23-04-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

t'Was vandaag een onverwachte 'oppep-dag'.....
Zoals de meest voorbije dagen....weken....ging het m'n zoetie alweer niet zo best vanmorgend - hoofdzakelijk zijn moraal die op een laag pitje staat ; uiteraard te begrijpen de laatste veertien dagen : eerst die pijn in z'n been wat later een bloedklonter bleek te zijn wat dus dringend moest behandeld worden, en nog trouwens, maar nu wél veel beterschap toont en dan daarbovenop nog een zware luchtwegen-ontsteking die moet behandeld worden met antibiotica en alsof we nog niet genoeg in een vicieuze cirkel zitten, bezorgt deze antibiotica nu alweer nieuwe problemen, waaronder nu....diaree én misselijkheid, met als gevolg : geen eetlust dus.....gewichtsafname ; en dat is juist iets wat we hier kunnen missen als kiespijn ! Natuurlijk zolang we de oorzaak van de gewichtsafname kennen is dit niet zo erg, maar toch liever gewichtstoename hoor !
Onze zoon belde vanmorgend vanop z'n werk naar papa om te vragen hoe het hem verging vandaag en ik volgde het gesprek en toen zoonlief hoorde over de nieuwe problemen stelde hij voor om de bijsluiter eens goed te lezen van de antibiotica pillen en uiteraard.......daar stond in dat dit nevenwerkingen kunnen zijn, dus tja......
Toen ik dat hoorde stelde ik voor om toch eens naar onze huisarts te bellen en misschien voor te stellen om andere antibiotica voor te schrijven want deze moet hij nog uitnemen tot en met woensdag.....chemo-dag!
Ik dacht : nieuw voorstel  - k'ga dat vlug halen - dan apotheek en....probleem 'misschien' opgelost.....
Maja.....ik ben geen dokter natuurlijk en ik heb wel goed rederneren  ..... Toen zoetie met huisdokter belde en die hoorde van de problemen, stelde die direct voor om haar collega langs te sturen, wat ik in eerste instantie een beetje vervelend vond want nu voelde ik me schuldig door dat telefoontje wat ik men zoetie had aangeraden te doen ; t'was helemaal niet m'n bedoeling om onze huisarts te storen op een drukke maandagmorgend.
Dus.....wachten op de dokter......
Steeds met de glimlach kwam ze al vrij vlug aanbellen ; k'had net m'n zoetie zo ver gekregen dat hij toch eens in de tuin in het zonnetje op de bank ging zitten dus riep ik hem vlug terug binnen .... hij glunderde als hij de dokter zag - ongelooflijk toch hé.
We hebben een goed gesprek gehad met ons drietjes - de dokter zag dat het bij mij ook allemaal wat moeilijk ging -  tja....dokters zien dat blijkbaar vlug ; dus ....een traantje kwam er ook aan te pas, maar hoe ik ook probeerde die te verbergen ...op den duur stoorde het me niet meer ; ze mocht het gewoonweg zien dat ik het ook de laatste tijd wat moeilijker heb.
Toen heeft ze men zoetie onderzocht en kwam er niets dan 'goed nieuws' t'is te zeggen : z'n longen klonken veel verbeterd en z'n been is ook goed aan het herstellen - 'niets alarmerends' waren haar woorden - oef !
Maar ja.....daar zijn de problemen nog niet mee opgelost : diaree....misselijkheid : alletwee nevenwerkingen van die antibiotica maar.....nét die antibiotica wordt gegeven aan chemo-patienten dus zou er zeker geen andere worden voorgeschreven. Tegen de diaree zou Enterol moeten helpen en tegen de misselijkheid een pilletje Primperan, kwartiertje voor het eten ..... voila...zo simpel zou het moeten zijn.....
t'Bezoek van de dokter heeft ons alle twee weer goed gedaan - ja ook mij - k'heb nog enkele minuten lang met haar aan de voordeur gestaan toen ik ze buiten liet en ook dat heeft me deugd gedaan. Soms is het natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan maar toch..... Ook zij heeft beloofd om te duimen deze week voor een gunstige uitslag - dankjewel dokter !
Terug boven gekomen heb ik mn zoetie een héle dikke knuffel gegeven en na de middag heb ik zelfs nog een dikkere terug gekregen heerlijk ! 'We moeten véél praten' zegde ik hem 'en eerlijk zijn' ; 'zowel positief als negatief durven zeggen' .....'ja' zegde hij 'maar ik wil niet constant lopen zeuren' ...... DAT heb ik dan maar vlug uit z'n hoofd proberen te praten en omdat het haast middag was en etenstijd voor hem heb ik hem snel zijn Primperan pilletje gegeven in de hoop dat het zou helpen voor de misselijkheid bij het eten. En ja hoor......hij heeft een groot bord soep gegeten én twee vers-met-liefde-door-mij-gemaakte chocoladepudding potjes !! Super hé !
Dokter had ons nog een goede hint gegeten (en geloof me : hints qua etensprobleem op te lossen zijn écht wel welkom hier !!) ; ze zegde dat we zijn voedsel zo vloeibaar mogelijk moeten maken ; waarom ? : wel uitleg van haar is de volgende : smaakpapillen nemen eerst t'vochtige van t'voedsel op dus hulpje zou zijn : alles mengen tot papje en dat hebben we vanavond geprobeerd : spinazie met patatjes en vis - alles in de blender en .......zoetie heeft ganse bord leeg gegeten ! Pas op : veel heeft hij er niet van geproefd maar......hij heeft dankzij Primperan pilletje niet moeten kokhalzen of na 3 scheppen moeten stoppen met eten én dankzij t'vloeibare voedsel heeft hij toch alles naar binnen gekregen !
Laat ons hopen dat dit DE oplossing gaat zijn - ik zit er heus niet mee in om alle dagen papjes te bereiden voor hem - alle tips en hulpmiddeltjes zijn meer dan welkom !
Deze tip is er gekomen doordat de dokter hoorde dat hij wél volle platte kaas met suiker eet en wél volle youghurt én ook ijscreme - dus....alles wat vloeibaar is dat lukt hem beter - t'liefst nog zeer zoet, maja.....dat kan je natuurlijk niet met aardappelen hé.
Mijn koppeke is al plannen aan het smeden voor de menu van morgen.....:wortelpuree met gemalen kip......
NOGmaals heeft hij ook heraaldelijk aan dokter gezegd 'maar ik voel me goed hoor! en heb er een goed oog op'........ dat zegt hij ook iedere veertien dagen tegen de oncologe maar als hij dan thuis zo zit te kniezen vraag ik hem waarom hij dat dan zegt tegen haar, en dat zegt hij telkens weer dat dat zo werkelijk is BUITEN de nevenwerkingen natuurlijk zegt hij dan maar die moet ik niet melden aan de dokter want die kent ze toch en daarbij daar heeft iedereen last van ....... da's men zoetie hé ......niet klagen tegen dokter
Dus......dat was onze/mijn voormiddag.......
Was ik blij dat tegen 1 uur mijn lieve vriendin hier op afspraak aan de deur aanbelde - samen moesten we inkopen gaan doen en die zijn zo vlot verlopen dat ze me weeral verwent heeft met een zonnig terrasje én heerlijke capucino ! En alsof dat nog niet genoeg was om men dagje goed te maken......wie zit er daar op dat terrasje........mijn andere boezemvriendin mét man én jarige dochter én schoonzoon en overheerlijk schattige 8 maanden ouden kleindochtertje !
Zo'n momenten koester ik........maar wel een beetje ook met heimwee want t'zou allemaal nog veel mooier zijn als men zoetie mee op dat terrasje had gezeten.....
Op hoop van zegen lukt ons dat in de maand mei........let's hope !!!!!!!!!!!!!!
Genoeg 'gezaagd' hier.....
Morgen geen concrete plannen .....dus gezellig thuis klussen.....k'zou t'gras moeten maaien maar k'krijg het grasmachien niet zelf aan de praat...... hopelijk helpt me iemand ; we zien wel.
Slaapwel

22-04-2013 om 23:24 geschreven door Niesje  

t'Was ZALIG op de vogelenmarkt !!! écht voor herhaling vatbaar !!! k'Heb er écht van genoten ! Merciekes M dat ik mee mocht ;-) ; gaan we nog es doen hé !!
Wat een sfeer - wat een aanbod  !!! écht een aanrader !
Thuisgekomen was m'n zoetie met onze zoon naar Luik-Bastenaken-Luik aan het kijken en de sfeer was best gezellig tussen die twee maar toen onze dochter voorstelde om in de tuin in het zonnetje te gaan zitten, gaf ik toch de voorkeur om haar te vergezellen en ook dat was leuk !
Maar toen kwam het onderwerp 'eten'...... t'is nu al zo ver gekomen dat ik aan dat moment het liefst niet al te veel moet denken, maja.....er moet toch iets op tafel komen.
Gelukkig werkt m'n fantasie nogal vrij goed en toen ik voorstelde om eens pannekoeken te bakken was zelfs ook men zoetie daarvoor te vinden.
Na een uurtje hing er hier een aangenaam pannenkoeken luchtje in huis - en zelfs dat heeft iets !
Ondanks dat zelfs de pannenkoeken men zoetie niet smaakte heeft hij er toch maar liefst 6 opgegeten en was ik best tevreden. Spijtig dat hij ze niet kan smaken want mijn recept was overheerlijk, al zeg ik het zelf !
Tijdens de gezellige babbels aan de tafel over zowel de Ten Miles die de vriend v ons dochter vandaag heeft uitgelopen als over de weeral naderende woensdag - chemo - dag, liet men zoetie ontvallen dat hij er bijna zeker van is dat hij bezoek zal krijgen van een diëtiste in t'ziekenhuis. Uit ondervinding weten we dat die specifiek patienten komen opzoeken die een beetje in gewicht verminderen - dus bij deze : ook men zoetie is de laatste week in gewicht afgenomen en dat hebben we hier niet zo graag. Natuurlijk kennen we gelukkig de oorzaak : 1. die bloedklonter in z'n been met helse pijn - 2. de hevige luchtwegen-ontsteking waar hij nu mee te kampen heeft en 3. het vreselijke smaakpapillen probleem. Die drie factoren allemaal bij elkaar .....tja.....da's om problemen vragen natuurlijk.
Hopelijk zijn die 3 vervelende punten binnen een korte periode verleden tijd ! .......
Ik haat dit !
Morgen maandag.....een nieuwe week.....
Hopelijk ziet m'n zoetie het deze week zitten om het gras eens af te rijden want de natuur is goed aan het ontwaken hier, dat merk ik aan alles - zalig is dat en k'heb dan ook voor van alles goesting, maar spijtig genoeg zijn er zaken die ik écht niet alleen kan, dus m'n zoetie moet zich snel beter gaan voelen, zodat hij me kan helpen, net als vroeger - gezellig samen dingen ondernemen - daar tracht ik zo naar !!!
Slaapwel

21-04-2013 om 23:41 geschreven door Niesje  

20-04-2013 om 22:49 geschreven door Niesje  

Mijn zoetie houdt er graag de spanning in......
Gisteravond bij het avondeten, wat hem helemaal niet smaakte, voelde hij zich helemaal niet zo best ; 'er is iets op mij gevallen' zegde hij, met de bedoeling van één of andere ziekte-verkoudheid en kort nadien neemt hij z'n koorts en klaarblijkelijk is die gestegen ! Dus.....paniek...... Ik probeer dokter te bellen maja......t'is ondertussen avond en probeer dan nog maar eens een dokter te pakken te krijgen !? Na herhaaldelijke pogingen en het allerte optreden van ons dochter door het prepareren van een goeie sterke Dafalgan voor papa, daalt de koorts toch na een half uurtje en begint onze paniek alweer weg te ebben.....oef.....
Onze dochter had afspraak bij de orhopedist voor haar pijne Corsica-voetjes en ik had haar beloofd om mee te gaan. Die beslissing werd eventjes op zij geschoven omdat mijn zoetie zich niet zo goed voelde maar na een uurtje bleek dat het toch geen probleem zou zijn dat ik met dochter effe mee zou gaan. Om half 9 had ze afspraak en om kwart over 9 waren we alweer terug en zoetie voelde zich veel beter- oef !
Toch besloot hij vanmorgend toch maar om de huisdokter te laten komen.....
Alweer klein probleem want we moesten de Australische familie gaan uitzwaaien die vannamiddag terug vertrokken zijn richting huiswaarts, dus schoonzus maar gebeld dat we hopelijk later zouden komen wat geen probleem was want ze vertrokken maar rond drie uur naar Zaventem.
Dokter kwam gelukkig goed op tijd (elf uur) - ik kwam net thuis van de grote boodschappen, dus ik was blij dat ik bij haar onderzoek aanwezig kon zijn. Diagnose zoetie : zware verkoudheid en zware ontsteking luchtwegen dus.....antibiotica voor 6 dagen. Misschien al goed dat diagnose nu gesteld wordt want hopelijk komt chemo-week niet in t'gedrang......duim duim duim!!
Na bezoek en afscheid Australische nicht en haar schoonzus, wat met de nodige emoties is gebeurd.......zijn we huiswaarts gekeerd en ben ik aan de voorbereiding van het avondeten begonnen want de tafel zou weer overvol zitten vanavond - zelfs men broer kwam eten.
Zoetie hield zich terwijl bezig met computer en zag en klaarblijkelijk alsmaar beter uit.
Ook heeft hij vandaag al wat minder last van z'n been (bloedklonter) ; hij spuit zichzelf daarvoor iedere dag in met bloedverdunner.
Door t'feit dat hij gister praktisch niet heeft gegeten wees de weegschaal vanmorgend min 0.500kg aan en dat heb ik niet zo graag maar is uiteraard normaal als je niet eet. Dus vandaag heb ik extra toegekeken dat hij wél voldoende calorierijke voeding binnen nam - ook al was het soms met tegenzin want niets of niets smaakt hij nog ! écht een kl**probleem !!
Vanavond had ik spagetti gemaakt 'Bolognaise' maar ook dat eet hij niet want vlees smaakt als carton zegt hij altijd, dus voor hem was het spagetti met kaassaus - caloriebom voor mij maar goed voor hem ! Ook had ik extra nog chocolade pudding gemaakt voor iedereen en gelukkig heeft hij daar ook van gegeten !
Op hoop van zegen dat de weegschaal morgen een dikke plus aanwijst (rare wereld toch hé.....voor de éne minnetjes en voor de andere plusjes !)
Wanneer gaan al die bij-kwaaltjes hier nu toch eens opgelost geraken ????!!!! pffff ik word er soms zo moe van van altijd maar dat oppeppen en dat positief blijven....... t'mag écht gaan stoppen !
Morgen is het vrijdag en hoop ik eens een beetje rustig aan mezelf te mogen denken.....uiteraard als ik alles hier gedaan heb wat nodig is.
Onze dochter sprak daarstraks over een weekje Provence........'zou leuk zijn hé mama!'.........man man man wat tracht ik daar naar !!!!! Ik blijf dromen !
En dat ga ik nu proberen Slaapwel !

19-04-2013 om 01:28 geschreven door Niesje  

Maandag...... wat ik gehoopt had was dus vanmorgend niet waar.... ; zoetie nog meer pijn aan voet maar nu ook uitstralend naar kuitbeen....raar, dus ik zei hem om veel te rusten...
Ikzelf had kei veel werk (tja....wanneer eens niet...) en daar begon ik volle moed aan maar regelmatig kom ik dan boven een blik werpen op het doen en laten van m'n zoetie en steeds weer zag ik dat verkrampte snoetje.....altijd weer die verdomde pijn.....wanneer gaat het hier eens effe beteren aub ????
Ik was blij dat onze zoon ook langs kwam ; die had dat beloofd omdat hij hier in de buurt om 10 uur een afspraak had bij de kinesiste en na de middag zou hij papa komen helpen bij de wafelenbak en maar algoe dat hij dat belofoofd had, want met zo'n pijne voetjes (en nu ook nog been) zag ik men zoetie niet uren achter het wafelijzer staan.
Alles verliep dus toch een beetje volgens plan en mijn werkjes vlotten zo goed dat ik zelfs nog tijd heb gehad/gemaakt om een mooie (al zeg ik het zelf) lente-krans met bloesem e.d te maken voor aan de voordeur de ondertussen weggeborgen paaskrans te vervangen. Maar toen die taak geklaard was was het ook alweer bijna 13uur en tijd voor het middageten.
Onze zoon was ondertussen al terug eventjes overhuis omdat hij nog vrij veel werk had aan de mooie communiefoto's voor as zaterdag maar tegen 14uur zou hij terugkomen, zoals beloofd.
Toen ik samen met m'n zoetie het middagmaal aan het nuttigen was, zag en hoorde ik nog steeds de verkrampingen bij de pijn die hij had en toen hij zegde dat hij 'morgen' de huisarts wou bellen, vroeg ik hem waarom in Godsnaam te wachten tot morgen ???? Maja.....die wafelenbak hé die was gepland..... ! Alsof dat nu t'allerbelangrijkste is ??!! Dus luisterde hij wijselijk naar mijn raad en belde toch maar direct en toen onze dokter hoorde wat het probleem was vond ze het noodzakelijk ???? om direct langs te komen ????!!!! De schrik sloet me al om t'hart toen zoetie dus zegde dat dokter direct zou komen! Hoezo-waarom zo vlug ???? tja dat wist zoetie ook niet ; hij vermoedde dat dit wel te maken zou hebben met de ernst v d zaak.
Nog geen kwartiertje later werd er aangebeld en was ze er al en nadat ze m'n zoetie ondervraagd én onderzocht had en die voet en dat been eens goed bekeken had stond haar diagnose 95procent vast : een bloedklonter !!!
Maar om die 100 procent zekerheid te krijgen moest er zo spoedig mogelijk naar de spoed gereden worden om een echo te laten nemen !
...............
En zo kan de dag er plots totaal anders beginnen uitzien !
Toen ik de dokter buiten liet kwam onze zoon er net aangereden en na even overlegd te hebben ging hij met papa naar de spoed rijden en ik ging het bezoek terwijl ontvangen, in de hoop dat ze tijdig van de spoed zouden terug zijn zodat de wafelenbak alsnog zou kunnen doorgaan - wel te verstaan door mij en onze zoon - zoetie's hulp was totaal uitgesloten !
Ikzelf had t'liefst alles afgeblazen maar dat wou zoetie niet en zoon vond dat ook niet nodig want hij zou me wel helpen plus.......een andere optie was er practisch niet want die Aussie's vertrekken binnen drie dagen.
Zo gezegd, zo gedaan : buiten dat ik met m'n gedachten constant bij man en zoon was én ik voortdurend men gsm in t'oog hield, heb ik zo goed als ik kon het bezoek hier ontvangen en iedereen voortdurend voorzien van drank en lekkers - niet simpel voor mij, want mijn gedachten gingen maar naar één ding : 'hopelijk moet m'n zoetie niet in kliniek blijven!)
Gelukkig kwam dan rond vier uur het geruststellende telefoontje dat in niet in paniek moest zijn, dat uitleg zou volgen en dat ze onderweg naar huis waren ! oef ! én..... dus de wafelenbak zou doorgaan !
Diagnose echografie is dus : bloedklonter die ter hoogte zit van achterknie en daarom die pijn veroorzaakt. Oplossing : steunkous dragen plus terug dagdagelijks zelf spuitje bloedverdunner in buik zetten (heeft zoetie na val vorig jaar op ouderjarsavond ook eens drie maanden moeten doen) ; voor de rest zo veel mogelijk met dat been omhoog zitten........(dag lente....dag wandelingen.....dag uitstapjes.....sorry)
Ik kan nu maar alleen hopen dat die spuitjes vlug hun werk doen én dat het volgende week aub aub aub de voorlopig laatste chemo zal zijn, zodat zijn lichaam eindelijk!!!!! eens een beetje terug kan recupereren en dat we van al die nevenwerkingskwaaltjes gaan af geraken !!! Dat is nu het énigste allerbelangrijkste dat moet gebeuren !!! En dan komt de rest wel vanzelf.
Maar eerst zal ik nog wat geduld moeten hebben en dat heb ik ook, zolang ik m'n zoetie maar niet zie afzien en dat ik verbetering in de situatie ga merken, dan is het goed !
Enfin......zoetie was al een totaal ander persoon - kon al wat meer lachen (oef!) - werd door iedereen in de watten gelegd en ondanks dat hij van de overheerlijke wafels niet veel geproeft heeft, heeft hij toch opmerkelijk genoten van de visite, van de sfeer, van de lekker ruikende geur van vers gebakken wafels en van de bezogdheid die iedereen toonde, en dat is voor mij al voldoende om de rest een beetje te vergeten ; als m'n zoetie lacht ben ik ook gelukkig, zo niet......sta ik aan de rand van een depri.... tja....
Maar dus ondanks alles was de wafelenbak geslaagd en is iedereen heel erg tevreden en voldaan huiswaarts gekeerd.
Mijn dag was dus weer superl lang : van half 8 vanmorgend tot daarnet kwart voor 9......... hoe ik dit volhou weet ik eigenlijk zelf niet......
Morgen ga ik toch proberen te 'genieten' van het niet vaak voorkomend shopping-uitstapje met men zoon, iets wat niet gauw gebeurd - hopelijk vind hij snel z'n goesting zodat er toch een koffiepauze af kan .
(wordt vervolgd)
Slaapwel

15-04-2013 om 23:26 geschreven door Niesje