Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
16-02-2012
donderdagavond 16.02.2012
Hallo, Heel veel heb ik vandaag niet te vertellen. Zoals ik gister gepland had was mijn voormiddag kei keidruk met allerlei boodschappen die dringend moesten gebeuren. k'Ben hier rond half elf vertrokken en om half twee was ik terug, dus.....t'was de moeite. Maar al het geplande is gebeurd, dus dan zijn we weer tevreden hé ennnnnn t'bijzonderste.....de taarten zijn besteld voor morgenavond mmmm njammie njammie..... dat wordt een 'puntenloze' avondje ....misschien En terwijl ik de ganse voormiddag van her naar der gerend heb heeft mijn zoetie zich bezig gehouden met .....eerstens de openhaard terug klaar te maken (telkens hij gebrand heeft wordt hij s'anderendaags toch iets of wat proper gemaakt, dit om te vermijden dat het glas op den duur pekkezwart zou zien want daar hou ik nie zo van. Ik zie graag vlammetjes dansen en daarvoor moet het glas toch roetvrij zijn hé) en ook de voorraad hout die we in de winter boven leggen om niet telkens naar de tuin te moeten gaan die moest ook aangevuld worden en zelfs ook dat heeft hij op zijn eigen tempo gedaan. Weet je dat het raar doet als ik na al die maanden mijn ventje terug zo actief bezig zie ; pas op....t'gebeurd allemaal op zijn eigen ritme en niet te veel in een keer - dat hoeft ook niet hé, maar ik geniet ervan als ik hem toch zo beetje bij beetje nu terug bezig zie - ik geniet er écht van ! En alsof dat nog niet voldoende was heeft hij zelfs nog een lekker rozijnenbrood gebakken toen ik weg was. mmmm wat rook dat heerlijk toen ik terug thuis kwam ! Dus......ja het gaat hem vrij goed, ondanks zijn eerste pillendagje ; maar tot hiertoe (is nog vroeg natuurlijk) heeft hij niets nevenwerkingen. Hopelijk blijft dat zo. Na de middag neemt hij, indien mogelijk, zijn siesta en dat wil zeggen: ofwel rust hij in de zetel bij de televisie ofwel houdt hij zich rustig bezig aan zijn laptopje. Dat moet hij zelf maar uitmaken, daar beslits hij en alleen hij over. Ikzelf ben na de middag met onze viervoeter én men vriendin gaan wandelen - dat hadden we in de voormiddag zo afgesproken en we hebben er enkele gezellige uurtjes van gemaakt met ingeplande koffiepauze natuurlijk. Maar toen bleek dat de uitverkoren plek om daarvan te genieten volledig vol met gepensioneerde kaarters zat hebben we onze wandeling wat vergroot en zijn we ergens anders buiten (ja buiten!!) goed warm ingeduffeld op een terras gaan zitten want hondjes mochten daar niet binnen (t'was een brasserie/restaurant hé). In eerste instantie dacht ik dat ik het niet lang zou uithouden, want t'was toch nog vrij fris hoor maar doordat we voor de wandeling goed aangekleed waren én door de warmte van de koffie en de thee, is het allemaal prima meegevallen. En nu kijk ik uit naar morgen.....mijn zoetie's verjaardag ! Er staan al enkele mooie kaartjes op de kast van lieve mensen met lieve wensen Morgen heeft onze zoon dagje verlof om papa's verjaardagscadeau te gaan kopen....en aan mij heeft hij gevraagd of ik niet mee ga...mmmmm ik met men zoon gaan shoppen ! dat is een niet alledaagse gewoonte dus uiteraard heb ik uitbundig 'ja' gezegd ; waar naartoe...dat verklap ik morgen aja....want cadeautjes moeten verrassingen blijven hé ;-) Dus.....morgen - dat gaat me waarschijnlijk niet lukken want het gaat hier zoals altijd, vrij laat worden, dat weet ik nu al, maar overmorgen kom ik hier zeker en vast verslag uit brengen. Tot dan! xxx Niesje
Piep, Ja vandaag is dus de start van mijn zoetie zijn 1ste blok (3weken) alleen pillen. En zo hebben we drie blokken te gaan en dan zijn we midden april en gaan we terug over tot t'nemen van een scan en als die goed is (duim dium duim!!!) dan gaan wij hier allemaal genieten van een weekje vakantie ! ....... man man man ik kijk er zo naar uit! Maar nog effe niet dromen maar met voetjes op de gornd dus.... Vandaag was dus terug ziekenhuisbezoek - maar deze keer niet voor dagkliniek maar gewoon voor bloedcontrole (welke prima!!! was) en voorschrift na berekening inhoud pillen. Die berekening wordt gedaan op het lichaamsgewicht en ook daarover was deze keer de oncoloog super tevreden. t'Was vandaag precies alsof hij eindelijk wist wie er écht voor hem zat. Alles was gewoon positief super goei nieuws : bloedwaarde prima, gewichtstoename prima, gewoon alles en eindelijk heeft hij mijn ventje kunnen overhalen dat hij wél buiten moet komen. Ik had me voorgenomen (uit angst dat we hier nog maar eens drie maanden bijna zouden binnenzitten) om dat toch eens klaar en duidelijk te zeggen en te vragen of dat nu wel écht zo moet en bij t'horen dat mijn ventje al al die tijd zo extra voorzichtig is (wat uiteindelijk tot hiertoe wel nodig is geweest) maar niet moet blijven duren. Oncoloog zegde ook dat het immuunstelsel van men zoetie momeneel niet meer of niet minder is dan dat van mij of een ieders wie. Zijn woorden waren : 'komaan buiten komen hoor, profiteren van t'leven!!!' Super hé ! Ik was zooooo content toen hij dat zelf zo verwoorde tegen men zoetie. Ook toen we vertelde over onze geplande vakantie in mei was hij (dokter) super enthousiast. 'Doen!' zegde hij. Nu maar te hopen dat er op dat gebied toch een klein beetje gaat veranderen hier - uiteraard heb ik er alle begrip voor dat de weersomstandigheden goed moeten zijn, maar ook hoop ik dat bepaalde familiale bezoekjes (die ik tot heden ook alleen heb gedaan) dat ik die nu terug met hem ga kunnen doen. Zulke kleine dingen maken me blij, geloof me ! Dus.......alles bij mekaar.....deze voormiddag kon écht niet meer stuk en toen we terug buiten kwamen daar in t'ziekenhuis was het half 12 en heb ik, na overleg met men zoetie, direct onze zoon en dochter verwittigd en dochterlief had om 12 uur pauze op haar werk (1uurtje) en met haar hebben we dan afgesproken om samen hapje te gaan eten. Ik kan hier niet verwoorden hoe ik daar van genoten heb ! En ik denk toch ook mijn zoetie - ik zie hem daar nog zitten met zo ne grote warme chocomelk voor hem met een gigantische dot slagroom op! écht een foto waard ! Rond half 2 waren we dan alweer terug thuis waar ik direct ben begonnen aan de huiselijke taken want om drie uur had ik afgesproken met 'een' vriendin. Dat afspraakje was al enkele weken alsmaar uitgesteld wegens verkoudheden en kon nu eindelijk deze namiddag doorgaan. Maar zoals een bezorgde huismoeder hou ik steeds constant men uurwerk in t'oog en moest ik (voor mezelf) toch tegen kwart voor 5 terug thuis zijn om aan t'avondeten te beginnen, want om half zes komt dochter dan alweer thuis van haar werk. Na t'eten heb ik haar nog snel naar de kapper gevoerd (is huiskapster) want haar vriend kwam haar daar afhalen en anders hadden ze daar met twee auto's gestaan - ook onnodig hé. En dan tikte de klok 7 uur s'avonds aan toen ik eindelijk met een zucht van opluchting in men zeteltje ben kunnen gaan zitten, lekker gezellig bij zoetie, viervoeter én de warmte van de open haard. Wat kan t'leven toch mooi zijn....... Dat was vandaag. En morgen is het booschappendag.....supermarkt, ziekenkas én mmmmmm bakker : taarten bestellen voor t'feestje van overmorgen : mijn zoetie is dan jarig !!! Slaapwel xxx
t'Was dus vandaag Valentijn. Voor sommigen een gat in hun portmonee ; voor ons een doodgewone dag met nét dat ietsje meer, de kleine attenties die t'zo leuk maken, meer hoeft dat écht niet te zijn. Ook moet ik er vandaag eventjes bij stil staan dat mijn papa jaris is/was. Hij zou vandaag 82 geworden zijn maar t'lot heeft er anders over beslist. Hij is ondertussen al 20 jaar overleden. En ook al was hij niet 'de' super vader, zulke dagen vergeet je niet. Maar...genoeg hierover...vandaag dus : Vanmorgend....de kids naar t'werk dus vrij rustig hier en daar kunnen we ook van genieten ;-) Bij t'volbrengen van men huishoudelijke taken kwam ik beneden tot de vaststelling dat het water buiten van én regen én smeltende sneeuw, niet via de normale weg (putje) kon weglopen. Dat vond ik raar en wou het desbetreffende putje wat helpen door het open te maken maar....hoe ik ook probeerde....ik lukte er maar niet in. Zo zie je maar dat wij 'sterke' vrouwen toch niet zonder die sterke man kunnen hé dus ikke verslag gaan uitbrengen boven bij mijn zoetie, die bezig was met onze open haard aan te steken. We hebben hier in de woonkamer een pracht van een tegelkachel staan en die warmte die zoiets creëert is toch helemaal niet te vergelijken met de warmte van centrale verwarming. Maar door de bijtende koude van de voorbije dagen had die nog niet gebrand omdat je daar natuurlijk ook niet een gans huis mee kan verwarmen maar vandaag was dus de ideale dag ervoor. Bij t'vertellen dus van mijn belevenissen beneden over het 'overstromende' terras.....had mijn zoetie natuurlijk geen rust en is direct mee gaan kijken. Reden : vorst ! gewoon vastgevroren seg ! Voor mij een groot probleem voor mijn zoetie maar een kleinigheidje. Wat is het toch nuttig om een handige man in huis te hebben hé ;-). Gewapend met aftrekker en warmtebrander had hij dit probleem vrij vlug opgelost. Nadien ben ik nog vlug naar de winkel gereden om voor mijn zoetie een lekker middagontbijt te maken en nadien had ik (omdat mijn zoetie dan toch een siesta ging nemen) afgesproken met mijn favoriete tanteke. t'Is de zus van mijn (+)mama en zij is zo een beetje 'mama' geworden al die jaren voor mij en ik ben zo'n beetje een 2de dochter voor haar. M.a.w :t'klikt enorm goed tussen ons. Zij is altijd afhankelijk van chauffeurs want rijdt zelf geen auto maar haar dochter woont vrij ver dus daar heeft ze eigenlijk volgens haar wens te weinig contact mee en ik probeer dan het gemis daarvan een beetje in te vullen door haar regelmatig eens tot hier te halen of met haar op stap te gaan. Zo ook vannamiddag dus. Gezellig met haar geluncht en na drie koffietjes en twee thee's én een meer dan drie uur durende babbel (zowel soms emotioneel als leuk) was het alweer tijd om ze thuis terug af te zetten en mezelf terug naar huis te begeven, want ik wou er alles aan doen om niet in de spits van het avondverkeerd terecht te komen. t'Was ondertussen al bijna half 6, tijd dat dochterlief van t'werk komt en dat het eten op tafel staat - dus....k'heb me een beetje moeten haasten maar had me erop voorzien en t'is me nog aardig gelukt ook.....oef ! Tijdens t'avondeten (zonder zoon want die is bij zijn vriendin vanavond) werd er dan uitgebreid verteld : ik over men gezellige namiddag met men tanteke en ons dochter over haar drukke werkdagje. Haar dagje was minder goed gestart door haar auto die na drie dagen én na de carwashbeurt van zaterdagnamiddag niet meer wou starten doordat haar handrem was vastgevroren. Gelukkig heeft zij ook een reddende engel (haar vriend) die een top-automekanieker is en die hier vanmorgend vroeg (7u) reeds in onze garage ervoor aan t'zorgen was dat zijn vriendin toch nog op tijd op haar werk is geraakt. Zo zie je maar : t'is hier altijd wel spannend hé ;-) Ook werd er uiteraard a de tafel gesproken over de dag van morgen. De dag dat wij weeral naar t'ziekenhuis moeten. Neen deze keer gelukkig niet voor vieze chemo-baxters maar wel, zoals vorige week afgeproken, voor de bloedcontrole én nadien als die goed is het voorschrijven van de pillen. We zijn allemaal benieuwd of er nu ook wel of niet nevenwerkingen gaan zijn en dewelke? Oncoloog (waar we ons niet zo goed bij voelen) heeft gezegd dat nevenwerkingen véél minder gaan zijn dan met de baxters dus.....t'is afwachten vol spanning. Deze 'kuur' gaat drie 'blokken' duren, dwz 2weken van pillen en 1 rustweek en dit dus herhalen 3 keer. Eventjes was er paniek omdat toch ons vakantieweekje geboekt is naar de Elzas in mei. Maar mijn zoetie heeft het mooi uitgeteld en normaal zou het zeer goed uitkomen zodanig dat we nét voor ons vertrek toch nog hopelijk een geruststellende positieve uitslag van dan te nemen scan mogen verwachten. Onze duimpjes gaan nog veel werk hebben en de voorraad kaarsen wordt door mij goed opgevolgd...... Voila.....zover zijn we.... en nu ga ik nog eventjes genieten van.....deze Valentijnavond...de dansende vlammetjes in de open haard, het gesnurk van onze viervoeter én uiteraard de aanwezigheid van de liefste man ter wereld......mijn zoetie. xxx Niesje
Hey, Ja t'is dus morgen Valentijn. En neen, aan al die commerce die er rond gedaan wordt in de winkels daar doe ik niet aan mee want ook ik deel de mening : Valentijn is nu eenmaal gewoon totaal gecommercialiseerd ! Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat sommige mensen dit zien als commerciele truc maar toch zijn er nog veel die het heeerlijk vinden om valentijnsdag te vieren.......en tot die laatste categorie behoor ook ik. De dag van de liefde....het heeft wel iets moois. En mijn valentijnsgevoel schaart zich daarmee in de eerste plaats natuurlijk naar mijn zoetie toe maar tevens naar een kleine groep van mensen van wie ik enorm hou en die ik enorm liefheb. Tevens hou ik enorm van de kleur rood die Valentijn met zich meebrengt en jaar na jaar, dag op dag ....van 01.02 tot en met 14.02 hangt er hier een vuur rood hart aan mijn spierwitte voordeur en dit heeft ook als betekenis dat iedereen hier van 'harte' welkom is ! Dus....neen aan de commerce die er rond gegroeid is zeg ik 'neen!' maar wat ik al wel al die jaren doe is mijn steentje bijdragen bij 'de!' pralinezaak volgens mij van de streek hier met name Leonidas. Dus morgen......is het weer zo ver : 1kg donkere pure chocolade met pralinévulling én gemengd met die grote witte waar een noot in zit, mmmmmm om duimen en vingers af te likken, speciaal voor mijn zoetie (en uiteraard al diegene die er van willen proeven hier). Morgen kom ik dan weer hier uitgebreid verslag brengen hoe onze Valentijnsdag verlopen is Waarschijnlijk niet veel anders hoor - t'zit em in die kleine dingen hé......die eigenlijk zo onopvallend zijn geworden, dat ze nu morgen met Valentijn eens extra benadrukt worden..... mooi toch hé !
Zondagavond.....weekend weeral voorbij (voor de werkende mensen althans) Gister zaterdag was vrij volzet : dochterlief had me vrijdagavond gevraagd of ik haar niet wou vergezellen in al haar geplande shoppings, dus tja.....zoiets moeten ze geen twee keer aan mij vragen. Uiteraard eerst na overleg met mijn zoetie want hem alleen laten probeer ik zoveel mogelijk te mijden, al zegt hij wel dat hij daar niets mee inzit. Dan doet hij dutje of kijkt wat tv, samen met zijnen dikste vriend naast hem - dochter's viervoeter - onze liefste schat des huizes - een prachtige Golden Retriever van bijna drie jaar. Mijn prinsesje zoals ik haar noem met haar Nic-Nacie buikje (eet zo graag nic-nacjes), alleen het kunnen spreken missen we bij haar. Enfin ik dus gister deelgenomen aan dochters drukke programma : carwash : auto kuisen uiteraard / Standaard boekhandel : Gids over de Elzas plus informatie over de Azoren (haar droomeilanden) / Rubens fotowinkel : cadeau bon voor haar nonkel(mijnbroer) / en computerwinkel : voor papa's verj cadeau (die is komende vrijdag jarig) Intussentijd toch nog pauze kunnen maken voor gezellige lunch : Italiaanse capucinno met toast champignon - zeer lekker en gezellig bijgebabbeld, want ondanks dat dochterlief nog thuis woont zijn zulke dochter-mama-momenten toch wel zalig. s'Avonds was het hier dan vrij rustig : kids uit huis / dochter met vriend uit eten naar 'Fiske Bar' en zoon met vriendin en vrienden Thais gaan eten. Dus terwijl de wasmachine op avondtarief vollen bak haar werk deed was het voor ons een gezellige televisieavond. Vandaag zondag dan alweer al die ondertussen gedroogde was moeten strijken - en t'was de moeite ! Dan twee kg wortels door de sapcentrifuge geduwd en voor lekkere vitamientjes gezorgd voor gans het gezin en mmmmm dat was lekker ! En na de middag (mijn zoetie ging siesta nemen) en kids waren 'weeral' uit huis : dochter met vriend naar cinema en zoon nog maar eens naar Hasseltse chocolatier.....was pas laat terug vanavond en moet nog zeker één keer terug...... En ik ben dan, na smsje van vriendin, mee naar gezellig tuincentra hier in de buurt gereden ;daar is ook een gezellige cafetaria dus.....lekker geshopt (meer kijken en ideetjes opdoen dan kopen) en terwijl gezellig bijgebabbeld. Ook al zien we mekaar vrij regelmatig de laatste maanden, toch geraken we precies niet uitgebabbeld en de steun die ik bij haar vindt en wonder boven wonder zij bij mij is niet te verwoorden en zeer dierbaar voor mij. 't Was er vrij druk - normaal voor een zondag - maar toch hebben we leuke ideetjes opgedaan en de koffie zonder snoepje was heerlijk. En dan vanavond...was het pannekoekenslag! op aanvraag v onze dochter. Pannekoeken met of zonder suiker mmmm bruine suiker, candijsuiker, kristalsuiker, bloemsuiker, Nutella en siroop énnnnn met super lekkere zelfgemaakte warme chocomelk ! Ze hebben hier allemaal genoten ! Een mooie afsluiter van een rustig weekend. En hoe gaat het met ons....niet zo zeer met mij maar met men zoetie : wel die is vandaag eens eventjes in de tuin geweest - we hebben een vijver en door de zware koude van de voorbije weken was er zich daar een pracht van een ijssculptuur aan t'vormen die wel een beetje schadelijk begon te worden voor de pomp, en mijn zoetie had dit gezien en heeft nu, goed stevig ingeduffeld, enkele ijsblokken gaan verwijderen zodat het water terug goed stroomt. Voor de rest nog steeds rustig. We leven stilletjes naar aanstaande woensdag, dan moeten we om tien uur in t'ziekenhuis zijn voor de bloedprik(controle) en voorschrift chemo pillen en dan starten de drie maanden...... en dan is de lente daar .... Geduld....dat is wat ik nu moet hebben....t'zal me wel lukken zeker. Zolang ik maar weet dat hij zich goed voelt, ondanks al die nare gedachten die door onze hoofden spoken. Vandaag was onze zoon zich al een beetje aan t'verdiepen in de mooie nuttige boeken die ik gister gekocht had over de Elzas - streek waar we in mei een weekje op vakantie gaan. En af en toe was hij aan t'voorlezen wat er daar allemaal op ons programma staat van prachtige locaties die we daar gaan te zien krijgen......ik voelde een tikkeltje verlangen naar......snap je.... O my God wat verlang ik naar die week vakantie ! Maar ik heb al uitgeteld dat nét dan mijn zoetie zijn drie maanden gaan voorbij zijn en ik wil er op staan dat er dan voor we vertrekken reeds een scan zal kunnen gemaakt worden. Pas dan zal ik van die vakantie ten volle kunnen genieten ! Laat ons aub hopen !!! Slaapwel Liefs Niesje xxx
Hoi, Gister ging het iets beter met me...vandaag pfff t'lukt me niet om geen seconde aan iets anders te denken. En mijn zoetie.....ik zie het aan hem.....hij wreet zen kas op (da's p zen Antwerps gezegd) maar écht praten doet hij er niet over. Ik had gehoopt dat ik hem vandaag eens mee naar de winkel zou krijgen maar neen.......t'lukt me niet. Hij vindt dat nog veel te gevaarlijk, ook al is het zijn 'goede' week zonder pillen - ook al zijn de scan uitslagen goed - neen want in de krant staat geschreven dat er een griepepidemie op komst is, dus.....dat is nu zijn excuus. En ja....ik weet ook wel dat griepepidemies gevaarlijk kunnen zijn maar ook al vraag ik hem om eens mee met de hond eventjes te gaan wandelen.....neen ook daar heeft hij excuses voor..."tis min 8 hoor !!! weet je wat dat is!'..... Heb hem gezegd dat ik het niet meer vraag nu maar dan krijg ik als antwoord 'oke als ik mee MOET zal ik mee gaan' maar neen .....dat wil ik nu ook weer niet pfffffff.....snap je.....t'lukt niet goed hier En waarom toch......waarom ??? Telkens probeer ik aan de positieve goeie , zelfs zeer goeie resultaten te denken en dan hemel ik terug een beetje op en nadien pfffff komt die face van die oncoloog in men gedachten en pfff naja.....ik kan het moeilijk verwoorden. Ben bang nu....ja zeer bang pfff voor alles wat komen gaat, maar banger dan voorheen is toch niet normaal hé! Soms weet ik hier wel een antwoord op : t'wordt achtereen lente.....en als we voorjaar krijgen zoals vorig jaar wordt het prachtige lente ..... gaat mijn zoetie dan wél buitenkomen ? gaan we dan terug fietsen ? gaan we dan eindelijk eens naar onze vrienden in Duitsland zoals hij me vorig jaar beloofd heeft ? - neen....kdenk het niet.....want zolang hij nu die shit-pillen moet nemen zal de situatie blijven zoals ze nu is....neen momenteel zelfs nog erger, en daar ben ik bang voor. Hij!!! heeft ons al de voorbije maanden recht gehouden door zich zo sterk en moedig te houden en door goeie resultaten te mogen boeken - hij ! hoor ! niet wij !! Dankzij dat zijn we de voorbije maanden zo moedig allemaal doorgekomen maar nu.....nu dat ik aan hem zie dat hij ook constant zit te piekeren nu voel ik me ellendig ! En ik wil dat niet laten merken, zeker niet aan de kinderen want die zijn ook zo tevreden dat papa's scan zo goed was. Dus tja.... t'Is moeilijk en ben nu beetje triest....sorry. Ben blij dat t'weekend is , althans voor de kids.... wij hebben tenslotte als niet-werkende altijd 'weekend' hé ; maar ben blij want dan heb ik daar toch de drukte van rondom mij stom hé ! Enfin...k'ga aan t'avondeten beginnen nu want sebiet komt dochter thuis. Die haar 2de cursus-dag zit erop en gister was t vrij zwaar, dus die zal ook tevreden zijn dat het vijf uur is. Ze volgt een opleiding Fotoshop, dit betaalt haar patron en daar droomde ze al langer van om dat te kunnen, maar t'is wel zwaar zegde ze gister, maar haar kennende gaat ze dat kunnen, ben er zeker van! Maandag dag 3 vd opleiding. En zoonlief die is vertrokken, zijn vriendin ophalen en dan richting Hasselt - opening zaak waar hij die prachtige foto's voor getrokken heeft. We zijn benieuwd naar zijn verhaal straks. En wat het weekend hier gaat brengen......dat weet ik nog niet. Ik hou het hier wel op de hoogte Smakelijk eten voor iedereen en tot later xxx Niesje
hey, t'is me eindelijk gelukt ! Sorry voor gisteravond dat ik hier meer geraakt ben, maar men bezoekje (flesje kraken) is beetje uitgelopen. Om 01.00 uur lag ik in m'n bedje dus geen tijd meer om nog op laptopje te tokkelen. Sorry! Dus....wat gister betreft : al bij al eigenlijk goed nieuws - eigenlijk zeer goed nieuws ! Volgens de genomen scan is er niets meer te 'zien' wat voor iedereen die men zoetie behandelt écht practisch onmogelijk onwaarschijnlijk klinkt. Dus gister kreeg hij nog eens alle lof over t'feit dat hij zo'n sterk man is die zo'n zware medicatie zo goed verdragen heeft en dan nog zulke goede resultaten boekt ! Dus ja allemaal goed ! Dus eigenlijk zouden we meteen een gat in de lucht hebben moeten springen en geloof me....op t'moment dat oncoloog zegde dat er niets meer te zien was, ja dan was dat gevoel er wel, maar..... Zoals ik reeds heb geschreven hebben we sinds januari een andere oncoloog, een man, omdat onze oncologe momenteel op zwangerschap verlof is - spijtig hé pffff - we missen haar zo. Zij heeft ons van in den beginne zo veel vertrouwen gegeven en zo goed geholpen en tja.....met deze arts 'klikt' het écht niet zo goed, ook al doe ik men best. Pas op: t'is een zeer vriendelijk iemand hoor, maar toch, gewoon zijn manier van luisteren, oordelen, spreken, behandelen - helemaal anders - stijver - alsof je toch maar een dossiertje bent hé wat er onverwachts is bij gekomen doordat zijn collega nu bevallen is. En dat zou niet mogen vind ik, maja.... Dus ondanks al het goede nieuws dat we ontvangen hebben zat ik daar dan hé met mijn wrange gevoel en ik probeerde dat wel enigszins te verbergen maar mijn dochter kent haar mama zo goed dat ze bij thuiskomst (mijn zoetie was ondertussen reeds naar boven) dat ze me toch eens goed vast knuffelde en vroeg 'mama wat scheelt er' .....naja....toen kwamen de tot dan weggestoken waterlanders er bij mij hé en zij heeft me dan wel proberen op te krikken en ik deed men best maar dat rare gevoel ja.....ik kan het moeilijk omschrijven. Waarom kon ik niet happy happy zijn, bij zulke goede uitslag ??? Ik denk....heb ik misschien te veel verwacht, ik bedoel.....hoe lang moet die port catheter nog blijven zitten - mag die er wel uit ?? Had ik misschien de woorden willen horen 'je man is genezen!' ??? Natuurlijk kan dat niet - dat besef ik allemaal wel maar toch. Ik wil men leventje van vroeger terug ! Ik wil genieten met mijn zoetie - ik wil weer gaan wandelen, gaan fietsen, op weekendjes her en der, gewoon genieten van de kleine dingen !!! Ik wil teveel op korte termijn denk ik - egoistisch hé !!! foei !!! ik schaam me !! Dus...oke....s'avonds is dan toch men vriendin gekomen met haar man ; die vriendin die is net genezen van borstkanker en die mensen die hebben er ook allemaal zo dicht bij gestaan dat met zulke mensen praten tja......toch een fijn gevoel geeft. Uiteraard zijn er in t'begin van de avond langs mijn kant traantjes gevloeid maar dat ging wel over hoor en een beetje later op de avond zegde de man van mijn vriendin zelfs dat hij blij was om me terug te zien lachen. Tja.....that's me hé.....supergevoelig als het men gezin aanbelang hé ! Kan er ook nie aan doen ! Wij zijn een ketting en er mag écht geen enkele schakel uitvallen ! écht niet ! Dus de avond is uiteindelijk super gezellig verlopen en toch is er één flesje lekkere zoete Moezelwijn gekraakt. Nadien koffie en die was ook overheerlijk - Nespresso natuurlijk ! De nacht was beetje slapeloos.....daar had ik al schrik voor gehad maar al bij al had het nog slechter gekund. Alsook voor mijn zoetie - vaak wakker maar al bij al toch geslapen tot 8 uur - dus da's niet slecht hé. Vanmorgend dan toch al men huishoudelijke werkjes goed kunnen doen in afwachting op de huisarts. Zoonlief is nog steeds erg verkouden en zwaar hoesten dus die moest zowieso terugkomen en uiteraard wordt er dan over m'n zoetie z'n toestand gepraat en tja......wij hebben écht een ongelooflijke huisarts - alle lof - en na haar bezoekje is het bij mij toch een beetje beginnen te veranderen, in de positieve zin dan hé en ik denk bij mijn zoetie ook. Ook zij zegde dat we enorme goeie resultaten gescoord hebben maar uit haar mond komt dat zoveel anders over hé dus t'vertrouwen is er wel voor mij althans toch meer dan gister. Oké, dus de resultaten zijn prima maar we mogen niet uit het oog verliezen dat zoals men man het gister zegde 'eens je de stempel 'kanker' draagt is dat voor de rest van je leven ; en dat beseffen we maar al te goed ! Die vieze ziekte die zit constant achter t'hoekje ge gluren ! En dat is zo'n vreselijk gevoel ! Hoe leer je daar mee omgaan - hoe moet je daar mee leven ? Ik bedoel toekomstgericht ??? Moeilijk ! Enfin....doktersbezoekje hier heeft dan toch alweer anderhalf uur in beslag genomen - zoetie is nog eens afgeluisterd geworden omdat hij ook nog steeds met dat hoesten zit maar dokter zegde dat ook dat alsmaar beter klonk, dus oke.....dat was dan ook geruststellend. Wat staat er nu te gebeuren : wel gister heeft de oncoloog mijn zoetie voor de keuze gesteld : ofwel drie maanden niets meer doen - ofwel drie maanden gewoon de pillen blijven verder nemen - dat is niet zo zwaar als de baxters en dus geen dagkliniek meer. Daar starten we nu mee volgende week woensdag... xxx Niesje Van het concert des levens ...krijgt niemand een programma...
Ja ik hier nu op dit uur van de dag....helemaal niet van m'n gewoonte hé maar de stress en zenuwkes nemen toe met de minuut pfffff. t'Is hier nu 13.00 uur ; we hebben juist met z'n bijna allen genoten van een zeer lekkere middagtafel (verse pistoletjes, croissants, koffiekoeken en lekkere slaatjes) want ook al lopen we hier al zuchtend aftellend naar de klok van 15.00 uur en ook al zitten we hier met een snipverkouden zoon die hier ook rondloopt en niet mag/kan gaan werken, alsook zijn vriendinne is hier, want die had zooooo graag mee naar t'ziekenhuis gegaan, maar nu hebben we dat aan dit jonge koppeltje maar afgeraden want met z'n allen in één auto en met zoon's bacteriekes pffff neen liever toch nog maar geen risico's lopen. Zoonlief is uiteraard ontgoocheld ook al heb ik hem gerust gesteld en hem uiteraard beloofd dat ik hem als eerste direct zal bellen als we uit t'ziekenhuis komen, maar toch....dat is momenteel maar een schrale troost. Dochterlief daarentegen, die is vanmorgend wél gaan werken maar die had zo net middagpauze en belde me zo juist dat ze toch van haar lieve begripvolle patron een halve dagje mocht nemen ; dus die is nu onderweg naar huis en zij gaat wél met ons mee. Mijn zoetie zit hier nu bij me en leest de krant ; normaal hebben we hier nooit een krant in huis en lezen we de berichten meestal op het internet maar dankzij onze schoonbroer, die wel een passie-krant-lezer is, krijgen we nu de ganse maand gratis Het Nieuwsblad in de brievenbus, en dan lees je uiteraard wél de krant hé. Ik heb me vanmorgend bezig gehouden met eerstens het huishouden, en dan in de barre vrieskou (-9°!!!) ben ik naar de Grot geweest ; ik moest toch naar de bakker dus hem men ritje verlengd met door te rijden naar t'centrum van t'dorp ; toen zag ik dat het ook markt was en ben ik na m'n grotbezoekje de kou trotserend, tot aan maar enkele kraampjes gewandeld want ik wou vis op t'menu vanavond. Het eerste kraampje ( van de ocharme 5 kraampjes die er maar stonden) was een man met sjaals, potsen en handschoenen en daar heb ik direct halt gehouden en me een paar nieuwe winterwanten gekocht want brrrrrr mijn vingertopjes ware zo bevrozen dat ik haast geen euro-centjes uit men portmonee kon nemen. k'Heb zelfs auto gereden met men nieuwe wanten aan ! Nog nooit gebeurd ! Want normaal ben ik helemaal geen kouwelijke. Deze temperaturen zijn voor ons landje toch wel erg extreem, maar niettegenstaande vind ik het prachig zalig om buiten te komen ! Die stralende zon die geeft zo'n aangenaam gevoel - niet te omschrijven ! Dus.......een dikke kaars staat momenteel te branden daar in die koude grot aan de voeten van een mooi Maria beeld (naar t'schijnt zou ze daar verschenen zijn, maar dat weet ik niet met zekerheid natuurlijk) ; t'is er wel erg mooi en rustig ; het straalt wel iets uit vind ik, die sfeer die daar hangt, ondanks de koude die ongenadig toe had geslagen om de potjes die daar staan met allerlei bloemen van mensen die dat daar ook komen neerzetten. Alle bloemen lieten hun kopjes hangen alleen de hyacient die is beresterk zo te zien en die kan daar goed tegen. Dus.....een zeer dikke kaars ja.....als ik t'papiertje mag geloven dat er hangt aan die kaarsen, zou die toch negen dagen moeten branden. En nu.....om hier een beetje afleiding te zoeken heb ik dan maar men laptopje genomen - iets dat ik haast nooit niet doe zo overdag, maar dit is een uitzondering. Ik wil dicht bij men zoetie zitten, want nu leest hij wel de krant maar sebiet zit hij weer, zoals daarstraks, voor zich uit te staren of zogezegd naar de tuin en de vogeltjes te kijken, maar ik weet maar al te goed waar dan zen gedachten zijn..... Duim duim duim......t'is niet lang meer..... Iets na 14.00 vertrekken we hier richting ziekenhuis..... en om 15.00 is de afspraak - hopelijk is de dokter op tijd ! Stiekem heb ik met men vriendin afgesproken, dat 'als' we goed nieuws hebben, dat ze samen met haar man hier vanavond een glaasje mee komt drinken! - Mijn zoetie weet hiervan 'nog' niets. Ik hoop dat ik hem kan verrassen want mijn vriendin haar man is momenteel zijn beste vriend en steun om als mannen onder mekaar te praten - en geloof me, ook dat is nodig ! Dus......hopelijk wordt hier straks een flesje gekraakt ! Ik laat het sowieso, hoe laat het hier ook wordt, weten ! Dat ben ik verschuldigd aan alle lieve mensen die me hier steunen, ook al is het maar door te komen lezen ;-) dank !!!!!! Tot strakjes xxx een stressy kipje Niesje !
Hier zijn we weer, Vandaag heb ik men zoetie eindelijk kunnen overhalen om samen te voet naar de bakker te wandelen. Eerst was hij toch allerlei excuses aan t'zoeken hoor, maar zo makkelijk geef ik het niet op ;-) De dokter had vorige week gezegd dat hij stilletjes aan een beetje beweging nodig heeft ; gewoon rustig opbouwen. Dus vanmorgend goed ingeduffeld samen gezellig naar de bakker. t'Gaf een raar gevoel na al die maanden nog eens eindelijk zo gezellig samen hand in hand te wandelen - en dan nog wel in de sneeuw ! Super ! Nadien heb ik een lekkere winter witloof soep gemaakt en op t'menu voor s'avonds stond ook een typisch vlaams gerechtje : choucrout met spek en rookworst. Eén van mijn zoetie's lievelings gerechtjes en nu dat zijn smaakpapillen het al iets beter doen en het nu toch écht winter is buiten, smaakte dit eens zo goed ! Door die morgendwandeling was hij wel beetje meer moe en na de middag heeft hij dan genoten van een gezellige rustige tv namiddag want voor hem is tv een goed slaapmiddeltje. Ik had eerst veel zin om nog een grote wandeling met de hond te maken, maar onze dochter was me voor dus heb ik iets gedaan waar ik anders nooit toe kom en waar ik wel kan van genieten, namelijk : twee zeer mooie romantische films gezien : 'Because I sad so' met Diane Keaton & 'Eat,Pray & Love' met Julie Andrews (mijn lievelingsactrice) - super films ! Gewoon ff wegdromen ! Morgen is mijn broer jarig ; dat gaan we volgend weekend vieren - ik kijk er naar uit ! Voor de rest spookt al de ganse dag het aftellen naar dinsdag in mijn hoofd ! pffffff ! beangstigend ! Waarom moet er toch altijd zo veel tijd tussen zijn tussen t'nemen van een scan en de uitslag - da's niet gezond hoor ! voor niemand hier ! Nog twee keer slapen............duim duim duim !!!! Slaapwel xxx bange Niesje
vrijdagnacht 04.02.2012 (let it snow..let it snow...let it snow...)
Yes !!! super hé !!! Winter !!! Man man man wat heb ik genoten vandaag..... maar ook pffff gezweet t'Was vandaag toch de t'bezoek van de Albert Heyn winkel teBrasschaat ; samen met mijn vriendin hadden we afgesproken om daar vandaag naartoe te rijden op verkenning naar de veelbesproken Hollandse winkel. Met de zonnebril op men neusje, goed dik ingeduffeld en onder een stralende blauwe zonnenhemel zijn we om negen uur richting Brasschaat vertrokken. Met mijn vriendin is het altijd super gezellig - zij babbeld en babbeld - t'is een lieve lust om naar te luisteren, écht waar ! Je verveelt je er geen moment mee ;-) De avond tevoren had ik aan onze zoon, die beter bekend is in de streek van Ekeren en Brasschaat, een beetje meer uitleg over de weg gevraagd, alhoewel ik een goede gps in de wagen heb, maar toch.....dankzij zijn supergoeie uitleg ben ik in één keer naar ginder gereden. Niet één enkele keer verkeerd gereden of geaarzeld. super ! Ja we hebben daar alles bij mekaar toch een twee tal uurtjes in die winkel rondgewandeld hoor, beiden voorzien van een winkelkarretje, af en toe uit elkaar en af en toe met elkaar. Uiteindelijk mijn mening over Albert Heyn : ..... niet écht goedkoper - niet écht specifieke Hollandse produkten gevonden - maar wél super vriendelijk personeel ! Toen we alles veilig en wel in de nodige vrieszakken én shoppingbags geborgen hadden besloten we om verder te rijden naar Tuincentrum Van Gastel in Ekeren - ik wist dat er daar een zeer gezellige taverne is waar je lekker kan eten. Dus zo gezegd zo gedaan.....men zonnebril had ik niet meer nodig want.....hier en daar begon er toch al wat gemelde bewolking te komen. Bij Van Gastel hebben we dan genoten van een lekkere brunch : ikke toast champignons met twee italiaanse cappucino's en men vriendin een croque madam met 2 koffie verkeerd - en maar babbelen en babbelen Nadien.....tja mijn vriendin is nog een rookster.....en bij Van Gastel is er daar een zeer mooi terras voorzien, dus wij......goed ingeduffeld.....veel bekijks van de mensen ...in de bittere kou heb ik haar dan maar bijgestaan, ik als niet-roker, maar k'moet zeggen: daar uit de wind en goed ingeduffeld was het best gezellig daar op dat buitenterras, en wat maakte het noggggg!!! veel gezelliger......wel.....ineens dwarrelde daar......een sneeuwvlokje....en kijk daar nog één.....en nog één.....en nog één....écht super !!! helemaal mijne sfeer !!! Toch wel een beetje verkleumd van de kou, en nadat haar sigaretje genuttigd was, dan toch maar snel de winkel terug binnen en op zoek naar Valentijns- en Paasversiering, want dat interesseerde ons wel. Nu moet ik persoonlijk wel zeggen dat mijns inziens Van Gastel een peperdure winkel is, met een bepaald soort van éte petéte kliënteel pfffff - dé chique ! .... maar van paasversiering was er niet veel te bespeuren (is nog vroeg uiteraard) en dat wat er was voor Valentijn pffff écht superduur ! Daar stonden we dan met onze grote winkelkar .....leeg..... grappig hé ! Maar uiteindelijk....toch nog eens de ganse winkel door gewandeld want men vriendin moest toch een paar kleine groene plantjes hebben en plots viel mijn oog op een mooi grijskleurig rieten hart met mooi lint eraan ...... mmmm en daar ik zo'n beetje harten spaar en dit hart wel prijselijk was (05,00), had ik toch al iets in t'karretje liggen en trokken we dan stilletjes richting kassa. t'Was iets voor drie uur en ik dacht zo van.....als we nu kunnen stilletjes doorrijden zijn we nog voor de vrijdagavondspits thuis..... niet wetend wat ik enkele minuten nadien buiten zou vinden! Maar toen we aan de kassa stonden aan te schuiven.....(daar kon je wél naar buiten kijken).....zagen we vrij dikke sneeuwvlokken en daar schrokken we wel van, alhoewel ik het super gezellig vond, maar dan.......buiten gekomen..... djiezus...wat was dat !!! En dan....mijn auto.....helemaal onder gesneeuwd !!!! Alles wit wit wit !!! en koud koud koud!!! En toen zijn we begonnen aan een helse rit....maar dat wisten we toen nog niet, t'zag er eerst nog allemaal heel gezellig en mooi uit maar die rit naar huis die normaal iets minder dan een uurtje zou duren heeft er nu maar liefst drie en een half uur geduurd !!! En dat was nét iets teveel van t'goeie pffff - was ik blij dat ik thuis was ! Dat eerste anderhalf uur in de auto dat ging nog - zelfs toen hebben we nog zalig zitten giechelen in de auto met t'gedacht (omdat het zo hevig aan t'sneeuwen was!) dat we misschien niet zouden thuis geraken.....een hotelkamertje zouden moeten gaan zoeken......of overnachten in de auto (ja eten hadden we genoeg bij van Mr Albert Heyn hé ) ; maar dat laatste anderhalf uur dat was er écht teveel aan !! Stapvoets....schuivende wagens voor en achter mij - ik heb gelukkig winterbanden en heb niet een keer geschoven maar pffff erg gerust was ik er niet in hoor. Maar....t'is me gelukt - veilig en wel thuis - lekker warm gezellig kunnen vertellen over onze winter ervaring. Mijn ventje had ik wel ondertussen meermaals via gsm op de hoogte gehouden van onze sneeuwtrip, dus die hoefde zich geen zorgen te maken. Ik vernam nadien dat hij er een goed gevulde dagje had opzitten, ondanks dat hij toch maar alleen de ganse dat was geweest. Maar hij voelt zich goed dus had zich dan maar weer een lekker ovenvers rozijnenbrood gebakken én alweer die zalig lekkere sandwiches ! En nadien heeft hij zich bezig gehouden met de website van onze zoon ; een website die hij zelf aan het ineensteken is - écht knap werk hoor! Maar mijn ventje is nu eenmaal ne krak op computergebied en hopelijk kan hij van die gave nog lang genieten en nog lang mensen mee behelpen! Uiteraard vreekt zich dat hé....niet voldoende rust nemen overdag....zodoende dat hij om tien uur vanavond reeds is gaan slapen want hij was doodmoe. Tja.......leuk vond ik dat natuurlijk niet maar rust geneest zegt men dus hopelijk voelt hij zich dan morgen nog fitter dan vandaag hé En ik....ik heb de ganse avond de wasmachine laten draaien en de droogkast ; vandaar dat ik nog zo laat op ben. En nu ga ik de laatste droogkast leeg maken en dan kan ik morgen alles strijken. Voila......dat was mijne vrijdag ! Slaapwel xxx Niesje
Hallo, Hier zijn we dan alweer. Ben blij dat deze dag voorbij is ! Althans de voormiddag - al moet ik toegeven, t'is allemaal zeer vlot verlopen. Om 8uur waren we reeds op appél in de wachtzaal voor het aanprikken van mijn zoetie zijn port-catheter. Daar dit maar een klein iets is hoeft hij niet lang te wachten alvorens een van die vriendelijke verpleegsters hem komt roepen. Na maanden ervaring in deze vreselijke wereld blijf ik rustig op men stoeltje zitten. Ik had me goed gewapend deze keer met een goed dik spannend leesboek - kwestie van zinnen te verzetten en de tijd zo vlug mogelijk te laten voorbij gaan. Een mens leert toch uit alles hé. Dus....al vrij vlug was mijn zoetie daar terug en konden we ons begeven naar de dienst 'beeldvorming' in t'ziekenhuis. Ook daar was het vrij rustig vandaag, zodat we al zeer vlug in de wachtgang plaats konden nemen. Ik met mijn dikke spannende boek en mijn zoetie ocharme met een literse fles water waarin een bepaald produkt was gemengd wat alles behalve lekker proefde en ook maar raar ruikte. Maar...niks aan te doen : nét één uurtje kreeg hij om deze fles te ledigen. Voor mij zou dit een grandioos probleem zijn want ik drink niet graag als ik geen dorst heb ; voor mijn superflinke zoetie was dit een makkie en op nog geen half uurtje was de fles empty! Iets minder dan een uurtje hebben we daar dus moeten wachten en toen werd zijn naam afgeroepen. Ocharme.....daar verdween hij achter één van de vele deuren... Ik denk dat ik meer zenuwkes had dan hij, alhoewel.....misschien innerlijk hij toch wel misschien ook nerveus was, goed weten wat zou komen. Ik verdiepte me dus in men spannende leesboek, dat raar maar waar plots niet meer zo spannend was.......tja....hou je gedachten er maar bij hé wetende dat diegene waar je zielsveel van houdt aan het afzien is ! - niet simpel. Dus ikke al vrij snel boeken toe en beetje rondom rond kijken - ook niet leuk want alles passeerde daar : bedden met zieke mensen - bedden met gekwetste mensen - rolstoel met vreemde pijn uitstralende mensen - mensen in gips - mensen met krukken enfin......niets dan miserie. En toen.....voor ik het goed besefte....stond daar men zoetie plots terug voor mij - met een smile van hier tot in t'verre China - dus dat zag er goed uit ! Ik sprong recht, in de ene hand men dikke boek en in de andere hand men dikke handtas én sjaal én muts en zo zetten we al babbelend onze weg terug naar daar waar we van gekomen waren, daar waar ze de port catheter terug moesten ontkoppelen. Tijdens die wandeling moest ik uiteraard weten hoe alles verlopen was en wat bleek......dat vreselijk genante onderzoek van vorige keer had dus helemaal vandaag niet plaats gevonden ! Wat een opluchting !!! Wat wél gebeurd is is inspuiting via de port-catheter van contrastvloeistof en floep effe door de scanner en dat was het ! Nieks afgzien - alleen even warme gevoel van die contrastvloeistof maar helemaal niets ergs ! Het 'ontkoppelen' van de portcatheter is ook vlot verlopen want ook daar was het gelukkig vrij rustig vandaag dus tegen half elf waren we alweer goed en wel terug thuis ! En daar was men zoetie heel blij om want we mogen niet vergeten : t'is vandaag dus zijn 1ste dag van zijn goede week (hopende dat er nu niets dan goede weken volgen) en dat is zoals de voorgaande maanden zijn 'katerdag' - écht niet leuk. Dan voelt hij zich raar, alsof hij een kater heeft - beter kan hij het niet beschrijven als ik hem vraag wat hij dan voelt. Het is t'gevoel of zijn lichaam vraagt naar die vreselijke chemo pillen die hij nu niet meer hoeft te nemen. Dus deze namiddag heeft hij ganse tijd in de zetel doorgebracht - beetje slapen - beetje tv kijken ; en dit in zeer goed gezelschap van onze viervoeter die normaal overdag niet in de zetel mag maar er uiteraard van profiteert wanneer papa een rustdagje inlast. Terwijl mijn zoetie dus verplichte rust had ben ik, zoals gezegd en na nogmaals overleg met hem, dan toch die afspraak na gekomen met mijn schoolvriendin en dat heeft me zeer goed ontspannen. t'Was écht leuk om nog eens goed bij te babbelen en we hebben al afgesproken dat dit voor herhaling vatbaar is. Nadien thuisgekomen ben ik aan het avondeten begonnen ; dan de vaat ; dan het huisvuil uitsorteren en buiten zetten want morgen is het huisvuilophaling én papierophaling. Normaal zijn dat allemaal de taakjes van mijn zoetie maar ondertussen neem ik die nu al vijf maanden over en ook dat geraak ik gewoon (sterke geslacht hé) En zodoende zijn we dus ook dit goed doorgesparteld en nu is het gewoon aftellen naar volgende week dinsdag ; dan wordt het voor ons 'd-day'......duim duim duim !!! Voila....zover zijn we. En vandaag is februari gestart - de maand van Valentijn - dus.....morgenvroeg wordt er hier een beetje Valentijnversiering aangebracht, zoals ik al zovele jaren doe deze periode van t'jaar. Ik heb een supermooi vuurrood hart om aan mijn witte voordeur te hangen - en dat siert heel mooi ! Voor mij betekent niet alleen dat hart Valentijn maar ook 'van harte welkom iedereen' En voor binnen (dat doe ik dus morgen) heb ik ook mooi rood gekleurde harten - grote en kleine voor her en der een beetje te versieren - rood is zo'n mooie kleur hé ! Morgennamiddag gaan we dan na vele weken nog eens op visite bij mijn schoonzus en zo hoop ik dat dit een stille start kan worden van zachtjes opbouwende buiten bezoekjes en wandelingen voor mij en men zoetie, want dat is allemaal zeer lang geleden. En nu ga ik onder mijn flannellen donsje kruipen want t'is hier berekoud !!! Super hé zo'n winterprik(je) !!! Slaapwel Niesje xxx
Hallo Gister heb ik me hier geërgerd ! Had ik net zo'n mooie tekst getypt met al de voorbije gebeurtenissen......vergeet ik toch wel op 'toevoegen' te klikken zekers ! pffff ! En t'was al vrij laat en ik had écht niet meer de moed om opnieuw te beginnen, sorry. Dus vandaag....2de poging ;-) Effe denken.... Zondag dus die mooie winterwandeling gemaakt met vriendin en onze superlieve viervoeter En gister, maandag, dus waren de kids beiden thuis en hebben die de ganse dag beiden aan die fotoreportage gewerkt van de pralines en.....zonder blikken of blozen kan ik zeggen : foto's zijn prachtig ! Zo prachtig zelfs dat de opdrachtgever himself (de beginnende chocolatier, wiens zaak volgende week de deuren opent) aan onze zoon heeft laten weten dat hij zijn fotograaf gevonden heeft ! Als dat geen mooi compliment is! Voor diegene die het hier allemaal niet zo goed begrijpen : onze zoon is zo'n goed fotograaf geworden ondertussen dat hij er druk mee bezig is om in zelfstandig bijberoep verder te gaan - tof hé ! En één van zijn eerste klanten hierin is dus een opkomend chocolatier wiens zaak opengaat volgende week en om het interieur van deze spiksplinternieuwe zaak nog mooier te maken zijn er dus nu door onze zoon foto's getrokken van zondagnacht vers gemaakte pralines, dewelke prachtig zijn gefotografeerd en waar de opdrachtgever nu een keuze moet in maken en dit aan onze zoon door zal geven en waarvan dan prachtige canvasdoeken zal worden gemaakt. En onze dochter die heeft de fotografie prik ook goed te pakken en is dus bij broerlief in de leer ; zij wil wel specialiseren in makro-fotografie. Dus....gister hier een drukte van jewelste en een spanning want het was allemaal wel héél erg serieus nu. Maar het eindresultaat is gewoon maginifiek en.....uiteraard mogen die pralines niet slecht worden en hebben we er al lekker van genoten - zelfs mijn zoetie wiens smaakpapillen steeds maar beter beginnen werken. Hopelijk voelt hij zich volgende week vrij goed, want we zijn ook uitgenodigd op de opening van die nieuwe zaak en als trotse ouder zou dat wel leuk zijn om er bij te kunnen zijn hé. Vandaag heeft mijn zoetie dus zijn allerlaatste (hopelijk) chemo-tablet ingenomen.....oef !! Morgen is dan dus de 1ste dag van zijn goede week en laat ons aub hopen dat er dan niets meer dan goede weken kunnen volgen ! Maar dat zal de scan morgen uitmaken ; morgenvroeg om half negen moeten we in t'ziekenhuis zijn. Daar gaat hij dan een liter water moeten drinken met de andere helft van het flesje, waarvan hij vanavond de andere helft reeds met 1l water heeft uitgedronken. Dan wordt de vreselijk genante scan genomen en zijn we er hopelijk vanaf ! Volgende week dinsdag krijgen we dan de uitslag.......duimen duimen duimen !!!!! t'Is wel leuk te weten dat vele vrienden zo met ons meeleven en voor ons mee duimen - nogmaals aan hen mijn aller welgemeende dank ! En ja.....de winter is dus in t'land - mijn 2de favoriete seizoen (op de 1ste plaats staat de lente). t'Is koud ja....en t'wordt volgens de weerberichten nog kouder, en dat geeft prachtige natuur plaatjes. Ik heb zelfs vandaag de vogeltjes in de tuin voorzien van verse lekkere knapperige zaadjes en vetbolletjes. Ik hoop dat mijn zoetie niet te veel last gaat hebben morgen, eerstens van de scan en tweedes omdat het normaal zijn katerdagje is (afkik v d chemo), want in de namiddag heb ik afgesproken om met een vroegere schoolvriendin iets te gaan drinken om eens lekker bij te babbelen en als hij zich goed moest voelen heb ik niets liever dan dat hij eens mee zou gaan, maar ......dat zal ik morgen pas weten. Ik kan het niet verwoorden hoe ik er naar verlang om terug samen met hem allerlei dingen te ondernemen. In den beginne zal dat zeer voorzichtig gebeuren, dat heb ik me voorgenomen : kleine wandelingetjes, korte uitstapjes, geen drukte maar rustige plekjes met de nodige koffiepauzes mmmmmm ik kijk er zo naar uit ! Daarom....ik moet één dezer dagen dringend in onze grot geraken om een dikke kaars te gaan branden want hier thuis wordt het gevaarlijk pffff . Gister heb ik hier eventjes veel geluk gehad. Ik brand toch vrij veel kaarsjes ( je weet wel waarom) maar ook voor de gezelligheid hoor en ik ben doorgaans heel voorzichtig daarmee (ben gehuwd met een pompier, dus ik ken ook wel een beetje de gevaren) maar gister liep het ff fout toen een simpel theelichtje serieus raar begon te doen na vele uren normaal te branden. Gelukkig werkt mijn reukorgaan optimaal en had ik al vrij snel door dat er daar iets niet klopte met dat kaarsje maar toen ik de vlam zag brrrrrrrrrrrr ik ril nog als ik eraan denk. Gelukkig was mijne pompier vlak in de buurt maar ook hij kreeg het niet zo makkelijk uit maar heeft uiteraard helemaal geen angst van vuur en door zijn koelbloedig handelen is alles goed verlopen, maar pfffff mijn hartje ging nogal te keer hoor!!! Dus dit wil ik nooit meer meemaken en heb alles na afkoeling in de vuilbak gekieperd met de belofte van nooit of nooit nog zoiets aan te steken. Dan denk je dat theelichtjes veilig zijn ! pffff Altijd in t'zich branden hoor, nooit alleen laten !! Ik mag er niet aan denken dat dit moest gebeurd zijn als mijn zoetie hier alleen zou liggen te slapen bv pffff. neen....voortaan brand er hier nog maar één kaars, veilig en wel onder toezicht alleen. Voila.....dit waren alweer men laatste bewogen dagen hier. Morgen dus...........scanvoormiddag ........... bah ! ik haat dit ! Slaapwel beste vrienden en tot de volgende Niesje xxxprachtig hé !
Hallo, Ja hier is het winter - koud koud koud ! En als je de weerberichten mag geloven wordt het nog kouder ! Joepie ! (maar dat mag ik niet te luid op zeggen want niet iedereen houdt daarvan). Ik wel.... ja sorry, zéker deze periode van t'jaar. Ik vind....t'is nu eenmaal winter, dus de koude die hoort er bij en nog liever mét sneeuw.... oeps.... nu krijg ik iedereen tegen mij denk ik... Maar neen, dit is gewoon mijn persoonlijke mening en mensen die mij kennen die weten dat, ik hou nu eenmaal van échte winters en tot hiertoe hebben we daar nog niet veel van gevoeld vorig- en dit jaar, dus t'werd mijn inziens wel de hoogste tijd, en t'is nu zover, dus dat maakt me gelukkig! Vandaar ook dat ik vandaag mét beste vriendin én mét onze lieve viervoeter een heuse lange winterwandeling ben gaan maken en dat was suuuuuuuper gezellig ! Ik heb genoten ! ; de hond heeft genoten ! en men vriendin heeft genoten ! dus..... zalig ! We hebben gebabbeld en gewandeld en van de natuur genoten en zelfs eekhoorntjes gezien en herten met reuze geweien en de pauze was ook de max : een lekkere warme chocolademelk zonder slagroom maar wel met een lekker croque-je. Super dus. Vanmorgend wel eerst natuurlijk de huishoudelijke taken volbracht, nadat de kids uit huis waren. Die hadden beiden (met hun fotografie-hobbie) een dringende serieuze afspraak bij een chocolatier die zijn zaak start binnen veertien dagen, en alwaar wij ook op de opening zijn uitgenodigd. Ik hoop dat mijn ventje daartegen zo goed bekomen is dat we er heen kunnen wat....vrouwen en chocolade ... mmmm ;-) Dus....de kids huis uit - ikke voor mijn ventje naar de kruidenier voor verse charcuterie voor s'middags en terwijl mijn ventje in de keuken weer aan t'genieten was van de heerlijke bereiding van lekker vers rozijnenbrood én sandwiches ben ik er van tussenuit gemuisd (na zijn goedkeuring uiteraard). Normaal had ik thuis gebleven maar na de middag ging mijn ventje genieten van het wereldberoemde veldrijden in Koksijde en sorry, met alle respect voor die knappe sportievelingen daar, maar ik hou nu eenmaal niet van wielrenner-sporten. Ieder zijn goesting zou ik zo zeggen. In ieder geval : ik heb genoten van deze zondagnamiddag én mijn ventje heeft genoten van zijn sport-namiddag, en de kids hun fotoreportage van de pralines (welke nog niet af is) die hebben zo te horen hun ook geamuzeerd, dus iedereen tevrée en meer hoeft dat niet te zijn hé! En zo zijn we zondagavond en is het buiten berekoud aan t'vriezen en is het zo lekker warm gezellig binnen, alleen mis ik nog een beetje de warmte van de open haard, maar dat is mijn ventje zijn werk en door zijn ziek zijn heeft die de laatste maanden nog niet gebrand, maar daar gaat deze week ook verandering in komen heeft hij me beloofd. Het hout daarvoor ligt in ieder geval reeds boven, klaar om binnen te nemen ; daar heeft onze zoon voor gezorgd (en dit tussen zijn drukke fotografiestress). Deze week wordt een beetje speciaal want woensdag moet mijn ventje dus s'morgens onder de scanner....... dat het maar vlug woensdagmiddag is pfffff En dan is het aftellen naar de 07ste......de uitslag ! Nog niet te veel proberen aan te denken (dat zal moeilijk zijn vrees ik!) want aanstaande woensdag begint ook zijn goede week dus dat wil zeggen 'genieten' en daar er na die goede week normaal alleen nog maar goede weken zouden volgen.....kijken we er dubbel en dik naar uit ! Morgenvroeg is het voor mij 'kappersmoment' ; om tien uur moet ik bij de kapper zijn ; dat vind ik altijd een beetje genieten. Ik ga privé bij iemand vandaar hé want moest ik naar een salon moeten gaan, ooo neeeen, dat vind ik helemaal niet genieten ,maar ik heb dus t'geluk privé te kunnen gaan en daar kijk ik wel naar uit. Zo eventjes aan mezelf denken.....moet kunnen hé. En morgenvond komt m'n zusje op bezoek - eindelijk !!! Nu ze weer terug alleenstaande mama met kind is heeft ze het zooo druk dat ik ze haast niet meer zie, ook al is ze verhuist en woont ze haast achter m'n hoekje. Tja.....alle begrip hoor voor de werkende mens ! Morgen is het overal staking.....ook voor men kids, t'is te zeggen : de zoon die staakt ook en dochterlief heeft dan maar een dagje verlof genomen. Zo kunnen ze samen aan hun hobbie werken - momenteel zijn dat pralines fotograferen . k'Ben benieuwd voor t'resultaat, maar we kennen onze zoon z'n kunst hierin en hij staat nu momenteel voor de deur van dit te gaan doen in bij beroep, dat wil al wat zeggen hé. Maar enkele maanden terug heeft hij de 1ste prijs gewonnen met één van zijn foto's, dus.....ik denk wel dat ik kan zeggen, zonder blikken of blozen dat hij op de goeie weg is en zodoende is zijn zus ook van de microob gebeten en volgt ze stilletjes aan in zijn sporen...... spannend ! Zeker wetende dat ze beiden nog thuis wonen en dat beneden alles stilletjes aan hier omgetoverd wordt in fotostudio's......... tja.... Met mijn zoetie gaat alles 'rustig aan' ; de 2 laatste dagen komen er aan dat hij nog van die vieze chemo pillen moet nemen en dan........hopelijk eindelijk rust !!!!!!!!!!!!!! duim duim duim !!! Gelukkig is zn arm volledig genezen en z'n staartbeentje zo goed als, dus dat kunnen we ondertussen ook weeral klasseren bij t'verleden... Voila....nu ga ik naar bananaplit kijken.... en eerst tasje koffie maken ! Tot de volgende xxx Niesje
hey hallo hier, Weeral véél te lang geleden .....k'weet het... maar met een full-time huishouden te runnen is het allemaal niet zo makkelijk. Velen zullen me dan wel begrijpen als ik zeg dat s'avonds al eens mijn oogjes toe vallen.....Sorry. Maar...geen potten gebroken hé ....vandaag wordt alles bijgeschreven. Daar het van maandag geleden is zal ik met dinsdag beginnen : Dinsdag vrij leuk ontspannen shopping dagje voor mij ; beetje onaangekondigd onverwachts belde men vriendin me op of in geen zin had om de laatste soldensfeer op te snuiven. Tja...indien mogelijk, moeten ze dat geen twee keer aan mij vragen, goed wetende dat het met die vriendin meer een bijbabbelnamiddag wordt dan een shop namiddag. Maar soms is het al eens eenders welke vorm van ontspanning zich voordoet. Dus wij richting Wijnegem. Mijn vriendin....een raket in t'babbelen....ik krijg er haast geen speld tussen maar geloof me, dat stoort me niet ; ik ben zoo super blij dat ze weer gezond is (net genezen van borstkanker) en nog meer ben ik gelukkig dat we de draad terug hebben opgenomen van onze jarenlange vriendschap. t'Is écht een super iemand (in mijn ogen toch) want wat zij de laatste twee jaar heeft meegemaakt pffffff alle bewondering voor haar moed en wilskracht ! (dat mag ook eens gezegd) Dus ons shop-dagje is serieus uitgelopen maar dat wat we nodig hadden hebben we gevonden plus toen ik in de namiddag hoorde dat mijn zoon zijn vriendin daar ook rondliep met haar mama en we die heel toevallig dan nog tegen t'lijf liepen ook, zijn we daar zelfs nog gezellig een tasje koffie mee gaan drinken, na uiteraard eerst het thuisfront hiervan te verwittigen want.....uiteindelijk was ik pas om 19.00 terug thuis (en dit van s'morgens 09.30!) Thuisgekomen had ik natuurlijk zeer veel te vertellen. s'Anderendaags woensdag dus : de huishoudelijke taken allemaal gedaan zoals het hoort en zelfs nog veel meer om de dag daarvoor in te halen, dus....tegen de middag een zeer tevreden huismoeder. In de namiddag ging mijn ventje wat rusten en ben ik een grote wandeling met de hond gaan maken. Eerlijk gezegd doe ik dat niet graag alleen ma tja.....aan onze lieve viervoeter moet ook gedacht worden hé, t'is wel niet de onze (is v de dochter) maja...die gaat ganse dagen uit werken dus die zorg komt ook ten mijnen laste. Maar de liefde die je van dat dier terugkrijgt maakt alles super goed! En dan komen we op vandaag : donderdag : vanmorgend moest ik van mijn zoetie terug brood bloem gaan halen want het zelfgebakken rozijnenbrood en zelfgemaakte sandwiches die hij hier op tafel tovert, die zijn zo geliefd dat de mini-bakkerij hier draait op volle toeren. Dat is zeer positief want dat wil zeggen dat mijn zoetie zich zeer goed voelt om dat toch te doen hé. Oké de Kenwood doet al het nodige om het deeg te kneden maar de afwerking is toch ten zijnen laste. Man man man wat ruikt dat hier dan toch lekker als uiteindelijk na verschillende rijs-minuten het brood uiteindelijk gebakken wordt ! En lekker dat dat is ! mmmmmmm De lijners die dit lezen zullen denken 'amai.....zoveel calorietjes!' en ja dat is natuurlijk het énige negatieve aan al dat lekkers hé en vermits ik ook een 'lijner' ben via het supergoede programma van Weigt Watchers, met al zeer goede resultaten tot hiertoe, beperk ik me tot het eten van 1 a 2 sneetjes van dat lekkere brood. Zo zijn we nu dus dan toch eindelijk aan het 'lijn-onderwerp' beland.....een onderwerp dat soms héél gevoelig kan liggen, maar zoals ik al zei (schreef)... het ProPoints2.0 systeem van weight watchers is super (althans voor mij) en nog gezond ook, dus voor iedereen die het nodig denkt te hebben : een aanrader ! Zo ga ik om de twee weken naar de cursus en sinds eergister (woensdag dus want ik ga altijd naar de woensdagavondcursus) gaat mijn vriendin nu ook mee. Zij wordt in juli voor de 1ste keer oma én heeft net vernomen dat haar zwanger dochter daarvoor ook nog wil trouwen! Dus dat zijn 2 prachtige gebeurtenissen die haar te wachten staat en daar wil ze toch een beetje aan haar figuur werken tegen die tijd, omdat ze, door de zware ziekte die ze nu overwonnen heeft en dus de vele vieze medicatie ook wat in gewicht is aangekomen. Dus vanaf gister heb ik een 'uitgaansavondje' ! super hé ! Ons ww-avondje noemen we dat en dat bestaat uit : ons te laten wegen en nadien gezellig iets gaan drinken om wat bij te babbelen. Ik kijk er naar uit ! En nu doen we de verplaatsing nog met de auto maar vanaf het beter weer wordt en langer licht s'avonds hebben we ons voorgenomen om de verplaatsing met de fiets te doen. Want afvallen doe je natuurlijk nog beter door meer te bewegen. Dus......er kondigen zich toch op korte tijd, wat leuke tijden aan, dus zo stilletjes aan hebben we iets om naar uit te kijken : eerst weekendje duitsland (nog geen datum gepland) - dan in mei weekje Elzas - in juni het huwelijk van de buren hun zoon en dat gaat door in Oostenrijk !!! en in juli het huwelijk dus van de dochter van m'n vriendin met daaropvolgend in augustus de bevalling. Super hé ! Maar eerst............terug voetjes op de grond......de genezing hopelijk van mijn zoetie ! Hij zit momenteel dus aan dagje 11 morgen van chemo-kuur6 dus......nog 5 dagen te gaan en dan........géén vieze chemo pillen meer !!!!!! Hij voelt zich vrij goed - maar toch nog steeds die hoesten (wat me zorgen baart)..... ofschoon hij beweert dat het minder is en dat de bronchitis goed los zit. Morgen zijn laatste antibiotica pillen.... Moest die verdomde verkoudheid er niet zijn nu zou alles nog veel beter aanvoelen, maja.....t'is nu zo en hopelijk wordt ze niet meer erger. We tellen af ! En wat staat er morgen op het programma : ......eerst verse soep maken (brocollisoep) en de voorbereidingen voor t'avondeten (verse knolselder puree met kalkoenlapjes) mmmm Huishoudelijke karweitjes natuurlijk, die komen alle dagen terug hé ; ook denk ik aan een bezoekje aan onze Grot hier in de buurt voor het aansteken van nog eens een dikke kaars.......tja....dit heeft niet meer woorden nodig zeker... Dus dit plan ik zeker voor dit weekend maar wanneer juist dat weet ik nog niet, maar 'als' het gebeurd is zal ik het hier zeker neerschrijven. Dan ga ik hier nu afsluiten en sebiet bedje in duiken - spijtig genoeg 'weer' alleen maar we spelen voor zeker en willen hier geen risico's lopen. Nog enkele dagen geduld en dat heb ik er graag voor over ! Slaapwel blogvrienden xxx Niesje
hey bloggertjes, ja het betert hier maar niet, t'is te zeggen .....mjn zoetie is zo zwaar verkouden dat het nu bronchitis is met.......angstig afwachten dat het maar geen longontsteking gaat worden ! pffff nu dit weer ! Daar hij toch zo'n zware hoesten blijft hebben heb ik vanmorgend dan toch nog maar eens de huisdokter laten komen - vorige week had ze ons reeds gezegd dat indien het over t'weekend niet beterde ze zou terugkomen. En mijn zoetie zijn antibiotica was op sinds gister, dus tja....wat moet er nu gebeuren hé ? Dokter heeft hem nog eens goed onderzocht en ocharme hij is nu net die zware 6de chemo kuur aan het overleven en nu komt die miserie van die zware bronchitis er nog eens bij ! t'Mag hier toch gaan keren hoor ! Liever gister dan vandaag ! Zijn bloeddruk is goed, zijn hartje klopt goed maar die longen hé pfff die grollen zo vreselijk pfffff en daar is dokter niet zo gerust in dus vandaag nog zwaarder paardemiddel voorgeschreven - twee zeer dikke gele tabletten in éne keer één keer per dag gaat hij nu moeten innemen, vijf dagen aan één stuk, dus dat wil zeggen dat we vrijdag aanstaande zéker en vast beterschap moeten ondervinden ! duimen please duimen !! Voor de rest wat chemo nevenverschijnselen betreft..........langzaam maar zeker gaat het voetje per voetje bergop......maar nie simpel hoor pffff ocharme toch. Nog steeds doodmoe - nog steeds geen volledig werkende smaakpapillen - nog steeds tintelende spiertjes ..... t'is toch zwaar nu hoor ! En ondertussen slaapt hij nog steeds beneden want mijn verkoudheid tja die is wel wat beter maar ik voel met toch nog niet écht honderd procent dus veiligheidshalve............wreed hé ! Maar dat halen we later wel weer dubbel en dik in hé ;-) Dus het was hier al bij al een vrij rustig dagje - ook omdat onze zoon de late shift heeft en dan is het hier zo zalig rustig na de middag, althans tot dochter van haar werk komt want dan is het alweer voor avondeten zorgen hé en alles wat daarbij komt. Morgen is onze dochter vrij en kan ik dan toch eens eventjes buiten komen (ik laat momenteel men ventje niet graag alleen, vandaar dat we elkaar indien mogelijk dan maar aflossen hé) Hoe mijn zoetie dat zo volhoudt zo al die lange tijd tussen de muren hier te moeten zitten pfffffffffffff vreselijk ! Wat zal ik blij zijn dat de lente begint en dat hij buiten kan/mag !! Hij kijkt er ook enorm naar uit, ook naar al dat lekkers dat hij nu al weken niet meer kan proeven. Naja.............meer en veel beter nieuws kan ik hier spijtig genoeg 'nog' niet neerschrijven. Nu in eerste plaats moet die bronchitis genezen en dan zal de rest ook wel volgen zeker. Volgende week woensdag is de 1ste dag van zijn goede week en moet hij alweer onder de scanner. Ik ga slapen nu en dromen dat ik wat ouder ben ............ pffff zucht grrrrr..... Sweet night xxx Niesje
Hier ben ik dan weer, t'is te zeggen.....t'is eigenlijk weeral veel te lang geleden maar pfff die verkoudheid die wordt precies nog erger. t'Snotteren is iets beter maar t'hoesten nu eens te meer en sinds daarstraks precies terug keelpijn.... Ziet er nie goed uit hé. Maja.....gewoon uitzieken zekers - flesje nemen, lekker warm binnen blijven met tasje citroen thee en uitzieken zeker. Makkerlijker gezegd dan gedaan natuurlijk.... Vannacht véél te laat gaan slapen, want onze zoon had nieuwjaarsdrink van zijn werk hier in de buurt en ik had hem voorgesteld om taxi te spelen, om te voorkomen dat hij alcoholcontrole zou tegenkomen, want die controles die gebeuren hier veel in de buurt, met recht en reden natuurlijk, daar sta ik volledig achter. Met de woorden 't'gaat nie laat worden mama' heb ik hem afgezet op de afgesproken plaats rond half negen, maar van die belofte dat het niet laat ging worden is uiteraard niet veel in huis gekomen.... om half twee schrok ik hier wakker in de zetel door oproep 'kom je me halen' ....kids hé Maar nu t'belangrijkste hier : mijn zoetie. Hem gaat het uiteraard niet zo goed deze dagen pffff ; we waren een beetje verwittigd en hebben naar deze dagen beangstigend uitgekeken en nu zitten we er midden in en dus onze angst is terecht geweest want pfff ik zal blij zijn dat we een weekje verder zijn. De chemo eist z'n tol ! Begrijpelijk natuurlijk hé - al die vuiligheid in je lichaam pfff maja...t'moest nog één keer hé, dus ik probeer hem telkens maar op te beuren met een beetje in de toekomst te kijken maar hij heeft het er niet makkelijk mee nu. Hij is moe, moe moe , uitputtend moe , zijn spieren doen pijn, zijn smaakpapillen zijn volledig weg !!! - zijn gewicht schommelt met grote kilo's per dag - ongelooflijk hoe hij kan afvallen en dan alweer bijkomen - hij sleept zich hier letterlijk voort van de zetel naar toilet en van toilet naar de zetel en van de zetel naar het voorlopige bed dat we dan toch maar hier in de woonkamer hebben gezet want de schrik van nieuwjaar zit er hier goed in hoor. Dus......tja.....k'ben tijdelijk een beetje gescheiden van men zoetie....gescheiden van bed en neen niet van tafel hoor, daar proberen we het nog gezellig te maken, alhoewel hij niets meer proeft nu. Maar al goed dat hij eetlust heeft, maar eens hij dan begint te eten tja....nieks hé ! erg hé pfffff ! Gister was een ietsiepietsie betere dagje en heeft hij zelfs een super lekker rozijnenbrood gebakken en veertien sandwiches ! Mijn zoetie is zeer graag 'warme bakker' en had voor de kerst van onze dochter als 'foppakje' een groot pak bloem gekregen, speciaal voor rozijnenbrood en sandwiches. man man man was dat lekker !!!!! Zoooooo lekker dat alles in één dag hier op was : kids mee als schoofzakje naar hun werk genomen ! Maar vandaag gaat het hem helemaal niet af dus heb ik een beetje de touwtjes in handen genomen en heb ik dan maar eens voor warme bakker gefungeerd ; eerst beetje aarzelend maar toch een beetje onder het wakend oog van m'n zoetie is het me aardig gelukt om vanmiddag maar liefst 16 overheerlijke vers gebakken sandwiches op de middagtafel te toveren ! En lekker waren ze hoor !! Na t'middageten is hij dan wijselijk wat gaan rusten, hetgeen hem nu toch precies deugd heeft gedaan. Ik wou helemaal niet buiten komen vandaag, eerstens omdat ik me niet zo best voel en tweedes omdat ik toch nu liever bij mijn zoetie ben, maar......gister ben ik hier in pan gevallen met mijn Nespresso apparaat. Een apparaat dat ik hier écht niet meer kan missen. En toen m'n zoetie zegde 'ga maar vlug een ander kopen' ben ik dat dan ook maar vandaag gaan doen want op zondag zijn die winkels niet open en drie dagen zonder die lekkere koffie........dat zou erger zijn ;-) (beetje verwend hé....kweet het!) Dus...... in mijn keuken pronkt nu de allernieuwste Nespresso machine van George Clooney en ben ik nog gelukkiger dat ik men trouwe kopje Nespresso kan drinken. Ondertussen is het weeral avond en tijd voor het avondeten en daar ga ik nu aan beginnen want de hond staat hier ook al te popelen voor zijn pot(je)... En zo te horen heeft mijn zoetie honger dusssssss we zullen er eens aan beginnen ! Hopelijk duurt die ellende hier niet te lang meer want pfffff ik voel me toch zo machteloos hé bij t'zien van mijn zoetie. We proberen sterk te blijven.....nog efkes (hopelijk) xxx Niesje
Met m'n doosje papieren zakdoekjes hier naast me, wil ik hier met grote vreugde neerschrijven dat we eindelijk na een half jaar, nog eens iets prachtigs hebben om naar uit te kijken !!! Ik heb vandaag, in overleg met man en kids, een weekje vakantie in de Elzas geboekt !!!!! super hé !!! Daar staat een prachtige cottage op ons te wachten - helemaal in t'midden van de mooie Elzas wouden, gewoon super mooi en rustig. Een leuke familie gaat ons daar verwennen - een beetje boederij-sfeer met de nodige pony's, ezeltjes, kippen écht gewoon een paradijs. Uiteraard zitten we momenteel nog in de hopelijk voorlaatste chemo van m'n zoetie, maar.....als we de oncoloog mogen geloven ziet het er allemaal rooskleurig uit, dus.....tja.....als je zoiets van plan bent kan je ook niet wachten tot de laatste dag want dan is alles volgeboekt. Dus met deze hebben we een klein risico genomen maar we blijven positief en onze zoon stond erop dat ik het vastlegde want t'is uiteindelijk een cadeau van ons kinderen........zoiets kan je toch niet weigeren hé ! t'Is de allereerste keer dat ons zoiets wordt aangeboden ! We kijker er allemaal zo ontzettend naar uit ! Gewoon zoals héél héél lang geleden nog eens met z'n allen op vakantie - neen zelfs met twee personen meer want de partners v d kids die mogen natuurlijk ook mee én niet te vergeten onzer allerliefste trouwe viervoeter hier, zelfs die gaat mee. Nu maar duimen dat we op 07.02 een zeer mooie uitslag krijgen ! Wat mijn verkoudheid betreft pfffffffffffff vreselijk ! Tot deze namiddag kon ik niet zonder papieren zakdoekje onder men neusje - nie te doen ! De huisarts is hier geweest en onze zoon is mijn medicatie gaan halen en ondertussen is het nu avond en voel ik een ietsiepietsie lichte verbetering, maar mijn hoofdje weegt zwaar en ik ga niet lang meer wakker blijven denk ik, want in zulke momenten is rust en slaap nog steeds de beste medicijn hé. Maar zo vroeg gaan slapen kan ook deugd doen en nu zeker want nu heb ik iets moois om over te dromen.......samen met men gezin op vakantie ! Ik kan het haast nog niet geloven ! t'Is maar één week maar toch...........formidastisch ! Mijn ventje heeft nu dag 1 van de 6de chemo kuur er bijna opzitten. De vermoeidheid slaat weer serieus toe en de smaakpapillen staan op nul. Dus vandaag is de eerste keer dat we samen aan tafel zaten te eten en beide niet wisten wat we proefden (hij door die verdomde chemo en ik door men zware verkoudheid) . Ik ben toch sollidair hé ;-) Dus hop naar morgen dag 2........nog 12 te gaan dan ! Sorry hier.......k'ga nog een Dafalganneke nemen en eens in men neusje spuiten...... Morgen weeral wat beter (hoop ik) Slaapwel ...... xxxyessssssssssss!!!!
Hier is dat snipverkouden bloggertje weer..... tja.....zoals je kan lezen....neen men verkoudheid is nog lang niet beter, integendeel.......nog erger dan gisteren. De keelpijn is nu wel volledig gedaan maar nu zit men hoofdje vol....vol met vanalles dat er niet moet zitten.....zakdoekjes vol.....Men neusje loopt....men oogjes lopen....pffff en wat zal t morgen zijn....misschien hoesten pfff ben er al bang voor. Maar!!!.....er zijn véééééééééééél erger dingen dan dit - wat weet ik goed genoeg, dus genoeg gezaagd hierover. Morgen komt de dokter en dan zal ik wel goeie pillekes krijgen. Mijn ventje.......dat is veeeeeeeeel belangrijker ! Vandaag dus chemo-kuur 6 gestart !! En ja.....volgens de oncoloog waarschijnlijk wel de laatste ! Dus eigenlijk tijd om een fles te laten knallen maar............wijselijk gaan we hier nog twee weken mee wachten.. Waarom, dat schrijf ik hierna wel. Dus vanmorgend tegen tien over acht waren we in t'ziekenhuis - ikke gewapend met zuigtabletjes, dafalgannekes en zeer veel zakdoeken..... Mijn ventje gewapend met : laptopje, bloedverdunner spuitje, pillen, handschoenen voor de ijshandschoenen en z' n mooi afgewerkt huiswerk van de laatste drie weken om af te geven aan de oncoloog. Zoals ik reeds zei is onze oncologe momenteel in bevallingsverlof (ze is nog wel niet bevallen, vernamen we vandaag) maar we hebben dus kennis gemaakt (ik voor de 1ste x) met haar vervanger. Een héél vriendelijke dokter, niets op aan te merken, maar eerlijk moet ik toegeven dat ik onze vertrouwensartse wel reeds mis. Maar niets aan te doen hé....voor haar gaat het leven ook verder en wordt ze binnenkort gezegend met een vierde kindje. Ik denk dat het een formidabele mama is. Oeps effe afgeweken..... Dus aangekomen in t'ziekenhuis, aangemeld en dan wachtte ons daar een barstensvolle wachtzaal !!!! Vreselijk !!! Als 'gezonde' persoon voel je je daar zo inmens schuldig hé daar te zitten tussen al die ocharme toch zieke mensen, de éne zielsalleen de andere vergezeld van partner of kind - wat een wrede wereld !!! Bijna twee uur hebben we daar in die wachtzaal gezeten - niet te geloven ! Uiteindelijk werd mijn man z'n naam afgeroepen en zoals we reeds weten blijf ik dan rustig zitten en gaat hij mee voor de port catheter aan te prikken en bloed af te nemen. Nadien wordt dan dat bloed naar boven doorgestuurd alwaar er bevestigd wordt of de chemo kan doorgaan ja of nee. Uiteraard schrikt iedereen wel als ze men zoetie in z'n blote bovenlichaam zien want door die val met nieuwjaarsnacht, is de dikke arm én de bloeduitstorting nog steeds goed zichtbaar en voor alle zekerheid is er dan ook vandaag een echo genomen van die arm om toch meer zekerheid te krijgen of de port catheter al dan niet geraakt zou zijn. Dit was dus gelukkig niet het geval en is de chemo gewoon kunnen doorgaan. Wel was er op de echo een bloedklonter van maar liefst 2.5cm te zien !!!! Je zou van minder schrik krijgen !! Maar neen.....volgens de dokter is hij goed bezig om deze bloedklonter aan te pakken - door middel van die spuiten die hij zichzelf dagdagelijks moet geven (bloedverdunners) ; dus hier mogen we dan ook gerust in zijn dat dat probleem zal opgelost geraken ; nog een beetje geduld en k'moet zeggen....de arm is wel iets minder dik dan de vorige dagen, dus we zullen wel op goeie weg zijn zeker ? Dus door al die vertraging door de drukte was het bijna half elf eer we op onze toegewezen kamertje zaten maar k'moet zeggen, vanaf die moment is alles zeer vlot en zeer goed verlopen. Die verpleegsters daar die verdienen écht een dikke pluim !!! Door t'feit dat onze kids wisten dat mama zich niet zo goed voelde, kreeg ik rond half tien een smsje van ons dochter om te zeggen dat haar broer zijn gsm stuk was maar dat zij hem wel gehoord had en dat ik binnen een uurtje zou afgelost worden want onze zoon had toch een halve dagje verlof kunnen regelen (speciaal voor zieke mama af te lossen - lief hé !) Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik me vanmorgend zo slecht voelde dat ik eventjes overwoog om zelf een smsje naar zoonlief te sturen met vraag of het niet mogelijk zou zijn om halve dagje te nemen, maar.....als bezorgde ouder doe je dat dan maar liever toch niet want jobs zijn heden ten dage veel te belangrijk hé, dus..........toen ik t'nieuws vernam van ons dochter dat hij me toch zou komen aflossen.......was ik dus eerlijk gezgegd wel een beetje blij dat ik naar huis kon, alhoewel ik daar niet écht ben gaan rusten hoor want door t'feit dat je al vroeg op de baan bent blijven bepaalde huishoudelijke taken liggen tot later op de dag hé plus......er moest ook nog avondeten op tafel getoverd worden... Dus in t'ziekenhuis ben ik dan toch nog voor mijn zoetie een belegd broodje gaan halen en de nodige koffietjes tot onze zoon er was, zodoende dat ik gerust daar naar huis ben kunnen vertrekken. Uiteraard de gsm in de aanslag om toch op de hoogte gehouden te worden. Wat deed dat winterzonnetje deugd in de auto toen ik naar huis reed ;ook in gedachte aan t'feit dat dit hopelijk de allerlaatste chemo kuur zou zijn !..... Thuisgekomen ben ik dan direct begonnen met ....tja de hond in de tuin te laten en de nodige huishoudelijke klusjes en toen heb ik besloten om een lekkere macaroni ovenschotel in mekaar te steken. Daar ben ik zo'n dik half uurtje mee zoet geweest en dat is dan makkelijk s'avonds hé - hoef je alleen de oven op te zetten. En geloof me......ze was lekker !!! Ondertussen is het dus al vrij laat op de avond en heeft mijn zoetie weeral zijn vreselijke dosis chemo binnen. Hij voelt zich momenteel (buiten verkoudheid, pijne staartbeentje) vrij goed en heeft zelfs momenteel nog geen opgezwollen enkels (wat hij de vorige chemokuren wel altijd direct had). De dokter heeft vandaag nog wel eens de nadruk erop gelegd dat we wel goed beseffen welke zware soort van chemo hij te verwerken krijgt. Ondertussen weten we dat al wel maar door t'feit dat men dit zo vaak herhaalt beseffen we het maar al te goed dat het zéér zwaar spul is dat nu wel zijn tol eist en reden te meer dat het mag gaan stoppen. Wel was ik gevleid door t'compliment dat de dokter mijn zoetie gaf door te zeggen dat ze dit zeer zware spul aan hem geven omdat hij een zeer sterke man is met vrij jonge lieftijd ! ...hmhmhm.........super hé om zoiets te mogen aanhoren !!! (ach....ben er zo fier op dat hij dit zo 'goed' doorstaat) maar t'mag écht wel stoppen nu ze ! Dus.......hoe gaat het nu verder : vanaf morgen veertien dagen chemo pillen plus iedere dag spuitje bloedverdunner ; dan 01.02. terug scan ; en dan 07.02 terug afspraak bij oncoloog voor uitslag scan en verdere bespreking. Mijn zoetie is jarig op 17.02......hopelijk wordt dit dubbel en dik feesten ! Dagboekje.....nu ga ik hier stilletjes afsluiten en nog een lekker tasje warme citroen thee maken en dan wat proberen te slapen - zal nie makkelijk zijn met verstopte neusje. Morgen komt de huisarts langs - eerstens voor mij nu maar ook voor mijn ventje natuurlijk. Wat wel spijtig is is t'feit dat we enkele dagen 'gesepareerd' gaan slapen.....want door dat voorval van met nieuwjaar (wat nu momenteel juist zelfde periode is) zit de schrik er goed in bij ons twee dus maar ook door t'feit dat ik zo hard verkouden ben en het verschrikkelijk zou zijn moest ik nu nog mijn zoetie hiermee belasten - dat zou pas gevaarlijk zijn. Dus voor die twee factoren hebben we daarjuist dan maar wijzelijk besloten dat één van ons twee beneden blijft. Eén iemand is hier zeer gelukkig mee......onze lieve viervoeter hier Slaapwel....
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum