p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
15-05-2010
Het zonnetje had zich verslapen.
Het zonnetje had zich verslapen
Het zonnetje werd vanmorgen laat geboren,
doorzocht naar haar eerst heel de verre Horizon.
Wat nevel en zwarte wolken hingen daarom,
maar langzaam werd toch het zonnetje geboren,
weer zijn weidse gloed gevend over riet en koren.
Eerst liet nog geen krekel of vogel van zich horen,
later zongen zij weer gelijkluidend in koren.
Zelfs in het mooie Park waar ik vaak kom,
zag ik pas laat rijzen de zon achter de horizon.
Achter het ochtendgloren , heel helder en zeker,
de zon zijn stralende lichaam zo twijfelloos en zoet,
ook de bloemen die door haar weer gingen bloeien.
Geniet van haar,denk nu niet meer,haar te verdoemen.
Aan de hemel de wolken die nu weer zoetblauw vonkte,
kwam weer of het hartje zomer was, zo ook in dit,
het zonnetje waar uit gelijk de Zomergeluiden klonken.
Nog half slapend kom hijvanachter de drijvende wolken.
auteur:Adrie.15.5.2010.©
15-05-2010 om 12:48
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
14-05-2010
Werkloze dichter
Werkloze dichter
Ik was met de vogels even alleen,
keek toen heel blij en verwonderd,
hoe op ons en de mooie bloemen,
het zonnetje zo heerlijk scheen.
Ik liep te smullen door de lanen,
en zag weer even verwend op,
naar de bomen met groen beladen.
Van hun voet tot aan hun top.
Ik dacht even stilletjes bij mezelf,
er is nu geen tijd voor geween,
laat me in uren van eenzaamheid,
toch niet meer te pletter vallen,
op zo'n afgrijselijke wanhoopssteen.
De kleur op mijn wangen is weer bloeiend,
en zijn weer gezonder en roder van kleur,
dan de rozen uit de schrijvers hun boeken.
Nee, het leven van een zieke dichter,
gaat niet steeds over de mooie rozen,
ik kan me natuurlijk altijd vergissen,
maar blijf toch een soort van werkloze.
auteur:Adrie.14.5.2010.©
14-05-2010 om 13:25
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
13-05-2010
Een natte koude Lente
Een natte koude Lente
Men ziet me nu niet in deze natte dagen,
als de nevel droef langs mijn vensters gaat.
Van de zon beroofd, overgegaan in het nat.
Alleen het zonnetje lokt me nu naar buiten,
als ik buur Kees , en de vogels hoor fluiten.
Ach Lente, ik wachtte op u warme stralen,
als het zonnetje zijn licht weer laat dalen.
De kievit weer op zijn nest gaat broeden,
en ik me weer kan warmen aan zijn gloed.
Och zonnetje, al heb je hier niets te zoeken,
het loont zeker wel, om naar Delfland te gaan,
alleen al om die eenzame Dichter te bezoeken,
die zich nu verschuild achter zuilen en boeken.
auteur:Adrie.13,5.2010.©
13-05-2010 om 15:05
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Trollen, Nimfen en Feeën
Trollen, nimfen en Feeën
Nu maait een hovenier het eerste lentegras,
waardoor ik allergisch in een hoestbui schiet.
Speurende, reigers weer te zien in beek en plas,
waar zij hun prooi snel pakt tussen gewas en riet.
Een konijn dwaalde van zijn veilig leger af,
reikhalzend naar de boer zijn eerste groen,
en rent dan in een snelle niet te volgen draf,
snel weg, van een snel naderende jagersgroep.
De jagersgroep stort zich op het wild in het bos,
het wild zoekt dan een veilig plaatsje in het groen.
Daar waar; trollen, feeën en bosnimfen wonen,
voor kinderen en Rien Poortvliet hun hol en bos.
auteur:Adrie.13.5.2010.©
13-05-2010 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 1/5 - (2 Stemmen)
07-05-2010
De bedelaar
De Bedelaar
Schor klonk de bedelaar als hij zijn lied liet klinken
Het leek wel of hij tevergeefs, om een aalmoes vroeg.
De man boven; brulde dan; kan mijn rust niet vinden!
Een vrouw beweerde, dat hij altijd over alles klaagt.
Gezeten op de drempel van het statige Herenhuis,
zong hij zacht,schor, hongerig, maar niet luidruchtig!
Zijn lied klonk voor al, ook voor hem van het Herenhuis.
Nimmer vergeten was hij; die ook waren voortvluchtig,
zij doolde van land tot land en van kamp tot kamp.
Doch op een dag, zagen we hem verdrietig gaan,
weende wel diep in zijn hart, doch viel geen traan,
uit heel lieve droevige ogen, die verhard waren voortaan.
Nooit meer, dat beeld zoals wij hem zagen,
zoals hij, die zo smekend om een aalmoes kon vragen,
schuldig zou ik willen, dat ik hem nog eens zag.
auteur:Adrie.6.5.2010.©
07-05-2010 om 13:55
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels