar toestoppen met de popjes en beertjes", zegt Dasy.

Dasy gaat huiswaarts op deze stralende zonnige dag met Amber die de naam draagt van het symbool van het zonnelicht.
De ouders van Amber en Michiel hebben een website speciaal over hun kinderen en progeria.
www.progeria.be

Het was tijdens het weerbericht dat ik hoorde dat de ISS (het bemande ruimtestation)  rond 20.35u over onze hoofden zou vliegen van West naar Oost. Omdat ik mijn broer op bezoek had was ik het bijna vergeten. Maar op het juiste moment dacht ik er aan en het was vijf over half negen dat ik opeens opstond en mijn broer liet voor wat het was. Ik ging buiten en staarde naar de hemel en jawel daar bewoog heel langzaam aan de sterrenhemel een lichaam dat in mijn richting kwam. Ik ben weer binnen gegaan en heb mijn broer gevraagd mee te komen naar buiten en vertelde hem van het ruimteschip. Hij was verwonderd dat ik dat wist maar daarover liet ik mij niet uit, ik wist dat gewoon. Overdag heb ik een foto gemaakt op de plaats waar ik stond en naar de hemel keek. Waar ik ’s nachts het ruimteschip zag overvliegen met de wetenschappers aan boord. Het was maar een bewegende stip aan het firmament maar vond het toch de moeite waard. Vanavond ga ik nog eens kijken. Overdag toen ik de foto maakte waar ’s nachts het ruimteschip overkwam, zag ik een AWAC overvliegen van Zuid oost naar noord west, met aan boord, jawel, wetenschappers.
Wil je weten waar de ISS op dit moment overvliegt klik dan op onderstaande link.
http://space.cweb.nl/space3d_iss.html