De Ieren hebben gelijk,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een volk van een paar miljoen mensen kun je niet opzij zetten, omdat zij van mening verschillen met de rest van Europa. Het is zelfs twijfelachtig of zij verschillen met de rest van Europa, misschien zijn er in werkelijkheid meer dan 50% Europeanen, die ook al niet bijzonder hoog oplopen  met dit machtsgeile Europa. Men zou de Ieren, de enigen die eigenlijk hun stem hebben laten horen, best als een staalkaart zien voor de rest van Europa.

Niet dat ik er veel van begrijp, maar dan ben ik in goed gezelschap, wie begrijpt het wel, en kom mij niet zeggen dat de politiekers het begrijpen, want ze kunnen het zelfs tegenover elkaar niet uitgelegd krijgen.

O, ja de neveneffecten, een grote afzetmark, terwijl in werkelijkheid China de wereldmarkt inpalmt, zonder Euro, of Dollar tot de eigen munt te maken.

Het is natuurlijk gemakkelijk als je overal in Europa met dezelfde munt kunt betalen, maar de periode daarvoor, toen je nog op reis kon gaan, en massa’s lires nodig had, toen je het verschil moest kennen tussen oude en nieuwe Franse frank, toen de gulden en mark nog sterke munten waren, was niet onoverkomelijk en eerlijk gezegd, toen bestonden er nog landen waar je goedkoop met vakantie kon. Natuurlijk de Eurocraten hebben het daar niet over, het gaat over de markt, de grote winsten, de macht. Ondertussen doen ze wat aan de bescherming van de mensen, natuurlijk niet te veel, in elk geval niet zoveel, dat er een rem komt op grote winsten, want de economie die hebben we nodig. Niet de economie van de kruidenier, de boer, de kunstenaar, de leraar, de verpleger, neen maar  die van de gefuseerde banken, gefuseerde, transportbedrijven, bierbrouwers, farmacie, auto-industrie, energieproducenten, communicatiegiganten, hotelketens, voedselketens, onder het mom, wat goed is voor de rijke stinkers  is goed voor ons. Wie geloofd dat nog….ik niet. Maar het is er zo dikwijls ingestampt, dat we zelfs aanvaarden dat, in teken van de winst, de aarde naar de kloten mag.

De boeren komen op straat, niet omdat ze arm geworden zijn, maar ze kunnen het niet gewoon worden, dat ze zo weinig subsidies krijgen, hopelijk blijven ze boeren. Vroeger zei men “als den boer nie schijt heeft de burger gene frijt” nogal plastisch maar wel waar. Het is een goed principe als elke regio in zijn eigen voedsel kan voorzien, en we realiseren het ons misschien niet, maar als wij dat niet meer kunnen, terwijl we in een land leven, met goede grond, (bijna volgebouwd) goede temperaturen en voldoende water, (nu nog), wie kan het dan wel? In de Sahel kan het vandaag niet.

De globalisering, en vrijhandel heeft de wereld tot een communicerend vat gemaakt. Ik mag handel drijven en de enige regel die er is, want ik kan  aankopen en verkopen waar ik wil, is dat ik winst maak. Als ik goedkoper boontjes kan kopen, in Kenia dan bij Jef den boer van naast de deur, wie zal mij tegenhouden. Ik moet geen rekening houden, met de tonnen Kerosine, die transportvliegtuigen in de lucht verbranden, waarop vooral geen taks wordt geheven, die geen milieueffectenrapport moeten maken, om te mogen vliegen. Het enige wat ik moet doen, is winst maken, dus boer Jef moet met zijn prijs van zijn  boontjes naar beneden of hij blijft ermee zitten. Dat vinden die Eurocraten normaal, en als ze al voelen dat dat eigenlijk niet kan, dan zoeken ze zelfs niet naar een oplossing, want ergens anders in de wereld doet men hetzelfde…juist communicerende vaten.

China zuigt geld aan, ons geld, want ze produceren goedkoop, betalen de milieurekening niet. Beleggers gaan nog wat investeren in China want de groei is daar immers meer dan 10%, het kan niet stuk, stilaan loopt de rijkdom van het westen weg. Het groot verbruik van energie in China en India jaagt de energieprijzen in de hoogte en de olieproducerende landen zuigen eveneens geld aan en bouwen er luxe mastodonten mee, waarvan de laatste 1.6km hoog is. Ter ere van wie of wat, worden mensen daar beter van, of het milieu? Er staat geen rem op de winst die mag gemaakt worden, het is zaak de markt in handen te krijgen, en zelf de prijs te kunnen bepalen. De prijs wordt bepaald in het clubje van rijken.  De maffia heeft afgedaan, stropen kan nu wettelijk, op de vrije markt.

Het gaat mis, al een tijdje, armen worden armen, rijken fuseren om nog rijker te worden, mensen die honger hadden, die sterven nu, we leven alleen voor onszelf. We hebben het syndroom,  “leef nu,  want de wereld gaat naar de kloten”. Laat ons het laatste nieuw model auto maar kopen. Laat ons eens uitkijken naar een vers lief en zeur niet. 

Waarom zouden we leven voor elkaar, waarom zouden we stemmen voor een Europa, waar de mens niet belangrijk is, maar “de economie, de winst, de vrijheid”. Europa, al is het een clubje van 27, of 28, het clubje zit in Brussel, goed gespekt en weinig bezorgd om wat er echt gebeurt, behalve dan met hun onkostenrekening, hun taksvrij genereus salaris, hun kosteloze rijke keuken, hun wagen met gratis parkeerplaats, hun fitnesscentrum, de lobbyetentjes waar kan gefilosofeerd worden over “de mens” die zo moeilijk te overtuigen is terwijl Europa zo  goed ze voor hem is, de ondankbare Ieren. Ik vind het spijtig dat ik geen Ier ben, ik zou beter kunnen zingen en had ook nog mogen stemmen.

Michel Stallaert© 21/06/2008