Vervolg Deel 5 Jaren '70/ Tussentijdse Samenvatting
Het eerste wat ik de volgende ochtend (zondag) deed, was Bobonne telefoneren. Ik zegde dat ik reeds thuis was, maar trad (voor zover ik me heriner) niét in details. Erna kon Pa contacteren, en hem melden dat ik reeds thuis was, zodat hij me niet van het station diende op te halen. Zij probeerde nog steeds te weten te komen, wàt er juist gebeurd was. Wist ik het zelf eigenlijk ???? Was hetgeen er bij Mimmoun gebeurd was,Fout ??....... het was toch niét zo verschillend wat ik soms bij Ma diende te doen ?!? Ik wist, en begreep het gewoon niet. Was het gewoon wéér een crisis van Ma geweest, en had het "gebeurde" er éigenlijk niets mee te maken ??? Ik besloot het héle gebeuren (voorlopig althans) voor mezelf te houden, en ook tegen Pa mijn vervroegde thuiskomst uit te leggen als "een kuur" van Ma. De school vakantie liep op zijn einde, ondanks ik schoolgaan hààtte, was het toch een manier het huis uit te geraken. ************************************* Tussentijdse Samenvatting: ---------------------------- Ik maakte me klaar om aan het 5é leerjaar te beginnen in Leuven. Theo (16j) liep school (St.Lucas) in Brussel, en was meer bij zijn (Hippie)-vrienden als thuis. Marcel (15j) gaf dat jaar de school op, en begon op leercontract te werken als bakker, en gaf zichzelf een grote carriere als wielrenner. Hij reed zondag's koersen als Junior bij de Leuvense "Stoempers-club", de vroegere wandelingen op zondag met Pa,en Greta, waren, nu dan, ook overgenomen door het meegaan naar de wedstrijden. Erna(14j) liep school in "Paridence" in het Leuvense. Zij had een beetje de rol van Ma overgenomen, en hielp me waar ze kon. Greta liep ondertussen rond met de mooiste en duurste juwelen uit de winkel, opende en sloot de winkel wanneer het haar uitkwam, en kreeg om één of andere reden alles gedaan van Pa wat ze ook maar wilde. Haar Dochter Anita (??) woonde bij aar grootmoeder in Kessel-lo, en kwam geregeld op bezoek. Pa werktte als vertegenwoordiger in een Leuvens Immobiliénbedrijf, vertrok s'ochtends vroeg..... kwam thuis rond 16u en maakte ons dan eten, om nà het eten terug te vertrekken naar "afspraken" om dan diep in de nacht stomdronken thuis te komen, wat bijna stééds tot ruzies en geroep met Greta leidde..... er kwam echter géén handgemeen bij te pas. Tussendoor besteede hij ook nog wat tijd aan kleine herstellingen van uurwerken enz. We hadden nog stééds een poetsvrouw die tweemaal per week kwam. Met ons zessen hadden we één badkamer, de dagen dat de poetsvrouw kwam waren echter de dagen dat het nemen van een bad aan Greta was voorbehouden...... dit was één van de door haar ingevoerde regels. ***************************************************** Het leven ging gewoon verder. Het schoollopen ging van kwaad naar erger, ik begon dan ook meer en meer de spijbelen. Ik hing dan een ganse dag rond in het Leuvense, grootwarenhuizen,enz, maar zorgde wel op het "normale"uur met de "normale"bus thuis te zijn. De gebeurtenissen bij Mimmoun waren stilzwijgend voorbij gegaan, en ik ging terug tweewekelijks voor het weekend naar Ma........ of was het eigenlijk Bobonne???? Van Mimmoun was geen spoor meer te bekennen. Bobonne (een stuk in de 60) besloot haar winkeltje over te laten, en de op de tussenverdieping gelegen opslagruimte, te renoveren in een appartementje. De nieuwe winkeleigenaars zouden dan op de tussen verdieping kunnen wonen, en zij behield hààr appartementje boven de winkel, én de zolderverdieping. Nu Mimmoun er niet meer was diende ik zijn "werk" over te nemen. Ik werd nog steeds overstelpt met allerlei cadeautjes, snoep, enz toen ik bij Ma was...... en ik zag dan (zéker niet gevraagd door Ma) verkeerds in het feit, dat haar sexueele verwachtingen van mij hoe langer hoe verder gingen. Dat zal er wel bij horen dacht ik!! Mà zou me toch nooit iets slecht of verkeerd laten doen??? Het schoollopen was ondertussen een Catastrofe geworden. Ik spijbelde bijna évenveel als ik schooliep. Ik ging dan soms bij "Roza" (een vroegere poetsvrouw die een winkeltje uitbaate) te eten, en snoep kopen, en liet "het opschrijven" wetende dat Pa daar een rekening had. Ik hield geen rekening dat vroeg of laat die rekening zou moeten worden betaald. Het liep tegen mijn 10é verjaardag aan, dat ik aan het Herentse-busstation, nog snel wat in mijn agenda zat te schrijven, terwijl ik op de aankomst van "mijn bus" wachtte. Toen deze halt-hield, begon ik aan de 300meter huiswaarts. Ik zag van op een afstand Pa in de winkeldeur staan. Op een paar meters afstand kwam hij uit de winkeldeur, liep naar de (naastgelegen) garagedeur, en wenktte mij hem te volgen. Hij gooide de garage-deur achter ons dicht, ik wist dat er iets op til was. Waar ben je vandaag geweest riep hij me toe...ik kreeg géén tijd tot antwoorden, maar dergelijke slag tegen het hoofd dat ik "sterretjes zag" en mijn evenwicht verloor. Ik hoorde hem zeggen dat hij bij Roza was geweest, terwijl hij me bij de haren rechttrok, en wéér maar eens de ganse lengte van de garage doorsleepte tot aan de keukendeur. Er kwam geen einde aan zijn vervloekingen, hij sloeg en schoptte me naar binnen..... Greta stond daar met een grijns op haar gezicht. Ik probeerde op allerlei manieren aan hem te ontsnappen, maar had ondertussen wel héél wat te incasseren, ik geraakte toch tot aan de trappendeur, half lopend, half kruipend, ik poogde zo snel mogelijk de 18 trappen naar boven te geraken, maar kwam tijdens deze "vlucht" hàrdhandig met enkele treden in aanraking. Ik kroop in het uiterste hoekje van men bed. Knieen bijeengetrokken, in vreselijke pijn over men heel lichaam. Ik hoorde Erna tegen Pa tekeer gaan, zeggende dat hij overdreef, maar hoorde nadien duidelijk dat hij naar boven kwam. Ik verstoppte m'n gezicht tussen mijn armen en benen toen hij de deur van mijn kamer opengooide. Hij was mij "kotsbeu" zegde hij, wie dacht ik wel dat ik was, enz,enz. Ik dùrfde nadien niet meer van mijn kamer te komen. Erna kwam even binnen, helptte mij het bloed overal weg te wassen, en mij uit te kleden, hetwelk ik (omwille pijn in de borst) niet kon. Erna zei me dat ikzelf ook een beetje schuld had aan het gebeurde. De volgende ochtend werd ik door natigheid gewekt. Ik had in mijn bed geplast...............ik wist dat me daar wéér iets zou voor te wachtten staan. Ik trok vlug alle lakens van het bed, sloop stilletjes naar beneden, en bergde de lakens in de wasmand. Ik ging naar Erna, en wekte haar, vertellende wat er gebeurd was. Ze legde schone lakens op mijn bed, en ik kroop er terug in. Het was nog een paar uur, alvorens ik naar school moest. Ik kon de slaap echter niet vinden, en lag daar maar te denken. Een kind van "bijna" 10 lag na te denken over zijn leven ??!!?? Toen ik die dag op school aankwam.... had men nog meer reden om me voor de gek te houden. Ik had géén propere kledij gevonden, en liep dan in een trui met gestolt bloed rond, er waren ook duidelijke sporen van de slagen, in mijn gezicht. Na alles van gisteren, werd ik nu op school ook nog een beetje nagetrapt, en gespuwd. Een leraar, kwam echter tussenbeide, en wilde weten waar ik die verwondingen vandaan had. Als ik Pa zou beschuldigen zwaaide er wat, dacht ik. Ik hield me dan ook van de domme, en vond (herinner me niet welke) een blijkbaar aanvaardbare reden, om die leraar af te wimpelen. In de namiddag werd ik "door een andere leraar" tijdens de klas nog maar eens belachelijk gemaakt omwille mijn (nu toch wel uitermate vuil en onverzorgd) voorkomen, iets wat door de andere leerlingen natùùrlijk in dank werd afgenomen. Tijdens de "speelonderbreking" werd ik pas écht gepest, ik liep weg en verstoptte me in de toiletten. Toen de speelonderbreking voorbij was blééf ik in de toiletten, tot ik hoorde dat iedereen binnen was. Ik liep over de speelplaats naar de hoofdingang, opende de deur en liep de straat op. Ik wist echter niet waarheen, dit was impulsief gebeurd, ik had géén geld, géén eten, mijn boekentas stond zelfs nog in de klas. Ik stak de Brusselsesteenweg over, waar een kleine dichtbegroeide heuvel was. Ik ging naar bovenen verstoptte me tussen de struiken en bomen. Ik heb daar ùren gezeten, gehuild, niet wetend wat te doen. Ik kon de schoolbus zien vetrekken ... maar bleef gewoon op mijn plekje zitten. Hier voelde ik me veilig. Het werd echter stillaan donker en koud. Ik was echter vastbesloten daar te blijven slapen, ik zou naar Bobonne kunnen gaan dacht ik, maar Pa zou me daar dan toch terug komen halen, en nà gisteren kon ik me wél voorstellen wat de gevolgen dààrvan zouden zijn. Mijn vastbesloten hield niet lang stand. Het was echter wél reeds donker wanneer ik besloot, toch maar de 5kilometer naar huis aan te vangen. De koude, en angst van een donker bos, waren groter als de angst voor de gevolgen van mijn daden. Ik was ongeveer halfweg, wanneer ik Pa tegenkwam. Hij was op zoek gegaan naar me...... ik wilde me eerst verstoppen, maar toen ik Erna ook in de auto zag, voelde ik me veiliger. Het was héél raar. Pa zegde niéts op de hele weg naar huis. Ik hield dan ook maar mijn mond, en de sfeer voelde zéér eng aan. Thuisgekomen, kreeg ik van Erna wat eten, Pa was aan de telefoon, er waren blijkbaar meerdere mensen naar mij op zoek, dewelke hij nu inlichtte over mijn thuiskomst. Na het eten, stuurde hij me naar m'n kamer, zeggende, dat hij morgen met mij wilde praten, en hij me tegen de middag naar school zou brengen. Ik wist dat dat school-brengen een zékere reden had,en dat het gesprek ook niet zou zijn om me proficiat te wensen. Ik was echter té moe om veel na te denken, en na een duchtige wasbeurt kroop ik maar in mijn bed. Morgen word wel beter.... dacht ik..... Kon het eigenlijk slechter??
Het is ondertussen Augustus 1970 geworden. Ik was mijn "valiesje" aan het klaarmaken voor een verblijf van één week bij Ma, terwijl Pa, met Greta en Anita op vakantie gingen. Theo, Marcel, en Erna ( resp. 16,15,14jaar) bleven thuis, in de gaten gehouden door "Nonkel Herman" die aan de overzijde van de straat een winkel met bureel-artikelen uitbaatte. Ik was sinds de eerste keer, in Juli, nog een tweetal keren voor een weekend op bezoek geweest bij Ma. Zij had nu iemand leren kennen. Mimmoun, een marrokaan, midden twintig, die bleef regelmatig slapen, ik diende dan in de sofa te slapen. Ik zàg wél dat er allerlei dingen in het bed gebeurden tussen hen beide.. (ik lag aan het voeteinde) maar begreep het niet écht. Ik bracht ook véél tijd door bij Bobonne, die ik onbewust niets zegde noch vroeg over die Mimmoun. S'ochtends werd ik door Pa met de auto naar het Leuvens Busstation gebracht, ik staptte op de bus, en vertrok richting Brussel. Ik ben niét zeker dat mijn blijdschap over het verblijf van een gehele week kwam door; of omwille het feit dat ik van dié Greta, en de (ondertussen terug plaatsvindende) ruzies tussen haar en Pa verlost was, ... of omwille het feit dat ik Bobonne voor een héle week zou zien, dan wél om een héle week bij Ma te zijn. Ik weet het niet. Aangekomen in Schaarbeek ging ik (zoals gewoonlijk) alléén van de bushalte naar ma, maar niet zonder eerst bij Bobonne binnen te springen. Zij was altijd blij me te zien. De relatie met Ma was niét bizonder om niet te zeggen slecht. Ik herinner me dat mijn eerste dag een zondag was, want diezelfde nacht ging ik met Ma mee naar Brussel, waar ik een beetje rondhing te niksen, terwijl zij burelen en kantoren poetste.Dat herhaalde zich in de volgende dagen. Mimmoun was bijna dagelijks in de buurt. Ik vond hem bést leuk, hij kocht me snoep, en ik kreeg ook geld van hem, iets wat voor mij nieuw was.....zakgeld kreeg ik niet, Bobonne stoppte al weleens iets toe, maar noemde dat een dankgebaar om boodschappen enz te doen. Omwille Mimmoun diende ik ook niet meer bij Ma te slapen...... en was ik verlost van ..... x..x..x... Omwille haar nachtwerk, soms tot 7,8uur s'ochtends bleef Ma tot een gat in de namiddag in bed, ik stak dan regelmatig de straat over naar Bobonne, heriner me zelfs dat ik haar (knul van 9) een Tomaat-omelette baktte, en we die samen "gezellig kletsend" opaten. Bobonne voelde écht warm, knus... haar aanwezigheid gaf me een gevoel van genegenheid, zij praatte ik luisterde, ik praatte... zij luisterde. Een gevoel dat ik hoe langer hoe meer koesterde. Ik zou dan ook niét duldden dat iemand (zelfs Ma) haar pijn deed, daardoor voelde ik me beter dat Tony, wel voor haar zorgde in de tijd dat ik er niet was. Het was Vrijdag geworden. Namiddag.... K'wam bij Ma (van Bobonne) aan, zij was ondertussen wakker, Mimmoun was er uiterààrd ook. Ik herinner me niet meer hoe het thema ter sprake werd gebracht, maar op een bepaald moment zegde Ma me... dat ze uitzonderlijk vandààg i.p.v. Zondag kantoren diende te poetsen, en dat het ergens was waar ik niét mee kon. Ooh dan slaap ik wel bij Bobonne.... antwoorde ik steevast. "Niks van" was het antwoord, je kan bij Mimmoun slapen. Niet dat ik een "stem" had, maar ik dacht er toch even over na. Mimmoun woonde enkele huizen verder op een kamer, ik was er voordien al een keer op bezoek geweest, de juiste reden herinner ik me écht niet. Mimmoun zei me dat we daar ook tevee konden kijken, en dat hij speciaal "Boudoirtjes" mijn lievelingskoekjes zou kopen. Ik zag er niks verkeerd in.... en zegde Oke!! Rond 8uur die Vrijdagavond kustte ik Ma met een "Tot Morgen" en stak de straat over naar Mimmoun. Ik sprak een béétje Frans, en hij een béétje Vlaams, voldoende om mekaar te begrijpen. Ik weet niet hoelang ik daar was, en wat hij me zegde, ik weet wél: dat hij me op een moment "grappend" op de tafel liet liggen, op mijn buik.... hij stond achter mij, hij zegde " dat ik dat leuk zou vinden" en ging eerst naar het énige raam in het kamertje en sloot de gordijnen zeggende dat de buren niet àlles moesten weten.. Hij kwam terug naar de tafel....... trok mijn broek af........ waarna ik een striémende pijn in mijn onderbuik voeldde, ik hoorde hem echter zwààr ademen, en mij sussen zeggende dat ik het al vlug "lekker" zou vinden. Na een tijdje, trok hij me bij mijn schouders recht, draaide mij om, hij stond er naakt, hij zegde me "naar zijn penis wijzend" dat daar lekker snoep in zat, als ik maar eventjes zou zuigen. Ik wist dat iéts niét juist was, en toch voelde ik mij niét ongemakkelijk ik ging dan ook op de knieen, en "pijptte" hem. Terwijl ik daarmee bezig was, ging plots de deur open, en daar stond..... ja zijn broer. Nét op dat ogenblik kwam Mimmoun in mijn mond klaar, ik schrok, wist niet wat er gebeurde, ik trok mij snel weg en spuwde mijn mond leeg.... hoestte zoveel mogelijk op, terwijl beiden stonden te lachen. Ik had dérgelijk vertrouwen in hem, dat hun gelach me gerust steldde, "ik zou dan toch niets verkeerd hebben gedaan" dacht ik. Het was nog vroeg avond, en we keken nog wat tevee, ik kreeg mijn koekjes, en er werd wat gebabbeld (onder hun wél in Marrokaans) alsof er niets gebeurd was. Ik vroeg me wél af, of zijn broer zou blijven, en zoja; waar we allemaal zouden slapen.... er was namelijk maar één bed. Ik kreeg daar al snel antwoord op. De broer was nu aan de beurt (ik snapte gewoon niet wat ik deed, en àls ik het zou gesnapt hebben, had ik dan een keuze??), ik diende nu zijn broer in bed af te zuigen, (ik wist nù wél mijn mond tijdig terug te trekken) het ging tot een gat in de nacht door, ik werd geneukt, diende hen te masturberen, enz,enz,enz. Het moet vroeg in de ochtend geweest zijn toen ik mij stond te wassen, en door het raam eerst (dàcht) Ma te zien staan, en ook licht zag bij haar thuis....... zij moest toch werken dacht ik. Ik maakte me er niet verder druk over, en we vielen allen uiteindelijk in slaap. ****** Het duurde jààren alvorens ik wist dat ik "verkéérd" gedaan had, en voor ik wist dat ik eigenlijk voor 4000 Frank door mijn moeder was "uitgehuurd" als sex-spelletje. Spijtig, indien ik dit eerder had begrepen zou ik in mijn verdere leven gespaard zijn gebleven van méér sexueel misbruik. ****** Het moet middag geweest zijn toen we allen wakker werden. Ik kleede me aan, en verliet de kamer op weg naar Ma. Daar aangekomen stond ze me op te wachtten, uit haar ogen, en spraak kon ik opmaken dat ze dronken en/of gedrogeerd was. Ze riep dat ze me dàdelijk buiten wilde, ze roeptte en tierde tegen me, ik had haar nog nooit zo gezien. Ik paktte dan ook vlug mijn valiesje, en stoptte er mijn spullen in, terwijl ik allerlei verwijten en namen kreeg toegeschreeuwd. Ze wilde me nooit meer zien, ik was vuil, ik was smerig. ..... Ik begreep het niet, en verliet de studio met mijn valiesje. Waar moet ik nu heen???? vroeg ik me af. Ik snaptte er niéts van, ze had me o.a. gezegd dat ze gezién had dat er nog licht brandde in het midden van de nacht, was ik dan toch niét verkeerd geweest, toen ik dacht haar te zien staan door het raam??... maar ze was toch gaan werken??? Ik stond op straat, zonder geld, zonder ontbijt.... ik dacht even naar Bobonne te gaan, maar mischien had ik toch wel iéts verkeerd gedaan, waarom had Ma anders zo boos geweest..... Bobonne zou willen weten wat er aan de hand was, en volgens Ma was ik slécht, dus ik durfde ook niet naar Bobonne. Ik ging dan terug naar Mimmoun maar die bleek niet thuis te zijn. Volledig in de war, doolde ik doelloos de straat op en af, tot ik Mimmoun zag...... ik vroeg hem om wat geld voor de Bus, hem zeggende dat ik bij Ma aan de deur was gezet. Hij had echter geen geld. De dag was ondertussen aardig opgeschoten, en ik besloot dan maar naar huis "???" te gaan...... te voet ........ +25 Kilometer. Hier was ik dan, een knulletje van 9, volledig in de war,vol angst, met een valiesje, stappend over het "Dailly en Meiser plein" in de richting van de Leuvensesteenweg. Op weg naar een andere plaats waarvan ik in de war was. Wat zou Pa wel zeggen, als ik tévroeg thuis kwam ???, de afspraak was dat hij me morgen, op zijn terugkeer van vakantie aan het station in Leuven zou opwachtten. Het duurde tot Kortenberg, alvorens ik iemand "liftend" kon doen stoppen, die me mee wilde nemen naar Leuven. Van Leuven diende ik dus verder te voet, een kleine 5 kilometer. Het was dan ook avond voor ik thuiskwam. Erna deed wat ze kon om me op te vangen, ze smeerde me enkele boterhammen, en was heel bekommerd en bezorgd. Ik kon haar alleen maar zeggen dat Ma me buitengegopoid had, Waarom???..... wist ik niet, ik zegde zelfs dat ik met de bus naar Leuven gekomen was, en dan liftend naar huis. Begrijpelijk wilde ik na deze dag slapen.... tot rust komen, en me voorbereiden op Pa zijn reactie van morgen. Ondanks ik (voor mezzelf) niet dacht iets verkeerd gedaan te hebben, vertelde ik er tegen Erna niets over, en zegde dat Ma maar wéér een keer kuren had...... in onze familie was dat een méér dan accptabele uitvlucht. Ik herinner me nog héél goed, hoézeer verward ik naar bed ging, en met hoéveel vragen....... die voor jàren onbeantwoord zouden blijven. Ik had me nu voor te bereiden op Pa's thuiskomst morgen. Zo viel dit Knulletje in slaap.
