p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
28-02-2015
Naderende Lente
Naderende Lente
Het leven is als de zee; golven zetten aan en zo terug. Ging met gulzige volle brokken steeds door het leven; zonder vrees steeds liefdesvol en gulzig omklemmend. Zeker als vandaag zie voel ik de Lente weer in de lucht!
Lucht van naderende Lente kwam de kamer ingevlogen! Heel gulzig heb ik toen dat gevoel snel tot me genomen! Zei hem dat ik de loerende dood nog lang niet verstond. Ook al willen Artsen mij zeggen dat de Dood hun zond!
Maar nog steeds voel ik steun van iets aan mijn zijden. Zie steeds veren liggen heel zacht als een warme mantel Het gedraagt zich wanneer nodig; als hulp aan mijn zijde. Voelde heel erge spoed bij de Boodschap die het bracht.
Dokter, progressief of niet, taken zijn nog niet ten einde! Nee, mijn liefste en ik willen nog niet van elkaar scheidde! Nee, we zijn nog te graag warm en knus aan ieders zijden! Wil door mijn dood;mijn ziekte nog niet gaan verblijden!
Hanneke Maan schuift zijn loopplank over het water; over het donkere water van mijn zo geliefkoosde Vliet. En tijdens het lichtjes feest, vuur over het water schiet. In de donkere schaduw; ziet men soms de Pastoor niet!
De Maan maakt op het water nu wat griezelige schaduw. Op het naast liggende fietspad, afspiegeling van het riet. Je ogen volgen de lichtjes op het water zo lang ik ze zie! Kan de lichtjes volgen, als de Vliet dan niet wordt te ruw!
Zie en hoor in het donker, de schaduw van de Pastoor staan! De wind gonst wat zachte regen; onvriendelijk tegen me aan! Dacht nu al huiswaarts gaan, is nog niet mijn liefste haar zin; veel van die drijvende lichtjes, dat is vooral wat zij zo bemind
Hoe eenzaam en hoe ver blikt nu het ver kijkende Waterland; De Vliet met zijn prachtige groen golvende rieten waterrand; het is ook de statige sterke stilte waar ik zo verliefd van houd! De Pastoor zijn gebed klinkt wat eenzaam en hol in de avond.
