Beste Kristiene Hemmerechtsxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik had bijna “Lieve” geschreven omdat je een vrouw bent, maar misschien is dat seksistisch.

Door het artikel in Knack “Lees wat er staat”, kreeg ik de aandrang om je van antwoord te dienen. Ja, direct in de aanval met iets als “de gleuf van het geld” of “de lippen van de macht”.

Maar neen, dacht ik, dat kun je niet maken, daarvoor moet je eerst haar pamflet hebben gelezen. Ik heb dat geprobeerd. Ik ben niet geschoold in de literatuur, maar ik heb echt mijn best gedaan om het uit te lezen. Je zult begrijpen dat al die verwijzingen naar wie wat gezegd of geschreven heeft, mij de indruk gaven dat je eigen mening bijzonder goed is weggemoffeld. Ik had het evengoed niet kunnen lezen. De enige indruk die mij is bijgebleven is dat het je een ernstig werkstuk hebt gemaakt, zonder jezelf bloot te geven. Op het boekje dat ik kocht bij “de standaard” trouwens ook niet op het voorblad.

Je richt je in dit pamflet alleen tot die mensen die ten minste gelezen hebben wat jij daarover blijkt gelezen te hebben, dus eigenlijk niet tot mij, of tot de modale mens, waartoe ik mezelf reken.

Als ik, na lezing van het pamflet besluit, de het de zoveelste aanklacht is tegen de mannelijke goegemeente is zul je waarschijnlijk verontwaardigd zijn, want je bent o zo objectief geweest.

Het probleem van de penis ligt bij de man en het is niet de vrouw die zich daarnaar moet richten, is zo een beetje je conclusie.

De bedenking die ik mij maakte was dat je meehelpt aan de verpreutsing, die stilaan op gang komt. De versluiering van de vrouw, ons aangereikt door de islam, zou wel eens de oplossing kunnen zijn. Je stelt de vrouw voor als iemand die zich zo veel mogelijk ontbloot omdat de man dat vraagt, alsof de vrouw in onze cultuur geen vrije wil heeft.

Wat ik zie is anders, de vrouw loopt er zo bloot mogelijk bij, om zoveel mogelijk mannen aan te trekken…..om netjes in het huwelijk te treden? In Japan is er nu een nieuwe rage. De vrouwen dragen er rokken, met op de achterkant de afdruk van blote billen met een kanten slip. Grappig eigenlijk. Maar triestig ook…dat opgeilen van mannen. De man wordt getraind in zelfbeheersing. Na de minirok, de hotpants, de doorkijkspulletjes, de blote buik, de string, de pushups, nu de blote afdruk, worden de mannen misschien gevoelloos voor het vrouwelijk schoon en moeten de vrouwen nog verder gaan. Het afgeschoren onderbuikje mag nu ook al bloot.

Je pleit voor de erkenning van de eigen seksualiteit voor de vrouw. Ooit gehoord van tupperware party’s voor vrouwen waar ze de seksspeeltjes niet aan de man, maar aan de vrouw brengen? Moeten de man daar tegenin gaan? Mogen we dat wel.

Ben je ook niet een beetje achter, als je de man voorstelt als een “in en uit” machine, met maar één doel en dat is penetreren? Geloof je echt dat de vrouw van vandaag dat aanvaard? Ben je de bloemen vergeten die je ooit kreeg, het theater, het etentje, de zachte muziek, het knuffelen, de massage, het strelen, het proeven, de man die alles doet en op het einde bang is te falen?

Dat vrouwen in onze cultuur, reeds op jonge leefdheid ervaringen opdoen met mannen, is dat niet een beetje normaal? Soms vraag ik mij af welke vragen er aan meisjes, jongens, mannen en vrouwen gesteld worden, bij die enquêtes, die aantonen, hoe vrouwen in hun jonge jaren misbruikt werden.

We hebben in onze cultuur geen initiatieriten meer, die jongens en meisje moet voorbereiden op wat er komt. Onze katholieke roots hebben ons vervreemd van de seksuele ervaring op jonge leefdheid als voorbereiding op wat moet komen, destijds heette dat “slechte manieren”. We zijn allemaal als knoeiers begonnen. Dat nu voorstellen als verschrikkingen is toch al te gortig. Als misdienaar ben ik ook wel eens door een pater in mijn broekzak getast, maar ik heb daar verder geen trauma’s aan overgehouden. Ik heb het netjes bij diezelfde pater gebiecht. Voila eentje erbij op de statistiek. Misschien brengt het geloof de redding.

Natuurlijk ben je aan dat pamflet begonnen, voor de vrouwen die in de wereld  verkracht worden. Maar daarom alle mannen met hun penis als de messen voorstellen die de wonden maken?

Ik praat niets goed, maar we oordelen zo gemakkelijk over iets, waar wij vooral geen deel van uitmaken. Jij hebt geen penis, en ik maak geen deel uit van een leger die kinderen, meisje en vrouwen verkrachten en ja ik beken, ik ben ook geen vrouw.

Wat ik wel zie is dat de bevrijding van de vrouw, begonnen met de pil, het werken voor de luxe, het besef van zelfstandigheid, eigenwaarde, vrijheid, geleid heeft naar onze maatschappij van vandaag. Gelijkheid is noodzakelijk maar gaat onze maatschappij de goede weg op? Het resultaat is een , in mijn ogen funeste individualisering, uitzichtloze rijkdom en een hoop eenzame mensen. We zullen rijk leven, kinderen laten opvoeden door de gemeenschap, virtuele werelden scheppen waar we seks kunnen hebben met schoonheden die we zelf maken, oorlog voeren tegen imaginaire vijanden en altijd winnen, reizen kunnen maken naar werelden die voldoen aan onze dromen. Ondertussen kan de werkelijke wereld niet meer tippen aan het virtuele en gaan we ons aan alles ergeren, en vooral aan de werkelijke wereld, waar de vrouw, man, kinderen, familie en buren te dicht zitten op die ene aardkloot die ook al ver naar de kloten is. 

Michel Stallaert ©27/05/2008