p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
24-10-2010
Mijn herfst-wandeling
Mijn herfst-wandeling.
Liep weer eens met mezelf stilletjes alleen,
zag hoe op het verdorde loof en bloemen,
het zonnetje nog zo stralend zachtjes scheen.
Ik wandelde nog wat dromerig door de Lanen,
en zag nu toch weer verwonderd op,
naar die kale bomen en zijn verdorde takken,
eerst zo vrolijk met zijn bloesem beladen,
nu naargeestig kaal van voet tot top.
Was nog steeds in verwondering en verbazing,
hoe de Natuur zijn verborgen geheimen,
van de vele mooie seizoenen; toch bewaard.
Van vele bloemen en heesters die vergingen,
In het herfstseizoen zijn koude tijd,
bewaar ik in mijn hart voor de vergetelheid,
zij was door de Natuur aan mij even gegeven,
vandaar dat ik haar nu weer benoem,
mijn allerliefste roosje, die lieve bloem,
in haar verdriet even aan me gegeven,
toen in mijn handen die kleine verlegen roos.
auteur: Adrie.24.10.2010.©
24-10-2010 om 13:13
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
22-10-2010
Mooie seizoenen
Mooie seizoenen.
Voel bij het opstaan, weer een frisse-ochtend,
zie het na-jaarszonnetje wat tegen me lacht;
Kom dichter! Geef aan mij toch al uw zorgen,
laat ze dan zachtjes vervliegen met de nacht.
Wens al de lieve heesters en bloemen, allemaal,
weer een heel fijn welkom in het nieuwe jaar.
Zie dan weer hoe de vele nieuwe bloemknoppen,
zich dan weer vrolijk openend; de Lente in gaan.
Zag hoe het na-jaar; nu met minder overmacht,
het zonnetje dwong wat passen terug te treden!
De herfst en Winter, laat nu zien hun zaligheden.
Ja, de vele mooie seizoenen; waarin we wonen,
prikkelen ook steeds weer mijn dichtersdromen.
afscheid nemend de zwaluw aan mijn dak geboren,
nu ze merkt het na-jaar en Winter hun koude zucht,
dan komt er iets van binnen wat zegt; kom vlucht.
Vliegt naar het noorden; en nooit gezien te voren.
auteur:Adrie.dd.22-10-2010.©
22-10-2010 om 17:12
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
20-10-2010
Bloemengaard
Bloemengaard
Ach dichter; vermoeid u ziekte het dichten niet;
ach; vogels laten steeds horen een ander lied.
Zo lang ik het woord van dichten blijf verstaan,
nog steeds het licht levend uit mijn ogen straalt,
blijft het dichtersschrift, mij nog steeds bewaart.
Zoals bliksem en donder nog ten strijden gaan,
veel mensen en kinderen angstig sidderen laat,
maar ook steeds als het onweer heeft gewoed,
er weer een schitterende regenboog uitgroeit,
dan is het vermoeide hart al weer wat gekoeld.
En zo lang Amor op de maan nog naar me blikt,
de liefde vlinders in mijn maag dan nog zo voelt,
kabbelende water nog zo lief sabbelt en woeld,
dan is mijn dichterslust nog lang niet geblust.
Woest liggen de graven, grendels der Aarde,
sluiten voor mij het moois van het leven af.
Zink dan dieper als de mooiste bloemengaard,
al groeien bloemen dan hoog boven mijn graf.
Nee, van afsheid nemen; zie ik nog even vanaf.
auteur:Adrie.20.10.2010.©
20-10-2010 om 14:38
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
18-10-2010
Berijpte takken
Berijpte takken.
Het is buiten nevelig kil en nog wat stil,
de daken puntig berijpt tussen kale bomen.
Enkele weken en Sint en Piet gaan komen.
De kim die trilt in het nevelige morgenlicht.
Het vogel-fluiten brengt nu een fris bericht,
naar de Dichter zijn nog wat koude dromen,
die steeds weer in de nacht zijn aangekomen.
dromen nu niet buigend onder hun gewicht.
'O, ik zal snel verlangen naar het groene loof,
of het zweven van een meeuw over het strand,
het strelen van een bries als een engelen-hand.
Kunnen dichten en dromen; een zomer-droom.
Een droom vol groen, waar een beek doordringt,
dan door de wind, met wuivende riet omringd.
Hoor nu de verdorde heesters en takken breken,
ik mag nu nog niet denken aan kabbelde beken.
auteur:.Adrie.18.10.2010.©
18-10-2010 om 15:10
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels