Eten&Genieten - gezond genieten van eten & drinken
30-07-2009
Gebakken zeetong met aardappel, champignons en tartaar
Gebakken zeetong met aardappel, champignons en tartaar
Tip :
Serveer de vis onmiddellijk zodat het schuim, ontstaan door de hete boter nog zichtbaar is voor uw tafelgenodigde.
Benodigdheden : - voor 4 personen -
4 zeetongen (4 à 500 g stuk) 200 g boter 4 grote polderaardappelen 6 grote champignons 200 g mayonaise 40 g kleine kappertjes 50 g tuinkruiden (bieslook, dragon, peterselie, koriander ) 1 ui 1 ei 3 cl olijfolie paar druppels citroensap peper en zout
Bereidingswijze :
Snijd met een schaar de zijvinnen van de zeetong af. Was de tong zorgvuldig en dep droog.
Bak de tong aan beide zijden in weinig geklaarde boter. Kruid met peper en zout, voeg beetje bij beetje stukjes koude boter toe. Lepel de schuimende boter telkens over de zeetong.
Snijd de rauwe aardappelen in de gewenste vorm. (bv. dikke frieten)
Kleur deze zachtjes in boter, en plaats gedurende 15 minuten in de oven op 200°C. Laat nog even op het vuur kleuren en voeg zout toe.
Snijd de champignons fijn en steek uit in mooie gelijke rondjes. Bestrijk met olijfolie en citroensap.
Kook het ei hard. Plet fijne met een vork. Versnipper de ui, hak de kappertjes en de tuinkruiden. Voeg eventueel een mespuntje look toe. Meng alles samen tot een mooie tartaar.
Schik de aardappelen bovenaan op bord. Leg de tong met de champignons er onder. Lepel wat tartaar er rond. Doe de bakboter apart in een potje. bron; visinfo.be
"Snoeprepen moeten kleiner"
"Snoeprepen moeten kleiner"
Kleinere snoep- of chocoladerepen, zoals Mars of Snickers, kunnen helpen in de strijd tegen overgewicht. Dat zegt het Britse 'Food Standards Agency'. Hun voorstel is om de repen met 20 procent (gemiddeld zo'n 8 à 10 gram) te verminderen tegen 2012.
Ook frisdranken zouden in porties van 250 ml ipv 333 ml moeten verkocht worden, en hun suikergehalte moet 4 procent naar beneden Daarmee hopen ze consumenten onbewust te laten wennen aan minder suiker.
Daarmee volgt de FSA een trend in Noord-Amerika waar veel zoetigheden in pakketjes van 100 calorieën worden verkocht. In Europa zijn producenten nog in de ban van 'meer meer meer', met large en XL-versies van alles.
"Het is niet dat we mensen willen voorschrijven wat ze moeten en niet mogen eten. Maar we willen het wel gemakkelijker maken om een gezonde keuze te maken, zoals voedsel met verzadigde vetten of veel suiker vermijden. Een andere manier is kleinere porties aanbieden," legt Gill Fine van het FSA uit. (edp) bron; hln.be
Gezonde groenten uit de zee
Gezonde groenten uit de zee
Gezondheid
Ooit waren zeeplanten excentrieke ingrediënten. Vandaag vormen ze een hippe delicatesse en dat is een goede zaak. Hun gezondheidstroeven zijn indrukwekkend.
Voor vele mensen is alles wat groen is en uit de zee komt, zeewier maar dat is wetenschappelijk niet correct. "Wieren zijn verzamelingen van cellen met allemaal dezelfde structuur, terwijl zeegroente bestaat uit verschillende soorten cellen met andere functies", leert botanicus Joost Bogemans van de firma Serra Maris ons. Hij legt zich al jaren toe op het veredelen van groenten uit de zee, de zaadwinning ervan en de begeleiding van landbouwers die met het telen willen beginnen. "Dat zijn er almaar meer. Door de opwarming van de aarde verzilten steeds meer kustgebieden. Die ontpolderde gebieden zijn ideaal om planten op te kweken die altijd al op het gebied tussen land en zee groeiden. En er is een markt voor, de consument staat open voor groenten die een nieuw smaakpalet aanbieden: na zuur, zoet en bitter nu ook zout."
Het verschiltussen wier en plant
Iets hebben zeewier en vaste zeeplanten wél gemeen: ze bevatten een ruime variëteit aan voedingsstoffen, die - net omdat ze samen voorkomen - makkelijk door ons lichaam opgenomen worden. Ze zijn een bron van jodium, waar we doorgaans een tekort aan hebben. Iets minder goed is, dat ze naast de vezels, vitamine C en een hoop mineralen en sporenelementen, ook meestal vrij veel natrium bevatten, wat niet zo gezond is voor wie op zijn zoutopname moet letten. "Maar voor alle andere mensen is er geen probleem. Je eet dit soort groenten niet alle dagen in enorme hoeveelheden en de hoeveelheid zout die erin zit, is niet vergelijkbaar met die van rookworst, bijvoorbeeld. Bovendien proef je het zout hier. Het is dus minder verraderlijk dan het verborgen zout in nogal wat doordeweekse bereidingen, want daar zijn we ons enkel van bewust als we de ingrediëntenlijstjes uitpluizen."
Een ander potentieel nadeel is dat zeegroen gemakkelijk zware metalen uit water opneemt. Voor de verwerking van afvalwater is dit een voordeel, maar dat kun je bezwaarlijk beweren voor de voeding. "Dit is echter alleen een gevaar als je zelf in het wild planten gaat oogsten. Wat in de winkels en restaurants belandt, zijn planten die onder gecontroleerde omstandigheden geteeld zijn en geen gezondheidsrisico's opleveren."
Wier wordtvaak gedroogd
Wieren worden vaak gedroogd gebruikt, om sushi mee te bereiden of om een bepaald effect te bereiken zoals sneller indikken of opstijven. Of sneller gaar worden, zoals wanneer je kombu (ook kelp genoemd) toevoegt aan linzen. Wakame geeft een oester-achtig smaakje aan een gerecht. Dulse, zeesla (of zeelatuw) en zee-spaghetti zijn perfecte smaakmakers in een soep of een omelet, of als garnituur. En nori wordt in afslankmiddelen gebruikt omdat het volume ervan in de maag aanzienlijk vergroot, wat snel een verzadigd gevoel geeft.
Verwant met het land
"Eigenlijk zijn zeegroenten nauwer verwant met planten vanop het land dan met zeewier. De zeeaster is familie van sla, witloof en schorseneren. Zeevenkel heeft veel van de gewone venkel en zeekool behoort tot de kolenfamilie. Hét verschil is dat ze één tot twee keer per dag onder het zeewater komen te staan. Maar ze leven nu ook weer niet onder water zoals zeegras, dat overigens even oneetbaar is als het gazongras in onze tuin."
Zeekraal is de eerste plant tussen zee en land. Deze vetplantachtige vindt u het hele jaar door in de visafdeling van de warenhuizen. "Makkelijk te bereiden - zo'n drie minuten in de wok -, bewaart tien tot veertien dagen in de koelkast, maar is vers het lekkerst. Door zijn hoog saponinengehalte zou zeekraal celdelingen remmen en tuberculose bestrijden."
Iets verder naar het land toe groeit de zeeaster, ook wel zulte genoemd (én lamsoor maar dat is fout want de echte lamsoor is giftig). Vroeger was de zeeaster samen met de zeekraal een redmiddel voor arme mensen tijdens hongersnood. De plant is lekker bij mossel- of oestergerechten en snel klaar: even blancheren en vijf minuutjes opstoven volstaat. Zeeaster ligt vanaf half maart in de winkelrekken en is vrij courant verkrijgbaar.
Toekomstmuziek
"Naast deze gekende zeegroenten, zijn er nog delicatessen op komst", stelt Joost Bogemans. " Zeevenkel bijvoorbeeld wordt nu al mondjesmaat gecommercialiseerd. Door de 38 vluchtige oliën die hij bevat, is het een heel aromatische plant die in spleten op rotskusten groeit. Hij staat dus niet voortdurend met zijn wortels in het water, maar krijgt af en toe een mist van opspringend zeewater over zich heen. In het Middellandse Zeegebied wordt zeevenkel wel eens opgelegd in azijn. Qua culinaire waarde is het eerder een kruid dan een groente, zeg maar: de rozemarijn onder de zeeplanten. O esterblad, afkomstig uit Scandinavië en IJsland, is een andere specerij uit de zee die een oestersmaak aan een gerecht kan meegeven. Een zalig ingrediënt!"
Ook zeekool, dat op keienstranden voorkomt, staat te popelen om zijn opwachting te maken op uw bord én in uw lichaam. De groente is rijk aan glucosinaten, die de ontwikkeling van darmkanker zouden tegengaan. "Zeekool ziet eruit als broccoli, heeft een milde koolsmaak en z'n gebleekte stengel is heel knapperig."
Voor zeebiet zoekt onze botanicus nog de perfecte teelomstandigheden: "Hij kan onder meer gestoofd worden in een omelet en heeft een lichte notensmaak maar het zoutgehalte moet nog op punt gesteld worden."
Hoe dan ook ziet de toekomst van de zeegroenten er schitterend uit. "Het is een teelt die zich heel goed leent voor systeembouw. Bij het kweken van vissen of garnalen, zitten de telers met reststromen zout water die nuttig gebruikt kunnen worden voor de teelt van zoute groenten."
De beschikbaarheid voor de con- sument zal groter worden aangezien volop wordt geëxperimenteerd met het invriezen ervan.
U denkt dat een soufflé bereiden ingewikkeld is? Dat u er een hele tijd voor naar de keuken moet en uw gasten dus aan hun lot overlaten? Klopt niet! U kunt alles vooraf bereiden en de vorm vullen doet u net voor de maaltijd. Dus hoeft u die op het laatste moment enkel nog in de oven te schuiven. Het resultaat: een spectaculair dessert waarmee u indruk maakt op uw gasten!
Basisrecept
Dit basisrecept kunt u verrijken met een garnituur naar keuze. De recepten op deze en de volgende pagina's zijn maar enkele van de vele mogelijkheden.
Voor 4 personen
Ingrediënten
6 eieren
15g boter
3 soeplepels bloem
4 soeplepels suiker
eventueel 2cl likeur
een snuifje zout
1. Verwarm de oven voor op 180°C (thermostaat: stand 6). Breek de eieren en scheid de eiwitten van de dooiers. Zet ze opzij.
2. Laat de boter smelten in een kom, voeg er al roerend de bloem bij tot het mengsel wit wordt. Werk er de suiker onder, haal de kom van het vuur en laat het mengsel twee uur afkoelen in de koelkast.
3. Wanneer de crème afgekoeld is, voegt u er de eierdooiers en eventueel het glaasje likeur aan toe. Meng goed.
4. Klop alle eiwitten met een snuifje zout op tot een stevige sneeuw.
5. Meng eerst een derde van het opgeklopte eiwit onder het soufflédeeg. Werk er vervolgens de rest van het opgeklopte eiwit onder en hef daarbij het deeg voorzichtig op.
6. Vet een soufflévorm (1,5l) royaal in met boter en bestrooi hem met poedersuiker, zonder daarin te overdrijven. Stort het soufflémengsel in de vorm, strijk het oppervlak glad en plaats nog een halfuur in de voorverwarmde oven.
Extra ingrediënten:
1kg peren
120cl witte wijn
1/2 kaneelstokje
40g suiker
de schil en het sap van een halve citroen (onbespoten)
boter en paneermeel voor de vorm
bloem
1 glaasje perenbrandewijn
Soufflé met peren en likeur
1. Schil de peren, snijd ze in dunne plakjes en doe ze in een kom met de witte wijn, de kaneel, de suiker, het sap en de schil van de citroen. Laat 10 min sudderen onder deksel. Haal van het vuur en laat afkoelen.
2. Stamp een derde van de peren tot moes (nadat u er eerst het kaneelstokje hebt uitgehaald) en werk die moes samen met de eierdooiers onder het mengsel (zie stap 5 van het basisrecept).
3. Verdeel de rest van de peren over de vorm.
4. Vet de soufflévorm (1,5 liter) in met boter, bestrooi hem met paneermeel en stort er het soufflémengsel in.
5. Zet een halfuur in een voorverwarmde oven (180°C).
Soufflé met ricotta en frambozencoulis
1. Los de maizena op in 2 eetlepels koud water. Warm de melk op, voeg de maizena toe en haal van het vuur.
2. Klop de eierdooiers langdurig op met 4 eetlepels suiker tot het mengsel wit wordt. Werk er voorzichtig en onder voortdurend roeren eerst de ricotta en vervolgens de melk met maizena onder. Ga nu verder met stap 6 van het basisrecept.
3. Vul 4 ovenschaaltjes met de soufflébereiding en zet ze 15 minuten in de oven.
4. Wanneer u de schaaltjes uit de oven haalt, giet u een kleine soeplepel frambozencoulis in het kuiltje van elke soufflé. Bestrooi met poedersuiker en dien meteen op, eventueel versierd met enkele verse frambozen.
Extra ingrediënten:
135ml melk
30g maizena
135g ricotta
6cl frambozencoulis
poedersuiker
enkele verse frambozen ter versiering
Extra ingrediënten:
3 biologische sinaasappelen
1 glas Grand Marnier
Sinaasappelsoufflé
1. Snijd 2 sinaasappelen doormidden, haal er met een lepeltje het vruchtvlees uit en leg de uitgeholde sinaasappelhelften opzij.
2. Pers de overblijvende sinaasappel uit en rasp de schil fijn.
3. Klop 4 eierdooiers op met 4 eetl poedersuiker tot het mengsel wit wordt. Voeg er de geraspte schil, de Grand Marnier en 2 eetl sinaasappelsap aan toe. Laat 2 uur afkoelen in de koelkast en ga verder met stap 6 van het basisrecept.
4. Leg de uitgeholde sinaasappelhelften in 4 schoteltjes en vul ze met het soufflémengsel met behulp van een spuitzak.
5. Bak de soufflés nog 10 minuten in de oven (voorverwarmd, 180°C).
Soufflé met Nutella
1. Klop 4 eierdooiers op met 4 eet-lepels suiker tot het mengsel wit wordt. Werk er, voortdurend kloppend, de maizena onder.
2. Warm de melk op in een kom (zonder ze te laten koken) en giet ze bij het eiermengsel terwijl u roert.
3. Giet de crème opnieuw over in de kom, zet op een heel zacht vuurtje en roer om tot het mengsel indikt en aan de lepel blijft plakken. Haal nu de kom van het vuur en werk er de Nutella behoedzaam onder. Laat 2 uur afkoelen in de koelkast en ga dan verder met stap 6 van het basisrecept.
4. Vul 4 ovenschoteltjes met de soufflébereiding en zet ze nog 15 minuten in de oven.
Extra ingrediënten:
30g maizena
25cl melk
300g Nutella
Extra ingrediënten:
1 rijpe ananas
1 glaasje amberkleurige rum
250g suiker
Soufflé met amberkleurige rum en ananas
1. Snijd onderaan een stukje van de ananas zodat die rechtop kan blijven staan. Snijd er ook een 'dekseltje' af op ongeveer 2/3de van de hoogte.
2. Haal het vruchtvlees uit de ananas. Verwijder de harde kern en mix het vruchtvlees met 4 eetlepels suiker tot een fijne moes. Werk er het glaasje rum onder en laat de moes een tijdje weken in de koelkast.
3. Wikkel de ananas en het ananasdekseltje in vershoudfolie.
4. Doe 250g suiker met 1 glas water in een kom. Verwarm op een zacht vuurtje tot zich een lichtblonde stroop vormt. Giet deze op de ananasmoes, voeg er al roerend de eierdooiers bij en laat gedurende 2 uur afkoelen in de koelkast. Ga dan verder met stap 6 van het basisrecept.
5. Giet de bereiding behoedzaam in de uitgeholde ananas en zet nog 15 minuten in de oven.
6. Zet voorzichtig het deksel op de ananas en dien op.
Auteur: Françoise Plume - Foto's: Van Parys Media bron; .plusmagazine.be
29-07-2009
Landelijk genieten in Le Marche
Landelijk genieten in Le Marche
Horden toeristen trekken naar de landelijke streken van Toscane en Umbrië. Rijd eens wat verder tot bij hun onbekende buur: de Marken, in het Italiaans Le Marche (uitspreken met een k), ook gekend van het VTM-programma De Italiaanse Droom . In dit authentieke stukje Italië tussen de Adriatische zee en het Appenijnengebergte loop je -voorlopig - niet in elke straat tegen andere Belgische en Nederlandse vakantiegangers aan. En alles is er nog wat minder prijzig. Culinaire magazines roemen de streek om zijn keuken. Of wat denk je van een glas frisse Verdicchio-wijn, exclusieve truffels, verse visschotel en ambachtelijke worst?
De Marken zijn een goed bewaard geheim in Italië. Om de ongerepte natuur in alle rust te ontdekken moet je je zoals gezegd haasten. Het VTM-programma De Italiaanse Droom werd gefilmd in het dorpje Montelparo en verleidt momenteel heel Vlaanderen met adembenemende vergezichten. In Le Marche ben je te gast in colline, campagna e mare.
Colline of heuvels
Le Marche heeft een hechte band met Limburg. Veel Marchigiani verlieten in 1946 hun streek om in onze steenkoolmijnen te werken. Ook de Italiaanse heuvels van de Appenijnen herbergen zwarte bodemschatten: truffels. Acqualagna is dé truffelstad. Zomer en winter snuffelen honden naar de exclusieve zwammen. Wie wil, kan mee op truffeltocht. In het dorp zijn alle denkbare truffelvarianten te koop: truffelpasta, ingemaakte truffel, truffelolie en natuurlijk verse truffel. De typische indringende geur vergeet je nooit meer na zon winkelbezoek. Ga in de streek zeker een truffelgerechtje proeven. De risotto in Albergo Anticofurlo in Furlo vormt een aanrader. Het restaurant staat vermeld in de Michelingids en ook de paus schoof er de voeten onder tafel. Toch valt de prijs nog goed mee: voorgerechtjes en hoofdschotels voor prijzen van 10 tot 20 euro. Bij pizzeria LIntreccio op de Via Rinaldi in Jesi serveren ze voor minder dan 10 euro heerlijke truffelpizza, met zon dunne krokante bodem.
Campagna of het platteland
Boerderijen verkopen hun verse waar op het erf. Een trend die zich ook in Le Marche doorzet. Bij boer Trionfi Honorati in Jesi maken ze s morgens vroeg mozzarellabolletjes en yoghurt van de verse buffelmelk. De zwartbonte koeien leveren 500 liter melk voor smeuïge ricotta en harde kazen. Tijdens het weekend komen stadsmensen op daguitstap naar de kleurrijke boerderij. De muren van de stallen zijn bespoten met vrolijke graffiti. Als de winkel open is, mogen de kinderen naar de buffels en koeien op stal.
Italianen trekken steeds meer naar de buiten voor een streekeigen lunch of diner in een agriturismo. Il Gelso serveert zelfgemaakte salami van Fabriano, een pittige delicatesse. Het label van de worst is gedrukt op wereldberoemd papier uit Fabriano. Je kent een van de eerste papiersteden uit Europa niet? Toch wel, Fabrianos papier en watermerken worden gebruikt voor het drukken van geldbiljetten. Meer over de middeleeuwse productie van papier leer je in het museum Museo della Carta e della Filigrana.
Heel leuk in Fabriano: de streekshop Via Balbo 31 op het gelijknamige adres. Daar kies je zelf welke producten je wil proeven, de chef-kok bedenkt dan een verrassend gerechtje voor je lunch. En het is niet duur. Schotels kosten vijf tot acht euro. We adviseren de pecorino-kaas met honing van Matelica. Zeker een bezoek waard zijn enkele kleine dorpjes in de buurt. Frasassi is piepklein: een plein met een Romaans kerkje en een middeleeuws bruggetje. Vooral de grotten van Frasassi vormen een toeristische topper.
Het duizendjarige dorpje Offida staat bekend om de kant. Via openstaande deurtjes in kleine huizen kijk je naar vrouwen die de ambacht van het kantklossen nog beheersen. Culturele musts zijn Urbino met zijn Palazzo Ducale en Ascoli Piceno met ook nog een culinair symbool: grote gevulde en gefrituurde olijven.
Mare of de zee
De 170 kilometer lange kustlijn van Le Marche is een aaneenschakeling van idyllische dorpjes - vaak nog Romeinse vestingen zoals Fano - en prachtige zandstranden, zonder lelijke flatgebouwen. Portonovo vormt het ideale decor voor een romantische avond. De berg Conero maakt de kust er abrupt steil en rotsachtig: kliffen zakken in de Adriatische zee en vormen kleine adembenemende baaien, zeker bij zonsondergang. Het visrestaurant Giacchetti ligt in zon baai. Een goed adres voor immense schotels met zeevruchten en zeewier.
Ook in badsteden als Fano en San Benedetto del Tronto kies je best voor vis. Vergeet niet om een brodetto - soep met meer dan tien soorten vis - te proeven. Elke stad heeft haar eigen recept, en elke stad vindt het hare het beste, of wat had je gedacht.
Adriawijnen en anijslikeur
Wij houden van een frisdroge Verdicchio bij de vis. Deze Italiaanse zomerwijn is meteen ook de bekendste witte wijn uit de Marken. Herkenbaar aan de amforavormige fles. In Jesi, vlak bij de stad Ancona, vertoef je in het hart van deze wijnstreek. De wijnstokken in het achterland van de Adriatische stranden profiteren van de milde invloed van de zee. Naast fruitige Verdicchio-wijnen is het spectrum in de Marken verschoven naar rode wijnen, hoofdzakelijk van de druivensoorten Sangiovese en Montepulciano. De bekendste heet de Rosso Conero uit Ancona. In het zuiden van de Marken bottelen de wijnboeren de Rosso Piceno (vaak fruitige toets) en de Pecorino.
Waar ze in Noord-Italië grappa bij de koffie serveren, verkiezen ze in het midden van het land anijslikeuren. Familiestokerij Meletti is de bekendste producent in Le Marche. Proef een glaasje Anisetta Meletti in het stijlvolle Il Caffè Meletti - in Jugendstil - aan de Piazza del Popolo in Ascoli Piceno. Vele groten, onder wie schrijver Ernest Hemingway, gebruikten hier het aperitief.
PRAKTISCH
Hoe erheen:
-Met de auto: 1.450 kilometer rijden. Met een tussenstop kun je er in anderhalve dag geraken.
-Met het vliegtuig: wij vlogen via Rome op Ancona. Heen en terug: ongeveer 300 euro.
www.brusselsairlines.com
Verblijf:
Wij logeerden in de grotere hotels: Casale in Colli del Tronto (www.hotelcasale.it) en Federico II in Jesi (www.hotelfederico2. it). Om optimaal te genieten van het landelijke karakter kies je voor een agriturismo.
Italiaanse producten:
Voor gegevens over invoerders van Italiaanse wijnen en streekproducten kun je terecht bij het Italiaans Instituut voor Buitenlandse Handel (I.C.E.) in Brussel, telefoonnummer: 02- 229.14.30 en e-mail: bruxelles@ bruxelles.ice.it
- Agriturismo Il Gelso Fabriano: www.ilgelsoagriturismo.com
- Papiermuseum Fabriano: www.museodellcarta.com
- Grotten van Frasassi: www.frasassi.com
- Restaurant Anticofurlo: www.anticofurlo.it
- Visrestaurant Giacchetti, Via Portonovo 171, Ancona bron; hbvl.be
Melk beschermt tegen hartziekten en beroerten
Melk beschermt tegen hartziekten en beroerten
Het drinken van melk vermindert je kans om te sterven aan een hartaanval of een beroerte. Dat blijkt uit recent onderzoek.
Voorkomen Onderzoekers bestudeerden 324 studies over de effecten van melk op de gezondheid. Eerder kwam het drankje in diskrediet, wetenschappers beweerden dat het prostaatkanker zou veroorzaken. Maar deze nieuwe onderzoek toont aan dat melk de ontwikkeling van tal van ziekten voorkomt. Het beperkt ook je risico met 15 tot 20 procent om te sterven aan deze aandoeningen.
Helpen overleven "Met dit onderzoek ontdekten we dat melk drinken ons helpt te overleven. Het aanmoedigen van consumptie ervan zou de kost van medische behandelingen voor chronische ziekten kunnen beperken. Er moet wel nog meer onderzoek gebeuren naar wat melk nu zo gezond maakt", aldus onderzoeker Givens. (ep) bron; hln.be
Vijf goede redenen om te kiezen voor salade
Vijf goede redenen om te kiezen voor salade
Een slaatje (zonder vette sauzen) is een gezonde keuze, maar weet je ook hoe gezond? Deze vier redenen geven je extra zin om wél te kiezen voor dat slaatje. 1) Vezels Groenten bevatten veel vezels, die allerlei positieve effecten hebben: minder constipatie, minder cholesterol en het geeft je een verzadigd gevoel, waardoor je minder eet én uiteindelijk afvalt. 2) Tegen kanker (Donker) groene en oranje groenten hebben extra veel gezondheidsvoordelen: anitoxidanten, vitamines, foliumzuur, alfa- en betacarotenen. Zeker als je ze rauw eet, zoals in een salade. Samen verminderen ze de kans op kanker.
3) Minder calorieën, meer tevreden Uit studies blijkt dat een slaatje van maximaal 150 calorieën rapper een verzadigd gevoel geeft, wat het aantal calorieën opgenomen tijdens de maaltijd vermindert. Hoe groter het slaatje in volume, hoe beter: het wijst meestal op meer groenten en minder vette, calorierijke sausjes en dressings.
4) Goede vetten Vetvrij eten is niét gezond, maar je moet wel de foute vetten schrappen en de goede overhouden. Die goede vetten vind je onder meer in olijfolie, avocado en noten en zij helpen je lichaam beschermde chemicaliën opnemen, zoals lycopene uit tomaten en luteïne uit groene groenten. 5) Dagelijkse portie Door van een begeleidend slaatje een dagelijkse gewoonte te maken, verorber je zeker je portie groenten per dag waardoor je optimaal geniet van de voordelen van deze gezonde voedingsstoffen. Je lichaam bouwt geen tekorten op en beschermt je optimaal tegen ziektes.
Vuistregels voor een lekkere salade:
- kies een slasoort die je lekker vindt. Een krop geniet de voorkeur over voorverpakte porties
- speel met kleuren en smaken: gooi er al eens fruit of noten door, of gebruik groenten die je bijna niet eet.
- opgelet met sauzen en dressings: deze caloriebommen doen het slaatje naar binnen glijden, maar dat is niet de bedoeling. Op een salade moet je kauwen. Moet je na elke hap je mond afvegen, dan is er zéker te veel dressing. Probeer te werken met een beetje olijfolie en verse kruiden in plaats van mayonnaisesauzen.
- Beperk ook de porties kaas en vlees die je er bij gooit: een lekker extraatje, maar ook daar schuilt gevaar in. Kies voor mager vlees als ham of kip en beperk zeker de portie kaas.
De kippenfilets middendoor snijden, bedekken met huishoudfolie en goed plat kloppen met een houten plankje. De kippenfilets kruiden met peper en zout. De spinazie koken in gezouten water en goed laten uitlekken. De wortelen schillen en blancheren. De gekruide kippenfilets bedekken met spinazieblaadjes, een sneetje rookspek en een wortel. Dichtvouwen, opbinden met keukengaren en even laten rusten. Vervolgens gaar en goudbruin bakken in de hete boter. Intussen de saus bereiden. De paprika en de sjalot schoonmaken en laten gaarkoken in de kippenbouillon. Pureren met de staafmixer en door een fijne puntzeef gieten. Kruiden met peper en zout, de room erdoor roeren en laten doorwarmen. De kippenfilets uit de braadpan nemen, in schuine plakken snijden en serveren met de paprikasaus.
bron; skynet.be
Chocoladetruffels
Chocoladetruffels
Ingrdiënten
- 200 g roomboter - 250 g chocolade (puur) - 0.6 dl melk (halfvol) - 3 eierdooier - 100 g suiker - 2 eetlepel cacaopoeder
Bereiding
De melk in een pannetje gieten. De chocolade raspen, bij de melk voegen en smelten op een laag vuurtje.De boter smelten in een pannetje maar zeker niet laten koken.Onder voortdurend roeren de gesmolten boter met een houten lepel en op een zacht vuurtje bij de gesmolten chocolade gieten.Suiker en eierdooiers schuimig kloppen en door het boter-chocolademengsel spatelen.Laten afkoelen in een diepe schaal.Truffels rollen van het mengsel en door cacaopoeder rollen. Gedurende 24 uur laten opstijven in de koelkast. bron; skynet.be
Gevulde paprika
Gevulde paprika
Opeens zon zin in een klassieker. Maar dat komt omdat er mijn balkon een plantje staat waar zwarte paprikas aan moeten komen. Ik zie nog niet zo heel veel, helaas, het kwam uit een kas en kreeg door de afwisseling van heet zomerweer en herfst, de ene opdonder na de ander. Het plantje hangt trouwens ondersteboven in een zak. Ja, dat kan en het is een geweldige oplossing voor balkon bezitters die ook wat lekkers willen kweken. Zoek maar op het internet naar Topsy Turvy.
6 paprikas, 1 ui, gesnipperd, 3 tomaten, in stukjes zonder pitjes, 250 gr. lamsgehakt (hoh rundergehakt mag ook), 1 eetlepel olie, kwart theelepel tijm, kwart theelepel kummel, zout en peper,
Snij de kapjes van de paprika, haal voorzichtig de zaadlijsten eruit en de pitjes. Kapje bewaren natuurlijk. Fruit nu het uitje langzaam in de olie, doe er het lamsgehakt en de kruiden bij, en dan de tomaten, alleen bruin laten worden. Breng op smaak met zout en peper. Vul met dit mengsel de paprikas en strooi daar lekker kaas over. Kap je er weer op en allemaal keurig op een rijtje in een beboterde vuurvaste schaal in een oven van 180° C. Half uurtje. Rijst erbij. En volgend jaar je eigen paprikas telen.
bron; telegraaf.nl
Venetiaanse pizza's in Zuid-Frankrijk
Venetiaanse pizza's in Zuid-Frankrijk
Wij die altijd dachten dat je enkel in la bella Italia een goede pizza kunt eten, hebben dat idee moeten bijstellen. Ergens plompverloren op de weg naar het zuiden van Frankrijk, in de buurt van Chalon-sur-Saône, ligt het lieflijke dorpje Givry.
Op zoek naar een eetgelegenheid troffen we alleen maar gesloten restaurants aan of ook nog een bar-brasserie waarvan de baas ons wist te vertellen dat hij net die avond geen eten bereidde, maar ons wel vriendelijk doorverwees naar de enige plek waar we die avond konden eten. Een pizzeria.
Nooit hebben we een betere pizza gegeten. Deeg, beleg, smaak, alles was in orde. Na een gesprek met de uitbater bleek het om een rasechte Italiaan te gaan die zijn diploma "pizza bakken" in Venetië had behaald. Het pad van de liefde had hem naar Givry geleid.
Vergezeld van een (voor ons onbekende) Bardolino rosé kon onze avond niet meer stuk. (Gerard Miermans)
Pizzeria du Rempart, 8 Boulevard de Verdun, Givry
bron; demorgen.be
Brioches met passievruchtenconfituur
Brioches met passievruchtenconfituur
Dat Hollanders gierig zijn, was tot voor kort nog een cliché dat vlot over mijn lippen ging. Maar misschien moet ik die mening herzien. Enkele weken geleden las ik op de site van De Morgen dat de portaalsite van Amsterdam zomaar 1001 gratis (!) overnachtingen wegschonk in een van de vele Amsterdamse hotels. Met een aantal muisklikken slaagde ik erin om een kamertje te boeken voor mij en mijn vriend zonder ook maar 1 euro te betalen. Het lag vast, midden juni zouden we twee dagen naar Amsterdam gaan.
Aangezien we allebei nog jong zijn, leek het ons leuker om niet de typische toeristische bezienswaardigheden te bezichtigen, maar eerder op zoek te gaan naar de verborgen kanten van het grote Amsterdam. Zo kwamen we voor het ontbijt terecht in De Bakkerswinkel, een kleine, schattige ontbijtgelegenheid te midden van de talrijke erotisch getinte winkels en andere faciliteiten. Aan de buitenkant leek het nogal klein, maar binnenin was er veel ruimte. Enkele charmante dametjes liepen de hele tijd over en weer om het hun gasten zo goed mogelijk naar hun zin te maken.
De menukaart stond vol met huisbereide lekkernijen. Ik bestelde een warme chocolademelk met echte Callebautsnippers en twee brioches met jam en boter. Toegegeven, het was niet goedkoop, maar wel verdomd lekker. Vooral de zelfgemaakte passievruchtenconfituur, iets wat ik niet kende, maar waarvan ik achteraf erg blij was dat ik het geproefd had. Uiteindelijk vertrokken we met een groot gat in onze portemonnee, maar we waren enkele potten passievruchtenconfituur rijker. (Julie Parmentier)
De Bakkerswinkel, Warmoesstraat 69, Amsterdam bron; demorgen.be
De gepelde en ontpitte tomaten in vieren snijden.De schoongemaakte paprika's in reepjes verdelen en de gepelde uien en knoflook fijnhakken.De olie verhitten in een diepe braadpan en daarin de bouten aan alle kanten mooi laten kleuren.De uien en de knoflook toevoegen en glazig laten fruiten.De tomaten en de paprika's bij de kip voegen, kruiden met peper en zout en overgieten met de bouillon.Het deksel op de pan leggen en ongeveer 30 minuten laten sudderen op een laag pitje.Intussen de rijst gaarkoken, laten uitlekken en op smaak brengen met saffraan- en paprikapoeder.
Stoom de schoongemaakte boontjes en erwten apart gaar. Maak intussen de vinaigrette. Meng de olijfolie met de azijn en de mosterd. Kruid bij met peper en kruidenzout. Hak tijm, bonenkruid en driekwart van de salieblaadjes fijn. Voeg als extra kruiden de geperste knoflook, tijm, bonenkruid en de gehakte salieblaadjes toe. Schik de groenten per soort naast elkaar in een schaal en overgiet ze met de vinaigrette. Laat het gerecht afkoelen alvorens te serveren. Garneer met de overige salieblaadjes.
Meng het gehakt met de platte kaas, verse of gedroogde tijm, marjolein, citroenmelisse, dragon, salie, lavas en grote engelwortel (naar eigen smaak; meestal 3 takjes of blaadjes van elk kruid). Maak van het mengsel kleine balletjes. Rol ze in gedroogde goudsbloemblaadjes gemengd met curry. Verse blaadjes kunnen ook, maar die mix je dan het best eerst fijn. Bak ze op een niet te groot vuur in een beetje olijfolie. De blaadjes vlijen zich helemaal rond de balletjes. Je kan ze ook in gemalen brandnetelpoeder rollen. Misschien heb je liever fijngemalen citroenmelisse. Nog altijd niks voor jou? Wel, rol ze dan eens in paprikapoeder of curry.TIP: Deze hapjes kunnen niet alleen als aperitiefhapje geserveerd worden, maar kunnen eveneens geserveerd worden bij een rijstschotel of bij opgelegde krieken en grof brood.
bron; skynet.be
Osso-buco alla milanese
Osso-buco alla milanese
Ingrediënten (voor 4 personen) - 4 sneden kalfsschenkel - 2 eetlepels bloem - 1 ui - 2 takjes groene selder - 1 grote wortel - 200 g shiitake paddenstoelen - 10 cl droge witte wijn - 10 cl passata (tomatenpuree) - 5 dl kippenbouillon - 1 onbespoten citroen - 1 bosje verse basilicum - 1 takje verse rozemarijn - 2 eetlepels fijngehakte platte peterselie - olijfolie - peper en zout Bereiding 1 Hak de ui, selder en wortel in kleine stukjes. 2 Draai de stukken kalfsschenkel in de bloem. Tik er met de vingers de overtollige bloem af. 3 Laat in een pot, waarin de 4 stukken naast elkaar passen, wat olijfolie warm worden. Leg het vlees in de pan en laat langs alle kanten mooi goudbruin kleuren. 4 Schep het vlees uit de pan en houd apart. Voeg wat nieuwe olijfolie toe en doe de fi jngehakte groenten in de pan. Laat op een zacht vuur fruiten gedurende een kwartier. Roer regelmatig zodat de groenten niet te fel kleuren. 5 Giet de witte wijn bij de groenten. Laat koken tot de wijn bijna volledig verdampt is. Giet de gevogeltebouillon en de passata in de pot. Roer en breng aan de kook. 6 Schik de osso buccos naast elkaar in de saus. Het vlees moet volledig bedekt zijn met vocht. Indien dit niet het geval is: vul aan met bouillon. Zet het deksel op de pot en laat zacht stoven gedurende een uur. 7 Prik in het vlees met een mesje. Indien dit al zacht begint te worden, laten we nog een kwartier verder stoven zonder deksel. Indien niet laten we het deksel nog op de pan. Maar we laten in elk geval nog een kwartiertje stoven zonder deksel om de saus wat consistentie te laten krijgen. 8 Schil met een dunschiller de gele schil van de citroen. Snijd de gele schil in kleine stukjes. Hak de basilicum, de peterselie en de rozemarijn fijn. 9 Leg het vlees in de serveerschotel en giet er de saus over uit. Strooi de citroenschil en de kruiden uit over de osso bucco. Laat nog een minuut of twee rusten en serveer.
Hartje Zuid, aan de Waalsekaai om precies te zijn, vinden we restaurant Mich. Een schitterende ontdekking in een al even schitterend eigentijds decor waar comfort, lichte tinten, het bruin van het leder en de knipogen naar een koloniale cultuur perfect met elkaar versmelten. Bovendien is dit een restaurant waar je herademt, dankzij het ruimtelijke gevoel. Het pas geopende restaurant van Michel Bosiers profileert zich met een specialiteit van rood vlees. En dan spreken we over echt kwaliteitsvlees, met smaak. We weten allemaal dat talloze restaurants in België rood vlees op de kaart hebben staan, maar we weten dat je slechts zelden een echt degelijk stuk vlees op je bord krijgt. Hier spreken we niet over een correcte kwaliteit, maar over verrukkelijk vlees. Bij het aanbod wordt onderscheid gemaakt tussen vier vleessoorten: runds-, kalfs-, schapen- en paardenvlees. Ga bij Mich langs en laat je eerst inpakken door de attente bediening en nadien door de mooie producten en gerechten zoals de vitello tonato, beenham, toast met merg, escargots uit Bourgogne, Ierse zesrib, de bavette Robespierre of de paardenfilet. Wij houden van chefs die openbloeien in een eenvoudige maar eindeloos lekkere keuken. Want als we erover nadenken komen we tot het besluit dat er maar één ding is dat echt telt: smaak.
Open van12u tot 14u en van 18u tot 22u. Gesloten op zaterdagmiddag, zondag en maandagmiddag.
bron; skynet.be
CANCALE, gastronomische haven
CANCALE, gastronomische haven
De beste manier om Cancale binnen te rijden is langs de baai vanaf Mont-Saint-Michel: zo kan je vanop de kustweg naar de kaaien genieten van het uitzicht op de haven. De kust van Cancale wordt gekenmerkt door grote getijdenverschillen, waarbij bij eb een uitgestrekte oestervlakte wordt blootgelegd. Dankzij zijn platte oesters werd de oude vissershaven van Cancale beroemd, maar langzaamaan zijn de vissersboten uit het landschap verdwenen. Vroeger visten de lokaal vervaardigde Bretoense vissersboten met zwarte romp en hoge zeilen wilde oesters uit de zeebodem. Zo droegen ze bij aan de welvaart van de stad. Vandaag kan je nog de transportbanden in de haven van La Houle zien waarop de gekweekte oesters aangevoerd worden, die in de talrijke restaurants aan de kade worden geserveerd. Ook mosselen, in witte wijnsaus of met room (absoluut een aanrader!), staan op het menu, met heerlijke zeevruchtenschotels, Noordzeekrab en schaaldieren. Aan het uiteinde van de haven verkopen handelaars hun oesters rechtstreeks aan de klanten - je kan er ook ter plaatse proeven.
Het centrum van Cancale ligt hoog op de rotsen en kijkt uit op de havenwijk, de thuis van de vissers (en vandaag ook de restaurants). Tijdens de 19e en 20e eeuw zijn er verschillende zomerverblijven bijgebouwd, maar de stad heeft toch zijn architecturale samenhang bewaard. Prachtige woningen op de kliffen kijken uit op de kustlijn, de kreekjes, de zee en de eilandjes. Je kan mee genieten van het prachtige uitzicht dankzij de Sentier des Douaniers, een pad dat zich langs de kust uitstrekt, tussen de haven van La Houle en de Pointe du Grouin (een wandeling van 7 kilometer vol heuvels en dalen).
Of je nu te voet of met de wagen bent, de Pointe de Grouin is zeker een omweg waard. Het uitzicht strekt er zich uit van de Cap Fréhel tot Granville (schiereiland van Cotentin), over de baai en Mont-Saint-Michel, tot het eiland van Landes aan de overkant - een mooi, wild ornithologisch reservaat.
Achter de Pointe loopt de weg langs de kust naar Saint-Malo, doorheen bucolische velden, duinen en langs een turkooise kust. De duinen van Roz Ven en van de Pointe du Meinga zijn beschermd en grenzen aan paradijselijke stranden met helder zand (bij voorkeur te bezoeken buiten het hoogseizoen). Nog een mooie halte: de baai van Lupin, waar het dorpje Rotheneuf tussen de uitgesleten rotsen ligt.
Te bezichtigen, te doen: - La Ferme marine, op de weg naar de haven van Cancale, om er meer te leren over de lokale oestercultuur. - Gastronomisch adresje: de Maisons Bricourt van chef Roellinger met een verrassende kaart geïnspireerd door zijn reizen... bron; skynet.be
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00642/paprika_642988d.jpg"," ","null ",200,146);)
