|
Verandering is de regel
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Voor jonge mensen is het geen punt dat verandering de regel is. De gsm is al voorbij, de smartphone, de i-phone de i-pad, de pencomputer zal de volgende aankoop zijn, uitgerust met wifi ,een gps en toegang tot alle kennis en talen van de wereld. Draadloze verbinding met iedereen, waar dan ook op deze kleiner wordende aardkloot. Alles kan men opzoeken, hoe schrijf je onmiddellijk ook al weer, ff-en googelen.
Dit soort verandering is eigenlijk geen echte verandering, maar een logische evolutie, vooral voor mensen zoals ik, die nog hebben meegemaakt, dat de bakker brood bracht met de hondenkar en de melkboer met paard en kar, zijn aangelengde melk, de voorloper van de halfvolle melk, verkocht uit de melkkan. Die rauwe melk, ging met de pul van een liter, direct in de ketel van moeder de vrouw. Zelf moeder de vrouw is geëvolueerd, het is bijna een belediging voor de moderne vrouw die is nu geschoold en vrij is
.
Maar ik hoop dat er een paar dingen in mijn leven blijven, al is het voor een korte tijd. Het wordt wel moeilijker en moeilijker en ik geef toe, dat ik mijn gevecht tegen de verandering aan het verliezen ben.
Vandaag gaat de economie ten onder indien we niet consumeren. Zuinigheid wordt nu gepromoot met een intelligenter woord consuminderen. Mijn TV is 10 jaar oud, schijnbaar brandgevaarlijk voor implosie. Mijn auto is 9 jaar oud, maar schijnt ongezond te zijn voor het milieu. Mijn moeder de vrouw heeft een kwart eeuw geleden al, de wereld van verandering opgezocht. Iedereen heeft het over zijn of haar vriend of vriendin, mijn man of vrouw
.is niet meer van deze tijd.
Maar, als ik mijn kleerkast opendoe, dan vind ik de vastigheid waar ik naar op zoek ben. Ik kijk met nostalgie, naar een paar kostuums die ik al jaren niet meer draag. Jassen, blazers, broeken met een plooi in de pijpen, plastrons voor alle gelegenheden, zelf een strikje, paarlemoeren manchetknopen, een dasspeld uit namaakgoud, getuigen van jaren vastigheid. Ik durf het aantal jaren er niet op te plakken. Ze zijn eigenlijk getuigen de van verandering in plaats van vastigheid. Een paar vrouwen, die ook al in mijn leven zijn gepasseerd, hebben in die kledij hun stempel nagelaten. Meestal te chic om vandaag nog te dragen tenzij op een trouw- of begrafenisfeest.
Zijn kinderen dan de vastigheid in het leven? Bijlange niet. Ze zijn bij uitstek de echte veranderingen in het leven. De enige zekerheid die je hebt is dat ze opgroeien, liefst vertikaal, maar verder is er niets dan verandering. Ik heb ze waarden proberen meegeven, waarvan ze het levend bewijs zijn dat die waarden niet veel waarde hebben. Ik wist het immers beter dan mijn ouders, waarom zouden zij het niet beter weten dan ik.
Neen echt, de enige zekerheid die we hebben en waar we ons echt niet tegen moeten verzetten, is dat alles verandering is, dat het eigenlijk de regel is. Misschien ga ik morgen wel wonen een hutje op de Waalse hei, of bestaat dat niet?
|
