Dirk is een 46 jaar oude man met een complexe voorgeschiedenis. Hij is geboren in een familie die te kampen heeft met een zeer zware familiale predispositie voor asthma. Hij ontwikkelde tijdens zijn leven een sterke allergie voor planten, huismijt en dierenepitheel. Als baby en kind had hij een lichte vorm van asthma, die toen nog niet ernstig was. Toch werd hij toen getekend door levenslang gebruik van Ventolin puffers. Tijdens de puberteit verdween de asthma echter (wat algemeen vaak gebeurd), maar toen hij 18 jaar werd en in het leger trad, kwam de asthma in zeer drastische mate terug naar voor. Onder vele anderen, was dit één van de redenen om in 1985 naar Spanje te verhuizen. Blijkbaar in Spanje zijn ze van het principe om zo veel mogelijk medicatie in te nemen en zijn vele medicameneten ook zonder voorschrift. Men startte daar al de mogelijke en bestaande puffers op om zijn asthma proberen in te dijken. Het werd echter alsmaar ernstiger en in de periode tussen 1995 en 1996 werd hij 18 keer opgenomen op spoedgevallen, onder andere wegens een ischemisch hartlijden met AMI (Hart/Long-stilstand). Men startte een corticoidebehandeling op die elk jaar sterk in dosis verhoogde. Hierdoor werd hij cortocodependent (afhankelijk).
In 1999 besloot Dirk onder andere op aanraden van de artsen terug te keren naar Belgie, in de hoop dat het minder vochtig klimaat hem beter zou afgaan. Echter in hetzelfde jaar kreeg hij een eerste CVA (Hersenbloeding) links. De cortisonebehandeling bleef men verhogen waardoor hij in 2002 aan 125mg methylprednisolone per dag zat (normale therapeutische dosis = 0,4 tot 01,-mg). Door dit dagelijks in te nemen voor een aantal jaren ontwikkelde hij verschillende corticoid-geinduceerde aandoeningen, namelijk osteoporose, bilateraal cataract, en diabetes mellitus. In 2001 onderging hij een dissectie van de aorta ascendens, en in 2003 van de aorta descendens, na welke beide hij tot medische verbazing nog steeds in leven is. Eén jaar later (2004) ontwikkelde hij een sigmoiddiverticulitis (perforatie v.d dikke darm) waardoor hij een colostomie moest ondergaan, nog hetzelfde jaar had hij een longembool waarvoor therapeutische clexane werd opgestart.
Dirk leeft nu de dag van vandaag eigenlijk met het resultaat van de zwaar doorgedreven cortisonebehandeling, waardoor hij 90% werkonbekwaam is. Door de vele indeukingsfracturen in zijn gehele wervelzuil (osteoporose) is hij ernstig belemmerd in zijn fysieke dagelijkse activiteiten. Hij leeft nu alleen op een appartement waar hij praktisch niet buitenkomt. Door het sedentair leven (opwarmmaaltijden, weinig beweging, hoog gewicht) ontwikkelde hij een verhoogde cholestorolconcentratie hetwelk zeer waarschijnlijk bijdrage had tot een CVA (hersenbloeding) links eind 2006. Om zijn levensmiddelen in voorraad te houden komt er twee tot drie keer per week een gezinshulp die hem helpt in de nodige boodschappen, en onderhoud van de woning. Zesmaandelijks gaat hij ook naar Gasthuisberg voor een volledig onderzoek (cardio, pneumo, neuro, interne, etc) hetwelk over meerdere dagen word gevoerd. Maar hij is zéér kritisch tegenover de specialisten die daar werken. Hij wordt daar van de ene afdeling naar de andere gestuurd omdat ze eigenlijk geen blijf met hem weten, deze zesmaandelijkse Follow-up (onderzoeken) zijn ook op zijn eigen vrijwillig initiatief. Volgens Dirk hebben de specialisten, dokters ervoor gezorgd dat hij verschillende ziekten heeft opgedaan bovenop de asthma.
De problematiek van deze casus is dat de man enorm veel medicatie neemt en ook bijna alle soort puffers. De huisarts en specialisten zitten met de handen in het haar en weten niet hoe ze de patient nog verder kunnen helpen of hoe eventueel de medicatie af te bouwen. Naar eigen zeggen vindt de patient dat hij al genoeg heeft afgebouwd en dat er niets aan veranderd moet worden. Als hij naar de huisarts gaat, geeft hij dan ook gewoon een lijstje van de medicatie die hij tekort komt, en dan schrijft de huisarts het ook gewoon voor. Conclusie; ... Voor de Medische wereld zit Dirk al in zo'n vergaande situatie dat er niets meer mogelijk is.
Wij willen hierbij onze Oprechte dank betuigen tegenover Dirk voor zijn urenlange en vrijwillige medewerking tot het samenstellen van ons 3de jaar Apotheek eindwerk.
