:P © Welkom op Codi's (Dirk(ske) zijn Blog © :P ******************************************* *******************************************
-Dit is een kopie van aanvangsdatum 05/10 om zeker te zijn dat de inleiding en het voorwoord als éérst vermeld staan.
Dit is een antwoord op de 1100 bezoekers van mijn verhaaltje in het forum ... Hoekje van Troost ... met titel; "In nood leert m'n zijn vrienden kennen". Ook ben ik ervan overtuigd dat met het neerpennen van mijn verhaal ik mezelf heelwat vracht van de schouders til, en hoop ik tevens enkele mensen in gelijkaardige situatie's een hart onder de riem te kunnen steken ......... je bent niet alleen.
Ik vang dit verhaal aan op 05/10/2006, de einddatum kan ik niet voorspellen, ik moét dit stuk per stuk schrijven, maar ik ben ervan overtuigd dat het voor de meeste lezers ook makkelijker zal zijn om het stuk per stuk (bv wekelijks) te volgen, ipv het verhaal (dat toch 45 jaar in beslag neemt), in één trek door te moeten lezen. Veel leesgenot toegewenst.
VOORWOORDJE
Dit verhaal is opgedragen aan allen die een soortgelijke ervaring hebben gehad. We zijn overlevenden, noch slachtoffers. Ons is een gelegenheid geboden het leven mee te maken, zoals zéér weinigen het ooit zullen ervaren. We zijn milder en sterker geworden door het vuur waar we eens door heen zijn gegaan. De laatste vonkjes die altijd blijven smeulen, zullen meermaals herinneringen en tranen voortbrengen. Als verantwoordelijke en productieve volwassenen zijn wij nu in de gelegenheid gesteld om te delen, begrijpen, ja, zelfs te helen. We moeten in de wetenschap leven dat dit kan gebeuren élke dag, en zeer vaak in onze omgeving. De ware rust in hoofd en hart is iets wat je verdiend - iets waaraan gewerkt moet worden voordat je het kunt bemachtigen. Het gebeurd niet van de ene dag op de andere, en je hebt er de steun voor nodig van mensen om je heen die van je houden en je willen begrijpen.
Waargebeurd en .... diep schokkend
|