Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
23-06-2012
zaterdagavond 23.06.2012
Sorry voor gister dat ik er niet kon zijn maar overdag geen tijd omdat het dagje 3 was en s'avonds had ik nood aan wat afleiding buitenshuis en was ik vrij laat thuis en doodmoe, dus direct gaan slapen en na lange tijd toch nog eens kunnen doorslapen. Wat dit niet allemaal doet ook met je innerlijke gesteldheid.... ongelooflijk - zelfs als je slaapt ben je er mee bezig! Dus gister was het dagje 3 ; eigenlijk een dagje weeral vol spanning want : pompje ging afgekoppeld worden maar eerst moest er nog een anderhalf uur durende baxter gegeven worden met een inhoud waarvan het kon dat je raar zou op reageren...... ???? Bang afwachten dus. Om half drie moesten we in t'ziekenhuis zijn - vrij laat dus maar dat had ook zo z'n voordelen dat ik s'morgens al men huishoudelijke taken kon doen. In ziekenhuis aangekomen was het vrij vlug te merken dat het weekend er aan kwam - zo rustig - raar of zelden meegemaakt. Weer direct na aanmelding werden we naar onze kamer verwezen - deze keer terug kamer 14 - daar hebben we al vaak gezeten maar raar of zelden helemaal alleen, wat nu wél het geval was. Enerzijds wel leuk natuurlijk t'gevoel te hebben van een kamer alleen, maar anderzijds had je dan ook geen mens om een babbeltje mee te maken, wat men zoetie maar al te graag doet, dus.....was ik de enigste (buiten de verpleegster) die die taak op zich nam. Ondanks al m'n lectuur die ik mee genomen had heb ik toch de meeste tijd geprobeerd om m'n zoetie zo veel mogelijk te 'animeren' Na het aansluiten van die anderhalf uur durende baxter, werd er nog maar eens de nadruk op gelegd dat, indien hij eenders wat raars zou opmerken hij direct aan t'belletje moest trekken. Op den duur kregen we al schrik en vroegen we ons eigenlijk af 'wat' je nu eigenlijk zou moeten voelen, want.....flink zoals hij altijd is, voelde hij eigenlijk niets. Dus hebben we na een tijdje toch maar eens aan de verpleegster gevraagd 'wat' je nu eigenlijk zou moeten voelen en toen heeft ze ons uitgelegd dat het alleen maar kan voorkomen dat er mensen zijn die allergisch reageren op dat soort van baxter, maar dat het ook zou kunnen dat hij niets zou merken. Dus waren we weeral gerust gesteld En na dat anderhalf uur voelde hij nog steeds niets raars, dus dat was prima zo want dat betekende ook dat bij de volgende drie daagse kuur, deze laatste baxter dan maar een half uurtje zou duren. Nu gister hebben ze die er vrij traag laten in druppelen om eventuele allergische reacties af te wachten maar door t'feit dat hij er geen last van heeft laten ze die baxter volgende keer dus vlugger druppelen. Knap systeem eigenlijk hé! Maar natuurlijk....al bij al....met alle wachttijden er bij gerekend was het toch alweer 5 uur eer we t'ziekenhuis terug mochten verlaten. Maar al die wachttijden nemen we er graag bij, zo lang alles maar positief verloopt is dat het minste wat je kan hebben....geduld. Alles bij mekaar dus hebben we in die drie dagen ongeveer 18 uur ziekenhuis achter ons liggen..... Best niet te veel aan terugdenken en vooruit kijken naar de elf dagen 'rust' die er nu volgen. Wat zeer leuk was gisteravond was dat, toen we thuis kwamen, onze kids gezorgd hadden voor een lekker gezellig croque monsieur avondmaal met alles erop en er aan en gewoon t'gevoel hebben van met je voetjes onder tafel te kunnen schuiven en dan ook nog bediend te worden maakte de start van onze elf dagen-rust-week compleet ! Zalig! En toen men zoetie me voorstelde om toch naar men tante te rijden, waarmeel ik halvelings was afgesproken om samen met haar en haar kids naar de avondmarkt in haar dorp te gaan, kon men geluk niet op en ben ik me snel gaan klaarmaken en heb ik genoten van een winderig maar gezellig avondje braderij. Ik had écht wel nood aan een beetje afleiding en toen ik vernam dat onze dochter met haar vriend wel bij papa gingen blijven om samen naar de voetbal te kijken, ben ik met een gerust hartje kunnen vertrekken. Vandaag, zaterdag, had ik me voorgenomen dat het een 'wasdag' ging worden, zoals de mensen dat vroeger zegden, maar met de moderne technologie van heden ten dage kan je op één voormiddag makkelijk drie machines was wegkrijgen, wat ik hier dan ook makkelijk verwezenlijkt heb. De strijk die is voor morgenvroeg. Na de middag, toen men zoetie ging rusten (want de grootste en tot hiertoe hopelijk énigste nevenwerking die hij heeft is zeer zeer moe), heb ik me met wat lectuur in de tuin in het warme zonnetje gezet en ik moet eerlijk toegeven, hoe ik ook naar vakantie verlang, soms krijg ik dat gevoel zelfs in men tuin....... een mens leert met weinig tevreden te zijn..... Wat niet wegneemt dat ik op z'n zachtst gezegd 'hunker' naar enkele dagen er tussen uit met men zoetie - egoistisch hé pffff Maar ik zal nog wat geduld moeten hebben vrees ik. Hierover had ik vanmorgend, tijdens de wasbeurten en de huishoudelijke taken, een serieus dip moment.... niet leuk! Op zo'n moment begint mijn hersenmolentje te draaien en zie ik alles zeer zwart in.... ik wil zoooooveel ondernemen met men zoetie, zoveel doen (fietsen,wandelen,weekendjes plannen, terrasjes doen, geplande werkzaamheden in huis uitvoeren, etc etc ) en noem maar op en dan heb ik t'gevoel dat ik op één steen blijf staan. Ons leven staat stil! Punt gedaan! Vreselijk. En dat maakt me dan op zo'n momenten heel boos en dan trek ik me terug ergens beneden of in de tuin waar niemand het ziet. Gelukkig duren zulke momenten niet al te lang, want dan zou men er wel op uit komen en ergens wil ik dat niet want ik schaam me er dan over dat ik aan zulke dingen zit te denken, terwijl andere dingen nu momenteel véél belangrijker zijn! Ik weet dat goed genoeg maar ben ook maar een mens, sorry.... Nadien.....als ik dan bv men zoetie zo zie genieten van het lekkere avondmaal dat ik gekookt heb en van de grote ijs die ik iedere avond voor hem klaarmaak zoals in de beste ijssalons, dan geniet ik van hem zo bezig te zien, dankend dat hij Godzijdank niet al te veel last heeft van die vieze chemo, en verdwijnt dat dip(je) alweer ergens ver weg....wachtend tot ik het weer moeilijk krijg, want verdwijnen gaat dat dipje niet. Dat was het alweer over gister en vandaag. Morgen is het zondag en t'zal van het weer afhangen hoe die er gaat uit zien. Dat vertel ik je morgen of overmorgen wel. Voor alle lezertjes hier en blog-vrienden : fijne zondag morgen ! Niesje
Goeienavond. En zo is dagje 2 ook weeral voorbij.... Om half 2 moesten we in kliniek zijn en we waren vrij goed op tijd en moesten zelfs niet in de wachtzaal gaan zitten maar werden direct naar kamer 3 doorverwezen. Daar stond men zoetie z'n zetel reeds klaar.... ja op den duur begint ge het daar allemaal te kennen hé.... Na zo'n klein kwartiertje kwam de verpleegster met alle 'zakken' die zouden moeten aangekoppeld worden (spoeling-chemo-terug spoeling-medicatie) alles goed voor zo'n drie uur! Ook nu weer gewapend met de nodige lectuur had ik het me al een beetje 'aangenaam' gemaakt op men stoeltje, maar die stoelen daar pffffff om er uuuuuuuren op te zitten zijn ze nu ook weer niet zo goed geschikt.....gister had ik al vrij veel last van m'n rugske en vandaag nog erger ! Op aanranden van men zoetie, die moe was en toch z'n oogjes wat wou dicht doen, ben ik op verkenning gegaan naar het buiten terras. Ik had daar over in de krant gelezen ; is nieuw in ons ziekenhuis en is terras speciaal voor de kankerpatienten, alwaar ze dus de mogelijkheid hebben om bij mooi weer hun baxters en spoelingen buiten te kunnen krijgen. En daar op dat terras ben ik toch een half uurtje gaan verpozen - t'was vrij drukkend onweerachtig warm buiten maar droog, dus daar kon ik men rugske even de nodige rust gunnen en dat heeft me deugd gedaan om nadien terug in kamer 3 op men stoeltje plaats te nemen. Alles is weeral vrij goed verlopen en om half 6 waren we alweer terug thuis. Tot hiertoe zijn er geen noemenswaardige nevenwerkingen. Wat ik wel zie (maar wat ik reeds ken) is dat men zoetie een zeer mooie huidskleur heeft, net alsof hij in de zon gezeten heeft. Uit ondervinding weet ik dat dat van de medicatie in die baxters is. Ook heeft hij een weinig last van wat vochtophoping - ook niet nieuws en zeker niet om te panikeren - nodige pilletjes daarvoor zijn reeds door hem ingenomen. Ne mens leert bij hé in eenders welke situatie.... Wat dat pomp(je) betreft heb ik vandaag ook wat meer duidelijkheid gekregen. In eerste instantie had ik gedacht dat vandaag dat pompje zou leeg geweest zijn tegen dat we in kliniek waren en dat dat daar dan terug zou moeten aangesloten worden en morgen alweer, maar neen ...... zo marcheert het niet. Dat pomp(je) is gister aangesloten om zijn werk te doen tot en met morgenavond - als ik het goed gehoord heb doet dat z'n werk zo voor een 44tal uren. Dus dat wordt niet afgekoppeld of vernieuwd neen.....dat doet z'n werk dus tot we morgen avond terug uit t'ziekenhuis komen (zonder pompje). Op zulke momenten sta je der wel effe bij stil bij t'feit dat de wetenschap toch eigenlijk niet stil staat. Pakweg zo'n 10 jaar terug zouden mensen zoals men zoetie een drietal dagen (of misschien zelfs langer) in ziekenhuisopname moeten gaan en nu dankzij de uitvinding van dit pomp(je) - dat zelfs tot 7dagen lang z'n werk kan doen - is ziekenhuisopname nu niet meer nodig. Momenteel probeert men zoetie de voetbal te volgen maar ik zie dat z'n oogjes regemaltig toe vallen .... Zolang het bij vermoeidheid blijft ben ik zeer tevreden. En de eventuele goals die er kunnen komen zal hij niet missen want door t'geroep en gejuich van t'publiek op tv is hij vlug genoeg wakker Tot zover dus dagje 2. Voor de rest is er hier ten huize niet veel belangrijks gebeurd vandaag - alles staat in teken van die drie dagen kuur, zo ook morgen. Ik hoop dat alles morgen even goed verloopt als de 2 vorige dagen en dan zit het er héél misschien in dat ik s'avonds samen met men tante naar de avondmarkt in haar dorp ga - is iets wat ik alle jaren doe maar iets wat nu moeilijk op voorhand af te spreken is, alhoewel.......men zoetie zegt dat ik gerust kan gaan.... We zien morgen wel. En zo is er alweer bijna een week voorbij en nadert voor velen de grote vakantie ! En waar blijft de zomer ?? Die is toch begonnen vandaag heb ik net gehoord ..... Hoop doet leven.... Groetjes Niesje
ja 'oef' zeg dat wel.......yes!!!! t'is gelukt ! We zijn gestart !!! Wat een super stressy spannend dagje !! man man man !! Om kwart voor 8 waren we reeds in t'ziekenhuis - lekker rustig - lekker goed op tijd.... Al vrij vlug kwamen ze men ventje roepen voor de bloedprik - ik blijf dan in de wachtzaal braaf wachten. Ondertussen weten we maar al te goed hoe het daar allemaal loopt. Stilletjes aan loopt die wachtzaal (die niet klein is) helemaal vol en dat stemt tot nadenken ! Jon en oud, dik en dun, onmenselijk wat je daar ziet, maar één ding is zeker : de sfeer die daar hangt tussen al die lotgenoten die is van onschatbare waarde ! Iedereen glimlacht naar iedereen, iedereen begroet iedereen, iedereen helpt iedereen! Lotgenoten ja.....zowel de zieken zelf als diegene die er naast leven. Enfin....goed gewapend met de nodige lectuur zat ik dus te wachten op men zoetie die zo na een kwartiertje terug was. En dan was het wachten......en wachten.......en wachten...... We werden er ongerust van ;waarom zo vroeg worden uitgenodigd als je toch zo lang moet wachten. Maar na al die maanden weten we dat die dagen zijn waarop je zeer veel geduld moet hebben, want......je bent heus niet alleen. Maar daar lag de schuld niet, want, ook al kan het daar vrij druk zijn, normaal verloopt alles vrij vlot, maar nu niet....wat was er toch gaande, want aan de manier van de onrust die er heerste tussen de verpleegsters die je daar ziet aan en af lopen wisten we dat er iets niet klopte. Na een tijdje werd het ons duidelijk........en kwam een lieve verpleegster ons melden dat onze oncologe (en uiteraard de oncologe van nog vele patienten daar) was vergeten om haar voorschriften (voor baxters van chemo en spoelingen) te ondertekenen en zonder haar handtekening werd er niets gedaan - dat is de wet daar (zeer begrijpelijk) Dus.....werd er ons vriendelijk verzocht te wachten..... Ze waren voortdurend aan het proberen om haar via de telefoon te bereiken maar ook dat lukte niet. Kwart voor tien!.....was ze daar.....oef .... nu zou het wel vooruit gaan zeker ???? Maja......je bent daar niet alleen dus.....om zeer lang verhaal kort te maken......met zo'n drie uur vertraging mochten we ons dan naar kamer 14 begeven alwaar dan toch met de spoeling kon beginnen. Als die spoeling zo'n uurtje aan de gang is, dan moet m'n zoetie een grote tablet innemen (dat kennen we ook al v d voorbije maanden en dat is tegen de misselijkheid). Maar er was maar één ding dat door men kopje spookte en dat was .....'is zijn bloed goed genoeg deze keer'???? Dus ik kan je verzekeren.......die uren die daar aan voorafgingen waren vreselijk!!!! Ik kan het niet beschrijven wat er dan allemaal door je heen gaat - die angste die er door je lichaam stroomt - niet gezond !!! Toen de verpleegster met die pillen kwam wist ik.....yes...t'mag precies doorgaan en heb ik het haar dan ook op de man af gevraagd en toen ze volmondig 'jaja' zegde viel er een serieus pak van men schouders !!! Direct ben ik begonnen met de kinderen te smsen want ook die zaten vol spanning op hun werk te wachten op nieuws natuurlijk! Eindelijk keerde de rust in men lichaam een beetje terug en ben ik volle moed mijn zoetie beginnen te verwennen met het aanhalen van de nodige koffietjes en broodjes En dat smaakte hem ! Natuurlijk door al die vertragingen (waarvoor onze oncologe haar zeer zeer veel heeft geexcuseerd) en wat we haar helemaal niet kwalijk nemen (djiezus er zijn wel erger dingen), is gans deze dag uitgelopen en waren we pas om zes uur thuis. t'Is te zeggen......onze zoon is mij komen aflossen rond half 3 en dan ben ik naar huis gereden om voor onze viervoeter te zorgen en om te zorgen dat er iets lekkers op tafel stond s'avonds. Ik vond het ook goed dat hij me kwam aflossen, zo wist ik dat hij de uitleg van de pomp die men zoetie mee naar huis zou krijgen, goed zou begrijpen. Nu écht veel begrijpen is er daar eigenlijk niet aan ; dat pomp(je) zit in een soort van buidelzakje en hangt in verbinding met men zoetie z'n port catheter. Hopelijk stoort het hem niet bij t'slapen vannacht..... Maar een lotgenote op onze kamer, die reeds 4 jaar ervaring heeft met dit systeem vertelde ons dat het voor haar ook geen enkel probleem vormde - ze heeft ons een beetje gerust gesteld. Ook nevenwerkingen had zij weinig of niet. Ook dit is natuurlijk af te wachten want ieder persoon is verschillend, maar doordat men zoetie al het voorgaande zeer zware zo goed heeft doorstaan, hopen we natuurlijk dat dit deze keer ook gaat lukken. In de samenstelling van deze coctail(s) blijkt dat het verschrikkelijke giftige taxotère er niet in zit deze keer - oef ! Dat is al een opluchting want dat is puur vergif in je lichaam. Dus qua nevenwerkingen gaat hij zéker geen problemen krijgen met haaruitval of zo, wat ook al een geruststelling is, alhoewel we goed genoeg weten dat dat het minste is (voor een man toch). Onze oncologe is ook bij ons geweest in de loop van de dag en toen ze met een grote glimlacht zegde dat de bloeduitslag 'picobello' is deze keer waren we zeer zeer opgelucht !!! Ze heeft ons weer zeer veel moed gegeven. We kijken écht op naar deze vrouw-moeder-dokter-oncologe ! Ook hebben we het programma van de volgende twee dagen mee gekregen : morgen moeten we terug naar ziekenhuis tegen half 2 (dit voor een dikke 3 uurtjes) en vrijdag moeten we terug tegen half 3 voor één anderhalf uurtje en dan zijn we elf dagen gerust !..... zucht ! Zo gaan we dus vier kuren moeten ondergaan - t'is te zeggen ....men zoetie natuurlijk, maar wij leven zo innig met hem mee .....onverwoordelijk ! Vandaag ook met andere lotgenoten gesproken en als je dan hoort dat er mensen zijn die daar al 4 a 5 jaar komen voor zulke kuren tja.......enerzijds is dit vreselijk maar anderzijds is het dankzij de vooruitgang van de geneeskunde dat deze mensen dit nog kunnen. En zo moeten wij ook proberen te denken en te hopen. Tot zover de nieuwtjes van deze voor ons zéér lange dag ! Slaapwel Niesje
ja...nog 1x slapen en dan kunnen we hopelijk starten met de volgende kuur(en).... De sfeer begint hier voelbaar spannender te worden.... zoetie kijkt tv en de kids zijn beiden een beetje afleiding aan t'zoeken door met hun zaterdag genomen fotoreportage van zwangere buik bezig te zijn. Er is hier maar één iemand die het allemaal niet zo stoort en dat is onze viervoeter. Die is net terug van een wandeling met haar vrouwke (onze dochter) en ligt hier lang uit op de vloer. Zelf heb ik deze namiddag ook een beetje afleiding opgezocht door effe wat te gaan fietsen. In t'zonnetje was het heerlijk ! Dan avondeten klaar gemaakt en nu.....rust. Morgenvroeg zal het vroeg dag zijn want we moeten al om 8u in kliniek zijn, dus....wekker wordt gezet tegen 6uur. Please God let it be going on.....???? Tot morgen.... Niesje
Hey, Sorry dat ik hier gister niets meer ben komen schrijven, maar t'was een zeer vermoeiend weekendje. Maar ik ga geen excuses zoeken hoor......t'ging me helemaal niet zoals het moest, punt uit. Maar hier ben ik dan alweer om jullie te vertellen over het voorbije weekendje. Eerst was er zaterdag - de trouw van de dochter v een vriendin. Zoals ik al geschreven heb hier heb ik geen woorden om te beschrijven hoe prachtig bruid & bruidegom er uit zagen! Super ! Ze zijn reeds 8 jaar samen, en hebben een pracht van een zoontje in de leeftijd van 3 alsook een mooi huisje, dus eigenlijk hebben ze dit alles nu bezegeld met hun beider 'ja-woord'. In één woord: een prachtig gezinnetje, die momenteel op huwelijksreis zijn in Griekenland. Leuk hé ! Zoals beloofd ben ik dus in m'n eentje naar het avondfeest geweest. Enerzijds was ik blij om eventjes tussen vele bekende gezichten te zijn, maar anderzijds......tja.......k'ben helemaal niet gewoon om alleen naar zulke gelegenheden te gaan, dus leuk is écht wel anders !Op de feestlocatie aangekomen heb ik me direct naar het kersverse koppeltje begeven om hun mijn cadeau te overhandigen en hen nogmaals te feliciteren. Nadien was ik eerst wat onwennig aan de toog gaan zitten, maar toen me dit toch helemaal niet beviel heb ik dan toch maar plaats genomen aan een lange tafel. Al vrij vlug werd ik vergezeld van de duitse zussen van de moeder van de bruid (die vriendin dus). Die duitse zussen ken ik dus ook al vele jaren maar zo vaak zien we elkaar nu ook weer niet, dus we hadden zeer veel bij te praten en dat maakte het dan toch wat gezelliger voor mij. Maar toen was het moment daar gekomen van de openingsdans, welke trouwens zeer mooi was, draaide de muziek op volle toeren en dat maakte het converseren er zeker niet makkelijker om dus besloot ik na enige tijd om toch maar naar huis te gaan. Tussen dit besluit en het eindelijke vertrek is dan toch nog een uurtje overheen gegaan want tja......je moet toch deftig afscheid nemen hé Thuis zat men zoetie te wachten op de verhalen, welke ik hem natuurlijk nog uitgebreid verteld heb. Gister zondag dan was het het uitgestelde verjaardags'feestje' van men zus. Maar daar het volop examenperiode is voor haar dochtertje werd dit uitgesteld tot de vooravond, zodat ze nog voldoende kon studeren. Ook dit was gezellig maar........zonder zoetie...... Wel was men zoon erbij met z'n vriendin alsook men broer en dat maakte het toch aangenaam. Vandaag was ik dan alweer even afgesproken met men jarige nichtje - maandag is haar vrije dag dus dat was leuk dat ze nét op die dag dan ook nog jarig is. Toen ik haar belde om te feliciteren vanmorgend stelde ze voor om tegen de middag samen iets te gaan drinken en of ik niet met haar even kon mee gaan naar een vrij dure chique bruidswinkel want ook haar dochter trouwt (pas in oktober), maar ze is al volop aan het rond kijken voor de gepaste kledij. Jaja de trouwers kunnen hier tellen dit jaar ! (nog 2 te gaan !) Wat men zoetie betreft (wat het allerbelangrijkste hier is!) : wel.....de antibiotica doet zen werk zeer goed ; hij voelt zeer goede verbetering van zijn sinusproblemen en het hoesten is zo goed als gedaan - oef ! Ook koorts heeft hij de ganse voorbije week niet meer gehad. Dus we leven hier in spanning naar overmorgen toe (woensdag) - dag van de hopelijk nieuwe start van chemo! Dat zal van zijn bloedwaarde afhangen - hopelijk is het deze keer allemaal in orde om te starten ! Wat mij betreft : ik leef al enkele dagen in een vreemde sfeer - ik voel me soms zeer triest en ongelukkig maar wil het zo weinig mogelijk hier laten merken. Van waar dit gevoel komt tja.....moeten we niet ver achter zoeken natuurlijk maar meestal lukt het me wel beter en nu ligt me alles zeer gevoelig. t'Zal allemaal wel te maken hebben met wat komen gaat deze week zeker ?! pfffff Drie dagen kliniek.......vreselijk ! Maar dat mag ik alleen maar denken en hier neerschrijven - niemand weet er hier van....ik moet flink zijn ! Dat het maar vlug vrijdagavond is en dan maar hopen dat m'n zoetie alles even goed verdragen zal als al het voorgaande ! Duim duim duim!!! ??? Weet je......sommige dingen maken me zeer boos.... mensen maken momenteel allemaal vakantie plannen of dergelijke en mijn/ons leven staat stil....... Egoistisch hé om er zo over te denken ! Verdomme toch.......waarom ??? Slaapwel. trieste Niesje
Hey hey, Eventjes nog vlug bij schrijven want vanavond zal dat er niet meer van komen. De dag van vandaag staat in het teken van het jonge prachtige koppeltje welke ik vanmorgend reeds, samen met onze dochter ben gaan bewonderen aan het gemeentehuis. Wat kan trouwen toch mooi zijn ! En knap dat de bruid er uit zag zo naast haar trotse bruidegom ! En dan nog die trotse mama in haar te fel rood gekleurde jurk met te fel rood gekleurde hoog gehakte schoenen en haar te fel rood gekleurde piepkleine handtasje uit de jaren '30 en als kers op de taart haar te fel gekleurde rode bloem in haar te fel gekleurde blonde haren Maar.......fier dat ze was....fier op haar énigste knappe dochter ! t'Was leuk vanmorgend en ik was zeer happy dat uiteindelijk onze dochter toch mee ging kijken. Normaal zou ze vanavond mee gaan naar het avondfeest, maar daar is iets tussengekomen ..... dus moet ik alleen. Ee aller eerste keer in men zo lang gelukkig getrouwde leventje dat ik alleen naar een trouwfeest ga. k'Ga hem missen aan m'n zijde sebiet....men ventje hé...men zoetie al weet ik goed genoeg dat hij dit allemaal niet mist hoor ; hij houdt daar allemaal niet zo van En t'is voetbal..... ik hoef neit ongerust te zijn dat hij zich zou gaan vervelen en via men mobieltje hou ik contact met het thuisfront. Dus.....ik ga me nu een beetje mooi maken - t'is tenslotte naar een avondfeest dat ik ga.... Morgen kom ik het hier wel neer tokkelen als ik tijd heb en anders overmorgen. Fijne zaterdagavond. Niesje
Hey hier..... Ja t'is raining pffffff om depri van te worden ! Normaal had ik hier op dit uur van deze vrijdag niet gezeten, maar nu door die hevige onophoudende regenval zijn m'n plannen serieus gewijzigd, en dat is niet leuk ! Maar er zijn véél erger dingen !..... Dus....ja normaal was ik nu gezellig op de feestmarkt in t'dorp aan het rondkuieren, samen met vriendin en weet ik wie nog wie we daar allemaal zouden tegenkomen, want zo gaat dat in een dorp waar je geboren en opgegroeid bent hé ; en normaal zou de man v m'n vriendin nu bij men zoetie naar de 'spannende' voetbal op tv aan t'kijken zijn om sebiet samen lekker te genieten van een door mij aangekocht snoepeke voor bij de koffie voor hen. Maar.....t'kl...(sorry) Belgische weertje heeft serieus roet in t'eten gegooid pfffff Géén feestmarkt dus géén terrasje en geen leuke ontmoetingen en voor men zoetie.....wél voetbal en wél lekkernij, alleen met mij ips met man v vriendin - ook leuk natuurlijk - we maken er hier t'beste van. Terwijl de regen klettert op de veranda en onze blonde viervoeter prinses tussen ons op haar dekentje ligt te ronken, maken we het hier best gezellig. De kids zijn niet thuis : onze zoon ging kokkerellen samen met z'n vriendin en z'n zus (ons dochter dus) met vriend mochten komen eten - super hé hoe die zich vermaken ! En k'heb gister een tipje v d sluier van de menu mogen lezen en mmmm t'zag er allemaal heerlijk uit ! k'Ben benieuwd voor hun verhaal straks Vandaag was voor mij ff spannend dagje want vanmorgend reeds om half 9 had ik afspraak bij de gynecoloog. Gewoon jaarlijks routine onderzoek - niets speciaals dus maar pffffff nieks voor mij !!!! Slecht geslapen - vroeg wakker en op van de zenuwen ! En dit heeft geduurd tot tja....ik er buiten ben gekomen en dat was vijf over 9! Vlug hé maar die minuten daartussen dat waren uren voor mij ! Enfin.....grote opluchting toen de dokter me zegde dat alles oke is ! Zo kan ik er toch weer een jaartje tegen. En om dit een beetje te 'vieren' was ik met onze dochter (die een dagje verlof had) afgesproken om samen te gaan shoppen. Zij had nog t'een en t'ander nodig en ik wou toch ook nog iets voor t'feest morgenavond. Want ja morgen is het dan de trouw van de dochter van een andere vriendin. Morgenvroeg ga ik naar t'gemeentehuis kijken en morgenavond ga ik dan voor de allereerste keer in men 'jonge' leventje helemaal alleen naar een trouwfeest. Met gemengde gevoelens want als ik eerlijk ben doe ik dat niet écht graag, maar langs de andere kant is een sprankeltje ontspanning meer dan welkom ! k'Ben benieuwd hoe dit gaat verlopen en of ik het er lang ga uit houden Gelukkig ga ik er wel veel bekenden zien, dus dat denk ik toch gaat best ontspannend worden. Zondag overdag heb ik nog niet veel plannen maar hoop wel op een beetje zon, zodat ik toch wat in de tuin kan doen en ook zon omdat onze dochter haar eerste fotoreportage gaat maken over een toekomstige mama. Voor alle zekerheid heeft ze wel een mooie binnenlocatie gevonden maar foto's buiten zijn toch altijd mooier hé. Haar broer gaat haar een beetje assisteren, zo voelt ze zich bij deze 1ste reportage toch een beetje zekerder, al heb ik er alle geloof in dat ze dat zeer goed gaat doen ! s'Avonds staat er dan koffie en taart op t'programma voor men zus haar verjaardag. Ook daar....ga ik zonder zoetie naar toe - niet leuk hé, maar gelukkig gaan onze kids mee en uiteraard is men broer daar ook. Hopelijk is deze nare tijd van gevaar voor bacterien en virussen weer snel voorbij ! Ik vind dit helemaal niet leuk zo maar mag dit niet luidop zeggen want tenslotte heeft er hier niemand schuld aan en wil ik niet egoistisch overkomen. t'Is gewoon allemaal zo oneerlijk !!! Met men zoetie gaat het gelukkig precies toch de goeie kant op ; de zware antibiotica doet z'n werk precies wel goed - op hoop van zegen !!! Voila......tot zover de laatste nieuwtjes Fijn weekend iedereen en ondanks de regen......mensen genieten hoor !!!!!!! Liefs Niesje
Dag lieve mensen..... Zoals beloofd hier een beetje uitleg over t'verloop van vandaag ; maar m'n titeltje ligt al een stukje v d sluier..... Vanmorgend, na een vrij goeie nachtrust, zat men zoetie om iets voor negen picobello en volle moed! klaar om te vertrekken, richting ziekenhuis voor start nieuwe chemo-kuur. Onze zoon ging met hem vertrekken en ik ging na m'n werk hier uiteraard ook zo vlug mogelijk naar ginder. Tja.....t'leven gaat verder en zo ook het huishouden dat niet stilvalt en dat al enkele maanden practisch volledig op mijn schouders rust (wat ik doe met hart en ziel hoor), dus waren we overeengekomen dat zoon & papa zouden vertrekken en ik ging nakomen als ik hier met alles klaar was. En dat was ik ook.....om iets voor tien stond ik reeds te popelen tot plots mijn gsm een berichtje ontving : 'kuur uitgesteld, papa's bloedwaarden niet oke) ; mijn hart klopte in m'n keel toen ik dit las, dat kan je je wel voorstellen. Totaal over men toeren, net klaar om te vertrekken stond ik daar....... Gelukkig kent onze zoon z'n mama vrij goed en nog geen minuut na t'lezen van dit berichtje belde men gsm....t'was onze zoon. Al vrij snel was ik terug ontspannen toen ik hoorde dat er geen paniek mocht zijn, dat er geen reden is voor ongerust te zijn - dat klonk al allemaal vrij ophelderend, maar wat was er dan aan de hand ???? Wel.....daarvoor gaan we eerst effe terug richting vorige week.......... Vorige donderdag, zo net voor t'weekend, vond men zoetie het maar veilig dat hij afspraak zou maken met de huisarts in verband met de antibiotica die bijna op was om z'n sinus probleem op te lossen (want je zal altijd zien zo voor een weekend hé...) Dus hij belt haar op met vraag of ze ne keer kan langskomen en zij stelt voor of hij niet tot bij haar kan komen. Nu normaal doet hij dat de laatste maanden niet en komt de huisdokter naar hier, maar sinds enkele weken is ze verhuist in dezelfde straat, hier net om de hoek, juist enkele huisnummers korter deze richting op, dus.....men zoetie denkt bij zichzelf : och.....ik ga nog eens tot bij haar, dan ben ik es buiten....en dan heb ik haar nieuwe praktijk ne keer gezien. Dus.....toen ik dat hoorde, ikke me van geen kwaad bewust, laat hem gaan hé. Hij komt na bijna twee uur terug met nieuwe voorschrift en voor de rest nieks a de hand, tot s'avonds.....eerste avond met koorts......wij niet wetend wat er gaan de is en hopend dit met Dafalgan te stoppen. Maar wat blijkt......de rest v de week én t'voorbije weekend is en blijft hij koortsig....met ups en downs - zeer raar. Toen we vrijdag dan die minder goede uitslag van zijn scans kregen, hebben we dit wel effe ter sprake gebracht bij de oncologe maar....zij is daar niet verder op ingegaan omdat ze zegde: dat kan veel zijn want je bent niet minder of niet meer vatbaar voor virussen en/of bacterien, maar het kan ook 'kankerkoorts' zijn (nog nooit v gehoord!!). Enfin........daar uitslag scan's niet zo bevredigend was dat we gehoopt hadden zijn we die middag sowiso totaal down en depressief naar huis gegaan en is ons ganse weekend zéér zéér depri verlopen Plusssss daarbij nog eens t'blijvend probleem met die koorts ups en downs, gelukkig wel altijd te dempen met Dafalgan's. Dus.....maandag zou zéker de huisarts komen ! Zo gezegd zo gedaan : huisarts is gekomen....heeft men zoetie onderzocht.....en ja....vanwaar komt die koorts....waarsch v z'n sinussen, maar geen probleem, zo lang de koorts kan onderdrukt worden met Dafalgan is er geen reden tot verdere stappen. Dus dat was eergister. Nu vandaag.....met volle moed dus richting kliniek waar vrij vlug begonnen is met bloedonderzoek én aansluiting baxter om te spoelen (dat gebeurd altijd eerst voor baxter met chemo) en toen de spoeling net begonnen was, kwam verpleegster met t'minder goede nieuws dat ze alles terug moest afkoppelen want bloedwaarden waren toch niet goed. Dat wil zeggen : witte bloedlichaampjes zijn er te weinig...... Zoet en zoon moeten effe wachten op oncologe. En die heeft dan uiteindelijk opheldering gebracht en ervoor gezorgd dat we ons alle 4 momenteel véél véél beter voelen dat de voorbije dagen !!! Wat is er nu gaande : wel.....m'n zoetie heeft zeer waarschijnlijk in die mooie nieuwe, maar vrij kleine onverluchte wachtzaal bij onze huisarts, toen hij daar tussen de zieke hoestende mensen heeft gezeten iets opgedaan dat voor deze miserie nu gezorgd heeft (zware hoesten en koorts) en dat is de reden dat zijn bloedwaarden uiteraard niet goed zijn. Natuurlijk sloeg bij ons de paniek ten kop want........nu wordt chemo uitgesteld, dus denken wij....t'monster kan dus goed weer z'n vieze werk doen!!!! Maar oncologe heeft ons op het hart gedrukt dat we dit niet zo mogen zien; dat ze zelfs 2 maanden kan wachten om chemo kuur verder te zetten, maar dat ze dat niet doet als dat niet nodig is, dus volgende week woensdag, na het nemen van goeie medicatie voor zijn verkoudheid, kan hij dan toch terug starten met dat wat er vandaag eigenlijk had moeten gebeuren. Nogmaals heeft ze ons op het hart gedrukt dat we niet in paniek moeten zijn, niet ongerust moeten zijn en ik weet goed dat ze dat vrijdag ook gezegd heeft hoor maja.........allemaal waren we depri, allemaal breiden we innerlijk ons eigen negatieve verhaal aan deze minder goede uitslag, en dat mogen we helemaal niet meer doen !!! We moeten naar de oncologe luisteren, ze volledig vertrouwen en niet zelf voor dokter spelen. Makkelijk gezegd hé ! Want geloof me.......er gaat wan in je kopje rond hoor pffffffffff ik wens het écht niemand nie toe !!!!! Maar nu zijn we opgelucht .......ondanks dat het niet heeft mogen plaatsvinden vandaag, zijn we toch opgelucht - gewoon door de duidelijke uitleg van onze oncologe, waarvoor alle respect en waardering !!!! Godzij dank zijn er mensen zoals zij - ook een moeder van vier kinderen waaronder net een babytje. Dus.......we herademen hier met volle teugen ! En geloof me.....dat doet zo'n deugd !!!! Even waren al men afspraken voor de komende dagen al afgebeld, want ik had geen zin in nieks meer maar nu kijk ik er alweer enorm naar uit. Wat die afspraken zijn: wel de leuke zijn : manicuur en pedicuur (kan ik zo van genieten) ; t'minder leuke is : vrijdagmorgend gynecologisch jaarlijks onderzoek brrrrrrrrrrrrr haat ik !!!! Maar deze afspraak staat een jaar vast, dus die moet doorgaan maar ik griezel als ik er aan denk want ik moet dit jaar alleen gaan ! Al jaren doe ik dit samen met men zusje, maar mits dat zij nu aan het werken is heeft ze die afspraak voor haar moeten veranderen.... Maar ik ga flink zijn..... ;-) En dan komt zaterdag er aan......t'huwelijk v de dochter van een vriendin dus s'morgens ga ik naar gemeentehuis kijken en s'avonds zijn we normaal met zn allen uitgenodigd op t'avondfeest, maar.......alleen ik ga er naar toe, op voorwaarde dat er wel iemand bij papa kan zijn (wat nie nodig is hoor, maar toch.....dan ben ik gerust) en vermits het voetbal op tv is hebben beide kids al voorgesteld om hier samen bij papa te komen kijken, dus ik denk wel dat ik met een gerust hartje zal kunnen vertrekken. Als er nu alleen nog wat lente in t'land zou kunnen komen sé met een beetje meer zonneschijn, dan gaan we allemaal wat vrolijker zijn . Lieve mensen......geniet van de kleine dingen des levens want ........t'kan zo omdraaien !!! Tot gauw ! Liefs Niesje
Hey, Hier zijn we weer ; gister had ik écht geen zin, sorry. Vandaag, maandag, vanmorgend de huisdokter gebeld om te vragen of ze eens wou langs komen - gewoon kwestie van haar dossier volledig te maken met het nieuws dat we aanstaande woensdag terug met chemo moeten beginnen, maar ook omdat ik in men achterhoofd een beetje hoopte dat zij de moraal van men zoetie, dewelke momenteel op een zeer zeer laag pitje staat, toch wat meer op te peppen. Uit ondervinding weet ik dat dit in de aller begintijd van deze voor ons ellendige periode, ook heeft geholpen. Uiteraard schrok ook zij van het minder goede nieuws, want ze staat dan wel in verbinding met onze oncologe, het desbetreffende dossier van ons was haar nog niet toegestuurd, waar ik alle begrip voor heb natuurlijk. Maar het is haar dus wel een beetje gelukt de gemoedstoestand van men zoetie terug wat op te krikken ; zo zie je maar hé......woorden uit een neutraal iemand's mond kunnen wonderen verrichten. Ik ga hier nu niet verklaren dat alles hier terug koek en ei is, neen, helemaal niet! Maar ik merk wel aan men zoetie z'n manier van doen nu dat het hem iets beter gaat, en dat is voor mij al een begin. Ze heeft hem (en ons ook natuurlijk) heel veel moed ingesproken en ze hoopt uiteraard ook dat alles zo goed mag verlopen zoals het al verlopen is tot hiertoe. Ze herhaalde nog maar eens dat mijn zoetie het tot hiertoe wel zeer zeer goed gedaan heeft, ondanks de toch zware chemo die hij reeds heeft gekregen. Hij zou bijna bij de uitzonderingen horen als je onze dokteres mag geloven (en dat doe ik ook hoor) ; ze heeft hem ook op het hart gedrukt dat hij zich niet schuldig moet voelen over t'feit dat we op vakantie zijn geweest, over t'feit dat er die rustperiode is ingelast. Neen, geen schuldgevoel, wel dankbaar zijn daarvoor want die periode heeft z'n lichaam de kans gegeven om te herstellen en zich klaar te somen voor spijtig genoeg momenten gelijk deze.... En in de toekomst (heeft ze nadrukkelijk gezegd) ook zo veel mogelijk, als hij kan : genieten van de kleine dingen ..... k'Hoop dat hij die woorden goed gaat onthouden.... Het koortsprobleem, dat tot daarnet precies was opgelost, wel daar tilde ze niet al te zwaar aan. Zolang die hogere temperaturen, en nu spreek ik over maximum 38.6, gedrukt kunnen worden door Dafalgan moeten we niet paniekeren, en tot hiertoe lukt ons dat wel. Natuurlijk hoop ik maar dat hij woensdag geen koorts gaan hebben, want dan gaat dat wel problemen geven denk ik met t'starten van de chemo.... Dus duim duim duim....!!!! Enfin......wat ook beetje positief was is dat hij toch terug 200gr is bijgekomen .... Ja op den duur heb je schrik van alles hé....afvallen is niet goed, koorts maken is niet goed, een te traag hartritme is niet goed pfffff je zou van minder depri worden ! Ik hoop nu dat z'n eten sebiet toch wat gaat smaken en dat we zo stilletjes aan toegroeien naar woensdag..... Ondertussen zijn er vele familieleden en vrienden van dit minder goede nieuws op de hoogte gebracht en tja.....iedereen doet zen best om positief over te komen maar geloof me.......daar hebben wij nu geen oren naar, ook al weten we goed genoeg dat de mensen het allemaal goed bedoelen. Soortgenoten weten goed genoeg waarover ik het nu heb....... Zo....ben al weer bij dat ik hier ff heb kunnen bij schrijven voor t'geval het er later op de dag niet meer moest van kunnen komen. k'Ga nu aan m'n avondeten beginnen want sebiet komt ons dochter thuis. Geen plezante opgave als je geen eetlust hebt.......maja....t'moet hé ! Tot later! Liefs Niesje
Hoi, Zaterdagavond is het nu - voetbalavondje . Na een nachtje van waken, wakker liggen, opstaan, rondlopen, koorts meten, water drinken en al bij al toch ook wat slapen tussendoor, zaten we vanmorgend om 8 uur aan de koffietafel. Zuchten.....blazen.....proberen alles te verteren.....proberen moed in te spreken (wetende dat m'n eigen moed zeer ver weg zit) en tja ook af en toe tranen....., en vragen steeds wederom : why ???? waarom ik??? wat heb ik deze wereld misdaan (woorden v mn zoetie). Wat ik ook zeg of probeer te zeggen, moed in spreken is momenteel niet gemakkelijk. Z'n lichaamstemperatuur was normaal tot een uur of tien en toen begon het alweer pffff dan weer hoog dan weer wat lager maar niet meer normaal, juist zoals gister. Hoger dan 39° gaat ze Godzijdank niet maar toch.....wetende dat niemand hier ooit échte hoge koorts gemaakt heeft is dit nu wel effe iets te veel van 't ongekende. Gelukkig helpen de vele Dafalgan's de koorts steeds weer wat naar onder te drukken, zodat we de dag 'normaal' door krijgen, maar in ieder geval zal er maandagmorgend naar de huisarts gebeld worden. Waar komt die koorts vandaan ? Niemand weet het? Is het 'kanker-koorts' ? Dit woord heb ik tot gister nog nooit gehoord maar oncologe sprak er over maar juiste diagnose daarover is moeilijk te bevestigen omdat m'n zoetie momenteel niet in de gevaarlijke risico periode zit qua gevaar voor virussen en bacterien. Hij is momenteel niet meer of minder imuun dan gij of ik, dus écht gevaar is er niet, maar die koorts moet wel van iets komen, maar van wat? Zijn ontstoken, ondertussen toch beter geworden sinussen?? Nevenwerkingen??? We weten het niet, maar leuk is anders! Vanmorgend kwamen onze buren hier bellen - ze zijn net terug van een weekje Schotland (lievelingsland v m'n zoetie....), en tijdens hun afwezigheid zorgt men zoetie een beetje voor house-sitting, tomatenverzorging, brievenbus etc en ook zij waren op de hoogte van ons doktersbezoekje gister voor uitslag, dus heel benieuwd, met twee cadeautjes in hun hand (chocolaatjes en fles schotse wijn) stonden ze hier met een grote glimlach aan onze voordeur. Net toen ze hier aanbelden had ik een zeer triest moment met onze dochter, voor wie het soms ook een beetje te veel wordt en als papa dan effe niet in de buurt is (hij was douchen), dan laten we samen al eens onze tranen de vrije loop, dus buren schrokken wel ff toen ze eerstens men betraande oogjes zagen én nadien het minder goede nieuws. t'Zijn superlieve buren die we hebben, dus ook van hen krijgen we zeer veel steun, ma tja..... Normaal hadden we morgen zo'n leuke uitstap gedaan naar vriendin in Nederland, maar ook deze plannen zijn nu weggeborgen - ik keek er zo naar uit! Ook de plannen om terug enkele dagen naar Frankrijk te gaan, daar wordt momenteel braaf over gezwegen. Nu geniet men zoetie van de voetbalavond. Nederland-Denemarken is net gedaan en sebiet begint Duitsland tegen ??? (weet ik niet meer). Onze zoon had beloofd om papa gezelschap te komen houden, kwestie v z'n zinnen wat te verzetten, dus die verwacht ik à la minute terug want daarnet was hij ook al hier maar nu is hij ff z'n vriendin gaan halen. Dochterlief is met vriend en onze viervoeter gaan wandelen, dus t'is hier nu ff rustig En wat zijn mijn plannen voor vanavond : wel....ofwel lees ik verder in men dikke boek, ofwel zet ik men koptelefoon sebiet op en ga ik naar een mooie film kijken - ik weet niet wat me t'meest gaat bezighouden??? Kan best zijn....de voetbal..... ach...we zien wel. Fijne zaterdag-voetbal-avond Niesje
tja.....je zou van minder....! We hadden zo gehoopt op goei nieuws ! We hadden zo gehoopt te mogen starten met die spuiten - die onderhoudskuur. We keken er allemaal zo naar uit ! Er hing zelfs terug een klein verlengd weekende Frankrijk in de lucht, maar.......t'zal allemaal nu nog wat uitgesteld moeten worden vrees ik. Vanmorgend dus afspraak bij de oncologe waar we met z'n drie (zoetie, dochter, en ik) in volle spanning, maar toch eigenlijk in t'achterhoofd met verder werken met die spuiten, dus zeer nieuwsgierig want dit is totaal onbekend voor ons. Maar t'mag nog niet......en waarom niet : wel.... t'monster heeft (ik citeer haar woorden:) 'een klein beetje de kop terug opgestoken'. t'Kleinste kind hoeft hier geen verdere uitleg over eigenlijk. Nogmaals aan de grond genageld probeerden we met zes oren alles goed op te vangen wat de dokter ons zegde. 'geen paniek! - niet totaal onverwacht! - we krijgen dit terug onder controle - positief blijven ' dit waren/zijn haar woorden. Makkelijk gezegd hé als je totaal iets anders verwacht. Enfin.......met drie lieten we haar uitspreken en nadien voerden we (ik in het bijzonder) onze vragen af naar haar toe. 'moeten we nu in paniek zijn : antwoord : neen ! - kan er later dan nog met die spuiten gestart worden ?: antwoord : ja, tuurlijk ! Dus het monster is terug een beetje actief geworden - vreselijk hé ! pffff zo klinkt het alleszins ! Allemaal zitten we hier nu met een dip(je) - uiteraard mijn zoetie met de grootste ! De kids zijn flink en praten zeer volwassen en steunvol. Bij mijn zijn er al vele tranen gevloeid sinds vanmorgend, soms stiekem, soms en plain publique - sorry. Gevoel van ontgoocheling, boosheid, vragen............ Heeft het nog nut dat ik kaarsen brand ???? Heeft het nog nut dat ik bezoek aan kerkhof breng en met dierbaren daar ga praten ? Heeft het nog nut dat ik bezoekjes aan de grot breng alwaar ik ook kaarsen ga branden? Heeft het nog nut dat mensen meeleven, dat mensen ook duimen, dat mensen ook kaarsen branden ??? k'Weet het allemaal even niet meer ! En wat er nu ook nog bij komt : sinds gisteravond heeft men zoetie koorts. De ene moment over de 38, de andere moment iets lager maar nooit onder de 37. Oncologe maakte zicht daar niet zo echt bezorgd over maar t'moet natuurlijk in t'oog gehouden worden. Momenteel is hij niet meer of minder vatbaar voor bacterien of virussen dan jij of ik, doordat hij momenteel geen chemo krijgt,dus afwachten en Dafalgan nemen indien nodig. Toch baart dit ons zorgen - normaal toch hé ? Wat gaat er nu gebeuren : wel.....volgende week woensdag starten we dus terug met chemo - nu 3dagen kliniek kuur, dat wil zeggen : woensdagmorgend om negen uur moeten we daar zijn en wordt er zoals helemaal in den beginne: gespoeld met baxters en chemo in baxtervorm toegediend ;duur v 9 tot ongeveer 15 uur. Dan mogen we naar huis maar blijft men zoetie via een soort van pomp die in een draagzakje zit en die verbonden blijft aan zijn port catheter chemo toegediend gedurende ganse nacht. s'Anderendaags (donderdag) terug naar ziekenhuis maar dan voor amper 3 uur; dan terug op zelfde manier naar huis en vrijdag terug voor enkel klein uurtje en wordt dan afgekoppeld. Dus résumé : 3 dagen chemo kuur en 11 dagen vrij ! Dit gedurende enkele weken. En dat zou het monster weer moeten doen inslapen! Op hoop van zegen !!!!???? En nu momenteel weet ik effe niet meer wat schrijven......alleen dat ik bang ben, vreselijk bang ! Men zoetie kijkt tv - gelukkig afleiding voldoende nu door de voetbalheisa en ik.....ik hou hem nauwlettend in t'oog en sta aan z'n zijde op ieder moment. Meer kan ik niet. De kids zijn beiden buiten huis - ook zij hebben nood aan afleiding. Tot later. Een depri-Niesje
oef.....de scan's zitten er op! Nu is t' afwachten pfffff.....alles behalve leuke uren die volgen.... Maar niets aan te doen. Vanmorgend dus 2de scan laten nemen deze week, maar voor de rest wordt je daar niets over gezegd, waarvoor we uiteraard alle begrip hebben, maar toegeven.....een hoekje v de sluier oplichten zou deze momenten van afwachten misschien iets dragelijker maken.t'Was wel effe spannend toen de dokter na het aanprikken van de port-catheter bleek dat men zoetie z'n hartslag zeer traag was en uit alle veiligheid wou hij dit toch even bespreken met een specialist ter plaatse, dus we werden even terug naar de wachtzaal gestuurd om te wachten op toestemming om naar de afdeling 'beeldvorming' te mogen gaan voor t'nemen van die scan. Pffffff men zoetie z'n hart sloeg te traag maar t'mijne had je moeten voelen ......! nie te doen ! Maar gelukkig mochten we verder en is dit alles blijkbaar te wijten aan die vieze chemo die nog steeds voor nevenwerkingen zorgt ! Wat zal verdorie t'volgende zijn??? .... Enfin, last buth not least is alles zeer gunstig verlopen en werd ook mijn hartslag terug normaal ....
Mijn zoetie moest ook vandaag alweer nuchter zijn, dus na t'nemen van deze voorlopig toch laatste scan, zijn we een lekker tasje koffie gaan drinken, in het zonnetje weliswaar op een gezellig terrasje. Kleine anecdote: nemen we daar plaats naast een vriendelijke heer.....op den duur geraak je toch aan de praat, omdat die tafeltjes nu eenmaal niet meters van elkaar staan, blijkt dit toch nog een ver familielid te zijn van mijn zoetie zekers, dus......na één koffie volgende er nog één en......tja.... Was ik ffe opgelucht men zoetie eindelijk een beetje te zien openbloeien na deze toch weeral stresserende dagen. Hij is altijd (en nog steeds) een zeer sociaal iemand, maar door de omstandigheden van de laatste maanden, komt hij niet zo vaak buiten en dat vind ik verschrikkelijk want die sociale contacten die mis ik ook, maar ik heb me daar nu bij neergelegd en uiteraard zijn er andere prioriteiten, maar ondanks dat kan ik niet liegen over t'feit dat ik dus van zulke momenten gelijk daarnet (hij zit daar dan zooooo gezellig te praten met die man en herrinneringen boven te halen van vroegere jaren) - écht zalig en spijtig dat we naar huis moesten. 'Moesten' is natuurlijk veel gezegd maar er lag voor mij nog wat strijk (die natuurlijk ook had kunnen wachten) maar sebiet heb ik dan alweer een afspraakje met een ex-schoonzus. Dat afspraakje is in maart al vastgelegd maar door t'feit dat die dame zo'n drukke leventje slijt altijd maar uitgesteld en nu sebiet om 14.00uur is het zo ver. Na 4 jaar gaan we elkaar nog eens ontmoeten, dus......een hoop bij te kletsen natuurlijk ! En dan is het aftellen naar morgen......10.40uur moeten we bij de oncologe zijn. Mijn duimpjes die zijn veel te klein maar ze staan op scherp ! en ik ga hier nu afsluiten want ik had me voorgenomen, alvorens naar men 'date' te rijden nog effe een stop te houden om een kaars te gaan branden........tja......stom misschien maar......velen hier zullen wel begrijpen hoe ik me voel. Laat ons aub hopen dat ik hier morgen zeer goed nieuws kan komen schrijven !!! duim duim duim???? Fijne namiddag voor iedereen en tot...... xxx Niesjeplease please please ....???
Hey hier, M'n 'inslaap' tabletje ligt klaar want k'voel dat ik niet ga slapen vannacht. Ook al weet ik wat er morgen te wachten staat....dit is één van de ondertussen spijtig genoeg bekende vreselijke dagen die me/ons te wachten staan.... Morgen 1ste scan (torso) : men zoetie heeft zo net z'n liter water uit met speciaal flesje in ; morgen om half elf krijgt hij dan de andere liter te drinken en dan volgt de scan. Dus dwz de ganse morgend zal hij nuchter moeten blijven.....heb zo met hem te doen. Maja....t'moet ! Eén ding is zeker.....morgenmiddag zit ik met hem ergens gezellig een hapje te eten ! Donderdag volgt dan scan 2, maar daar tillen we niet zo zwaar aan want buiten dat hij daarvoor ook nuchter moet zijn, weten we ook uit ondervinding dat dit helemaal niet veel tijd in beslag neem, wat niet wegneemt dat we er dan voor de rest van de dag toch ook iets gezelligs gaan proberen van te maken. En dan komt vrijdag..... onze dochter heeft al een dagje verlof gepland want ze wil graag mee.... afspraak bij de oncologe voor uitslag scan's en verdere bespreking.......zucht ! k'Heb al de ganse avond buik pijn - puur zenuwen ! Maar dit durf ik niet hardop zeggen, alleen hier maar neer schrijven want wat is in godsnaam mijn buikpijn in vergelijk met wat men zoetie heeft ! Nog even over gister....: de benefiet. Ondanks het bar slechte weer was er toch redelijk wat volk afgezakt naar de desbetreffende place to be. Ongelooflijk toch hoe soms kan blijken hoe mensen mekaar kunnen helpen, steunen, troosten, meeleven. Vandaag en de volgende dagen blijf ik het dagboek van Roanentess toch nog wat opvolgen want zoiets raakt je wel voor langer dan 1dag, mij althans. Met regenen mag het van mij snel ophouden! Ben het écht wel beu en vandaag wou men zoetie bijna terug de verwamring aanmaken, maar gelukkig hebben we hier een zeer gezellige tegelkachel en die maakt het nog gezellig ook! K'ga sebiet ook men bedje opzoeken, maar eerst nog men pilletje nemen. Duimen jullie een klein beetje mee aub? Liefs Niesje xxx
Goeiemorgend, Niet gauw vind je me hier op een morgend....en dan nog wel op een zondagmorgend ! Wel....t'is hier écht aan het pijpestelen regenen !!! Met bakken valt het water hier uit de lucht ! Dus helemaal een zondag om terug in je bedje te kruipen..... ; maar dat gaan we natuurlijk nu ook weer niet doen hé, daarvoor zijn de dagen veel te mooi..... (hmhmhm) Neen.....vandaag staat er iets moois op t'programma, ondanks het barre natte vieze slechte weer. Ondanks dat alles ga ik me toch een beetje goed voelen want.....we gaan naar een benefiet vandaag ; en zoals jullie ook wel zullen weten staan benefieten altijd ten teken van iets ergs......anders zijn het geen benefieten hé (meestal toch) Hier in de buurt, een dorpje verder, is het noodlot toegeslaan drie jaar geleden. Een prachtig koppel met één super dochter geraken terug in blijde verwachting....van een tweeling. 2 prachtige babys worden geboren : een meisje en een jongen! Wat kan een mens zich nog meer toewensen! Gezonde prachtige baby's. Na enige maanden begint met toch iets op te merken en na vele onderzoeken blijken deze kindjes een zware vorm van autisme te hebben, wat op zich al vreselijk en zwaar genoeg is, maar alsof dit nog niet voldoende is om te verwerken, blijkt na een tijdje, en na allerhande andere vreselijke opmerkingen omtrent deze twee kindjes, dat de diagnose 'autisme' totaal verkeerd is en nu zitten ze met de handen in hun haar want wat blijkt.....deze kindjes zullen ten allen tijde de leeftijd van 1jaar!!!! hebben (ondertussen zijn ze net 4 geworden). Uiterlijk zie je er practisch niets aan maar!!!!! Enfin...k'ga er hier niet te veel in uitwijden want dat laat ik liever aan bevoegde personen maar wat ik wel hier mag melden, want dat staat tenslotte openbaar op t'internet, is dat diegene er toch meer over willen weten dan maar eens moeten gaan lezen op de website : www.roanentess.be. Daar gaan wij dus naartoe deze namiddag en daar kan geen enkele regenbui, hoe hevig ze ook is, ons van tegenhouden ! Wij willen deze mensen een hart onder de riem steken, want wij weten, spijtig genoeg ook beter dan wie, wat het is te mogen weten, ervaren, dat er mensen achter je staan, mensen die je moed inspreken, mensen die je de nodige ruggesteun geven. Zo gauw ik kan zal ik hier wel een woordje meer komen schrijven van hoe het daar geweest is. Tot zover vandaag de planning. Gister heb ik me gewaagd aan een heuse fietstocht......waarvan ik nu nog het nodige voel als je begrijpt wat ik bedoel Maar t'was wreed gezellig en de terugweg met volle zonneschijn - een dag/nacht verschil met vandaag dus. Zo gaat dat hier in ons Belgienlandje nu eenmaal. De fietstocht liep tot in de mooie stad Lier, alwaar we ons een toerist in eigen land vonden, en geloof me amai, daar liepen serieus wat toeristen rond hoor ! t'Is dan ook een prachtige stad. Neen, dit heb ik tot grote spijt niet met men ventje kunnen doen, dit kan hij momenteel helemaal nog niet aan, maar mijn vriendin die fietst ook graag, dus.....en tetteren op de fiets.....zalig ! ;-) Mijn ventje heeft genoten van de rust thuis - kinderloos en met onze viervoeter aan z'n zijde, meer hoeft dat soms niet te zijn voor hem. We bereiden ons stilletjes in gedachten ook voor op de komende week.....dinsd : scan ; donderd: scan ; vrijdag : uitslag !!! duimen aub ?????????????????? Voila.....tot zover deze regenachtige zondagmorgend. Hopelijk hebben diegene die dit lezen mooier weer, maar moest het toch niet zijn....maak er het beste van ! Er zijn heus erger dingen dan een spatje regen ! Fijne zondag ! Niesje
Goeiennacht.....nog effe snel bijtypen hier en dan bedjestijd ! t'Is alweer v woensdag geleden dat ik nog tijd had voor m'n dagboekje hier - sorry ! Van de planning om donderdag naar de cinema te gaan is niet veel van in huis gekomen daar bij nazicht die bepaalde film die we zo graag zouden zien zich niet om 14uur afspeelde, maar alleen s'avonds. Ja....t'is niet meer zo simpel om gewoon effe naar de cinema te gaan hoor ! Maar uitgesteld is niet afgesteld, dus..... iets om naar uit te kijken ! Wat we dan wel gedaan hebben : wel een beetje van de buitenlucht geprofiteerd en dat heeft ons alle 2 deugd gedaan, en als afsluiter gezellig in een doodgewone simpele maar felbegeerde pita-pizza-pasta brasserie lekker gaan smullen ! s'Avonds op tijd thuis voor nog een gezellig tv - avondje - want ook dat kan best leuk zijn ! Vandaag vrijdag dan had ik alweer handen te kort voor alle huishoudelijke karweitjes op te knappen en zodoende was ik daarmee rond om maar liefst 16uur !! Toen ik dan effe met een lekkere kop koffie (Nespresso) zat bij te praten met men zoetie, kwam onze dochter reeds thuis - vrijdag's stopt ze altijd met werken om half 4. Er stond op hun wens lasagna op t'menu, dus.....de avondtafel was ook alweer goed en gezellig bevolkt want ook m'n broer wist dat hij mocht komen mee-eten. Hij en onze zoon hebben morgen een drukke hobby-dagje en daar was nog wel enige voorbereiding voor nodig, zodoende dat die dus vanavond vrij veel hebben moeten bespreken. Met mijn zoetie gaat het vrij goed vandaag - zijn sinussen (waar hij de laatste dagen serieus last mee had) zijn dankzij de voorgeschreven antibiotica ook op goeie weg tot genezing ! Godzijdank ! t'Is dus zijn pil-vrije-week en je voelt enziet hem zo bekomen - écht zalig - maar zo bedrieglijk alsof er niets aan de hand is...... Zelfs praat hij over een terugkeer naar de mooie Franse Elzas....ergens in de maand augustus - wel op voorwaarde dat de uitslagen van de komende onderzoeken goed zullen zijn - duim duim duim ????!!!! Morgen zaterdag, blijkt het mooi weer te worden dus eigenlijk een dagje om ervan te profiteren buiten. Wat er op t'programma staat weten we nog niet juist maar ik ga er alles aan doen om een gezellige zaterdag samen met m'n zoetie te beleven ! Kids zijn toch niet thuis, dus t'is party-time !!!! ;-) Maar eerst enkele uurtjes slapen ...... en dat ga ik nu doen ! Voor iedereen hier een fijn gezellig en liefdevol weekend ! Liefs Niesje
Hey hier, Alweer veel te lang geleden....sorry...druk druk ! Pinksterweekend zit er helemaal op en t'was kei gezellig en prachtig zomerweer !! Dit mocht van mij nog véél langer duren ! Maar aan alle mooie liedjes komt ook een eind...zo ook aan t'mooie pinksterweekend.... Zondag was laatste dagje dat ik hier heb bijgeschreven en s'maandags zijn we (ik & zoetie) naar die Plantenbeurs hier in de buurt geweest ; zoals afgesproken met vriendin en haar man waren we op t'afgesproken tijdstip ter plekke. Onder een stralend zomer-lente-zonnetje eerst even bij gebabbeld op terras en nadien onze wandeling langsheen de vele plantenkraampjes en ambachten kraampjes gestart. K'Had een beetje bang dat mijn zoetie t'niet lang ging uithouden door zijn nog steeds pijne voetjes, maar door de vele tussen-drink-pauzes is het allemaal nog mee gevallen. Hij was, ondanks dat hij zich goed geamuseerd had, toch wel blij om in de loop van de namiddag terug thuis te zijn. Ik heb hem thuis afgezet en ben dan op zoek gegaan (op een feestdag!) naar bbq kruiden-look boter & nog wat bbq vlees, want.....de 4de keer op rij in nog geen week tijd, gingen we, op aanvraag van de kids, dan toch nog maar eens de bbq aansteken. Ik denk dat met dit voorbije Pinksterweekend, iedereen heeft gebbqd want maandag heb ik nergens, maar dan ook nergens!!! nog een kruidenbotertje noch bbq vlees gevonden ! Overal uitverkocht! Dus....dan maar roeien met de riemen die we hadden en dat is ons nog vrij goed gelukt ook ! Zelfs broer is blijven eten s'avonds na hun thuiskomst van La France. Lekker gezellig tijdens de bbq geluisterd naar de spannende 'oorlogsverhalen' van zoon & nonkel. Nu uitkijken naar de vele foto's en films die er gemaakt zijn tijdens hun Franse weekendje. Gister dinsdag dan heb ik nog wat in de tuin gewerkt en in de namiddag, tijdens m'n zoeties middagdutje, ben ik met een vriendin nog wat plantjes gaan bij halen, zodanig dat nu m'n tuin(tje) 'bijna' volledig naar m'n zin is. Vandaag hebben papa & zoon de vijver onder handen genomen en t'resultaat mag er wezen ! Dus.......deze namiddag dan alweer met m'n zoetie nog enkele vijverplantjes gaan halen zodat deze lente-klus ook alweer achter de rug is en onze vis(jes) zeer tevreden zijn! Vanavond was het dan alweer voor mij wat drukker : optreden petekindje met haar dansgroep en nadien WW-avondje - lekker gezellig op terras want t'was nog écht aangenaam buiten, ondanks de voorspelde hagel- en regenbuien. Gelukkig hier 'nog' niets van gemerkt. Hopelijk zijn de weersberichten voor de komende dagen ook niet al te juist......afwachten. Vandaag was mijn zoetie z'n 'laatste' pillendag, dat wil zeggen dat hij vanmorgend zijn laatste chemo-pillen geslikt heeft...oef ! Nu nog zijn sinussen goed verzorgen want gistermorgend is de huisarts wel effe hier geweest omdat hij al een paar dagen weer serieus afzag met ontstoken sinus. Ook dit is ondertussen in goeie handen door inname van voorgeschreven antibiotica. En om deze 'pil-vrije-week' nu een beetje goed in te zetten hebben we besloten om morgen na de middag een cinemabezoekje te doen met nadien een hapje eten......super gezellig vind ik dit !!! Dus leuk om naar uit te kijken! Morgenavond kom ik hier vertellen naar welke film we zijn gaan kijken Nu bedjestijd..... Slaapwel iedereen! Niesje
tja......zoals je kan lezen...is hier het bbq een écht geliefd iets, want voor de derde dag op rij hebben we , dankzij deze zomerse temperaturen, nog maar eens lekker genoten van een lekkere bbq ! Dit keer was mijn tanteke ook van de partij ; ik had ze vanmorgend gebeld met de vraag of ze me wou vergezellen naar een Life-style-beurs hier in de buurt op een mooi domein van de een of de andere rijke kasteelheer en......met het idee dat we toch maar met z'n 2tjes zouden thuis zijn vanavond (ik & zoetie), dus men tanteke kon makkelijk mee genieten van de laatste lekkere stukjes gevogelte voor op de bbq. Maar toen....om half 6, net toen ik wou beginnen aan de voorbereidingen, kreeg ik telefoon....dochterlief die samen met haar vriend wou genieten van een dagje en avondje Paradisio, was keimoekapot en vroeg me of het stoorde dat ze ipv nog een terrasje te moeten gaan zoeken om te kunnen gaan eten, of ze niet thuis mocht komen eten.... Wat een vraag.... uiteraard zou dat mogen - t'is hier toch haar nestje..... Maar natuurlijk had ik geen vlees genoeg want toen ze hoorde dat ik de restjes ging op bbquen...tja....een kreet van 'joepie nog eens bbquen!..... Geen probleem mama!!! we rijden wel via de Carrefour-Express-GB..... Een winkel waar ik haast nooit kom, zeker niet op een zondag maar die blijkbaar voor de jongeren onder ons, zeer gekend is ;-) Enfin....probleem opgelost....vlees terug genoeg dus .....de 3de bbq avond deze week - super hé! Mijn tanteke heeft ook genoten : eerst van t'bezoek aan de Lifestyle beurs - zeer mooie maar zeer dure dingen gezien en leuke ideetjes op gedaan, want met je ogen kan je schatten stelen hé ! Nadien nog een terrasje gedaan op het pas spiksplinternieuwe ingehuldigde gemeenteplein van onze gemeente, waar een zeer gekende Italiaan is neergestreken met een top-brasserie .......ik schrijf maar wat ik via via vernomen heb maar moet toegeven dat ik er daarstraks toch effe van genoten heb....van de lekkere italiaanse capuccino en de, heden ten dage practische niet meer vindende vriendelijkheid van de garcons daar ter plaatse. Hopelijk blijft het zo want onze gemeente had echt wel nood aan zo een zaak. Nadien thuisgekomen ben ik snel aan de voorbereidingen begonnen van de bbq - zoveel werk was dit niet meer, daar t'meeste reeds fris in de koelkast klaar stond. Ik was ook wel benieuwd hoe het met men zoetie ging want toen ik vanmiddag naar men tanteke vertrok ging hij zich lekker gezellig in de frisse woonkamer nestelen, samen met onze viervoeter aan z'n zijde, genietend van de zoveelste koers op televisie Ach....ben al blij dat er toch iets is dat voor een beetje ontspanning kan zorgen want de laatste dagen heeft hij verschillende kwaaltjes : nog steeds die pijne voetjes ..... moe moe moe.....en de laatste dagen vreselijke last van z'n sinussen en zo erg dat hij al gezegd heeft dat hij aanstaande dinsdag de huisarts gaat laten komen. Op eigen handje is hij sinds gister begonnen aan een antibiotica kuur met pillen die hij hier nog had liggen - weliswaar een volledige dosis want antibiotica moet je uit nemen, dat weet t'kleinste kind wel. Ik hoop écht dat deze zware pillen voor snelle verbetering kunnen zorgen.....duim duim.... En zo zijn we zondagnacht....morgen Pinkstermaandag en toch weeral een druk bezette dagje denk ik. Plantenbeurs hier in de buurt waar men zoetie had beloofd om mee naar toe te gaan, samen met men vriendin en haar man, dus ik hoop dat hij zich morgenvroeg toch goed voelt .....duim duim duim! Daar breng ik morgen meer verslag over... das beloofd ! Slaapwel en fijne pinkstermaandag voor morgen ! Niesje
Wat een zomerse temperaturen ! Zalig ! Een mens heeft eigenlijk niet meer nodig ! Ondanks dat mijn zoetie niet zo goed tegen deze warme temperaturen kan, proberen we er hier toch t'beste van te maken. Hij door na de middag zijn sieste in acht te nemen - lekker koel binnen en ik....door buiten te genieten, nadat ik me ervan bewust ben dat hij toch voor even niets te kort komt. Vandaag had ik voor mezelf gepland om te gaan fietsen naar een locatie waar voor mij zelf zeer vele bekende gezichten rondliepen, gelegen in een mooie,groene omgeving en k'heb daar dan ook wel effe van genoten en toch wat kunnen bijkletsen met mensen die ik niet alle dagen zie, maar die wel ernstig en bezorgd geïnteresserd zijn in mijn zoetie. Aan zulke sociale contacten heb ik soms écht wel behoefte, meer dan mijn zoetie.... tja....da's de aard v t'beestje zegt men in t'Antwerpse hé . En als ik hem dan vraag waarom hij toch niet eens met me mee gaat, wat ik momenteel uiteraard zeer goed begrijp door zijn ziek zijn ; maar t'meeste zou hij zich ergeren aan al die bekende mensen die steeds dezelfde vragen zouden komen stellen aan hem (hoe is t'....hoe gaat t'....wat heb ik nu gehoord????), alsook....zouden ze niets zeggen of denken over z'n toch beetje veranderde uiterlijke? want ik weet zeer goed dat dit hem ook parten speelt, al zegt iedereen die hem toch te zien krijg dat hij er zeer goed uit ziet, wat ook zo is ! Maja......heb het opgegeven om daarin te blijven aandringen, dus.....hij zijn siesta-ke en ik m'n sociale contacten En ik profiteer daar helemaal niet van door gigantisch lang weg te blijven of zo, neen.....nooit ga ik de deur uit of al m'n werk moet zo goed als gedaan zijn en altijd ben ik voor eten-tijd terug, goeie afspraken maken goede vrienden, juist hé !? Onze bbq eergister was een waar succes ! Dankzij de goeie voorbereidingen die ik getroffen had is alles vlekkeloos en leuk verlopen en het dessert was 'de' kers op de taart - wat is een zomeravond zonder ijs ....mmmm met alles erop en eraan ! En doordat onze dochter voorstelde om zaterdag (vandaag) dus, terug te bbq en het er eigenlijk top-weer voor is, hebben we zo juist ook nog genoten van de gezelligheid van buiten te kunnen eten. Weliswaar met iemand minder dan donderdag, want onze zoon is gister met zijn nonkel(mijn broer) naar Fr vertrokken om hun te gaan uitleven in hun hobby.....fotografie. Ze zijn daar ergens in Thionvillé een oorlogsgebied gaan opzoeken waar er nog zeer veel geschiedenis te rapen valt. Maandag komen ze terug en dankzij de technologie houden ze ons op de hoogte via: gsm, internet, insta.gram etc etc. Toch tof dat dit heden ten dagen allemaal zo easy is ; daardoor valt het gemis en de heimwee wel grotendeels weg en stelt het mij gerust te weten dat ze zich amuzeren. Na dus weeral drie top-drukke dagen voor mij (voorbereiding bbq &n kuis- , was- en strijk- topdagen) heb ik me voorgenomen om morgen toch een super-rust-dagje in te lassen ! k'Ben benieuwd of dit mij gaat lukken???? Want morgen zijn we helemaal kinderloos, doordat dochter & vriend een Paradisio dagje hebben gepland. Misschien dan toch eens eindelijk wat tijd voor mezelf want er ligt hier een gigantisch spannend mooi boek op mij te wachten om uitgelezen te worden.... Dus....morgen rustiger en dan hopelijk maandag (pinkstermaandag) gaat m'n zoetie, zoals hij me beloofd heeft, toch mee naar de plantenbeurs hier in de buurt - samen met m'n vriendin en haar man zouden we er een gezellig dagje willen van maken met als doel : twee nieuwe buxus-planten..... ben benieuwd of we dit gaan kunnen waar maken.... Wordt vervolgd..... ;-) Fijn pinsterweekend ! Niesje
Niet van men gewoonte om op dit uur v d dag aan men laptopje te zitten, maar.....t'is hier warm.....en ben toe aan een moment for myself.... Gister kreeg ik het grandiose ideetje om vanavond (sebiet dus) een barbeque-tje te organiseren voor kids hier & partners, dwz.....sebiet een volle tafel .... lekker gezellig !!! Maar zoiets vraagt natuurlijk de nodige voorbereiding en daarmee ben ik vanmorgend vroeg begonnen en nu zo goed als klaar. Alles staat in de koelkast - de bbq staat aanstekens-klaar - de tafel mooi gedekt - de drankjes koud ..... dus k'ben rond maar t'is zo warm buiten...pfff puffen is het hier. Maar binnen goed twee uurtjes schuift dat lekkere zomerzonnetje naar de andere kant van het huis en staat de bbq-tafel toch een beetje in de schaduw en dat vinden de meesten hier wel beter om te eten. In de rest van de tuin is nog zon genoeg voor diegene die willen bakken en braden Dus nu ffe pauzeren hier in de frisse woonkamer - zoetie kijkt naar de koers - zoon is aan t'douchen want heeft er een vroegeshift op zitten - en dochter is nog aan t'werken tot half 6. Onze viervoeter die geniet van de frisse woonkamervloer - haar weertje is t'ook niet écht Maar we gaan niet klagen hoor ! t'Heeft lang genoeg geduurd en nu zijn we dus blij met deze zomerse temperaturen welke direct een zomers vakantiegevoel geven. Zalig ! Nog meer dan ooit geniet ik/wij ervan ! Ik zit graag in t'zonnetje maar gister, door bezoekje van schoolvriendin wat altijd zeer gezellig is, en wat ook is doorgegaan in de tuin hier in 't zonnetje, ben ik toch serieus verbrand geraakt, dus vandaag zal ik maar een beetje voorzichtig zijn. Als ik strakjes nog tijd heb breng ik verslag uit van t'verloop hier sebiet ..... we zien wel want uiteraard wordt het voor mij nog een arbeidsvolle avond Nog een fijne zonnige donderdagnamiddag ! Niesje
Goeiennacht, Morgen is de week weeral half....en voor mijn zoetie betekent dat dat hij dan toch alweer in de helft zit van zijn 14daagse pillen kuur. Joepie....dan kunnen we weer aftellen. Zijn voetjes ......ja nog steeds zijn voetjes en moe, zeer moe dus iedere namiddag is het siesta voor hem en daar geniet hij dan van. Gelukkig is dit het enigste wat vervelend is. Ikzelf heb het druk....tja....wat had je anders gedacht Heb al veel in de tuin gewerkt ; bloemen geplant, terras gepoetst, tuinhuis zomerklaar gezet, zelfs de bbq op z'n zomerplekje gezet, in afwachting naar.....bbq-time! Morgen wordt een leuke dagje denk ik. Morgenvroeg ga ik m'n hemel verdienen (zo zeggen ze dat hier) ; een vriendin die een beetje minder begoed is en zelfs geen auto heeft of kan rijden, moet tussen 9 en 10 opgenomen worden in t'ziekenhuis voor een ingreep aan haar schouder waar ze al twee maanden mee thuis zit. Die mensen doen alles met het openbaar vervoer en daar doe ik men hoedje voor af, maar vorige keer had ze ook een afspraak met de dokter in betreffende kliniek en de verbinding naar daar met openbaar vervoer is écht alles behalve, dus met de nodige overstappen was ze er dan uiteindelijk geraakt, om dan te moeten vernemen dat er iets niet klopte met afspraak en dokter was er niet ! Terug naar huis! Als ik zulke dingen hoor dan knaagt dat aan men hartje en ben ik direct bereid om met helpende hand in te springen, dus heb ik haar eergister gebeld met mededeling dat ik haar naar t'ziekenhuis ga voeren. Ik mag er niet aan denken dat je zo net voor een heelkundige ingreep, op van de zenuwen, helemaal alleen met het openbaar vervoer, je dan naar de kliniek moet begeven, gepakt en gezakt met een valiesje voor drie dagen, want er is haar gezegd dat ze minstens 3 dagen zal moeten blijven. Ocharme toch....ik zie ze daar al aan de bushalte staan.... Neen....kan niet vind ik.... Dus morgenvroeg ben ik eventjes 'gratis taxi' en zoiets geeft me een goed gevoel; ook door t'feit dat zij dat enorm waardeert. Na de middag komt dan een 'oude' schoolvriendin op bezoek en daar kijk ik ook naar uit - hopelijk kunnen we in de tuin zitten - lekker gezellig ! En s'avonds is het dan vriendinnen-avondje (zo 1 keer om de 2 a 3 weken) - terrasje doen en gezellig bijkletsen zo van 7 tot 10 s'avonds. Ook daar kijk ik natuurlijk naar uit ! En dan tellen we af naar het drukke Pinksterweekend ! Ojee.....dan staat er voor mij ook t'een en t'ander op t'programma ! Hopelijk is er toch iets bij dat ik samen met men zoetie kan doen! Verdorie dat mis ik toch ja ! Meer daarover morgen of overmorgen. Nu bedjestijd ! Fijna nacht voor iedereen !
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum