p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
09-08-2014
Als geest door de Paradijzrn
Geest door Paradijzen
Ik voelde en zag zijn zanglust al uit zijn gevoel op komen; en trilde al genietend vaak met mijn handen in de schoot! Als hij niet kan zingen worden zijn gevoelens rusteloos! Dan zag je zijn onrust bijna trillend door de aders stromen!
Ik ben anders dan mijn zoon, laat liever het gevoel spreken! Je ziet mij dan meer verf, penseel of de dichter pen hanteren! Mijn ogen zien meer rupsen of spinnen hun huisjes weven! Ja maar we dragen beiden bij, aan de kunsten van het leven!
Zie en hoor vaak mooie woorden tot de gedichten schieten! Tochten met mooie woorden vaak gemaakt door de vlinders.
Merk; dat mijn Zoon nog niet door wichten wordt bewogen. Ook houden de wichten hem nog geen strooppot voor ogen!
Met recht mag je zeggen; mij dagdromer gelijk te vinden! maar zie mij ook niet vaak met bootje bij realiteit liggen? Schoonheid op het land, waar zal ik snel de zeilen strijken; Zie ik op Aarde niets, dan zweeft mijn geest door paradijzen!
Ze gaf het gevoel van een teer bloemetje in ruig gras; Je kan ook merken, dat haar Leven altijd vrolijk was! Nee, maar nu zo ruig! Hij wist van geen Kerk of kruis! Maar bij haar zingt, hij steeds woorden van Gods huis.
Zij huppelt dan steeds heel licht en frivool bij hem rond! En zei tegen hem ,dat ze zijn luide stem zo heerlijk vond. Heel verliefd, zwerven ze in h't zonnetje over veilig aard! Waar planten en bloemen nu bloeien als in Gods gaard.!
Heel mooi hoe hij met zijn hoofd tegen haar schouder liep. Zijn verliefde ogen droomde dan heel blij, vrolijk en diep. Ooit dacht men, dat hij kwam uit een erg triest tranendal Maar hij is lief, maar zijn leven geeft hij niet aan ieder af!
Maar eens kijken ze verdrietig en stilzwijgend elkaar aan, Tinus zei ze dan, verdrietig; voel dat ik naar huis moet gaan. Ze trad dan eens heel verstandig en verdrietig met lefde op; hij luisterde dan wel wat ;met verdriet en verlegen rode kop!
Vraag het zonnetje; laat me bij u warmte inslapen; nachts laten mijn spieren me niet meer met rust! Hoop dat God en Klaas Vaak hier van zijn bewust; lig niet te klagen, geniet van al die mooie dagen!
Probeer met Klaas Vaak en Maan slapen te gaan! Mensen zien mijn slaapogen vaak verwijtend aan! Maar ik probeer al jaren te leven met die m.s.-pijn; heb ik al 35 jaar gedaan, maar mag het eens uit zijn?
Vraag vaak; 'O God kom me eens met engelen halen! Nu wordt het, leven met medicijnen en pijnlijke dagen. Wil dat mijn kind later denkt;wat een grappige gedichten Mijn kind mag niet gaan denken; mijn geboorte een gril?