Hier schrijft momenteel een full-time : huisvrouw....kuisvrouw...shoppingvrouw...kokkin...strijkster...mama....en momenteel ook nog verpleegster..... :-) Ondertussen zijn we woensdagavond en dus 2 nachten verder dan die vreselijke maandag. Aan het mooi geïnstalleerde bed in de woonkamer, geraken we stilletjes aan alweer gewend ; zelfs onze viervoeter vindt het leuk om nu, uiterst ongewoon, van s'morgens tot s'avonds in de zetel, dicht bij papa te mogen luieren :-) Tja....we maken er hier t'allerbeste van hé....niets aan te doen. Nog steeds dankzij de zware medicatie is de pijn, uitstralend naar z'n bovenbeen (bil) draaglijk maar het stappen lukt niet zonder krukken, maar ook dat gaat stilletjes aan beteren zegt de huisdokter. Mijn zoetie zelf kan er maar niet van over en herhaalt steeds maar 'waarom nu dit weer mij moet overkomen'.... tja..... hij bedoelt natuurlijk vooral 'nu nét dat de rest allemaal zo goed is'..... een vraag waar we uiteraard geen antwoord op krijgen. Ik doe men uiterste best om het hier allemaal in goede banen te laten gaan, maar soms is het toch niet makkelijk hoor. Nu komt er wel extreem veel op me af plus.....k'heb momenteel daarbij ook nog t'vervelende probleem aan men hand wat ipv had moeten beteren na die vreselijk nooit te vergeten spuit cortisone, sinds zondagmorgend een totaal verkeerde werking heeft. Mijn hand brand de ganse dag - mijn middenvinger en wijsvinger zijn zo goed als gevoelloos en alsof dat nog niet genoeg is heb ik daarbovenop nog 5 constant tintelende prikkelende precies met stroom beladen vingers ! Niet meer te doen !!! Daarnet kwam onze dochter thuis....zag me sukkelen en in stilte afzien.....is m'n gsm gaan halen, heeft het nummer van de huisarts gedrukt en k'hoorde ze zeggen dat die morgenvroeg tot hier moet komen, eerstens om voor haar papa kiné voor te schrijven en 2des om voor mama een superdringende afspraak te maken voor operatie !!!! Voila......that's our child :-) En gelijk heeft ze natuurlijk, want nog verder uitstellen heeft écht geen zin meer. Maar geloof me...k'heb bang.....néé niet vor de ingreep (alhoewel natuurlijk ook wel een beetje :-) ) maar vooral nadien....daarmee bedoel ik die 14 dagen gips waarin ik niets of niets ga kunnen doen want ik ben op dat punt zeer dom en k'kan écht helemaal niets links.... dat beloofd ! ........zucht........ k'Ben blij dat ik hier eventjes ben kunnen komen bijschrijven maar moet er helaas alweer mee stoppen want zoetie heeft me nodig - medicatie tijd :-) Tot strakjes misschien of morgenavond - dan weet ik meer over eventuele operatie - termijn.... ps : oja....extra merciekes voor de sympathieke medelevende lieve reacties op men blogje ! D a n k u w e l !
|