Oeps......werd ik toch daarstraks eraan herinnerd dat het reeds van zaterdag geleden is dat ik m'n blogje hier nog heb aangevuld....... Mijn excuses hiervoor - en de reden : druk druk druk :-)
Bij deze ga ik er even snel werk van maken om dit in terug op punt te stellen hoor maar eerst zal ik de reden hiervan wat verduidelijken : Persoonlijk ben ik met allerlei zaken bezig om terug sociaal wat om handen te hebben ; dus simpel gezegd : ik ga binnenkort terug enkele dagen/uren per dag werken. Meer wil ik daar hier niet over kwijt want daar gaat immers mijn blog niet over, mijn lezertjes die weten dat wel. Nog steeds is HET hoofdonderwerp hier : men zoetie ! En die doet het vrij goed - Godzijdank ! Gister was een super dag ! Toen ik hem s'morgens zegde dat ik naar de Shopping hier in de buurt moest en hem voorstelde om eens met me mee te gaan, was zijn antwoord vrij snel 'oke', dus ikke zeer zeer blij want dat was lang geleden. En genoten dat ik heb ! Het ging hem echt goed af ! Meer hoeft dat niet te zijn voor mij ! k'Heb een zeer mooie gezellige voormiddag gehad met hem aan m'n zijde, net zoals vroeger ! Lekker koffietje gaan drinken en s'middags ergens gaan lunchen - écht kei plezant ! Zelfs zijn zeer gekende droge humor had hij met zich mee ! More More More please !!! Groot was dan de verbazing vanmorgend toen ik direct merkte dat er iets niet pluis zat met hem. Hij had pijn aan z'n zij en in eerste instantie dacht hij aan de lever. De angst sloeg me alweer om men hart ! Ik zal het écht nooit leren pfffff. Wanneer had hij pijn : bij t'liggen op die zij, zegde hij ; bij het duwen met de vinger op die plek. Dus ikke niet geaarzeld en direct de huisarts gebeld ; die zou tegen de middag hier kunnen zijn. Ondertussen zag ik dat het precies wel wat beter met hem ging want de aardbeien jam die ik van plan was om te maken vanmorgend heeft hij practisch totaal uit men handen genomen ; hij doet zoiets graag en ik laat hem dan maar, maar ongemerkt hield ik hem wel in t'oog en merkte al vrij snel dat het hem beter afging - raar .... Met spanning wachtte ik, tijdens de huishoudelijke taken, ook af naar de komst van de dokter. Toen die hem grondig onderzocht had en de diagnose viel dat het zeker niet de lever zou zijn (want die ligt blijkbaar hoger dan dat m'n zoetie aanwees), viel er al een beetje angst van m'n schouders. Wat zou het kunnen zijn dan: wel.....zoetie heeft al enkele dagen problemen met de stoelgang (minder leuk onderwerp maar we zijn allemaal volwassen genoeg denk ik). Daar die stoelgang dus te hard zou zijn zou dat kunnen dat er een soort van verstopping ergens in de darmen plaats vind, daar waar dus men zoetie pijn heeft bij t'duwen of t'liggen op die zij. Hoe dit te verhelpen : veel drinken en zakjes medicatie innemen om de stoelgang zachter te maken. Op hoop van zegen dat het snel betert ! Maar na de middag heb ik geen pijnlijke gezichten meer opgemerkt en vanavond dan heeft hij vrij goed asperges met patatjes gegeten met een goede botersausje (goed calorierijk voor hem) en toen ik hem daarnet vroeg of hij nog pijn had zegde hij me 'practisch niet meer'. Hopelijk doet de medicatie nu goed z'n werk. Wat ook kei leuk is om hier te melden is dat ons weekendje Duitsland vast ligt ! Wij hebben daar familie-vrienden wonen (ik noem ze zo omdat ze na bijna 35 jaar écht wel méér dan gewone vrienden geworden zijn). Lezertjes hier zullen zich misschien wel herinneren dat we met Pinkstermaandag daar waren uitgenodigd op een c1ste comunniefeest, maar door de ziekte van m'n zoetie zijn we daar toen niet kunnen naartoe gaan. Toen heeft hij me beloofd dat, vanaf hij zich veel beter gaat voelen én t'geluk mocht hebben om terug in de onderhoudskuur te zitten (wat nu reeds gelukkig is!) dat dan ons eerste buitenlands tripje zou zijn naar die lieve mensen daar. En dat is wat we binnen veertien dagen gaan doen ! Hopelijk merkt hij dan een nog betere werking van zijn smaakpapillen want tot op heden is het nog minimaal tot vrijwel nihil :-( We kijken er in ieder gevel enorm naar uit !! onze dochter heeft voorgesteld dat zij zou chauffeur zijn en na enige aarzeling (want m'n zoetie heeft altijd zelf gereden) heeft hij er toch mee ingestemd. Ik beweer niet dat hij het rijden niet zou aankunnen maar na deze toch wel vrij lange periode van -niet-rijden- vond ik het toch veiliger om dit aan onze dochter over te laten, die zeer graag met ons wil mee gaan en die dan ook direct voorstelde dat zij zou chaufferen. Als nu de zomer nog een beetje meer een start zou willen aannemen dan kijken we er nog meer naar uit ! Voila.....k'ben blij dat ik hier alweer wat heb kunnen bij tokkelen. Tot zover de stand van zaken hier. En nu bedjestijd :-) Groetjes
|