Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
23-01-2013
woensdagavond 23.01.2013
Hey hier, Berekoud maar toch, voor mij althans, nog eens (t'was lang geleden) ontspannen dagje. 'Ontspannen' t'is te zeggen: alvorens ik de deur uit ben gegaan, was het alweer half 11, maar.......AL de huishoudelijke taken waren volbracht, én zoon, die late shift moet werken deze week, was hier om papa gezelschap te houden en na de middag kwam er nog visite, dus deze dag is ook alweer voorbij gevlogen. Buiten t'feit dat 'het' angstige gevoel mij/ons hier niet los laat, heb ik geen nieuwtjes. Morgen, donderdag, gaat men zoetie naar de kinesist voor zijn 9beurt kuur af te werken, de laatste keer dus. Gelukkig gaat het met z'n rug wel beter, maar voorzichtig zijn blijft de boodschap! Waren we maar al 14dagen ouder...... Slaapwel
Maandagavond......de kop van de nieuwe week is er alweer af. t'Was hier een vrij gezellige maandag. Vanmorgend wel even spannend toen men zoetie om 8 u mocht bellen voor die afspraak van de pet-scan. Nu gingen we t'eindelijk weten wanneer die zou kunnen doorgaan.....hopelijk nog deze week???? Maar neen! helemaal niet ! Wéér gingen ze ons terugbellen als de nodige secretaresse er was.....dus wéér maar braaf afwachten.... Dan.....half 10 ...telefoon....yes! afspraak scan..... even opluchting! Nadien gevolgd door teleurstelling : scan kan maar pas genomen worden op vrijdag 01.02! Das gvd! pas volgende week !!! En wat dan met onderhoudskuur die de woensdag daarvoor normaal moet doorgaan???? Mag die dan wel doorgaan??? Allemaal vragen ! héél veel vragen !!! Na even met m'n zoetie aan tafel te gaan zitten, alles even 'rustig' op rijtje gezet....uiteraard met de nodige traantjes voor mij althans, want t'werd me effe allemaal te veel, hebben we dan besloten om na de middag tegen 2uur naar onze oncologe te bellen, om haar het 'probleem' effe uit te leggen en tegelijkertijd te vragen hoe het nu eigenlijk moet verlopen. Na een tasje koffie en voor men zoetie een tasje thee waren men gemoederen een beetje bedaart, zeker toen men zoetie voorstelde om eens effe in de buitenlucht te gaan. K'moest toch nog boodschappen doen en die waren hier in de buurt, dus te voet zou best leuk kunnen in dit mooie winterlandschap. Wél had hij beetje bang voor t'vallen maar mijn blijdschap met dit voorstel was zo groot, dat ik hem beloofde om goed vast te houden (elkaar dan hé) En die wandeling heeft deugd gedaan ; zoveel deugd dat we zelfs besloten om via men vriendin de terugweg te doen en even bij haar aan te bellen ; t'was alweer een week geleden dat ik haar gezien had. Met de belofte om er niet binnen te gaan, stuurde ik haar een smsje dat we op komst waren .........en nadat we er vijf minuten aan de voordeur stonden kon men zoetie niet meer aan de verleiding weerstaan van het door haar aangeboden kopje koffie. Een klein uurtje hebben we dan toch gezellig effe kunnen bijpraten en opwarmen. Zoals afgesproken heeft men zoetie dan om twee uur eindelijk de oncologe kunnen spreken en uiteraard moet die onderhoudsbeurt van volgende week niet doorgaan want dan zou andere chemo die toch wel op t'programma gaat staan, weer twee weken moeten uitgesteld worden. Neen dus! Vrijdag 1.02 scan en woensdag 06.02 start nieuwe chemo....... Van opluchting kan ik niet echt spreken ; t'had beter allemaal niet zo moeten lopen nu ; t'ging nu allemaal zo goed met die onderhoudskuren ! pffff dikke shit is't ! We hebben samen met ons tweetjes t'beste gemaakt van deze namiddag : even samen in de tuin voor de vogeltjes gezorgd - beetje sneeuw geruimd en nadien lekker warm binnen heb ik voor ons twee warme thee gezet en hebben we samen wat gecomputerd en voor ik het wist was het kwart voor zes en moest ik me haasten om t'avondeten op tafel te krijgen tegen dat dochter thuis kwam ; gelukkig had die gesmst dat ze wat later ging zijn Nu is het ..... aftellen .... aftellen naar de scan-dag.....aftellen naar de chemo dag......bang aftellen..... ....wordt vervolgd.....
Zaterdagavond....en k'heb beloofd om hier te komen bij schrijven zoveel als mogelijk. Vandaag na een toch vrij goeie rustige nacht, ook een vrij gezellige dagje. Vanmorgend m'n huishouden en nadien de grote boodschappen ; t'was heel erg druk in de winkel en dan denk ik vaak 'zo te zien is t'laatste waar de mensen in sparen is aan food'. Aan de winkel buitengekomen, en bij t'inladen van men aankopen in de auto, kreeg ik telefoon van men broer. Hij was in de buurt zegde hij en vroeg me of t'stoorde dat hij even binnenwippen zou. Uiteraard stoort me dat niet, neen integendeel zelfs, want toeval wil lukken dat ik s'morgens aan t'denken was van ook hem op de hoogte te brengen van de hedendaagse situatie ; hij zal ook wel wat schrikken denk ik want steeds als hij hier komt is er precies niets aan de hand, dus verwachten gaat hij dit ook niet. Samen zijn we dan thuisgekomen en zo heeft hij, samen met men zoetie, direct geholpen om de boodschappen naar binnen te brengen. Dan heb ik hem een lekker tasje koffie gemaakt en heel even over 'koetjes en kalfjes' gebabbeld tot er even een stilte viel die men zoetie direct gebruikte om hem t'minder goeie nieuws te melden. Héél wijselijk heb ik die twee eventjes alleen aan de tafel gelaten en terwijl men boodschappen op z'n plaats gezet, dus wel in de buurt, zodat ik t'gesprek wel kon volgen en wat me dan nog maar eens opvalt is de sterkte die men zoetie uitstraalt als ik hem voor de zoveelste keer hoor zeggen dat hij er terug met volle moed zal tegen aan gaan etc etc etc..... Ik bewonder zo zijn moed en strijdvaardigheid. Laat ons in Gods naam hopen dat het ook deze keer weer mag aanslaan! Nadien zijn de kids hier nog binnengevallen en zat de middagtafel alweer gezellig gevuld en dat zijn zo van die momenten dat je even niet aan al die narigheid moet denken, tot dan weer de rust weekeert en ieder zen gang gaat en doet wat hij gepland had te doen. Ik ben dan maar aan t'lekkere stoofpotje voor morgen begonnen want zo'n stoofpotje is altijd op z'n lekkerst als je het de dag voordien klaarmaakt en morgennamiddag is het veldrijden op tv en had zoonlief aan papa beloofd om mee te komen kijken (leuk voor m'n zoetie natuurlijk want wat kan ik nu van veldrijden??) ; toen ze dat eergister aan het afspreken waren heb ik ze dan ineens uitgenodigd om nadien hier te blijven eten - gezellig! Wat wij 3 vrouwen (dochter, vriendin zoon en ikzelf) morgennamiddag tijdens t'veldrijden gaan doen, is nog de vraag maar voor een leuke winterwandeling ben ik altijd wel te vinden. We zien wel.... En dat het dan maar snel maandagmorgend wordt ; dan kan men zoetie nogmaals telefoneren om te horen wanneer die pet-scan mag gebeuren. Ik haat de komende dagen!!! Slaapwel
Dat ik hier in de loop van de namiddag reeds iets kom posten is niet altijd een goed teken ..... t'Was hier weer kl__***spannend de laatste dagen, uren, minuten, seconden want we zaten hier al van gisternamiddag 14uur te wachten op de bloeduitslag van men zoetie, meer van de tumormerker - waarden dewelke ze nooit niet direct kunnen zien en waarvoor we dan de dag nadien mogen telefoneren. Dat heeft ook men zoetie sinds gisternamiddag twee uur gedaan : eerst kreeg hij onze oncologe niet te pakken ; dan, na 20 minuten op een muzieklijn te wachten kreeg hij te horen van haar dat die resultaten nog niet binnen waren en dat ze ons zou bellen héél misschien nog gister in de latere namiddag (wat dus niet gebeurd is) of vanmorgend (wat ook de ganse voormiddag niet gebeurdde) dus heeft men zoetie om 11uur zelf dan maar de telefoon genomen en wéér was ze niet te bereiken (alle respect uiteraard want wij zijn spijtig genoeg niet de énige patienten!) ; toen werd er ons,na herhaalde belpogingen gezegd om na de middag vanaf 2uur te bellen, dan zou ze op haar bureau zijn, en ja.....iets over twee had men zoetie ze dan aan de lijn, vrijwel met een iets wat minder goeie nieuws : de tumorwaarden waren gestegen (wat niet zo goed is) van 5 naar 9 (wat volgens haar nog niet alarmerend is, wetend dat er mensen met waarden van in de duizenden patienten van haar zijn. Dus : wat staat er te gebeuren : volgende week pet-scan omdat ze daarop nauwkeuriger zou kunnen zien waar ze juist het probleem dient aan te pakken ; dat wil dus zeggen : terug chemo! Niet zo best natuurlijk ; we hadden dit liever 'nog' niet gehoord ; maar men zoetie zelf, zo ongelooflijk sterk dat hij is (of hij zich althans voordoet) paniekeert ook 'nog' niet en hoopt er zo spoedig mogelijk terug ten volle te kunnen tegen aan vliegen !!!! (dat zijn zijn woorden), ondanks de misschien weer terugkomende vervelende nevenwerkingen (maar daar weten we nu nog niets over). Dat was dus, en nu spreek ik vooral in mijn eigen persoonlijke naam, wél effe serieus slikken pfffff ; ik zat weeral op men stoel genageld na dit nieuws pffffff ; de angst sloeg en slaat me weeral serieus toe ! Maar wat kan/kunnen je/we doen??? we staan verdomme zo machteloos !!!! en dat zegt ook men zoetie regelmatig ! je hebt dit écht niet in d'hand en dat is zo kl**** sorry !!! Onze kinderen waren beiden hier (dochter nog vakantie en zoon kwam effe binnengesprongen na zen werk) dus allemaal samen hebben we dit minder goeie nieuws weeral maar proberen een plaats te geven. Eerst lukt me dat totaal niet, maar t'vreemde is : je zit dan met z'n allen rond de tafel en de ene zegt dit, de ander dat maar t'allerbelangrijkste was de uitleg die men zoetie gaf over t'gesprek dat hij tenslotte zelf met de oncologe gehad had en waarvan hij nogmaals herhaaldde dat dokteres rustig sprak, niet paniekerig was en gewoon vindt (zoals altijd) aanvallen wanneer nodig!!! En dat is nu alweer zo'n moment hé! pfffff. toch een vreselijk monster hé !!! Hoe moet dit de komende dagen alweer verder .......tja......waarschijnlijk met goeie en minder goeie momenten en ik haat die minder goeie zo hard !!! Nét op het moment dat men zoetie aan t'bellen was met de dokteres was ik aan een lekkere voorbereiding bezig voor het avondeten......wel alles is in de ijskast gegaan en heb er momenteel nieks zin in ! That's me......zulk nieuws slaagt volledig op maag en gemoedstoestand ..... wreed hé ! Maar wat zit ik over mezelf te klagen en te zeuren ! Der is hier maar één iemand die t'Gvd! moeilijk moet hebben en op hem ben ik zo fier dat hij zo sterk is en blijft en zo positief 'probeert' te zijn. HIJ heeft pas reden tot klagen ! Dit wou ik hier ff neerschrijven ..... sorry dat het minder goed is maar we moeten blijven vechten en er blijven in geloven zoals we al anderhalf jaar bezig zijn.....k'weet het maar al te goed! Maar simpel is t'niet ! k'Ga nog héél véél dikke duimpjes nodig hebben vrees ik..... Groetjes Niesje
Eerst en vooral sorry dat ik hier gister nieks meer ben komen schrijven, maar eerlijk gezegd.....m'n moed was beetje ver te zoeken.... Nu vandaag gaat het alweer veel beter ; vooral sinds vanmiddag. t'Was vandaag weer 14daags ziekenhuis-kuur-dagje voor men zoetie en na een totaal slapeloze nacht voor mij althans, was ik blij dat we eindelijk in t'ziekenhuis waren. Dat gevoel, die angst pfffff man man man toch.....onbeschrijfelijk is dat voor mij !!! Maar.....k'heb het weeral overleefd en nu zo na een gesprek met onze oncologe, is dat angstgevoel toch weeral effe verdwenen pfffff. Volgens onze oncologe zouden m'n zoetie's klachten, welke ondertussen alweer 4dagen nihil zijn, gewoon te wijten zijn aan een reflux oesofagale .....Tja.....mooie naam voor dat probleem. Waar komt dat gevoel vandaan? Wel om dat te begrijpen volstaat het de weg te volgen van het voedsel dat we doorslikken ; dat gaat door de slokdarm naar de maag en aan die overgang tussen slokdarm & maag bevindt zich een barrière tegen oprispingen, in de vorm van een sluitspier en een klep. Het voedsel gaat de maag wel binnen maar kan niet meer terug naar de slokdarm.. Die barrière is echter nooit helemaal afgesloten en daar er bij mijn zoetie nét op die plek 'zijn probleem' nestelt, plus t'feit dat bij hem door 'dat probleem' die sluitspier nog minder goed werkt, heeft hij hier meer last van zéker bij bv : teveel aan koffie, chocolade etc.... En nét dat heeft hij de laatste weken iets meer genuttigd dan voorheen, vandaar dus dit probleem. Oncologe zegde dat er voor haar geen extra reden tot ongerustheid is dus probeer ik ook geruster te zijn, al moet ik toegeven dat ik toch nog een beetje spannend afwacht tot morgennamiddag als men zoetie haar mag bellen voor de tumormerker van zijn bloed wat vandaag, zoals altijd om de 14 dagen is getrokken. Maar volgens oncologe was die tumormerker vorige keer zeer goed, dus vandaar bij haar geen reden tot paniek. Enfin.......ik kijk enorm op naar deze dame en ik/wij hier trouwens allemaal hebben ontzettend veel vertrouwen in haar, en daar put ik dan ook de nodige steun uit, voor mij persoonlijk dan hé. Zoetie voelt zich prima zegt hij ; zelfs al enkele dagen ; natuurlijk zoveel te beter hé ! Dus....nog ffe duimpjes voor morgennamiddag dan hé en dan kunnen we er weer ff tegen aan. pfffff ...... het doet toch wat men ne mens hoor, geloof me ! We waren tegen de klok van 13u alweer terug thuis, iets later dan anders maar afspraak in ziekenhuis was ook later, vandaar hé. Maar na een klein uurtje wachtzaal verliep het eigenlijk allemaal vrij vlot. En t'zijn daar toch zo'n ongelooflijk vriendelijke mensen allemaal hé ! Ja sorry voor men herhaling telkens maar ook dat is zeer belangrijk voor ons en onze lotgenoten. Ook de soep was alweer kei lekker zelfs onze dochter heeft ervan genoten, want ja zij was er deze keer ook bij omdat ze de ganse week vakantie heeft. Na de middag is ze met broer & diens vriendin naar een gigantische sportwinkel gereden want blijkbaar kriebelt het bij haar ook om in de voetsporen van haar broer te gaan treden : de trekking-sport. En broer ging deze namiddag nog een vrij grote investering afhalen welke hij laten maken had op maat, namelijk zijn gigantische trekkings-rugzak! En dochter ging ook eens informeren voor de prijs enzo want broer heeft haar kunnen overhalen om in april met hen mee te gaan richting Corsica, alwaar ze een ganse week in de vrije natuur gaan trekken. .... Ik mama reeds in volle spanning ; kids daarentegen leven er in volle emotie naar toe ! K'Moet wel toegeven......moest ik 20 jaar jonger zijn......jaja! Dus de namiddag hier is rustig ; zoetie doet dutje en ik ben tussen twee wasmachines door effe op laptopje bezig en dus in zijn buurt. Morgen is het weer een dochter-mama'-s dagje want ze heeft me mee gevraagd naar enkele winkels voor advies - altijd leuk te horen natuurlijk dat mama's advies nog nuttig blijkt te zijn Alvorens hier men blogje v vandaag te beëindigen : een hartelijk dankwoordje aan al men lezertjes en duimertjes !!!!!!! xxxxxxxxxxxxxxxxx dankjewel !!!!
hey hier, Vandaag een zeer rustig dagje hier thuis, samen met m'n zoetie, waar het overduidelijk en raar maar waar terug veel beter mee gaat.... Tja....wat moet ik ervan denken, kweet het ook niet maar als ik hem zo bezig zie is er helemaal geen reden meer tot ongerustheid, alhoewel ik moet toegeven dat dit gevoel maar helemaal zal weg zijn als we woensdag de oncologe gesproken hebben. Toen ik vanmorgend hem eraan wou herinneren om niet te vergeten naar haar te bellen om ze op de hoogte te stellen van zijn probleem, vond hij dit helemaal niet meer nodig zegde hij omdat hij de voorbije twee dagen helemaal niets meer voelt, dus tja..... Na het nog eens goed gevraagd te hebben en na nogmaals een 'neen' te horen tja.....hijzelf zal het uiteindelijk wel t'beste voelen en weten hé. Automatisch hou ik hem constant in t'oog, vooral bij t'eten en ik moet toegeven dat er tot hiertoe geen problemen meer zijn, dus.....hopelijk kan ik nu vannacht eens terug wat doorslapen want pfffff de twee laatste nachten is er van slapen niet veel in huis gekomen ....draaien,keren,dubben en denken pffff en dat is helemaal niet mijn gewoonte want slapeloze nachten zijn gelukkig voor mij een zeldzaamheid. Tja.....wat moet ik er nu van denken hé....kweet het ook niet hoor ; hij eet uitstekend zowel s'morgens smiddags als s'avonds ; ik kijk er op toe dat hij fruit eet ; alleen t'snoepen dat doet hij nog amper , maja......moet ik me hier nu ongerust over maken? Enfin.....dat het maar snel woensdag is, en dan afwachten wat de oncologe gaat zeggen hé. Vandaag ben ik heel de dag gezellig bij hem gebleven ; de kids waren beiden op stap (fotografen hé) en de vrieskou buiten maakte het eens zo gezellig binnen. Wat hij al zolang van plan was, daar is hij vandaag mee gestart : namelijk de dia's van de voorbije 30 jaar op z'n computer in te scannen. Ik heb em daar vandaag een beetje mee geholpen en we hebben écht genoten van al dat nostalgie dat we te zien hebben gekregen........wij zo jong nog....onze kinderen nog zo klein.......de bomen in de tuin nog zo kort......ongelooflijk waar die jaren heen zijn ??? Allemaal mooie waardevolle schatten van herinneringen! Ik hoop dat hij er zich de komende winter weken nog goed kan aan werken want er staat nog een volle bananendoos dias te wachten om ingescand te worden ! Morgen, waarschijnlijk na het sneeuw ruimen (want t'is hier vollen bak aan t'sneeuwen dus dat beloofd voor de ochtend) was ik van plan om met dochterlief, die een weekje vakantie heeft, te gaan shoppen ; dat had ze me vorige week gevraagd en t'is effe geleden dat ik nog met haar op stap was, dus ik kijk er wel naar uit! Daar onze zoon met de vroege shift werken moet en hij me beloofd heeft om na 2 uur langs huis te komen, ben ik gerust dat men zoetie niet al te lang alleen moet blijven., niet dat dat een probleem is, maar toch......k'voel me beter als ik weet dat er iemand thuis is. Voila......tot zover dit beetje betere nieuws toch hé. Verder duimen blijft de booschap .....aub? Slaapwel
Omdat ik beloofd heb men blogje bij te houden en omdat ik dat ook een beetje verschuldigd ben aan men trouwe lezertjes, kom ik hier effe wat minder goeie nieuws schrijven.... Gisteravond bekende men zoetie dat hij sinds enkele dagen (dinsdag om juist te zijn) terug een beetje last ondervindt van zijn slokdarm-maagprobleem...... De schrik zit er hier bij mij, maar uiteraard ook bij hem en onze kinderen weer goed in. Aanstaande woensdag is zijn 14daagse kuurdag maar zolang willen we niet wachten ; maandagmorgend wordt er hier direct naar onze oncologe gebeld om haar reeds te informeren omtrent deze voor ons toch onrustwekkende toestand. Laat ons hopen dat ze vrij snel tot een oplossing kan komen ! We hebben volledig vertrouwen in haar dus...... Dit wou ik hier effe melden Voor de rest staat men hoofdje nu niet naar typen hier maar ik beloof wel om hier alle dagen toch bij te schrijven. Duimen jullie aub?????? (t'is lang geleden dat ik dit nog eens gevraagd heb)
yep! k'ben bevrijd van gips! Hij is er af ! tja......waarom wel.....omdat ik me véél veiliger voelde met dat spul er rond pffff ; k'weet ....k'moet nu wat geduld oefenen voor de verdere genezing maar ben zo angstig om me ergens te stoten of weet ik wat voor aanraking ! brrrrrrr....... Stipt een kwartier te vroeg waren we in t'ziekenhuis, aangemeld op de betreffende dienst met naam 'handkliniek' en reeds na enkele minuten zaten we daar in een volle wachtzaal, best gezellig tussen de gips en verband-patienten ; écht leuk om aanzien ; de éne de rechterhand-arm, de ander de linker.... grappig! om kwart over 2 werd m'n naam afgeroepen en werd ik vriendelijk onthaalt bij de chirurge die me heeft geopereerd. Na korte babbel die ging van 'hoe gaat het....hoe was het....we zullen eens kijken' werden de grote middelen erbij gehaald (althans voor mij, een leek op dit vlak, leek dat zo ; iets wat leek op een freecemachien (juiste schrijfwijze weet ik niet) bleek dus het niet-gevaarlijke apparaat te zijn dat de gips zou doorzagen. Nadat de dokter me feliciteerde met de mooie tekeningen die er op m'n gips staan en nadat ze me vroeg of ik van plan was om deze mee terug naar huis te nemen (waarom ik direct met een bevestigende 'ja' antwoordde) begon ze héél voorzichtig aan dit werkje wat al bij al goed is meegevallen. Toen ......werd de wonde zichtbaar.....volgens mij vrij groot (toch zo'n 4 cm) en volgens mij nog vele 'verteerbare' draadjes zichtbaar, waarop men zoetie direct zegde (effe in afwezigheid v de dokter) dat het een mooie kruisjessteek was geworden, waarop ik direct de link legde dat ik tijdens de operatie zoveel 'naai-bewegingen' had opgemerkt Toen de dokter terug binnenkwam wou ze starten met de zichtbare draadjes te verwijderen........ojee...nee! dat lukte helemaal niet ! en toen ze dat aan m'n pijnlijke reactie zag, bevestigde ze ook dat de draadjes nog veel te vast zaten en dat ze er beter maar kon afblijven - verteren doen ze na een tijdje wel uit zichzelf werd er gezegd. Ojee.....precies een rits in m'n hand ..... ja zo ziet het eruit.... ; en toen ik men vingers moest bewegen bemerkte ik het volgens haar doodnormale gevoel van : 'een tekort aan huid'..... brrrrrrrrr raar gevoel. Ze zag ook dat ik er toch wat onwennig bij zat zo zonder bescherming en stelde gelukkig zelf voor om er nog een mooie pleister op te doen.....voor mij toch al een ietsiepietsie bescherming maar toch pfffff k' voelde me helemaal niet zo gelukkig als dat ik gedacht had. Toen zegde ze dat er nog een brees wordt voorgeschreven welke ik de komende drie weken snachts moet dragen ; dit om te vermijden dat ik die pols in men slaap zou gebogen houden. We mochten haar voor t'aanpassen van die brees volgen naar een andere kamer, waar ik dan een brees moest aanpassen volgens de grote van m'n kleine handjes ..... Man man man wat was dat een zaaaaaaalig gevoel terug steun te voelen én vooral bescherming aan die hand,dus......bij t'afscheid nemen en nogmaals bedanken van de dokteres en na t'betalen van de nodige kosten bij haar secretaresse, kon ik niet vlug genoeg beneden in de grote hal van t'ziekenhuis zijn, alwaar vele stoelen staan en daaar ben ik gaan zitten, men zoetie niet wetend wat er scheelde tot ik hem vroeg : 'aub doe me die brees aan' ! Hij kent me.....moest es glimlachen......en deed wat ik vroeg ..... en toen konden we naar de auto wandelen.... Alvorens naar huis te gaan moesten we nog een boodschap doen.....wat was ik blij dat ik die brees aan had ! Thuisgekomen heeft men zoetie dan een lekker fris ruikend hand-badje voor me klaargemaakt en heb ik een klein half uurtje men hand in dat badje gehouden en zo voorzichtig die hand eindelijk kunnen wassen....ontsmetten.......al het rooie operatie-ontsmettingsmiddel kunnen verwijderen, alsook de grote zwarte pijl die die 2 weken onder die gips op men arm gestaan heeft. Dat deed deugd....maja....nadien handje goed afdrogen en best zo met rondlopen brrrrr M'n zoetie zag dat ik me er toch niet veilig bij voelde en heeft me dan toch geholpen om er terug een pleister op te doen, kwestie van te beschermen. De brees heb ik MOETEN uit laten weliswaar met tegenzin maar kweet ook wel dat dit zo t'beste voor die hand is. Maar geloof me...ze ligt hier klaar voor me om sebiet aan te doen voor t'slapen gaan hoor. Voila.....dat was men ziekenhuis-avontuur van vandaag ; weeral vele ervaringen rijker ! Ne mens is toch nooit te oud om bij te leren hé ! Ik ga t'hier bij laten met te tokkelen want......die wonde ligt op m'n klavier en daar ik met al men vingertjes typ, voel ik steeds ieder letterknopje (wordt vervolgd)
Joepie ! Morgen is het zo ver .......dan wordt mijn hand/arm bevrijd!!!!! Eindelijk!!! Om 14.00 rijdt men zoetie met mij naar t'hospitaal ; nu zijn de rollen eventjes omgekeerd Ondertussen is m'n gips wel 'nog' mooier geworden en staan er vier prachtige kunstwerkjes op van men zoetie & de kids, dus ik ga morgen toch vragen of ik dit harde stuk, dat veertien dagen m'n leven heeft bepaald, (1ste keer in m'n vele levensjaren ) als aandenken mee naar huis mag nemen. Wat ik er daar verder ga mee doen dat weet ik nog niet, alhoewel.......er groeit al een ideetje in dat creatieve kopje van mij, maar daarover later meer als ik dit ooit écht ga waarmaken Het typen gaat nog steeds vrij moeilijk - nieks maar dan ook nieks geeft dat ding a m'n hand mee, integendeel! Maar toch wou ik hier even wat komen bij schrijven want dat is weeral veel te lang geleden ! De voorbije dagen waren vrij rustig hier ; tja t'auto rijden lukt en mag ik niet en 1 v m'n 2 goeie vriendinnen is geveld door dat vieze beest dat 'griep' heet ! En zo te horen via smsjes heeft haar kleindochtertje, haar scvhoonzoon én nu haar man het ook goed te pakken, dus......ver uit haar buurt blijven momenteel is de boodschap ! Maar gelukkig heb ik NOG een kei lieve vriendin, die zo vriendelijk was om me vandaag te komen halen om vanmorgend naar de markt te rijden (nog es merciekes hé M voor de super toffe voormiddag) ; t'heeft me deugd gedaan, écht waar, ondanks de regen ! Tot gauw hé terug hé ! Na de middag ben ik met dochterlief (die nog thuis was vandaag) mee naar de fitness geweest ; voor alle duidelijkheid : neen uiteraard ben ik niet gaan fitnessen, spinnen, cardio of weet ik nog allemaal meer ; neen dus, zéker niet nu in mijn toestand. Wat de bedoeling wél was is dat ze (ons dochter dus) bij de start van t'nieuwe jaar, zoals zovelen onder ons, één goed voornemen wou waarmaken en dat is voor haar 'terug' iets aan de conditie gaan doen door terug te gaan fitnessen en te gaan spinnen. Ooit, nu bijna 2 jaar geleden zijn wij (ik met haar) daar mee gestart maar zij is er toen mee moeten stoppen door haar job die teveel tijd en energie in beslag nam. Ikzelf ben toenertijd wél ijverig héél sportief blijven verder sporten, toen ook gestimuleerd door men zus want met 2 is dat natuurlijk altijd leuker en na enkele maanden waren we met z'n drietjes want m'n zoetie ging toen ook met ons mee. En dat was toen ....écht waar ..... suuuuuuuuuuuuuper leuk !!! Maar.......toen.....iedereen die hier mee leest, weet dat nu anderhalf jaar geleden, de aarde hier onder onze voetjes serieus gebeefd heeft en daardoor zowel ik als m'n zoetie, als men zus.....iedereen dus, is gestopt met deze gezonde bezigheid. De uitbaatster van deze fitness-spinning, hetwelk hier vlak achter onze hoek gelegen is, herkende ons daarstraks direct, en dat deed zoveel deugd ! t'Is écht een superlieve persoon met een leuze van :: "alles mag en niets moet en we staan open voor alle vragen," en zo loopt haar zaak ook en dat is, denk ik toch, haar grote troef tot succes want haar zaak is op dat anderhalve jaar serieus uitgebreid. Goed geïnformeerd en tevreden door het vriendelijke onthaal zijn we daar buiten gekomen en voor de eerste keer in anderhalf jaar kriebelt het ook bij mij terug om de cardio-training te gaan doen, dewelke ik toenertijd zo graag deed. Mjn zoetie gaat dit nog niet aankunnen vrees ik, alhoewel hij me daarstraks zegde er toch eens met onze oncologe over te praten, maar ik overweeg het wel, maar niet alleen want mezelf kennende weet ik dat ik dat toch niet ga volhouden. Ik ga er eens een nachtje over slapen en dan zien we wel........ En ondertussen heb ik hier weeral veel te veel getokkeld en doet men handje weeral pijn (nee niet de wonde maar die verdomde stijve gips die zo snijdt a de zijkant). Dus k'ga t'hier voor vandaag bij laten. Morgen ben ik yes!!!!! gips-vrij !!!!!!! Joepie!
even proberen....want makkelijk is dit niet met die 'shit'-polyester-arm....(sorry voor uitdrukking!)K'Had gehoopt dat ik iets meer had kunnen 'doen' met deze gips,maar integendeel.... ; tja....normaal ergens hé, dit ding geeft nieks mee, integendeel, als ik écht iets wil zelf doen, bv een boterham smeren of iets doorsnijden, krijg ik binnen de kortste keren een soort van blijnvorming aan m'n duim en uit ondervinding weet ik dat, als ik hier teveel zit te typen, dat ik aan de zijkant v m'n hand ook zoiets ga krijgen pfffff.....dus sorry..... Pijn aan de wonde heb ik gelukkig niet, dus dat is dan toch iets positiefs. Ik tel de dagen af, écht waar.....dus na deze nacht nog 5 te gaan...... Aan solden 'jagen' doe ik sowieso niet, dus met de drukte die er nu overal heerst heb ik weinig te maken. k'Heb me vandaag bezig gehouden met het afmaken van de nieuwe jaar kalender ; die maak ik ieder jaar zelf en t'eindresultaat is toch alweer heel mooi, al zeg ik het zelf. K'heb er wel dubbel zo lang aan gewerkt deze keer want ook dit is computer werk en daarvoor heb ik alles met m'n linkerhandje gedaan....waar een wil is is een weg hé Griep epidemie op komst......dat beloofd ! K'ben er toch ook een beetje ongerust in hoor,ondanks dat we hier allemaal de 'prik' hebben gekregen. Toevallig had ik hier de ganse voormiddag hoofdpijn en beginnende keelpijn ; na enkele Dafalgans is dat nare gevoel in de loop v d namiddag dan toch gelukkig weggetrokken. Morgen zondag......en k'zou begot niet weten wat er te gebeuren staat ; met dit grijze weer.....de éne beste vriendin in Holland en de andere wél geplaagd door griepsymptomen, plus.........die 'shit-arm' in t'gips...... Misschien een wafel- of pannenkoeken namiddag .....alhoewel.....da's dan weer niet goed voor de lijn .. ach we zien wel . Met m'n ventje gaat het vrij goed, hiermee bedoel ik momenteel z'n hernia, want de rest is tot hiertoe goed onder controle. t'Is heel opvallend dat hij nu , door mijn 'handicap', écht meer in de weer is. Tja....na anderhalf jaar practisch non-actief valt dit nu wel op hoor en geloof me: dat is leuk om hem terug zo bezig te zien : hij doet de vaat, roert in de kookpotten, ruimt mee op en heeft zelfs gister in de garage een prachtig houten deksel gemaakt voor de rieten wasmand, welk deksel al enige tijd aan vervanging toe was en k'kan zeggen : t'nieuwe deksel is zelfs mooier dan het originele ! k'Heb écht wel een super handige zoetie !! Ondertussen merk ik weeral pijntjes a men hand door die gips, dus....k'ga t'hierbij laten. k'Ben wel tevreden dat ik eventjes heb kunnen bij schrijven. fijne zondag morgen !
Hier ben ik dan alweer ; ditmaal met nieuwe volledige gips ........ het typen is dus nu NOG moeilijker dan daarvoor pfffff, maar k'zal eventjes proberen. Vanavond om kwart voor 5 was ik, in gezelschap van m'n chauffeur-zoon op mijn afspraak in t'ziekenhuis. Ik schrok wel ff toen ik zag hoe overvol de wachtzaal wel zat ; gelukkig niet allemaal voor éénzelfde dokter en dankzij dat was het toch vrij snel en goed op tijd aan mijn beurt. Een lieve verpleegster verwijderde al vlug het vorige half gips/half verband ; wat een opluchting (maar dat was maar voor eventjes ) . Toen mocht ik reeds kleur kiezen (wat een moderne tijden hé - allemaal zo nieuw voor mij toch hé....ik die 'gelukkig' nog nooit van m'n leven in t'gips moest. Gedaan met het vieze witte gesmos wat vroeger gips met zich meebracht ; momenteel een zeer knap én vooral propere manier om dit te doen ; en kleurtjes kiezen ! Ongelooflijk hé : rood, zwart, geel, blauw, paars en groen!!!! Zoveel keuze!. Gisteravond had ik halvelings al over de kleur met m'n dochter overeen gekomen dat waarschijnlijk blauw t'beste bij mij zou passen ; dus t'is blauw geworden en sinds enkele uurtjes staan er reeds grote xxxjes op van dochterlief ; lief hé! t'Bewegen en de soepelheid is wel enorm minder dan met het vorige gips/verband ; gelukkig 'maar' nog 6 dagen te gaan..... Vanavond m'n eerste 'ziekenbezoekje' ontvangen van schoon -broer en -zus (da's het énige leuke aan zoiets) want bezoek ontvang ik altijd wel graag. Toch zal ik blij zijn dat ik weekje ouder ben want dit spul a m'n hand/arm is toch niet alles pffffff. Dus sorry dat ik hier nu alweer stop met typen maar t'lukt me niet zo goed. Ik kom gauw terug hoor. Slaapwel mijn arm....
Ja t'typen gaat 'nog' niet vlot, maar ik voel me er niet goed bij als ik vandaag niet aan al m'n blog-lezertjes mijn wélgemeende allerliefste nieuwjaarswensen overmaken kan. Dus......met een beetje vele foutjes, vebeteringen, terugtokkelen, etc etc, probeer ik hier toch aan iedereen die dit leest te zeggen : mijn beste wensen voor een liefdevol, gelukkig, gezellig, knuffelvol, warm maar vooral Gezond 2013 !!!! Dat al het negatieve van 2012 vlug zal omgezet worden in niets dan positieviteit !! Ook hartelijk dank voor de lieve 'beterschap's' woordjes wat m'n handje betreft ; morgen krijg ik volledige gips en daar heb ik een dubbel gevoel bij : enerzijds ben ik dit 'spul' beu a men hand en anderzijds is t'natuurlijk beter dat ik helemaal ingeklemd zit ;-) (mij kennende....t'stil zitten is héél moeilijk en frustrerend voor mij)... (wordt vervolgd) - heb bezoek.
Waar een wil is is een weg.....en die die me kennen gaan effe glimlachen Ik tokkel hier dus met 1 vingertje.... moeilijk ma voor effe lukt me dat wel. Gister dus operatie-dagje....en geloof me....kwas nerveus! Men lieve zoon & zijn lieve vriendin zijn met mij naar t'ziekenhuis gereden (men zoetie wou natuurlijk ook mee maar met 4!.......leek me ff wel wat veel. k'vond dat natuurlijk super lief maar auto rijden is moeilijk voor hem dus na nen dikke knuffel en belofte van hem via gsm op de hoogte te zullen houden, zijn we dan met 3 vertrokken) ; kmoest er om 8 uur zijn en om stipt half 10 werd ik gehaald door een lieve verpleegster (maar lief zijn ze daar écht allemaal! Verdere uitleg volgt later wel ; is te moeilijk typen nu. Maar alles is goed verlopen. Momenteel heb ik halve schelp gips en dik verband en volg week donderdag krijg ik dan ganse gips (en mag ik kleurke kiezen ... joepie! ) tja sé.....k'kan der beter maar mee lachen he! NU pas weet ik de perfecte ongemakken van éénhandig en linkshandig door t'leven te moeten pfffffff!!!!! (douchen....toilet....typen....eten.....drinken....en zoooooooveel meer!!) Maar ik tel reeds af.....dag 1 is reeds gepasseerd )) Fijn laatste jaarsweekend !!!
tja....nu moet ik herbeginnen .... K'had hier net alles mooi neergetokkeld over de voorbije Kerstdagen en plots blokkeerde m'n computer en bij t'herstarten zie ik nu dat m'n blog dus niet is aangevuld Ik was hier dus komen vertellen...... in de eerste plaats aan al m'n lezertjes een warme zalige kerst toegewenst en nog mooie eindejaarsdagen ! Ik hoop dat de voorbije Kerstdagen voor jullie zo mooi - of misschien zelfs mooier waren - dan de mijne. Hier was het knus-warm-gezellig en meer hoeft dat voor ons écht niet te zijn. Kerstavond waren we met z'n drietjes : mama-papa-dochter Héél lekker menu : eerst warme oven-hapjes en dan : verse kippensoep en millefeuille met st Jacobs noten op een bedje van prei & selder overgoten met een lekker vis-fumé ; nagerecht : ijs (dan is het voor onze viervoeter ook wat feest ) Met Kerstdag waren beide kids hier plus vriendin van onze zoon & surprise : m'n broer is toch nog gekomen! (had van hem, ondanks uitnodiging, niets meer gehoord) dus die verrassing was zeer geslaagd en ondanks dat hij had verwittigd dat hij niets wou eten mits hij nog verzadigd was van kerstavond heeft hij het hier niet aan z'n hartje laten komen en zelfs tot in de vroege uurtjes hier aanwezig geweest. Vandaag zond hij me zelfs een mailtje om nog eens te bedanke voor de leuke sfeer hier bij ons waarvan hij deel mocht uitmaken Zo af en toe vergeet hij precies al eens hoe welkom hij hier altijd is ; hij heeft ook een ontzettend druk carrière leventje en is single Tegen de middag zijn we begonnen met de oven hapjes gevolgd door t'openmaken van de eerste cadeautjes - nog steeds een leuk festijn voor de kids hier. Onze opdracht als ouders is geslaagd op het punt van 'graag krijgen maar ook graag geven' en geloof me : geven doen ze zelfs nog liever dan krijgen - super hé ! t'Is het eerste jaar dat we namen getrokken hebben zodoende dat één ieder maar voor 2 personen iets hoefde te kopen. Dochter heeft hierbij haar papa geholpen want hij kon dit jaar onmogelijk zelf z'n cadeautjes gaan halen ; ze heeft dat zeer goed gedaan ! Ja wat m'n zoetie betreft : de hernia 'geneest' maar wel héél langzaam ; ttz hij zegt dat hij beterschap merkt maar toch maar met beetjes. Morgen starten we terug met kinesist want door de voorbije feestdagen zijn er eigenlijk veel te veel dagen tussen geweest en dat merken we. Vanavons is hij eens gaan slapen zonder druppeltjes en zonder spierontspanner, dus....k'hoop dat hij toch een goede nacht gaat hebben. Kerst was dus geslaagd en heeft gisteravond tot de late uurtjes geduurd en men zoetie heeft het zo laat mee gedaan omdat we filmpjes hebben gekeken 'uit de oude doos' en dat is altijd leuk om terug te zien natuurlijk. Mooie herinneringen waarbij door eenieder zo af en toe zelfs een traantje werd weggeveegd... tja...we zijn gevoelige mensen hé, ook dat hebben we als ouder doorgegeven En dan vandaag heb ik, ondanks men drukke planning, nog iets gedaan wat ik in al die jaren nog nooit heb gedaan !!! Wél in overleg vanmorgend met zoetie & kids : .......de kerstboom reeds terug afgebroken.....snik snik snik. Met veel gemengde gevoelens en lang aarzelen ben ik er vanmiddag dan toch maar aan begonnen omdat ik vanaf vrijdag een beetje behinderd voor 2 weken door t'leven moet en ik wil de mensen hier in m'n omgeving niet opzadelen met taken zoals : kerstversiering opruimen ; er zullen al taken genoeg zijn die ze van mij moeten overnemen. Maar.......toch hangt er hier nog wel kerstsfeer hoor : lampjes aan t'venster branden nog - kerst-adventskaarsen branden nog en de buitenverlichting zal ook blijven hangen tot en met drie koningen. Dus.....t'is nu niet zo dat er hier niets meer te zien is want daar zou ik helemaal niet kunnen mee leven , t'is zo al moeilijk genoeg. k'Heb ook de bedden verschoont vandaag dus vrij veel wasmachines en morgen strijk en zo ga ik ervoor zorgen dat ik morgenavond met alles klaar ben om dan vrijdagmorgend - nuchter! - tegen 8 uur in t'daghospitaal te zijn in de hoop dat ik daar niet al te lang zal moeten wachten tot het mijn beur is want ik wil zo vlug mogelijk terug naar huis ! De zenuwkes groeien met de dag......maja.....hier zal ik ook door moeten vrees ik en op zich eigenlijk niets ergs, alleen nadien het ongemak van niets linkshandigs te kunnen pffffff dat gaat nog wat worden ! Zo af en toe probeer ik al eens iets uit links maar ojee......dan ben ik een échte sukkeltje !!! Dus dat beloofd ! K'Heb vandaag vernomen dat ik de eerste 7 dagen waarschijnlijk een voorlopige gips ga krijgen, meer in de vorm van een schelp..... en nadien de échte gips nog eens voor 7 dagen. Voor mij persoonlijk t'ergste want k'heb nog nooit gips gehad, maar langs de andere kant wel t'beste want mezelf kennende......... beste dat ik er niets mee ga kunnen doen Dus......ik vrees dat morgenavond de voorlopig laatste keer gaat zijn dat ik hier iets serieus ga kunnen neer tokkelen....... men bloggertjes-lezertjes zijn hiermee verwittigd Maar no panik.....midden januari ben ik er volledig terug (hoop ik toch) Slaapwel voor nu en hopelijk kan ik hier morgen nog ff komen bijschrijven.
ik zit hier véél te laat nog te schrijven en ga het dus beetje kort houden. Ik kon niet eerder komen door de drukte en t'vele werk dat me bezig houdt en daarnet nog taxi moeten zijn voor zoon die kerstdrink had van z'n werk en naar Mechelen moest. K'had zo met hem te doen toen hij traject wou afleggen met de trein....tja.....'mama zijn' hé.... Enfin hij is goed en wel thuis geraakt nu en is waarschijnlijk al in dromenland en daar ga ik nu ook naar toe. Na onze stad-uitstap van donderdag doet m'n zoetie het zeer rustig hier thuis ; gister kinesist en volgende afspraak is volgende donderdag - tja met die feestdagen er tussen hé. Ondertussen probeer ik toch met de kids een beetje te genieten van de buitenhuise kerstsfeer - iets wat ik normaal zo graag met m'n zoetie had gedaan. Gister toch eventjes de sfeer van Antwerpen kunnen proeven toen ik met onze zoon de laatste kerstinkopen ben gaan doen. Normaal vandaag t'vervolg van die sfeer daar maar door het vreselijke regenweer hebben we de uitstap naar de kerstmarkt(en) in Antwerpen maar uitgesteld naar drogere dagen. Wél met dochter naar Metropolis geweest - was super leuk ! En hiermee is onze Twilight Sage afgesloten met een mooi einde. k'Heb nu nog twee filmtickets die opgebruikt moeten worden voor t'eind van dit jaar ...... dus héél misschien gaan we maandagnamiddag weer want ze zou heel graag naar 'The Habbit' gaan kijken en t'lijkt me wel een mooie film, maar duurt wel 3 uur ! Morgen hoop ik het wat rustiger te hebben maar k'moet nog één kerstgeschenk gaan kopen en vermits de winkels allemaal open zijn zal me dat wel lukken zekers. Morgenavond moet ik dan naar de kapper en nadien ga ik naar een mooie kerkdienst, helemaal in de sfeer van Kerst. De reden dat ik daar naartoe ga is omdat er een kinderkoor optreedt waarvan kindjes deel uitmaken die kleinkinderen zijn van onze zoon zijn toekomstige schoonouders. k'Ben benieuwd.... Zo.....en nu slaap-tijd ! Voor iedereen een fijne zondag voor morgen !
Met op de achtergrond mooie kerstmuziek ' I am dreaming of a White Christmas'.... kan ik eindelijk eventjes tijd maken om men blogje aan te vullen en t'is hier best gezellig zo naast de lichtjes van de mooie grote kerstboom. Ondertussen is het buiten eindelijk opgehouden met regenen ; pfffff wat was me dat vandaag ! Sorry maar geef mij dan maar de vrieskoude hoor ! Daar er hier nog kerstinkopen moeten gedaan worden en dat er daarvoor naar 2 bepaalde winkels in the middle of the city of Antwerp moet gegaan worden, hadden we vanmorgend het niet zo goeie grandioze idee om dit eens met z'n twee te doen....ik met men zoetie - joepie......(dat dacht ik althans bij t'vertrek). Eerst was er het grote probleem van de enorme drukte op de baan - hoe meer we het centrum naderde hoe meer we in de file stonden. Ikzelf als chauffeur maak me daar nu niet écht vlug druk om ; ik heb zo iets van 'rustig aanschuiven want je druk maken helpt toch niet' ; men zoetie daarentegen denkt daar wel iets anders over Hij kan écht niet tegen die drukte op de baan. Daarbovenop kwam nog het vreselijke regenweer dat het allemaal nog erger maakte - constant rijden met de ruitenwissers in actie is niet zo leuk natuurlijk. Maar toch ben ik goed in de parkeergarage geraakt alwaar we onze vrij korte wandeling begonnen. Maar ook al was de wandeling kort.....voor m'n zoetie was ze véél te lang! Wat had ik een spijt van dit idee ! t'Ging écht niet goed met hem zo dan stappen hoor ; plus de pletsende regen, de vele passerende mensen met paraplu's die niet zien waar ze lopen pffffff écht niet te doen ! Toch hebben we Godzijdank tijd kunnen maken voor een kop héle lekkere warme chocolade melk mét snoepeke en geloof me : daar heb ik van genoten maar nadien was ik blij dat we terug aan de auto waren. Dus een beetje teleurgesteld richting huiswaarts waar ik men zoetie ben gaan afzetten om dan nadien m'n kerst-shopping-tripje maar alleen heb verder gezet, t'is te zeggen : k'had met men tanteke afgesproken dus dat waren dan twee vliegen in één klap : én tanteke nog eens zien en bij babbelen én terwijl m'n inkopen doen. Ondanks de vreselijke drukte ben ik daar toch vrij goed in geslaagd zodanig dat er zelfs nog tijd restte om langs men toekomstige schoondochter te rijden die van dienst was op een kei-gezellig kerstmarktje georganiseerd op haar werk (een school voor bijzonder onderwijs) - écht kei tof ! Héle leuke kerst-knutselwerkjes gezien en lekkere hapjes kunnen eten : pannekoeken - smoutebollen - taarten en cakes - pompoensoep - koffie - warme chocolademelk - écht beregezellig ! Onze zoon is na z'n kerst-drink van zijn werk ook nog tot daar gekomen zodat we daar toch een leuk uurtje hebben gezeten. Nadien heb ik men tanteke alweer veilig thuis gebracht - t'was ondertussen ook alweer 7 uur en ze had haar vriendinnen-Rubi-cup- avondje dat ze zéker niet mag missen. Ikzelf was dus tegen t'klokje van 8 terug thuis - moe maar gedeeltelijk voldaan en blij om in m'n zeteltje bij zoetie en dochterlief te kunnen gaan zitten. Morgen vervolg...... pffff ..... ja want k'heb nog niet alles en zoon heeft me gevraagd om met hem ook nog mee te gaan (Ikea en terug richting Antwerpen) ; hij wil voor papa nog een nieuw uurwerk gaan kopen en per toeval had men zoetie vanmorgend, bij t'aanschouwen van een etalage van een juwelierszaak waar ik moest zijn, zijn voorliefde van uurwerk, gewoon zonder meer, aangewezen, dus.....ik weet perfect wat hij graag ziet Dus t'wordt morgen alweer een goed gevulde dagje : s'morgens m'n huishouden - tegen 12uur met zoetie naar de kinesist en tegen 1 uur klaar staan om met m'n zoon mee te gaan.... s'Avonds had ik dan alweer graag gaan supporteren voor toekomstige schoondochter, die in Kerstkostuum de 5 km gaat mee lopen in Antwerpen - tof van haar hé ! Zaterdag is het dan alweer 'dochter-dagje' ..... namiddag naar de cinema 'eindelijk!' naar de vertoning van 14.15 en nadien ......samen met haar.....joepie naar de kerstmarkt in Antwerpen - hopelijk blijft het wat droog ! En zo gaan we naar zondag - tot hiertoe nog vrij rustig.... maar daar kan hier snel verandering in komen Wat een geluk dat m'n zoetie zo graag thuis is want moest ik in zijn plaats zijn.......k'werd gek van binnen zitten denk ik, zeker deze mooie periode. Maar hij gelukkig niet : hij geniet van de gezelligheid thuis zegt hij. Maar ondertussen mis ik hem wel aan m'n zij als ik zo buiten loop, écht waar pffff k'had er zo naar uitgekeken..... Godzijdank vangen de kids me goed. Voila......en nu snel naar bedje ! Dreaming of a white Christmas.......(zal bij dromen blijven vrees ik
Onze visite is net de deur uit ; t'was best gezellig ; mijn zoetie z'n zus met man gewoon familie dus. k'Had er een échte kerst special van gemaakt, ttz : kerst tafelkleedje, kerstchocolaatjes, kerstkoekjes en uiteraard kerststoll en tussen dat alles een glaasje Glühwein, een tasje warme chocolade en de koffie ontbrak ook niet natuurlijk. Mijn zoetie zijn zus woont hier in dezelfde straat enkele meters hiervandaan en omdat we helemaal bij elkaar de deur niet plat lopen komen we zo om de 2 a 3 weken bij elkaar op bezoek, dus nu weten we dat het binnen enkele weken weer ons beurt is ; dat zal dan voor de nieuwjaarswensen zijn. Vanmorgend mocht men zoetie terug naar de kinesist en hij voelt merkbaar beterschap nu, maar ik zie, als ik hem zie stappen, dat er toch nog een weg af te leggen is.... Na de kinesist heb ik een heerlijke vlaamse savooi-ovenschotel klaargemaakt als voorbereiding voor het avondeten want na de middag had ik met men vriendin afgesproken. Zij vertrekt overmorgen tot na de Kerst met haar familie naar La Roche ! Zalig hé ! Dus ik wou haar persoonlijk nog mijn kerstwensen overbrengen en uiteraard ging dat gepaard met een shopping namiddagje met vrij lange koffieklets, want t'was toch enkele dagen geleden dat ik ze gezien had. Als ik haar nu ga terug zien......zal het met de hand in t'gips zijn Morgen, woensdag is het voor ons weer de ganse voormiddag ziekenhuis - m'n zoetie z'n onderhoudsbeurt. Deze keer moeten we vrij laat daar zijn : pas tegen 09.30. Ik hoop dat het allemaal goed vooruit kan gaan en dat ik nadien toch eens iets met hem kan gaan drinken. Wat beweging zal hem goed doen maar uiteraard nieks forceren ! Hoe dit wel of niet gelukt is zal ik hier morgen of overmorgen komen vertellen. Slaapwel
verandering van draaiboek...... Tja.....eerst een gemengd gevoel maar nu eigenlijk best tevreden. k'Heb telefoon gekregen van de secretaresse van m'n handchirurg om me te zeggen dat ik aanstaande woensdag later moet komen, dit door omstandigheden buiten hun wil....... Erg tevreden met deze beslissing was ik niet en dat heb ik aan die lieve dame effe uitgelegd. 's Morgens ganse voormiddag met zoetie op ons vertrouwde om de 14dagen plekje voor zijn onderhoudsbuurt en dan pas tegen 2 uur ipv 12 uur zou ik in de dagkliniek terecht kunnen voor mijn hand om daar geopereerd te kunnen worden rond de klok van 3 a half 4..... ipv 1a1.30. Dit zag ik écht helemaal niet meer zitten. Ik moet daarbij ook nog wel nuchter zijn hé al die tijd !! Dus bij het realiseren van dit alles heb ik aan die lieve dame gevraagd 'nu ik je toch aan de lijn heb, is er misschien geen mogelijkheid om vroeger deze week te komen, bv morgen maandag of dinsdag en dan liefst s'morgensvroeg. (k'ben al voldoende opgedraaid hoor) ; toen ze dat had nagekeken antwoordde ze me vriendelijk dat mijn dokter alleen maar opereert woensdag en vrijdag en dat de eerstvolgende vrije vroege voormiddag pas de 28ste december is. Tijdens dat telefoontje was men dochter én zoetie al bij me komen zitten, want die hoorden direct dat er iets niet juist was ; ik heb toen met hen overlegt wat ik het beste zou doen :alles gewoon woensdag laten doorgaan maar dan véél later en volledig leeg-nuchter én opgedraaid of weekje uitstellen vrijdagmorgend : opstaan, nuchter, kliniek en hopla naar huis. Beiden zegde ze dat ik dan best de 2de optie zou kiezen en achteraf gezien ben ik tevreden over men beslissing. t'Komt dan allemaal iets beter uit : met kerst heb ik m'n twee handjes nog in werking en dat is nét de 'vrije' week van m'n zoetie én tegen dat we dan voor zijn 14daagse kuur terug moeten gaan, ja ben ik nog wel steeds in t'gips maar onze dochter heeft dan dagje verlof gepland om nog eens met haar papa te kunnen mee gaan ; dat heeft ze reeds enkele weken terug beslist en dat komt nu goed uit natuurlijk. Dus..........nog 14 dagen 'vrij' ! joeppiejajeee !! Alleen beetje pech qua vriendinnen ..... de éne moet hard werken en is vaak in buitenland en de ander gaat vanaf deze donderdag voor een ganse week in La Roche feest vieren Uiteraard gun ik mijn lieve vrienden dit alles hoor en dat weten ze wel ! Mijn zoetie heeft gezegd dat het misschien niet slecht is die uitstel want dat hij dan misschien tegen die tijd ook al veel beter gaat zijn qua zijn hernia hé, dus......dat zou pas super zijn moest ik dan allerlei leuke dingen met hem kunnen doen! Ik blijf dromen..... Vandaag was een schitterend dagje in Maastricht ! Djie wat heb ik genoten ! We waren daar vroeg genoeg zodat we écht vlak onder t'Vrijthof hebben kunnen parkeren en dat was waarop ik gehoopt had want als je dan uit de parking boven komt op het Vrijthof tja......dan sta je daar (ik althans) met t'idee dat daar mijn favoriete André Rieu jaarlijks een prachtig concert geeft, waar ik zoooooooooooooo graag zou naartoe zou gaan maar t'is zooooooo onmenselijk duur en k'wil dit samen met men zoetie doen, dus blijven hopen zekers ?! Onze shoppingdagje hebben we gestart met lekkere warme chocolademelk en dan zijn we de winkelstraten én de kerstmarkt gaan opzoeken ; zalig ! Toen onze magen begonnen te knorren passeerden we net een Italiaans restaurantje en dat moet je aan m'n dochter geen twee keer voorstellen, dus wij daar binnen ; de geur van gebrande Italiaanse koffie kwam ons tegemoet ! mmmmmm en lekker dat die was ! Latte Machiate.....Cappucino.....én vriendelijke bediening (met Italiaanse charmes ) t'Was geslaagd en tegen avond eten tijd waren we alweer terug veilig thuis, dankzij m'n goeie chauffeur (onze dochter) ; daar stonden de patatjes op t'vuur te koken dus we waren net op tijd. Vanavond genoten van een leuke ontspannende kerstfilm. Meer hoeft dat niet te zijn ! En nu hogen tijd om te gaan slapen want morgen volgeboekte maandag - garage (winterbanden); metropolis ; familiebezoekje ! Maar....voor ik het allerbelangrijkste vergeet : m'n zoetie zegde me vanavond dat hij vandaag precies de eerste dag had met véél minder pijn (Hernia).......laat ons hopen dat dit de goeie kant op gaat !!!! Dinsdag kinésist; Slaapwel lezertjes en fijne 'werk'-week.
Voila....de kerstkaartjes die op de post moeten liggen klaar ; diegene voor dicht in de buurt zijn vandaag in de betreffende brievenbussen gestoken. Ook de internationale zijn geschreven ; k'ben tevreden want ze zijn stuk voor stuk mooi ; één voor één met een persoonlijk tintje en dat is hoe ik het ieder jaar wil. t'Lijkt wel allemaal zo kort opeenvolgend ; ik bedoel......t'lijkt wel alsof ik gister de kerstkaartjes van vorig jaar heb geschreven..... wat vliegt de tijd toch snel ! Ten huize hier brandt iedere dag de open haard - lekkere gezellige warmte van gratis hout, bezorgd door onze zoon - afval van palletten van zijn werk - zalige warmte en niet veel afval - super ; heb al een 2de lading besteld. Mijn zoetie moest vanmorgend vrij vroeg reeds naar de kinesist ; eindelijk zit hij mee in t'carroussel van de 9beuren kaart ; hopelijk boeken we wat resultaat binnen enkele dagen ; dinsdag middag moet hij terug gaan, dat zou dan de 3de keer zijn. Tot 6 weken kan dit herstel duren !.......uitstapjes met hem deze periode kan ik dus vergeten en daar ben ik triest om - had zoveel plannen.....(uiteraard zijn er erger dingen!) Momenteel probeer ik nog volop te genieten van het aanschouwen van buitenhuiselijke kerst sfeer ; gister shoppingdagje met schoolvriendin was al weer een succes ! k'Heb haar reeds geboekt voor de periode dat ik in t'gips ga lopen, maar spijtig genoeg is ze dan niet beschikbaar k'ga ze missen .... k'Ben écht benieuwd hoe die 14 dagen (die momenteel, zo te horen van goede bronnen, al haast 3 weken gaan worden!) hoe ik die ga overleven ??? Ja eerst was me uitgelegd dat ik na de ingreep 2 weken in t'gips zou gaan maar nu heb ik vandaag vernomen dat ik eerst een tijdelijke zachtere gips zou krijgen, dit voor de zwelling en na een week pas de échte gips..... weet het ook niet meer hoor, maar dan zijn we al de 1ste week van januari! Enfin.....k'ga der maar niet al te veel proberen aan te denken.......nog 5 keer slapen...... Morgen is het zaterdag .....niets speciaals gepland maar als het weer het toe laat had ik graag wel naar een of andere kerstmarkt gegaan. Zondag ga ik op stap met dochterlief......joepie ! Maandag en dinsdag heeft ze vrij en maandag is reeds volledig volgeboekt voor ons 2 : s'morgens naar de garage met 2 auto's (de mijne en de hare) voor de winterbanden er op te leggen ; terwijl onze wagens in de goede handen van de garagist zijn gaan we wat shoppen daar in de buurt. Nadien trekken we richting Metropolis om naar de laatste film te gaan kijken van onze favoriete serie namelijk 'the Twilight story's' en s'avonds zijn we beiden uitgenodigd bij de zoon van m'n nichtje en z'n vrouwke die ons hun nieuwe loft willen tonen. Dinsdag zou ik dan hoogdringend voor de kerst cadeaus moeten zorgen want.....dat is dan m'n laatste dag dag ik kan auto rijden Woensdag ganse dag ziekenhuis (s'morgens voor m'n zoetie z'n onderhoudsbeurt) en s'middags om 12 uur moet ik in t'dagziekenhuis zijn voor m'n hand - om 13uur ongeveer zouden ze me daar komen halen om dan ongeveer tegen half 2 geopereerd te kunnen worden en tegen 15u ongeveer zou ik alweer naar huis mogen .... (was het maar al zo ver) Of ik dan hier ga kunnen komen typen......k'ga in ieder geval proberen want k'wil m'n medelevende lezertjes uiteraard op de hoogte houden Maar eerst nog wat genieten van t'komende weekend ! En dag geldt voor iedereen! slaapwel
Een doordeweekse dinsdag vandaag....lekker warm binnen bij t'gezellige houtvuur en gezellige gezonde koude buiten, aan den lijve ondervonden doordat ik mooie wandeling ben gaan maken met onze viervoeter, in t'leuke gezelschap van vriendin (bonnie) én kleine Kato ! Super leuk ! Goed bijgebabbeld en ons opgewarmd bij een warme thee én chocomelk. Dat was m'n namiddag. Speciaal tijd gemaakt om vriendin terug te zien die nét terug was van een weekendje Londen Kerst shoppen ! Leuk om naar haar avontuur te luisteren ! En nog leuker om Kato-tje bezig te zien ! Wat een scheetje ! Maar dat was na de middag.....in de voormiddag had men zoetie eindelijk een afspraak met de kinesiste. Ik zeg 'eindelijk' omdat hij dit, ondanks het voorschrift in de kliniek na de diagnose van zijn hernia, gans de vorige week had weggewimpelt met de woorden 'we zullen wel zien....t'zal wel beteren....' maar neen....integendeel. De nacht van zondag op maandag heb ik zelfs zijn druppeltjes moeten gaan halen omdat hij zo'n pijn had en toen gistermorgend heb ik zelf de kinesiste opgebeld en een dringende afspraak gevraagd, zodoende dus vandaag om 12uur en die behandeling heeft hem al deugd gedaan, zo zegde hij daarnet nog.......hopelijk gaat hun nu de goeie weg op want ik heb zelfs al met t'idee rondgelopen om mijn ingreep aan m'n hand volgende week toch maar te verzetten naar januari. Dus.....vandaag niets meer kunnen doen aan m'n kerstkaartjes.... zal voor morgennamiddag worden want morgenvroeg ga ik heel misschien nog eens naar de markt - dat is alweer zeer lang geleden en men zoetie heeft zin in lekkere verse beuling. Voor de rest gaat het goed met m'n zoetie.....was die verd.....hernia der nu toch maar niet hé ! maja.....nieks a te doen! Over m'n handje valt weinig verandering te melden. s'Nachts geen probleem, overdag eens zo veel, zeker als ik veel werk heb. s'Morgens denk ik soms 'ach.....missch kan ik die ingreep écht nog wel wat uitstellen' maar eens de dag vordert denk ik daar helemaal anders over. Dus....volgende week deze tijd zullen m'n zenuwkes reeds overheersen vrees ik. Maar.....daar gaan we proberen nog niet al te veel aan te denken ! Eerst nog enkele mooie dagen...... morgen markt - donderdag shoppen - vrijdag manicuur en zondag grote buitenlandse uitstap met dochter ! whoop whoop ! Greets
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
mijn arm....
