Dankjewel lieve duimertjes !...... t'heeft gelukkig gewerkt ! ......De 4de kuur is gestart ! Super hé !
Wat was dat toch alweer een spannende voormiddag ...... écht.....ik zal het nooit leren !
Compleet doorgedraaid van de zenuwkes zaten we reeds om 07.30 in de grote wachtzaal.... met nog 1 dame, en voor de rest waren alle stoeltjes leeg.
Stipt op ons afgesproken uur - 07.40 kwam één v d ondertussen allemaal bekende verpleegster, men zoetie halen voor de aansluiting te maken van zijn port-catheter én bloed te trekken voor de controle te kunnen maken om te weten of de chemokuur wel zou kunnen doorgaan.
Na een kwartiertje was hij alweer terug en mochten we, zoals gewoonlijk direct naar.......'ons' kamer 14......
Met gemengde gevoelens liepen we door de gang terwijl m'n zoetie vertelde dat ook de verpleegster ook had voorgestld, indien hij er op stond, om een andere kamer toegewezen te krijgen, maar......zijn mening van gisteravond is nog niets veranderd  ; desondanks dat alles wou hij wel niet in de zetel gaan zitten waar normaal........
Maar er staan dus drie zetels, en de kamer was nog leeg, dus we hadden eerste keuze.
Al vrij snel is er dan gestart geworden met de spoel-baxters en dat zou duren tot ongeveer half 10 en ondertussen blijft het vol spanning afwachten naar onze oncologe die dan het nieuws komt melden of de chemo kan doorgaan ja dan neen.
Ondertussen probeer ik me bezig te houden met wat te lezen....wat tv te kijken.....koffie en/of thee aan te halen.....véle toiletbezoekjes van de zenuwkes......en als zoetie de laptop niet nodig heeft verzet die m'n zinnen een beetje, maar makkelijk is het toch niet hoor......Zoals ik reeds zo vaak zegde (schreef): ik leer en zal het nooit leren !
Wij hebben vandaag moeten wachten tot ongeveer 11 uur en daar kwam ze dan de kamer binnen, altijd met een vriendelijke groet, altijd met een vriendelijke lacht, altijd bijna eerst naar ons......
Haar eerste interesse toen ze m'n zoetie zag was de bezorgdheid naar de verwerking van het slechte nieuws van zijn lot- kamergenote. Ze vertelde ons dat ze vorige week vrijdag hier op de afdeling definitief afscheid is komen nemen, en persoonlijk iedereen van het verplegend personeel is komen bedanken...... man man man.....waar haar je op zo'n momenten zo veel moed ??????
Uiteindelijk kregen we dan ook te horen dat men zoetie z'n witte bloedlichaampjes weer helemaal terug in orde zijn en dat z'n bloed terug volledig oke is zodat er met de chemo kon gestart worden ! OEF !!!!! opluchting !!!!
Direct begin ik dan met de kinderen te verwittigen én de personen die het verdienen om dit als eerste te weten, alléén diegene waarvan we weten dat ze écht met ons begaan zijn en geloof me......dat zijn er niet veel.
Als gans dit hoofdstuk dan van die voormiddag afgewerkt is en die zware last van m'n schouders valt, écht letterlijk, dan is het haast middag....
Dan komen ze daar met lekkere soep rond en koffie en koekjes en youghourtjes, dingen waar we een uurtje ervoor helemaal geen zin in hebben en waarvan we nu alles zouden van opeten raar toch hé....
Zelf hebben we ook altijd vanalles bij : bananen, koekjes en zoetie z'n lunchpakket dus dan is het altijd een beetje feest en smaakt het allemaal zo lekker !
Ik ben dan nog een uurtje gebleven, een uurtje waarin m'n zoetie wel tien keer zegde 'ga toch naar huis, je moet niet hier blijven, ga je werk maar doen' ; uiteindelijk ben ik dan gegaan wetende dat het niet zo lang meer zou duren of onze zoon zou me aflossen, wetende dat hij daar toch niet al te lang 'alleen' moet zitten, maar ook wetende dat hij daar écht niet mee inzit ; zoetie is héél sociaal en praat tegen iedereen
Toen begon dus mijn 2de shift : aankopen voor t'avondeten ; dan thuisgekomen ben ik beginnen poetsen want daar had ik dus s'morgens geen tijd voor en rond drie uur ben ik met de voorbereidingen van het avondeten begonnen en dat was ook niet zo simpel daar we mee-eters hadden (zoon en vriendin en men broer kwamen eten) plus t'probleem dat ik voor hen croques had voorzien maar door men zoetie z'n smaakpapillen probleem had ik voor hem een lekker vers stukje vis voorzien met patatjes, groentjes en botersaus. En hij heeft er van genoten !!!! en dat maakt me dan alweer blij, ondanks het vele werk dat er is aan voorafgegaan.
Zoetie was alweer terug uit t'ziekenhuis iets voor vier en dat is onwaarschijnlijk vroeg, dus alles is zeer vlot verlopen.
Door de visite vanavond was hij wel vrij moe en heeft practisch geen televisie meer gekeken en is vroeg naar z'n bedje gegaan, dus nu is het afwachten of hij lang gaat kunnen doorslapen of dat hij vrij vroeg alweer op zal zitten.....k'hoop écht voor hem het eerste.
Momenteel is hij dus nog aangesloten aan een pompje waardoor constant nog chemo druppelt ; dat doet helemaal geen pijn of zo maar in zijn onderbewustzijn is hij daar helemaal niet gerust in en daardoor slaapt hij niet zo goed met zo'n pompje.
Morgen komt dan dagje 2 eraan en moeten we alweer terug op appél zijn tegen half 2 voor enkele uurtjes en dan vrijdag nog eens.
Vrijdag wordt enerzijds een leuke dag omdat dan deze kuur er alweer op zit en t'pompje wordt afgekoppeld en we dan alweer 11dagen 'rust' tegemoet gaan, maar anderzijds......de kids vertrekken vrijdag, nét voor wij naar t'ziekenhuis vertrekken..... en daar ga ik het moeilijk mee hebben, dat weet ik nu al...
Maar t'is goed dat ik het hier allemaal eens kan neer schrijven
Dankjewel lezertjes
En zo is het alweer middernacht en is het hogen tijd voor t'slapengaan.
Wordt in ieder geval vervolgd.
Slaapwel

27-03-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

Morgen wordt een rare dagje maar hopelijk kan wél deze keer de chemo kuur van m'n zoetie doorgaan en dus hopelijk zijn z'n witte bloedlichaampjes voldoende herstelt om aan deze 4de driedaagse kuur te beginnen.
t'Zal raar zijn dan om ons in kamer 14 te begeven maar toen ik hem daarstraks voorstelde om misschien beter een andere kamer te vragen zegde hij 'nee nee dat hoeft niet' en ik zal zijn wil hierin ten volle respecteren.
k'Heb dus dikke duimen nodig morgen om ervoor te zorgen dat alles kan door gaan........ (thx)
Vandaag was een vrij goeie dagje voor m'n zoetie ; hij heeft alweer een goeie daad verricht door iemand verder te helpen met een nieuwe  laptop. Mijn vriendin hare laptop was gecrasht en toen ze vroeg of m'n zoetie (computerdeskundige eerste klas) er eens wou naar kijken kreeg ze al vrij snel de diagnose 'gecrasht' te horen en daar we momenteel in een wereld leven waar dit voorwerp haast niet meer weg te denken is was ze druk op zoek naar een oplossing en toen men zoetie dat hoorde stelde hij voor om voor haar iets te regelen. Hij heeft er dus vandaag voor gezorgd dat ze terug een goeie 2de hands laptop heeft. écht ongelooflijk soms hoe handig hij wel is.
Overlaatst was onze zoon z'n gsm toch mee in de was geraakt en heeft toen een totaal wasprogramma mee beleefd.......waar m'n zoon niet kon mee lachen wetende dat het een practisch nieuw toestel was. Toen ben ik direct in de auto gesprongen omdat ik zo'n vreselijk schuldgevoel had en ben toen nét dezelfde gsm voor hem gaan kopen.
Het 'gewassen' ekemplaar werd zo vlug mogelijk door m'n zoetie uit elkaar gehaald en ten droge gelegd op de verwarming (let op : zo'n gsm in water-toestand mag je in géén geval direct terug opzetten) ; en dankzij die allertheid en slimmigheid van hem bleek dit toestel vandaag ook terug te werken......na al die weken op de verwarming gelegen te hebben .......ongelooflijk maar waar !!!! 'kben er zo trots op !
Vanavond was het dan effe verjaardags uitje bij schoonzus alwaar de Australische nicht gevierd werd. Het was super gezellig en de taart overheerlijk !
Aanstaande zaterdag staat er dus het grote verrassingsfeest voor haar op t'programma......maar daar gaan wij spijtig genoeg dus niet bij zijn
Hier ten huize wordt de spanning ook met de dag groter qua vakantie kids naar Corsica...... de laatste voorbereidingen worden getroffen maar ondertussen moet er ook nog gewerkt worden en dat is minder
Dochter doet morgen haar laatste werkdag en zoon overmorgen en vertrek is gepland vrijdag rond half 2....... k'gaat weer moeilijk hebben, dat voel ik nu al maar ik gun het hen écht !
Gelukkig heb ik voor op paasmaandag al iets gepland met schoolvriendin ... k'ben er zeker van dat zij m'n zinnen wel wat gaat kunnen verzetten !
Ziezo......tot zover de laatste nieuwtjes.
Ik hoop hier morgen goed nieuws te kunnen schrijven.
Slaapwel ....

26-03-2013 om 23:52 geschreven door Niesje  

En zo zit dit weekend er ook weeral op.....een bere koud sneeuw wit weekend..... prachtig hé ! ;-)
En nu mag de lente toch wel eindelijk komen  ; t'is welletjes geweest, maar volgens de weersvoorspellingen zal het nog niet voor morgen zijn al voelt het goed te horen dat we toch veel zon gaan te zien krijgen want dat geeft dan wel al een beetje lentegevoel achter het glas
Hier was het een rustige zondag  ; zoetie genoot van de rust in huis en van de koers op tv  en ik heb dan toch een kleine wandeling met de hond gemaakt, en ondanks de voor mij toch onverwachte koude, heeft het me deugd gedaan, al was het maar even.
Vanmorgend zijn we even op bezoek geweest bij schoonzus om de Aussies nog eens te zien, want ook die hadden wegens de gladde wegen, een rustdagje ingelast.
Ze zijn met twee ; twee toffe madammen ; de éne een nicht van m'n zoetie en de ander haar schoonzus. De nicht van m'n zoetie spreekt nog vrij goed nederlands ; haar schoonzus niet natuurlijk want die is puur en puur Australisch. In m'n beste Engels proberen we elkaar toch te verstaan en daar waar het niet gaat helpt die nicht wel.
Beiden zijn het écht super lieve dames.
De schoonzus haar hobby is lezen en breien of haken. Zij houdt zich dus in de vrije tijd bezig met haar electronisch leesboek (interessant om eens te zien) en heeft, bij de uitstap naar Maastricht vorige week, wol gekocht en is nu een pracht van een baby-jasje aan het breien voor één van mijn schoonzus zelfgemaakte beren. Als het t'zelfde wordt zoals het in de breiboek staat gaat het prachtig worden.
De andere, de nicht dus, die houdt haar bezig met de Aboriginal schilderkunst - écht heel mooi en leuk om ze bezig te zien. In Australie zelf schildert ze voor een gaanderij alwaar vele toeristen haar doeken kopen ; hier bij ons heeft ze in die 2 weken dat ze nu hier zijn, ook veel succes en gelukkig heeft ze al haar schildergerief mee gebracht om al die bestelde doeken te maken ; ongelooflijk hoe ze dat doet en aan zo'n tempo !
Toen ze hier aankwamen had ze voor ons twee Emoe-eieren meegebracht, uitgeblazen en ook beschilderd, écht heel mooi. Mijn zoetie heeft ze hier opgehangen ; dat vond ik het veiligst en die Australische nicht zegde dat een 3de ei er tussen nog mooier zou zijn, dus heb ik ze een struisvogelei gegeven, wat ik hier nog had liggen en nu is ze dat ook aan het beschilderen zodat ik dat er dan nadien kan tussenhangen.
Ook ga ik de komende dagen twee canvasdoeken klaarmaken (zwart schilderen) zodat ze die dan ook voor mij met de Aboriginal schilderkunst gaat bewerken.
Haar schoonzus vertrekt hier aanstaande woensdag, vanuit Charleroi, voor een weekje naar Ierland - ook daar is het nu top-winter volgens de  weerberichten.
t'Is écht leuk om ze hier op bezoek te hebben, alleen vind ik het zo spijtig dat ze niet bij ons kunnen logeren zodat ik deze logeerperiode met m'n schoonzus zou kunnen verdelen ; maar door m'n zoetie z'n ziekte én t'feit dat er hier nog kinderen thuis zijn en ik geen kamer vrij heb, is dit momenteel niet zo makkelijk. Daarover heb ik daarstraks met die nicht een babbel gehad ; k'heb me daarvoor geëxcuseerd en uiteraard begrijpt ze dat wel en ze heeft me getroost met de belofte dat ze binnen enkele jaren toch nog eens wil terug komen. Dat verraste me blij want k'had gedacht dat dit haar échte laatste bezoekje zou geweest zijn aan haar geboorteland.
Overmorgen is ze jarig die nicht en aanstaande zaterdag wordt dat hier uitbundig gevierd, maar ook daar zullen wij niet kunnen bij zijn ...... mijn zoetie krijgt aanstaande woensdag chemo, dus dat komt écht niet goed uit ; we hadden daar zowieso niet kunnen bij zijn want in normale omstandigheden hadden we in Duitsland geweest (comunniefeestje) maar ook dat geplande weekendje gaat nu niet door ....
...........zucht........... allemaal zo'n shit hé ! Maja........nieks aan te doen !
Wat zit ik hier verdomme toch weer te klagen en te zagen..... is niet mooi, kweet het, maja.......k'zou zoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooveel met m'n zoetie willen doen en niets of niets lukt ! En dat maakt me soms ....boos, verdrietig, ongelukkig, maar dat mag ik alleen hier neerschrijven of in stilte denken of soms eens met m'n vriendinnen bespreken, maar voor de rest laat ik dat hier niet merken, want tenslotte kan aan gans deze shit-toestand niemand aan doen.
Dus.....zullen we maar proberen gaan te slapen.....al heb ik het de laatste nachten moeilijk met in te slapen ; als ik in men bedje lig denk ik constant aan die lotgenote van kamer 14 .....
Duimen jullie mee voor een goeie chemo-week aub ?..... Dat zal m'n zoetie misschien wat oppeppen (en mij ook).
Slaapwel en fijne week voor allen !

25-03-2013 om 00:38 geschreven door Niesje  

Vrijdagavond zijn we alweer......sorry dat het zo lang duurde maar effe stond men kopje er niet naar om te schrijven....
Ondertussen is het hier allemaal wat doorgedrongen....en proberen we terug een beetje de draad op te nemen, maar de gedachten naar onze terminale vriendin van kamer 14, die blijft constant in ons hoofd zitten, wat normaal is natuurlijk.
Ik heb haar man gister een mailtje gestuurd met vraag om ons op de hoogte te houden - dit in opdracht van m'n zoetie...
Verder gaat het vrij redelijk goed met m'n zoetie, buiten t'voorgaande natuurlijk waar hij het ook constant moeilijk mee heeft, maar ik bedoel : hij rust goed, hij eet goed en hij geniet van onze kinderen hun boeiende voorbereidingsplannen op hun steeds naderende 'backpakking-vakantie naar Corsica'.
Ze vertrekken volgende week vrijdag tot de week daarna zondag en normaal hadden wij samen met hen ook er even tussen uit geweest want wij zijn/waren uitgenodigd bij onze duitse 'familie-vrienden' voor een 1ste comunniefeest, maar dit geplande uitstapje, waar ik zo naar uitgekeken heb, kan nu spijtig genoeg niet doorgaan ; dus......terwijl onze kinderen weg zullen zijn, zijn wij gewoon thuis en gaan ze hier alle dagen op de voet volgen door de sateliet-internetmogelijkheden waarvoor onze zoon gezorgd heeft.
Ook heb ik al voor mezelf gepland om in die week dat de kids weg zijn.....een week waar ik het vrij moeilijk ga hebben, dat weet ik nu al, dus ben ik aan t'overwegen om dan misschien mijn bezigheid te zoeken in nog wat schuurwerk...... maar ook hoop ik in die week zo af en toe eens met m'n vriendinnen te kunnen op stap gaan ; dit allemaal om de rust hier in huis, door de afwezigheid van de kids, wat op te vangen
Maar eerst komen de 'chemo-dagen' er nog aan ; hopelijk kan alles aanstaande woensdag wél doorgaan, maar t'gaat daar nooit meer zijn zoals ervoor...... Misschien valt dat een beetje op te lossen door in een andere kamer te gaan zitten, maar ik weet hierover niet de mening van m'n zoetie, want misschien wil hij nét wél in de 14 gaan.... we zien wel.
Gisteravond ben ik, op vraag van onze dochter, toch even met haar gaan shoppen ; ze had men raad nodig en hulp bij de laatste aankopen voor haar vakantie Corsica, maar door tijdsgebrek zal ze morgen ook nog een drukke shop-dag hebben maar dan gaat ze dat doen samen met haar vriend.
Wat gisternamiddag ook mijn dag zo druk, hectisch en vooral beangstigend maakte is dat ik om 14u opgebeld werd door onze zoon, die normaal om dat uur aan t'werken is, dus wat mij direct een beetje verwonderde ; hij had me dringend nodig want zijn auto was weg-getakeld ! Paniek dus alom ! Maar na een telefoontje met de politie werd hem meegedeeld waar zijn auto zich bevond......dus tja.....ik was effe eerste hulp! Niet leuk voor hem dus want volgens zijn verhaal zou hij helemaal niet in fout zijn. Er zijn in de straat waar hij met z'n vriendin woont enkele vreemdelingen in een huis aan het werken en die hebben ervoor gezorgd, door datum-sabbotage melding, dat er vele autos weggetakeld zijn. Dus nu gaat er een petitie lopen in die straat om met z'n allen klacht neer te leggen bij de bevoegde instanties want niemand is bereid om de takelkosten en proces-verbaal kosten te betalen. ....wordt vervolgd....
Maar....door dus al die miserie ben ik zoon gaan ophalen....dan richting Antwerpen-stad moeten rijden naar het bevoegde politiekantoor en dan naar de bevoegde takeldienst om zijn wagen terug op te halen. Dat allemaal samen ging vrij goed, wetende dat ik helemaal niet gewoon ben om in de grote stad te rijden, eigenlijk iets wat ik ten allen tijde vermijd, maar dan.......dan kwam het......de rit naar huis !.......
Die takeldienst was op een voor mij totaal onbekende plek gelegen dus moest ik beroep doen op de gps om zéker niet via de autobaan naar huis te geraken, want de ring rond Antwerpen is moordend voor mij ! Dus onze zoon, die zéker via die ring naar huis zou rijden maar mij niet alleen wou laten, stelde voor dat ik eerst zou rijden......
En toen ging het mis natuurlijk.......zeer erg mis zelfs ! Zo mis dat ik op een gegeven moment OP de autobaan zat.....gigantische oprit richting Gent !!!! - Ikke in alle staten !! Zoon had het gelukkig snel door en is me voorbij gestoken teken doende dat IK hem nu moest volgen. Dus.....vrij vlug eerste afrit genomen want naar Gent wou ik helemaal niet ! Maar.......nu stonden we daar plots op Linkeroever .....dat wil zeggen....terug ! Terug onder de Schelde door naar rechteroever, dat wil zeggen....terug autobaan !!!! Ik dacht 'neeen !!!! maar er was geen andere optie want via stad-centrum dat zou helemaal fout lopen omdat zoon ook nog moest gaan werken ! Dus ik werd verplicht hem te volgen....op de ring !! O my God !!! twee tunnels moest ik door IN de spits !!!! Doodsangsten heb ik écht doorstaan !!! en dat is niet overdreven !
Eenmaal samen thuis aangekomen kreeg ik wel complimentjes van zoonlief dat ik het niet slecht gedaan had......écht die complimentjes kon ik wel missen want ik begrijp nog niet hoe ik dit overleefd heb ! Nooit meer !
Dat was mijn namiddagje Nét voor dat telefoontje van paniekerige zoon (die effe dacht dat z'n auto gestolen was) had ik me een thee-ke uitgeschonken en ging ik ff pauze nemen...... theeke was wel ijskoud toen ik van die doodse rit terug thuis was en half uurke later kon ik alweer terug vertrekken naar afspraakje met dochter
En dan zijn er mensen die soms vragen 'maar wat doe jij zo de hele dag ???? kan jij je bezig houden ?????' man man man ! ;-)
Vandaag was het iets rustiger.....k'heb zelfs een lekkere honing-noten-cake gebakken na de middag.
Die is voor morgen want dan verwacht ik alweer bezoek van de Aussies (Australische familie die hier op bezoek zijn en bij men schoonzus logeren). Ik las net op face-book dat ze gister en vandaag mooie uitstapjes gemaakt hebben ; vandaag naar Nederland en gister naar Antwerpen. .... Mag er niet te veel bij stil staan maar in normale omstandigheden dus bij niet-ziekte van men zoetie zouden wij die uitstapjes allemaal mee doen.....
Sometimes life is kl**** !!!!
En wat staat er t'weekend op t'programma ? : voor men zoetie RUST ! Voor mij.....weet ik niet : strijken....boodschappen....eten maken..... maar hopelijk ook wat ontspanning want ook al wordt het volgens de weerberichten bere-koud......soms komen de muren op me af en wil ik gewoon buiten.....
We zien wel weer zeker ?....
Fijn weekend iedereen en geniet zo veel mogelijk als je kan !
Greets
Niesje

22-03-2013 om 22:59 geschreven door Niesje  

Vandaag moet ik hier komen schrijven :
Vanmorgend was het dagje 1 van de 4de chemo kuur van m'n zoetie, maar deze is niet kunnen doorgaan omdat zijn witte bloedlichaampjes een klein beetje te laag waren. Onze oncologe wil altijd veilig spelen en geen risico's nemen en zegde ons dat dit heus geen kwaad kan om een weekje uit te stellen. Met een bang hartje en heel veel traantjes in men ogen heb ik haar de vraag gesteld of het iets met 'de ziekte' te maken heeft en ze heeft me 'nog' maar eens op het hart gedrukt dat er geen reden is tot panikeren, dat dit gewoon heel normaal is door de chemo die vrij zwaar is ; dit is in het verleden nog eens twee maal voorgevallen, maar ik zal het nooit leren en steeds blijven panikeren ; ik kan er écht niets aan doen.
Maar die traantjes die waren er niet alleen omdat het niet kon doorgaan, die waren er ook omdat we vandaag hebben vernomen dat mijn zoetie z'n soul maatje terminaal is......... en dat was een heel harde noot vandaag, voor iedereen hier.....
Ik kan het nog altijd niet geloven : onze lieve vriendin.....m'n zoetie's grote steun is terminaal.....chemo doet z'n werk niet meer.....ze hebben alles stopgezet.....
Wat is deze wereld toch onrechtvaardig en wat is ons leven toch zo oneerlijk !!!!
Dus.....al bij al......het uitstellen van m'n zoetie's chemo kwam niet ongelegen ; ook dat zegde onze oncologe want ook zij zag hoe moeilijk hij het ermee had ; zelfs zijzelf zat met de tranen in haar ogen.
Veel woorden heb ik hier écht niet voor - het is gewoon onbeschrijflijk als je dit te horen krijgt......
Ik kan nu alleen maar hopen dat deze week 'rust' m'n zoetie z'n witte bloedlichaampjes voldoende kan herstellen zodat we dan toch volgende week met chemo 4 kunnen starten ; maar nooit zal het daar nog t'zelfde zijn in die kamer 14.....
Vandaag vertelde hij me zelfs dat hij graag zou hebben dat ze eens tot bij ons zou komen ......kweet natuurlijk niet of ze dat zelf wil en of ze dat nog aan kan ; hij wil haar zelfs gaan bezoeken op palliatieve........ ik krijg rillingen als ik er nog maar aan denk....
En tja.....t'minst erge natuurlijk is dan ook.....dat we niet naar Duitsland kunnen volgend weekend, zoals we gehoopt hadden omdat we daar uitgenodigd zijn op een 1ste comunniefeest. Ik keek er zo naar uit maar dat laat ik hier alleen uit men mond vallen want wat ik helemaal niet zou willen is m'n zoetie een schuldgevoel geven en daarbij......ik blijf hopen want toen ik hem daarstraks voorstelde om als comunniecadeau iets in een enveloppe te steken zegde hij dat dat niet nodig is want dat we, van zodra hij terug aan de betere hand is, toch zelf naar daar zullen rijden om dat cadeau zelf persoonlijk aan de comunniekant te overhandigen. En dat vond ik een super goed idee dus ik blijf hopen.!
Het was dus een bewogen trieste dagje hier vandaag en ik weet niet of ik goed ga kunnen slapen  maar omdat het nu al zo laat is en ik er morgenvroeg vroeg uit moet zal ik het dan toch maar gaan proberen.
Mijn gedachten gaan naar ......
Slaapwel

21-03-2013 om 00:00 geschreven door Niesje  

pffff t'is weeral véél te laat, maar sorry....ik kon écht niet vroeger komen want ons bezoek is net de deur uit.....
Ja...de Aussies zijn hier geweest vanavond, gewoon met z'n tweetjes, lekker gezellig en daar gezelligheid geen tijd kent was het dus in één keer half 1!
Ongelooflijk hoe leuk om te zien en te horen hoeveel ze te vertellen hebben ; ongelooflijk om te mogen genieten van hun cultuur, hun manier van leven enzo maar ook natuurlijk over de familie....vreugde en verdriet.
Ongelooflijk om dit na al die jaren nu pas te kunnen delen met dat van de familie dat er nog rest.
Maar....ik zeg altijd : 'beter laat dan nooit' en laat ons genieten van de momenten die we nu samen hebben, want dat is toch het allerbelangrijkste.
Met de belofte dat ze één dezer dagen hier komen koken (op z'n Australisch uiteraard) heb ik ze zo juist buiten gelaten en zijn ze terug hier enkele huizen verder naar m'n schoonzus alwaar ze logeren.
Morgen gaan ze een naar Breendonk omdat ze ook een tipje van de oorlogsjaren willen leren kennen wat wél niet zo'n leuke jaren waren, maar wél een periode die niemand mag vergeten!
Tot zover de Aussie's .
Vandaag was hier overdag een vrij rustige dagje, gewoon met ons tweetjes want de kids waren op hun eerste volledig uitgeruste trekkingstocht in de Ardennen. Rond half 7 zijn ze hier alle 4 doodmoe, maar wel héél tevreden terug aangekomen, met 4 grote dozen pizza's om nadien al vrij vlug huiswaarts te keren om daar vrij snel te kunnen gaan slapen want morgen is het alweer terug werkendag voor de jeugd.
Met m'n zoetie gaat het wel, buiten de nog steeds vreselijke nevenwerkingen die zeker op dit moment niet beteren, integendeel. Zelfs de lekkere friet-biefsteak die ik voor hem had klaargemaakt vanavond daarvan waren het alleen de frietjes met mayonaise die hem smaakten....erg hé ! pffff.
En zo starten we morgen alweer met de 2 laatste dagen van z'n goeie week om dan woensdag alweer met volle moed er tegen aan te gaan met chemo kuur 4 van de 6. Hopelijk is onze dokteres terug en hopelijk zijn z'n bloedwaarden oké....duim duim duim ??
Maar nu is het voor mij ook bedjes tijd want morgen wordt een leuke dagje want ik ga op stap met m'n twee boezemvriendinnen en daar kijk ik enorm naar uit !
Slaapwel iedereen en fijne werkweek

18-03-2013 om 01:04 geschreven door Niesje