p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
20-11-2016
Op deze donkere dagen
Op deze donkere dagen.
Dacht; wil met Mozart en Goethe vandaag de dag wel delen; samen met je muziek als gedachten-harp, smeren onze kelen. Dromen tot vanavond de duisternis onze dag dan komt stelen Hoor ook zacht dromend, duizenden liedjes, leek wel toverij.
Mijn vingers, handen die wat slaperig over mijn ogen gleden; terwijl mijn gedachten en oren zeker niet van U muziek wende, Ons onderkomen was vandaag, met jullie mijn Zondagse leven. Wilde nu samen met Mozart en Goethe mijn Zondag beleven.
Ik kwam zo dichterbij waar ik vandaag met hun wilde komen; Duitsland, in Goethe mooie Park waar ik wel zou willen wonen. We spraken niet zo veel; omdat de wind gierde langs de bomen. Ik voelde me op deze ruwe rouwe dag, toch heel vrij en vrolijk.
Voelde me onbereikbaar met hun, voor de pijn, tranen klachten; als ge mijn lippen en gezicht zou zien, dan ziet gij mijn hart niet; nu zouden jullie mijn lippen, ogen en gezicht tegen u zien lachen! Om met Toon weer te spreken; dat ik bloemen zie zie blij en bont; komt door de kleuren op de achtergrond.
Dit alles was mijn lichaam beu; kent zich al 42 jaren niet meer; reisde Liefdevol door het land met zo van die heerlijke nachten. Als ik toen in de ochtend zwoel doorwaakt aan de spiegel stond; dacht ik steeds heerlijk! Maar of mijn ziekte m.s. dat ook vond? Ook kwam ik na een ziek doorwaakte nacht mijn verdriet tegen; zo heb ik hem al vaak zijn weg gezakte hoofd; weer opgeheven.
Zocht steeds weer meer in de vele donkere en onbekende wegen; maar kwam ook heel vaak in de ochtend; mezelf dan weer tegen! Zeker in dit donker getijden, voelde je dat het bij je binnen regent. Bij alles wat ik nu onderging, gaf niet alles mijn stille bewondering.
Wel gaf mijn spiegelbeeld; heel vaak nog zijn stille verwondering; voor wat mijn sterke wil, het lichaam zo steeds opnieuw onderging!
Somber Gedicht, behorende bij mijn verliezende tijd. Nooit gehad; in overtuiging; bij verlies me neer gelegd. Het lijkt nu; of mijn Levensklokje veel trager is gezet. Wil moeilijk los laten; mooie Hobby’s nu voor altijd!
Had even geen Lucht, geen Licht alleen somberheid! Het voelde of er moedeloze berusting in me groeide! Zag alleen maar de grijze luchten en het vermoeiende; voelde vandaag alleen mijn bed, door Lief al gespreid.
Plots; warm bloed stroomde door mijn somber gemoed; Ad...je handschoenen! Na jaren verstaanbaar zijn gevoel; Hij; net terug van de Grot en Lourdes en Maria gekomen; Met trots en blij gezicht leek als Maria’s boden te komen.
Hoor Engelen komend uit Lourdes zijn waters schateren; wisten dat ik vermoeid en ziek hoorde; Lourdes wateren. Na jaren; was zijn stem, glunderend verstaanbaar te horen; Voor velen niet te horen, deed Maria een stap naar voren.
De Boodschap; Leven lijkt te kort; veel wat je nog miste; Heb vaak gezegd, ben zuinig, kijk later niet naar gemiste! Kansen lagen er, voor dat jij en heel velen het later wisten. Toch heel veel geleefd in je Dichten en op schilders linnen.
